WILLIAM (2019)

Η ταινία που σάς προτείνω σήμερα να δείτε, είναι λουκουμάκι για όλο το φιλοθεάμον κοινό του παρόντος ιστολογίου. Εκτός του ότι αγγίζει την τελειότητα σκηνοθετικά, σεναριακά, υποκριτικά, ακόμα  και στην μουσική κάλυψη, είναι η απολύτως φιλοσοφική ταινία. Και με αρκετά δραματουργικά και άλλα στοιχεία από την νουβέλα του Ισαάκ Ασίμωφ "Μια Ζωή Ποτέ Δε Χάνεται Για Πάντα" (The Ugly Little Boy), από τα πρώτα μου αναγνώσματα όταν ήμουν 11 ετών.

Στο "WILLIAM" λοιπόν.. κλωνοποιούνται κύτταρα Νεάντερταλ, ο οποίος βρέθηκε σε κατάσταση φυσικής μουμιοποίησης.

Μεγαλώνει σαν σάπιενς. Φυσικά με την σωματική δύναμη των νεάντερταλ, όπως αυτή έχει διαπιστωθεί, αλλά δεν διαφέρει σε τίποτα από τον σάπιενς στην δυνατότητα μάθησης. Μάλλον "του κόβει" και περισσότερο. Μόνο που γι αυτό.. αρέσκεται ο σάπιενς (και ο πολιτισμός του των συμβάσεων) να θεωρεί ότι υστερεί ο νεάντερταλ...

Τα προβλήματα ξεκινούν όταν στα 17 του καταφέρνει να εξηγήσει στον εαυτό του γιατί, ενώ άνετα θα μπορούσε να τις χρησιμοποιήσει, όμως συχαίνεται τις φιλολογικές μεταφορές στην λογοτεχνία.

Το φιλοσοφικό δράμα κορυφώνεται προς το τέλος της ταινίας, στον διάλογο που κάνει με την αρχαιολόγο που ανακάλυψε τον πρόγονό του, γύρω από το θέμα της μυστήριας και σχετικά απότομης εξαφάνισης του είδους του.

Δείτε την ταινία, και θα καταλάβετε επίσης ότι δεν έκανα καθόλου κινηματογραφικό spoiling. Έχει πολλά ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία μέσα στα 100 της λεπτά.

Δείτε την ταινία εδώ.

Κ-Τ