Επικοινωνία: diodotos.k.t@gmail.com

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Η Ατλάντεια Ρώμη τής Κρόνιας Θρησκείας όχι μόνο κατέκτησε τήν Ελλάδα...έσβησε κάθε τί Ελληνικό από τήν Ευρώπη καί τήν Ανατολή, ...αλλά επέβαλαν καί τήν λατινική γλώσσα σέ όλη τήν Δύση καί χάθηκε ή Ελληνική παγκοσμιότητα...!!!

της Σοφίας Βλάχου                                                                                       

Η πτώση της Κορίνθου μετά την Μάχη της Λευκόπετρας 146 π.Χ.
 
Τα αδέλφια  Κύριλλος και  Μεθόδιος  δύο Βυζαντινοί μοναχοί δημιούργησαν τήν σλαβική γραφή, τό Κυριλλικό αλφάβητο, πού αντί νά τούς τό δώσουνε στήν Ελληνική, αποτελεί ένα σύμπλεγμα Ελληνικών καί Λατινικών...γιατί; Γιά νά επιβληθεί η Λατινική. Καί τώρα ακόμα προσπαθεί η σιωνιστική συνωμοσία νά λατινοποιήσει τήν Ελληνική γραφή. ..!!! Καί οι Οθωμανοί  πού χρησιμοποιούσαν την αραβική γραφή  για να καταγράψουν την γλώσσα τους.. μέ την κεμαλική μεταρρύθμιση εκλατινίσθηκαν...όχι τυχαία βέβαια...!!!


Όταν ή Ρώμη κατέκτησε τήν Ελλάδα...
Ο Αυτοκράτορας Κλαύδιος  « διέγραψε από την λίστα των Δικαστών έναν ευγενή, έναν από τους αρίστους της Επαρχίας της Ελλάδος, επειδή δεν μίλαγε Λατινικά .»Σουητώνιος «Ζωή των δώδεκα Καισάρων» Κλαύδιος, 16.
«Ηταν από παλιά νόμος, οτιδήποτε διαβήματα έκαναν οι έπαρχοι, αλλά και οι υπόλοιποι κρατικοί υπάλληλοι, να γίνονται στη γλώσσα των Ιταλών (τα Λατινικά)»  «Και αυτά που γίνονταν στην Ευρώπη στην παλιά εποχή, από ανάγκη παρέμειναν εν ισχύ για τους πολίτες, παρά το ότι ήταν Έλληνες κατά πλειοψηφία, να μιλάνε δηλαδή Λατινικά, ειδικά όταν ασχολούνταν με δημόσιες υποθέσεις»Ιωάννης ο Λυδός, De Magistratibus  ΙΙΙ, 68
Τέτοια ήταν ή κατάντια πού οί Έλληνες ήταν πολύ υπερήφανοι να ονομάζονται «Ρωμαίοι», μια που άλλαζαν μέχρι και τα ονόματά τους σε Ρωμαϊκά: «πριν υπήρχαν τα ονόματα ηρώων, ναυμάχων και νομοθετών, τώρα δε Λουκούλλων και Φαβρικίων και Λευκανίων, των μακαρίων»[5] λέει ο Απολλώνιος Τυανεύς κατηγορώντας τους Έλληνες. Οι περισσότεροι είχαν διπλό όνομα (πχ, Γάιος Ιούλιος Ευρυκλής, ηγεμόνας της Σπάρτης) και πολλοί είχαν μόνο Λατινικό.

Ποίοι ήτανε οί Ρωμαίοι;...
Οί Άτλαντες ποτέ δέν ξέχασαν τήν ήττα τους από τού ΄Ελληνες. Τό μίσος τους υπάρχει μέχρι σήμερα.
Μαζί μέ τόν θεό τους τόν Κρόνο είναι αμπαρωμένοι στά Τάρταρα τού υποχθόνιου κόσμου καί ετοιμάζουνε τήν ημέρα τής επιστροφής τους.
Μιά από τίς απόπειρες τής επανα-επικρατήσεώς τους ήταν καί ό Τρωϊκός Πόλεμος .  Ή δεύτερη ήττα τους. Εκεί ετοίμαζαν τήν νέα τους αυτοκρατορία...μετά όμως από τήν ήττα τους τήν εντολή γιά τό νέο κέντρο δράση τους πήρε ό Αινείας .
Ό Αινείας  'ηταν υιός τού Αγχίση.Ό Αγχίσης ήταν απόγονος τού Δαρδάνου. Ό Δάρδανος ήταν Άτλαντας και ιδρυτής της πόλεως Δαρδάνου στο Όρος Ίδα της Τρωάδος.
Ό Αινείας μέ τόν πατέρα του καί τά ξόανα τών θεών του {είχε τούς δικούς του θεούς} πήγε στήν Ρώμη μέ οδηγίες από τήν Αφροδίτη...τήν μητέρα του !!!...ο Αινείας τρία χρόνια μετά την άφιξή του στο Λάτιο έγινε βασιλιάς.

Τί είναι τό Λάτιο; Όχι μιά τυχαία πόλη βέβαια...εκεί στό εσωτερικό τού Λατίου υπάρχει καί ή  Πόλη τού Βατικανού...βεβαίως - βεβαίως...Το Βατικανό είναι ανεξάρτητο κράτος...Στο Βατικανό εδρεύει η Αγία Έδρα μέ τόν  Πάπα, παγκόσμιο ηγέτη της εκκλησίας ...αλλά ...αλλά εκεί κστο Λάτιο εξόρισε ο Δίας  τόν Κρόνο, ...εκεί επίσης στό Λάτιο θάφτηκε καί ό πατέρας τού Αινεία...από τό Λάτιο προήρθε καί ή Λατινική γλώσσα...
Μία από τις παραδόσεις για τον Αινεία και την ίδρυση της Ρώμης αναφέρει πως του είχε δοθεί χρησμός ότι ένα τετράποδο θα τον οδηγούσε στο μέρος όπου θα έπρεπε να ιδρύσει μια πόλη. Μια μέρα μετά από καιρό, ο Αινείας ετοιμαζόταν να θυσιάσει μια άσπρη και έγκυο γουρούνα. Το ζώο του ξέφυγε και καταδιωκόμενο έφθασε σε ένα από τους «επτά» λόφους της μελλοντικής Ρώμης.

Από τό 146 π.Χ. πού οι Ρωμαίοι κατακτούν την Ελλάδα...
έκτοτε είμαστε συνέχεια υπό κατοχήν.


Τό Καταλάβατε...

πηγή:
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ


Σημείωση Διόδοτου: Το 146 π.Χ. με την Μάχη της Λευκόπετρας άρχισε να περνάει η Ελλάδα στον ρωμαϊκό έλεγχο . Το 86 π.Χ. κατανικήθηκαν τα ενωμένα ελληνικά στρατεύματα στη Χαιρώνεια και καταστράφηκε η Αθήνα. Κατελήφθη η Κρήτη το 67 π.Χ., ο Πόντος το 63 π.Χ. και τέλος η Κύπρος το 58 π.Χ.  

5 σχόλια:

  1. Από όσο γνωρίζω η Ελλάδα άρχισε να περνάει στον Ρωμαϊκό έλεγχο με την μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ. , μετά την οποία οι Ρωμαίοι εκμηδένισαν πολιτικά και στρατιωτικά την Μακεδονία έχοντας την άμεση ή έμμεση υποστήριξη των υπόλοιπων Ελληνικών πολιτικών σχηματισμών ( Μάλιστα ο νικητής Αιμίλιος Παύλος διοργάνωσε μεγάλη γιορτή στην Αμφίπολη προσκαλώντας τους Έλληνες βασιλείς της Ασίας και του Αρχηγούς των πόλεων κρατών της Ελλάδας ).Οπότε εφόσον δεν υπήρχε ένα ενιαίο Ελληνικό κέντρο και πολύ περισσότερο οι Ρωμαίοι είχαν πολλές φορές Έλληνες συμμάχους,η ευθύνη για την κατάκτηση δεν βαρύνει τους εκάστοτε Ρωμαίους αλλά αυτούς οι οποίοι επέτρεψαν κάτι τέτοιο. Τώρα όσον αφορά την Ατλάντια καταγωγή και Κρόνια θρησκεία της Ρώμης , αυτή αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα αρχαία Ελληνικά αποτέλεσαν την γλώσσα της μορφωμένης αριστοκρατικής τάξης της Ρώμης η οποία μετά την κατάκτηση και των τελευταίων Ελληνικών κρατών αφομοιώθηκε σε καθοριστικό βαθμό από τον Ελληνικό πολιτισμό. Η Ελλάδα δηλαδή μετά την Ρωμαϊκή κατάκτηση δεν αφανίστηκε ούτε Έλληνες υπέστησαν συστηματική εξόντωση με φυλετικά - πολιτισμικά κριτήρια,ο ίδιος ο Απολλώνιος Τυανεύς είχε πρόσβαση στην Ρωμαϊκή σύγκλητο έχοντας υψηλές γνωριμίες λόγω της προσωπικής του αξίας και δεν θα γνωρίζαμε τίποτα γι αυτόν εάν η Ρώμη είχε σβήσει κάθε ίχνος Ελληνικού πολιτισμού από την Ανατολή και από την Δύση!!( Αλήθεια ίσως η αρθρογράφος μπορούσε να εξηγήσει όταν εννοεί Δύση σε τι αναφέρεται , στις Ελληνικές πόλεις κράτη της νοτίου Ιταλίας - μεγάλη Ελλάδα; ή ακόμη πιο Δυτικά; ) Εάν η Ρώμη έσβηνε κάθε τι Ελληνικό δεν θα υπήρχε ο φιλόσοφος Αμμώνιος Σακκάς και οι άλλοι εκπρόσωποι του Νεοπλατωνισμού Πορφύριος , Πλωτίνος , Πρόκλος , Ιάμβλιχος και κατ επέκτασιν δεν θα γνωρίζαμε ούτε καν για την ύπαρξη του Πυθαγόρα ( Την βιογραφία του την συνέταξαν οι Ιάμβλιχος και Πορφύριος με διαφορετικά έργα ). Επίσης οι πηγές για την ύπαρξη και δράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου προέρχονται από τους Πλούταρχο και Φλάβιο! Αρριανό , και οι δύο έδρασαν την Ρωμαϊκή εποχή και όχι την εποχή των διαδόχων.Επίσης τα βιβλία του Αριστοτέλη δεν θα μεταφράζονταν και ούτε η Καινή και Παλαιά διαθήκη θα μεταφραζόταν στα Ελληνικά. Τώρα όσον αφορά τους Κύριλο και Μεθόδιο ή ακόμη καλύτερα το Βατικανό με τον παγκόσμιο!! ηγέτη της εκκλησίας πάπα , αυτό δεν έχει άμεση σχέση με την Ρώμη της αρχαιότητας και πολύ περισσότερο με αυτήν των Αυτοκρατορικών χρόνων. Αν και θα μπορούσα να προσθέσω ότι ήταν ευχής έργον η διαμόρφωση του Κυριλλικού αλφαβήτου , γιατί εάν οι Σλάβοι μάθαιναν την Ελληνική θα είχαν οριστικά και αμετάκλητα αξίωση τόσο στην αρχαία Ελληνική γραμματεία όσο και στον πολιτισμό. Κάτι το οποίο έχει να κάνει όχι με τον ηγέτη! πάπα ούτε με τους Κρόνιους οι οποίοι μας μισούν και φταίνε για όλα! αλλά με τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου ο οποίος δεν ήθελε τα Ελληνικά να είναι κοινό κτήμα των βαρβάρων οι οποίοι αποτελούσαν απλώς περιστασιακούς συμμάχους και τοποτηρητές των συμφερόντων του. Εάν κάτι τέτοιο γινόταν δεν θα ήταν σύμμαχοί μας αλλά ανταγωνιστές και κατακτητές μας,καθώς θα ήθελαν να μετατρέψουν την πολιτισμική ομοιογένεια την οποία ενδεχομένως είχαν μαζί μας λόγω της γλώσσας σε πολιτική και αυτό με έναν τρόπο γίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στό άν ή Ελλάδα κατακτήθηκε από τούς Ρωμαίους τό 146 π.Χ , οί γνώμες διίστανται....άν καί τό 146π.Χ ή ηπειρωτική Ελλάδα έπεσαν στόν έλεγχο τών Ρωμαίων, πολλοί θεωρούν ώς τετελεσμένο τό 86π.Χ μέ τήν μάχη στήν Χαιρώνεια καί τήν πτώση τών Αθηνών .

      Αναφέρεστε στό ότι χάρις τών ρωμαίων ή Έλλάδα καί πολλοί φιλόσοφοι μεταγενέστερων χρόνων, παρέμεινε ζωντανή.... {Εάν η Ρώμη έσβηνε κάθε τι Ελληνικό δεν θα υπήρχε ο φιλόσοφος Αμμώνιος Σακκάς και οι άλλοι εκπρόσωποι του Νεοπλατωνισμού Πορφύριος , Πλωτίνος , Πρόκλος , Ιάμβλιχος}...όμως όταν αναφέρομαι στούς Ρωμαίους εννοώ τό κέντρο τους τήν Ρώμη καί ή οποία δέν ήταν αυτή πού στήριξε τόν Ελληνισμό, αλλά ή Κάτω Ιταλία πού ήταν πάντα ένας Ελληνικός χωρος όπου έδρασαν πολλοί φιλόσοφοι {Όλη η Κάτω Ιταλία, η Σικελία, η Σαρδηνία γέμισαν με ελληνικές εστίες. Παντού έλαμψαν ελληνικές εστίες, σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Οι νέες αυτές πόλεις των Ελλήνων αποίκων, γέμισαν πλούτο, ενώ επίσης προέκυψαν και νέες τάξεις, όπως οι έμποροι και οι ναυτικοί. Όλη αυτή η οικονομική ευμάρεια μαζί με τη γνωριμία που έκανε το ελληνικό στοιχείο με τους ιθαγενείς πληθυσμούς, είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη πολιτιστική άνθηση σε όλους τους τομείς.Οι κάτοικοι της ήταν γνωστοί στην Ελλάδα ως Ιταλιώτες και Σικελιώτες αντίστοιχα, ενώ οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τον όρο Γραικοί. Ο χαρακτηρισμός τής κάτω Ιταλίας ώς «Μεγάλη Ελλάς» δεν προσδιορίζει τόσο την γεωγραφική έκταση, όσο το μέγεθος της αναγνώρισης που έδειχνε ο αρχαίος κόσμος αφενός στον πολιτισμό που ανέπτυξαν οι φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες, οι επιστήμονες στα ελληνικά κέντρα και αφετέρου στην οικονομική και πολιτική ισχύ που κατάφεραν να αποκτήσουν...Στον Κρότωνα ανέπτυξε τη φιλοσοφική του σκέψη ο Πυθαγόρας, η οποία διαδόθηκε γρήγορα στις γειτονικές πόλεις και από εκεί στην κυρίως Ελλάδα. Κατόπιν, τη σκυτάλη πήρε η Ελέα που ανέδειξε δύο από τους πιο σημαντικούς στοχαστές της αρχαιότητας τον Παρμενίδη και τον Ζήνωνα, οι οποίοι δημιούργησαν την ελεατική σχολή. Στην Σικελία εμφανίστηκαν τον 5ο αιώνα π.Χ ο Εμπεδοκλής από τον Ακραγάντα, ο οποίος εκτός από φιλόσοφος ήταν και γιατρός, μηχανικός, ποιητής και ρήτορας και ο Γοργίας από τους Λεοντίνους που δίδαξε την ρητορική τέχνη σε πολλές ελληνικές πόλεις, μεταξύ των οποίων και στην Αθήνα. Ή Σικελία ήταν η πατρίδα του μεγάλου λυρικού ποιητή του Στησίχορου, ενώ άξιος συνεχιστής του ήταν ο Ιβυκος από το Ρήγιο της Κάτω Ιταλίας.}...

      Δύση νοώ τήν περιοχή πού δύει ό ήλιος , τόν μακρινό ορίζοντα πέρα απο τίς Ηράκλειες στήλες καί όπου ήταν ή χώρα τής Ατλαντίδος καί ΄σήμερα ό ορίζοντας είναι ή Αμερική μετά τήν καταβύθιση τής Ποσειδωνίας , χώρας τών Ατλάντων.

      Όσο γιά τό Κυριλλικό αλφάβητο, είμαι καί συνεχίζω νά είμαι υποστηρικτής τής άποψης πώς πολλά πράγματα θά ήταν διαφορετικά στήν ιστορία άν όλοι οί Σλάβοι μιλούσαν τήν Ελληνική. Ή πολιτική τών Βαλκανίων καί τών Ρώσσων θά είχε δύναμη καί επιρροή επί τών κύμβρων -Άγγλογάλλων πρός τό συμφέρων τής Ελλάδος. Καί άλλωστε , όποιος ομιλεί τήν Ελληνική διαμορφώνει διαφορετική σκέψη καί ό νούς τόν Λόγο....

      Διαγραφή
    2. Κατ αρχήν συμφωνώ με το ιστορικό γεγονός ότι η κάτω Ιταλία είχε δεχθεί αποικιστικό ρεύμα από τις Ελληνικές πόλεις-κράτη , το οποίο την ενέταξε στην Ελληνική σφαίρα επιρροής. Τον καιρό της Ρωμαϊκής κατάκτησης όμως η Ρώμη ώς κέντρο επέβαλλε όχι τόσο τον πολιτισμό αλλά τις διοικητικές δομές της αρχικά σε όλη την Ιταλική χερσόνησο ( Γαλατικές φυλές στα βόρεια,Ετρούσκους,Ελληνικές αποικίες ) και αργότερα σε όλη την Μεσόγειο. Το ζήτημα είναι ότι το κέντρο εξουσίας ήταν οριστικά και αμετάκλητα η Ρώμη και τίποτα δεν γινόταν χωρίς την βούληση της Συγκλήτου και αργότερα του Αυτοκράτορα , οπότε θα ήταν λίγο δύσκολο οι Έλληνες της κάτω Ιταλίας (οι οποίοι συνόρευαν άμεσα με το μαλακό υπογάστριο της Ρώμης) να αντιπαρατεθούν σε ένα υποτιθέμενο ανθελληνικό Ρωμαϊκό κέντρο , εφόσον αυτούς θα είχε αφανίσει πρώτους. Ο Φλάβιος Αρριανός τον οποίο ανέφερα προηγουμένως υπήρξε Ρωμαίος Συγκλητικός και Επώνυμος Άρχοντας , χωρίς φαντάζομαι την υποστήριξη της ομαδοποίησης των Ελλήνων της Κάτων Ιταλίας , αλλά λόγω της εμβέλειας του Ελληνικού πολιτισμού και της προσωπικής του αξίας ταυτόχρονα.(Σημειωτέον ότι κανένας Γαλάτης ή Φοίνικας ή Νουμιδός δεν είχε ποτέ του τέτοιο αξίωμα). Επίσης δεν θα γνωρίζαμε τίποτα για τον Απολλώνιο από τα Τύανα εάν η σύζυγος του Σεπτίμιου Σεβήρου Ιουλία Δόμνα δεν είχε πείσει τον Φιλόστρατο για την Βιογραφία του. Εάν η Ρώμη λοιπόν και κατ επέκτασιν οι Αυτοκράτορες ήταν ανθέλληνες θα γινόταν κάτι τέτοιο; Ή ακόμη περισσότερο θα υπήρχε ο Μάρκος Αυρήλιος ο οποίος έγραφε στα Ελληνικά; Το ζήτημα λοιπόν είναι ότι η κεντρική Ρωμαϊκή διοίκηση η οποία εκφραζόταν με καταναγκασμό από ένα συγκεκριμένο κέντρο ( δεν υπήρχαν τότε ομαδοποιήσεις Ελλήνων μιας συγκεκριμένης εδαφικής επικράτειας , ή οποιωνδήποτε άλλων φυλών ) επηρεάστηκε σε καθοριστικό βαθμό από την Ελληνική φιλοσοφία , πολιτισμό , τρόπο του σκέπτεσθαι και ζην σε βαθμό κατά τον οποίο τα επόμενα χρόνια οι Έλληνες έχοντας τον χαρακτηρισμό του Ρωμαίου πολίτη να είναι ο κύριος διαμορφωτής των πολιτισμικών δομών της Αυτοκρατορίας.Εάν στην θέση των Ρωμαίων υπήρχαν για παράδειγμα οι Καρχηδόνιοι , οι οποίοι πρέσβευαν τελείως διαφορετικό πολιτισμό και δεν συμπαθούσαν και τόσο τους Έλληνες ώς φυλή, τότε θα ήμασταν πιο άγνωστοι από μυστηριώδης φυλή της Λατινικής Αμερικής. Το γεγονός ότι το Ρωμαϊκό κέντρο σεβάστηκε και συνέβαλε στην ανάδειξη του Ελληνικού πολιτισμού , κατά την άποψή μου σημαίνει ότι η Ρώμη εκείνης της περιόδου είχε μεν τα δικά της συμφέροντα , δεν ήταν όμως ανθελληνική με την έννοια της επιδίωξης του φυλετικού-γλωσσικού-πολιτισμικού αφανισμού όλων των Ελλήνων.

      Διαγραφή
  2. Καί κάτι συμπληροματικό μέ τό θέμα τής Σλαβικής γλώσσας.
    Το Σλαβικό αλφάβητο έχει παραδοσιακά αποδοθεί στον Κύριλλο. Η απόδοση αυτή έχει επιβεβαιωθεί ρητά από την παπική {Πάπας}επιστολή Industriae tuae (880), που εγκρίνει τη χρήση της Παλαιάς Εκκλησιαστικής Σλαβονικής ...ως απλούστευση του Γλαγολιτικού αλφάβητου,{Το Γλαγολιτικό αλφάβητο, γνωστό επίσης και ως Γκλαγκόλιτσα (ρωσικά:Глаголица) είναι το αρχαιότερο γνωστό Σλαβικό αλφάβητο. Το όνομά του αυτό του αποδόθηκε αρκετούς αιώνες μετά τη δημιουργία του, και προέρχεται από το πρωτοσλαβικό glagolъ "λόγος" } που έμοιαζε περισσότερο με το Ελληνικό. Μετά την υιοθέτηση του Χριστιανισμού το 865 οι θρησκευτικές τελετές στη Βουλγαρία διεξάγονταν στα ελληνικά από κληρικούς που αποστέλλονταν από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Φοβούμενος την αύξηση της επιρροής του Βυζαντίου {άρα ελληνική γλώσσα καί σχέση μέ τόν Ελληνισμό} και την αποδυνάμωση του κράτους ο Βόρις θεώρησε την υιοθέτηση της Παλαιάς Σλαβονικής γλώσσας ως ένα τρόπο για να διατηρήσει την πολιτική ανεξαρτησία και τη σταθερότητα της Βουλγαρίας, έτσι ίδρυσε δύο φιλολογικές σχολές (ακαδημίες), της Πλίσκας και της Οχρίδας, όπου η θεολογία θα διδασκόταν στη Σλαβονική γλώσσα. Ενώ ο Ναούμ της Πρεσλάβας έμεινε στην Πλίσκα, εργαζόμενος για την ίδρυση της εκεί Φιλολογικής Σχολής, στον Κλήμεντα ανατέθηκε από το Βόρις Α΄, να οργανώσει τη διδασκαλία της θεολογίας για τους μέλλοντες κληρικούς στην Παλαιά Εκκλησιαστική Σλαβονική στη Φιλολογική Σχολή της Οχρίδας. Επί επτά χρόνια (886-893) ο Κλήμης δίδαξε περίπου 3.500 μαθητές στη Σλαβονική γλώσσα και το Γλαγολιτικό αλφάβητο.
    ........
    Το 867 ο Πάπας Νικόλαος Α΄ κάλεσε τους αδελφούς στη Ρώμη...
    Ο Μεθόδιος χειροτονήθηκε ιερέας από τον ίδιο τον Πάπα...πέθανε στη Ρώμη (14η Φεβρουαρίου 869)...
    Ο πάπας ονόμασε το Μεθόδιο αρχιεπίσκοπο του Σιρμίου με δικαιοδοσία επί της Μεγάλης Μοραβίας και της Παννονίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από όσο γνωρίζω το γεγονός ότι οι Βούλγαροι είναι Ορθόδοξοι με την ίδια λογική αποτελούσε γεωπολιτική επιτυχία του Βυζαντίου καθότι ο Αυτοκράτορας εκβίασε τον προσηλυτισμό του Βόριδος με στρατεύματα τα οποία έστειλε στην Βουλγαρία το Φθινόπωρο του 863μ.Χ. εφόσον ο ίδιος ήθελε να προσηλυτιστεί στον Καθολικισμό.Το γεγονός όμως ότι οι Βούλγαροι είναι Ορθόδοξοι δεν συνέβαλε και τόσο στην σύσφιξη των σχέσεων με τους Έλληνες στην μεσαιωνική ή την νεώτερη ιστορία. Θα μπορούσα όμως να προσθέσω ότι εάν υπήρχε άμεση σχέση των Κυρίλλου και Μεθοδίου με τον Πάπα , δεν θα δίδασκαν αλφάβητο βασισμένο στα λατινικά αντί του Γλαγολιτικού ή του Κυριλλικού; Εφόσον τόσο ο Κύριλλος όσο και ο Μεθόδιος χαίρουν άκρας εκτίμησης εντός της Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας η επινόηση τόσο του Γλαγολιτικού όσο και του Κυριλικού αλφαβήτου αποτέλεσε μία σύμβαση μεταξύ των δύο Εκκλησιών προκειμένου οι Σλαβικής καταγωγής πληθυσμοί να διάκεινται μεν φιλικά προς το Βυζάντιο χωρίς όμως να έχουν την αξίωση ότι είναι Ρωμαίοι - με την πολιτική-Αυτοκρατορική έννοια. Αλλά ακόμη και να υπήρχε λειτουργία στα Ελληνικά , δεν πιστεύω αυτός ο παράγοντας να συνέβαλλε στην πολιτισμική διείσδυση του Ελληνισμού στην Βουλγαρία , καθώς παίζουν ρόλο περισσότερα δεδομένα από την πολιτισμική ομοιότητα όπως η έννοια της φυλής-τα εκάστοτε γεωπολιτικά συμφέροντα του Μονάρχη -νοοτροπία του Λαού. Το ίδιο έκανε και ο Καθολικισμός με τα Γερμανικά κρατίδια όπου μέχρι την εποχή του Λούθηρου η λειτουργία γινόταν στα Λατινικά , και η Γερμανική συνδέεται άμεσα με την Λατινική γλώσσα , δεν βλέπω όμως του Γερμανούς της σημερινής εποχής ή της Μεσαιωνικής να σέβονται και να έχουν σε υπόληψη τους Ιταλούς γι αυτό ή να προωθούν τα συμφέροντά τους.

      Διαγραφή