Επικοινωνία: diodotos.k.t@gmail.com

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019

Νέος Δήμαρχος, Παμπάλαιη Τάξη Πραγμάτων

γράφει ο ΕργΔημΕργ


Σχολιάκι ΕργΔημΕργ, ειδικά για τον Διόδοτο, ο οποίος είναι "φαν" της Μακεδονικής Δυναστείας: Ο Αλέκος (Αλέξανδρος) άρχισε να κάνει μακακιούλες, όταν κάηκε το μυαλό του από τα ξόρκια των Χαλδαίων μάγων.. Στο τέλος της εκστρατείας του δεν ήταν ο ίδιος, όπως στην αρχή της.




Γιάννενα!… «Πρώτα στ’ άρματα, στα γρόσσια καί στα Γράμματα!», έλεγε το ρητό.
Σήμερα, βέβαια, η κατοχή αρμάτων είναι παράνομη, γρόσσια (λεφτά, δηλαδή) δεν έχει κανένας, κι από Γράμματα, χέσ’ τα κι άσ’ τα! Όλοι θέλουν …πτυχία, τα Γράμματα δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου.
Εν πάσει περιπτώσει, τα Γιάννενα ξανάρθαν στην επικαιρότητα πρόσφατα, λόγωι της εκλογής δημάρχου ιουδαίου το θρήσκευμα στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Γεγονός, βεβαίως, που από τη μία πλευρά είναι σαφώς ασυνήθιστο, κι απ’ την άλλη πυροδότησε αντιδράσεις στο πατριωτικό («πατριωτίζον», καλύτερα) κομμάτι του εγχωρίου Διαδικτύου. («- Μά, τον εβραίο βγάλανε δήμαρχο;!»)
Όμως, τόσο σ’ εσάς, τους αναγνώστες μου, όσο καί στους συναδέλφους πατριώτες ιστολόγους, σας έχω μιά έκπληξη – άκρως δυσάρεστη...

Ο μέν νέος δήμαρχος Ιωαννίνων μπορεί να είναι καλός άνθρωπος (δεν τον γνωρίζω, αλλά λέγεται πως είναι αγαπητός σε όλους στην πόλη του), αλλά ο συμβολισμός της εκλογής αυτής είναι τρίς χειρότερος από τις αρχικές αντιδράσεις του τύπου: «ποιόν πήγαν καί ψηφίσανε οι μ@λ@κες οι Γιαννιώτες». Μόνο που δεν τον είδε κανείς.
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… ξεκαθαρίζοντας -κατά το δυνατόν- πρόσωπα καί καταστάσεις.

α. Ιουδαίοι κι εβραίοι

Η θρησκεία του νέου δημάρχου Ιωαννίνων είναι η ιουδαϊκή. Σας έχω εκφράσει τη γνώμη μου, ότι «ιουδαίος» σημαίνει «ού Διαίος», δηλαδή όχι του Δία· δηλαδή, πιστός του Κρόνου. Καί εκ παραφθοράς, το «ουΔιαίος» έγινε «ιουδαίος» – κι έμεινε. Όπως πχ λέμε: «φαλάκρα» (το κανονικό) καί «καράφλα» (η παραφθορά, με εναλλαγή της θέσης των γραμμάτων).
Αντιθέτως, ο χαρακτηρισμός «εβραίος» δείχνει φυλετική καταγωγή – καί δεν είναι εβραίοι όλοι οι ιουδαίοι. Οι ίδιοι οι ιουδαίοι μιλάνε γιά καταγωγή του αρχικού πυρήνα τους (υπό τον Μωϋσή) από δώδεκα φυλές, ο δε Άρθουρ Καίσλερ προσθέτει (στο ομότιτλο βιβλίο του) καί την δέκατη τρίτη φυλή, τους Χαζάρους. Εδώ γίνεται πολύς λόγος, αν οι Χάζαροι είναι γνήσιοι «εβραίοι» ή όχι· πάντως, η γνώμη μου είναι πως είναι γνησιότατοι, καί πως δεν ασπάστηκαν την ιουδαϊκή θρησκεία τον 8ο μΧ αιώνα, αλλά πολύ παλιότερα.

Εν πάσει περιπτώσει, γιά να σας δώσω ένα σημείο αναφοράς, «εβραίοι» είναι οι Χαλδαίοι μάγοι… αυτοί που έφαγαν τον Μεγαλέξανδρο.
Οι δώδεκα φυλές του αρχικού πυρήνα των ιουδαίων περιείχαν αιρετικούς Αιγύπτιους εξωμότες (πιστούς του Άτεν), Ατλάντειους (ναί! – κοκκινομάλληδες «Ύκσως», όπως απεικονίζονται στις τοιχογραφίες των Αιγυπτίων, που οι προβληματισμένοι αρχαιολόγοι τους θεωρούν μέχρι καί …Βίκινγκς!!!), Άραβες ληστάρχους της περιοχής, καί …Έλληνες!!! Ναί, ναί ναί!!! Πρόκειται γιά Πελασγούς πιστούς του Κρόνου, οι δε δύο φυλές τους αυτωνών ήταν η φυλή του Βενιαμίν (που σήμερα δεν υφίσταται) καί η φυλή του Ιούδα (εκ της οποίας καί ο προδότης μαθητής του Χριστού).

Οι Κρόνιοι Πελασγοί δώσανε στην ιουδαϊκή θρησκεία πολλά από τα σημερινά της χαρακτηριστικά, αλλά δεν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. (Θα μακρύνει το άρθρο πέραν του δέοντος.) Φυσικά, η σύγχρονη ιουδαϊκή προπαγάνδα (με βιβλία του τύπου: «Ιουδαϊκή Κρήτη») που λέει ότι οι θρησκείες μας (δηλ. η δική μας η αρχαία με την ιουδαϊκή) συγγενεύουν, κι ότι εμείς πήραμε τη θρησκεία μας απ’ αυτούς, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να εκληφθεί. Όντως οι ομοιότητες δειχνουν πολιτισμική επαφή, αλλά το ποιός έδωσε τί σε ποιόν (καί γιατί), είναι τελείως άλλο θέμα.
Όμως, επειδή το αίμα νερό δεν γίνεται, κάποιους αιώνες μετά την αρχική «Έξοδο» του Μωϋσή, οι ιουδαϊκές φυλές είχαν χωρίσει τα τσανάκια τους. Κάπου τον 10ο αιώνα πΧ είχαν σχηματιστεί τα ξεχωριστά βασίλεια της Ιερουσαλήμ καί του Ιούδα. Καί, μαντέψτε σε ποιό κατοικούσαν οι Κρόνιοι Πελασγοί!… αν καί τα Ιερά Σόλυμα είχαν κι αυτά ιδρυθεί από Κρονίους Πελασγούς, τους Σόλυμους της Καρίας.

Πρίν τελειώσουμε την ενότητα, ειρήσθω ότι η (με προσπάθειες να διατηρηθεί κρυφή από το …κοινόν) πραγματική θρησκεία των εξουσιαστών του πλανήτη δεν είναι η ιουδαϊκή, αλλά η αρχαία Αιγυπτιακή! (Μάτι του Ώρου, κτλ.) Καί τούτο, διότι η πραγματική «Γή της Επαγγελίας» των αρχικών ιουδαίων του Μωϋσή δεν ήταν η Παλαιστίνη, αλλά η ίδια η Αίγυπτος. Δεν ήταν που έχασαν τον προσανατολισμό τους οι αρχικοί ιουδαίοι, καί περιπλανιόντουσαν σαράντα χρόνια στην έρημο. Ήταν που ο Αιγυπτιακός Στρατος τους πέταξε έξω απ’ την Αίγυπτο καί δεν τους άφηνε να ξαναμπούν ως κατακτητές! (Πρώτα υπό τον φαραώ Χορεμχέμπ, πρώην στρατηγό, που κατέλυσε την εκφυλισμένη δυναστεία του Ακχενάτεν καί του Τουταγχαμών. Καί την ίδια τακτική ακολούθησαν κι οι διάδοχοι του Χορεμχέμπ.) Οπότε, είδαν κι αποείδαν οι ιουδαίοι ότι Αίγυπτος γιόκ, καί στράφηκαν ανατολικά, προς την Παλαιστίνη – με τις γνωστές ιστορικές συνέπειες.

β. Πελασγοί, Κρόνιοι Πελασγοί, Έλληνες

Πάμε, τώρα, σε τάχιστο ιστορικό …φροντιστήριο γιά τα δικά μας!
Μετά τον, δυστυχώς, εμφύλιο (ξέρω πολύ καλά τί λέω!) Ελληνο-Ατλαντικό Πόλεμο (με τα τρομερά αιθερικά όπλα), που καταβύθισε την Ατλαντίδα, οι μεν Άτλαντες σκόρπισαν κυνηγημένοι (από Έλληνες καί συμμάχους) προς Ανατολάς, αλλά κι εμείς δεν πήγαμε πίσω. Προκόψαμε!… βάσει της παροιμίας: «- Κι εμείς κακό χερόβολο, κι εσείς κακό δεμάτι!» Τα αιθερικά όπλα τάραξαν κλιματικές καί ηλεκτρομαγνητικές ισορροπίες σε μέγιστο βαθμό, με αποτέλεσμα πχ η Θεσσαλία να γίνει λίμνη επί χιλειτίες (άρα, πάπαλα οι καλλιέργειες), καί να συγκλονίζεται η Γή με τρομερούς σεισμούς γιά ποιός ξέρει πόσον καιρό μετά.

Φυσικά, κατά τις «σκοτεινές» αυτές χιλιετίες (από το 9600 πΧ μέχρι περίπου το 3500 πΧ) οι Έλληνες δεν περνούσαν καί τα καλύτερα χρόνια τους! Σκορπισμένοι (άρα με αδύναμη άμυνα), χωρίς τεχνολογία, κι επιβιώνοντας όπως-όπως με ό,τι έβρισκαν, έπεφταν πολλές φορές θύματα Ατλαντείων ορδών· αυτών, που είχαν καταφέρει να επιβιώσουν στην Ασία, καί κάποια στιγμή άρχισαν τις επιδρομές κατά ‘δώ. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, γιά να περιγράψουμε τις εποχές εκείνες: τότε έγινε ό,τι έγινε κι επί Τουρκοκρατίας. Φόνοι, ληστείες αγαθών, καί αρπαγές γυναικών καί παιδιών. Συν αλλαξοθρησκείες με το στανιό, καί δημιουργία Γενιτσάρων. Μην ξεχνάτε ότι οι Άτλαντες είχαν ως μέγιστο θεό τους τον Κρόνο (ο Ποσειδώνας ήταν γιά το …θεαθήναι), καί δή στην άγρια μορφή του – με ιερατείο που εκτελούσε συστηματικά ανθρωποθυσίες (καί ειδικά αγοριών), κτλ κτλ. (Βλέπε πχ Αζτέκους – κι όχι μόνον.)

Ένα (καί μοναδικό) καλό αναγνωρίζω σ’ αυτούς τους Κρονίους Άτλαντες, που καλά θα κάνουμε να το υιοθετήσουμε κι εμείς – αν θέλουμε να δούμε προκοπή: Είχαν καταλάβει πολύ καλά ότι οι ιστορικές διεργασίες υπερβαίνουν κατά πολύ το άτομο… τον χρόνο ζωής του ανθρώπου. Οι ιστορικές διεργασίες κρατάνε χιλιετίες, ή καί δεκάδες χιλιετιών – γιά πλάκα! Οπότε, αφού δεν είμαστε αθάνατοι, το μέλλον (αλλά καί το παρελθόν! – η ιστορική μνήμη) της φυλής οφείλει να τηρείται από φυλετικό ιερατείο (από «αριστοσυμβούλιο», αν θέλετε), με στόχους αταλάντευτους. Κι αυτή την αντίληψη οι Άτλαντες την κληροδότησαν σε όλες τις Κρόνιες φυλές (καί θρησκείες).
Εξ ού καί η απίστευτη εκδικητικότητα, που παρατηρούμε στις Κρόνιες φυλές… εκδικητικότητα, που αναφέρεται σε γεγονότα απιθάνων περασμένων χιλιετιών!!! (Νά, ας πούμε το τί τραβάμε εμείς σήμερα από κρυπτο-Άτλαντες «Ευρωπαίους».) Κι αναρωτιέται ο Έλλην: «- Μά, καλά! Τόσο πολύ το κρατάνε μανιάτικο; Τόσο παρανοϊκοί είναι;» Παρανοϊκοί, όχι ακριβώς… Δεν θα τό ‘λεγα. Οι ενέργειές τους έχουν μιά καλή λογική, που μόλις σας την έδειξα. Καί την οποία καλό είναι να την αντιγράψουμε κι εμείς.

Οι πρόγονοί μας εκείνοι είναι γνωστοί με το συλλογικό όνομα «Πελασγοί». (Σημαίνει «κοντοχωριανοί».) Οι Πελασγοί είχαν κι έχουν σύμβολο τον αετό… ενδεχομένως καί τους δύο αετούς (καί τον δικέφαλο), που έστειλε ο Δίας αμέσως μετά τον Κατακλυσμό, γιά να βρούν ξηρά. Οπότε, όπου δούμε σε σημαίες καί σύμβολα αετό / δύο αετούς / δικέφαλο, καταλαβαίνουμε ότι επισημαίνουν Πελασγικό πληθυσμό. Εντάξει, αρκετοί υιοθέτησαν το σύμβολο από φιλοδοξία να φανούν κι αυτοί Πελασγοί (πχ «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους«), χωρίς να είναι, αλλά κατά βάσιν ισχύει αυτό που είπα. Καί πράγματι, Πελασγούς βρίσκουμε μέχρι καί στη Γερμανία!
Πώς, όμως;
Οι εκτός Ελλάδος καί μακριά απ’ αυτήν Πελασγοί, δυστυχώς είναι Κρόνιοι. Βρέθηκαν στας βορείας Ευρώπας (κι αλλού – πχ παράλια Ιωνίας), όταν οι λοιποί Έλληνες τους πέταξαν οριστικά έξω απ’ την Ελλάδα περίπου το 3500 πΧ.
(Αυτή τη χρονολογία τη δίνει η «επίσημη» Αρχαιολογία, πχ γιά το πότε έφυγαν –εκδιώχθηκαν, σωστότερα- οι Πελασγοί από την Αττική. Δεν την έβγαλα απ’ το κεφάλι μου. Ειρήσθω ότι η «επίσημη» Αρχαιολογία είναι πολύ φειδωλή στο να πάει πίσω στο παρελθόν. Πχ κατ’ αυτήν, ο Τρωϊκός Πόλεμος έγινε το 1200 πΧ – κι όχι 900 χρόνια πιό πρίν, όπως είναι το σωστό.)

Μέχρι τότε, οι Κρόνιοι Πελασγοί ενεργούσαν ως «ιοί» των Κρονίων Ατλάντων, κι ενοχλούσαν πολύ τους υπόλοιπους Έλληνες… Καί δυστυχώς, το βιολί αυτό το συνέχισαν κι αργότερα, καί μετά το 3500 πΧ, πχ με τις (πρό Τρωϊκού) επιδρομές των Τρώων στην κυρίως Ελλάδα. Καί το συνεχίζουν καί σήμερα! Συνδυάστε την παροιμία: «- Το μάτι μου είναι βγαλμένο τόσο βαθειά, επειδή μου το έβγαλε ο αδερφός μου!» με την τρομερή, μακρόχρονη ιστορική μνήμη των Κρονίων Πελασγών, καί θα εξηγήσετε μιά χαρά τη συμπεριφορά απέναντί μας τόσο πχ των Γερμανών επι Κατοχής, όσο καί τη συμπεριφορά των Ρωμαίων, κατά την κατάκτηση της Ελλάδας.

Κλείνοντας την ενότητα, οφείλω ν’ αναφέρω ότι υπάρχει καί το ζήτημα της συλλογικής πνευματικής παύλα ψυχικής προόδου ενός έθνους. Πάλι με διεργασίες συνήθως τόσο χαμηλής εντάσεως (καί σαφώς μακροχρόνιες), που ίσως καί να μή γίνονται αντιληπτές στους πολλούς. Στην πρόοδο αυτή παίζουν ρόλο πολλά… η εξέλιξη της γλώσσας, η εξέλιξη της θρησκείας… Οπότε, όποιος μείνει πίσω, χάνει την ιστορική εξέλιξη καί μένει στάσιμος. Ως αποτέλεσμα, πιθανόν να μην μπορέσει ν’ αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις των νέων εποχών, άρα -χωρίς άμυνες- το πιθανώτερο θα χαθεί από προσώπου Γής καί Ιστορίας. (Πχ Χετταίοι.)

Σ’ εμάς, αυτοί που έμειναν πίσω, είναι οι Κρόνιοι Πελασγοί. Οι Πελασγοί του Διός μετά τον Τρωϊκό μετεξελιχθήκαμε σε Έλληνες. Δεν έχουμε καμμία βιολογική διαφορά με τους προγόνους μας Πελασγούς, το ίδιο ακριβώς είμαστε – αλλά έχουμε ψυχονοητική διαφορά. Ανέβηκε το «δυναμικό» μας, να το πώ έτσι!
Που είναι κρίμα να τη ροκανίζουμε σε μ@λακίες.

γ. Ιουδαϊκά στοιχεία της Ορθοδοξίας

Ως γνωστόν, οι ιουδαίοι είναι άριστοι έμποροι! Έτσι, κατάφεραν καί μοσχοπούλησαν (στα κορόϊδα) πολλές φορές ένα φτηνό υλικό, συγκεκριμένα το πακέτο γραπτών της «Παλαιάς Διαθήκης»! (Μαζί με τα καμώματα των θυγατέρων του Λώτ μέσα σ’ αυτό.) Κάπως, όπως είχε κατηγορηθεί απ’ τις κακές γλώσσες της εποχής του ο Βιβάλντι, ότι κατάφερε καί πούλησε την ίδια ακριβώς μουσική σύνθεση καμιά διακοσαριά φορές! Καρα-lol!!!
Ποιό βάρος του σε χρυσάφι!… Τη Γή ολόκληρη πληρωθήκανε οι ιουδαίοι γιά ένα κείμενο, που το γράψανε στο ποδάρι κατά την Ελληνιστική Εποχή!
Κατ’ αρχήν, με το που πήγε η Ελλάδα ν’ αλλάξει θρησκεία στους μεταχριστιανικούς αιώνες, έφαγε ένα άγριο καπέλλωμα απ’ τον «Μέγα» Θεοδόσιο (τον «ες έδαφος φέρειν», που λέγεται ότι ήταν κρυπτοϊουδαίος), ο οποίος διέταξε κι επέβαλε την ενσωμάτωση της «ΠΔ» στα ιερά κείμενα του (τότε ενιαίου) χριστιανισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν ο άγιος Ιερώνυμος (που μετέφραζε την «Καινή Διαθήκη» στη λαϊκή καθομιλούμενη λατινική διάλεκτο, τη Βουλγκάτα) είχε σχεδόν τελειώσει το έργο του, έμαθε ότι ο Θεοδόσιος έδωσε διαταγή να μεταφράσει καί την «ΠΔ» – καί τσίνησε. Ως αποτέλεσμα, έφαγε μιά εξορία στην Κύπρο, καί πέθανε το επόμενο έτος. (Ήταν ήδη γεροντάκι, δεν άντεξε.)

Κατά δεύτερον, όταν η Ελισσάβετ η Α’ της αγγλίτσας ήθελε ν’ αποκτήσει δύναμη, έκανε μυστική κολλεγιά «αίματος» με τον αρχιρραββίνο του Λονδίνου (καί με προξενητή τον περίφημο / διαβόητο αποκρυφιστή Τζών Ντήη)… εξ ού -ως παρεπόμενες- καί οι αποκλειστικώς ιουδαϊκές αναφορές της (παρα)μυθολογίας των τεκτόνων – Χιράμ Αμπίφφ, καί τα ρέστα. (Όχι σε μένα τα παράπονα, αλλά στον Λ. Χατζηνικολάου, συγγραφέα του θρυλικού πιά «Θαυματουργού ψιθύρου του Ερμή», που καρφώνει το γεγονός της κολλεγιάς.) Εξ ού καί το ότι οι βασιλιάδες της αγγλίτσας κάθονται αναντάμ-παπαντάμ απάνω σε μιά κοτρώνα, την «πέτρα του Δαυΐδ».
Ωραία συναλλαγή!… Μου δίνεις λεφτά κι εξουσία, σου δίνω κοπυράϊτ σε θρησκευτικά καί πνευματικά ζητήματα – καί δεμπαν’ αποβλακωθούν οι πάντες!!!

Η μεν αγγλίτσα όντως από τότε απέκτησε αυτοκρατορία (μέχρι πρόσφατα), οι δέ τέκτονες εξακολουθούν να κυβερνάνε το ημεδαπόν προτεκτοράτο της αγγλίτσαςκαί να τ’ οδηγούν σ’ ελεύθερη πτώση στον γκρεμό.
Αυτά κάνει ένα κείμενο, ενισχυμένο με φανατίλα! Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο -χώρια απ’ όσους γίνονται τέκτονες, νομίζοντας ότι κάτι σπουδαίο κάνουν- αρκετοί συμπατριώτες μας να θεωρούν ότι …χρωστάμε την όποια φυλετική εξέλιξή μας των τελευταίων 17 αιώνων (ως Έλληνες) στις …θυγατέρες του Λώτ! (Τουλάχιστον να φορούσαν καί ζαρτιέρες!… Δεν μας κάνει κούκου με τα εβραίϊκα βρακοζώνια τους! Καρα-lol!!!) Κι άμα τους λες καί τίποτε των λιβανομαστουρωμένων, απαντάνε ότι: «- Αυτά είναι γράμματα της Εκκλησίας, καί δεν τ’ αλλάζουμε!»
Ρέ, ούστ, λέμε!!!

Φυσικά, όπως επεβλήθη στη νέα θρησκεία των Ελλήνων η «ΠΔ» με το στανιό (κι όχι με Οικουμενική Σύνοδο – άρα, ΔΕΝ αποτελεί δόγμα!), έτσι καί θά ‘ρθει η μέρα που θα φύγει κλωτσηδόν! Πύξ λάξ οδάξ!!!
Ως τότε, όμως, οφείλουμε ν’ αναρωτηθούμε…
…Γιατί η επίσημη Εκκλησία μας έκανε (επί 17 αιώνες) την πάπια -καί συνεχίζει να την κάνει!- στο γεγονός αυτό, του καπελλώματος της νέας θρησκείας μας;

Προσωπικώς, πιστεύω ότι μ’ αυτόν τον τρόπο έδωσε την ευκαιρία στους Κρονίους Πελασγούς να επανέλθουν στον φυλετικό κορμό. Δηλαδή τους έδειξε πως «υπάρχουν» κάποια κοινά στοιχεία, ώστε να βασιστούμε από κοινού σ’ αυτά καί ν’ αρχίσει η διαδικασία επανεντάξεώς τους. (Φυσικά, με τις επιφυλάξεις ότι το επί χιλιετίες γάνωμα του μυαλού δεν αλλάζει σε μιά μέρα.)
Ο λόγος αυτός (καί δεν βλέπω κι άλλον!) είναι τόσο πολύ σοβαρός, που ακόμη κι εγώ θα έκανα την πάπια! Καί ειδικά, συνδυαζόμενος με τα τελευταία 2000 χρόνια, που διανύουμε την εποχή των Ιχθύων καί τη βασιλεία του Κρόνου.

Πάντως, ας έχουν υπ’ όψη τους οι Κρόνιοι Πελασγοί ότι αυτή είναι καί η τελευταία τους ευκαιρία! Δεν θα υπάρξει άλλη. Αν την κλωτσήσουν, μετά …delenda.
Καί δεν θα κλάψουμε.

δ. Ρώμη

Η Ρώμη είναι μιά ψευδεπίγραφη ταμπέλα. Καί δεν υπήρξε καμμία Ρωμαϊκή κατάκτηση της Ελλάδας, ούτε κάποια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι ιστορικοί επιμένουν να «ξεχνάνε» κάτι …πραγματάκια!
Η Ρώμη αρχικά ήταν ένα σύνολο Πελασγικών υποφυλών καί χωριών. (Βλέπε καί τον αετό των λαβάρων των Ρωμαϊκών λεγεώνων, με το SPQR.)  Ετρούσκοι, Σαββίνοι (σημείωση: !!! – όνομα κι αυτό, έ; )… Με την πάροδο του χρόνου, καί με τις διαδοχικές κατακτήσεις των Ελληνικών πόλεων της Κάτω Ιταλίας καί Σικελίας, δημιουργήθηκε η τρομερή «Ρωμαϊκή» πολεμική μηχανή· Έλληνες των «Ρωμαϊκών» λεγεώνων, Συρακούσιοι, Ακραγαντίνοι, Ταραντίνοι, πολεμούσαν τους Έλληνες της Αχαϊκής Συμπολιτείας καί της Μακεδονίας! Ποιά «Ρώμη» μου λέτε;
Βέβαια, ισχύει απολύτως η διαχρονική κάκιστη συπεριφορά των αυθεντικών Ρωμαίων (Σύλλας, Μόμμιος… κι όλα τα υπόλοιπα καλόπαιδα – το πρώτο α με ωμέγα) καί των σημερινών Ιταλών απέναντί μας (δες παράδειγμα των Ιταλών – κάτ’-κάτ’ στη σελίδα), καί άριστα πράττει ο Μάρκο ντέ Σάντ καί τους ξεχέζει (εδώ, απάν’-απάν’). Αλλά, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, εξηγείται απολύτως.
Βλέπετε, οι Κρόνιοι Πελασγοί μπορεί μεν να έφυγαν κλωτσηδόν απ’ την Ελλάδα, αλλά δεν έμειναν αδρανείς. Κατέφυγαν σε περιοχές άλλων Πελασγών, όπου άρχισαν σιγά-σιγά το θρησκευτικό ψηστήρι. Κι έτσι, όταν εμείς στον Μαραθώνα…
…χρυσοφόρων Μήδων εστορέσαμεν δύναμιν…
την ίδια ακριβώς χρονιά (490 πΧ) χτίζεται στη Ρώμη μεγαλοπρεπής ναός του Κρόνου!!!
Είπατε τίποτε;

Σιγά-σιγά, λοιπόν, φτάσαμε στο να μπαίνει ως τσόντα ναός «της Ρέας καί του Κρόνου» (δες εδώ) ακριβώς δίπλα στον μεγαλοπρεπέστατο ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, που τον ξεκίνησε ο Πεισίστρατος καί τον ολοκλήρωσε μετά από εξακόσια χρόνια ο επίτιμος Έλλην Αδριανός. Ενώ οι Έλληνες δεν χτίζανε ναούς του Κρόνου!
Καί φτάσαμε στο σημείο ν’ ακούγονται τα μύρια όσα γιά σοδομισμούς καί ανθρωποθυσίες μικρών αγοριών στο Βατικανό. Μην απορείτε καθόλου γι’ αυτές τις «ομορφιές» του Βατικανού! Παγκοσμίως, ο μέγιστος αρχιερέας του Κρόνου σήμερα είναι ο πάπας.

ε. Ρωμανιώτες ιουδαίοι

Όπως προείπαμε, οι ιουδαίοι είναι διαφόρων φυλετικών προελεύσεων. Οι σημερινές κύριες φυλετικές ομάδες τους είναι οι Χάζαροι (κοιτίδα τους η Ουκρανία) καί οι Σεφαραδίτες (εκδιωγμένοι από Ισπανία το 1492 – που ήρθαν ανατολικά, καί στην Ελλάδα). Όμως, στην Ελλάδα υπάρχουν καί οι λεγόμενοι «Ρωμανιώτες», μέλος των οποίων είναι καί ο νέος δήμαρχος Ιωαννίνων. (Σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2 – μόνο που ο αγγλόφωνος σύνδεσμος έχει πολύ περισσότερο υλικό.)
Αυτοί θεωρούντα (καί είναι) ιουδαίοι, που υπήρχαν στην κυρίως Ελλάδα κατά τους χρόνους από Ελληνιστική Εποχή καί μετά. Είναι αυτοί, στων οποίων τις συναγωγές μιλούσε ο Σαούλ-Παύλος. Πάντως, μερικοί ζούν στην Ελλάδα από ακόμη παλιότερα.

Εν πάσει περιπτώσει, οι Ρωμανιώτες είναι ένα σύνολο ίδιας μέν θρησκείας, αλλά διαφορετικής φυλετικής προελεύσεως. Σ’ αυτούς, έχω εντοπίσει πιθανή προέλευση από Αίγυπτο (δες πχ -στους συνδέσμους που δίνω- στη φωτογραφία τα πρόσωπα του προπολεμικού ραββίνου του Βόλου καί των γυιών του), σίγουρη προέλευση από Γεφυραίους (ιουδαίοι της Χαλκίδας – πχ οικογένεια του στρατιωτικού Φριζή, του πεσόντος στην Αλβανία το 1940), καί από…
…Πρό ετών, είχα δεί (κατά 99% στην ΕΡΤ) ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμανταίρ γιά τους Ρωμανιώτες ιουδαίους των Ιωαννίνων.
(Παρένθεση: Μην πεταχτεί πάλι κανένας εξυπνάκιας, που τα ξύνει όλη μέρα μπροστά σ’ έναν υπολογιστή, καί με ρωτάει πού καί πότε. Γράφω από μνήμης, καί δεν διαθέτω στο σπίτι μου τμήμα πολυμέσων …με τμηματάρχη καί υπαλλήλους. Όποιος θέλει να βρεί, ψάχνει.)

Εκεί, λοιπόν, μιλούσε μιά πολύ νόστιμη γκομενίτσα από δαύτους (μαυρομάλλα με καρρέ κόμμωση), που ζούσε στη Τζιού Γιόρκ, καί δούλευε ως σερβιτόρα… κρυφακούοντας τις συνομιλίες των Ελληνοαμερικανών, που δεν υποψιαζόντουσαν ότι το κοριτσόπουλο ήξερε άριστα Ελληνικά! Είπε επίσης ότι οι ιουδαίοι της Αμερικής τη ρώτησαν από πού είναι, καί τους απάντησε «- Γκρήκ Τζιού!», καί δεν την πίστευαν! Της ανταπάντησαν ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο! Όμως, τους έδειξε την πράγματι όμορφη συναγωγή τους (φωτογραφία στον αγγλόφωνο σύνδεσμο της Γουΐκι που σας έδωσα), καί πείστηκαν!
Μετά, το ντοκυμανταίρ έδειξε Ρωμανιώτες των Ιωαννίνων, τόσο από Ιωάννινα, όσο καί ξενητεμένους στις ΗΠΑ. Έ, λοιπόν, όλοι τους ανεξαιρέτως ήταν Ρωμαιόφατσες!!! (Ναί, κι η γκομενίτσα!)
Καταγωγή από Ρώμη, λοιπόν, οι Γιαννιώτες Ρωμανιώτες ιουδαίοι! Κρόνιοι Πελασγοί της Ρώμης!!! Ο ίδιος ο νέος δήμαρχος Ιωαννίνων μοιάζει πολύ με Βενετσιάνο, αλλά δεν παραξενεύομαι καθόλου.

[Σας έχω καί μιά έκπληξη ακόμη:
Κι ο Θεόδωρος Χέρτζιλ, ο ιδρυτής του Σιωνισμού, ήταν Κρόνιος Πελασγός! Κοιτάξτε τη φωτογραφία του! «Γωνία κάμπερ» κάθετη, η σημιτική μυτόγκα πουθενά… Αρχαιοελληνική φάτσα, καθαρά. Του βάζεις μιά περικεφαλαία, καί τον κάνεις -ξέρω ‘γώ- Μυρμηδόνα! Κι είναι η δική του -τύπου …Έλληνος καφενοβίου- ξεροκεφαλιά, που ίδρυσε το κράτος του Ισραήλ. Διότι αλλοιώς τα ιερά βιβλία των ιουδαίων το απαγόρευαν αυτό. Η ξεροκεφαλιά του Χέρτζιλ παρέκαμψε τις θρησκευτικές απαγορεύσεις, κι έφτιαξε το Ισραήλ (με μόνο το σκεπτικό ότι: «θα το κάνουμε με το έτσι γουστάρουμε, εφ’ όσον μπορούμε»). Καί ποιός ιουδαίος είχε κι έχει τον τσαμπουκά να πάει κόντρα στους ραββίνους; Κανείς!… Εκτός αν τα γονίδιά του του το υπαγορεύουν αυτό!
Διότι, αν ρωτούσε τον οποιονδήποτε ορθόδοξο γέρο ραββίνο, θα του απαντούσε ότι: «- Ιδώ τα ιηρά βιβλία λιέν ουότι πρώτα θα ‘ρθεί ου Μασσιάχ (ο Μεσσίας, δηλαδή), κι αυτός θα φτιάξ’ του κράτους! Ουόχ’ ανάπουδα!» Γι’ αυτό μέχρι σήμερα οι ορθόδοξοι κι υπερορθόδοξοι ραββίνοι θέλουν να διαλυθεί το Ισραήλ. Καί γι’ αυτό τότε τους πέταξαν τους Σιωνιστές έξω απ’ τη Γερμανία -με απειλή αφορισμού-, κι αυτοί κάνανε τελικά το συνέδριό τους στην Βασιλεία της Ελβετίας.]

Γιατί; Τί είχε συμβεί;
Όσο κι αν ξυνίζει σε μερικούς, την αρχαία Ελλάδα τη διέλυσε ο Μέγας Αλέξανδρος. Αυτός έβαλε πινακίδα «κλειστόν»! Lol!!!

  • Διοικητικώς, διότι μάζεψε όλες τις εξουσίες όλων των Ελληνικών πόλεων επάνω του. Κι άντε βρές τονε, στα βάθη της Ασίας, να λύσει σοβαρά διοικητικά ζητήματα! (Τακτική που τηρεί μέχρι σήμερα το εκάστοτε εγχώριο γκουβέρνο. Μέχρι να σου απαντήσει, βγάζεις άσπρα μαλλιά.)
  • Καί θρησκευτικώς, της γ@μησε τη μάνα της αρχαίας Ελλάδας, από τη στιγμή που αξίωσε να λατρεύεται ως θεός, καί ξεκαπάκωσε τον βόθρο της ανθρώπινης ανοησίας. (Είναι πολύ μικρή η απόσταση από τον Αλέξανδρο, μέχρι το άλογο του μισότρελλου Καλλιγούλα.)
Ως αποτέλεσμα, κατά την Ελληνιστική Εποχή, αλλά κι αργότερα κατά τη Ρωμαϊκή, επεκράτησε ο κοσμοπολιτισμός – παναπεί η απομάκρυνση από την παραδοσιακή θρησκεία· κι επί της ουσίας, η ήπιας μορφής αθεΐα. Ο καθένας πλέον πίστευε ό,τι γούσταρε. Μεσανατολικές καί Αφρικανικές (κι άλλες) θρησκείες καί δοξασίες εισέβαλαν στην επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο δε χριστιανισμός επεκράτησε μετά από αιώνες «χύμα» θρησκευτικών πεποιθήσεων – καί διαφόρων κατά καιρούς προσπαθειών γιά εγκαθίδρυση «επίσημης» θρησκείας του κράτους.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι κάποια στιγμή οι (αυθεντικοί) Ρωμαίοι πρόγονοι των Ρωμανιωτών ιουδαίων των Ιωαννίνων παράτησαν την παραδοσιακή θρησκεία της Ρώμης, επειδή γιά κάποιους λόγους δεν τους κάλυπτε, κι ασπάστηκαν την ιουδαϊκή. Φαίνεται πως αυτοί ήσαν Κρόνιοι Ρωμαίοι, οπότε στην ιουδαϊκή θρησκεία βρήκαν κάτι το πιό οικείο.
Ειρήσθω ότι η τότε ιουδαϊκή θρησκεία, καί δή των εξελληνισμένων ιουδαίων, μικρή σχέση είχε με τη σημερινή μορφή της. Αλλά πάλι δεν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. Απλώς, να θυμάστε ότι η πεποίθηση πως μιά θρησκεία είναι η ίδια κι απαράλλαχτη από την αρχή της μέχρι σήμερα, είναι εντελώς λάθος. (Καί πράγματι, όταν ήρθαν οι Σεφαραδίτες στα Γιάννενα, θεώρησαν τους Ρωμανιώτες λιγάκι ως αιρετικούς.)

Καί γιατί Ρωμαίοι, οι Ρωμανιώτες των Ιωαννίνων;
Πολύ απλά, επειδή οι Ρωμαίοι στις κατακτήσεις τους προς ανατολάς, πάντα καθόντουσαν στα δυτικά μιάς χώρας. Σπάνια στο κέντρο, ή ανατολικά. Πχ στη δυτική Ελλάδα: Νικόπολη, Πρέβεζα, Άκτιον. Καί στην (δυτική, παραλιακή) Ιωνία, Πέργαμος. Δεν πήγαν ούτε πχ στις Παγασές, ούτε ξέρω ‘γώ στην Καππαδοκία.
Όθεν, καί Γιάννενα.

στ. Πρό Κατακλυσμού – μετά Κατακλυσμόν

Λιγάκι πρό Κατακλυσμού -κι αν δεν σφάλλω-, η τότε Ελλάδα διέθετε κάμποσα θρησκευτικά κέντρα, κι ένα διοικητικό (τη Διμένεα). Μετά τον κατακλυσμό, τα διοικητικά κέντρα γίνονται πολλά – κάθε πόλη, καί διοίκηση! Τα δε θρησκευτικά παραμένουν κάμποσα, αλλά μετατοπίζονται. (Δεν θα συζητήσουμε εδώ τις πρότερες θέσεις καί τις μετατοπίσεις αυτές, ξεμακραίνουμε πάρα πολύ.)
(Σήμερα, βέβαια, έχουμε μονάχα ένα διοικητικό καί θρησκευτικό ταυτόχρονα: την Αθήνα. Μάλλον κακή μεθοδολογία αυτή! Πάντως, βγάζω το καπέλλο –«Hats off!», που λένε- στον Τρισ-α-τέλειο, που πρώτος επεσήμανε την κάπως μυστηριώδη σχέση των Ιωαννίνων με την Αθήνα, ως θρησκευτικών κέντρων. Κάπως σα να ρίχνεις μιά στεκιά εκεί, καί η μπάλλα να χτυπάει στην πρωτεύουσα!)

Ένα από τα σημαντικώτερα θρησκευτικά κέντρα, καί πρό Κατακλυσμού, καί μετά απ’ αυτόν, ήταν η Δωδώνη. Το κατ’ εξοχήν κέντρο του Διός!!!
Καθαρά Πελασγικό το τοπωνύμιο, διότι παρουσιάζει τον λεγόμενο «Πελασγικό αναδιπλασιασμό» μιάς συλλαβής. Είτε κολλητά, όπως εδώ (Δω/δώ/νη), είτε χώρια, όπως τά/λα/ττα (θάλασσα). Οπότε, δεν αμφιβάλλουμε γιά την παλαιότητά του.

Καί τί σημαίνει «Δωδώνη»;
Κάνε το πρώτο γράμμα κάππα, καί θα καταλάβεις! Κωδώνη! Κουδούνι.
Στο μαντείο της Δωδώνης είχανε χάλκινες χύτρες, που τις χτυπούσαν μ’ ένα ραβδί κι αυτές συντονιζόντουσαν. Καί προσπαθούσαν οι ιερείς να μαντέψουν απ’ τον ήχο. Όπως ακριβώς τα χάλκινα μπωλλάκια των Θιβετιανών, αλλά σε πιό μεγάλο μέγεθος. Αργότερα, τα καζάνια αυτά τούμπαραν (τα πάνω-κάτω), κι ενσωμάτωσαν το ραβδί του χτυπήματος μέσα τους. Έγιναν οι σημερινές καμπάνες των εκκλησιών μας!!! (Αυτά να τα βλέπουν, όσοι νομίζουν πως η Ορθοδοξία είναι κάτι το καινούργιο – κι εδράζεται στις θυγατέρες του Λώτ!)

ζ. Άρα;

Άρα…
…Έχουμε έναν Κρόνιο Πελασγό, να γίνεται επικεφαλής της κατ’ εξοχήν περιοχής του Διός!!!!!
Το πιάνετε τώρα;
Ειλικρινά, μπορεί ο νέος δήμαρχος Ιωαννίνων να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Εμένα, όμως, μ’ ενδιαφέρει η στάση, που θα κρατήσει σε δύο θέματα:
Τα υπόλοιπα τ’ ακούω βερεσέ.

η. Καί το υπερβατικό στοιχείο

Αυτές τις μέρες (με αποκορύφωμα το βράδυ της 10ης Ιουνίου 2019) είχαμε αντίθεση Ήλιου καί Δία!
Γιά σκεφθήτε το λιγάκι!… Κρόνιος Πελασγός γίνεται αρχηγός της περιοχής της Δωδώνης, πάνω στην αρχή της αντίθεσης αυτής!
Άσχετο με το τί γράφουν οι σχετικές ιστοσελίδες, εγώ το βλέπω ως…
…Καθόλου καλά μαντάτα.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου