Επικοινωνία: diodotos.k.t@gmail.com

Σάββατο 26 Ιουνίου 2021

Γλωσσολογικά.. ΑΠΊΣΤΕΥΤΑ!


 

Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί δώρο δοσμένο με πολλή αγάπη στο ποιοτικότατο αναγνωστικό κοινό του Διόδοτου

Κ-Τ 

 

Γεωργίου Ι. Βιλλιώτη, φιλολόγου-θεολόγου:

 

Ποιοτικὰ ἑλληνικά. Κάνω

Ἡ κατάχρηση τοῦ ἀπολεξικοποιημένου ρήματος κάνω ἔχει καταντήσει ἐνοχλητική. Ἀκοῦμε ἔκανε τὴ δημοπρασία (ἀντὶ διενήργησε), ἔκανε τὴν ἀγοραπωλησία (ἀντὶ πραγματοποίησε), κάνει ὡραῖο λάδι (ἀντὶ παράγει), κάνει ἀκριβὰ δῶρα (ἀντὶ προσφέρει), πόσο κάνει τὸ δαχτυλίδι (ἀντὶ κοστίζει), κάνει ὑποσχέσεις (ἀντὶ ὑπόσχεται, ἐπαγγέλεται), κάνει ἕναν αἰῶνα (καθυστερεῖ ὑπερβολικά), κάνει καλὸ στὴν ὑγεία (ἀντὶ ὠφελεῖ), ἔκανε τὸ καθῆκον του (ἀντὶ ἔπραξε), ἔκανε μεγάλο ἀγῶνα (ἀντὶ διεξήγαγε), κάνει ἀγάλματα (ἀντὶ φιλοτεχνεῖ, κατασκευάζει), κάνει σπουδαῖο ἔργο (ἀντὶ ἐπιτελει), τὴν ἁγιογράφηση ἔκανε ὁ Φ. Κόντογλου (ἀντὶ ἁγιοφράφησε τὸν ναὸ ὁ Φ.Κ. ἢ ὁ ναὸς ἱστορήθηκε ἀπὸ τὸν Φ.Κ.).

 

Ἀνακαλύπτω τίς ρίζες τῶν λέξεων. Ὡραῖος

Ὡραῖος. Σχηματίζεται ἀπὸ τὸ οὐσιαστικὸ ὥρα καὶ τὸ παραγωγικὸ τέρμα -ιος. Ὡραῖος ἦταν αὐτὸς ποὺ συναίβαινε τὴν κατάλληλη ὥρα ἢ ἐποχή. Στὰ ἀρχαῖα κείμενα γίνεται γίνεται λόγος γιὰ ὡραίους καρπούς, ὡραῖον γάμον, ἀκόμα καὶ γιὰ ὡραῖον θάνατον. Διαφορετικὴ λέξη εἶναι ἡ ὤρα μὲ ψιλὴ ποὺ σημαίνει φροντίδα, μέριμνα ἢ προσοχὴ καὶ ενδιαφέρον. Τὴ συναντᾶμε στὰ σύνθετα τιμωρία (φροντίζω γιὰ τὴν τιμή μου), θυρ-ωρός, πυλ-ωρός, σκευ-ωρός, ἀκταιωρός.

 

Δυσεξήγητα. Βασίλευσε ὁ ἥλιος

Ὅταν λέμε τὴ φράση «βασίλευσε ὁ ἥλιος» ἐννοοῦμε ἔδυσε ὁ ἥλιος.

«Ὁ ἥλιος πιὰ βασίλεψε

μαζὶ καὶ ἡ καρδιά μου

γιατί ὁ χάρος ζήλεψε

ὅλα τὰ ὄνειρά μου» (τραγούδι)

Πῶς ὅμως εἶναι δυνατὸν τὸ βασίλευσε νὰ δηλώνη τὴ δύση τοῦ ἡλίου, ἀφοῦ βασιλεύω σημαίνει κυβερνῶ ἕνα τόπο ὡς βασιλιᾶς καὶ μεταφορικὰ ἐπικρατῶ κυριαρχῶ σὲ ἕναν χῶρο; Λέμε: «Ζεῖ καὶ βασιλεύει», «βασιλεύει τὸ μῖσος/ ὁ φόβος/ ἡ εἰρήνη/ ἡ ἀγάπη».  Πιθανὸν ἡ σημασία «δύει ὁ ἥλιος» ὀφείλεται στὴ γοητεία ποὺ ἀσκεῖ τὸ ἡλιοβασίλεμα στοὺς αἰσθαντικούς· τὴν ὥρα ποὺ ὁ ἥλιος βυθίζεται στὴ θάλασσα φανερώνει τὴν ὀμορφιά του, ὅλην τὴ δόξα τῆς βασιλείας του.

 

Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων. Λωποδύτης

Λωποδύτης· στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ ἦταν αὐτὸς ποὺ γλιστράει στὰ ροῦχα κάποιου ἄλλου, αὐτὸς ποὺ κλέβει τὰ ροῦχα τῶν λουομένων. Ὅταν οἱ ταξιδιῶτες ἤθελαν νὰ πλυθοῦν σὲ ἕνα ποτάμι, ἄφηναν τὰ ροῦχα τους στὶς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ. Ἐκεῖ παραφύλαγαν οἱ λωποδῦτες, καὶ ἔκλεβαν τὰ ροῦχα τῶν λουομένων. Σύνθετη λέξη ἀπὸ τὴ λώπη «μανδύας, ἱμάτιο, φόρεμα» καὶ τὸν δύτη. Ὁ δύτης «βουτηχτὴς» παράγεται ἀπὸ τὸ ρῆμα δύω «γδύνομαι, βυθίζομαι»

 

Delirium Graecum: Church – Ὁ φιλίστωρ: Ἀλφάβητο

Delirium Graecum

Ἡ ἀγγλικὴ λέξη church ἐμφανίζεται στὴν Ἀγγλικὴ λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ 900 μ.Χ. Ἔχει γερμανικὴ προέλευση (Κirche). Οἱ Ἄγγλοι τὸ γερμανικὸ k τὸ πρόφεραν ch. Σύμφωνα μὲ τὸ λεξικὸ τοῦ  Wahrig τὸ οὐσιαστικὸ Kirche εἶναι τὸ ἑλληνικὸ κυριακὸν (δῶμα), δηλαδὴ ὁ οἶκος τοῦ Κυρίου.

Ὁ φιλίστωρ:

Τὸ 403 π.Χ. ὁ ἄρχων τῶν Ἀθηνῶν Εὐκλείδης μεταρρύθμισε τὸ παλαιὸ ἀττικὸ ἀλφάβητο ὕστερα ἀπὸ πρόταση τοῦ ρήτορα Ἀρχίνου. Τὸ ἀλφάβητο αὐτὸ χρησιμοποιοῦμε μέχρι σήμερα. Στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα χρησιμοποιήθηκαν τέσσερα κυρίως εἴδη ἀλφαβήτου μὲ πολλὲς παραλλαγές: τὸ Ἀττικό-Νησιωτικό, τὸ Ἰωνικό, τὸ Κορινθιακὸ καὶ τὸ Χαλκιδικό. Τὸ τελευταῖο παρέλαβαν οἱ Λατῖνοι ἀπὸ τοὺς Χαλκιδεῖς. Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καθιέρωσε τὴν Ἀττικὴ διάλεκτο ὡς ἐπίσημη γλῶσσα τῆς Μακεδονίας καὶ τὸ Ἀττικὸ ἀλφάβητο ὡς ἐπίσημο ἀλφάβητο. Ἀπὸ τότε οἱ Ἕλληνες χρησιμοποιοῦν χωρὶς διακοπὴ τὸ Εὐκλείδιο, ὅπως ὀνομάστηκε πρὸς τιμὴν τοῦ ἄρχοντος τῶν Ἀθηνῶν Εὐκλείδου, ἀλφάβητο. 

 

Παρετυμολογίες

Παρετυμολογία εἶναι ἡ ἐσφαλμένη ἐτυμολογία μιᾶς λέξεως. Ἐπειδὴ ἡ ἐτυμολογία τῶν λέξεων εἶναι δέλεαρ γιὰ τοὺς ὁμιλητές, συχνὰ ἐτυμολογοῦν τὶς λέξεις σύμφωνα μὲ τὶς προσωπικές τους ἀντιλήψεις. Ἡ πιὸ «διάσημη» παρετυμολογία εἶναι ἡ προέλευση τῆς λέξεως ἄνθρωπος ποὺ δῆθεν προέρχεται  ἀπὸ τὸ ἐπίρρημα ἄνω καὶ τὸ ρῆμα θρώσκω καὶ τάχα σημαίνει «αὐτὸς ποὺ βλέπει πρὸς τὰ πάνω». Τὸ ρῆμα θρώσκω εἶναι ὑπαρκτὸ ρῆμα καὶ σημαίνει πηδῶ καὶ ὄχι βλέπω. Πιθανὸν ἡ παρετυμολογία νὰ ἔχη τὶς ρίζες της στὸν Κρατύλο τοῦ Πλάτωνος. Στὸ ἀπόσπασμα ποὺ παραθέτουμε παρακατιόντες ὁ Σωκράτης ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ ἄνθρωπος «ἀναθρεῖ» (στοχάζεται)  ἃ (αὐτά τὰ ὁποῖα) ὄπωπε (ἔχει δῆ) ἐν ἀντιθέσει μὲ τὰ ζῶα ποὺ δὲν ἔχουν αὐτὴν τὴ δυνατότητα: «σημαίνει τοῦτο τὸ ὄνομα ὁ «ἄνθρωπος» ὅτι τὰ μὲν ἄλλα θηρία ὧν ὁρᾷ οὐδὲν ἐπισκοπεῖ οὐδὲ ἀναλογίζεται οὐδὲ ἀναθρεῖ, ὁ δὲ ἄνθρωπος ἅμα ἑώρακεν—τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ «ὄπωπε» —καὶ ἀναθρεῖ καὶ λογίζεται τοῦτο ὃ ὄπωπεν. ἐντεῦθεν δὴ   μόνον τῶν θηρίων ὀρθῶς ὁ ἄνθρωπος «ἄνθρωπος» ὠνομάσθη, ἀναθρῶν ἃ ὄπωπε (Κρατύλος, 399c). Προφανῶς ἡ ἐτυμολόγηση αὐτὴ μπορεῖ νὰ ἐξυπηρετῆ τὸν φιλοσοφικό του στοχασμό, δὲν ἀνταποκρίνεται ὅμως στὴν πραγματικότητα. Ὁ ἄνθρωπος προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀνήρ καὶ τὸ ὤψ (μάτι, ὄψη, πρόσωπο). Συνεπῶς ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔχει τὴν ὄψη τοῦ ἄνδρα. Ἡ ὤψ (ἀπὸ τὸ «ὄψομαι») ἀπαντᾶται στὸν Ὅμηρο: «ἀλλά, θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν», ἡ Ἑλένη εἶναι στὸ πρόσωπο ὅμοια μὲ τὶς ἀθάνατες θεές. Σήμερα τὴ βρίσκουμε ὡς β΄ συνθετικὸ στὸ πρόσωπο καὶ τὸ μέτωπο. Ὁ ἀνὴρ ἐκτὸς ἀπὸ ἄνδρας σημαίνει καὶ ἄνθρωπος: ὁ Δίας ἦταν «πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε». Ἡ λ. ἀνήρ ἔδωσε λαβὴ στὸν σχηματισμὸ πλήθους συνθέτων τῆς Ἀρχαίας μὲ α’ συνθετικό τὸ ἀνδρο- καὶ β΄ συνθετικὸ τὸ -ανδρός. Ἰδιαιτέρως παραγωγικὴ ὑπῆρξε ἡ λέξη στὸν σχηματισμὸ κυρίων ὀνομάτων τῆς Ἀρχαίας, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται καὶ σήμερα: ἀνδρεῖος, ἀνδρίζω, ἀνδρικός, ἀνδραγαθία, ἀνδρόγυνο(-ς), ἀνδρογυναίκα, ἀνδροχωρίστρα, Ἀνδροκλῆς, Άνδροκλος, ἀλέξανδρος, ἀπείρανδρος, αὔτανδρος. Νὰ σημειωθῆ τέλος ὅτι ἡ λέξη ἄνθρωπος ἔχει καὶ θηλυκὸ γένος στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά.

 

Delirium Graecum

Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ μέσῳ κυρίως τῆς Λατινικῆς προσέφερε ἑκατοντάδες χιλιάδες λέξεις, ρίζες λέξεων, προθήματα καὶ ἐπιθήματα σὲ ὅλες τὶς εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες. Ἀκόμα καὶ τὸ ἀλφάβητο τῶν εὐρωπαϊκῶν γλωσσῶν εἶναι ἑλληνικό. Πρόκειται γιὰ τὸ χαλκιδικὸ ἀλφάβητο, τὸ ἀλφάβητο τῶν Ἑλλήνων τῆς Κύμης, ποὺ ὀνομάστηκε λατινικό, ἐπειδὴ ἔγινε τὸ ἀλφάβητο τῶν Λατίνων. Στὸ λατινικὸ ἀλφάβητο ὑπάρχει ἕνα γράμμα ποὺ ὀνομάζεται y graecum (υ γκραίκουμ), δηλαδὴ υ ἑλληνικό, ἐπειδὴ παριστάνει τὸ υ τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου καὶ χρησιμοποιεῖται σὲ λέξεις ποὺ ἡ Λατινικὴ πῆρε ἀπὸ τὴ ἑλληνικὴ γλῶσσα, π.χ. pyramis, syllaba. Γιατί συνέβη αὐτό; Οἱ Ρωμαῖοι, θέλοντας νὰ ἀποδώσουν τὴν ἰδιαίτερη προφορὰ τοῦ ὕψιλον, ποὺ ἔμοιαζε μὲ τὸ γαλλικό u, ἐπινόησαν ἕνα ξεχωριστὸ γράμμα , τὸ y graecum, ἑλληνικό ι, γιὰ νὰ αποδώσουν λέξεις ποὺ εἶχαν τὸ ὕψιλον. Τὸ γράμμα αὐτὸ ἐπιβιώνει σὲ κάποιες εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες:

rhythmus (ρυθμός), dynamic (δυναμικός), symbol (σύμβολο).

 

Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων. Βοήθεια

Τὸ οὐσιαστικὸ βοήθεια προέρχεται ἀπὸ τὴ φράση «έπὶ βοήν θέω «τρέχω», ἑπομένως τρέχω νὰ ἀνταποκριθῶ στὴ βοὴ τοῦ ἄλλου. Τὸ ὁμηρικὸ ρῆμα θέω σημαίνει «τρέχω»: περὶ ψυχῆς θέον Ἕκτορος (ἔτρεχαν γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Ἕκτορα).

 

Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων – Διττογραφούμενα (το "Χρήστος" και το "Χρίστος")

Πληθαίνουν ὅσοι γράφουν τὸ ὄνομα Χρῆστος μὲ ι μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι προέρχεται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ ἀρχαιοελληνικὸ ἐπίθετο χρηστὸς «ἐνάρετος». Ἄλλωστε ὁ Χρῆστος ἑορτάζει στὶς 25 Δεκεμβρίου. Δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι τὸ ὄνομα Χρῆστος συνδέεται μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ὄχι μὲ τὸ ἐπίθετο χρηστός, παρόλο ποὺ ὑπῆρχε κύριο ὄνομα στὴν Ἀρχαιότητα Χρηστὸς ποὺ προερχόταν ἀπὸ τὸ ἐπίθετο χρηστός. «ἐπαίδευσε μὲν γὰρ κατὰ χρόνους, οὓς Ἀδριανός τε καὶ Χρῆστος Ἀθήνησι, πρόσοικος δὲ ὢν τῆς Ἀσίας τῆς Ἰωνικῆς ἰδέας οἷον ὀφθαλμίας ἔσπασε» (Φλάβιος Φιλόστρατος, Βίοι Σοφιστῶν, 2-3). 

Οἱ Χριστιανοὶ ἀπὸ εὐλάβεια στὸν Κύριο ἀναβίβασαν τὸν τόνο καὶ ἄλλαξαν τὴν ὀρθογραφία ἢ κράτησαν τὴν ὀρθογραφία τοῦ ἀρχαίου ὀνόματος. Ἡ ἄποψή μας εἶναι νὰ διατηρηθῇ ἡ καθιερωμένη ὀρθογραφία μὲ η, χωρὶς νὰ σημαίνῃ ὅτι ὅσοι προτιμοῦν τὴν γραφὴ μὲ ι σφάλλουν. Εἶναι θέμα ἐπιλογῆς.

 

Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων – Ἀληθεύοντες ἐν γλώσσῃ («οἱ Ἕλληνες Μακεδόνες» ή «οἱ Μακεδόνες Ἕλληνες» ; )

Πολλοὶ ἀπὸ ἀγαθὴ διάθεση λένε καὶ γράφουν: «οἱ Ἕλληνες Μακεδόνες» νομίζοντας ὅτι ἔτσι τονίζουν τὴν ἑλληνικότητα τῶν Μακεδόνων. Χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουν πετυχαίνουν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο. Προτάσσοντας τὸν ἐπιθετικὸ προσδιορισμὸ «οἱ Ἕλληνες» ἀφήνουν νὰ ἐννοηθῇ ὅτι ὑπάρχουν καὶ μὴ Ἕλληνες Μακεδόνες ἐξυπηρετῶντας ἄκοντες τὴν προπαγάνδα τῶν Σκοπιανῶν! Ἡ ὀρθὴ διαπύπωση εἶναι «οἱ Μακεδόνες Ἕλληνες», δηλαδὴ οἱ Μακεδόνες ποὺ εἶναι Ἕλληνες. Ἡ ἀκρίβεια σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἔχει μεγάλη σημασία.

 

Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων – Ποιοτικὰ ἑλληνικά (πατριωτισμός, ἐθνικισμός, ἐθνισμὸς, φιλοπατρία κ.ά.)

Μὲ ἀφορμὴ τὴν κατάπτυστη «Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν» δεκάδες χιλιάδες Ἕλληνες συμμετείχαμε στὰ συλλαλητήρια γιὰ μὴν κυρωθῇ ἡ συμφωνία στὸ ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο. Ἀπὸ ὑπουργοὺς καὶ βουλευτὲς τῆς συμπολίτευσης χαρακτηριστήκαμε «ἐθνικιστές», «σοβινιστές». Μάλιστα ἰσχυρίστηκαν ὅτι οἱ ἴδιοι ἔπραξαν τὸ πατριωτικό τους καθῆκον. Ἐν προκειμένῳ δύο τινὰ μπορεῖ συμβαίνουν: ἢ οἱ χαρακτηρίζοντες συγχέουν τὴν σημασία τῶν λέξεων: πατριωτισμός, ἐθνικισμός, σοβινισμὸς ἢ εἶναι ἀδίστακτοι διαβολεῖς. Ἡ φιλοπατρία καὶ τὰ συνώνυμά της, ὁ πατριωτισμὸς καὶ ὁ ἐθνισμὸς εἶναι ἡ ἀνιδιοτελής, ἡ πηγαία ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴν πατρίδα του ποὺ γεννιέται στὴν ψυχή του ἀπὸ τὴ ζωτική του σχέση μὲ τὴν γῆ του, μὲ τὴν γλῶσσα του, μὲ τὴν τέχνη του, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά του. Ἡ φιλοπατρία εἶναι ἀρχαία λέξη καὶ ἀπαντᾶ στὸν Ἀριστοφάνη «πολλοῦ δ’ ἐπαίνου παρ’ ἐμοὶ καὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιν τυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴν φιλοπατρίαν καὶ σοφίαν ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνος (Σφῆκες, 1465). Ὁ πατριωτισμὸς εἶναι νεώτερη λέξη, ἀντιδάνειο ἀπὸ τὰ γαλλικὰ patriotism· μαρτυρεῖται ἀπὸ τὸ 1790 στὸν Ρήγα Βελεστινλῆ: ὁ πατριωτισμὸς εἶναι
τὸ μόνο καὶ τελευταῖο ὅπλο τῆς ἀνθρωπιᾶς ἀπέναντι στὴν ἐφιαλτικὴ ἀπανθρωπιά τῆς ἀσυδοσίας τῶν «Ἀγορῶν». Ὁ ἐθνισμὸς μαρτυρεῖται ἀπὸ τὸ 1826 στὸν Νικόλαο Σπηλαιάδη.

Ἡ λέξη σήμερα δὲν εἶναι συχνόχρηστη. Τὸν 19ο αἰῶνα ὅμως ἦταν τόσο διαδεδομένη ποὺ ὁ Ἀναστάσιος Πολυζωίδης, ὁ δικαστὴς ποὺ ἀψήφησε τὶς λόγχες τῶν Βαυαρῶν καὶ ἀρνήθηκε νὰ καταδικάσῃ τὸν Κολοκοτρώνη, χρησιμοποιεῖ τὸν ἐθνισμὸ μὲ τὴν ἔννοια τῆς εἰδωλολατρίας (στὴν Ἁγία Γραφὴ «ἐθνικοὶ» εἶναι οἱ εἰδωλολάτρες). Ὁ ἐθνικισμὸς μέχρι τὴν
δεκαετία τοῦ ‘60 εἶχε διττὴ σημασία, μία θετικὴ καὶ μία ἀρνητική· σήμαινε τὸν πατριωτισμό (θετικὴ σημασία), ἀλλὰ καὶ τὴν καθ΄ὑπερβολὴν προσήλωση στὰ ἐθνικὰ ἰδεώδη, συχνὰ σὲ συνδυασμὸ μὲ προσπάθεια γιὰ ἐπικράτηση τοῦ ἰδίου ἔθνους καὶ γιὰ ἐδαφικὴ ἐπέκτασή του. Στὸ «Νεώτερον Ἐγκυκλοπαιδικὸν Λεξικὸν Ἡλίου» (τ. στ΄, σελ. 389, Ἀθῆναι, 1955) στὸ οἰκεῖο λῆμμα ἀναφέρονται δύο μορφὲς ἐθνικισμοῦ: α) ὁ ἁγνός καὶ β) ὁ πρὸς τὸν ἰμπερριαλισμὸν ταυτιζόμενος. Στὸ «Μέγα Λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης τοῦ Δημητράκου» (τ.5, σελ. 2250, ἐκδ. Δομή, 1964) ὁ ἐθνικισμὸς ἔχει μόνο ἀρνητικὴ σημασία, τὴν ὁποία διατηρεῖ μέχρι σήμερα. Ὁ ὑπερβολικὸς ἐθνικισμὸς εἶναι ὁ ὑπερεθνικισμὸς ἢ σοβινισμὸς (παλαιότερη γραφὴ: σωβινισμὸς) ἀπὸ τὸν Γάλλο στρατηγὸ Νικολὰ Σοβέν, φανατικὸ ὑποστηρικτὴ τοῦ Ναπολέοντα. Ὁ σοβινισμὸς ποὺ καλλιεργεῖ τὴν πολιτικὴ τῶν φυλετικῶν διακρίσεων ὀνομάζεται ἐθνοφυλετισμός. Στὸν ἀντίποδα βρίσκονται ἡ ἀφιλοπατρία καὶ ἡ ἀρνησιπατρία. Ταῦτα γνώτωσαν οἱ ἑλληνοφοβικοί. Καὶ μιὰ τελευταία παρατήρηση· ὁ φιλόπατρις κλίνεται ὡς ἑξῆς: 

ὁ φιλόπατρις
τοῦ φιλοπάτριδος
τὸν φιλόπατρι(ν)
φιλόπατρι

οἱ φιλοπάτριδες
τῶν φιλοπάτριδων ἢ φιλοπατρίδων (σπάνια)
τοὺς φιλοπάτριδες
φιλοπάτρι

 

 

Πηγή: ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟCYNH

 


34 σχόλια:

  1. Τρανο παραδειγμα της ΑΝΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ οι Αρχαιοι Εληνες δημοκρατες, των οποιων ειχε ΑΝΑΛΙΧΘΕΙ τοσο πολυ ο εγκεφαλος γραφοντας την Ελαδα με ΔΥΟ ΛΑΜΔΑ, ωστε ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ ΚΕ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ // Το ιδιο κε οι νεο-εληνες, των οποιων αναλιχθηκε τοσο πολυ ο εγκεφαλος γραφοντας το Εβραηκο Σαβατο με ΔΥΟ ΒΗΤΑ, ωστε καταντησε ΗΛΙΘΙΟΣ να ψηφιζει βρυκολακες, να εχει γινει χανουμακι του καθε Φλουφλη Εφιαλτη, να εχει ξευτελιστει τελειως κε να γελαει ολη η ανθρωποτητα μαζι του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 🤣🤣🤣
      Νά 'σαι καλά.. το είχα ανάγκη το γέλιο πρωί πρωί..
      Βλέπω πάντως.. πως γουστάρεις πολύ από μόνος σου τον ρόλο του "τρελλού του χωριού".. Νομίζω πως δέσαμε γιατί και εμένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου η γνώμη των άλλων για το άτομό μου. Πρόσεξε μόνο τα μέχρι ψυχωτικού επιπέδου μισογύνικα σχόλια, γιατί εκεί μπορεί να υπερισχύσει η δική μου τρέλλα.

      Buenos dias (καλημέρα) amigo, νά 'σαι καλά!!!

      Διαγραφή
  2. οταν καποτε φυγω απο τουτο το φως,θα ελιχθω προς τα πανω οπως ενα ρυακι που μουρμουριζει..κι αν τυχον καπου αναμεσα στους γαλαζιους διαδρομους συναντησω αγγελους, θα τους μιλησω ΕΛΛΗΝΙΚΑ ,επειδη δεν ξερουνε γλωσσες,μιλανε μεταξυ τους με ΜΟΥΣΙΚΗ...Ν.Βρεττακος...Σουλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παλαιός είπεν:

    "- ...Μπρός γκρεμός καί πίσω ρέμα γι' 'αυτούς'! Απ' τη μιά, θέλουν να μας εξαφανίσουν. Απ' την άλλη, όμως, ο πολιτισμός δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα προς τα εμπρός, χωρίς την -πανίσχυρη στις "εννοιοποιητικές / εννοιοπεριγραφικές" ικανότητες- Ελληνική γλώσσα... καί δεν υπάρχουν άλλες τέτοιες. Μ' άλλα λόγια, ταξίδια στο Διάστημα καί τα παρόμοια: χωρίς τα Ελληνικά, ξεχάστε τα!

    Όμως, δεν γίνεται ούτε αφ' ενός να εξαφανίσουν εμάς, αλλά απ' την άλλη να μιλάνε / χρησιμοποιούν οι ξένοι τα Ελληνικά, διότι δεν τους στηρίζουν οι εγκεφαλικές συνάψεις τους. Δηλαδή, πάντα τα Ελληνικά θα είναι ξένη γλώσσα γι' αυτούς, καί θα τους δυσκολεύουν.

    Άρα, μόνον εμείς. Αλλά εμείς καταντήσαμε γελαδολαός, καί δεν φαίνεται η πρέπουσα ανάκαμψη στον ορίζοντα."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την πρέπουσα ανάκαμψη μπορούν να την δούν όσοι έχουν μάτια, πες του παλαιού.
      Όσοι αγωνιούν και αγωνίζονται για την γλώσσα , ως φαίνεται, δεν βρίσκονται στο περιβάλλον του. Θέλει ονόματα; Αντωνάκος,Ε. Κουλιζάκη,Δ. Λιάτσα, Χ. Σπυρίδης,
      Γ. Λαθύρης, Β. Γεωργιάννης, Γ. Χαραλαμπίδης, Α. Ασημακόπουλος , Καρμιράντζος,
      Μ. Καραβασίλης και άλλοι πολλοί.
      Φιλάκια
      Astillais

      Διαγραφή
    2. Τους θερμότατους χαιρετισμούς μου εις τον Παλαιό!!!

      Διαγραφή
    3. @Οικοδεσπότην:

      Θα τους μεταβιβάσω!

      @Astillais:

      Όσοι ανέφερες, είναι τραγικά λίγοι επί του συνόλου. Άντε καί δυόμιση χιλιάρικα τέτοιους γλωσσαμύντορες νοματαίους, σου βάζω εγώ· στα 10 μύρια καθαρά, το ποσοστό είναι ορατό μόνον διά μικροσκοπίου.
      Έχε χάρη που ο Παλιούρας απαξιοί πλέον να κάτσει να γράψει έστω καί σχόλια, διότι είναι πεπεισμένος ότι ο γελαδολαός δεν έχει γιατρειά! :-)

      Διαγραφή
    4. Οι δάσκαλοι δεν απαιτείται να είναι πολλοί, απαιτείται να είναι καλοί.
      Παραδείγματα απ΄την ιστορία άπειρα.
      Οι πρόγονοι έλεγαν "ουκ εν τω πολλώ το ευ"
      Ένας ο Αριστοτέλης πριν δυο χιλιαρκούμπες χρόνια.
      Ποιός τον ξεπέρασε;
      Φαουλάρα μεγάλη διέπραξες αγαπητέ. Με αγάπη το λέω, μπρε.
      Αααα ο πάλιουρας απαξιεί κιόλας; Που θα βρούμε τώρα άλλον να μας λέει γελαδολαό; Οϊμε
      Astillais

      Διαγραφή
  4. Φιλόλογος ο το άρθρο γράφων;
    Αααα ναι και Θεολόγος.
    Τα ελληνικά του καθώς και οι εξηγήσεις-ερμηνείες είναι χειρότερες
    ακόμη κι απ΄τον μπαμπουϊνιώτη.
    Από που να το πιάσω;
    Απ΄την αρχή. Ναι;
    Τι αναφέρει ο Σαγκρέδο;
    "Η ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά
    που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος
    για την ανέλιξη του εγκεφάλου του"
    Αναρρωτιέμαι πως χώρεσαν τόσα λάθη σε μια πρόταση
    Εξηγώ και εξηγούμαι.
    Καλύτερη το ορθόν είναι καΛΛίτερη εκ του καλός κάλλιος κάλλιστος η γραφή καλύτερος πόθεν ετυμολογείται; Ουδείς γνωρίζει ή μη μόνο όσοι ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ δολοφονούν γραμματικώ τω τρόπω λέξεις άρα και έννοιες καθόσον οι λέξεις είναι φορείς εννοιών.
    Μα έτσι το γράφουν οι περισσότεροι τι να κάνουμε τώρα;
    Να μάθουμε ή μάλλον να ξαναμάθουμε την ορθή γραφή και ως ορθή γραφή νοείται εκείνη που μας οδηγείς αλάνθαστα στην ετυμολογία αφενός και στην παραγωγή νέων λέξεων αφετέρου
    Αν ΕΜΕΙΣ που έχουμε την μνήμη των λέξεων δεν τις καθαρίσουμε τότε ποιός δύναται να το πράξη;
    Καλλίτερη συγκριτικός βαθμός του επιθέτου καλή
    Καλή καλλίτερη κάλλιστη ή καλλίστη
    Αν η ελληνική γλώσσα είναι η καλλίτερη κληρονομιά τότε ,συνειρμικώς, υπάρχουν και οι καλές γλώσσες και οι κάλλιστες.
    Ποιές είναι αυτές;
    Κληρονομιά σημαίνει πως οι κατέχοντες ή οι πρώτοι διδάξαντες είναι απόντες- δεν βρίσκονται στην ζωή. Ισχύει;
    Προφανώς και όχι διότι αυτοί που ΧΑΡΙΣΑΝ στους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ την ΟΜΙΛΙΑ- ΓΛΩΣΣΑ-ΛΑΛΙΑ δεν την άφησαν στην τύχη της.
    Ας σκεφτούμε ,για λίγο, τα όνειρα που βλέπουμε στον ύπνο μας.
    Πόσα και πόσα διορθώνει-προβλέπει-τακτοποιεί ο Μορφέας
    Και γιατί αυτό σημαίνει πως η γλώσσα δεν αφέθηκε στην τύχη της;
    Διότι όλες οι γλώσσες απανταχού της χθόνας έχουν έστω και λίγο απ΄το ΘΕΪΚΟ ΔΩΡΟ
    που ονομάζεται ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
    Συνεχίζεται
    Astillais

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή δεν έχω χρόνο θα στα ψάλλω άλλη φορά, γιατί τα έχεις κάνει σαλάτα και κατηγορείς κιόλας έναν φιλόλογο που αν δεν ήταν ΓΙΓΑΝΤΑΣ δεν θα βρισκόταν στην Ενωμένη Ρωμηοσύνη.

      Μάκια!

      Διαγραφή
    2. ΥΓ.
      Δεν είναι άρθρο του κου Βιλλιώτη. Είναι συρραφή δική μου από 11 διαφορετικά post του Βιλλιώτη, τα οποία ξεδιάλεξα ανάμεσα σε 50 περίπου, ώστε να ταιριάζουν (να είναι συνεπή) με τον τίτλο που είχα αποφασίσει ("Γλωσσολογικά..ΑΠΊΣΤΕΥΤΑ!")

      Διαγραφή
    3. καλός
      http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20Nea/epitheto-parathetika.htm

      Διαγραφή
    4. Ψάλλε μου όσα θες και όποτε θες ΑΛΛΑ
      να γνωρίζεις πως γνωρίζω ακόμη κι όταν υποχωρώ.
      Κάθε αντιπαράθεση μαζί σου είναι γονιμώτατη.
      Άλλωστε και οι γίγαντες λανθάνουν εννίοτε εκόντες ή άκοντες.
      Θέλουν κι αυτοί το κάτι τις τους προς βελτίωσιν , αν το επιθυμούν.
      Δώρο κι αντίδωρο.
      π.χ. η λέξις κατάληξις αντικαταστάθηκε απ΄την λέξιν επίθημα.
      Συμφωνείς μ΄αυτήν την αλλαγή;
      Αν ναι τότε θα πρέπει να βρούμε κι ένα ρήμα που να ταιριάζει με΄την λέξιν επίθημα
      Λέγαμε : Ρήματα που καταλήγουν ή λήγουν σε -ώνω γράφονται με ω
      Τώρα πως θα λέμε;
      Λέξεις που επιθημαίνουν;


      Astillais

      Διαγραφή
    5. Δεν σού ψάλλω τίποτα γιατί σ'αγαπάω· 6 χρόνια είναι αυτά!
      Απλά, επιμένω ότι ο συγκριτικός βαθμός του "καλός" ήταν πάντοτε "καλύτερος" κι όχι "καλλίτερος". Ταυτίζομαι με την γραμματική του συνδέσμου που έδωσε πιο πάνω ο ανώνυμος.

      💙

      Διαγραφή
    6. Προαπάθησα και αμαρτίαν ουκ έχω.
      Αν θες να λες τις καταλήξεις επιθήματα, τι μπορώ να κάνω;
      6 χρόνια;
      Απίστευτο.
      Astillais

      Διαγραφή
    7. Eίδες να ασχοληθώ καθόλου με το θέμα των επιθημάτων; Εγώ για άλλο μίλησα. Προτιμώ πάντως την λέξη 'κατάληξη'.
      Ε ναι! Έξι χρόνια πριν (ή μήπως είναι 8..;) δεν διάβαζε ο ένας τον άλλον στου Εργοδότη, στα σχόλια;

      Διαγραφή
    8. Η Αστυλαΐς πάλι κεντάει ψιλή σταυροβελονιά.
      Πολύ σας πάω, κυρία μου!

      -----------

      Κωστάκηηηηη... Μήπως τέλειωσες πασοκικό σχολείο;
      Τότε επεβλήθη το "καλύτερος" (και άλλα γλωσσικά δαιμόνια).
      Όταν λες "από πάντα", μάλλον εννοείς το δικό σου "πάντα", απ' όσο εσύ θυμάσαι δηλαδή.

      Ο Ρήγας έγραψε: «Καλλιό 'ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή!​»
      Κι όχι αυτό που μας πασάρουν σήμερα: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή»

      "Κάλλιο" και όχι "καλύτερα".
      "Χρόνοι" και όχι "χρόνια".

      Φιλάκια στα μαγουλάκια, νεαρέ.
      (και να ακούς τους μεγαλύτερους, χωρίς να βγάζεις γλώσσα)

      ΛΟΛ-ΛΟΛ-ΛΟΛ



      μνκ

      Διαγραφή
    9. astillais,ο τυπος καλυτερα\η [η ετυμολογια ειναι αμφιβολη] ως προς τον σχηματισμο και την ορθογραφηση του, προτεινεται απο τον Γεωργιο Χατζιδακι ηδη απ το 1888 [αντι του καλλιτερος] και απαντα σε ολα τα συγχρονα λεξικα της νεας ελληνικης...Σουλα

      Διαγραφή
    10. Από το βιβλίο Γραμματικής της Αρχαίας Ελληνικής (Μιχ.Χ.Οικονόμου) σελ.124

      Θετικός: καλός Καλή καλόν
      Συγκριτικός: ό,ή καλλίων το κάλλιον
      Υπερθετικός: κάλλιστος καλλίστη

      Κάτι έμαθα κι απόψε κ σας ευχαριστώ γι αυτό. Με πολλή αγάπη

      Μάρκο

      Διαγραφή
    11. Το "ΜΕ ΤΑΠΏΣΑΤΕ!" πήγαινε στην Αστιλλαΐδα και στην Μαρία (ΜΝΚ).

      Μετά όμως.. ανέβασα τα σχόλια της Σούλας και της Marco.

      Και τώρα αναρωτιέμαι.. όταν η Μαρία λέει "Κωστάκη..να ακούς τους μεγαλύτερους"(εδώ ωραίο είναι το "υ" εε;;), ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ εννοεί..; Πρό του 1888; .. Του 5ου αι. π.Χ.;

      -------------------------------------------------------------------

      Και στο σημείο αυτό φυσικά.. να πω πως τρέφω μέγιστη εκτίμηση και στα τέσσερα κορίτσια και ό,τι έχω πει παραπάνω.. αποτελούν απλώς πειράγματα γιατί μού αρέσει η παρέα ΤΑ ΜΆΛΑ! 🙂

      Διαγραφή
    12. Σούλα

      "...προτεινεται απο τον Γεωργιο Χατζιδακι ηδη απ το 1888"
      Προετάθη αλλά δεν φτούρησε, μεχρι τα '80ς που επεβλήθη.

      "...η ετυμολογια ειναι αμφιβολη"
      Άρα, από που το βρήκε ο Χατζιδάκις; Απ' την κοιλιά του προφανώς.
      Σου λέει κι αυτός (όπως κι ο Κώστας), αφού το "μεγαλύτερος" γράφεται με ύψιλον, γιατί να μην γράφεται και το "καλύτερος", να τα ομαδοποιήσουμε όλα στο ίδιο σακκί, να μην μπλέκουμε με πολλούς και ιδιότροπους τύπους;


      ----------------------


      Κατά καιρούς πολλά προτάθηκαν, π.χ. "οι πλέριες μέθοδες", "το παρό και το μέλλο" χωρίς το τελικό Νι κ.α., αλλά δεν φτούρησαν. Προς το παρόν τουλάχιστον.
      (Τι ακόμα μας επιφυλλάσουν οι "εκσυγχρονιστάδες", τι άλλο έχουν να δουν τα ματάκια μας και ν' ακούσουν τ' αυτάκια μας... βάι-βάι-βάι!)

      Έχουμε κι εκείνο το "ως αναφορά", αντί του "όσον αφορά", που για μια περίοδο διδασκόταν στα "καλά σχολεία", και το "ανεξαρτήτου ηλικίας"(λολ), αντί του "ανεξαρτήτως ηλικίας". Όπως εμφανίστηκαν, αθόρυβα και ύπουλα, έτσι αποσύρθηκαν.

      Μας έμεινε όμως αμανάτι εκείνο το ανεκδιήγητο "καταχωρίστηκαν".
      Σιγά και να μην καταδιαμελίστηκαν...


      ----------------------------


      Κώστα, εννοώ αυτούς που πρόλαβαν να μάθουν γράμματα πριν το πασοκικό, μεθοδικό ξεθεμέλιωμα των πάντων. Δεν είναι πιο έξυπνοι, απλώς πιο τυχεροί (και πιο πουρά χα-χα). Είναι αυτοί που έχουν εμπειρίες και αναμνήσεις για το πως ήταν τα πράγματα, πριν τα διαστροφικό πνεύμα της Νέας Τάξης αρχίσει να επιβάλλεται στα φανερά. Είναι αυτοί που αποτελούν τις άγκυρες της κοινωνίας σε σταθερό έδαφος, έξω από την εννοιολογική μαρμελαδοποίση του μετανεωτερισμού. Είναι οι κατ' εξοχήν στόχοι των αρχιτεκτόνων του Brave New World. Η πλανδημεία δεν στοχεύει μόνο στην επίλυση του ασφαλιστικού και τον αποπληθυσμό, αλλά κυρίως στην αλλαγή παραδείγματος. Όσο είμαστε εδώ ακόμα, πάταξον μεν, άκουσον δε.


      ΜΝΚ


      Διαγραφή
    13. Ωραίες θέσεις ΜΝΚ, γουστάρω!

      Διαγραφή
  5. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΤΥΜΟΥ [ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ] ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΧΟΥΝ ΕΙΠΩΘΕΙ ΠΟΛΛΑ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΓΝΩΜΙΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ``ΑΝΘΡΩΠΟΣ'' ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ``ΑΝΗΡ'' ΚΑΙ ``ΟΨΙΣ'' [ΟΡΑΩ-Ω, ΟΨΟΜΑΙ Ο ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ]. ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ``ΑΝΩ ΚΑΙ ΘΡΩΣΚΩ''... ΑΛΛΑ Η ΛΕΞΗ ΘΡΩΣΚΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΠΗΔΩ. ΑΝΑΠΗΔΑΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
    ΑΛΛΑ ΠΑΡ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΓΝΩΜΙΕΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ.
    ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΣΑΙ ΟΤΙ Η ΤΑΔΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ ΕΧΕΙ ΡΙΖΑ ... ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΚΗ!!!
    ΡΕ... ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΙΝΔΟΣ, ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΜΑΖΙ;
    ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΣΕ .... ΤΡΙΣΗΜΙΣΥ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ [ΑΝΤΙ ΤΡΙΑΜΙΣΥ], ΤΕΣΣΕΡΑΜΙΣΗ ΩΡΕΣ [ΑΝΤΙ ΤΕΣΣΕΡΕΣΗΜΙΣΗ].
    ΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ-Α ΕΙΝΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟΥ ΓΕΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ``ΤΑ ΤΡΙΑ''
    Η ΩΡΑ-ΕΣ ΕΙΝΑΙ ΘΗΛΥΚΟΥ. ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΣ, ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ [ΑΝ ΑΓΑΠΑΤΕ].
    ΤΡΕΙΣ ΝΕΟΙ, ΤΡΕΙΣ ΦΙΛΟΙ, ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ [ΠΟΥ ΗΤΑΝΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΦΟΡΑ].
    ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΛΑΘΗ.
    ΕΠΙΣΗΣ ΤΡΑΓΙΚΟ ΤΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΜΑΡΚΟΥΤΣΟΥ ΤΗΛΕΒΙΖΙΤΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΤΙΖΕΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΙΜΟ ΤΟ ΗΔΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΟ ΧΩΡΑΦΙ. ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΙΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΥΝΑΜΕΝΟ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΘΕΙ.
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΛΩΝΑ, ΑΛΛΑ Ο ΑΥΛΩΝΑΣ.
    Η ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΗ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΕΤΟΙΑ ΛΑΘΗ.
    ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΚΑΜΠΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗ. ΟΧΙ ΓΝΩΣΗ Η ΑΓΡΑΜΜΑΤΩΣΥΝΗ.
    ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΟΝΟ ΔΕΙΓΜΑ.
    ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συνεχίζω
    ... που έχει στην διάθεσή του ο άνθρωπος
    για την ανέλιξη του εγκεφάλου του"
    Έχω στην διάθεσή μου =διαθέτω
    Εδώ έχουμε το έχω σε πρωτεύοντα ρόλο αντί του συντομωτέρου ρήματος άνευ του έχω
    Παραδείγματα
    Έχω την αίσθηση αντί του αισθάνομαι
    Έχω την θέληση αντί του θέλω
    Έχω μια νύστα αντί του νυστάζω
    Έχω μια πείνα αντί του πεινάω
    Ο Γιάννης-Κοζάνη τώρα θα έλεγε ό,τι και η .... γιαγιά μου
    Αει πιδάκι μ΄ ό,τι έχ΄καθένας καλό κι ευλογημένο.
    Ανέλιξη εγκεφάλου
    Γνωρίζουμε τις προθέσεις που είναι προ-θέσεις
    Αυτές είναι (το γράφω για τα νεούλια του Διοδότου)
    Εν , εις εκ,
    εξ, συν , προ ,
    προς , ανά , κατά ,
    δια, μετά , παρά,
    αντι, αμφι, περί,
    από , υπό , υπέρ, επί,
    ένεκα, ένεκες, μέχρι, άχρι,
    άνευ, πλην ,χωρίς, έως.
    Μας τα μάθαιναν έτσι σε τριάδες και τραγουδιστά για απομνημόνευση
    Μετά το είπαν παπαγαλία και το κατήργησαν, άλλη παπαριά κι αυτή.
    Ένα ένα τα δολοφονικά τους βήματα, απόδειξις κι αυτή πως γνώριζαν καλά τον μηχανισμό
    Εμ κίσσινγκερ ήταν αυτός, ή κιλλικγκερ επί τω ακριβές.
    Ναι αλλά τι εστί εγκέφαλος;
    Ποιές απ΄τις προθέσεις υπάρχουν στην λέξιν εγκέφαλος;
    Προφανώς το εν
    Εν τέλει εγκέφαλος είναι κάτι τις που υπάρχει στο κεφάλι μας- κρανίο
    Πως μπορεί να ανελιχθή (ανελιχθή; ) ο εγκέφαλος αφού είναι υλικής υποστάσεως;
    Μπορεί να ανελιχθή το πνεύμα , ή ο νους, ή η ψυχή , ο εγκέφαλος όμως πως;
    Ανέλιξις μόνο μετά θάνατον.
    Στην επίγεια ζωή ΜΟΝΟ εξέλιξις και αυτή μετά κόπων βασάνων Θεία χάρητι
    Αν προσπαθήσουμε να διορθώσουμε εννοιολογικά συντακτικά και γραμματικά τον βάσκο καθηγητή
    ή τον μεταφραστή των λεγομένων του θα προτείναμε την πρό-ταση:

    " Μόνον με το θεϊκό δώρο της Ελληνικής γλώσσας, μπορεί να εξελιχθή ο άνθρωπος."
    Astillais

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΓΡΑΦΟΥΣΑ.
      ΣΤΑ ΤΑ ΕΙΣ ``ΓΚΕΡ'' ΛΗΓΟΝΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ``ΝΤΙΛΙΝΓΚΕΡ''
      ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ.
      ΤΡΙΑ-ΤΡΙΑ ΕΙΧΑ ΜΑΘΕΙ ΚΙ ΕΓΩ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΟΜΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΠΟΤΕ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ, ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΔΕ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ.
      ΠΙΝΕΙΣ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΧΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ!
      ΔΗΜΗΤΡΗΣ

      Διαγραφή
    2. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως οι ελληνογεννείς γλώσσες (ναι, ΚΑΙ η λατινική και
      το τέκνο της η Ιταλική) έχουν κρατήσει τις δομές της Αρχαίας Ελληνικής. Όσοι είναι κάποιων (χμ...) 10ετιών θα θυμούνται πόσο εύκολο ήταν να μάθεις την Ιταλική. Οι νέες γενιές δυσκολεύονται λόγω της δοτικής. Αν τους μιλήσεις για αυτή την πτώση δεν ξέρουν καν πως υπάρχει παρόλο που την χρησιμοποιούμε (αν και περιορισμένα) στην καθημερινότητα μας πχ "εν τω μεταξύ", "δόξα τω Θεό" κλπ.

      Και κάτι σχετικό να γελάσουμε:

      Της λέω "Απόψε θα βγω συν τοις άλλοις"
      Με ρωτάει "Ποια είναι η άλλη;".
      Της εξηγώ "είναι δοτική..."
      Και μου απαντά "Α! είναι και δοτική η κ@ριόλ@..."

      Διαγραφή
    3. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

      ΓΙΩΡΓΟ ΕΙΣΑΙ ΑΠΑΙΧΤΟΣ!

      Διαγραφή
    4. Αγαπητή Astillais το σχόλιο σου πυροδότησε μια μνήμη ότι είχα ένα μισοτελειωμένο αρθράκι όπου μέσα σε άλλα επίκαιρα θέματα είχα και μια ανάλυση σχετικά με τις προθέσεις και τις εννοιλογικές διαφοροποιήσεις που προσδίδουν στα ρήματα και τα ουσιαστικά καθώς και την μαγεία της Ελληνικής γλώσσας να επιτρέπει ή να αποτρέπει τέτοιες ενώσεις.

      Το όλοκληρωμένο πλέον αρθράκι εδώ:
      https://messinian-argonaut.blogspot.com/2021/06/blog-post_26.html3

      Ευχαριστώ προκαταβολικά όσους αφιερώσουν 5 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο τους!

      Διαγραφή
    5. Γιώργαρε, ο σύνδεσμος είναι χαλασμένος.

      Διαγραφή
    6. Γιώργος - Μεσσήνιος Αργοναύτης27 Ιουνίου, 2021 15:56

      εδώ:
      https://messinian-argonaut.blogspot.com/2021/06/blog-post_26.html

      Διαγραφή
  7. οταν ο τεραστιος Παναγιωτης μας(traianou.gr)
    εχει πει οτι στο μελλον το μεγαλυτερο προς
    διεκδικηση πανανθρωπινο κεφαλαιο απο τους
    "δυνατους" σημερα-αγγλια γερμανια ηπα ρωσσια
    και λοιπους- και πονηρους ανεκαθεν,θα
    ειναι η Ελληνικη γλωσσα μονο τυχαια δεν το
    λεει
    καλημερα σε ολους τους ωραιους ανθρωπους
    ο μελισσοκομος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Eιναι πραγματικα συγκλονιστικο συναισθημα, να μιλας και ταυτοχρονα να συνειδητοποιεις τι ακριβως λες,ενω μιλας και εκστομιζεις την καθε λεξη, ταυτοχρονα να σκεφτεσαι την σημασια της......Σουλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή