Επικοινωνία: diodotos.k.t@gmail.com

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023

Για να μαθαίνουν τα Ελληνόπουλα την Ιστορία του γένους μας.


--------------------------------------------------------------------------------

ΔΕΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,

 ΖΩΝΤΑΝΑ, ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΝΕ, ΕΔΩ !
----------------------------------------------------------------------------------

Τον Ξεσηκωμό δεν τον έκαναν λευκοντυμένα ευγενικά τσολιαδάκια που άκουγαν Μότσαρτ και Μπετόβεν· που χόρευαν λεπτεπίλεπτα βαλς σε σαλόνια με αφράτες πολυθρόνες και πολύχρωμες μεταξωτές ταπετσαρίες στους τοίχους. 
 
Τον κάμανε αγριάνθρωποι μουστακαλήδες, που φορούσαν λερή φουστανέλλα και τρύπια τσαρούχια, αποφασισμένοι για ζωή και θάνατο. Χόρευαν τον πρωτόγονο πυρρίχιο χορό τους, τον "τσάμικο", με γκρινιάρηδες ζουρνάδες και πολεμικά σκληρόηχα νταούλια που αντηχούσαν βαριά, πέρα ως πέρα στα πέτρινα χωριά τους.
Αρχέγονοι ρυθμοί και μελωδίες που ήχησαν άλλοτε σε χαροκόπι και άλλοτε σαν πολεμιστήριο σάλπισμα και χορός στρατολόγησης πολεμιστών (Γραβιά, 1821). 
 
Άνθρωποι-θεριά, που το μάτι τους γυάλιζε από την φλογερή επιθυμία για "μιας ώρας ελεύθερη ζωή" (Ρήγας, 1797), σαν εκείνη που απολάμβαναν οι αητοί κι οι πέρδικες στα πετρωτά και δασωμένα βουνά τους (Κατσαντώνης). Παλληκαράδες αληθινοί, που προκαλούσαν τούς πανικόβλητους οθωμανούς "σταθήτε ωρέ περσιάνοι να μετρηθούμε !" (Νικηταράς). 
Που από την κορφή του λόφου σήκωναν προς τον σαστισμένο εχθρό περιπαικτικά/υποτιμητικά τη φουστανέλλα τους και του έδειχναν ποιον είχαν διορίσει στρατηγικό συμβουλάτορά τους (Καραϊσκάκης, 1827). 
 
Που σαν άλλοι Λεωνίδες, ευρισκόμενοι στην πιο δεινή θέση, ειρωνεύονταν τους μουρτάτες πως "τα κλειδιά της πόλης είναι κρεμασμένα στις μπούκες των κανονιών μας" (Μεσολόγγι, 1826). Ψημένοι πολεμιστάδες, που βάζαν τούς δεκάχρονους υιούς τους να ματώσουν για πρώτη φορά στην μάχη τ´ άρματα και να τα τιμήσουν (Καστάνιτσα, 1780).
 
Τον Ξεσηκωμό, δεν τον έκαναν κυριλέδες νησιώτες "έμποροι", που κάτεχαν από διεθνείς συναλλαγές, ναυτικό δίκαιο και χρηματοπιστωτικές αξίες.
 
Τον έκαμαν θαλασσοδαρμένοι πειρατές, που έσπαγαν με τη ναυτοσύνη τους αποκλεισμούς της θαλασσοκράτειρας Αγγλίας για να μπουν στα λιμάνια, γιατί δεν κάτεχαν κανέναν αξιώτερο από τον εαυτό τους να τους δίδει διαταγές. 
Με θράσος, αν και αιχμάλωτοι, κοίταξαν κατάματα τον ναύαρχο Νέλσωνα και τόλμησαν να του πουν "αν σε είχα στα χέρια μου,θα σε κρεμούσα απ´ το κατάρτι !" (Μιαούλης, 1802). 
Τον έκαναν τα καταδρομικά "Μαύρα Καράβια" του Γιάννη Σταθά, που πρώτα σήκωσαν την σύγχρονη γαλανόλευκη κι έκαναν "το πέλαο να κοκκινήσει" (Σκιάθος, 1808).
 
Τον Ξεσηκωμό, δεν τον έκαναν ξιπασμένες φεμινίστριες. 
 
Τον έκαναν αντρογυναίκες-καπετάνισσες που τίμησαν το οικογενειακό τους όνομα, που διέθεσαν την περιουσία τους και τους γυιους τους στον Αγώνα, σαν την μάνα Υψηλάντισσα και την Μαυρογένους ή που καβάλησαν τα καράβια των αντρών τους, σαν την Μπουμπουλίνα και που βρόντηξαν τα άρματα των αντρών τους, σαν την Δέσπω ή που ντύθηκαν αντρικά μόνο και μόνο για να μπουν στον Αγώνα (τραγούδι της Αρκαδιανής). 
Τον έκαναν οι σκληρές νοικοκυρές του χωριού, που ζύμωναν για τα παλληκάρια, που φύλαγαν στο πόστο των αντρών για να ξαποστάσουν κι εκείνοι μια στάλα, που γέμιζαν τα τουφέκια των σκοπευτών στον λίγο χρόνο ανάμεσα σε δυο βολές. 
Οι γυναίκες και τα μωρά τους, που έφτιαχναν μπαρουτόβολα στους μύλους της Δημητσάνας. Οι γυναίκες και τα πιτσιρίκια, που ξυπόλητοι ανέβαιναν τα βουνά σαν μαντατοφόροι.
 
Τον Ξεσηκωμό, δεν τον έκαναν άεθνοι προλετάριοι.
 
Τον έκαναν νοικοκυραίοι και απλοί χωριάτες, οι φορείς ενός πολιτισμού με τις ρίζες του στο άμεσο ιστορικό παρελθόν μας, που αναγνώριζαν πως "ο Βασιλιάς τους εσκοτώθη και καμιά συνθήκη δεν έκαμε με τους Τούρκους" (Κολοκοτρώνης προς τον Αμιλτον).
Τον Ξεσηκωμό, δεν τον έκαναν άεργοι ρεμπεσκέδες επειδή δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν.  
Ήταν ο ανθός της ελληνικής νεολαίας, που διαβιούσε στις ακμάζουσες ελληνικές παροικίες της Ρωσίας, της Κεντρικής Ευρώπης και της Ιταλίας, που σπούδαζε στα πανεπιστήμιά τους.
Τα εικοσάχρονα αυτά παιδιά, προέλασαν και πέθαναν στα Βαλκάνια εμπνεόμενοι, όχι από το αόριστο γι αυτούς και ξένο κίνημα του Διαφωτισμού, αλλά από τη δόξα και πολεμική ισχύ της Αρχαίας Θήβας. Εμπνεόμενοι από το πολίτευμα του Τίμιου Σταυρού που αποτύπωσαν στην Πολεμική τους Σημαία με την βυζαντινή επιγραφή ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ (Δραγατσάνι, 1821).
 
Τον Ξεσηκωμό, δεν τον έκαναν διορισμένοι "άριστοι".
 
Τον έκαναν μπαρουτοκαπνισμένοι βετεράνοι, που την στρατηγία τους την επιβεβαίωναν στη μάχη και τα αριστεία τα ελάμβαναν μετά την έκβασή της (Κεφαλόβρυσο, 1823). 
Οι στρατιώτες που δεν ξέρανε από ασκήσεις "ακριβείας" και "πυκνής τάξεως", αλλά καταλάβαιναν άριστα τα παραγγέλματα "φωτιά Έλληνες !", "Κώλο με κώλο, ρεεεε !" (Μάχη της Γράνας, 1821).
 
Τον Ξεσηκωμό τον έκαναν οι παπάδες του χωριού, που με το ένα χέρι έβαναν ευλογητό και με το άλλο έπαιρναν ανελέητα κεφάλια. 
Που στάθηκαν ανδροπρεπώς στα ταμπούρια τους μπροστά σε τακτικό στρατό και δεν καταδέχθηκαν να μαζέψουν τα καρφοπέταλα του Μπραΐμη (Μανιάκι, 1825).
Κι όσο θρασείς κι ατρόμητοι αν ήσαν μπροστά στους ανθρώπους, όσο παράτολμοι καταδρομείς κι αν ήσαν στη μάχη, με τόση ταπεινότητα έκαναν την ενδοσκόπησή τους, την προσευχή τους και μονολόγησαν πριν τη μάχη "Κωσταντή, σήμερα θα πεθάνεις" (Κανάρης, 1822). 
Με τόση αποφασιστικότητα πριν το μαρτύριο ομολόγησαν Πατρίδα και Πίστη "Γραικός γεννήθηκα, γραικός θέ να πεθάνω" (Διάκος, 1821).
 
Στην Επανάσταση, δεν ρίξαμε γαρύφαλα κι αγάπες, ρόδα κι αμφιβολίες. 
 
Ρίξαμε μπαρούτι και μολύβι, φωτιά και θειάφι. Σύραμε με σιγουριά τα γιαταγάνια. 
Ξεσκίσαμε -κυριολεκτικά- κόσμο και κοσμάκη. Σφάξαμε ανελέητα κάθε μουσλίμι που βρέθηκε στον δρόμο μας, με κάθε πρόσφορο και βάρβαρο τρόπο, από το Δραγατσάνι ως την Κύπρο. 
Τ´ αγαρηνά κορμιά στρώθηκαν στους δρόμους και τα άλογά μας δεν πάταγαν καλντερίμι πια (Τριπολιτσά, 1821). Με τα κεφάλια τους κι ασβέστη, χτίσαμε πυραμίδες μακάβριες (Τρίκορφα 1779, Αράχωβα 1826), τρόπαια φοβερά για να σκιάζονται παντοτινά οι οχτροί. Κάναμε "μάνες δίχως γυιους, γυναίκες δίχως άνδρες, μωρά παιδιά δίχως μανάδες". 
Ταΐσαμε όλα τα μαυροπούλια του Μωριά, της Ρούμελης και της Ηπείρου με τούρκικο κρέας. 
Κλαίγαν στην Τουρκιά τα χάνια γι' άλογα και τα τζαμιά γι' αγάδες (Δερβενάκια, 1822) .
 
Ήμασταν οι φοβεροί τουρκομάχοι, που βαφτιστήκαμε σαν Χριστιανοί μία φορά με το λάδι και σαν Έλληνες μία με το αίμα των εχθρών μας για την ελευθερία της Πατρίδος (Βαλτέτσι, 1821). 
Και τύψεις δεν είχαμε· ούτε μετανιώσαμε ποτέ· ούτε απολογηθήκαμε για τα πολεμικά, τρομερά αλλά τίμια, έργα μας.
Μόνο κουράγιο δίναμε στον αποκαμωμένο εαυτό μας, σφίγγαμε τα δόντια μέσα στη φρίκη της σφαγής, για να συνεχίσουμε να σφάζουμε :  "κουράγιο Νικήτα, τούρκους σφάζεις !" (Δερβενάκια, 1822) . 
 
Η λύσσα, το μίσος, η θέληση για αποτίναξη της Οθωμανικής τυρρανίας  ήταν η κινητήριος δύναμή μας κι ο όλεθρος το αποτέλεσμά της. 
Μείναμε πιστοί στον όρκο "τούρκος μη μείνει στον Μωριά, μηδέ στον κόσμον όλον". 
Τους πολεμήσαμε, κάναμε το αίμα τους να τρέξει με ό,τι όπλα διαθέταμε. 
 
Και τ´άκουγε απ´ απέναντι ο ποιητής : κούφια ντουφέκια, σμίξιμο σπαθιών, ξύλα, πελέκια, τρίξιμο δοντιών ! " (Ύμνος εις την Ελευθερίαν, 1823). 
Και φανήκαμε πρόθυμοι να πάρουμε το ρίσκο του πολέμου. 
Να βιώσουμε χωρίς δισταγμό τον Θάνατο, αν δεν μπορούμε να έχουμε Ελευθερία. 
Να μετρηθούμε στα ίσα με τον Χάροντα στα αιώνια Μαρμαρένια Αλώνια
του Διγενή και του Μεσολογγιού.
 
Μας έσφαξαν κι εκείνοι, όπου μας βρήκαν, με τον πιο απάνθρωπο τρόπο για να μας λυγίσουν. 800.000 νεκρούς θρηνήσαμε στον Αγώνα.
Σφαγμένους και εξανανδραποδισμένους (Ψαρρά, Χίος, Κρήτη, Κύπρος, Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία), καμμένους (Κάσσος), πεσόντες στις μάχες, λιμοκτονήσαντες (Μεσολόγγι), ανυπότακτους αυτόχειρες (Κούγκι, Ζάλογγο, Μονή Σέκου, Μεσολόγγι, Νάουσα), τιμωρημένους αυτόμολους, θύματα των εμφυλίων πολέμων, πυρπολυμένα χωριά, ισοπεδωμένες περιουσίες, κομμένα καρποφόρα δέντρα.
 
Αλλά θαρρετά τους μηνύσαμε πως πέτρα απάνω στην πέτρα να μην αφήσουν, έστω κι ένας από εμάς να μείνει όρθιος, θα τους πολεμούμε· να βγάλουν απ´το νου τους το προσκύνημα (Κολοκοτρώνης, 1827).
 
“Το Ελληνικόν Εθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας, και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον, διά των νομίμων Παραστατών του, εις Εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και Ανεξαρτησίαν” (Προοίμιο Συντάγματος. Επίδαυρος, 1822).
 
Η Επανάσταση, ο Ξεσηκωμός του Γένους, ήταν ολοκληρωτικός ΠΟΛΕΜΟΣ.
Όλα τα άλλα γεγονότα της περιόδου είναι απλές υποσημειώσεις σε αυτόν….
 
 
Θεόδωρος Γιαννακόπουλος

 

dynatielladanews.com

 

 

23 σχόλια:

  1. Η απόλυτως ορθή διατύπωσις του μεγαλείου, αλλά και της πραγματικής αξίας εις παγκόσμια κλίμακα, της Εθνικής ημών Παλιγγενεσίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ


    ΑΓΓΕΛΙΚΗ-ΑΧΑΡΝΑΙ🌷

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΙΤΙΕΥΣ27 Μαρτίου, 2022 04:06

    ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ κ.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟ ! ΖΗΤΩ ΤΟ ΓΕΝΟΣ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανατριχιαστικό

    Είθε να αξιωθούμε όπως εκείνοι την ελευθερία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τόσες πληροφορίες και τόσα συναισθήματα σε ένα κείμενο!! Σε ευχαριστώ!
    Μαίρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Από τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει για την Επανάσταση των Ελλήνων του 21. Εύγε Έλληνα! Αυτοί είμαστε οι Έλληνες το dna δεν αλλάζει μόνο κοιμάται μέχρι την ΣΩΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ. Ο πόλεμος δεν μαθαίνεται σε καμιά σχολή ως έλεγε ο Παπαφλέσσας, όταν θάρθει η Άγια κείνη ώρα όλοι πολεμιστές είμαστε... μην απογοητεύεσθε ωρέ Έλληνες, όταν θάρθει η ώρα... θα πάρουμε την Ελλάδα μας πίσω... και αυτή τη φορά γνωρίζοντας ποιοι είναι οι εχθροί του ΈΘΝΟΥΣ μας!!!
    ΔΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι μαθητές μια χαρά μαθαίνουν να τραγουδούν "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" και "Μακεδονία ξακουστή"...Εξαρτάται από τον δάσκαλο που θα τους μάθει και την ιστορία μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χαράλαμπος24 Μαρτίου, 2023 15:22

    Εξαιρετικό κείμενο.
    Καθαρό και δυνατό σαν την αλήθεια.
    Αυτή την αλήθεια για την Ελλάδα που πασχίζουν πολλοί να θάψουν ή να διαστρεβλώσουν.
    Αυτή την αλήθεια που δεν πρέπει να ξεχάσουμε γιατί και σήμερα είμαστε σκλαβωμένοι αλλά χωρίς όπλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Από τις αναφορές ηρώων, τις εικόνες, τις Ιστορίες λείπει διαχρονικά η ηρωϊκότερη, ή τουλάχιστον μία από τις ηρωϊκότερες μορφές του αγώνα:
    ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΠΑΣ Ο ΣΕΡΡΑΙΟΣ:
    Ο ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΏΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
    Έδωσε στον αγώνα:
    Μια τεράστια περιουσία (θα μπορούσε να ζει, ζωή χαρισάμενη)
    Τη ζωή 3, ή 4 γιών του (Ο ένας εξ αυτών πολέμησε και σκοτώθηκε στο Μανιάκι)
    Τέλος την ίδια του τη ζωή!
    Και παραμένει ένας ΞΑΧΑΣΜΕΝΟΣ ΗΡΩΑΣ!!
    Πόσοι ανά την Ελλάδα τον έχουν ακουστά;;
    Γιατί βρε παιδιά;; Επειδή ήταν Μακεδόνας;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά!

      Δανάη μου, δες και αυτό το άρθρο.. :

      Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ - ΜΟΝΟ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΥΠΕΣΤΗ ΤΖΙΧΑΝΤ

      https://diodotos-k-t.blogspot.com/2021/03/blog-post_69.html#more

      .

      Διαγραφή
    2. Εξαιρετική ανάρτηση Κώστα!
      Θα ήταν ευχής έργο, αν μπορούσες (εφόσον το θέλεις φυσικά) να έκανες και ένα αφιέρωμα στην ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΗΡΩΑ! Η ζωή του, η προσφορά του, οι αγώνες του και η προδοσία που υπέστη συγκινούν και τον πλέον αδιάφορο!
      Τελικά κάθε τόπος βγάζει ήρωες, βγάζει και προδότες! Αλλά είθισται τους τελευταίους πολλές φορές να τους αποκαλούν "Εθνάρχες"!
      Ο νοών νοείτω!

      Διαγραφή
  10. Ευγε, και παλι ευγε για την μνημονευση των ηρωων του Εθνους. Πραγματικη προσφορα στα νειατα της Ελλαδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο John Edward Trelawny, συμπολεμιστής, σύντροφος και γαμπρός του Οδυσσέα Ανδρούτσου, έζησε στο πετσί του τα γεγονότα στην επαναστατημένη Ρούμελη από το 1823 και μετά, τις εμφύλιες διαμάχες και τις ίντριγκες, και γνώρισε από πρώτο χέρι τους πρωταγωνιστές όσο και τους απλούς μαχητές. Τα Απομνημονεύματα του Τρελώνη είναι δύο βιβλία μαζί. Στο πρώτο μέρος αφηγείται τη ζωή του με τα μυθικά τέρατα της αγγλικής λογοτεχνίας (τον “Κύκλο της Πίζας”), τον Βύρωνα, την Μαίρη Σέλλεύ, συγγραφέα του Φρανκενστάιν, τον Πέρσυ Σέλλεύ κ.α.
    Ο Τρελώνη επιπλέον προβαίνει σε πολλές, όχι κολακευτικές, παρατηρήσεις για τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά των Ελλήνων και την συνεχή διχόνοιά τους, την φιλοχρηματία και την διαφθορά τους. Στιγματίζει δε έντονα την κατασπατάληση του πρώτου αγγλικού δανείου. Ενδιαφέρεται όμως έντονα για την τύχη της Επανάστασης, όπως δείχνει και η αλληλογραφία του με τον φιλέλληνα Αγγλο συνταγματάρχη Τσαρλς Ναπιέρ, όπου αναζητούν την κατάλληλη και ορθολογική στρατηγική για την αναχαίτιση του Ιμπραήμ.
    https://terrapapers.com/entouart-treloni-anypotaktos/
    Η Αντιμετώπιση των Αγωνιστών του 1821
    Η εφιαλτική, προδοτική κι επαίσχυντη από τους Κυβερνώντες, Αντιμετώπιση των Αγωνιστών του 1821. Κραυγαλέες περιπτώσεις οι θανατικές καταδίκες των πατριωτών στρατηγών Θεοδώρου Κολοκοτρώνη (25 Μαΐου 1834) και Γιάννη Μακρυγιάννη (16 Μαρτίου 1853), του Νικολάου Πλαπούτα,...
    https://terrapapers.com/i-antimetopisi-ton-agoniston-tou-1821/
    Αντιγόνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΕΣΕΙΣ...ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ...ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ... ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΑΦΛΕΣΣΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΥΑ...ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ...

    ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ 1821 ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ...

    ΟΤΑΝ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΕΜΑΘΕ ΟΤΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΛΙ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΦΟΡΕΣΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΛΑΜΠΡΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΘΕΙ...ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΕΝΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ 32 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΚΑΙ ΣΚΙΣΜΕΝΗ ΦΟΥΣΤΑΝΝΕΛΑ...ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΤΕΛΟΣ...

    ΥΓ. ΑΙΝΤΕ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΙΝΕΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΛΑΓΟΥΜΙΑ ΣΑΣ ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΤΑΚΗΔΕΣ...ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ.......

    ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη, από μικρό παιδί με είχε συνταράξει το ότι η λαβή από το 7ο σπαθί του Νικηταρά, που είχε σπάσει κι αυτό, είχε κολλήσει στο δέρμα της παλάμης του, και το χέρι είχε πάθει αγκύλωση και γυναίκες χειροπρακτικές κατάφεραν να τού το ανοίξουν. Αυτό και μόνο μού έφερε στο μυαλό την εικόνα ενός Νικηταρά που έκοβε ανεξαιρέτως και σαν ασταμάτητο αγρίμι, τουρκικά κεφάλια. Γι αυτό καθιερώθηκε στο μυαλό μου ως ο πιο γενναίος και ξεκίνησα τις επετειακές αναρτήσεις με αυτόν.

      Καλή αυριανή φίλε μου Γιάννη
      και
      Καλή Λευτεριά!

      Διαγραφή
  13. Σχετικά με ότι προανέφερα... Άλλη μία απόδειξη ότι η Επανάσταση του 21 ήταν ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ και όχι "ταξική πάλη", όπως λένε οι Αριστεράντζες:
    https://www.youtube.com/watch?v=GjpVlIdPIbI

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγάντα ωρέ Έλληνες και ήμαρ εστίν σταματήστε να ασχολείσθε και να αποδυναμώνεσθε ψυχολογικά από τους μασκοφόρους ελληνέζους που δεν έχουν σχέση με το ΕΘΝΟΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ !
    Η ώρα των Ελλήνων σιμώνει... ανεβείτε γιατί εμείς όλοι που τώρα γράφουμε στα πληκτρολόγια είμαστε οι απόγονοι Εκείνων των Ελλήνων που άριστα περιγράφει ο συγγραφέας του εξαιρετικού κειμένου
    Α και κάτι άλλο...
    Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΛΑΚΕΡΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗ γι'αυτό και γίνονται όλα αυτά για να καούν τα ξερόχορτα και τα ερπετά που ήταν κρυμμένα μέσα σε αυτά... ειλικρινά δεν έχω καμμία αμφιβολία για αυτό.
    Οι ιδιοκτήτες της Ελλάδας μας είμαστε ΜΟΝΟ εμείς, πιστέψτε το και θα νιώσετε το αίμα να κυλάει στις φλέβες σας με αλλοτινών καιρών ορμή.
    Δική μας η ΕΛΛΑΣ και ας το ακούσουν παντού σε όλα τα κράτη και σε όλα τα σύμπαντα!
    ΔΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΗΛΙΑΣ ΠΕΡΓΑΝΤΗΣ:
    Ο φωτογράφος που «ζωντανεύει» το 1821

    https://ibb.co/SmCHGxt

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ '21, ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΒΕΒΑΙΑ ΑΝΗΚΕΙ Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ Η ΔΟΞΑ, ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ. ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ``ΟΙΚΟΝΟΜΙΣΙΑ'' ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΑΚΗ. ΕΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΕΡΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΛΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΦΙΛΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΙ.
    ΕΔΙΩΞΑΝ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ, ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ.
    ΟΙ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ ΟΜΩΣ ΕΠΙ ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΝ. ΖΟΥΝ, ΚΑΙ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ.
    ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΥΦΗΜΙΕΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.

    ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή