Διόδοτος ο Ερυθραίος (4ος αι. π.Χ.): Ένας από τους συντάκτες των Εφημερίδων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Θέματα:
Ειδήσεις, Σχολιασμός Επικαιρότητας, Αναλύσεις, Φιλοσοφικά, Πολιτικά, Ιστορικά, Εθνικά, Διεθνή και Ταξιδιωτικά Θέματα, Χιούμορ, Συνωμοσίες, Βιβλίο, Μουσική.
Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιό μας. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε εν παντί !
The wall on whitch the Prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams When every man is torn apart With nightmares and with dreams Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams?
[Chorus] Confusion will be my epitaph As I crawl a cracked and broken path If we make it we can all sit back and laugh But I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying
[Verse 2] Between the iron gates of fate The seeds of time were sown And watered by the deeds of those Who know and who are known; Knowledge is a deadly friend If no one sets the rules The fate of all mankind I see Is in the hands of fools [Instrumental: "March for No Reason"]
[Verse 1] The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams When every man is torn apart With nightmares and with dreams Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams?
[Chorus] Confusion will be my epitaph As I crawl a cracked and broken path If we make it we can all sit back and laugh But I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Crying... Crying... Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Crying...Το "1984"του progressive rock.Έτη φωτός μπροστά από την εποχή του, το 1969 που έβγαλαν το άλμπουμ "The court of the crimson king".Το απόλυτα δυστοπικό τραγούδι.Βαριά χρήση mellotron και ένας Graig Lake,να "ζωγραφίζει"στα φωνητικά.Ειδικά,ένα βίντεο στο YouTube,που κακώς το "κατέβασαν",που δείχνει το ανθρώπινο είδος από τους πολέμους στον μεσαίωνα και τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο,ώς την μάχη της Βρετανίας και την συντέλεια,απλώς τα "σπάει".Μπράβο αδερφέ Κώστα.Για άλλην μιά φορά "έδωσες ρέστα".Για να μαθαίνουν και οί μικρότεροι,τι "διαμάντια" έβγαζε η δεκαετία 67-77.GREG LAKE,αναπαύσου έν ειρήνη.
Kι εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα (ελεύθερη) μετάφραση αγαπητέ Ευ-Στρατιώτη:
" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
" Ανάμεσα στις σιδερένιες πύλες της μοίρας ......οι σπόροι του χρόνου ......σπάρθηκαν .....και ποτίζονται απ ΄ τα έργα .......αυτών που "ξέρουν" .....και γνώριμοι είναι ......η γνώση ......θανάσιμος φίλος είναι .....όταν κανείς δεν θέτει τους βασικούς κανόνες .......η μοίρα της ανθρωπότητας ......βλέπω στα χέρια ηλιθίων ....να έχει αφεθεί ......"
" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
Ιδρυτικό μέλος της μπάντας , στιχουργός και πλήκτρα .......το έγραψε το 1969 ...... Ακούστηκε στον πρώτο τους δίσκο και έγινε τεράστια επιτυχία ...... Και όχι άδικα .....είτε οι ποιητικοί - λυρικοί στίχοι ....είτε η χαρακτηριστική μελωδία το αξίζουν .... Το ύφος ( στιχουργικά ) του Sinfield χαρακτηρίζεται απο ποίηση , ψυχεδέλεια , προβληματισμό και στοχευμένα μηνύματα τα οποία όμως έχουν πολλές διαστάσεις .....
Τα ιδεώδη ....που οι προφήτες δίδαξαν - έγραψαν ......τρίζουν συθέμελα....ο σκοπός χάθηκε και ο ήλιος λούζει - αποκαλύπτει - τα ΄όργανα θανάτου΄ που συντέλεσαν σε αυτό .......και όταν ο καθένας μας δυστυχεί .....κανένας σωτήρας δεν παρουσιάζεται .....
Η σύγχυση είναι ο επιτάφιος του- απόλυτος θρήνος - ( όχι κυριολεκτικά μιας και επιτάφιος είναι το ύφασμα με την αναπαράσταση του νεκρού Ιησού .......αλλά μεταφορικά σαν τελετή ......επιτάφιος θρήνος - λυγμός ) .....βαδίζοντας σκληρά μονοπάτια ......και παρότι αν όλοι το θελήσουμε ....μπορούμε να βγούμε απ αυτό ......αλλά .......φοβάται πως αύριο θα θρηνεί ξανά ......
Και .......στο πέρας του χρόνου ....οι σπόροι της τύχης μας από αυτούς που ξέρουν ( ειρωνικά πάντα ....ακούγεται και στον τόνο της φωνής του Greg Lake ...) ποτίζονται .......και η γνώση όλων αυτών που συμβαίνουν ....πλέον....θανάσιμος φίλος γίνεται ......όταν βλέπεις τους ίδιους ηλιθίους να ορίζουν τις μοίρες μας ........
The wall on whitch the Prophets wrote
ΑπάντησηΔιαγραφήIs cracking at the seams
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams
Will no one lay the laurel wreath
When silence drowns the screams?
[Chorus]
Confusion will be my epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh
But I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
[Verse 2]
Between the iron gates of fate
The seeds of time were sown
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
If no one sets the rules
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools
[Instrumental: "March for No Reason"]
[Verse 1]
The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams
Will no one lay the laurel wreath
When silence drowns the screams?
[Chorus]
Confusion will be my epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh
But I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Crying...
Crying...
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Yes I fear tomorrow I'll be crying
Crying...Το "1984"του progressive rock.Έτη φωτός μπροστά από την εποχή του, το 1969 που έβγαλαν το άλμπουμ "The court of the crimson king".Το απόλυτα δυστοπικό τραγούδι.Βαριά χρήση mellotron και ένας Graig Lake,να "ζωγραφίζει"στα φωνητικά.Ειδικά,ένα βίντεο στο YouTube,που κακώς το "κατέβασαν",που δείχνει το ανθρώπινο είδος από τους πολέμους στον μεσαίωνα και τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο,ώς την μάχη της Βρετανίας και την συντέλεια,απλώς τα "σπάει".Μπράβο αδερφέ Κώστα.Για άλλην μιά φορά "έδωσες ρέστα".Για να μαθαίνουν και οί μικρότεροι,τι "διαμάντια" έβγαζε η δεκαετία 67-77.GREG LAKE,αναπαύσου έν ειρήνη.
Kι εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα (ελεύθερη) μετάφραση αγαπητέ Ευ-Στρατιώτη:
Διαγραφή" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
" Ανάμεσα στις σιδερένιες πύλες της μοίρας ......οι σπόροι του χρόνου ......σπάρθηκαν .....και ποτίζονται απ ΄ τα έργα .......αυτών που "ξέρουν" .....και γνώριμοι είναι ......η γνώση ......θανάσιμος φίλος είναι .....όταν κανείς δεν θέτει τους βασικούς κανόνες .......η μοίρα της ανθρωπότητας ......βλέπω στα χέρια ηλιθίων ....να έχει αφεθεί ......"
" Ο τοίχος .....στον οποίο οι προφήτες γράψανε ......ραγίζει στις ραφές .......πάνω στου θανάτου τα όργανα .......ηλιαχτίδες φωτεινά λάμπουν ......όταν ο καθένας μας .......σπαράζει .....με εφιάλτες και όνειρα ........κανείς δεν θα βάλει δάφνινο στεφάνι ........καθώς η σιωπή έρχεται να πνίξει τις κραυγές ....."
" Η σύγχυση ......θα είναι ο επιτάφιος μου ........καθώς σέρνομαι σ΄ένα ραγισμένο ......θρυμματισμένο μονοπάτι .......αν τα καταφέρουμε .......μπορούμε ......γελώντας .......να υποχωρήσουμε ......αλλά φοβάμαι .....πως αύριο θα κλαίω ........ναι ......φοβάμαι πως αύριο θα κλαίω .......ναι ......αύριο θα σπαράζω ......."
-----------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Στίχοι Peter Sinfield.
Ιδρυτικό μέλος της μπάντας , στιχουργός και πλήκτρα .......το έγραψε το 1969 ......
Ακούστηκε στον πρώτο τους δίσκο και έγινε τεράστια επιτυχία ......
Και όχι άδικα .....είτε οι ποιητικοί - λυρικοί στίχοι ....είτε η χαρακτηριστική μελωδία το αξίζουν ....
Το ύφος ( στιχουργικά ) του Sinfield χαρακτηρίζεται απο ποίηση , ψυχεδέλεια , προβληματισμό και στοχευμένα μηνύματα τα οποία όμως έχουν πολλές διαστάσεις .....
Τα ιδεώδη ....που οι προφήτες δίδαξαν - έγραψαν ......τρίζουν συθέμελα....ο σκοπός χάθηκε και ο ήλιος λούζει - αποκαλύπτει - τα ΄όργανα θανάτου΄ που συντέλεσαν σε αυτό .......και όταν ο καθένας μας δυστυχεί .....κανένας σωτήρας δεν παρουσιάζεται .....
Η σύγχυση είναι ο επιτάφιος του- απόλυτος θρήνος - ( όχι κυριολεκτικά μιας και επιτάφιος είναι το ύφασμα με την αναπαράσταση του νεκρού Ιησού .......αλλά μεταφορικά σαν τελετή ......επιτάφιος θρήνος - λυγμός ) .....βαδίζοντας σκληρά μονοπάτια ......και παρότι αν όλοι το θελήσουμε ....μπορούμε να βγούμε απ αυτό ......αλλά .......φοβάται πως αύριο θα θρηνεί ξανά ......
Και .......στο πέρας του χρόνου ....οι σπόροι της τύχης μας από αυτούς που ξέρουν ( ειρωνικά πάντα ....ακούγεται και στον τόνο της φωνής του Greg Lake ...) ποτίζονται .......και η γνώση όλων αυτών που συμβαίνουν ....πλέον....θανάσιμος φίλος γίνεται ......όταν βλέπεις τους ίδιους ηλιθίους να ορίζουν τις μοίρες μας ........
Aριστούργημα και λατρεμένο τραγούδι ........
https://www.youtube.com/watch?v=QFsqacN1ZCY
ΜΗΠΩΣ ΠΡΟΤΙΜΑΣ,ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΓΚΑΝΤΑΛΦ ΤΟΥ ΓΚΡΙΖΟΥ,ΑΠΟ ΤΟ 1974;https://www.youtube.com/watch?v=8B4cheUUIyo.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ,ΜΗΠΩΣ ΠΡΟΤΙΜΑΣ,ΑΥΤΟ https://www.youtube.com/watch?v=GqX3ov6GyFM
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, θα σε δείρω εσένα, κι ας είσαι πιο νέος και αθλητής. Πού θα μού βάλεις διλήμματα μεταξύ τελειότητος και τελειότητος.. 🙂
Διαγραφή