Διαμαρτυρία στο Παρίσι, 9 Οκτωβρίου 2018. Reuters
RT στα ρωσικά
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας είναι δυσαρεστημένο με την πολιτική του Εμμανουήλ Makron. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο νυν επικεφαλής της Πέμπτης Δημοκρατίας, ισχυριζόμενος ότι είναι ο "νέος ντε Γκωλ", δεν έχει ακόμη καταφέρει να εκπληρώσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Σύμφωνα με τους Γάλλους, υπάρχει "η κοινοτοπία για τον Macron".
Όπως και οι προκάτοχοί του, εμφανίζεται σε μια σειρά από σκάνδαλα, και η Γαλλία υστερεί ολοένα και περισσότερο πίσω από τη γειτονική Γερμανία σχετικά με βασικούς οικονομικούς δείκτες. Οι Γάλλοι εργάτες και οι δημόσιοι υπάλληλοι βγήκαν πάλι στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τα σχέδια των αρχών να μειώσουν τις κοινωνικές δαπάνες. Την Τρίτη στις διαδηλώσεις έλαβαν μέρος, σύμφωνα με διαφορετικούς υπολογισμούς, από 160.000 μέχρι 300.000 Πολίτες.
Την τρίτη στους δρόμους των πόλεων βγήκαν περίπου 160.000 Γάλλοι πολίτες , σε αντίθεση με την κοινωνική και οικονομική πολιτική του παλατιού Elysee. Τέτοιες στατιστικές παρουσιάστηκαν την προηγούμενη ημέρα στο Υπουργείο Εσωτερικών της Γαλλίας. Ωστόσο, οι διοργανωτές της δράσης ισχυρίζονται ότι το τμήμα υποτίμησε τον αριθμό των συμμετεχόντων σχεδόν δύο φορές: στην πραγματικότητα, 300.000 άνθρωποι προσχώρησαν στη διαμαρτυρία.
Σύμφωνα με τους ακτιβιστές της Γενικής Συνομοσπονδίας εργαζομένων (CGT), μόνο στο Παρίσι σχεδόν 50 χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν σε συγκεντρώσεις. Υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία: την σύγκρουση προκάλεσαν τα μέλη της αριστερής Ριζοσπαστικής οργάνωσης "black Block", η οποία διέλυσε τα γυαλιά στις στάσεις και έσπασε ΑΤΜ. Η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα και εννέα διαδηλωτές κρατούνται.
Διαμαρτυρίες ως παράδοση
Οι εμπειρογνώμονες σημειώνουν ότι σύμφωνα με τα γαλλικά πρότυπα, η συμμετοχή σε συγκεντρώσεις 160 χιλιάδων ή ακόμη και 300 χιλιάδων ατόμων είναι μια μάλλον μέτρια εικόνα. Για λόγους σύγκρισης: στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μέχρι ένα εκατομμύριο άνθρωποι βγήκαν για δράσεις κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης σε όλη τη Γαλλία.
"Οι σημερινές συγκεντρώσεις δεν αποτελούν απειλή για τις αρχές, αν και οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται από τις αρχές είναι πολύ ενοχλητικές για τον πληθυσμό. Περίπου 60% των πολιτών είναι δυσαρεστημένοι με την πορεία του Προέδρου. Αλλά οι περισσότεροι από τους δυσαρεστημένους εξακολουθούν να μην βγαίνουν στους δρόμους, "-είπε σε μια συνέντευξη στο RT κορυφαίος ερευνητής του κέντρου Γαλλικών σπουδών του Ινστιτούτου της Ευρώπης, RAS Σεργκέι Fedorov.
Ο Evgeny Osipov, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο της Γενικής ιστορίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, έχει μια παρόμοια άποψη.
"Στη Γαλλία, αστειεύονται ότι κάθε γενιά πρέπει να έχει τη δική της επανάσταση, και κάθε πέντε ή έξι χρόνια, οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους. Τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για την ύφεση της δραστηριότητας διαμαρτυρίας, "είπε ο εμπειρογνώμονας σε μια συνομιλία με το RT.
Αν και η γαλλική κοινωνία έχει εγκρίνει παραδοσιακά διαμαρτυρίες, πρόσφατες δημοσκοπήσεις έχουν δείξει ότι οι πολίτες της Πέμπτης Δημοκρατίας είναι πιθανότερο να καταδικάσουν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις σήμερα. Ο λόγος γι ' αυτή την αλλαγή συναισθημάτων είναι απλός: οι άνθρωποι έχουν κουραστεί από τις διακοπές στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εξηγούν οι αναλυτές. Ωστόσο, σύμφωνα με αυτούς, νέοι συμμετέχοντες μπορούν ακόμα να συμμετάσχουν στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στο εγγύς μέλλον.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας είναι δυσαρεστημένο με την πολιτική του Εμμανουήλ Makron. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο νυν επικεφαλής της Πέμπτης Δημοκρατίας, ισχυριζόμενος ότι είναι ο "νέος ντε Γκωλ", δεν έχει ακόμη καταφέρει να εκπληρώσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Σύμφωνα με τους Γάλλους, υπάρχει "η κοινοτοπία για τον Macron".
Όπως και οι προκάτοχοί του, εμφανίζεται σε μια σειρά από σκάνδαλα, και η Γαλλία υστερεί ολοένα και περισσότερο πίσω από τη γειτονική Γερμανία σχετικά με βασικούς οικονομικούς δείκτες. Οι Γάλλοι εργάτες και οι δημόσιοι υπάλληλοι βγήκαν πάλι στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τα σχέδια των αρχών να μειώσουν τις κοινωνικές δαπάνες. Την Τρίτη στις διαδηλώσεις έλαβαν μέρος, σύμφωνα με διαφορετικούς υπολογισμούς, από 160.000 μέχρι 300.000 Πολίτες.
Την τρίτη στους δρόμους των πόλεων βγήκαν περίπου 160.000 Γάλλοι πολίτες , σε αντίθεση με την κοινωνική και οικονομική πολιτική του παλατιού Elysee. Τέτοιες στατιστικές παρουσιάστηκαν την προηγούμενη ημέρα στο Υπουργείο Εσωτερικών της Γαλλίας. Ωστόσο, οι διοργανωτές της δράσης ισχυρίζονται ότι το τμήμα υποτίμησε τον αριθμό των συμμετεχόντων σχεδόν δύο φορές: στην πραγματικότητα, 300.000 άνθρωποι προσχώρησαν στη διαμαρτυρία.
Σύμφωνα με τους ακτιβιστές της Γενικής Συνομοσπονδίας εργαζομένων (CGT), μόνο στο Παρίσι σχεδόν 50 χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν σε συγκεντρώσεις. Υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία: την σύγκρουση προκάλεσαν τα μέλη της αριστερής Ριζοσπαστικής οργάνωσης "black Block", η οποία διέλυσε τα γυαλιά στις στάσεις και έσπασε ΑΤΜ. Η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα και εννέα διαδηλωτές κρατούνται.
Διαμαρτυρίες ως παράδοση
Οι εμπειρογνώμονες σημειώνουν ότι σύμφωνα με τα γαλλικά πρότυπα, η συμμετοχή σε συγκεντρώσεις 160 χιλιάδων ή ακόμη και 300 χιλιάδων ατόμων είναι μια μάλλον μέτρια εικόνα. Για λόγους σύγκρισης: στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μέχρι ένα εκατομμύριο άνθρωποι βγήκαν για δράσεις κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης σε όλη τη Γαλλία.
"Οι σημερινές συγκεντρώσεις δεν αποτελούν απειλή για τις αρχές, αν και οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται από τις αρχές είναι πολύ ενοχλητικές για τον πληθυσμό. Περίπου 60% των πολιτών είναι δυσαρεστημένοι με την πορεία του Προέδρου. Αλλά οι περισσότεροι από τους δυσαρεστημένους εξακολουθούν να μην βγαίνουν στους δρόμους, "-είπε σε μια συνέντευξη στο RT κορυφαίος ερευνητής του κέντρου Γαλλικών σπουδών του Ινστιτούτου της Ευρώπης, RAS Σεργκέι Fedorov.
Ο Evgeny Osipov, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο της Γενικής ιστορίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, έχει μια παρόμοια άποψη.
"Στη Γαλλία, αστειεύονται ότι κάθε γενιά πρέπει να έχει τη δική της επανάσταση, και κάθε πέντε ή έξι χρόνια, οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους. Τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για την ύφεση της δραστηριότητας διαμαρτυρίας, "είπε ο εμπειρογνώμονας σε μια συνομιλία με το RT.
Αν και η γαλλική κοινωνία έχει εγκρίνει παραδοσιακά διαμαρτυρίες, πρόσφατες δημοσκοπήσεις έχουν δείξει ότι οι πολίτες της Πέμπτης Δημοκρατίας είναι πιθανότερο να καταδικάσουν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις σήμερα. Ο λόγος γι ' αυτή την αλλαγή συναισθημάτων είναι απλός: οι άνθρωποι έχουν κουραστεί από τις διακοπές στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εξηγούν οι αναλυτές. Ωστόσο, σύμφωνα με αυτούς, νέοι συμμετέχοντες μπορούν ακόμα να συμμετάσχουν στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στο εγγύς μέλλον.
Δεν υπάρχει καύσιμο για νέες διαμαρτυρίες, αλλά ο Macron προγραμματίζει νέες μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της σύνταξης, έτσι οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να βγαίνουν έξω ", δήλωσε ο Osipov.
Αντι-κοινωνική προκατάληψη
Από τότε που ο Εμμανουήλ Makrunn ανέλαβε την Προεδρία το 2017, οι διαμαρτυρίες στη Γαλλία έχουν γίνει τακτικές. Ωστόσο, οι αρχές προτιμούν να αγνοούν τις απαιτήσεις των πολιτών.
Η τελευταία Πανγαλλική δράση έλαβε χώρα στα τέλη Ιουνίου: οι εργαζόμενοι στην βιομηχανία απαίτησαν να σταματήσουν τη μεταρρύθμιση της εθνικής εταιρείας σιδηροδρόμων. Ενώθηκαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η ουσία των μεταρρυθμίσεων που πραγματοποίησαν οι αρχές είναι η ιδιωτικοποίηση του μονοπωλίου των σιδηροδρόμων SNCF σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία επιμένει στη μεγαλύτερη διαφάνεια της σιδηροδρομικής αγοράς. Ωστόσο, οι υπάλληλοι της εταιρείας θα χάσουν τα οφέλη και το καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων, στο οποίο περιήλθαν στη δεκαετία του 1940.
 |
Ωστόσο, οι προσπάθειες των διαδηλωτών δεν οδήγησαν σε τίποτα: ο νόμος για τη μεταρρύθμιση της βιομηχανίας υιοθετήθηκε από το Κοινοβούλιο, στο οποίο το κόμμα του Macron "εμπρός, Δημοκρατία!" είχε την πλειοψηφία, και στη συνέχεια υπογράφηκε από τον αρχηγό του κράτους.
Το 2017, οι αρχές υιοθέτησαν έναν άλλο μη δημοφιλές νόμο που αναμορφώνει την εργατική νομοθεσία. Οι νέοι κανόνες έδωσαν στην κυβέρνηση το δικαίωμα να αλλάξει τον εργατικό κώδικα. Αυτό αφορά κυρίως τη μείωση της κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων, την περικοπή της εγγυήσεων των εργαζομένων, καθώς και τον περιορισμό των εξουσιών των συνδικαλιστικών ενώσεων.
Έτσι, μετά τις μεταρρυθμίσεις του Macron οι συνδικαλιστικές ενώσεις δεν θα μπορούν πλέον να συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις για τις συνθήκες πληρωμής και εργασίας στο ίδιο επίπεδο. Πριν από τη μεταρρύθμιση, οι μισθοί έπρεπε να πληρούν το επίπεδο που καθορίστηκε για κάθε τομέα της οικονομίας, το οποίο καθορίστηκε κατά τις διαπραγματεύσεις μεταξύ συνδικαλιστικών οργανώσεων και επιχειρηματικών ενώσεων. Τώρα οι επιχειρήσεις απελευθερώνονται από την ανάγκη να ξεκινήσουν διάλογο με τα συνδικάτα κατά τον καθορισμό των μισθών. Επιπλέον, οι αρχές σκοπεύουν να μειώσουν το ποσό αποζημίωσης αποχώρησης για απολύσεις χωρίς υπαιτιότητα του υπαλλήλου.
Όχι μόνο η σφαίρα των εργασιακών σχέσεων βρίσκεται σε εξέλιξη. Η κατάργηση του φόρου αλληλεγγύης για τους ευκατάστατους είναι ο λόγος που ο Εμμανουήλ Macron συχνά ονομάζεται "ο Πρόεδρος των πλουσίων." Προηγουμένως, οι κάτοικοι των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία αποτιμώνται σε περισσότερο από €800.000, έπρεπε να καταβάλουν στον προϋπολογισμό από 0,5% έως 1,5% της αξίας της ιδιοκτησίας και των χρημάτων τους. Τώρα ο «φόρος αλληλεγγύης» ισχύει μόνο για την ακριβή ακίνητη περιουσία.
Αλλά οι φορολογικοί συντελεστές για το μεγαλύτερο μέρος των Γάλλων, συμπεριλαμβανομένων των απροστάτευτων στρώματα του πληθυσμού, λόγω των μεταρρυθμίσεων του Εμμανουήλ Macron μεγάλωσαν. Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, την Γαλλία σάρωσε ένα κύμα διαμαρτυριών, οι κύριοι συμμετέχοντες των οποίων ήταν συνταξιούχοι. Ο λόγος για την οργή είναι η αύξηση του κοινωνικού φόρου. Οι αλλαγές επηρεάζουν τους ηλικιωμένους πολίτες που λαμβάνουν περισσότερα από €1200 το μήνα, γι ' αυτούς ο φόρος αυξήθηκε κατά αρκετές δεκάδες ευρώ, και για εκείνους των οποίων η σύνταξη υπερβαίνει τα €1750, ο φόρος αυξήθηκε κατά αρκετές εκατοντάδες ευρώ ετησίως. Σε γενικές γραμμές, οι αλλαγές επηρεάζουν περίπου 8.000.000 συνταξιούχους.
Εξηγώντας τις ενέργειές του, ο Γάλλος Πρόεδρος είπε ότι αν και οι φορολογικές αυξήσεις είναι "πάντα δυσάρεστες", προσπαθεί να "επανεκκινήσει την οικονομία για χάρη των νέων".
Ο Εμμανουήλ Macron είναι πεπεισμένος ότι μόνο οι μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις μπορούν να επιτύχουν υψηλότερα ποσοστά οικονομικής ανάπτυξης και χαμηλότερη ανεργία. Λέγεται ότι αν και οι μεταρρυθμίσεις δημιουργούν τώρα μαζικές απολύσεις (για παράδειγμα, η εταιρεία Peugeot έχει ήδη απολύσει 1300 εργαζομένους λόγω των νέων κανονισμών), στο μέλλον οι εν λόγω μετασχηματισμοί θα οδηγήσουν σε αύξηση της απασχόλησης και στην αναζωογόνηση της οικονομίας. Το παλάτι Elysee προγραμματίζει να μειώσει το ποσοστό ανεργίας στη χώρα σε 7% το 2022 έτος. Την άνοιξη του 2017, όταν ήρθε στην εξουσία, το ποσοστό αυτό στη Γαλλία ήταν πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο και έφθασε στο 9,4%.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές στη Γαλλική οικονομία είναι μια απαίτηση που η ΕΕ έχει υποβάλει εδώ και καιρό στο Παρίσι. Οι Βρυξέλλες πιστεύουν ότι μέσω της μείωσης του κοινωνικού κόστους των επιχειρήσεων και του κράτους είναι δυνατή η επίτευξη αυξημένης κοινωνικής κινητικότητας και οικονομικής ανάπτυξης γενικότερα.
Οι ειδικοί υπενθυμίζουν ότι οι απόπειρες τροποποίησης της εργατικής νομοθεσίας και αναδιάρθρωσης του φορολογικού συστήματος πραγματοποιήθηκαν στη Γαλλία και πριν ο Εμμανουήλ Macron πάρει την Προεδρία. Ωστόσο, όλες αυτές οι πρωτοβουλίες συναντήθηκαν αναπόφευκτα με την αντίσταση του πληθυσμού και προκάλεσαν μεγάλης κλίμακας διαμαρτυρίες. Ο Ζακ Σιράκ και ο Νικολά Σαρκοζί προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν σκληρές μεταρρυθμίσεις. Και ακόμη και με το Σοσιαλιστή François Hollande, η κυβέρνηση προσπάθησε να ψηφίσει ένα μη δημοφιλές νομοσχέδιο, στο οποίο συνεπαγόταν την σιωπηρή μείωση των τελών για την εργασία και μια ευκαιρία για τους εργοδότες να επιμηκύνουν αυθαίρετα την εργάσιμη εβδομάδα. Το έγγραφο, που ονομάζεται "νόμος της El Homri", με το όνομα της Υπουργού εργασίας, Miriam El-Homri, προκάλεσε λαϊκές διαμαρτυρίες, οι οποίες υποστηρίχθηκαν από περίπου 60% των Γάλλων. Ως αποτέλεσμα, το νομοσχέδιο δεν εγκρίθηκε ποτέ.
"Καθυστέρηση λόγω πολλών παραμέτρων"
Οι πολέμιοι των περικοπών στην κοινωνική ασφάλιση πιστεύουν ότι τα μέτρα αυτά δεν θα οδηγήσουν στο αποτέλεσμα της υπόσχεσης των αρχών με τη μορφή της ανάπτυξης της απασχόλησης και της ευημερίας. Οι Οικονομολόγοι και οι αριστεροί πολιτικοί είναι πεπεισμένοι ότι τέτοια μέτρα, αντίθετα, στρέφονται κατά του πληθυσμού και είναι επωφελή μόνο για τις οικονομικές ελίτ.
Πολλοί Γάλλοι μοιράζονται αυτή την άποψη: σύμφωνα με το Ινστιτούτο κοινής γνώμης του Lfop, από τον Αύγουστο του 2018 η βαθμολογία του Εμμανουήλ Macron έσπασε το Anti-Record.
"To 34% των Γάλλων είναι ικανοποιημένοι με τον Εμμανουήλ Macron. Μείωση κατά 5% σε σύγκριση με τον Ιούλιο. Το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο από εκείνο του Νικολά Σαρκοζί, τον Αύγουστο του 2008 (40%), "λέει ο Lfop στο Microblog του Twitter του……...
Για σύγκριση, τον Ιούνιο του 2017 η δημοτικότητα του Προέδρου ήταν σχεδόν διπλάσια : το 64% των κατοίκων της Γαλλίας τον συμπαθούσε.
 |
| Emmanuel Macron Reuters |
Ωστόσο, πολλοί ειδικοί δεν συμμερίζονται τα επιχειρήματα των συνδικαλιστικών ενώσεων και των αριστερών πολιτικών και μιλούν για την ανάγκη για αυστηρά μέτρα.
"Η Γαλλία έχει μείνει λόγω πολλών παραμέτρων από τους γείτονές της, κυρίως από τη Γερμανία", εξήγησε ο Σεργκέι Fedorov. - Είναι απαραίτητο να μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει ανάγκη μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, είναι αδύνατο να δημιουργηθεί μια ανταγωνιστική οικονομία σε μια ανοικτή αγορά. "
O Macron κατόρθωσε ακόμη να επιτύχει κάποια αύξηση των οικονομικών δεικτών.
Από την αρχή του τρέχοντος έτους το ποσοστό ανεργίας στη χώρα για πρώτη φορά από το 2009 έχει πέσει κάτω από 9%, έχοντας φτάσει στο 8,9%. Η οικονομία της Γαλλίας αυξήθηκε κατά 2% το 2017, έγινε ο καλύτερος δείκτης από 2011. Οι ειδικοί το συνέδεσαν με απρόσμενη αύξηση των επενδυτικών εισροών. Για σύγκριση, το 2016 ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης στη χώρα ανήλθε σε μόνο 1,1%
Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους η Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας αναγκάστηκε να επανεξετάσει τις αισιόδοξες προβλέψεις, έχοντας μειώσει τις προσδοκίες για την ανάπτυξη του ΑΕΠ στο 2018-2019 από 1,8, στο 1,6%. Όσον αφορά την ανεργία, σύμφωνα με τις προβλέψεις, το 2018 θα παραμείνει στο επίπεδο του 9,1%.
Περίοδος απογοήτευσης
Ωστόσο, ο Εμμανουήλ Macron δίνει αρκετούς άλλους λόγους για τη δυσαρέσκεια από την πλευρά του πληθυσμού. Έτσι, ο πολιτικός δεν μπορούσε να βρει μια κοινή γλώσσα ακόμη και με το Υπουργικό Συμβούλιο των Υπουργών. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως από τα μέσα ενημέρωσης σε σχέση με την πηγή στη Γαλλική κυβέρνηση, πολλά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ερεθίζονται με το αυταρχικό ύφος της κυβέρνησης, η οποία εμμένει στον αρχηγό του κράτους.
Τον τελευταίο ενάμιση μήνα, τρεις υπουργοί παραιτήθηκαν με δική τους πρωτοβουλία. Το τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο αφέθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών Gerard Collon, αν και ο Πρόεδρος προσπάθησε να τον κρατήσει από αυτό το βήμα. Προηγουμένως, ο Υπουργός Οικολογίας Nicolas Yulo, ένας από τους πιο δημοφιλείς Γάλλους πολιτικούς, είπε για την παραίτησή του στη ζωντανή ραδιοφωνική μετάδοση του Γαλλικού σταθμού Ίντερ. Επιπλέον, η Υπουργός Αθλητισμού Laura Flessel άφησε το Υπουργικό Συμβούλιο.
"Υπάρχουν δύσκολες σχέσεις στο πλαίσιο της πολιτικής ελίτ. "Η Παραίτηση των τριών εμβληματικών Υπουργών δείχνει ότι το σύστημα που χτίστηκε από τον Macron κλιμακώθηκε, και αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη τάση για αυτόν εν αναμονή των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εάν το κόμμα του Macron αποτύχει, θα αμφισβητηθεί το ενδεχόμενο της επανεκλογής του. Και όπως έχει δείξει η εμπειρία, οι ευρωπαϊκές εκλογές συχνά έχουν χαρακτήρα διαμαρτυρίας στη Γαλλία που στρέφεται εναντίον της τρέχουσας κυβέρνησης ", δήλωσε ο Fedorov.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, η απογοήτευση των ψηφοφόρων απέναντι στον Macron συνδέεται όχι μόνο με τις μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις. Τα σκάνδαλα στα οποία φαίνεται ο Πρόεδρος συνέβαλαν επίσης στη συμβολή.
Αλέξανδρος Benalla Reuters
"Είναι αρκετό για να θυμόμαστε την ιστορία με τον φρουρό του Macron Αλέξανδρο Benalla, η οποία επιδείνωσε σημαντικά την εικόνα του Προέδρου. Ο Macron ισχυρίστηκε ότι είναι ένα νέος de Gaulle, αλλά δεν εκδηλώθηκε ως μια αδιαμφισβήτητη αρχή για το έθνος, "είπε ο Fedorov.
Ο Ευγένιος Osipov έχει την ίδια άποψη. Υπενθύμισε ότι η εκστρατεία του βασίστηκε στον ισχυρισμό ότι ήταν ένα νέο πρόσωπο της Γαλλικής πολιτικής και ριζικά διαφορετικός από τα κόμματα και τους ηγέτες που ήταν πολύ βαρετοί για την κοινωνία.
"Και οι Γάλλοι το πίστεψαν. Αλλά τώρα ο καθένας βλέπει ότι ο Macon δεν έγινε ποτέ ένα νέο φαινόμενο. Όπως και γύρω από άλλους πολιτικούς, υπάρχουν γύρω του σκάνδαλα, η ανεργία ήταν όπως είναι, και το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης είναι ακόμα χαμηλότερο από ό, τι στη Γερμανία. Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι δεν είναι ένα ισχυρό πολιτικό κόμμα. Η κίνησή του "εμπρός, Δημοκρατία!" είναι άμορφη και δεν μπορεί να αρθρώσει το πρόγραμμά της. Σύμφωνα με τους Γάλλους, υπάρχει "η κοινοτοπία με τον Macron ": στα μάτια των πολιτών έγινε το ίδιο με όλους τους προκατόχους του, "-συνόψισε Osipov.
https://russian.rt.com/world/article/562905-evropa-franciya-makron-protesty
πηγή
Έμ;! Οι Γάλλοι δεν ήθελαν τη "φασίστρια" (ουσιαστικώς παραδοσιακή μικροαστή) Λεπέν (με τον εβραίο γκόμενο)! Ήθελαν την ...Εμμανουέλα! (Διότι, ως γνωστόν, στα τσιράκια των Ρότσιλντ η δημοκρατία τρέχει απ' τα μπατζάκια.) Καί τώρα κλαίγονται!... Σχιζοφρένεια σκέτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο παρήγορο είναι πως δεν είναι μονάχα η μικρά καί τιμία Ελλάς φρενοκομείο. Συμβαίνουν καί εις Παρισίους αυτά! Lol!!!