του Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα
Είναι το δεύτερο άρθρο του κου Βαρδάκα, που δημοσιεύουμε σε διάστημα ενός μηνός. Αυτό δεν συνέβη τα προηγούμενα χρόνια, γιατί μάς είναι ακόμα αξεκαθάριστος ο ρόλος του εν λόγω αρθρογράφου στα πράγματα. Αλλά δεν θα συζητήσουμε τώρα γι αυτό. Το νόημα επικεντρώνεται στο θέμα της ψυχολογικής, πνευματικής και υλικής προετοιμασίας, που προτείνεται από τον αρθρογράφο, αλλά και από εμάς, προς εσάς, γι αυτά που έρχονται. Καθόσον γνωρίζετε τον τρόπο που σκέφτεται το ιστολόγιό μας, και επίσης τον αγώνα του για την διαφύλαξη των ηθών, των πεποιθήσεων, του ιστορικού βάρους της φυλής μας, αλλά και της Ορθοδοξίας (ως θρησκεία ενοποιός Απάντων των Ελλήνων), παρόλα αυτά, από την πλευρά μας, η προσευχή ΜΌΝΟΝ.. δεν ενδείκνυται και ως ο ιδανικότερος τρόπος προετοιμασίας. Πρέπει ανα πάσα στιγμή να επαγρυπνούμε, γιατί ο Χριστός είναι σίγουρο πως θα μάς βάλει και όπλα πραγματικά, στα χέρια, προς σωτηρία πάτριων και ιερών και εδαφών και οικογενειών... Ένας παραπάνω λόγος για να προβώ σε αυτή την αναδημοσίευση, είναι και αυτή η βλακώδης αντίδραση που βλέπω γύρω μου, όταν γίνεται λόγος για τέτοια θέματα. Πραγματικά, γύρω μας, στη δουλειά μας, αλλά και μέσα στο ίδιο μας το σόι, ο καθένας από εμάς, που κοιμόμαστε με το ένα μάτι ανοιχτό, περισσότερο από 8 χρόνια τώρα, βλέπει πως ο κανόνας στην καθημερινότητα είναι ο "ύπνος με τα τσαρούχια" και ο θρασύς εξυπνακισμός απέναντί μας, του τύπου "βλέπετε φαντάσματα", "είσαστε τρομολάγνοι", "στο Δρομοκαΐτειο θα εισακουστείτε" και άλλα τέτοια χαριτωμένα που να δω "πού θα τα βάλουν" όταν η επερχόμενη αναμπουμπούλα τούς πιάσει στον ύπνο και θα πηδάνε από τα μπαλκόνια από απελπισία ή θα τρέχουν γονατιστοί στην εκκλησία να παρακαλάνε Χριστό και Παναγία για ένα κομμάτι ξερό ψωμί για τα παιδιά τους... Καταλάβατε λοιπόν γατάκια που μάς περνάτε για γραφικούς..; Συνεχίστε πάντως εσείς να κάνετε καλοκαιρινές διακοπές της υπερβολής και της επίδειξης ή να αλλάζετε τους μόλις τριών ετών, αλλά "εκτός μόδας πια", καναπέδες σας με καινούριους. Εκεί που θα πάρω και ποπ-κορν για να παρακολουθήσω με απόλαυση.. θα είναι όταν οι γύφτοι, τα αλβάνια και τα αφγάνια θα ρίχνουν αδιακρίτως (απ'την πολλή κόκα που τους βλέπω να σνιφάρουν παντού) με τα καλάσνικοφ, και θα προσπαθούν να εισβάλλουν στα σπίτια σας.
ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ
Αχ ΕΛΛΑΔΑ θα πεις το ψωμί- ψωμάκι, αλλά θα μάθεις να εκτιμάς πως σου χάρισαν οι πρόγονοι σου την Ελευθερία, να σπέρνεις και να θερίζεις πνευματικούς καρπούς.
Washington Post: «Βίωσε η Ελλάδα τέτοια ύφεση σαν να βγήκε μόλις από πόλεμο»
Όποιος στερήθηκε ΧΡΙΣΤΟ στερήθηκε ψωμί και αξίες.
Οι υπάλληλοι των τοκογλύφων φεύγουν για να πάρουν άλλοι την σειρά τους πιο ξεκούραστοι , ενώ η πατρίδα βιώνει την χειρότερη στιγμή ΥΦΕΣΗΣ μετά τον εμφύλιο και τον Β΄ΠΠ πόλεμο.
«Βίωσε τέτοια ύφεση σαν να βγήκε μόλις από πόλεμο», γράφει η αμερικανική εφημερίδα
«Η χώρα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές αποτυχίες στην Ιστορία»
Δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι δεν θα χρειαστεί επιπλέον βοήθεια, εκτιμά ο αρθρογράφος
Η σύγκριση με Λιβύη, Υεμένη, Βενεζουέλα και… Ισημερινή Γουινέα»
Ολάκερη η χώρα θα πει το ΨΩΜΙ-ΨΩΜΑΚΙ σε συνδυασμό με συγκλονιστικές παγκόσμιες εξελίξεις .
¨Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.¨
Από την Ουκρανία μέχρι την Μέση Ανατολή– Ιράν φυσάει γεωπολιτικός λίβας και εμάς μας λένε δεν είναι τίποτε ¨μια πρόσκαιρη δροσιά είναι ¨
« η Μόσχα θα κάνει ό, τι χρειάζεται για να εξασφαλίσει τα σύνορα της Ρωσίας για να αποτραπεί η επανάληψη της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα εισβολή της Βέρμαχτ το 1941, τόνισε ο Γάλλος δημοσιογράφος Ayoli στο Vox.
«Οι Ρώσοι είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Φοβούνται τους πολέμους και θέλουν πραγματικά να τους αποφύγουν. Το τελευταίο τους ανθρώπινο κόστος [οι Σοβιετικοί] ήταν περισσότερο από είκοσι οκτώ εκατομμύρια ζωές.
Αλλά μόλις παρασύρονται σε πόλεμο, θα πολεμήσουν μέχρις εσχάτων. Αυτό είναι το μοναδικό γνώρισμα του ρωσικού εθνικού χαρακτήρα και η Δύση το έχει παρεξηγήσει αμέτρητες φορές τα τελευταία 1.000 χρόνια, ” τόνισε Ayoli»
Οι Εγγλέζοι θέλουν να φύγουν από την ΕΕ και να μην πληρώσουν τις αποζημιώσεις- κρύος ιδρώτας στην ΕΕ
ΠΟΤΕ στο παρελθόν δεν συγκεντρώθηκε τέτοιο δαιμονικό καύμα πάνω στον πλανήτη που φυσικά θα επηρεάσει και την Πατρίδα μας με άγνωστες συνέπειες μιας και οι προηγούμενες μνημονιακές πολιτικές των φανατικών μνημονιολάγνων κατάντησαν την χώρα ολόγυμνη στην μπόρα που έρχεται.
ΜΠΟΡΑ είναι και θα περάσει αλλά θα πούμε το ¨ψωμί –ψωμάκι¨
« Κάποτε, είχα πάει στο Γέροντα με ένα φίλο μου και εκεί συναντήσαμε μία παρέα από πέντε παιδιά. Τότε, ρώτησα το Γέροντα ποιές προέβλεπε να είναι οι εξελίξεις σχετικά με την Τουρκία.» ΜΑΡΤΥΡΙΑ Ανέστη Μαυροκέφαλου
«Γέροντα, του λέω, «απ’ την Αλεξανδρούπολη είμαστε. Μήπως μας πιάσει η μπόρα κατά κει;”
Μου απαντά:
«Κοίταξε να δεις. Οι Τούρκοι δε θα μπουν στην Αλεξανδρούπολη. Θα κάνουν μόνο μία πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη. Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα.
Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, «θα πούμε το ψωμί ψωμάκι”.
¨Και σε άλλη επίσκεψη μας στην Παναγούδα, ήταν παρών και ο μουσουλμάνος που βαφτίσθηκε, ο Σταύρος. Τότε, πάλι μας ανέφερε ο Γέροντας για τα γεγονότα, πως θα εξελιχθούν με την Κωνσταντινούπολη. Και όταν έφθασε στο σημείο που θα πονέσει η Ελλάδα και είπε ότι, εμάς, θα μας αγγίξει η πείνα, λέει ο κύριος Σταύρος:
«Γέροντα, να κρατήσω ένα σακί αλεύρι για να μπορέσω ν’ αντιμετωπίσω εκείνη την περίοδο και να μην πεινάσουν τα παιδιά;” «Όχι”, του λέει, «μην παίρνεις, γιατί ο γείτονάς σου θα έχει αλεύρι και θα σου δώσει”!
Δηλαδή, προείδε ο Γέροντας ποιός θα βοηθήσει τον κύριο Σταύρο στην περίοδο της πείνας.¨ ΜΑΡΤΥΡΙΑ Ανέστη Μαυροκέφαλου http://www.kivotoshelp.gr/
« Η Ασκήτρια εν τω κόσμω Λαμπρινή Βέτσιου – Δρίβα, από την Άρτα, που κοιμήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2002 μ.Χ., προείπε σε διάφορους ανθρώπους όσα πολύ δύσκολα έρχονται για την Ελλάδα και τους Έλληνες, που ξέχασαν τον Θεό, ακολουθώντας αδιέξοδους δρόμους.
7 Σεπ. 2002: Επισκέφτηκα τη γερόντισσα στο σπιτάκι της. Ήταν 11 το πρωί.
– Έλα και σε περίμενα μου είπε. Σε λίγες μέρες θα φύγω από τη ζωή! Άρχισε να μου δίνει κάποιες συμβουλές. Της ζήτησα να μου εξηγήσει κάποια πράγματα που έλεγε στο παρελθόν.
Έρχεται μεγάλη φτώχεια… Θα αναγκαστείς να φοράς τα παλιά σου ρούχα και θα λες «είχα εγώ τόσο ωραία ρούχα»; Δεν θα μπορείτε να φτιάξετε τίποτα! Όποιος πρόλαβε και έφτιαξε σπίτι πρόλαβε.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιαγιά λες ότι έρχεται φτώχεια! Τι είδους φτώχεια έρχεται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει γιατί αυτός δεν θα έχει!!
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή θα είναι όπως στη κατοχή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Χειρότερα από τότε!»
http://www.imdleo.gr/diaf/2015/07/oxi.html http://www.noiazomai.net/
Σε αυτήν την δυσμενή χρονική συγκυρία ¨θα τα βάψουμε μαύρα¨;
ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ για ένα Λαό που ψέλνει στις Εκκλησίες του
¨Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.¨
Το ψωμάκι είναι ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ θα σας πουν τα μικρά παιδάκια και στα μάτια μας ξεπετάγονται τα αθώα ματάκια των παιδιών που υποφέρουν σε όλο τον πλανήτη γη από λογιών –λογιών διεθνή λαμόγια.
Να γιατί όποιος δεν το διάβασε αξίζει να διαβάσει το παρακάτω γεγονός και να το μνημονεύει για να έχει πνευματική αξία η μπουκιά του.
« Υπάρχει ένα θαυμάσιο γεγονός από τη ζωή του Αγίου Ονουφρίου, τον οποίο εορτάζει η Εκκλησία μας στις 12 Ιουνίου.
Όταν ήταν πολύ μικρός, μπήκε σ’ ένα κοινόβιο, άγνωστο πως. Μεγάλος ανεχώρησε για την έρημο, όπου έζησε 60 χρόνια χωρίς να δει ποτέ άνθρωπο. Ήταν γυμνός, αλλά ολόκληρο το σώμα του επικαλύπτετε από την μακρυά γενειάδα του, που έφθανε μέχρι το έδαφος, καθώς και από τα μαλλιά του και τις μεγάλες τρίχες του όλου σώματος. Τον μεγάλο αυτό Άγιο τον ανακάλυψε ο Όσιος Παφνούτιος, στον οποίο διηγήθη τα της οσιακής και ερημικής ζωής του.
Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής:
Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες. Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα….Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν.
– Κάποιο ζωάκι θα ταΐζει σκέφτηκε.
Αυτό συνεχίστηκε για καμιά εβδομάδα.
-Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά που του δίνω.
Πράγματι, τον παρακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στο Καθολικό της
Μονής και να κλείνει πίσω του την πόρτα. Έτρεξε γρήγορα στο παράθυρο και μ’ αυτά που είδε, γούρλωσαν τα μάτια του… Ο μικρός κουβέντιαζε με το βρέφος Ιησούς, που ευρίσκετο στην αγκαλιά της Θεοτόκου, στην εικόνα του Τέμπλου!
-Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, έλεγε στον Χριστούλη, μια και δε Σε ταΐζει κανείς…ούτε και η μαμά Σου…
Και άπλωσε το χέρι και Του έδωσε μια φέτα ψωμί.. Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ήταν μικρό παιδάκι στην ιερή εικόνα, άπλωσε το χεράκι, πήρε το ψωμί και όπως μάζεψε το χεράκι του μαζί με το ψωμάκι, εξαφανίστηκε το ψωμί μέσα στην εικόνα.
Ευθύς αμέσως ο τραπεζάρης, με την ψυχή γεμάτη έκπληξη και δέος, έτρεξε στον Ηγούμενο και του διηγήθηκε τι συνέβη. Τότε ο Ηγούμενος του έδωσε εντολή να μην δώσουν του παιδιού καθόλου ψωμί, αλλά όταν παρακλητικά θα ζητούσε, να του λέγουν:
-Να πας να ζητήσεις και να σου δώσει ψωμί Εκείνος, τον οποίον μέχρι χθες εσύ τάιζες.
Την επομένη ημέρα, βλέποντας ο μικρός Ονούφριος ότι δεν του δίδουν ψωμί και τον στέλνουν να ζητήσει από Εκείνον, που μέχρι τότε έτρεφε, έτρεξε αμέσως στην Εκκλησία και πηγαίνοντας μπροστά στην εικόνα είπε στον Χριστούλη:
– Χριστούλη μου, δεν μου δίνουν ψωμάκι και μου είπαν να Σου πω να μου δώσεις από το δικό Σου. Τώρα, που θα το βρεις Εσύ, δέν ξέρω! Και ω του θαύματος! άπλωσε το μικρό Του χεράκι το βρέφος Ιησούς από την αγκάλη της Παναγίας Μητρός Του, και του έδωσε ένα τεράστιο ψωμί, τόσο μεγάλο, που δεν μπορούσε να το σηκώσει! Μοσχομύριζε δε τόσο πολύ, που το ουράνιο αυτό άρωμα απλώθηκε όχι μόνο μέσα στον Ναό, αλλά και σ’ όλο το μοναστήρι και στον γύρω τόπο.
Έκπληκτοι και έκθαμβοι οι μοναχοί από τα γενόμενα, είδαν τον πενταετή Ονούφριο να βγάζει τον τεράστιο αυτό άρτο έξω, μετά πολλού-πολλού κόπου. Έτρεξαν δύο μοναχοί να βοηθήσουν, αλλά ήταν πολύ βαρύς! Για πολλές ημέρες έτρωγαν, έτρωγαν, χόρταιναν, αλλά ο ουράνιος άρτος ήταν και παρέμενε αδαπάνητος. Είναι αυτό, που έχει βεβαιωτικά η Εκκλησία μας στη Θεία Λατρεία: «Ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος».
Από τότε ευλαβούντο πολύ τον μικρό Ονούφριο, διότι εγνώριζαν πλέον ότι με την αύξηση της ηλικίας του θα αυξάνετο και η αγιότης του. Θα εγίνετο ένας μεγάλος Άγιος όπως και έγινε.
Από τέτοιον όμοιο ουράνιο άρτο ετρέφετο ο Άγιος Ονούφριος, όταν για εξήντα ολόκληρα χρόνια ζούσε στην έρημο.»
Από το βιβλίο: Εμπειρίες κατα την Θεία Λειτουργία,
πατρός Στέφανου Αναγνωστόπουλου
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ http://agiopneymatika.blogspot.gr
Πριν χρόνια στις 3 Σεπτεμβρίου 2013 αρθρογραφήσαμε « η Κοσμοχαλασιά και η Αναλαμπή με το Ποθούμενο» κάτι που μας μετέφερε ένας σεβάσμιος Γέροντας που φυσικά είχε πληροφορίες για το πού βαδίζουμε «Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θα το δείτε όταν το φαγητό σας θα το τρώτε ανακατωμένο με τα δάκρυα σας…»
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Washington Post: «Βίωσε η Ελλάδα τέτοια ύφεση σαν να βγήκε μόλις από πόλεμο»
Όποιος στερήθηκε ΧΡΙΣΤΟ στερήθηκε ψωμί και αξίες.
Οι υπάλληλοι των τοκογλύφων φεύγουν για να πάρουν άλλοι την σειρά τους πιο ξεκούραστοι , ενώ η πατρίδα βιώνει την χειρότερη στιγμή ΥΦΕΣΗΣ μετά τον εμφύλιο και τον Β΄ΠΠ πόλεμο.
«Βίωσε τέτοια ύφεση σαν να βγήκε μόλις από πόλεμο», γράφει η αμερικανική εφημερίδα
«Η χώρα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές αποτυχίες στην Ιστορία»
Δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι δεν θα χρειαστεί επιπλέον βοήθεια, εκτιμά ο αρθρογράφος
Η σύγκριση με Λιβύη, Υεμένη, Βενεζουέλα και… Ισημερινή Γουινέα»
Ολάκερη η χώρα θα πει το ΨΩΜΙ-ΨΩΜΑΚΙ σε συνδυασμό με συγκλονιστικές παγκόσμιες εξελίξεις .
¨Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.¨
Από την Ουκρανία μέχρι την Μέση Ανατολή– Ιράν φυσάει γεωπολιτικός λίβας και εμάς μας λένε δεν είναι τίποτε ¨μια πρόσκαιρη δροσιά είναι ¨
« η Μόσχα θα κάνει ό, τι χρειάζεται για να εξασφαλίσει τα σύνορα της Ρωσίας για να αποτραπεί η επανάληψη της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα εισβολή της Βέρμαχτ το 1941, τόνισε ο Γάλλος δημοσιογράφος Ayoli στο Vox.
«Οι Ρώσοι είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Φοβούνται τους πολέμους και θέλουν πραγματικά να τους αποφύγουν. Το τελευταίο τους ανθρώπινο κόστος [οι Σοβιετικοί] ήταν περισσότερο από είκοσι οκτώ εκατομμύρια ζωές.
Αλλά μόλις παρασύρονται σε πόλεμο, θα πολεμήσουν μέχρις εσχάτων. Αυτό είναι το μοναδικό γνώρισμα του ρωσικού εθνικού χαρακτήρα και η Δύση το έχει παρεξηγήσει αμέτρητες φορές τα τελευταία 1.000 χρόνια, ” τόνισε Ayoli»
Οι Εγγλέζοι θέλουν να φύγουν από την ΕΕ και να μην πληρώσουν τις αποζημιώσεις- κρύος ιδρώτας στην ΕΕ
ΠΟΤΕ στο παρελθόν δεν συγκεντρώθηκε τέτοιο δαιμονικό καύμα πάνω στον πλανήτη που φυσικά θα επηρεάσει και την Πατρίδα μας με άγνωστες συνέπειες μιας και οι προηγούμενες μνημονιακές πολιτικές των φανατικών μνημονιολάγνων κατάντησαν την χώρα ολόγυμνη στην μπόρα που έρχεται.
ΜΠΟΡΑ είναι και θα περάσει αλλά θα πούμε το ¨ψωμί –ψωμάκι¨
« Κάποτε, είχα πάει στο Γέροντα με ένα φίλο μου και εκεί συναντήσαμε μία παρέα από πέντε παιδιά. Τότε, ρώτησα το Γέροντα ποιές προέβλεπε να είναι οι εξελίξεις σχετικά με την Τουρκία.» ΜΑΡΤΥΡΙΑ Ανέστη Μαυροκέφαλου
«Γέροντα, του λέω, «απ’ την Αλεξανδρούπολη είμαστε. Μήπως μας πιάσει η μπόρα κατά κει;”
Μου απαντά:
«Κοίταξε να δεις. Οι Τούρκοι δε θα μπουν στην Αλεξανδρούπολη. Θα κάνουν μόνο μία πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη. Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα.
Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, «θα πούμε το ψωμί ψωμάκι”.
¨Και σε άλλη επίσκεψη μας στην Παναγούδα, ήταν παρών και ο μουσουλμάνος που βαφτίσθηκε, ο Σταύρος. Τότε, πάλι μας ανέφερε ο Γέροντας για τα γεγονότα, πως θα εξελιχθούν με την Κωνσταντινούπολη. Και όταν έφθασε στο σημείο που θα πονέσει η Ελλάδα και είπε ότι, εμάς, θα μας αγγίξει η πείνα, λέει ο κύριος Σταύρος:
«Γέροντα, να κρατήσω ένα σακί αλεύρι για να μπορέσω ν’ αντιμετωπίσω εκείνη την περίοδο και να μην πεινάσουν τα παιδιά;” «Όχι”, του λέει, «μην παίρνεις, γιατί ο γείτονάς σου θα έχει αλεύρι και θα σου δώσει”!
Δηλαδή, προείδε ο Γέροντας ποιός θα βοηθήσει τον κύριο Σταύρο στην περίοδο της πείνας.¨ ΜΑΡΤΥΡΙΑ Ανέστη Μαυροκέφαλου http://www.kivotoshelp.gr/
« Η Ασκήτρια εν τω κόσμω Λαμπρινή Βέτσιου – Δρίβα, από την Άρτα, που κοιμήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2002 μ.Χ., προείπε σε διάφορους ανθρώπους όσα πολύ δύσκολα έρχονται για την Ελλάδα και τους Έλληνες, που ξέχασαν τον Θεό, ακολουθώντας αδιέξοδους δρόμους.
7 Σεπ. 2002: Επισκέφτηκα τη γερόντισσα στο σπιτάκι της. Ήταν 11 το πρωί.
– Έλα και σε περίμενα μου είπε. Σε λίγες μέρες θα φύγω από τη ζωή! Άρχισε να μου δίνει κάποιες συμβουλές. Της ζήτησα να μου εξηγήσει κάποια πράγματα που έλεγε στο παρελθόν.
Έρχεται μεγάλη φτώχεια… Θα αναγκαστείς να φοράς τα παλιά σου ρούχα και θα λες «είχα εγώ τόσο ωραία ρούχα»; Δεν θα μπορείτε να φτιάξετε τίποτα! Όποιος πρόλαβε και έφτιαξε σπίτι πρόλαβε.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιαγιά λες ότι έρχεται φτώχεια! Τι είδους φτώχεια έρχεται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει γιατί αυτός δεν θα έχει!!
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή θα είναι όπως στη κατοχή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Χειρότερα από τότε!»
http://www.imdleo.gr/diaf/2015/07/oxi.html http://www.noiazomai.net/
Σε αυτήν την δυσμενή χρονική συγκυρία ¨θα τα βάψουμε μαύρα¨;
ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ για ένα Λαό που ψέλνει στις Εκκλησίες του
¨Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.¨
Το ψωμάκι είναι ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ θα σας πουν τα μικρά παιδάκια και στα μάτια μας ξεπετάγονται τα αθώα ματάκια των παιδιών που υποφέρουν σε όλο τον πλανήτη γη από λογιών –λογιών διεθνή λαμόγια.
Να γιατί όποιος δεν το διάβασε αξίζει να διαβάσει το παρακάτω γεγονός και να το μνημονεύει για να έχει πνευματική αξία η μπουκιά του.
« Υπάρχει ένα θαυμάσιο γεγονός από τη ζωή του Αγίου Ονουφρίου, τον οποίο εορτάζει η Εκκλησία μας στις 12 Ιουνίου.
Όταν ήταν πολύ μικρός, μπήκε σ’ ένα κοινόβιο, άγνωστο πως. Μεγάλος ανεχώρησε για την έρημο, όπου έζησε 60 χρόνια χωρίς να δει ποτέ άνθρωπο. Ήταν γυμνός, αλλά ολόκληρο το σώμα του επικαλύπτετε από την μακρυά γενειάδα του, που έφθανε μέχρι το έδαφος, καθώς και από τα μαλλιά του και τις μεγάλες τρίχες του όλου σώματος. Τον μεγάλο αυτό Άγιο τον ανακάλυψε ο Όσιος Παφνούτιος, στον οποίο διηγήθη τα της οσιακής και ερημικής ζωής του.
Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής:
Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες. Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα….Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν.
– Κάποιο ζωάκι θα ταΐζει σκέφτηκε.
Αυτό συνεχίστηκε για καμιά εβδομάδα.
-Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά που του δίνω.
Πράγματι, τον παρακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στο Καθολικό της
Μονής και να κλείνει πίσω του την πόρτα. Έτρεξε γρήγορα στο παράθυρο και μ’ αυτά που είδε, γούρλωσαν τα μάτια του… Ο μικρός κουβέντιαζε με το βρέφος Ιησούς, που ευρίσκετο στην αγκαλιά της Θεοτόκου, στην εικόνα του Τέμπλου!
-Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, έλεγε στον Χριστούλη, μια και δε Σε ταΐζει κανείς…ούτε και η μαμά Σου…
Και άπλωσε το χέρι και Του έδωσε μια φέτα ψωμί.. Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ήταν μικρό παιδάκι στην ιερή εικόνα, άπλωσε το χεράκι, πήρε το ψωμί και όπως μάζεψε το χεράκι του μαζί με το ψωμάκι, εξαφανίστηκε το ψωμί μέσα στην εικόνα.
Ευθύς αμέσως ο τραπεζάρης, με την ψυχή γεμάτη έκπληξη και δέος, έτρεξε στον Ηγούμενο και του διηγήθηκε τι συνέβη. Τότε ο Ηγούμενος του έδωσε εντολή να μην δώσουν του παιδιού καθόλου ψωμί, αλλά όταν παρακλητικά θα ζητούσε, να του λέγουν:
-Να πας να ζητήσεις και να σου δώσει ψωμί Εκείνος, τον οποίον μέχρι χθες εσύ τάιζες.
Την επομένη ημέρα, βλέποντας ο μικρός Ονούφριος ότι δεν του δίδουν ψωμί και τον στέλνουν να ζητήσει από Εκείνον, που μέχρι τότε έτρεφε, έτρεξε αμέσως στην Εκκλησία και πηγαίνοντας μπροστά στην εικόνα είπε στον Χριστούλη:
– Χριστούλη μου, δεν μου δίνουν ψωμάκι και μου είπαν να Σου πω να μου δώσεις από το δικό Σου. Τώρα, που θα το βρεις Εσύ, δέν ξέρω! Και ω του θαύματος! άπλωσε το μικρό Του χεράκι το βρέφος Ιησούς από την αγκάλη της Παναγίας Μητρός Του, και του έδωσε ένα τεράστιο ψωμί, τόσο μεγάλο, που δεν μπορούσε να το σηκώσει! Μοσχομύριζε δε τόσο πολύ, που το ουράνιο αυτό άρωμα απλώθηκε όχι μόνο μέσα στον Ναό, αλλά και σ’ όλο το μοναστήρι και στον γύρω τόπο.
Έκπληκτοι και έκθαμβοι οι μοναχοί από τα γενόμενα, είδαν τον πενταετή Ονούφριο να βγάζει τον τεράστιο αυτό άρτο έξω, μετά πολλού-πολλού κόπου. Έτρεξαν δύο μοναχοί να βοηθήσουν, αλλά ήταν πολύ βαρύς! Για πολλές ημέρες έτρωγαν, έτρωγαν, χόρταιναν, αλλά ο ουράνιος άρτος ήταν και παρέμενε αδαπάνητος. Είναι αυτό, που έχει βεβαιωτικά η Εκκλησία μας στη Θεία Λατρεία: «Ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος».
Από τότε ευλαβούντο πολύ τον μικρό Ονούφριο, διότι εγνώριζαν πλέον ότι με την αύξηση της ηλικίας του θα αυξάνετο και η αγιότης του. Θα εγίνετο ένας μεγάλος Άγιος όπως και έγινε.
Από τέτοιον όμοιο ουράνιο άρτο ετρέφετο ο Άγιος Ονούφριος, όταν για εξήντα ολόκληρα χρόνια ζούσε στην έρημο.»
Από το βιβλίο: Εμπειρίες κατα την Θεία Λειτουργία,
πατρός Στέφανου Αναγνωστόπουλου
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ http://agiopneymatika.blogspot.gr
Πριν χρόνια στις 3 Σεπτεμβρίου 2013 αρθρογραφήσαμε « η Κοσμοχαλασιά και η Αναλαμπή με το Ποθούμενο» κάτι που μας μετέφερε ένας σεβάσμιος Γέροντας που φυσικά είχε πληροφορίες για το πού βαδίζουμε «Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θα το δείτε όταν το φαγητό σας θα το τρώτε ανακατωμένο με τα δάκρυα σας…»
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου