Make Nazism Great Again ( Καν’ τε το ναζισμό σπουδαίο ξανά..)

του Pepe Escobar

Σχόλιο Διόδοτου: Το άρθρο του Πέπε (θεός!) τα λέει χύμα και σκληρά για το ποιός είναι ποιός ΑΚΡΙΒΩΣ! Καταγράφεται Παγκόσμια Ιστορία ζωντανά. Πετάει όλη τη Δυτική Νεοταξική Παραπληροφόρηση ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ στα σκουπίδια!!! Αυτά γιατί κάνουν πως δεν τα ξέρουν, μέχρι και κάποιοι καλλιτέχνες που λογίζονται ξύπνιοι και πολιτικοποιημένοι αλλά παρόλα αυτά συντάσσονται με το μέρος του βούρκου σαν να πρόκειται για κάποιο αγωνιζόμενο έθνος που τού επιτίθεται ο κακός χίτλερ-Πούτιν ; Τα καθίκια οι καμπαλιστές πάνε να μάς τρελλάνουν  αντιστρέφοντας και διαστρέφοντας τα πάντα, αλλά ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ να τα καταπιούμε! Εξάλλου την Ουκρανία ήδη την έχουν χάσει.

 

(Σημείωση Διόδοτου: Οι φράσεις του κειμένου που βρίσκονται μέσα σε παρένθεση, είναι προσθήκες δικές μας, για καλύτερη κατανόηση αγνώστων στον περισσότερο κόσμο όρων. Το άρθρο γενικά μάς κούρασε στη μετάφραση -κράτησε 3 ώρες περίπου- λόγω εννοιών που δεν αποδίδονταν σωστά από ιντερνετικά βοηθήματα, αλλά άξιζε τον κόπο! Παρατηρήσαμε εντωμεταξύ στο διήμερο, έναν νέο όρο να χρησιμοποιείται ευρέως για την Νατοϊκή Δύση -όπως εδώ από τον Εσκομπάρ- στην ρωσική, στην ευρωπαϊκή-φιλορωσική και στην κινεζική αρθρογραφία: "Αυτοκρατορία του Ψεύδους")

 

Ο υπέρτατος στόχος είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία, η Ουκρανία είναι απλώς ένα πιόνι στο παιχνίδι - ή ακόμα χειρότερα, απλό κρέας για κανόνια.

Όλα τα μάτια είναι στραμμένα στη Μαριούπολη. Από το βράδυ της Τετάρτης, πάνω από το 70% των κατοικημένων περιοχών ήταν υπό τον έλεγχο του Ντονέτσκ και των ρωσικών δυνάμεων, ενώ οι Ρώσοι πεζοναύτες, η 107η ταξιαρχία του Ντονέτσκ και οι Τσετσένοι Spetsnaz, με επικεφαλής τον χαρισματικό Adam Delimkhanov, είχαν εισέλθει στο εργοστάσιο Azov-Stal - το αρχηγείο της νεοναζιστικής ταξιαρχίας Azov.

Στο Αζόφ εστάλη ένα τελευταίο τελεσίγραφο: να παραδοθεί μέχρι τα μεσάνυχτα - ή αλλιώς, όπως σε μια λεωφόρο χωρίς αιχμαλώτους για την κόλαση.

Αυτό συνεπάγεται μια σημαντική αλλαγή παιχνιδιού στο ουκρανικό πεδίο μάχης- η Μαριούπολη πρόκειται τελικά να αποναζιστικοποιηθεί πλήρως - καθώς το απόσπασμα Azov που έχει οχυρωθεί εδώ και καιρό στην πόλη και χρησιμοποιεί πολίτες ως ανθρώπινες ασπίδες ήταν η πιο σκληρή δύναμη μάχης τους.

Εν τω μεταξύ, ο απόηχος από την Αυτοκρατορία του Ψεύδους σχεδόν πρόδωσε όλο το παιχνίδι. Δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόθεση στην Ουάσινγκτον να διευκολύνει ένα ειρηνευτικό σχέδιο στην Ουκρανία - και αυτό εξηγεί την ασταμάτητη παρελκυστική τακτική του κωμικού Ζελένσκι. Ο υπέρτατος στόχος είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία, και γι' αυτό δικαιολογείται ο Totalen Krieg εναντίον της Ρωσίας και όλων των ρωσικών πραγμάτων. Η Ουκρανία είναι απλώς ένα πιόνι στο παιχνίδι - ή ακόμα χειρότερα, απλό κρέας για κανόνια.

Αυτό σημαίνει επίσης ότι οι 14.000 θάνατοι στο Ντονμπάς τα τελευταία 8 χρόνια θα πρέπει να αποδοθούν άμεσα στους Exceptionalists (όρος που σημαίνει στο περίπου κάτι σαν "Εναντιωτές"). Όσο για τους Ουκρανούς νεοναζί όλων των ειδών, είναι εξίσου αναλώσιμοι με τους "μετριοπαθείς αντάρτες" στη Συρία, είτε αυτοί συνδέονται με την Αλ Κάιντα είτε με τους ισλαμιστές (ISIS/Daesh). Εκείνοι που μπορεί τελικά να επιβιώσουν μπορούν πάντα να ενταχθούν στην εκκολαπτόμενη νεοναζιστική Α.Ε. που χρηματοδοτείται από τη CIA - το κακόγουστο remix της Τζιχάντ Α.Ε. της δεκαετίας του 1980 στο Αφγανιστάν. Θα είναι κατάλληλα "καλιμπραρισμένοι".

Μια γρήγορη ανακεφαλαίωση των νεοναζί

Μέχρι τώρα μόνο οι εγκεφαλικά νεκροί σε όλο το ΝΑΤΟϊσταν - και υπάρχουν ορδές - δεν γνωρίζουν το Μαϊντάν του 2014. Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν ότι ήταν ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας Αρσέν Αβάκοφ, πρώην κυβερνήτης του Χάρκοβο, ο οποίος έδωσε το πράσινο φως για την υλοποίηση μιας παραστρατιωτικής οργάνωσης 12.000 ατόμων από 82 χούλιγκανς ποδοσφαιριστών της Σέχτας που υποστήριζαν την Ντιναμό Κιέβου. Αυτή ήταν η γέννηση της ταξιαρχίας Αζόφ, τον Μάιο του 2014, με επικεφαλής τον Andriy Biletsky, γνωστός και ως Λευκός Φύρερ, και πρώην αρχηγό της νεοναζιστικής συμμορίας Πατριώτες της Ουκρανίας.

Μαζί με τον πράκτορα των μετόπισθεν του ΝΑΤΟ Ντμίτρο Γιάρος, ο Μπιλέτσκι ίδρυσε το Pravy Sektor, χρηματοδοτούμενο από τον νονό της ουκρανικής μαφίας και Εβραίο δισεκατομμυριούχο Ihor Kolomoysky, αργότερα ευεργέτη της μετατροπής του Ζελένσκι από μέτριο κωμικό σε μέτριο πρόεδρο.

Το Pravy Sektor έτυχε να είναι λυσσαλέα αντι-ΕΕ - πείτε το αυτό στην Ούρσουλα φον ντερ Λούγκεν - και να έχει πολιτική εμμονή με τη σύνδεση της Κεντρικής Ευρώπης και της Βαλτικής σε ένα νέο, κακόγουστο Intermarium ("Μεταξύ Θαλασσών"=γεωπολιτικό έργο που σχεδιάστηκε από πολιτικούς σε κράτη διάδοχα της πρώην Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας, αργότερα οραμάτησε άλλους για δημιουργία αντιρωσικής ομοσπονδίας εκτεινόμενης από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα). Το κρίσιμο είναι ότι ο Pravy Sektor και άλλες ναζιστικές συμμορίες εκπαιδεύτηκαν δεόντως από εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ.

Οι Biletsky και Yarosh είναι φυσικά μαθητές του διαβόητου συνεργάτη των Ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο Stepan Bandera, για τον οποίο οι αγνοί Ουκρανοί είναι πρωτογερμανικοί ή σκανδιναβοί και οι Σλάβοι είναι untermenschen (μη "Άριοι" για τους ναζί).

Οι Azov κατέληξαν να απορροφήσουν σχεδόν όλες τις νεοναζιστικές ομάδες στην Ουκρανία και στάλθηκαν να πολεμήσουν εναντίον του Donbass - με τους ακόλουθούς τους να βγάζουν περισσότερα χρήματα από τους κανονικούς στρατιώτες. Ο Μπιλέτσκι και ένας άλλος ηγέτης νεοναζί, ο Όλεχ Πετρένκο, εξελέγησαν στη Ράντα. Ο Λευκός Φύρερ στάθηκε μόνος του. Ο Πετρένκο αποφάσισε να υποστηρίξει τον τότε πρόεδρο Ποροσένκο. Σύντομα το τάγμα Azov ενσωματώθηκε ως σύνταγμα Azov στην ουκρανική εθνοφρουρά.

Προχώρησαν σε στρατολόγηση ξένων μισθοφόρων - με ανθρώπους που ήρθαν από τη Δυτική Ευρώπη, τη Σκανδιναβία και ακόμη και τη Νότια Αμερική.

Αυτό απαγορευόταν αυστηρά από τις Συμφωνίες του Μινσκ που εγγυήθηκαν η Γαλλία και η Γερμανία -και τώρα εκ των πραγμάτων έχουν εκλείψει. Η Azov δημιούργησε στρατόπεδα εκπαίδευσης για εφήβους και σύντομα έφτασε τα 10.000 μέλη. Ο Erik "Blackwater" Prince, το 2020, έκλεισε μια συμφωνία με τον ουκρανικό στρατό που θα επέτρεπε στη μετονομασθείσα οργάνωσή του, Academi, να επιβλέπει την Azov.

Δεν ήταν άλλη από την σκοτεινή διανομέα μπισκότων του Μαϊντάν, τη Βίκυ "F**k the EU" Νούλαντ, που πρότεινε στον Ζελένσκι -και οι δύο τους, παρεμπιπτόντως, Ουκρανοί Εβραίοι- να διορίσει τον δηλωμένο ναζιστή Γιάρος ως σύμβουλο του αρχιστράτηγου των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγού Βαλέρι Ζαλουζνί. Ο στόχος: να οργανώσει έναν αιφνιδιαστικό πόλεμο στο Ντονμπάς και την Κριμαία - τον ίδιο αιφνιδιαστικό πόλεμο που η SVR, η ρωσική εξωτερική υπηρεσία πληροφοριών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα ξεκινούσε στις 22 Φεβρουαρίου, προωθώντας έτσι την έναρξη της Επιχείρησης Ζ.

Όλα τα παραπάνω, για την ακρίβεια μια σύντομη ανακεφαλαίωση, δείχνουν ότι στην Ουκρανία δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά μεταξύ των λευκών νεοναζί και των καστανόχρωμων al-Qaeda/ISIS/Daesh, όσο οι νεοναζί είναι εξίσου "χριστιανοί" όσο οι takfiri Salafi-jihadis είναι "μουσουλμάνοι".

Όταν ο Πούτιν κατήγγειλε ένα "μάτσο νεοναζί" που βρίσκονται στην εξουσία στο Κίεβο, ο κωμικός απάντησε ότι αυτό είναι αδύνατον, επειδή είναι Εβραίος. Ανοησίες. Ο Zelensky και ο προστάτης του Kolomoysky, για όλους τους πρακτικούς σκοπούς, είναι Zio-Nazis (Σιωνιστο-ναζί).

Ακόμα και όταν υποκαταστήματα της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών παραδέχονταν ότι νεοναζί είχαν εδραιωθεί στον μηχανισμό του Κιέβου, η μηχανή των Exceptionalists έκανε τους καθημερινούς βομβαρδισμούς του Ντονμπάς επί 8 χρόνια απλά να εξαφανιστούν. Αυτά τα χιλιάδες θύματα αμάχων δεν υπήρξαν ποτέ.

Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ τόλμησαν ακόμη και το περίεργο κομμάτι ή ρεπορτάζ για τους νεοναζί του Αζόφ και του Αϊντάρ. Αλλά τότε μια νεο-οργουελική αφήγηση χαράχτηκε στην πέτρα: δεν υπάρχουν ναζί στην Ουκρανία. Το παρακλάδι της CIA, η NED, άρχισε ακόμη και να διαγράφει αρχεία σχετικά με την εκπαίδευση μελών της Aidar. Πρόσφατα, ένα μίζερο ειδησεογραφικό δίκτυο προώθησε δεόντως ένα βίντεο με έναν εκπαιδευμένο από το ΝΑΤΟ και οπλισμένο διοικητή της Αζώφ - με ναζιστική εικονογραφία.

Γιατί η "αποναζιστικοποίηση" έχει νόημα

Η ιδεολογία του Μπαντεράσταν (Ουκρανοί ακροδεξιοί-εθνικιστές) παραπέμπει στην εποχή που αυτό το τμήμα της Ουκρανίας ελεγχόταν στην πραγματικότητα από την Αυστροουγγρική αυτοκρατορία, τη Ρωσική αυτοκρατορία και την Πολωνία. Ο Stepan Bandera γεννήθηκε στην Αυστροουγγαρία το 1909, κοντά στο Ivano-Frankovsk, στο -τότε αυτόνομο- Βασίλειο της Γαλικίας.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος διαμέλισε τις ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες σε συχνά μη βιώσιμες μικρές οντότητες. Στη δυτική Ουκρανία -μια αυτοκρατορική τομή- αυτό οδήγησε αναπόφευκτα στον πολλαπλασιασμό εξαιρετικά μισαλλόδοξων ιδεολογιών.

Οι ιδεολόγοι του Μπαντεράσταν επωφελήθηκαν από την άφιξη των Ναζί το 1941 για να προσπαθήσουν να ανακηρύξουν μια ανεξάρτητη περιοχή. Αλλά το Βερολίνο όχι μόνο το εμπόδισε αλλά τους έστειλε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το 1944 όμως οι Ναζί άλλαξαν τακτική: απελευθέρωσαν τους Μπαντερανίστας και τους χειραγώγησαν στο αντιρωσικό μίσος, δημιουργώντας έτσι μια δύναμη αποσταθεροποίησης στην ουκρανική ΕΣΣΔ.

Έτσι, ο ναζισμός δεν είναι ακριβώς το ίδιο με τους φανατικούς της Μπαντερστάν: στην πραγματικότητα πρόκειται για ανταγωνιστικές ιδεολογίες. Αυτό που συνέβη μετά το Μαϊντάν είναι ότι η CIA συνέχισε να εστιάζει, σαν με λέιζερ ακριβείας, στην υποκίνηση του ρωσικού μίσους από όποιες περιθωριακές ομάδες μπορούσε να εργαλειοποιήσει. Έτσι, η Ουκρανία δεν είναι μια περίπτωση
"λευκού εθνικισμού" - για να το θέσουμε ήπια - αλλά αντιρωσικού ουκρανικού εθνικισμού, που για όλους τους πρακτικούς σκοπούς εκδηλώνεται μέσω χαιρετισμών τύπου ναζισμού και συμβόλων τύπου ναζισμού.

Έτσι, όταν ο Πούτιν και η ρωσική ηγεσία αναφέρονται στον ουκρανικό ναζισμό, αυτό μπορεί να μην είναι 100% σωστό, εννοιολογικά, αλλά χτυπάει μια χορδή σε κάθε Ρώσο.

Οι Ρώσοι απορρίπτουν ενστικτωδώς τον ναζισμό - λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν κάθε ρωσική οικογένεια έχει τουλάχιστον έναν πρόγονο που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Από τη σκοπιά της ψυχολογίας του πολέμου, έχει απόλυτο νόημα να μιλάμε για "ουκροναζισμό" ή, κατευθείαν στην ουσία, για μια εκστρατεία "αποναζιστικοποίησης".

Πώς οι Άγγλοι αγάπησαν τους Ναζί

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών που επευφημεί ανοιχτά τους νεοναζί στην Ουκρανία δεν αποτελεί καινοτομία, αν αναλογιστεί κανείς πώς υποστήριξε τον Χίτλερ μαζί με την Αγγλία το 1933 για λόγους ισορροπίας δυνάμεων.

Το 1933, ο Ρούσβελτ δάνεισε στον Χίτλερ ένα δισεκατομμύριο χρυσά δολάρια, ενώ η Αγγλία του δάνεισε δύο δισεκατομμύρια χρυσά δολάρια. Αυτό θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί 200 φορές για να φτάσουμε στα σημερινά δολάρια fiat. Οι Αγγλοαμερικανοί ήθελαν να ενισχύσουν τη Γερμανία ως προπύργιο κατά της Ρωσίας. Το 1941 ο Ρούσβελτ έγραψε στον Χίτλερ ότι αν εισβάλει στη Ρωσία οι ΗΠΑ θα πάρουν το μέρος της Ρωσίας και έγραψε στον Στάλιν ότι αν ο Στάλιν εισβάλει στη Γερμανία οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν τη Γερμανία. Μιλάμε για μια γραφική απεικόνιση της ισορροπίας ισχύος σε στυλ Mackinderesque (περιληπτικά η θεωρία του Mackinder το 1919 έλεγε ότι: Όποιος κυβερνά την Ανατολική Ευρώπη, διοικεί την Ενδοχώρα/Κέντρο, όποιος κυβερνά την Ενδοχώρα διοικεί την Παγκόσμια Νήσο-Ευρασία, όποιος κυβερνά την Παγκόσμια Νήσο διοικεί τον κόσμο..).

Οι Βρετανοί είχαν αρχίσει να ανησυχούν πολύ για την άνοδο της ρωσικής δύναμης υπό τον Στάλιν, ενώ παρατηρούσαν ότι η Γερμανία είχε γονατίσει με 50% ανεργία το 1933, αν υπολογίσει κανείς τους μη καταγεγραμμένους περιπλανώμενους Γερμανούς.

Ακόμη και ο Λόιντ Τζορτζ είχε ενδοιασμούς για τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, που αποδυνάμωσε αφόρητα τη Γερμανία μετά την παράδοσή της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο σκοπός του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, κατά την κοσμοθεωρία του Λόιντ Τζορτζ, ήταν να καταστραφούν μαζί η Ρωσία και η Γερμανία. Η Γερμανία απειλούσε την Αγγλία με τον Κάιζερ να κατασκευάζει στόλο για να κατακτήσει τους ωκεανούς, ενώ ο Τσάρος ήταν πολύ κοντά στην Ινδία για να τον παρηγορήσει. Για λίγο η Βρετανία κέρδισε - και συνέχισε να κυριαρχεί στα κύματα.

Στη συνέχεια, η οικοδόμηση της Γερμανίας για να πολεμήσει τη Ρωσία έγινε η νούμερο ένα προτεραιότητα - μαζί με το ξαναγράψιμο της Ιστορίας. Η ένωση των Αυστριακών Γερμανών και των Γερμανών της Σουδητίας με τη Γερμανία, για παράδειγμα, εγκρίθηκε πλήρως από τους Βρετανούς. (Σουδητία: εδάφη της βόρειας Βοημίας και της Μοραβίας στη περιοχή των Σουδητικών ορέων)
 

Αλλά μετά ήρθε το πολωνικό πρόβλημα. Όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία, η Γαλλία και η Βρετανία στάθηκαν στο περιθώριο. Αυτό έφερε τη Γερμανία στα σύνορα της Ρωσίας, και η Γερμανία και η Ρωσία χώρισαν την Πολωνία. Αυτό ακριβώς ήθελαν η Βρετανία και η Γαλλία. Η Βρετανία και η Γαλλία είχαν υποσχεθεί στην Πολωνία ότι θα εισέβαλαν στη Γερμανία από τα δυτικά, ενώ η Πολωνία θα πολεμούσε τη Γερμανία από τα ανατολικά.

Στο τέλος, οι Πολωνοί προδόθηκαν διπλά. Ο Τσόρτσιλ μάλιστα επαίνεσε τη Ρωσία για την εισβολή στην Πολωνία. Ο Χίτλερ είχε ενημερωθεί από την MI6 ότι η Αγγλία και η Γαλλία δεν θα εισέβαλαν στην Πολωνία - ως μέρος του σχεδίου τους για έναν γερμανορωσικό πόλεμο. Ο Χίτλερ είχε υποστηριχθεί οικονομικά από τη δεκαετία του 1920 από την MI6 για τα ευνοϊκά λόγια του για την Αγγλία στο Mein Kampf. Η MI6 ενθάρρυνε de facto τον Χίτλερ να εισβάλει στη Ρωσία.

Γρήγορα στο 2022, και να 'μαστε πάλι - ως φάρσα, με τους Αγγλοαμερικανούς να "ενθαρρύνουν" τη Γερμανία υπό τον αδύναμο Σολτς να συγκροτηθεί στρατιωτικά, με 100 δισεκατομμύρια ευρώ -που δεν έχουν οι Γερμανοί- και να στήνουν στη διατριβή μια ανανεωμένη ευρωπαϊκή δύναμη για να πάει αργότερα σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.

Σειρά έχει η ρωσοφοβική υστερία στα αγγλοαμερικανικά ΜΜΕ για τη στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας. Ο θανάσιμος αγγλοαμερικανικός φόβος είναι οι Mackinder/Mahan/Spykman/Kissinger/Brzezinski όλοι μαζί: Ρωσία-Κίνα ως ισότιμα ανταγωνιστικά δίδυμα καταλαμβάνουν την ευρασιατική χερσαία μάζα - η Πρωτοβουλία Belt and Road συναντά την Ευρύτερη Ευρασιατική Συνεργασία - και έτσι κυβερνούν τον πλανήτη, με τις ΗΠΑ να υποβιβάζονται σε ασήμαντη νησιωτική κατάσταση, όπως και το προηγούμενο "Rule Britannia".

Η Αγγλία, η Γαλλία και αργότερα οι Αμερικανοί το είχαν αποτρέψει όταν η Γερμανία φιλοδοξούσε να κάνει το ίδιο, ελέγχοντας την Ευρασία πλάι στην Ιαπωνία, από τη Μάγχη μέχρι τον Ειρηνικό. Τώρα είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι.

Έτσι, η Ουκρανία, με τις θλιβερές νεοναζιστικές συμμορίες της, είναι απλώς ένα - αναλώσιμο - πιόνι στην απελπισμένη προσπάθεια να σταματήσει κάτι που είναι πέρα για πέρα ανάθεμα, από την οπτική γωνία της Ουάσιγκτον: ένας απόλυτα ειρηνικός γερμανο-ρωσο-κινεζικός Νέος Δρόμος του Μεταξιού.

Η ρωσοφοβία, μαζικά αποτυπωμένη στο DNA της Δύσης, δεν έφυγε ποτέ πραγματικά. Καλλιεργήθηκε από τους Βρετανούς από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης - και στη συνέχεια με το Μεγάλο Παιχνίδι. Από τους Γάλλους από τον Ναπολέοντα. Από τους Γερμανούς επειδή ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε το Βερολίνο. Από τους Αμερικανούς επειδή ο Στάλιν τους επέβαλε τη χαρτογράφηση της Ευρώπης - και στη συνέχεια συνεχίστηκε και συνεχίστηκε και συνεχίστηκε καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Βρισκόμαστε μόλις στα πρώτα στάδια της τελικής ώθησης της ετοιμοθάνατης Αυτοκρατορίας να επιχειρήσει να ανακόψει τη ροή της Ιστορίας. Τους ξεγελούν, είναι ήδη κατώτεροι από την κορυφαία στρατιωτική δύναμη στον κόσμο, και θα υποστούν ματ. Υπαρξιακά, δεν είναι εξοπλισμένοι για να σκοτώσουν την Αρκούδα - και αυτό πονάει. Κοσμικά.
 

strategic-culture.org