Το κάμπιγκ

γράφει η Αναστασία

 

Ύστερα από έναν πολύμηνο αναγκαστικό εγκλεισμό έχουμε την ανάγκη να ξεφύγουμε, έστω για λίγο, να κερδίσουμε όσο μπορούμε λίγο από το χαμένο μας χρόνο, να νιώσουμε τους παλμούς της φύσης, να έρθουμε σε επαφή με τους άλλους. Πράγματα που πριν τα είχαμε δεδομένα και αυτονόητα, έγιναν σπάνια πολυτέλεια και η προσπάθεια επαφής με τον άγνωστο ή ακόμα και με το «γνωστό» Άλλο κατάντησε ένα δύσκολο εγχείρημα, που δεν γνωρίζεις σε τι μπελάδες μπορεί να σε οδηγήσει.

Με τέτοιες σκέψεις και μετά από την επιβεβλημένη βίωση της απόλυτης μοναξιάς – και όχι της ευλογημένης μοναχικότητας- ξεκίνησα πριν είκοσι περίπου ημέρες για να έρθω σε ένα πανέμορφο μέρος αι να κάτσω όσο περισσότερο μπορώ, να πάρω ενέργεια από τη μητέρα φύση, να πατήσω χώμα, να αφήσω την υγρή αγκαλιά της θάλασσας να θεραπεύσει τις πληγές της ψυχής, να αιωρηθώ τις νύχτες στον έναστρο ουρανό και να δω και τους άλλους ανθρώπους να ζουν όπως αξίζει σε έλλογα και ελεύθερα όντα.

Διάλεξα ένα κάμπιγκ που είχα πληροφορίες πως διαφέρει  από τα συνηθισμένα, λίγο χύμα, χωρίς  περιορισμούς και με κόσμο κάπως πιο «ψαγμένο». Τις πρώτες ημέρες βρέθηκα σε κατάσταση τρανς, ευχαριστώντας το Θεό που με αξίωσε να δω και να απολαύσω έστω ένα απειροελάχιστο κομμάτι από το πρόσωπό Του, ύστερα από μια διαρκή στέρηση κάθε απλής ανθρώπινης χαράς.  Όλα αυτά όμως άρχισαν κάπως να ξεθωριάζουν τις επόμενες ημέρες, όταν γνωρίστηκα με ανθρώπους και άρχισαν διάφορες συζητήσεις. Η αλήθεια είναι πως κι αυτό ήταν μια μεγάλη ανάγκη μου, που είχα παραβλέψει και το συνειδητοποίησα παρακολουθώντας τον εαυτό μου να συναναστρέφεται με μεγάλη ευκολία διάφορους ετερόκλητους ανθρώπους. Εδώ υπάρχουν διάφορες «φυλές», όπως θα έλεγε και ο «ομορφάντρας» που μας ξεβλάχεψε.  Από τους λεγόμενους «άπλυτους», τους λεγόμενους «ακροδεξιούς», θεούσες και θεούσους, ελάχιστους ξένους – ιδίως Γερμανούς – έως και τους χαλαρούς οικογενειάρχες με τα πιτσιρίκια τους και τα σκυλιά τους, αρκετούς από την κοντινή πόλη και βέβαια τους ντόπιους εργαζόμενους στο κάμπινγκ και στα γύρω μπαράκια και εστιατόρια.

Έτσι λοιπόν, με μια απροσδόκητη κοινωνικότητα και καταπιεσμένη τη διάθεση αληθινής επικοινωνίας, χωρίς να το επιδιώξω βρέθηκα να κάνω ένα είδος γκάλοπ, ως προς την κατάσταση που βιώνουμε, μια και μου δίνεται η ευκαιρία να έρχομαι σε συνεχή επαφή με πολλών ειδών ανθρώπους, με διαφορετικές  ιδεολογίες και ιδεοληψίες. Τα αποτελέσματα αυτής της προσωπικής δημοσκόπησης είναι κάπως «περίεργα» και εξηγούμαι:

1.    Οι άπλυτοι κατά συντριπτική πλειοψηφία είναι «αρνητές», όχι μόνο του μπολιάσματος, αλλά και της όλης παγκόσμιας κατάστασης του υγειονομικού φασισμού. Ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο δεν εμβολιάζονται, λένε.

 

2.       Οι φιλήσυχοι οικογενειάρχες στη συντριπτική τους πλειοψηφία όχι μόνο είναι εμβολιασμένοι, αλλά έχουν ήδη κάνει την πρώτη δόση στους εφήβους τους και περιμένουν πως και πώς να εμβολιάσουν και τα μικρότερα  παιδιά τους. Από το διπλανό τροχόσπιτο, που μένει μια μεγάλη οικογένεια πλήρως εμβολιασμένη, ακούω συνεχώς συζητήσεις θέλω δε θέλω. Ότι λοιπόν και να συζητούν, το πιο άσχετο θέμα, στο τέλος με μια εκπληκτική μαεστρία, το γυρίζουν στο μπόλι. Και τι δεν ακούνε τα ταλαίπωρα αυτιά μου!!! Υποτίθεται ότι είναι άνθρωποι ανώτερης και ανώτατης παιδείας – ο ένας από αυτούς μάλιστα και ανώτερος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, τρομάρα του- και το τι λένε είναι να απορείς πως μιλάνε ακόμα ανθρώπινα και δεν γρυλίζουν …..Τέτοιου μεγέθους άγνοια και ύβρις….

 

3.       Δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητος ο αριθμός των ήδη εμβολιασμένων εφήβων. Κοριτσάκια πανέμορφα και αγόρια γεμάτα ενέργεια και σφρίγος, έβαλαν το δηλητήριο μέσα τους και κυκλοφορούν με το πας με το 150ευρο της κούλας στο χέρι για να πληρώσουν στη ρεσεψιόν, στο μπαρ  και στο μίνι μάρκετ.

 

4.    Έξαλλοι εμβολιάκηδες βόσκουν ελεύθερα και αμολούν κατάρες για τους ανεμβολίαστους που δεν κρατούν αποστάσεις στην παραλία και θα αναγκάσουν τους άμεμπτους «ειδικούς» να επιμείνουν στον εμβολιασμό των μικρών παιδιών. «Αυτοί οι ψεκασμένοι αρνητές ευθύνονται για τον εμβολιασμό των παιδιών μας κι αν μας πάθουν κάτι μετά το εμβόλιο, θα θέλουν σκότωμα»….Μίσος απύθμενο, που το έκρυβαν άραγε τόσο καιρο;;;;;;!!!!

 

5.  Προς ευχάριστη έκπληξη, αρκετοί από τους «απλούς αγράμματους»  ανθρώπους, αλλά στην πλειοψηφία τους ντόπιοι εργαζόμενοι από τα γύρω χωριά, είναι ολόψυχα εναντίον του υποχρεωτικού εμβολιασμού και των μέτρων της κουλοκυβέρνησης.  

 

6.       Το «καλύτερο» το κρατάω τελευταίο. Τελικά, η επίσημη «εκκλησία» έχει κάνει μεγάλη ζημιά. Καλύτερα δουλικά του οξαποδώ από τους πολιτικούς και τους «επιστήμονες» δεν νομίζω ότι έχουν βρει οι νεοταξίτες.  Όσοι ντόπιοι έχουν εμβολιαστεί, το έκαναν μέσα από τις προτροπές των ρασοφόρων τράγων. Άνθρωποι καλοπροαίρετοι και θεοσεβούμενοι,  ενώ δεν ήθελαν να προχωρήσουν στο απονενοημένο διάβημα, πείσθηκαν τελικά από τους διάφορους «πνευματικούς» και το έκαναν, πιστεύοντας πως έτσι εκτελούν θεάρεστο έργο. Και δεν φτάνει αυτό, αλλά κάποιοι αναμβολίαστοι, αλλά φανατικοί θρησκόληπτοι - ιδίως παλαιοημερολογίτες- βγάζουν λυσσώδη λογύδρια εναντίον όλων των αμαρτωλών και βέβαια του νέου ημερολογίου, που «φταίνε για όλα τα δεινά και γι’ αυτό ο Θεός θα μας κάψει και θα σώσει μόνο αυτούς που θα τους δώσει σήμα να πάνε στα βουνά και θα φροντίσει για την τροφή τους, όπως τους εβραίους με το μάνα εξ’ ουρανού».

Αυτό το μωσαϊκό ανθρώπων εκ των πραγμάτων συναναστρέφομαι  εις τας εξοχάς και διαβάζοντας το κείμενο του Εργοδότη, συμφωνώ κι εγώ πως είμαστε ένα βήμα πριν την οριστική μας καταβαράθρωση.