«Η Γη δεν μας ανήκει»

Ο φύλαρχος Σιφ Σιάτλ(1786-1866 μ.Χ), της φυλής Ντουαμίς, έζησε κοντά στη Ουάσιγκτον. Εκτός από δεινός πολεμιστής ήταν πολύ γνωστός ως ρήτορας.

Κάποτε συνομιλώντας με τον διοικητή Ισαάκ Στήβενς, άνοιξε την καρδιά του και με πολύ πόνο κατέθεσε:

''Είμαστε μέρος της Γης και η Γη είναι μέρος της ζωής μας. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδέλφια μας. Tο ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι και αυτά αδέλφια μας. Τα βουνά, τα λιβάδια, η θερμότητα του σώματος του αλόγου, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Γνωρίζουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν κατανοεί τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης είναι το ίδιο σε αυτόν όπως το επόμενο, γιατί είναι σαν ένας ξένος που έρχεται τη νύχτα και παίρνει από τη Γη ότι χρειάζεται. Ο πλανήτης Γη δεν είναι αδελφός του, αλλά εχθρός του, και όταν έχει κατακτήσει κάτι απλώς μετακινείται και φεύγει.

Αυτός αφήνει πίσω του, τον τάφο του πατέρα του και δεν ενδιαφέρεται. Κλέβει τη γη από τα παιδιά του, και δεν ενδιαφέρεται. Ξεχνά τον τάφο του πατέρα του, και τα παιδιά που γέννησε. Αντιμετωπίζει την μητέρα του Γη, και τον αδελφό του, ουρανό όπως όλα τα πράγματα που πρέπει να αγοραστούν, να λεηλατηθούν και να πουληθούν σαν πρόβατα. Η όρεξη του θα καταβροχθίσει τη Γη και θα αφήσει πίσω του μόνο μια ατελείωτη έρημο. Διδάξτε στα παιδιά σας ότι όλοι είμαστε παιδιά της Γης και ότι αυτή είναι η μητέρα μας.

Οτιδήποτε συμβαίνει στη Γη συμβαίνει στους γιους της Γης. Αν οι άνθρωποι φτύνουν το έδαφος είναι σαν να φτύνουν τον εαυτό τους. Αυτό μονάχα ξέρουμε: η Γη δεν ανήκει σε κανένα άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη Γη. Αυτό το γνωρίζουμε. Όλα τα πράγματα συνδέονται σαν το αίμα, που ενώνει μια οικογένεια. Όλα τα πράγματα είναι συνδεδεμένα. Ο άνθρωπος δεν υφαίνει τον ιστό της ζωής, είναι απλώς ένα μέρος αυτού. Ότι και να κάνει στον ιστό, το κάνει στον εαυτό του''.

Michael Jackson - Το τραγούδι της Γης

Τι απέγινε η ανατολή?
Τι απέγινε η βροχή?
Τι απέγιναν όλα εκείνα,
που είπες ότι θα αποκτούσαμε?

Για τις πεδιάδες του θανάτου?
Υπάρχει χρόνος?
Τι απέγιναν όλα εκείνα,
που έλεγες πως ήταν δικά σου
και δικά μου?

Σταμάτησες ποτέ να δεις όλο το
αίμα που χύθηκε έως τώρα?
Σταμάτησες ποτέ να δεις
τη γη που θρηνεί,
και τις ακτές που δακρύζουν?

Τι έχουμε κάνει στον κόσμο!
Κοίτα τι έχουμε κάνει...
Τι απέγινε εκείνη η ειρήνη που
υποσχέθηκες στον
μοναδικό σου Υιό?

Για τα ανθισμένα λιβάδια?
Υπάρχει χρόνος?
Τι απέγιναν όλα τα όνειρα που
έλεγες ότι ήταν δικά σου
και δικά μου?

Σταμάτησες ποτέ να δεις
όλα τα νεκρά παιδιά του πολέμου?
Σταμάτησες ποτέ να δεις
τη γη που θρηνεί,
και τις ακτές που δακρύζουν?

Κάποτε ονειρευόμουν.
Κάποτε κοίταζα πέρα από τα αστέρια.
Τώρα δεν ξέρω που βρισκόμαστε,
όμως ξέρω ότι
έχουμε παρασυρθεί πολύ μακριά.

Τι απέγινε το χθες?
(Τι θα γίνει με εμάς...?)
Τι απέγινε η θάλασσα?
Οι παράδεισοι γκρεμίζονται.
Δεν μπορώ ούτε να αναπνεύσω.

Τι θα γίνει με την απάθεια?
Εγώ χρειάζομαι εσένα.
Τι απέγινε η αξία της φύσης?
Είναι η μήτρα του πλανήτη μας!

Τι απέγιναν τα ζώα?
(Τι λες γι' αυτό...?)

Μετατρέψαμε βασίλεια σε σκόνη!
Τι απέγιναν οι ελέφαντες?
Χάσαμε την εμπιστοσύνη τους?

Τι θα γίνει με τις φάλαινες που κραυγάζουν?
Ρημάξαμε τις θάλασσες!
Και τι θα γίνει με τα δάση,
που καίγονται παρά τις ικεσίες μας?

Τι θα γίνει με τους Αγίους Τόπους?
Έχουν σχιστεί στα δύο από διαφορετικά πιστεύω.
Τι θα γίνει με τον απλό άνθρωπο?
Δεν μπορούμε να τον ελευθερώσουμε!

Τι θα γίνει με τα παιδιά που πεθαίνουν?
Δεν τα ακούτε που κλαίνε!
Που ήταν που κάναμε το λάθος?
Ας μου πει κάποιος το ΓΙΑΤΙ!

Τι απέγινε το νήπιο?
Τι θα γίνει με τις μέρες?
Τι απέγινε η χαρά όλων?
Τι απέγινε ο άνθρωπος?

Τι θα γίνει με τον άνθρωπο που οδύρεται?
Τι απέγινε ο Αβραάμ?
Και τι θα γίνει με τους θανάτους πάλι?
Νοιαζόμαστε καθόλου!