γράφει η Κατερίνα Χατζηθεοδώρου

Σχόλιο Διόδοτου: Το άρθρο αυτό της συγγραφέως και φίλης Κατερίνας, είναι ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ και θα αναρτηθεί για ένα διάστημα και στα γκάτζετ μας δεξιά. Το αναδημοσιεύουμε από την πρώτη του πηγή, τα Αττικά Νέα, όπου σάς προτείνουμε να εισέρχεστε ώστε να ανταλλάσσετε γνώμες με το εκεί κοινό των σχολίων του άρθρου, γιατί εκεί εστιάζεται και το ζητούμενο, στην εξεύρεση τρόπων να αποδυναμωθεί το κατοχικό σύστημα, το οποίο έχει ως δύναμη αλλά παράλληλα και ως αδύναμο σημείο του, τον οικονομικό παράγοντα. 

Πρόλογος Καλλιόπης Σουφλή: 

Αν θέλω να μετρήσω νίκες και ήττες στην
δεκάχρονη πορεία μου στο blogging ως διαχειρίστρια των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ, και δεκαπέντε χρόνια δημοσιογραφίας με την ομότιτλη εφημερίδα μου, θα έλεγα πως οι νίκες είναι περισσότερες από τις ήττες...
Κι αυτό, γιατί οι ΝΙΚΕΣ, μετρούν στους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που γνώρισα, εκτίμησα, σεβάστηκα, αγάπησα κι έγιναν ο δικός μου κόσμος...
Οι ήττες, μετρούν στις δυσκολίες της ζωής και στα πολλά ανθρωπάκια που συνάντησα στον δρόμο μου...
Στη ζυγαριά, βαραίνουν ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ... οι υπέροχες ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ, καθαρές σαν διαμάντια...
Τις ήττες και τα ανθρωπάκια, τα πέταξα εκεί που ανήκουν... στις τοξικές χωματερές...

Στις υπέροχες ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ, που το βάρος και η αξία τους είναι μεγαλύτερες κι από το μεγαλύτερο διαμάντι, ξεχώρισα και την Κατερίνα Χατζηθεοδώρου... και νοιώθω τιμή, για την φιλία που μας δένει και που μου εμπιστεύεται τα άρθρα της.
Και μπορεί τα διαμάντια να λάμπουν και ν' αξίζουν περιουσίες... ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ όμως, σαν αυτές της Κατερίνας, είναι ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ.

Χρειαζόταν να γράψω αυτόν τον μικρό πρόλογο, γιατί το άρθρο που ακολουθεί, είναι ένα ΟΧΙ... μια κραυγή ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΗ, πριν αφεθούμε στον αφανισμό και στην λήθη...
Είναι ένα ΟΧΙ και μια κραυγή, που θ' ακουμπήσει κάθε ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ... κι ίσως αφυπνίσει και ταρακουνήσει τις φοβισμένες ή τις κοιμισμένες ψυχές των πραγματικών ΕΛΛΗΝΩΝ.


Καλλιόπη Σουφλή

Το τελευταίο μας “ΟΧΙ”.

1. Δεδομένη η ενδοτικότητα (ευγενής όρος για την προδοσία) του πολιτικού κατεστημένου.

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει δύο εξαιρετικά κρίσιμα εθνικά θέματα, που θα καθορίσουν τη συνέχεια μας ως αυτόνομων, ελεύθερων και “αμιγώς” Ελλήνων σε αυτή τη μικρή γωνιά της Γης (που μπορεί να είναι και ο ομφαλός της!) ή το αντίθετο.

Το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος, που έχει μεταβληθεί σε “καθεστώς”, όχι μόνον δε δείχνει να θέλει προασπίσει τα παραπάνω,  αλλά, αντίθετα, κάνει τα πάντα για να τα υπονομεύσει, με λογικοφανή βέβαια προσχήματα ώστε να  αδρανοποιεί μεγάλο κομμάτι  του λαού.

Οπότε εγείρεται ένα βασικό ερώτημα. 

Πώς μπορούμε εμείς όλοι, που βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα, να αντιδράσουμε στην ενδοτικότητα του πολιτικού κατεστημένου σε όλα τα εθνικά θέματα; Παρέδωσε τα τιμαλφή μας στους Σκοπιανούς. 
Υποχωρεί στις απαιτήσεις των διεθνών ελίτ (Γερμανία, ΕΕ, ΟΗΕ...) στο μεταναστευτικό. 
Και είναι έτοιμο να συζητήσει με την Τουρκία την αλλαγή του status quo  σε Αιγαίο,  Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή να πετάξει  την ασπίδα της συνθήκης της Λωζάνης και να μας φέρει  στο έλεος των Ανατολικών ανέμων και ορέξεων. 

2. Αυτήν την άνευ προηγουμένου ενδοτικότητα ποιοι παράγοντες  την ενισχύουν;

α. Την ενισχύουν όλα τα φερέφωνα των διεθνών και ντόπιων ελίτ (οι δεύτερες είναι απλά υποτελείς των πρώτων) στα μμε και στο διαδίκτυο. Υπάρχουν ασφαλώς αδέσμευτοι και μαχητικοί δημοσιογράφοι, που όμως δεν αρκούν για να ισορροπήσουν τη σαβούρα των φερεφώνων  -εντός και “κορυφαία” ονόματα!

β. Την ενισχύει η πλήρης αφωνία της Ελλαδικής Εκκλησίας εμπρός σε όλα τα τραγικά για το λαό που έλαβαν χώρα ή ετοιμάζονται. Ελεημοσύνη αντί “αρχαγγελικής σπάθης” είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να “προσφερθεί” σε έναν περήφανο λαό, όπως ο Ελληνικός.

γ. Την ενισχύει η αιδήμων σιωπή των υποτιθέμενων ανθρώπων της διανόησης και των πανεπιστημιακών δασκάλων. Πού είναι σε όλα τα δεινά μας η Ακαδημία Αθηνών, οι Σύγκλητοι των Πανεπιστημίων μας, οι σύλλογοι λογοτεχνών, εικαστικών και όλοι οι άλλοι;  Υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις, αλλά δεν μπορούν να εξοβελίσουν το κακό  που επιφέρει στην πατρίδα “η σιωπή των αμνών”.  Ακόμα χειρότερα,  “τα αλυχτίσματα των λύκων”. 
Βέβαιο. Υπάρχουν και  λύκοι στους κύκλους της διανόησης, κυρίως της πανεπιστημιακής.  Λύκοι έτοιμοι να κατασπαράξουν τον ελληνικό λαό, αφού πρώτα πολύ μεθοδικά τον κατάντησαν πρόβατο. Όλο αυτό για  προσωπικά οφέλη, για κύρος,  αξιώματα, πανεπιστημιακές έδρες, χρήμα από ερευνητικά κονδύλια χωρίς να τα αξίζουν και άλλες ακόμα πιο ρυπαρές  χρηματοδοτήσεις, “αντίτιμον  αίματος” του ελληνικού λαού. 
Έχει γίνει ολοφάνερο  ότι αυτή η “κατασκότεινη ελίτ”  της υποτιθέμενης διανόησης απεργάζεται το ραγιαδισμό  και τη συμμόρφωση του λαού μας προς τα καλούπια του πολιτικώς ορθού (τρομάρα τους!) και τις νόρμες της Νέας Τάξης. Προπαγανδίζουν ακόμα και την παράδοση μας στους Τούρκους!

δ. Την ενισχύει ο μη καθαρός, έως λίαν ύποπτος, λόγος για την ακολουθητέα γεωστρατηγική της Ελλάδος, των επαϊόντων της σχετικής επιστήμης. Λύκοι κι εδώ, πολλοί λύκοι. Και ο πρωθυπουργός  καλεί ορισμένους από αυτούς (εν. ΕΛΙΑΜΕΠ) να συσκεφθούν πώς θα μας παραδώσουν στους απέναντι λύκους, τους γκρίζους.    
Ξεχωρίζουν ωστόσο κάποιοι εξαιρετικοί αναλυτές, μετρημένοι στα δάχτυλα, που  τους “μελετάμε” προσεκτικά, αλλά τους αγνοεί πλήρως το καθεστώς.    
Επίσης, τέως υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί, κάνουν δηλώσεις από μετριοπαθείς ως πολύ αιχμηρές για τα προδοτικά τεκταινόμενα, αλλά και τα πεπραγμένα των Επιτελαρχών,   αλλά ως εκεί.  Δε φαίνονται διατεθειμένοι να δημιουργήσουν έναν δυνατό “Σύνδεσμο Αποστράτων” όλων των σωμάτων και όλων των βαθμών, συμβουλευτικού χαρακτήρα -και όχι μόνον!- που θα είχε εξαιρετική δύναμη επιρροής  στα εθνικά θέματα, αλλά και  στους εν ενεργεία συναδέλφους τους.

ε. Την ενισχύουν (και σίγουρα θα φανεί αιρετική αυτή η άποψη)  τα ιστολόγια και άρθρα που ενώ έχουν σαφώς πατριωτικό χαρακτήρα, υπερβαίνουν το  μέτρο. Υπάρχει μια καταιγιστική πολυγραφία και πολυλογία στον πατριωτικό χώρο, που εμποδίζει τους απλούς  Έλληνες να επικεντρωθούν ή και να δώσουν προτεραιότητες  στα δύο (κατ' ουσίαν ένα) εθνικά θέματα: μεταναστευτικό-τουρκικά, ενιαίο θέμα “ζωής ή θανάτου” για την Ελλάδα. 
Ο μέσος, απλός Έλληνας, αυτός που θα έδινε  το αίμα του για την Ελλάδα, χάνεται μέσα στο δάσος της πολυγραφίας και της υπερπληροφόρησης και  καταλήγει παθητικός δέκτης του πολιτικού  “θεάματος”. Ή παθαίνει νοητικό vertigo και εγκαταλείπει κάθε ιδέα αντίστασης, επειδή  ο απέναντι, αλλά συχνά και ο πατριωτικός χώρος (αυτός βέβαια αθέλητα) του παρουσιάζουν  τους προδοτικούς σχεδιασμούς  ως  σίγουρα  γεγονότα, ως αναπόφευκτο  “μονόδρομο”.
Ακόμα πιο σοβαρό  είναι  ότι τα πλείστα άρθρα περιγράφουν-αναλύουν- αναζητούν αίτια  σε κάθε δραματικό “πιθανώς” αναμενόμενο γεγονός, αλλά ελάχιστα προτρέπουν: 

“Αδέρφια  Έλληνες, ας μη δεχτούμε κι άλλες απώλειες για την πατρίδα μας. Ας αναζητήσουμε τρόπους να αντισταθούμε και να υποχρεώσουμε την κυβέρνηση να πράξει σύμφωνα με τη λαϊκή, τη δική μας,  βούληση”.  

Δε θέτουν καν το ερώτημα περί τρόπων αντίστασης, εδώ και τώρα, στις θανάσιμες πράξεις του  “καθεστώτος” εναντίον  του ελληνισμού, που έχουν καταστεί οριακές (μεταναστευτικός εποικισμός-ελλιπής εθνική άμυνα) για την επιβίωση μας. Και  όλες τις μάχες (και νίκες μας!) τις μεταθέτουν σε κάποιο αόριστο μέλλον. Όταν ΘΑ... “πάρουμε την Πόλη”, όταν ΘΑ ξυπνήσει ο  μαρμαρωμένος βασιλιάς, όταν ΘΑ εξεγερθούμε!

3. Λόγοι και πράξεις ενάντια στην ενδοτικότητα του πολιτικού κατεστημένου.



α. Σκεφθείτε τι θα γινόταν αν όλη η πατριωτική μπλογκόσφαιρα, σε συντονισμό, έριχνε ένα σύνθημα σαν αυτό: 

Στις 12/3/2020 ξεκινάμε όλοι οι πατριώτες Έλληνες γενική απεργία επ' αόριστον με αιτήματα “κλείσιμο συνόρων-απελάσεις” για το μεταναστευτικό, “ όχι Χάγη, πόλεμος αν χρειαστεί” για τα ελληνοτουρκικά. 

Και ως την έναρξη της γενικής απεργίας  μόνον άρθρα-προτροπές στον ελληνικό λαό να μετέχει στον αγώνα αυτό για να σώσει την πατρίδα του. Ποιος Ερντογάν θα τολμούσε να επιτεθεί σε έναν τόσο αποφασισμένο λαό; Και ποιοι ενδοτικοί θα τολμούσαν  παραχωρήσεις;

Αν έκλεινε το 70% της αγοράς (ούτως ή άλλως τζίρο δεν κάνουν οι μικρομεσαίοι παρά μόνον τα “μεγαθήρια”)  κι αν όλοι συμφωνούσαμε στο διάστημα της απεργίας να μην πατήσουμε στα μεγαθήρια που βέβαια δε θα μετέχουν στην απεργία, αλλά να τρώμε μόνον προαποθηκευμένα  όσπρια, να είστε σίγουροι ότι το πολιτικό καθεστώς   θα έπαιρνε το μήνυμα!

Έτσι πράττουν οι λαοί που  έχουν μέσα τους τη θέληση να σώσουν την πατρίδα τους. Διαφορετικά,  θα υποχρεωθούμε να εκδηλώσουμε αντίσταση (γιατί η Ελλάδα δε θα αφεθεί από τις “Άνω Δυνάμεις” να πεθάνει) κάτω από πολύ πιο σκληρές συνθήκες. Ίσως  Τουρκικής κατοχής εν όλω ή εν μέρει, με ταυτόχρονη  γενική εξέγερση των λαθροεισβολέων!  Καλύτερα να μελετάμε το χειρότερο σενάριο, παρά να βυθιζόμαστε στον  μακάριο ύπνο τού “αυτά δε γίνονται!”

β.  Μια μικρή πράξη αντίστασης  θα ήταν το να στείλουμε αθρόα επιστολές σε όλους τους βουλευτές της περιφέρειας μας ότι, αν δεν ταχθούν ενάντια στη Χάγη και δεν απαιτήσουν κλείσιμο συνόρων και απελάσεις, θα αναγγείλουμε δημόσια ότι είναι ανεπιθύμητοι  (persona non grata) σε ολόκληρο το Νομό μας.

γ. Άλλη ομάδα ευθύνης που πρέπει να πιεστεί από εμάς είναι οι Αρχηγοί των Ε.Δ.,  αλλά και πιο χαμηλόβαθμοι, που δεν αντιδρούν στην ενδοτικότητα των “Ελλήνων” πολιτικών, οι οποίοι μεθοδικά και από χρόνια  απογυμνώνουν  το στρατό μας από το υψηλό,  ηθικό και πατριωτικό αίσθημα ευθύνης που συνήθιζε να έχει, αλλά και από εκσυγχρονισμό και επαύξηση  των οπλικών συστημάτων. 



Αν όλα αυτά δεν είναι πράξεις προδοσίας , ώστε φόβος για πιθανή 
ανεπάρκεια του συνόλου των Ε.Δ. και των αρχηγών τους (που είναι επιλογή των πολιτικών και όχι των υψηλόβαθμων με μυστική ψηφοφορία!) να κυριεύει τον ελληνικό λαό, τότε τι είναι;

Οι κύριοι αρχηγοί των Ε.Δ. πρέπει να λάβουν το μήνυμα  ότι η υποχωρητικότητα τους έναντι της ενδοτικότητας των πολιτικών είναι εξ ίσου προδοτική.  Βάλλει δε στα ίσια  εναντίον του υψηλού φρονήματος μας, καλλιεργώντας  μας την ψυχοσύνθεση του ραγιά.

Οι ηγέτες της Τουρκίας έχουν το τσαγανό να μας εκφοβίζουν ότι είναι ισχυροί, κι ας αποδεικνύεται παντού το αντίθετο. Φωνασκούν συνεχώς: “Δεν μπορεί να γίνει τίποτα χωρίς εμάς στην Ανατολική Μεσόγειο. Μη θελήσετε να δοκιμάσετε τη δύναμη μας”! “Όμορφες” κουβέντες, μελετημένες. Ό,τι πρέπει για να λουφάξει το δικό μας πολιτικό κατεστημένο  κάτω από τις φτερούγες των επικυρίαρχων που το προστατεύουν, με αντάλλαγμα την πλήρη υποταγή του.

Δεν θα υπάρξει καλύτερη ευκαιρία από αυτήν που εμφανίστηκε τώρα, που η Τουρκία  χάνει σε δύο μέτωπα,  να “καθαρίσουμε” από τις απαιτήσεις της εναντίον μας.  Το κατανοείτε, άραγε, αυτό κύριοι Αρχηγοί των Ε.Δ. και τι θα πράξετε; Ή μήπως φοβάστε κι εσείς τους επικυρίαρχους, ενώ γνωρίζετε και δηλώνετε ότι “μόνοι μας   θα  αντιμετωπίσουμε τους Τούρκους”;

Και ενώ η Τουρκία  παίζει τα ρέστα της, είναι ακριβώς τώρα που “κάποιοι” ετοιμάζονται για υποχωρήσεις έναντι του τουρκικού επεκτατισμού.  Συνεπώς αν θέλουμε Πατρίδα, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ αντίσταση  ΤΩΡΑ.  Επ' ουδενί δεν αποδεχόμαστε προδοτικά “τετελεσμένα”. Και το δείχνουμε!

δ. Όμως,  ότι κι αν πράξουμε  είναι ελάχιστα, εμπρός σε αυτά που θα είχαν κάνει οι πρόγονοι μας, αν ήταν εκ νέου σε κίνδυνο Οθωμανικής σκλαβιάς η Πατρίδα τους/μας,  εξ αιτίας ενδοτικής στάσης των πολιτικών. Θα είχαν γκρεμίσει με λοστάρια  το ανάκτορο του Όθωνα,  που στεγάζει τυραννίσκους που υποκλέπτουν την ελευθερία μας,  επειδή τάχα τους ψηφίσαμε.  
 Και η γνώριμη  βροντώδης φωνή θα κραύγαζε συνεχώς: “Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους”!

Και “κύριοι”  εκεί μέσα, αν δεν είστε κλέφτες της πολιτικής μας ελευθερίας , τουτέστιν της πολιτικής μας  βούλησης, ας διενεργήσετε δημοψηφίσματα  αν εγκρίνουμε τον εποικισμό, αλλά και την προσφυγή στη Χάγη  για  το οτιδήποτε, δήθεν  επίδικο. 
Για δε  παραχωρήσεις στην Τουρκία μέσω διαπραγματεύσεων μετά από ΣΤΗΜΕΝΗ ΜΙΚΡΟΕΜΠΛΟΚΗ, ούτε λόγος να γίνεται. 
Εμείς, που έχουμε παραμείνει Έλληνες, θα αντισταθούμε.

4.  Ας ταξιδέψει λίγο η φαντασία μας σε ένα πιθανό μέλλον.

Φέρτε στη φαντασία σας,  αδέρφια Έλληνες, μια εικόνα. 
Η κατακόκκινη σαν αίμα  Τουρκική σημαία  να κυματίζει βαθιά μέσα στο Αιγαίο μας, σε στεριά και θάλασσα, εκεί που πρώτα κυμάτιζε  περήφανη, η αγαπημένη μας ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ! 
Το αντέχουμε άραγε;   

Αν αντέχουμε αυτήν την εικόνα  σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να κατακτηθούμε και πάλι από τους Τούρκους  και όχι να γιορτάσουμε (εμείς ο λαός, αφήστε τη Γιάννα και το σήμα* της μόνη κι έρημη)  τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία του 1821.

5. Ο αναμενόμενος ΕΛΛΗΝ ηγέτης.



Όλοι οι γνησίως Έλληνες (γιατί ασφαλώς υπάρχουν και οι ντεμέκ), περιμένουν το θαύμα. 
Περιμένουν έναν μεγάλο ηγέτη “να μπει μπροστά”  για να σώσει την Ελλάδα από τους βασανιστές της και οι περισσότεροι λένε ότι , αν φανεί, θα τον ακολουθήσουν ακόμα και στο θάνατο. 

Μα πώς να γίνει το θαύμα και να εμφανιστεί ο μεγάλος ηγέτης, όταν, ως σύνολο “γνησίως Ελλήνων”, δεν είμαστε ικανοί να πράξουμε τα μικρά και αυτονόητα; 
Όταν δεν είμαστε ικανοί να του ανοίξουμε λίγο το δρόμο, ταρακουνώντας, σεισμικώ τω τρόπω, όλο αυτό το σάπιο  σύστημα και τους πολιτικούς του εκπροσώπους;

Όσο αυτοί οι εκπρόσωποι είναι πανίσχυροι, έχουν όλα τα “όπλα” στη διάθεση τους: Νομοθεσία, Ένστολα σώματα, Δικαστικό σώμα (αυτό κι αν το έχουν!), Ανεξάρτητες(!)   αρχές, παρακρατικούς μηχανισμούς, ΕΥΠ, όλα υπό τον έλεγχο τους. 

Πριν την εθνεγερσία του '21, οργανώθηκε η Φιλική Εταιρεία, ώστε τα επαναστατικά “πνεύματα” να επικοινωνούν και να οργανώνονται.

Σήμερα ακόμα και η Google γνωρίζει πότε και σε ποιο εστιατόριο γευματίσαμε, πόσο μάλλον τα πιο συστηματικά μέσα και “υπηρεσίες” παρακολούθησης των πάντων. 

Πώς να οργανώσει ο ηγέτης αντίσταση,  άρα να εμφανιστεί ως ηγέτης, με τόσες δυνάμεις εναντίον κάθε προσπάθειας του να οργανώσει κάτι το συλλογικό; 

Πλην άλλων, θα την υπονομεύσουν εκ των έσω με πληθώρα παρείσακτων , όπως πράττουν  πάντα.


Ας ταρακουνήσουμε, λοιπόν, εμείς  το σύστημα.  Δε θα πέσει βέβαια αμέσως, αλλά οι αρμοί του θα “χαλαρώσουν”.   
Στις  επερχόμενες εκλογές κανένας μας στις κάλπες, όποτε και αν γίνουν κι όσες φορές αν επαναληφθούν. 

Αν τολμήσουν να κυβερνήσουν με το 30 % των ψηφοφόρων, (τόσοι περίπου είναι τα παντός είδους αρπαχτικά  και οι  τηλεσανο-φάγοι, φάνηκε και από το πολύ πιο “απαλό” δημοψήφισμα του 2015) καμία πράξη τους δε θα νομιμοποιείται. Θα γίνουν ο περίγελος του κόσμου και ειδικά της “δημοκρατικής” Ευρώπης. 

Ας μη φοβηθούμε τη δήθεν ακυβερνησία. 
Είναι χίλιες φορές προτιμότερη από τους τυραννίσκους, που δε μας λογαριάζουν ούτε για σκουπίδια.   
Ούτε μπορεί κάποιος να διανοηθεί τι έχει να συμβεί στην πατρίδα μας αν δώσουμε “ευρεία κυριαρχία” στον Μητσοτάκη ή στον Τσίπρα ή,  το πιθανότερο, στη μετεκλογική τους ενότητα.  
 “Εσείς μας ψηφίσατε”  θα μας λένε, “σας είχαμε δείξει ποιοι είμαστε”, συμπληρώνω. Και θα εκτελούν εν ψυχρώ εμάς και τα εθνικά μας θέματα.

Και είναι πολύ πιθανόν, αφού χαλαρώσαμε τους αρμούς του συστήματος με γενική “κατακραυγή-αποχή”,   να ανοίξει ο δρόμος και να συμβεί το θαύμα της εμφάνισης ενός ΕΛΛΗΝΑ ηγέτη ή, ακόμα καλύτερα, μιας συλλογικής ηγεσίας ΕΛΛΗΝΩΝ. 

6. Το τελευταίο μας “ΟΧΙ” !



Αδέρφια ΕΛΛΗΝΕΣ,  ας ετοιμαστούμε  για το τελευταίο “ΟΧΙ”,  που  έλαχε σε μας η πραγμάτωση του.   

Αυτό το “ΟΧΙ” δε θα το πουν ποτέ οι  απάτριδες οικονομικο-πολιτικοί εξουσιαστές.  Εμείς μονάχα θα το πούμε, οι γνήσιοι Έλληνες, ενάντια στα εντός και εκτός Ελλάδος  “σκοτεινά” κέντρα  και τα σχέδια τους. Αλλά πρώτα πρέπει να το πιστέψουμε. Να πιστέψουμε στη δυναμική του.

Αν το πιστέψουμε  και  αν το υπερασπίσουμε με την ίδια μας τη ζωή αν χρειαστεί,  δε θα υπάρξει άλλο, γιατί ο δρόμος για μιαν άλλη Ελλάδα, την Ελλάδα  του εν ΧΡΙΣΤΩ  Ελληνικού Φωτός, που  είναι αήττητο, θα ανοίξει οριστικά και χωρίς πισωγύρισμα. Επειδή θα έχουμε αποδείξει ότι επιλέξαμε οριστικά το αήττητο Φως. 

Το “ΟΧΙ” στις σκοτεινές δυνάμεις, ήταν πάντα η μοίρα μας ως ΕΛΛΗΝΩΝ.  

Η μάχη μας είναι κατ' ουσίαν πνευματική, γι' αυτό είναι διπλή,  να αφανίσουμε το σκοτάδι και μέσα  και έξω μας.   

Αν ο αγώνας δεν είναι διπλός, θα ηττηθούμε! 
Μένοντας στο σκοτάδι, “εκείνοι” είναι πιο ισχυροί από μας.
Σε μια αληθινή Γήινη κόλαση.   

Ιερό μας καθήκον να υψώσουμε φραγμό  το “ΟΧΙ” μας  σε όλα τα σχέδια της Νέας Τάξης εναντίον μας (από Τουρκία μέχρι εποικισμό και μέχρι τον εσωτερικό ενδοτισμό)  που είναι ταυτόχρονα και σχέδια εναντίον όλης της ανθρωπότητας, αφού πρώτα αφανίσουν τους Έλληνες από τη μέση. 

Αν όμως δεν καταφέρουν να μας αφανίσουν, θα ηττηθούν παντού, γιατί θα υπάρχει το   “ελληνικό πρότυπο αντίστασης”. Και αυτό είναι που το τρέμουν!

Αν πούμε το εύκολο  “ναι”, επικεντρωμένοι στο “μικροεγώ” μας, ας γυαλίζουμε από τώρα τις κατάμαυρες αλυσίδες μας, μέσα σε μια πανανθρώπινη κόλαση, που  και εμείς θα έχουμε συμπράξει να γεννηθεί.  
Δεν  πιστεύω ότι αυτό θα  συμβεί, ακριβώς γιατί πιστεύω βαθιά στον ΕΛΛΗΝΑ, πιστεύω σε μας. 

Πιστεύω πως  με όσες σκουριές κι αν μας έχουν επικαλύψει, το Παντέλειο μάρμαρο της ελληνικής ψυχής  όταν ταυτίζεται με το Ελληνικό Αρχέτυπο, θα αποδείξει ακόμα μια φορά ότι κακιά σκουριά δεν το πιάνει!
*  Το σήμα αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και αναλύσεως, γιατί κατ' ουσίαν αποτελεί ένα πολύ αρνητικό μήνυμα στο υποσυνείδητο των Ελλήνων.  
 Διέκρινα καθαρά ότι το σήμα αυτό περνάει μέσα μας  μήνυμα της πλήρους διαλύσεως: του ψυχισμού μας, της Πατρίδος μας, των αξιών μας, των παραδόσεων μας, της γλώσσας μας, της πίστης μας στο Χριστό, της κάθε ρίζας μας.  
 Μια κορδέλα που την παίρνει ο άνεμος, ένα “φτερό στον άνεμο” θέλουν να μας καταντήσουν. Και το (υπο)δηλώνουν ξεκάθαρα.


Αδέρφια Έλληνες, τα πράγματα  είναι πλέον πάρα πολύ σοβαρά. Ήρθε ή ώρα του “εμείς ή αυτοί”, στο τιμόνι!   
Όποιος αρχίζει να το κατανοεί, ας ετοιμάζεται κι ας ετοιμάζει και 4-5 συνέλληνες γύρω του, για το μεγάλο μας, τελευταίο “ΟΧΙ”!


Υ.Γ. Το άρθρο αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο τη συνέχεια  (Β΄μέρος) του άρθρου: “Ταυτόσημη η επικοινωνική μέθοδος σε Πρέσπες και Αιγαίο”. 
Μπορείτε να το διαβάσετε (εδώ)


Κατερίνα Χατζηθεοδώρου


attikanea.blogspot.com