Οι κίνδυνοι από το αδιέξοδο του «Σκοπιανού».

 του Αντιστρατήγου ε.α. Λάμπρου Τζούμη

 Σχόλιο Διόδοτου: Πολύ καλό μικρό άρθρο, με ύφος εγκυκλοπαιδικό και συνοπτικό.

Η προτεινόμενη ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν», ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα είχε τύχη

Η διαπραγμάτευση με τα Σκόπια φαίνεται να οδηγείται σε αδιέξοδο, παρά τις δηλώσεις περί του αντιθέτου που έγιναν μετά την πρόσφατη διμερή συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον ομόλογό του της ΠΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ.

Οι ελπίδες που εκφράσθηκαν ότι θα μπορέσει να βρεθεί λύση στη διένεξη για την ονομασία πριν από τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. του Ιουνίου, με λύση αποδεκτή και από τις δύο πλευρές,  φαίνεται ότι δεν επαληθεύονται. Η πρόταση για ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν», έτυχε της αρνητικής στάσης του συνόλου των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Μπροστά στην εξέλιξη αυτή, το πρωθυπουργικό γραφείο με δηλώσεις επανέλαβε την θέση για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό στη βάση των ονομασιών που είχε προτείνει ο κ. Νίμιτς και παράλληλα τόνισε ότι «καλωσορίζει την αποδοχή από πλευράς ΠΓΔΜ για υιοθέτηση ονομασίας erga omnes, δηλαδή για όλες τις χρήσεις έναντι όλων». Στα Σκόπια η αντιπολίτευση του VMRO, απορρίπτει την ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν», όπως επίσης και την όποια συνταγματική αναθεώρηση για το όνομα, το γλωσσικό, την εθνότητα, κ.λπ

Η προτεινόμενη ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν», ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα είχε τύχη. Όπως αναφέρεται στην wikipedia η «Εξέγερση του Ίλιντεν», ήταν μία επανάσταση σλαβόφωνων της Μακεδονίας που οργανώθηκε και υλοποιήθηκε στο Μακεδονικό έδαφος από την αυτονομιστική οργάνωση Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολιτική Επαναστατική Οργάνωση τον Ιούλιο του 1903, ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Σήμερα αυτή η επανάσταση γιορτάζεται στα Σκόπια ως εθνική επέτειος και για πολλούς στη χώρα θεωρείται η αρχή της Σλαβομακεδονικης εθνογένεσης, ενώ την υιοθετεί και η Βουλγαρία. Ονομάστηκε έτσι από την ημέρα που ξεκίνησε, την ημέρα του Προφήτη Ηλία, στις 20 Ιουλίου (Ιουλιανό Ημερολόγιο) / 2 Αυγούστου 1903 (Γρηγοριανό ημερολόγιο), στην περιοχή του Μοναστηρίου. Η εξέγερση του Ίλιντεν, έγινε με όραμα τη Μεγάλη Βουλγαρία και οποιαδήποτε συμπερίληψή της στο όνομα των Σκοπίων παραπέμπει στα οράματα αυτά που περιελάμβαναν τη Θεσσαλονίκη και όλη τη Μακεδονία. Χαρακτηριστικό αυτού είναι ότι την 1η Αυγ. 2017 οι πρωθυπουργοί Σκοπίων και Βουλγαρίας υπέγραψαν διμερή συμφωνία για «Φιλία, Καλή Γειτονία και Συνεργασία» μεταξύ των δύο κρατών. Στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, προβλέπεται και ο κοινός εορτασμός της εξέγερσης του Ίλιντεν. Πριν δυο μέρες, όταν ανακοινώθηκε η προτεινόμενη ονομασία, η βουλγαρική πλευρά έσπευσε να δηλώσει ότι συμφωνεί απόλυτα μ΄ αυτή.

Μπροστά στο αδιέξοδο που φαίνεται στο ονοματολογικό, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στο χειρισμό του θέματος για επίτευξη μιας βιαστικής λύσης κάτω από την πίεση του διεθνή παράγοντα, με προκαταβολική είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να πάρουμε μια υποσχετική για εκ των υστέρων αλλαγή του Συντάγματος. Μια συμφωνία αυτής της μορφής, ενέχει κινδύνους για αθέτηση από την πλευρά των Σκοπίων τυχόν δεσμεύσεων, που θα αναλάβουν.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το 1995 υπογράφηκε ενδιάμεση συμφωνία μεταξύ της Ελλάδος και της ΠΓΔΜ, η οποία προέβλεπε την άρση από μέρους της Ελλάδος των οικονομικών αντιμέτρων, που είχε λάβει σε βάρος των Σκοπίων και την αναγνώριση τους ως ΠΓΔΜ (FYROM) από τη χώρα μας. Προέβλεπε επίσης την αλλαγή της σκοπιανής σημαίας με το έμβλημα της Βεργίνας, τη δεσμευτική ερμηνεία των επίμαχων συνταγματικών ρυθμίσεων της γειτονικής χώρας, την αμοιβαία αναγνώριση των συνόρων, τη διακήρυξη για αποχή από κάθε εχθρική προπαγάνδα και την έναρξη νέου κύκλου συνομιλιών για το ζήτημα της τελικής ονομασίας.

Παρά τη συμφωνία, τα Σκόπια όχι μόνο δεν την τήρησαν, αλλά προχώρησαν στη δημιουργία όλου αυτού του «αλυτρωτικού-επεκτατικού κλίματος», που διαπιστώσαμε το προηγούμενο διάστημα με τις ονομασίες του αεροδρομίου, των οδών και την τοποθέτηση αγαλμάτων, συμβόλων, κ.λπ. Αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για μας πρέπει να αποτελεί η διασφάλιση μιας ενιαίας ονομασίας για εσωτερική και για εξωτερική χρήση και η αλλαγή του Συντάγματός των Σκοπίων, πριν από οποιαδήποτε ονομασία, ώστε να απαλειφθεί οποιαδήποτε αναφορά «αλυτρωτισμού-επεκτατισμού», αλλά και να μην τίθεται υπό αμφισβήτηση η ελληνικότητα της Μακεδονίας.

(www.worldenergynews.gr)


πηγή