Ένα ωμό πορτραίτο της ελίτ των Νεοελλήνων, με αφορμή δύο παλιές ελληνικές ταινίες της περιόδου 1971-72

γράφει ο Νίκος Μπαϋρακτάρης

Σχόλιο Διόδοτου: Η ανάρτηση αυτή ίσως είναι η σκληρότερη ανάρτηση του ιστολογίου μας. Δεν μπορούν να αντέξουν όλοι την ανάγνωσή της. Περιέχει ωμό λόγο και ωμές αλήθειες, αλλά έτσι πρέπει.. το ταρακούνημα πρέπει να είναι δυνατό, σαν δυνατή σφαλιάρα στην πλειοψηφία μιας κοινωνίας που οι χειριστές της έχουν σχεδόν καταφέρει να την κάνουν να ζέχνει σαπίλα και να άγεται και να φέρεται σαν δαιμονισμένη π@@τάνα, όπως ακριβώς κι αυτοί οι χειριστές-εκμαυλιστές της.

Εκείνο το Καλοκαίρι (1971): η Νεοπλουτίστικη Ελίτ της Ελλάδας κι ο Καταστροφικά Άρρωστος Συναισθηματισμός της

 

Δυστυχώς την ταινία, δεν την σώζει ούτε η τεράστια σκηνοθετική προσπάθεια του εξαιρετικού Βασίλη Γεωργιάδη. Όταν πρωτοπροβλήθηκε, κανένας δεν της έδωσε σημασία κι η ταινία είναι θέμα αν έβγαλε τα λεφτά της: με 158.315 εισιτήρια ήρθε 32η ανάμεσα σε 90 ταινίες. Βέβαια έπαιζαν μόνον πέντε ηθοποιοί κι η μία από αυτούς ήταν ένα μικρό κοριτσάκι. Ήδη είναι ένα σκηνοθετικό θαύμα πως το τόσο απλό σενάριο κατάφερε να γίνει μια κανονική ταινία σχεδόν μιάμισης ώρας: κανονικά θα προοριζόταν για ταινία μικρού μήκους.

 

Το στόρυ (αν υποτεθεί ότι υπάρχει) είναι ακόμη πιο αφελές, απλοϊκό, ασήμαντο κι ανάξιο λόγου: μια διαζευγμένη κόρη εφοπλιστή άρπαξε καρκίνο και προσπαθεί να επανασυνδεθεί με τον πρώην σύζυγό της (που παραμένει συνεταίρος του πατέρα της) για να του φορτώσει την μικρή κορούλα που άχρηστα κι άσκοπα έφεραν στον κόσμο πριν πάρουν διαζύγιο….

 

Αυτό είναι όλο! Δηλαδή κάτι τρέχει στα γύφτικα!

 

Γιατί ισχυρίζομαι ότι “άχρηστα κι άσκοπα έφεραν στον κόσμο” την μικρή κορούλα τους;

 

Γιατί μόνον Χριστιανοί Ορθόδοξοι στην Ελλάδα (και πιστοί άλλων θρησκειών στους τόπους τους) έχουν τις ηθικές βάσεις, την ηθική ισχύ και το ηθικό ανάστημα να φέρνουν στον κόσμο αυτό παιδιά και να τα ανατρέφουν με τα νάματα της χριστιανικής ορθόδοξης παιδείας (κι αντίστοιχα αλλού με τα νάματα άλλων παιδειών).

 

Κομμουνιστές, υλιστές και μοντερνιστές δεν μπορούν να δημιουργήσουν οικογένειες – εκτός κι αν εννοούμε την κατηγορία ‘Οικογένεια γαμιόμαστε’. Οπότε τις αμαρτίες όλων αυτών, τις πληρώνουν τα παιδιά τους. Συνεπώς είναι καλύτερο να μην τα φέρνουν στον κόσμο.

 

Το σενάριο αφορά την γενιά των ανθρώπων που γεννήθηκαν κατά ή αμέσως μετά τον πόλεμο και το 1970 ήταν 25-30 ετών. Αυτή η γενιά, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1960, επηρεασμένη από ξενικά ακούσματα της χειρότερης υποστάθμης, μαγνητισμένη από τον μοντερνισμό, τον υλισμό και τον καταναλωτισμό της εποχής, και παρασυρμένη σε άθλιο πιθηκισμό των δυτικότροπων τρόπων ζωής, απεμπόλησε τις ορθόδοξες χριστιανικές αξίες και νόμισε ότι μπορεί να ζει όπως ο Σατανάς τους ορίσει, κυριαρχώντας στο έκφυλο και σάπιο μυαλό τους και στην βρωμερή κι έρημη καρδιά τους. Οπότε, καλά έκαναν κι άρπαξαν καρκίνο πολλοί απ’ αυτούς και ψόφησαν σαν τα κακά σκυλιά για να μη βρωμίζει η γη ακόμη περισσότερο από την μολυσματική τους ύπαρξη. Συνέπεια αυτών των εξελίξεων ήταν η κακοτυχία των παιδιών τους που αναπόφευκτα ‘πλήρωσαν’ και ‘πληρώνουν’ για τις πράξεις των γονιών τους.

 

Ένας άρρωστος συναισθηματισμός εκφράζεται περίπου ως εξής:

 

– Το κακόμοιρο το κοριτσάκι! Τι κρίμα που θα μείνει ορφανό στα 6 του!

 

Ένας υγιής συναισθηματισμός εκφράζεται περίπου ως εξής:

 

– Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα.

 

Αυτό το κοριτσάκι του μίζερου και πρόστυχου σεναρίου που μένει ορφανό στο τέλος καλά παθαίνει το τι παθαίνει, δηλαδή μένει ορφανό, γιατί ο καταραμένος τρόπος ζωής των χωρισμένων γονιών του θα πέσει σαν κεραυνός και πάνω στα κουφάρια τους και πάνω στο ίδιο. Αυτό είναι αναπόφευκτο για όλους.

 

Σκασίλα που την είχαμε άλλωστε, αν ψόφησε από καρκίνο μια έκφυλη πουτάνα της ελληνικής αστικής τάξης! Εκατομμύρια πεθαίνουν από καρκίνο κάθε χρόνο στην Ινδία, στην Κίνα, στην Ινδονησία, στην Αφρική, στην Λατινική Αμερική και στον υπόλοιπο κόσμο. Νοιάστηκαν ο γελοίος σεναριογράφος και παραγωγός για το πως ζουν πάμπτωχοι αγρότες κι αγρότισσες που επίσης πεθαίνουν από καρκίνο, έχοντας όμως πρώτα ζήσει μια μαρτυρική ζωή από ανέχεια, διωγμούς, καταπίεση και στερήσεις; Η απάντηση είναι μονολεκτική:

 

– Όχι!

 

Το άθλιο σενάριό του μόνον προβάλλει στα μυαλά των ανίδεων θεατών το τάχα δράμα μιας νεαρής πλούσιας μητέρας που φεύγει από την ζωή ‘πρόωρα’. Είναι ένα στόρυ χρήσιμο μόνο για να κολακεύσει την συφιλιασμένη, ανήθικη κι αντίχριστη νεοελληνική αστική τάξη και δή τους εφοπλιστές που είναι οι χειρότεροι προδότες της Ρωμιοσύνης και της Ορθοδοξίας, έχοντας μετατραπεί σε βρωμερούς ραγιάδες και ξεφτιλισμένους δούλους των Άγγλων στο Σίτι του Λονδίνου όπου έχουν τα γραφεία των εταιρειών τους, αντί να τα έχουν ανοικτά στην Σύρο, την Κάσο, την Ύδρα, κοκ.

 

Φυσική συνέπεια είναι η ταινία να αποτελεί οχετό ανηθικότητας, σατανικής βρωμιάς κι απέραντης δυσωδίας που χύνεται στις καρδιές και τα μυαλά όσων ανυποψίαστων κρετίνων την βλέπουν, και τα μολύνει καταστροφικά, αμετάκλητα κι ανεπανόρθωτα. Σας φαίνεται περίεργη αυτή η αποτίμησή μου; Κακώς!

 

Προσέξτε! Ετοιμοθάνατη γυναίκα δεν είναι η βασική ηρωΐδα; Ένα μικρό κοριτσάκι δεν έχει; Είδατε εσείς σε καμμιά σκηνή της ταινίας να πηγαίνουν μητέρα και κόρη σε καμμιά εκκλησία ή κανένα μοναστήρι για να προσευχηθούν; Ούτε ζωγραφιστό! Αντί να το γράψει το μικρό κοριτσάκι στο Κατηχητικό, του μαθαίνει αγγλικά με ιδιαίτερα μαθήματα! Όμως ο Μέγας Βασίλειος κι ο Ιωάννης Χρυσόστομος δεν έγραψαν σε αγγλικά αλλά σε ελληνικά, κι αυτούς πρέπει να μελετήσει κάθε Χριστιανός Ορθόδοξος – όχι τον Σέξπηρ. Κι η διακόσμηση του σπιτιού (ή μάλλον της έπαυλης) όπου μένουν δεν έχει ούτε ένα δείγμα χριστιανικής ορθόδοξης πίστης. Με μουντό, ψυχοπλακωτικό, λονδρέζικο μπουρδέλο μοιάζει περισσότερο ο εσωτερικός διάκοσμος. Αρπάζει πανούκλα όποιος μεγαλώσει εκεί μέσα! Αφού λοιπόν τέτοιο είναι το πλαίσιο ζωής των ψευτο-Ελλήνων εφοπλιστών, καλύτερα να ψοφήσουν όλοι τους μια ώρα αρχύτερα και να πάνε στον διάολο!

 

Κάνοντας τον μέσο Έλληνα να λυπηθεί το τάχα κακόμοιρο το κοριτσάκι, η σατανική ταινία αυτή του καταστρέφει τον ψυχισμό, του σβύννει την ρωμέικη ορθόδοξη ταυτότητα, τον εθίζει στον βούρκο της ανηθικότητας, και τον καθιστά αμετάκλητα δούλο της ελληνικής εφοπλιστικής αστικής τάξης και της σύφιλης που αυτή σκορπάει σε όλη την Ελλάδα. Αντί να λυπηθεί δηλαδή ο θεατής την αθλιότητα του εαυτού του, λυπάται για μια υποθετικά κακότυχη περίπτωση ζωής κάποιων εφοπλιστών. Συναίσθημα πόνου και λύπης εκφραζόμενο από ένα θεατή κατά την προβολή της ταινίας είναι περίπου σατανολατρεία, δεδομένου ότι ‘συμπάσχουν’ με τους δούλους του Σατανά, δηλαδή τα τερατουργηματικά ανήθικα πρόσωπα – χαρακτήρες της ταινίας.

 

Όλη η ταινία είναι ένα εμετικό και κακόγουστο κιτς, μια αθλιότητα των πιο κακοντυμένων, των πιο κακόγουστων, και των πιο πρόστυχων εκδυτικισμένων, ψευτο-μοντέρνων εκπροσώπων της νεοελληνικής ελίτ.

 

Η ταινία αυτή, όπως άλλωστε και πολλές άλλες, δικαιώνει τον ισχυρισμό μου ότι παρασκηνιακές δυνάμεις, μυστικές εταιρείες κι εκπρόσωποι σατανιστών ανάμεσα στους βασικούς συντελεστές του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960 και των αρχών του 1970 έδρασαν με βασικό σκοπό την ασταμάτητη προβολή υποσυνείδητων κι ανεξέλεγκτων νοοτροπιών, τρόπων ζωής, και τάσεων μέσα στον ψυχικό κόσμο των θεατών – θυμάτων τους με μόνο σκοπό την επιβολή της μετά το 1973-1974 συμπαγούς κοινωνικο-πολιτικής τυραννίας που σήμερα είναι σαφές ότι οδηγεί την Ρωμιοσύνη, την Ορθοδοξία και την Ελλάδα σε ολοσχερή αφανισμό.

 

Γι’ αυτό και μόνον στην Ελλάδα κρατικά και ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια επαναπρόβαλαν και επαναπροβάλλουν συνέχεια, ασταμάτητα θα έλεγα, πολλές ταινίες (και ιδιαίτερα αυτήν εδώ) με σκοπό να εκθέσουν και νεώτερες γενιές στην σατανική λέρα αυτών των προβολών, καθώς και να καταστήσουν τους νεώτερους ανθρώπους επίσης θύματα αυτής της μαζικής πρακτικής μαύρης μαγείας. Σε καμμιά άλλη χώρα στον κόσμο που είχε μια αξιοσημείωτη κινηματογραφική παραγωγή στην περίοδο 1945-1975. τα τηλεοπτικά κανάλια δεν επαναπρόβαλαν και δεν επαναπροβάλλουν τόσο πολλές φορές – και πάντοτε επιλεκτικά – πολλές από τις προ πέντε, έξι και επτά δεκαετιών ταινίες των χωρών αυτών. Το θέμα είναι προσεκτικά αποσιωπημένο επειδή έχει καίρια λειτουργικότητα στην Ελλάδα.

 

Ένα διανοητικά ανάπηρο, ψυχικά εκπορνευμένο, συφιλιασμένο κι άχρηστο απόβρασμα, το οποίο φορτίζεται συναισθηματικά βλέποντας την ταινία αυτή, αυτόματα καταλαμβάνεται από δαίμονες που, εγκαταστημένοι μέσα του, το κάνουν ανίκανο να αντιδράσει, όταν άλλες εχθρικές δυνάμεις συντονισμένες ενεργούν για να σβύσουν την θρησκεία του, εξαφανίσουν την ηθική και την οικογένειά του, και καταστρέψουν την πατρίδα του.

 

Τα αποτελέσματα της σατανικής ταινίας Εκείνο το Καλοκαίρι, τα βλέπουμε σήμερα, 50 χρόνια αργότερα: τώρα που έφθασε ο Χειμώνας του Τέλους.

 

 

 

Αναζήτησις (1972): μια Προφητική Ταινία για τη Συφιλιασμένη Νεο-ελληνική Ψευτο-ελίτ που αντικαθιστά τους Νεοέλληνες με Πακιστανούς κι Αφρικανούς Ισλαμιστές

 

Η ταινία αυτή θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως τσόντα ή πορνό. Εννοείται ένα πολύ κιτς πορνό. Κατάλληλο για να ξεράσει ακόμη κι όποιος έχει νηστέψει για σαράντα μέρες! Τα όποια τυχόν καλλιτεχνικά στοιχεία της ταινίας, όπως η μουσική κι η φωτογραφία, έχουν μόνο λόγο ύπαρξης το να δικαιώσουν την ηλίθια άποψη ότι το πορνό αποτελεί τέχνη.

 

Όχι μόνο το πορνό δεν αποτελεί τέχνη αλλά συνιστά συστηματικό εκμαυλισμό ενός ολόκληρου έθνους που έχει γίνει στόχος εξόντωσης εκ μέρους της ανίκανης, αμόρφωτης, άξεστης, ηλίθιας και βρωμιάρας ελίτ του. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν τα μέλη της νεο-ελληνικής ελίτ είναι να γαμιούνται ή να γαμάνε.

 

Άπιστα, έκφυλα και πρόστυχα κουφάρια, άχρηστα για την όποια δημιουργικότητα, παραγωγικότητα, βελτίωση, έμπνευση ή έστω απλή καθαρότητα, τα θεοκατάρατα αυτά τέρατα υπάρχουν ως παράσιτα άλλων, ως διαπλεκόμενα ζόμπι, και ως εχθροί ενός ολόκληρου έθνους το οποίο κολακεύουν με την ψευτοϊστορία της δήθεν καταγωγής από τους Αρχαίους Έλληνες, με τον δήθεν ψευτο-πολιτισμό των αρχαίων ημών προγόνων ( * ), και με τα ανύπαρκτα μεγαλεία που αποδίδουν στους αποδέκτες κολακειών που πέφτουν παντοτινά θύματα.

 

Το ίδιο έθνος που τόσο μισεί και τόσο κοροϊδεύει αυτή η νεο-ελληνική ψευτο-ελίτ, το εκμαυλίζει ασταμάτητα με ψευτοθεωρίες μοντερνισμού, υλισμού, προόδου, μόρφωσης, καταναλωτισμού και με πολιτικές υποσχέσεις. Επίσης το βουλιάζει στην ανηθικότητα του πανσεξισμού, στον σατανισμό του ελεύθερου σεξ, των προγαμιαίων κι εξωγαμιαίων σχέσεων, και στο έγκλημα των εκτρώσεων έτσι ώστε να επιβιώνει η ίδια η ανίκανη ελίτ. Γιατί όλα αυτά τα ψέμματα, οι κολακείες, οι υποσχέσεις κι η βρωμερή ανηθικότητα; Γιατί αλλιώς αυτή η τρισάθλια και διεθνώς ξεφτιλισμένη ελίτ είναι ανίκανη να σταθεί στην εξουσία παράγοντας πραγματικό έργο και να τύχει επιδοκιμασίας κι αποδοχής από τον μέσο Νεοέλληνα.

 

Όσο πιο γρήγορα ξυπνήσουν οι σημερινοί Νεοέλληνες και κατακρεουργήσουν αλύπητα το σύνολο της πολιτικής, κομματικής, πανεπιστημιακής, καλλιτεχνικής, οικονομικής, στρατιωτικής, διοικητικής και διπλωματικής ελίτ τους, τόσο ασφαλέστερα θα καταφέρουν να εγγυηθούν για την επιβίωση της χώρας, του κράτους και του έθνους τους. Σκοτώνοντας αυτήν την συφιλιασμένη ελίτ, κανένας δεν διαπράττει αμάρτημα, διότι ελευθερώνει τον τόπο από την βρωμερώτερη κατηγορία μολυσμένων κατσαρίδων που έχει ποτέ υπάρξει στον κόσμο.

 

Όλα αυτά φαίνονται σε σμικρογραφία στην ταινία Αναζήτησις (1972) του Ερρίκου Ανδρέου που γυρίστηκε με μόνο σκοπό να δείξει πως ζουν αυτά τα μολυσματικά τέρατα και να εθίσει τον μέσο βλάκα Νεοέλληνα σ’ αυτόν τον τρόπο ζωής – να τον κάνει να θαυμάζει βλακωδώς τους πλούσιους και να τους μιμείται σαν να είναι ο ίδιος ο μέσος Νεοέλληνας ένα τιποτένιο και μίζερο πιθηκάκι. Το αίσχος της ταινίας (δηλαδή του σεναρίου σε αρχικό επίπεδο) εντοπίζεται στο γεγονός ότι φορτώνει ένα τάχα έγκλημα στον φουκαρά μεροκαματιάρη, ο οποίος σκότωσε την γυναίκα του, όταν ανακάλυψε ότι εκείνη εκ συστήματος τον απατούσε κάνοντας έρωτα επί πληρωμή με εφοπλιστές και μεγαλο-επιχειρηματίες που τους γνώριζε μέσω ενός αισχρού και παράνομου κυκλώματος διαφθοράς του οποίου τα πλοκάμια έφθαναν μέχρι τον χώρο εργασίας της ως φωτομοντέλου.  Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική: δεν έχει καμμιά σημασία ποιος σκοτώνει ένα σώμα αλλά ποιος σκοτώνει μια ψυχή. Κι επειδή αυτός ο νόμος δεν ισχύει στις σημερινές εκμαυλισμένες κοινωνίες, αυτές θα χαθούν μέσα στην ασύλληπτη συμφορά που τους αρμόζει και που έρχεται.

 

Το γεγονός ότι χάρη στην ταινία αυτή θα απολαύσετε το νεοελληνικό κιτς των Νεοελλήνων εφοπλιστών που μοιάζουν με λιγδιασμένους γύφτους είναι ένας ακόμη λόγος για να μην την δείτε: κινδυνεύετε να ξεράσετε από τα βλαχογούστα τους! Στον τομέα αυτό, η ταινία απλώς αναπαριστά την πραγματικότητα πολύ σωστά και με μεγάλη ακρίβεια. Δείτε άλλωστε σήμερα ένα Μαρινάκη, ένα Βαρδινογιάννη, ένα Κόκκαλη ή ένα Αλαφούζο, για να καταλάβετε με τις πατημένες κουράδες έχετε να κάνετε! Ο ρεαλισμός της ταινίας άλλωστε είναι και γενικώτερα πολύ σωστός: το καίριο σημείο, όπου καταδεικνύεται ότι όλα όσα διαδίδει – ως πολιτική, εκπαίδευση, ψευτο-ιστορία, νοοτροπία και τρόπο ζωής – αυτή η βρωμιάρα νεο-ελληνική ελίτ είναι άθλια και βρωμερά ψέμματα, βρίσκεται ακριβώς στο 46:00.

 

Όταν η πρωταγωνίστρια (Έλενα Ναθαναήλ) λέει ότι “Και μεις το ίδιο δεν είμαστε, Ίρις; Γι’ αυτό κατά βάθος δεν είμαστε ευτυχισμένες” η ελληνόγλωσση ξένη φίλη της την ρωτάει “Μα, δεν μου λες; Ήρθες στη Μύκονο να με κάνεις να μελαγχολήσω;”.

 

Λες κι έχει σημασία η διασκέδαση μιας συφιλιασμένης πουτάνας του Σατανά που ζει για να πίνει, να χορεύει, να κάνει shopping και να γαμιέται ….

 

Τότε η πρωταγωνίστρια απαντάει στην φίλη της “Τόχω σκεφθεί πάρα πολλές φορές. Τώρα, το διαπιστώνω για άλλη μια φορά. Τα λεφτά μας, τα μεταχειριζόμαστε για να βάζουμε τους άλλους να κάνουν το κέφι μας”. Στο άκουσμα αυτής της απόλυτης αλήθειας, η ελληνόγλωσση ξένη φίλη της ξεσπάει:

– Αχ, Έλενα! Σε παρακαλώ! Όχι τόσες ειλικρίνειες! (46:18)

100 χτυπήματα από τσεκούρι πάνω σε ένα τέτοιο πουτανο-κουφάρι θα ήταν ελάχιστα για αντισταθμίσουν την ψυχική της μπόχα που αμόλυσε προφέροντας τις οκτώ παραπάνω λέξεις.

 

Σήμερα οι Έλληνες αισθάνονται πλέον ότι απειλούνται με αφανισμό και με αντικατάσταση. Η αιτία όλων αυτών των δεινών είναι το σύνολο της ψευτο-επιχειρηματικής και κρυπτο-κομμουνιστικής ελίτ που συνεχώς τυφλώνει κι εκμαυλίζει ολόκληρο το έθνος για να επιβιώνει. Δεν είναι εχθροί της Ελλάδας η Τουρκία, η «Βόρεια Μακεδονία» κι η Αλβανία (**). Ούτε οι ισλαμιστές, ούτε οι λαθρο-μετανάστες.

 

Οι μόνο εχθροί είναι το σύνολο της διεφθαρμένης, ανήθικης, άθεης, μασωνικής, σιωνιστικής ψευτο-ελίτ (** που δημιούργησε τις προϋποθέσεις να γιγαντωθούν και να αποθρασυνθούν οι τρεις ανωτέρω κρατικές οντότητες, με τις οποίες μάλιστα φρόντισε ευχαρίστως και ανθελληνικώς να διαπλακεί) κι αυτό ήταν γνωστό εδώ και πάνω από 45 χρόνια. Όσο ζουν τα άχρηστα αυτά ζόμπι, δεν θα επιβιώσουν ούτε η Ρωμιοσύνη ούτε η Ορθοδοξία. Οι Νεοέλληνες θα αντικατασταθούν με Αφρικανούς και Πακιστανούς που θα γαμάνε τις κομμουνίστριες πουτάνες και τους σοσιαλοπούστηδες της συφιλιασμένης νεο-ελληνικής ελίτ. Κι αυτοί, εφόσον θα γαμιούνται, δεν θα έχουν κανένα λόγο να μην αφήσουν τους γαμιάδες τους να στήσουν 1000 τζαμιά όπου θα προσκυνούν τον Σατανά πριν ρίξουν ένα παραπάνω καυλί στους πούστηδες και στις πουτάνες της νεο-ελληνικής ελίτ!

 

Αν θέλετε να επιζήσετε λοιπόν, μην τους αφήσετε να ζουν ούτε μια παραπάνω μέρα!

 

Η ταινία Αναζήτησις είναι προφητική γιατί αποκαλύπτει την ψυχοσύνθεση αυτών που εξουσιάζουν την σημερινή διαλυμένη Ελλάδα: αν η νεο-ελληνική ψευτο-ελίτ γαμιέται στις καμπάνες της Βουλιαγμένης και στη Μύκονο, σκασίλα που την έχει αν οι μισές εκκλησίες της Ελλάδας μετατραπούν σε τζαμιά….

greeksoftheorient.wordpress.com

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(*) Σημείωση-σχόλιο Διόδοτου: Το dna των περισσοτέρων Ελλήνων έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι έχει ομοιότητες με το αντίστοιχο των αρχαίων Ελλήνων. Για λόγους που δεν είναι επί του παρόντος χρόνου και χώρου, διαπιστωμένα, έχει την ιδιότητα να μην μπορεί να αλλοιωθεί εντελώς ποτέ! Καλούμε τον αγαπητό μας ΕργΔημΕργ, αν διαβάσει την ανάρτηση και βρει χρόνο, να μάς εξηγήσει κάτι επί του θέματος. 

Κατά τα άλλα.. ο κος Μπαϋρακτάρης δεν πέφτει έξω στο ότι η Κλασσική Ελληνική Αρχαιότητα, και ειδικά η "αίγλη" της αρχαίας Αθήνας (του Γεφυραίου Αλκμεονίδη Περικλή, Ανδρέα Παπανδρέου της εποχής εκείνης) προβάλλεται και προωθείται σκόπιμα ως σημείο εκκίνησης και της σημερινής μας πόρνης σιωνιστικής "κοινοβουλευτικής" δημοκρατίας. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η σημείωση με τους δύο αστερίσκους (**) αποτελεί επίσης επεξηγηματική προσθήκη του Διόδοτου.

----------------------------------------------------------------------