Διόδοτος ο Ερυθραίος (4ος αι. π.Χ.): Ένας από τους συντάκτες των Εφημερίδων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Θέματα:
Ειδήσεις, Σχολιασμός Επικαιρότητας, Αναλύσεις, Φιλοσοφικά, Πολιτικά, Ιστορικά, Εθνικά, Διεθνή και Ταξιδιωτικά Θέματα, Χιούμορ, Συνωμοσίες, Βιβλίο, Μουσική.
Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιό μας. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε εν παντί !
Επικοινωνία: diodotos.k.t@gmail.com
▼
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2020
ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΝΥΧΤΑ.. ΘΑ ΚΡΕΜΑΣΤΟΥΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΨΗΝΟΥΜΕ ΑΡΝΙΑ!
Ναι καλά παλληκαρίσιος και θά σούλεγα. Μωρέ ας μην ήταν ο βαστιχτής (αχ μαναράκι μου σούβγαλε την μέση ο χορευταράς) και θα έβλεπες πόσες τούμπες θάτρωγε (χεχεχε κακιούλα). Δεν κάνω καθόλου πλάκα. Και για να είμαι δίκαοδίκαια Α Ξ Ι Ο Ι και οι δύο. Εύγε και στους δύο. Το βίντεο απ΄το ... μακρινό 2013 σήμερα πόσο να είναι αυτά τα λεβεντάκια; Astillais
ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΣΕΡΝΙΚΑ ΠΑΙΔΊΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ'ΡΘΕΙ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΓΗ ΜΑΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΞΑΝΑ ΜΗΡΙΟΝΗΔΕΣ,ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΔΕΣ,ΜΠΙΚΑΚΗΔΕΣ,ΔΙΗΝΕΚΗΔΕΣ,ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΔΕΣ,ΒΛΑΧΑΚΟΥΣ....
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΓΑΖΕΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ.ΑΛΛΑ Η ΣΠΑΡΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΦΑΚΙΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΡΓΥΡΑΣΠΙΔΕΣ.
Προχθές που έκανα μάθημα –τηλε-εκπαίδευση, Θεατρική Αγωγή- σε ένα τμήμα της Δευτέρας Δημοτικού, πετάχτηκε ένα αγοράκι και μου είπε πως θέλει να μας πει μια ιστορία για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Ξεκίνησε με το ποίημα «Φεγγαράκι μου λαμπρό» και συνέχισε να διηγείται για το Κρυφό Σχολειό, που τα παιδιά πήγαιναν νύχτα κρυφά στον παπά για να μάθουν γράμματα, του Θεού τα πράματα …..Ήταν ένας χείμαρρος, μας διηγιόταν με λεπτομέρειες, σαν να έλεγε μια ιστορία που την είχε ζήσει με ένταση πριν λίγες ώρες. Όταν τελείωσε τον ρώτησα αν ξέρει για τους ήρωες του 21. Μίλησε για όλους, σχεδόν, σαν ένας έγκυρος ιστορικός. Όταν τον ρώτησα από πού τα γνωρίζει όλα αυτά με τόσες λεπτομέρειες, μου είπε ότι τα μαθαίνει από τον πατέρα και τον παππού του. - Από πού είσαι Κωνσταντίνε μου, τον ρώτησα. Μου είπε το όνομα του χωριού του. - Που είναι αυτό το χωριό, του λέω. Μου είπε την περιοχή, αλλά δεν την είχα ξανακούσει. - Είναι ένα χωριό πολύ πονεμένο, κυρία. Οι άνθρωποι εκεί έχουν υποφέρει πολύ και έχουν χύσει αίμα και πολλά δάκρυα…. Είναι στη Βόρειο Ήπειρο. Ξέρω πολλές ιστορίες για τους ήρωες του 21 και τις γενναίες μάχες που έδωσαν. Να σας πω; - Και βέβαια, του λέω. Σήμερα σου παραχωρώ τη θέση μου και το μάθημα θα το κάνεις εσύ. Ο μικρός μεταμορφώθηκε στην κυριολεξία και άρχισε να μας διηγείται σαν να ήταν κάποιος που τα βίωσε στην πρώτη γραμμή, σαν να ήταν πρωτοπαλίκαρο του Κολοκοτρώνη ή του Μάρκου Μπότσαρη …. Έμεινα άναυδη και τα υπόλοιπα παιδιά, το ίδιο…..Το μόνο που μπόρεσα να προσθέσω στο τέλος ήταν ένα τεράστιο ΕΥΓΕ για το μικρό Κωνσταντίνο, τον πατέρα και τον παππού του, που τον δίδαξαν να είναι ένας αληθινός Έλληνας κι ένα επίσης τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ελπίδα που μας δίνουν σε τέτοιους σκοτεινούς καιρούς…. – Τα άλλα παιδάκια τότε, γεμάτα ενθουσιασμό μου ζήτησαν να τους βάλω το Θούριο του Ρήγα να τον τραγουδήσουν, μια και το είχαν μάθει από την κυρία της Μουσικής….Το έβαλα και άρχισαν όλα να το τραγουδούν……Ήταν εκπληκτικό…..τα οχτάχρονα τραγουδούσαν το Θούριο με απίστευτη ένταση και ενθουσιασμό…..!!! Τίποτα δεν έχει τελειώσει, σκέφτηκα όταν έκλεισα το μάθημα…..και αφέθηκα σε ένα λυτρωτικό κλάμα…..
.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Έλληνες δεν είναι πολεμιστές...
..είναι ο ίδιος ο πόλεμος.. ενάντια στο σκοτάδι..!
https://youtu.be/aD7e2USYLIg
Απολαύστε !
Εύγε στο παλικάρι..
Ποιητής των χρωμάτων
👍👍👍
ΔιαγραφήΝαι καλά παλληκαρίσιος και θά σούλεγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ ας μην ήταν ο βαστιχτής (αχ μαναράκι μου σούβγαλε την μέση ο χορευταράς)
και θα έβλεπες πόσες τούμπες θάτρωγε (χεχεχε κακιούλα).
Δεν κάνω καθόλου πλάκα.
Και για να είμαι δίκαοδίκαια Α Ξ Ι Ο Ι και οι δύο.
Εύγε και στους δύο.
Το βίντεο απ΄το ... μακρινό 2013 σήμερα πόσο να είναι αυτά τα λεβεντάκια;
Astillais
ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΣΕΡΝΙΚΑ ΠΑΙΔΊΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ'ΡΘΕΙ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΓΗ ΜΑΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΞΑΝΑ ΜΗΡΙΟΝΗΔΕΣ,ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΔΕΣ,ΜΠΙΚΑΚΗΔΕΣ,ΔΙΗΝΕΚΗΔΕΣ,ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΔΕΣ,ΒΛΑΧΑΚΟΥΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΓΑΖΕΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ.ΑΛΛΑ Η ΣΠΑΡΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΦΑΚΙΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΡΓΥΡΑΣΠΙΔΕΣ.
ΡΙΤΑ
Προχθές που έκανα μάθημα –τηλε-εκπαίδευση, Θεατρική Αγωγή- σε ένα τμήμα της Δευτέρας Δημοτικού, πετάχτηκε ένα αγοράκι και μου είπε πως θέλει να μας πει μια ιστορία για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Ξεκίνησε με το ποίημα «Φεγγαράκι μου λαμπρό» και συνέχισε να διηγείται για το Κρυφό Σχολειό, που τα παιδιά πήγαιναν νύχτα κρυφά στον παπά για να μάθουν γράμματα, του Θεού τα πράματα …..Ήταν ένας χείμαρρος, μας διηγιόταν με λεπτομέρειες, σαν να έλεγε μια ιστορία που την είχε ζήσει με ένταση πριν λίγες ώρες. Όταν τελείωσε τον ρώτησα αν ξέρει για τους ήρωες του 21. Μίλησε για όλους, σχεδόν, σαν ένας έγκυρος ιστορικός. Όταν τον ρώτησα από πού τα γνωρίζει όλα αυτά με τόσες λεπτομέρειες, μου είπε ότι τα μαθαίνει από τον πατέρα και τον παππού του. - Από πού είσαι Κωνσταντίνε μου, τον ρώτησα. Μου είπε το όνομα του χωριού του. - Που είναι αυτό το χωριό, του λέω. Μου είπε την περιοχή, αλλά δεν την είχα ξανακούσει. - Είναι ένα χωριό πολύ πονεμένο, κυρία. Οι άνθρωποι εκεί έχουν υποφέρει πολύ και έχουν χύσει αίμα και πολλά δάκρυα…. Είναι στη Βόρειο Ήπειρο. Ξέρω πολλές ιστορίες για τους ήρωες του 21 και τις γενναίες μάχες που έδωσαν. Να σας πω; - Και βέβαια, του λέω. Σήμερα σου παραχωρώ τη θέση μου και το μάθημα θα το κάνεις εσύ. Ο μικρός μεταμορφώθηκε στην κυριολεξία και άρχισε να μας διηγείται σαν να ήταν κάποιος που τα βίωσε στην πρώτη γραμμή, σαν να ήταν πρωτοπαλίκαρο του Κολοκοτρώνη ή του Μάρκου Μπότσαρη …. Έμεινα άναυδη και τα υπόλοιπα παιδιά, το ίδιο…..Το μόνο που μπόρεσα να προσθέσω στο τέλος ήταν ένα τεράστιο ΕΥΓΕ για το μικρό Κωνσταντίνο, τον πατέρα και τον παππού του, που τον δίδαξαν να είναι ένας αληθινός Έλληνας κι ένα επίσης τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ελπίδα που μας δίνουν σε τέτοιους σκοτεινούς καιρούς…. – Τα άλλα παιδάκια τότε, γεμάτα ενθουσιασμό μου ζήτησαν να τους βάλω το Θούριο του Ρήγα να τον τραγουδήσουν, μια και το είχαν μάθει από την κυρία της Μουσικής….Το έβαλα και άρχισαν όλα να το τραγουδούν……Ήταν εκπληκτικό…..τα οχτάχρονα τραγουδούσαν το Θούριο με απίστευτη ένταση και ενθουσιασμό…..!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα δεν έχει τελειώσει, σκέφτηκα όταν έκλεισα το μάθημα…..και αφέθηκα σε ένα λυτρωτικό κλάμα…..