Διόδοτος ο Ερυθραίος (4ος αι. π.Χ.): Ένας από τους συντάκτες των Εφημερίδων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Θέματα:
Ειδήσεις, Σχολιασμός Επικαιρότητας, Αναλύσεις, Φιλοσοφικά, Πολιτικά, Ιστορικά, Εθνικά, Διεθνή και Ταξιδιωτικά Θέματα, Χιούμορ, Συνωμοσίες, Βιβλίο, Μουσική.
Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιό μας. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε εν παντί !
- ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ
χαχαχαχαχα βρε θα σε δείρω.. κι ας είσαι σαν 2μετρος Βίκινγκ στην εμφάνιση και στη δύναμη και με μαλλιά Θωρ. Πάντως, θέλω εδώ να σού βάλω το πιο αγαπημένο μου του Σαββόπουλου: https://www.youtube.com/watch?v=RY94MPw1xqs
Ναι, έχει και ροκ κιθάρες, έχει και ψυχεδέλεια στο τέλος, με χορωδιακό σαν να έρχεται από τον ουρανό, και από πίσω ακούγεται ο ρυθμός του κομματιού σαν να είναι μπουκωμένος, αλλά στην πραγματικότητα είναι εφέ σαν να γυρνάς έναν δίσκο στο πικάπ ανάποδα. Και ο στίχος έχει κάτι επικό, μιλάει στην θάλασσα και είναι σαν επίκληση στην Βαλχάλλα (η αίθουσα του θεού Όντιν, οίκος για όσους σκοτώνονται ένδοξα στη μάχη - να, πάλι σε Βίκινγκ το κατέληξα χαχα)
Μα φυσικά! Τα γνωρίζουμε όλα αυτά. Όπως και το ξεπούλημά του στο σύστημα τις περισσότερες δεκαετίες (έπινε τσαγάκια και με τους Βαρδινογιάννηδες). Σε αυτή την ανάρτηση, γι αυτό έδωσα τον τίτλο "Νιόνιο της νιότης μας". Γιατί κρατάμε τα πρώτα χρόνια με τα πρώτα 9 άλμπουμ του, που μάς συντρόφεψαν στις υπαρξιακές μας ανησυχίες και στο ζύγισμα της αγωνιστικότητάς μας. Τότε δηλαδή που ήταν πραγματικά ροκ!
Ορθή η αξιολόγηση. Ο Νιόνιος σφράγισε τα νεανικά μας χρόνια όσο λίγοι. Οι κεραίες του επικοινωνίας με την Θεά Έμπνευση υπήρξαν μοναδικής εμβέλειας και συνέβαλαν να καθιερωθεί ως κορυφαίος στο είδος που λειτούργησε. Ανατρεπτικός αρχικά, στεφάνωσε τις αντισυμβατικές επιλογές με ιδιαίτερη αίγλη στην συνέχεια. Η εφευρετικότητα που επέδειξε στην ενορχήστρωση και την οργανική επένδυση των τραγουδιών του υπήρξε μοναδική, πλάθοντας νέους χώρους καλαισθησίας. Κάποια στοιχεία τής στιχουργικής του έχουν εξαιρετική βαρύτητα και κατέστησαν προιμιώδη, αγκυρωμένα διαχρονικά στο θυμικό τής κοινωνίας. Όμως η μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση δεν είναι πάντοτε ο καλύτερος σύμβουλος. Επιφέροντας επανάπαυση στην ψυχή, μπορούν να οδηγήσουν σε γλίστρημα σε συστημική κατρακύλα. Όταν ένας δημιουργός έχει ολοκληρώσει αυτά που έχει να προσφέρει, είναι πολύ προτιμότερο να σταματάει και να μην συνεχίζει κολλημένος στην ανακύκλωση τού τίποτα. Όταν η τέχνη χάσει τα μηνύματα που διαδίδει, παύει να είναι τέχνη και καταλήγει να γίνεται ροκάνι φιλαρέσκειας και αποκόμισης απατηλού προσωπικού ωφέλους. Έτσι ο Νιόνιος δεν μπόρεσε από μια χρονική περίοδο και εντεύθεν να αποφύγει αυτό που απέδωσε σε κάποιους κινηματογραφικούς σκηνοθέτες τής γενιάς του, που "μάς οδήγησαν στα πιο βαθιά χασμουρητά". Και εξόσων υποπτεύομαι, η δημόσια εμμονή μέ έμφαση στα ενέσιμα δηλητήρια, μάλλον δεν προσφέρει επί πλέον διάρκεια ζωής. Μπορεί πλέον να προσλαμβάνω τα τραγούδια του ως ανάλωση ρουτίνας, όμως αυτά που χάραξε στην καρδιά μου παραμένουν ζωντανά και ανεξίτηλα. Η επιτυχία μπορεί να είναι στην κατεύθυνση τής δημιουργίας μεγάλο δώρο. Όμως η συνειδητή αποτυχία και ο αγώνας για το ξεπέρασμά της μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερο, διότι αυτή κρατάει το φρόνημα μάχιμο και αιχμηρό, "Τής Ελλάδας που αγωνίζεται, τής Ελλάδας που επιμένει και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν γνωρίζει πού πατά και πού πηγαίνει". Ο Διονύσης μάς άφησε παρακαταθήκη το "Ας κρατήσουν οι χοροί...". Γι αυτό εξακολουθούμε να κουρδίζουμε τα όργανα με αποφασιστικότητα στην προοπτική τής επόμενης επέλασης. Φίλε μου, οικοδόμησες μια πολυκατοικία στην αισθητική, που κάποιους από τούς ορόφους της αποδόμησες στην συνέχεια. Όμως το υπόγειο παραμένει άθικτο και ενεργό για πάντα. Διότι το περικλείει η βάση των θεμελίων, το αγκαλιάζουν οι ρίζες και το ζωογονεί η αδιαπραγμάτευτη ανάγκη μας για την αλήθεια. Αφού και εμεις "γεννηθήκαμε με μια εκ γενετής αιμορραγία", που δεν είναι μόνον προσωπική, αλλά είναι κυρίως εθνική και κοινωνική και προ πάντων πανανθρώπινη.
Πόσο δίκιο έχεις αγαπητέ μου Διονύση. Αυτά που έγραψες μου θύμωσαν τους ίδιους του τους στίχους , που είχε γράψει πριν τον πάρουν οι αέρηδες της έπαρσης και η ηθική κατρακύλα, που δυστυχώς ελάχιστοι μπορούν να τους αντισταθούν με τη βοήθεια του ειδικού βάρους μιας στιβαρής και ηθικής προσωπικότητες, που δεν έχει κατ’ ανάγκη σχέση με την έμπνευση. Ξεφύγαν απ' τα χέρια μου οι πίσω μου σελίδεσ Κι ασ μου κοστίσαν ακριβά σε κόπουσ και θυσίεσ με περιφρονούνε τώρα και τραβάνε Σαν τρελέσ μέσα στη μπόρα Πηγαίνω βόλτα στο σταθμό κι αλλάζω θεωρίεσ Καιρόσ να διώξω απ' το μυαλό τισ πίσω μου σελίδε ασ ταξιδέψουν μοναχέσ μεσ στισ ξένεσ Μεσ στισ ξένεσ τισ καρδιέσ τα παιδιά του δρόμου δεσ πώσ αφήνουνε Των γονιών τουσ τισ φωλιέσ Έτυχε να τον γνωρίσω άμεσα λόγω του ότι ο πρώην σύζυγός μου ξεκίνησε σαν μουσικός από τα 18 του χρόνια στο συγκρότημά του (ο Γιάννης ο Μπαχ ,με )εμφανέστατη παρουσία στο Μια θάλασσα μικρή (πιάνο) και στο Έλσα σε φοβάμαι (τούμπ). Επίσης, αρκετοί καλοί μου φίλοι και σπουδαίοι μουσικοί έπαιξαν μαζί του με τα Μπουρμπόυλια και τη Λαιστριγόνα. Ο Νικόλας ο Τσιλπγιάννης (ντραμς και κρουστά), ο αγαπημένος μου Βασίλης Ντάλας που έφυγε πολύ νωρίς (μπάσο και κοντραμπάσο), ο Θεολόγος ο Σρατηγός, που δυστυχώς τώρα πια βρίσκεται χαμένος σε «άλλους» περίεργους κόσμους, το στήριγμά του στα πιο δημιουργικά χρόνια, ο Άγγελος Μαστοράκης που επίσης έφυγε πριν λίγα χρόνια, η Μαρίζα που ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα κοντά του…. Όλους αυτούς τους ξεζούμισε ο Σαββόπουλος, γιατί εκτός από έμπνευση είχε και ένα άλλο πολύ μεγάλο ταλέντο: να ανακαλύπτει φλέβες χρυσού στους τότε πολύ νεαρούς μουσικούς και να τους στύβει στην κυριολεξία. Στα μεγάλα έργα του Μπάλος, Περιβόλι του τρελού και άλλα, όλη αυτή η υπέροχη μουσική και ενορχήστρωση έβγαιναν από τους αυτοσχεδιασμούς των παιδιών αυτών. Όλοι αυτοί είχαν πολύ πικραθεί από τη μετέπειτα συμπεριφορά του, όπου όταν έγινε δεκτός πια στα μεγάλα σαλόνια τους αγνόησε εντελώς ….Τελικά, πίσω από τους μύθους κρύβονται πολλά
Ξέχασα να γράψω και για τον εξαιρετικό κιθαρίστα, το Γώργου το Γαβαλά, που λίγο πριν φύγει κι αυτός για πάντα έπαιζε μουσική στον πεζόδρομο, κοντά στην Ακρόπολη.
Έδωσες την πραγματική εικόνα Αναστασία μου όσον αφορά το μουσικό background. Ακριβώς έτσι γινόταν, τα γνωρίζω κι εγώ από άτομα που γνώρισα όταν έκανα παρέα με τον Παππού (Πουλικάκο) και τον Ζορζ Πιλαλί. Και δεν σταματάει εκεί το θέμα όσον αφορά τον μουσικό σφετερισμό. Είναι πολλά , πολλά ακόμα, τα οποία προτιμώ να μην πω, αλλά να κρατήσω έναν σεβασμό προς τον νεκρό, που δεν παύει να αποτελεί σημαντικότατο ποιητικό κεφάλαιο στην μουσική μας Ιστορία.
Να δούμε μερικά πράγματα: πως πέρασε στην 7ετία; τι δήλωσε για τα θρομβόλια; τι δήλωσε για τον Μητσο..κη; ως μέλος του συστήματος είχε παρουσίες στους εορτασμούς της δειμοκρατίας τους! ωραίος τίτλος τραγουδιού! "κολωέληνες'' έφυγε ένα sk@τΟ Patimeno
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς,εγώ τον αντιπαθούσε οσο δεν φαντάζεστε. κανένα τραγούδι του δεν μου άρεσε και πάντα τον σιχαινομουν...παρτακιας,ξερολας ,δουλοπρεπης,και φαντασμένος..αν στεναχωρώ κάποιους ,σκασιλα μου....Καλημερουδιαααα...Σούλα
χαχαχα τί θα κάνω με σένα, μού λές..; Βρε μπας κι ήσουν κι εσύ ανάμεσα σε αυτούς που θέλαν' να κάψουν τα δισκοπωλεία, τότε που ο Σαββόπουλος είχε βγάλει τον δίσκο με το τραγούδι "κ@λοέλληνες" ;
Ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΤΟ 1999 ΟΤΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΝΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΝΕ [ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ] ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ...ΠΙΟ ΝΕΟΤΑΞΙΤΗΣ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ... ΣΙΓΑ ΤΟΝ ΜΟΥΣΙΚΟ...ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟ ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΣ... ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ
Αλλο ενα χρακτηριστικο δειγμα μεταπολιτευτικου νεοελληνα.... Αριστερουλης με δεξιες τσεπες Α,ρε ΕΛΛΑΔΑ γεμισες σουργελα........ Ισως η χειροτερη γενια που περασε απο αυτη την χωρα.......
Ταγμένος για Την Υπέρβαση, ως έχων Το Χάρισμα, ο παλιός, καλός, προπτωτικός δικός μας Νιόνιος Τραβώντας την κουρτίνα είδε κατάματα την Αλήθεια, την Οποία κατέθεσε θαρρετά κόντρα στο ψευδεπίγραφο δίκιο των πολλών
Εδώ καί πολλά χρόνια, έχω μάθει να ξεχωρίζω τον δημιουργό από το έργο του.
Τα μεγάλα καί σπουδαία έργα κάποια στιγμή αυτονομούνται καί ταξιδεύουν μόνα τους. Αλλά οι δημιουργοί τους, πολλές φορές είναι καθάρματα.
(Δεν θέλω ν' αναφέρω ένα άλλο όνομα, ως αντιπαράδειγμα· αλλά, αρκετοί που συγκινήθηκαν με συγκεκριμένους στίχους τραγουδιών, ρωτάνε με πάσα έκπληξη: "- Μά, *αυτός* τους έγραψε;" Ναί, ρέ παιδιά, *αυτός*. Αυτό το λαμόγιο, αυτός ο "άνθρωπας" των καταστάσεων.)
Δεν με λένε Σταυρό και κυρ Σταυρό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο Σταυρό με λένε!!
Άντε καλό δρόμο νιονιο..
Με λάθη ..η χωρίς λάθη.
🇬🇷.......ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ.......🇬🇷
Νομίζω ότι "Σταύρο και κυρ Σταύρο" ήθελες να γράψεις, αλλά το κινητό σου έγραψε "Σταυρό".
Διαγραφή"Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη.." (από το τραγούδι του Νιόνιου "Κανονάκι" -1979)
ΔιαγραφήΣωστά.. Στάυρο και κυρ Στάυρο και αφέντη τσουτσουνομύτη!!
ΔιαγραφήΠάνε τα κοτσυφόπουλα!!
Πάει η φωλιά..
🇬🇷.......ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ......🇬🇷
χαχαχαχαχα
Διαγραφήβρε θα σε δείρω.. κι ας είσαι σαν 2μετρος Βίκινγκ στην εμφάνιση και στη δύναμη και με μαλλιά Θωρ.
Πάντως, θέλω εδώ να σού βάλω το πιο αγαπημένο μου του Σαββόπουλου:
https://www.youtube.com/watch?v=RY94MPw1xqs
Φοβερό τραγούδι ..
ΔιαγραφήΣε ταξιδεύει σε άλλη διάσταση..
🇬🇷.......ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ.......🇬🇷
Ναι, έχει και ροκ κιθάρες, έχει και ψυχεδέλεια στο τέλος, με χορωδιακό σαν να έρχεται από τον ουρανό, και από πίσω ακούγεται ο ρυθμός του κομματιού σαν να είναι μπουκωμένος, αλλά στην πραγματικότητα είναι εφέ σαν να γυρνάς έναν δίσκο στο πικάπ ανάποδα. Και ο στίχος έχει κάτι επικό, μιλάει στην θάλασσα και είναι σαν επίκληση στην Βαλχάλλα (η αίθουσα του θεού Όντιν, οίκος για όσους σκοτώνονται ένδοξα στη μάχη - να, πάλι σε Βίκινγκ το κατέληξα χαχα)
Διαγραφήhttps://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10159264107919598&id=100044544304712&ref=embed_post
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα φυσικά! Τα γνωρίζουμε όλα αυτά. Όπως και το ξεπούλημά του στο σύστημα τις περισσότερες δεκαετίες (έπινε τσαγάκια και με τους Βαρδινογιάννηδες).
ΔιαγραφήΣε αυτή την ανάρτηση, γι αυτό έδωσα τον τίτλο "Νιόνιο της νιότης μας". Γιατί κρατάμε τα πρώτα χρόνια με τα πρώτα 9 άλμπουμ του, που μάς συντρόφεψαν στις υπαρξιακές μας ανησυχίες και στο ζύγισμα της αγωνιστικότητάς μας. Τότε δηλαδή που ήταν πραγματικά ροκ!
Ορθή η αξιολόγηση.
ΔιαγραφήΟ Νιόνιος σφράγισε τα νεανικά μας χρόνια όσο λίγοι. Οι κεραίες του επικοινωνίας με την Θεά Έμπνευση υπήρξαν μοναδικής εμβέλειας και συνέβαλαν να καθιερωθεί ως κορυφαίος στο είδος που λειτούργησε. Ανατρεπτικός αρχικά, στεφάνωσε τις αντισυμβατικές επιλογές με ιδιαίτερη αίγλη στην συνέχεια. Η εφευρετικότητα που επέδειξε στην ενορχήστρωση και την οργανική επένδυση των τραγουδιών του υπήρξε μοναδική, πλάθοντας νέους χώρους καλαισθησίας. Κάποια στοιχεία τής στιχουργικής του έχουν εξαιρετική βαρύτητα και κατέστησαν προιμιώδη, αγκυρωμένα διαχρονικά στο θυμικό τής κοινωνίας.
Όμως η μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση δεν είναι πάντοτε ο καλύτερος σύμβουλος. Επιφέροντας επανάπαυση στην ψυχή, μπορούν να οδηγήσουν σε γλίστρημα σε συστημική κατρακύλα. Όταν ένας δημιουργός έχει ολοκληρώσει αυτά που έχει να προσφέρει, είναι πολύ προτιμότερο να σταματάει και να μην συνεχίζει κολλημένος στην ανακύκλωση τού τίποτα. Όταν η τέχνη χάσει τα μηνύματα που διαδίδει, παύει να είναι τέχνη και καταλήγει να γίνεται ροκάνι φιλαρέσκειας και αποκόμισης απατηλού προσωπικού ωφέλους. Έτσι ο Νιόνιος δεν μπόρεσε από μια χρονική περίοδο και εντεύθεν να αποφύγει αυτό που απέδωσε σε κάποιους κινηματογραφικούς σκηνοθέτες τής γενιάς του, που "μάς οδήγησαν στα πιο βαθιά χασμουρητά".
Και εξόσων υποπτεύομαι, η δημόσια εμμονή μέ έμφαση στα ενέσιμα δηλητήρια, μάλλον δεν προσφέρει επί πλέον διάρκεια ζωής.
Μπορεί πλέον να προσλαμβάνω τα τραγούδια του ως ανάλωση ρουτίνας, όμως αυτά που χάραξε στην καρδιά μου παραμένουν ζωντανά και ανεξίτηλα. Η επιτυχία μπορεί να είναι στην κατεύθυνση τής δημιουργίας μεγάλο δώρο. Όμως η συνειδητή αποτυχία και ο αγώνας για το ξεπέρασμά της μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερο, διότι αυτή κρατάει το φρόνημα μάχιμο και αιχμηρό, "Τής Ελλάδας που αγωνίζεται, τής Ελλάδας που επιμένει και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν γνωρίζει πού πατά και πού πηγαίνει".
Ο Διονύσης μάς άφησε παρακαταθήκη το "Ας κρατήσουν οι χοροί...". Γι αυτό εξακολουθούμε να κουρδίζουμε τα όργανα με αποφασιστικότητα στην προοπτική τής επόμενης επέλασης.
Φίλε μου, οικοδόμησες μια πολυκατοικία στην αισθητική, που κάποιους από τούς ορόφους της αποδόμησες στην συνέχεια. Όμως το υπόγειο παραμένει άθικτο και ενεργό για πάντα. Διότι το περικλείει η βάση των θεμελίων, το αγκαλιάζουν οι ρίζες και το ζωογονεί η αδιαπραγμάτευτη ανάγκη μας για την αλήθεια. Αφού και εμεις "γεννηθήκαμε με μια εκ γενετής αιμορραγία", που δεν είναι μόνον προσωπική, αλλά είναι κυρίως εθνική και κοινωνική και προ πάντων πανανθρώπινη.
Πόσο δίκιο έχεις αγαπητέ μου Διονύση. Αυτά που έγραψες μου θύμωσαν τους ίδιους του τους στίχους , που είχε γράψει πριν τον πάρουν οι αέρηδες της έπαρσης και η ηθική κατρακύλα, που δυστυχώς ελάχιστοι μπορούν να τους αντισταθούν με τη βοήθεια του ειδικού βάρους μιας στιβαρής και ηθικής προσωπικότητες, που δεν έχει κατ’ ανάγκη σχέση με την έμπνευση.
ΔιαγραφήΞεφύγαν απ' τα χέρια μου οι πίσω μου σελίδεσ
Κι ασ μου κοστίσαν ακριβά σε κόπουσ και θυσίεσ
με περιφρονούνε τώρα και τραβάνε
Σαν τρελέσ μέσα στη μπόρα
Πηγαίνω βόλτα στο σταθμό κι αλλάζω θεωρίεσ
Καιρόσ να διώξω απ' το μυαλό τισ πίσω μου σελίδε
ασ ταξιδέψουν μοναχέσ μεσ στισ ξένεσ
Μεσ στισ ξένεσ τισ καρδιέσ
τα παιδιά του δρόμου δεσ πώσ αφήνουνε
Των γονιών τουσ τισ φωλιέσ
Έτυχε να τον γνωρίσω άμεσα λόγω του ότι ο πρώην σύζυγός μου ξεκίνησε σαν μουσικός από τα 18 του χρόνια στο συγκρότημά του (ο Γιάννης ο Μπαχ ,με )εμφανέστατη παρουσία στο Μια θάλασσα μικρή (πιάνο) και στο Έλσα σε φοβάμαι (τούμπ). Επίσης, αρκετοί καλοί μου φίλοι και σπουδαίοι μουσικοί έπαιξαν μαζί του με τα Μπουρμπόυλια και τη Λαιστριγόνα. Ο Νικόλας ο Τσιλπγιάννης (ντραμς και κρουστά), ο αγαπημένος μου Βασίλης Ντάλας που έφυγε πολύ νωρίς (μπάσο και κοντραμπάσο), ο Θεολόγος ο Σρατηγός, που δυστυχώς τώρα πια βρίσκεται χαμένος σε «άλλους» περίεργους κόσμους, το στήριγμά του στα πιο δημιουργικά χρόνια, ο Άγγελος Μαστοράκης που επίσης έφυγε πριν λίγα χρόνια, η Μαρίζα που ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα κοντά του…. Όλους αυτούς τους ξεζούμισε ο Σαββόπουλος, γιατί εκτός από έμπνευση είχε και ένα άλλο πολύ μεγάλο ταλέντο: να ανακαλύπτει φλέβες χρυσού στους τότε πολύ νεαρούς μουσικούς και να τους στύβει στην κυριολεξία. Στα μεγάλα έργα του Μπάλος, Περιβόλι του τρελού και άλλα, όλη αυτή η υπέροχη μουσική και ενορχήστρωση έβγαιναν από τους αυτοσχεδιασμούς των παιδιών αυτών. Όλοι αυτοί είχαν πολύ πικραθεί από τη μετέπειτα συμπεριφορά του, όπου όταν έγινε δεκτός πια στα μεγάλα σαλόνια τους αγνόησε εντελώς ….Τελικά, πίσω από τους μύθους κρύβονται πολλά
Ξέχασα να γράψω και για τον εξαιρετικό κιθαρίστα, το Γώργου το Γαβαλά, που λίγο πριν φύγει κι αυτός για πάντα έπαιζε μουσική στον πεζόδρομο, κοντά στην Ακρόπολη.
ΔιαγραφήΈδωσες την πραγματική εικόνα Αναστασία μου όσον αφορά το μουσικό background. Ακριβώς έτσι γινόταν, τα γνωρίζω κι εγώ από άτομα που γνώρισα όταν έκανα παρέα με τον Παππού (Πουλικάκο) και τον Ζορζ Πιλαλί.
ΔιαγραφήΚαι δεν σταματάει εκεί το θέμα όσον αφορά τον μουσικό σφετερισμό. Είναι πολλά , πολλά ακόμα, τα οποία προτιμώ να μην πω, αλλά να κρατήσω έναν σεβασμό προς τον νεκρό, που δεν παύει να αποτελεί σημαντικότατο ποιητικό κεφάλαιο στην μουσική μας Ιστορία.
Να δούμε μερικά πράγματα: πως πέρασε στην 7ετία; τι δήλωσε για τα θρομβόλια; τι δήλωσε για τον Μητσο..κη; ως μέλος του συστήματος είχε παρουσίες στους εορτασμούς της δειμοκρατίας τους! ωραίος τίτλος τραγουδιού! "κολωέληνες'' έφυγε ένα sk@τΟ Patimeno
Διαγραφή😆
ΔιαγραφήΔεν ξέρω τι λέτε εσείς,εγώ τον αντιπαθούσε οσο δεν φαντάζεστε. κανένα τραγούδι του δεν μου άρεσε και πάντα τον σιχαινομουν...παρτακιας,ξερολας ,δουλοπρεπης,και φαντασμένος..αν στεναχωρώ κάποιους ,σκασιλα μου....Καλημερουδιαααα...Σούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα τί θα κάνω με σένα, μού λές..;
ΔιαγραφήΒρε μπας κι ήσουν κι εσύ ανάμεσα σε αυτούς που θέλαν' να κάψουν τα δισκοπωλεία, τότε που ο Σαββόπουλος είχε βγάλει τον δίσκο με το τραγούδι "κ@λοέλληνες" ;
Και το χειρότερο απ' όλα θα κηδευτεί δημόσια δαπάνη...Ντροπή,ντροπη α να χαθείτε χαιβανια ....Σουλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
ΔιαγραφήΒρε τί περίμενες; Αφού η ίδια η Κούλα είπε πως ήταν κολλητοί.
ΤΟ ΟΤΙ ΘΑ ΚΗΔΕΥΤΕΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΡΑΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ. Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΟΛΗ ΗΤΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ.
ΔιαγραφήΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΛΕΑΣ
😆
ΔιαγραφήΟ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΤΟ 1999 ΟΤΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΝΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΝΕ [ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ] ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ...ΠΙΟ ΝΕΟΤΑΞΙΤΗΣ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ... ΣΙΓΑ ΤΟΝ ΜΟΥΣΙΚΟ...ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟ ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΣ... ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλο ενα χρακτηριστικο δειγμα μεταπολιτευτικου νεοελληνα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριστερουλης με δεξιες τσεπες
Α,ρε ΕΛΛΑΔΑ γεμισες σουργελα........
Ισως η χειροτερη γενια που περασε απο αυτη την χωρα.......
Μπράβο μωρέ Γιάννη ..γεια στο στομα σου....Σουλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαγμένος για Την Υπέρβαση, ως έχων Το Χάρισμα, ο παλιός, καλός, προπτωτικός δικός μας Νιόνιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραβώντας την κουρτίνα είδε κατάματα την Αλήθεια, την Οποία κατέθεσε θαρρετά κόντρα στο ψευδεπίγραφο δίκιο των πολλών
https://youtu.be/I8IGeNm1paA?list=RDI8IGeNm1paA&t=99
Αξιώθηκε ιστορική αναδρομή σε πάλαι ποτέ κορυφαίο προορισμό κοινωνικού τουρισμού
https://youtu.be/hiaAWAw3YAk?list=RDhiaAWAw3YAk&t=54
Και Αποπλάνησε την Σωτηρία -ποιός ξέρει τι της έταξε;- παρασύροντάς την να τραγουδήσει ροκ
https://youtu.be/nO4DPePXOt8?list=RDnO4DPePXOt8&t=4
Εις μνήμην του Το Ντουέτο
https://youtu.be/E0bIvHf2jik?list=RDE0bIvHf2jik&t=83
Α.Κ.
Πάλι καλημέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ καί πολλά χρόνια, έχω μάθει να ξεχωρίζω τον δημιουργό από το έργο του.
Τα μεγάλα καί σπουδαία έργα κάποια στιγμή αυτονομούνται καί ταξιδεύουν μόνα τους. Αλλά οι δημιουργοί τους, πολλές φορές είναι καθάρματα.
(Δεν θέλω ν' αναφέρω ένα άλλο όνομα, ως αντιπαράδειγμα· αλλά, αρκετοί που συγκινήθηκαν με συγκεκριμένους στίχους τραγουδιών, ρωτάνε με πάσα έκπληξη: "- Μά, *αυτός* τους έγραψε;" Ναί, ρέ παιδιά, *αυτός*. Αυτό το λαμόγιο, αυτός ο "άνθρωπας" των καταστάσεων.)
Ο ΝΤΙΛΕΡ ΤΗΣ ΦΑΪΖΕΡ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΤΟ ΜΠΟΛΙ
ΑΙΝΤΕ ΜΕ ΤΟΝ...
🤣
ΔιαγραφήΣυνεχίζετε και κάποιοι άλλοι να είστε κακομαθημένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε:
Στην κορυφή του ιστολογίου υπάρχει ενημέρωση για τα εντελώς ανώνυμα σχόλια.