Οι ΗΠΑ αρνούνται πλέον να πολεμήσουν για διακρατικούς κερδοσκόπους.

του Τιερί Μεϋσάν

Σχόλιο Διόδοτου: Ο αγαπημένος αναλυτής του ιστολογίου μας (από όταν ξεκινήσαμε) ξανά εδώ με αυτό το δυναμικό άρθρο, το γεωστρατηγικής περισσότερο σημασίας, παρά γεωπολιτικής. Απολαύστε το! 

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συρία και το Αφγανιστάν καθώς και η παραίτηση του στρατηγού Μάττις επιβεβαιώνουν τη συνεχιζόμενη ανατροπή της παγκόσμιας τάξης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον οι πρώτοι, είτε οικονομικά είτε στρατιωτικά. Αρνούνται να συνεχίσουν να πολεμήσουν για τα αποκλειστικά συμφέροντα διακρατικών επενδυτών. Τις συμμαχίες που καθοδηγούσαν θα αρχίσουν να αποσυνδεθούν χωρίς όμως οι πρώην σύμμαχοί τους να παραδεχτούν την άνοδο σε ισχύ της Ρωσίας και της Κίνας.

Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία)

Η ανακοίνωση της μερικής απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και συνολικής από τη Συρία χτύπησε σαν κεραυνό στις 19 Δεκεμβρίου 2018. Ακολούθησε την επόμενη μέρα η παραίτηση του υπουργού Άμυνας, Τζέιμς Μάττις. Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των αντιπάλων του προέδρου Τραμπ, οι δύο άντρες αλληλοεκτιμούνται και η διαφορά τους δεν σχετίζεται με αυτές τις αποσύρσεις, αλλά με τον τρόπο διαχείρισης των συνεπειών τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν μια επιλογή που θα σηματοδοτήσει ένα ρήγμα και θα ανατρέψει τον κόσμο.

Πριν από οτιδήποτε άλλο, για να μη γίνουν λανθασμένες εκτιμήσεις, πρέπει να θυμίσουμε τις συνθήκες και το στόχο της συνεργασίας μεταξύ του Τραμπ και του Μάττις.

Μετά την ανάληψη του Λευκού Οίκου, ο Ντόναλντ Τράμπμ είχε φροντίσει  να περιβάλλεται από τρεις ανώτερους στρατιωτικούς με επαρκή εξουσία για να αναπροσανατολίσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο Michael Flynn, ο John Kelly και προπαντός ο Τζέιμς Μάττις έχουν φύγει ή ετοιμάζονται να φύγουν. Και οι τρεις είναι μεγάλοι στρατιώτες που συγκρούστηκαν με την ιεραρχία τους την εποχή του Ομπάμα [ 1 ]. Δεν δέχτηκαν τη στρατηγική που έθεσε σε εφαρμογή ο πρέσβης John Negroponte για τη δημιουργία τρομοκρατικών ομάδων για να προκαλέσουν έναν εμφύλιο πόλεμο στο Ιράκ. [ 2 ] Και οι τρεις δεσμεύτηκαν με τον πρόεδρο Τραμπ να αποσύρουν την υποστήριξη της Ουάσινγκτον στους τζιχαντιστές. Ωστόσο, ο καθένας από αυτούς είχε το δικό του όραμα για τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στον κόσμο και τελικά ήρθε αντιμέτωπος με τον πρόεδρο.

Τη καταιγίδα που είχαν αναβάλει οι ενδιάμεσες εκλογές ήρθε [ 3 ]. Ήρθε η ώρα να επανεξεταστούν οι διεθνείς σχέσεις.

Συρία

Όταν τον Απρίλιο, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε αναφέρει την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συρία, το Πεντάγωνο τον είχε πείσει να μείνει. Όχι ότι μερικές χιλιάδες άντρες θα μπορούσαν να αντιστρέψουν την πορεία του πολέμου, αλλά επειδή η παρουσία τους ήταν αντιστάθμισμα της ρωσικής επιρροής και μια υποστήριξη προς το Ισραήλ.

Ωστόσο, η μεταφορά ρωσικών όπλων άμυνας προς το συριακό αραβικό στρατό, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων S-300 και εξαιρετικά εξελιγμένων ραντάρ συντονισμένων από το αυτοματοποιημένο σύστημα διαχείρισης Polyana D4M1, έσπασε την ισορροπία των δυνάμεων [ 4 ]. Από τώρα και στο εξής, για ακριβώς τρεις μήνες σήμερα, ο συριακός εναέριος χώρος είναι απαραβίαστος. Ως εκ τούτου, η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ έγινε αντιπαραγωγική: οι χερσαίες επιθέσεις των φιλοαμερικανών μισθοφόρων δεν θα μπορεί πλέον να υποστηρίζονται από την αεροπορία των ΗΠΑ χωρίς να χαθούν μερικά αεροσκάφη.

Αποσυρόμενο τώρα, το Πεντάγωνο αποφεύγει την αναμέτρηση και τη ταπείνωση μιας αναπόφευκτης ήττας. Πράγματι, η Ρωσία αρνήθηκε διαδοχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ισραήλ να δώσει τους κώδικες ασφάλειας των πυραύλων που παραδόθηκαν στη Συρία. Δηλαδή, μετά από χρόνια δυτικής αλαζονείας, η Μόσχα αρνήθηκε να μοιράσει τον έλεγχο της Συρίας που είχε δεχθεί κατά την πρώτη διάσκεψη της Γενεύης το 2012 και που η Ουάσιγκτον είχε παραβιάσει μερικές εβδομάδες αργότερα.

Περαιτέρω, η Μόσχα αναγνώρισε εδώ και πολύ καιρό ότι η αμερικανική παρουσία είναι παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και ότι η Συρία έχει το νόμιμό δικαίωμα να υπερασπίζεται την επικράτεια της.

Ο στρατηγός Αχάρον Χάλιβα ήρθε ως επικελής μιας ισραηλινής αντιπροσωπείας στις 17 Δεκεμβρίου 2018 στη Μόσχα. Ενημέρωσε τους Ρώσους ομολόγους του για τις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις του IDF και τους ζήτησε τους κώδικες των συριακών πυραύλων. Μάταια.

Οι συνέπειές της

Η απόφαση απόσυρσης από τη Συρία έχει σοβαρές συνέπειες.

1 – Το ψευδό Κουρδιστάν

Το δυτικό σχέδιο δημιουργίας ενός αποικιακού κράτους στη βορειοανατολική Συρία που θα αποδιδόταν στους Κούρδους δεν θα δει το φως της ημέρας. Εξάλλου, όλο και λιγότεροι Κούρδοι το υποστήριζαν, θεωρώντας ότι αυτή η κατάκτηση θα ήταν συγκρίσιμη με τη μονομερή ανακήρυξη ενός κράτους, του Ισραήλ, από τις εβραϊκές πολιτοφυλακές, το 1948.

Όπως το έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, το Κουρδιστάν είναι νόμιμο μόνο εντός των συνόρων που του αναγνωριστήκαν το 1920 από τη Διάσκεψη των Σεβρών, δηλαδή σε αυτό που είναι σήμερα η Τουρκία και πουθενά αλλού [ 5 ]. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία εξέτασαν το ενδεχόμενο, πριν από λίγες εβδομάδες, της δημιουργίας ενός ψευδό-Κουρδιστάν σε αραβική γη και της διοίκησης του υπό εντολή του ΟΗΕ από τον πρώην Γάλλο υπουργό Εξωτερικών, Μπερνάρ Κουσνέρ [ 6 ].

2- Η στρατηγική Τσεμπρόβσκι

Το σχέδιο που επιδιώκει το Πεντάγωνο για δεκαεπτά χρόνια στην "διευρυμένη Μέση Ανατολή" δεν θα δει το φως της ημέρας. Σχεδιασμένο από τον ναύαρχο Άρθουρ Τσεμπρόβσκι, στόχευε στην καταστροφή όλων των κρατικών δομών στην περιοχή αυτή, με εξαίρεση το Ισραήλ, την Ιορδανία και τον Λίβανο [ 7 ]. Το σχέδιο αυτό, το οποίο ξεκίνησε από το Αφγανιστάν στη Λιβύη και εξακολουθεί να λειτουργεί, τερματίζεται στο συριακό έδαφος.

Δεν υπάρχει πλέον περίπτωση να πολεμήσουν οι αμερικανικοί στρατοί, εις βάρος του φορολογούμενου, για τα αποκλειστικά συμφέροντα των παγκόσμιων επενδυτών, ακόμη και ας είναι Αμερικανοί.

3- Η στρατιωτική υπεροχή των ΗΠΑ

Η μετά-σοβιετική παγκόσμια τάξη που βασίζεται στην αμερικανική στρατιωτική υπεροχή είναι νεκρή. Το ό τι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να παραδεχτούμε δεν αλλάζει τίποτα. Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι πλέον ισχυρότερη τόσο σε συμβατικούς όρους (από το 2015) όσο και σε πυρηνικούς (από το 2018 [ 8 ]) όρους. Το γεγονός ότι οι ρωσικοί στρατοί είναι κατά το ένα τρίτο λιγότεροι από εκείνους των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν διαθέτουν παρά μόνο λίγα στρατεύματα στο εξωτερικό απομακρύνει την υπόθεση ενός ιμπεριαλισμού της Μόσχας.

Νικητές και ηττημένοι

Ο πόλεμος εναντίον της Συρίας θα σταματήσει τους επόμενους μήνες λόγω έλλειψης μισθοφόρων. Η παράδοση όπλων από ορισμένα κράτη που συντονίζονται από το ταμείο KKR μπορεί να κάνει το έγκλημα να διαρκέσει, αλλά δεν προσφέρει ελπίδα αλλαγής της πορείας των γεγονότων.

Χωρίς αμφιβολία, οι νικητές αυτού του πολέμου είναι η Συρία, η Ρωσία και το Ιράν, ενώ οι νικημένοι είναι τα 114 κράτη που εντάχθηκαν στους "Φίλους της Συρίας". Κάποιοι δεν περίμεναν την ήττα για να διορθώσουν την εξωτερική τους πολιτική. Για παράδειγμα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μόλις ανακοίνωσαν την προσεχή επανέναρξη της πρεσβείας τους στη Δαμασκό.

Η περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι, ωστόσο, πιο σύνθετη. Οι κυβερνήσεις Μπους και Ομπάμα φέρουν την πλήρη ευθύνη για αυτόν τον πόλεμο. Το σχεδίασαν και το έκαναν στο πλαίσιο ενός μονοπολικού κόσμου. Αντίθετα, ο υποψήφιος Ντόναλντ Τραμπ κατηγόρησε αυτές τις κυβερνήσεις ότι δεν υπεράσπιζαν τους Αμερικανούς πολίτες αλλά ότι εξυπηρετούσαν τα διεθνικό χρηματιστικό κεφάλαιο. Ως πρόεδρος, ο κ. Τραμπ δεν έπαψε πότε να κάνει ό τι μπορούσε για να διακόψει την υποστήριξη της χώρας του στους τζιχαντιστές και να απομάκρυνε τους άντρες του από την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Πρέπει επομένως να θεωρηθεί ένας από τους νικητές αυτού του πολέμου και θα μπορέσει λογικά να μεταφέρει την υποχρέωση της χώρας του να πληρώσει για τις ζημίες του πολέμου στις πολυεθνικές εταιρίες που εμπλέκονται [ 9]. Για τον ίδιον, είναι πλέον απαραίτητο να αναπροσανατολίσει τις ένοπλες δυνάμεις προς την υπεράσπιση της επικράτειας, να τερματίσει ολόκληρο το αυτοκρατορικό σύστημα και να αναπτύξει την αμερικανική οικονομία.

Αφγανιστάν

Για αρκετούς μήνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαπραγματεύθηκαν διακριτικά με τους Ταλιμπάν τις προϋποθέσεις για την αποχώρησή τους από το Αφγανιστάν. Ένα πρώτο γύρο επαφής γύρω από τον πρέσβη Zalmay Khalilzad πραγματοποιήθηκε στο Κατάρ. Ένας άλλος γύρος μόλις ξεκίνησε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Εκτός από τις δύο αντιπροσωπείες των ΗΠΑ και των Ταλιμπάν, συμμετέχουν η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Πακιστάν. Μια αφγανική κυβερνητική αντιπροσωπεία έφτασε εκεί ελπίζοντας να ενταχθεί.

Έχουν περάσει δεκαεπτά χρόνια από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο εισέβαλαν στο Αφγανιστάν, επίσημα ως αντίποινα για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. 

Ωστόσο, ο πόλεμος αυτός ακολουθεί τις διαπραγματεύσεις του 2001 στο Βερολίνο και τη Γενεύη. Δεν επιδιώκει να σταθεροποιήσει τη χώρα αυτή για να την εκμεταλλευτεί οικονομικά, αλλά να καταστρέψει κάθε μορφή κράτους για να ελέγξει την εκμετάλλευσή της. Αυτό και γίνεται αφού κάθε μέρα η κατάσταση είναι χειρότερη από την προηγούμενη.

Να Θυμίσουμε ότι τα δεινά του Αφγανιστάν ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Κάρτερ. Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, κάλεσε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και το Ισραήλ να ξεκινήσουν μια εκστρατεία τρομοκρατίας κατά της κομμουνιστικής κυβέρνησης [ 10 ]. Πανικόβλητη, η τελευταία έκανε έκκληση στους Σοβιετικούς για να επιβάλλουν την τάξη. Ακολούθησε ένας πόλεμος για δεκατέσσερα χρόνια ακολουθούμενος από έναν εμφύλιο πόλεμο, κατόπιν με την εισβολή των αγγλο-αμερικανών.

Μετά από σαράντα χρόνια αδιάκοπων καταστροφών, ο πρόεδρος Τραμπ θέτει το ζήτημα ότι η αμερικανική στρατιωτική παρουσία δεν είναι η λύση για το Αφγανιστάν, αλλά αυτή αποτελεί το πρόβλημα.

Ο στρατηγός Τζέιμς Μάττις δεσμεύτηκε να χωρίσει τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ από τους τζιχαντιστές, όχι να διαλύσει τη συμμαχία γύρω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών σήμερα στον κόσμο

Με την απόσυρση του μισού των αμερικανικών στρατευμάτων που σταθμεύουν νόμιμα στο Αφγανιστάν και του συνόλου εκείνων που κατέχουν παράνομα εδάφη στη Συρία, ο πρόεδρος Τραμπ πραγματοποιεί μία από τις εκλογικές δεσμεύσεις του. Θα πρέπει ακόμη να απομακρύνει τους υπόλοιπους 7.000 άνδρες που παραμένουν επί τόπου.

Είναι σε αυτό το πλαίσιο που ο στρατηγός Μάττις έθεσε ένα βασικό ερώτημα στην επιστολή παραίτησής του [ 11 ]. Γράφει: 

«Μια από τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις μου ήταν πάντα ότι η δύναμή μας ως έθνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δύναμη του μοναδικού και ολοκληρωμένου συστήματος συμμαχιών και συνεργασιών μας. Παρά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν το απαραίτητο έθνος στον ελεύθερο κόσμο, δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας, ούτε να παίξουμε αποτελεσματικά αυτό το ρόλο χωρίς τη διατήρηση ισχυρών συμμαχιών και να δείξουμε σεβασμό προς εκείνους τους συμμάχους. Όπως και εσείς, έχω πει από την αρχή ότι οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θα πρέπει να είναι ο αστυνομικός του κόσμου. Αντ 'αυτού, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία της αμερικανικής εξουσίας για την κοινή άμυνα, μεταξύ άλλων μέσω μιας αποτελεσματικής ηγεσίας στις συμμαχίες μας. 29 δημοκρατίες έχουν αποδείξει αυτή τη δύναμη στη δέσμευσή τους να πολεμήσουν μαζί μας μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου εναντίον της Αμερικής. Η συμμαχία 74 εθνών κατά του Ντάες είναι μια άλλη απόδειξη» [ 12 ].

Με άλλα λόγια, ο Τζέιμς Μάττις δεν αμφισβητεί το βάσιμο της αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και τη Συρία, αλλά αυτό που είναι πιθανό να ακολουθήσει: την εξάρθρωση των συμμαχιών γύρω από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και, τελικά, την πιθανή διάλυση του ΝΑΤΟ. 
Για τον υπουργό άμυνας, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να καθησυχάσουν τους συμμάχους τους, δίνοντάς τους την εντύπωση ότι ξέρουν τι κάνουν και είναι οι ισχυρότερες.
Δεν έχει σημασία αν αυτό ισχύει ή όχι, είναι θέμα διατήρησης της συνοχής μεταξύ των συμμάχων με κάθε κόστος. Ενώ για τον πρόεδρο, υπάρχει κίνδυνος στον ίδιον τον οίκο του. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη χάσει την ηγετική οικονομική θέση τους σε όφελος της Κίνας και από τώρα και στο εξής την πρώτη τους στρατιωτική θέση πίσω από τη Ρωσία. Πρέπει να σταματήσουν να είναι ο μονόφθαλμος που καθοδηγεί τους τυφλούς και να φροντίσουν πρώτα τους δικούς τους.

Σε αυτή την ιστορία, ο Τζέιμς Μάττις ενεργεί ως στρατιώτης. Ξέρει ότι ένα έθνος χωρίς συμμάχους χάνεται εκ των προτέρων. Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ σκέφτεται ως επικεφαλής επιχείρησης. Πρέπει να καθαρίσει τις ελλειμματικές  θυγατρικές εταιρίες που απειλούν να βουλιάζουν την επιχείρηση του. 

______________________________________________________

[1] Cobra II : The Inside Story of the Invasion and Occupation of Iraq, Michael Gordon & Bernard Trainor, Atlantic Book, 2006.

[2] ISIS is US : The Shocking Truth Behind the Army of Terror, George Washington’s Blog, Wayne Madsen, Webster Griffin Tarpley, Syrian Girl Partisan, Progressive Press, 2016.

 [8] “Vladimir PutinAddress to the Russian Federal Assembly”, by Vladimir Putin, Voltaire Network, 1 March 2018. «  Το νέο ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο αποκαθιστά τηδιπολικότητα του κόσμου », του Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος, 6 mars 2018. « Les moyens russes de Défensehypersonique », par Valentin Vasilescu, Traduction Avic, Réseau Voltaire, 28 mai 2016.

[9] "  Κατασχέσεις διακρατικών εταιρειών για τηνανασυγκρότηση της Συρίας; ", του Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος, 14 août 2018.

[10] « Brzezinski :"Oui, la CIA est entrée en Afghanistan avant les Russes …" », par Zbigniew Brzeziński, Le Nouvel Observateur (France) , Réseau Voltaire, 15 janvier 1998. Charlie Wilson’s War : The Extraordinary Story of the Largest Covert Operation in History, George Crile III, Atlantic Monthly Press, 2003.

[11] “Resignationletter from James Mattis”, by James Mattis, Voltaire Network, 20 December 2018.

[12] "One core belief I have always held is that our strength as a nation is inextricably linked to the strength of our unique and comprehensive system of alliances and partnerships. While the US remains the indispensable nation in the free world, we cannot protect our interests or serve that role effectively without maintaining strong alliances and showing respect to those allies. Like you, I have said from the beginning that the armed forces of the United States should not be the policeman of the world. Instead, we must use all tools of American power to provide for the common defense, including providing effective leadership to our alliances. 29 democracies demonstrated that strength in their commitment to fighting alongside us following the 9-11 attack on America. The Defeat-ISIS coalition of 74 nations is further proof."

πηγή