Διόδοτος ο Ερυθραίος (4ος αι. π.Χ.): Ένας από τους συντάκτες των Εφημερίδων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Θέματα:
Ειδήσεις, Σχολιασμός Επικαιρότητας, Αναλύσεις, Φιλοσοφικά, Πολιτικά, Ιστορικά, Εθνικά, Διεθνή και Ταξιδιωτικά Θέματα, Χιούμορ, Συνωμοσίες, Βιβλίο, Μουσική.
Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιό μας. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε εν παντί !
"...If you give this man a ride sweet memory will die..."
(Ένθα "this man" = ο Χάρος.) Τά 'πε ο μεγάλος, αλλά ποιός τον άκουσε... Τώρα ξύνονται όλοι στη γκλίτσα του Βαλόντια.
Υγ: Ποτέ δεν πίστευα ότι το συγκεκριμένο κομμάτι μπορούσε να διασκευαστεί επάνω σε blues scale καί να πατάει πάνω στον ήχο ενός dobro! Αλλά η έμπνευση καί η φαντασία των μουσικών κάνουν τα δικά μου πιστεύω περιττά!
Και εδώ ακριβώς εκφράζεται η ιδιoφυΐα τού Σταύρου Λάντσια. Χωρίς να αλλάζει την μουσική κλίμακα τού κομματιού, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ελάσσων με μερική ενσωμάτωση τής δωρικής κλίμακας (που είναι συνήθης στην μουσική των doors) πετυχαίνει να δημιουργήσει μια μπλουζ αίσθηση, χωρίς να κάνει τελικά χρήση τής μπλουζ κλίμακας, που είναι η πεντατονική (με πρόσθεση τής ελαττωμένης πέμπτης βαθμίδας, ως "blou note"). Προσδίδοντας στην μεγάλη έκτη, που αποτελεί την διαφορά μεταξύ ελάσσονος και δωρικής κλίμακας, την χροιά μιας blue note, βάζοντας την κιθάρα να την αποδώσει με κάμψη τής χορδής (bending) όπως συνήθως παίζεται η blue note στα μπλουζ.
Η μουσική ιδιοφυΐα τού Σταύρου Λάντσια στήριξε την συγκεκριμένη εκδοχή τού άσματος επάνω σε μια πολύ στέρεη βάση: Ενσωματώνεται μεν στο κομμάτι η μπλουζ αίσθηση με τα γλιστρήματα (slides) τής κιθάρας dobro, όμως διατηρείται ανέπαφη η αρμονική του διάταξη, χωρίς να επιχειρεῖται μετάβαση στην κλασσική αρμονική διάταξη τού μπλουζ. Στο δωδεκάμετρο μπλουζ σχήμα η πτώση στον βασικό τόνο γίνεται από την δεσπόζουσα, δηλαδή από την πέμπτη βαθμίδα τής μουσικής κλίμακας. Πρόκειται δηλαδή για την λεγόμενη "κύρια" πτώση, που χαρακτηρίζεται από έμφαση, ενώ η "πλάγια" πτώση, που γίνεται από την τέταρτη βαθμίδα (υποδεσπόζουσα) είναι πιο χαλαρή. Στην προκειμένη περίπτωση, η πτώση γίνεται από την έβδομη βαθμίδα τής κλίμακας, που εφαρμόστηκε κατά προτίμηση στις συνθέσεις τών doors, όπως έγινε στο άλλο αριστούργημά τους "When the music´s over". Προτιμώντας κυρίως την πτώση από την έβδομη βαθμίδα, σε κάποια άλλα άσματα εφάρμοσαν οι doors και την πτώση από την δεσπόζουσα, όπως στο "Don´t you love her madly", όπου ακολουθήθηκε πιστά το δωδεκάμετρο σχήμα. Η πτώση από την έβδομη βαθμίδα προς την βάση χαρακτήρισε στην μουσική παράδοση των ΗΠΑ τα spirituals των μαύρων, που εκτός από τις εκκλησίες, τα τραγουδούσαν και κατά την διάρκεια τής δουλειάς (ή δουλείας παλαιότερα) στις βαμβακοφυτείες. Η πτώση από την έβδομη βαθμίδα χαρακτηρίζεται από ένα βέβαιο μετεωρισμό, με τον οποίον αποδόθηκε εκφραστικά η βεβαιότητα τής θρησκευτικής πίστεως. Πλην όμως τα spirituals αποτελούν την άλλη όψη τού νομίσματος τής μουσικής παράδοσης των Μαύρων σε συσχετισμό με το μπλουζ. Στην ουσία πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία μέσα στην μουσική εμπειρία τους. Οπότε, η μετάβαση από το ένα feeling στο άλλο, μπορεί να γίνει πολύ ομαλά, χωρίς αλλαγές στην αρμονική διάταξη. Ο Jim Morrison είναι ο κατ' εξοχήν σαμάνος τής ροκ μουσικής. Σε αυτό το δεδομένο εκτιμώ, ότι στηρίχθηκε η προτίμηση των doors, όσο αφορά την συγκεκριμένη αρμονική επιλογή, που χαρακτηρίζεται από μεταφυσική χροιά. Πλην όμως το συγκεκριμένο κομμάτι αναφέρεται σε αυτούς, που ιππεύουν την καταιγίδα. Η χαλαρή βεβαιότητα τής πτώσης από την έβδομη βαθμίδα, που υποδηλώνει την έμμεση παρουσία μιας θεοφάνειας, πρέπει στην συγκεκριμένη περίπτωση να εκδηλωθεί με ιδιαίτερα έντονο και εμφατικό τρόπο. Αυτό επιτυγχάνεται με δυο τρόπους. Αφ' ενός πριν εκδηλωθεί η πτώση, προηγείται μια χρονική παύση, που τής προσδίδει την απόχρωση ενός μικρού απροσδόκητου. Αλλά και στην φανταστική εισαγωγή του ο Ray Manzarek, με την οποία προσομοιώνει τις πρώτες σταγόνες τής βροχής που πέφτουν, πριν ξεσπάσει η καταιγίδα τής θύελλας, κατερχόμενος την μουσική κλίμακα σε διαστήματα δευτέρας, όπου η επιλογή των μικρών διαστημάτων υποδηλώνει ένα βηματισμό σχεδόν ανεπαίσθητο, δεν ακολουθεί την ελάσσονα κλίμακα, στην οποία είναι γραμμένο το κομμάτι, αλλά την δωρική κλίμακα. Αυτή χαρακτηρίζεται από μια σοβαρότητα και μια αυστηρότητα, προετοιμάζοντας την έμφαση μιας εν τέλει χαλαρής και αιωρούμενης πτώσης, που συντελείται όμως σαν γκασμαδιά. Ο Σταύρος Λάντσιας, με μια αριστοτεχνική επιλογή, αποφεύγει να επαναλάβει την κάθοδο στην δωρική κλίμακα, που εφάρμοσε ο Manzarek στην εισαγωγή, ψελλίζοντας μόνον τρεις τέσσερις φθόγγους, ώστε να παραμείνει πιστός στο πνεύμα τού κομματιού. Αφήνει αυτό το καθήκον να επιτελέσει η κιθάρα, με ένα μοναδικά υπέροχο μπλουζ τέχνασμα. Η δωρική κλίμακα διαφέρει από την ελάσσονα κατά την έκτη βαθμίδα, που στην περίπτωση τής δωρικής αυτή υψώνεται κατά ένα ημιτόνιο. Η κιθάρα παίζοντας με slides στην εισαγωγή, τα οποία είναι καθοριστικά για το μπλουζ feeling, αποδίδει την αυξημένη έκτη βαθμίδα με bending, δηλαδή κάμψη τής χορδής, ξεκινώντας από την μικρή έκτη και ωθώντας την στην συνέχεια προς την μεγάλη. Με αυτόν τον τρόπο τής αποδίδει ένα χαρακτήρα blue note, που είναι αναπόσπαστο εκφραστικό στοιχείο τού μπλουζ, δεδομένου, ότι η blue note,στο μπλουζ συντελείται με σήκωμα τής τέταρτης βαθμίδας μέσω bending κατά ένα ημιτόνιο προς την ελαττωμένη πέμπτη.
Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνεται στην συγκεκριμένη διασκευή, χωρίς να παραλάσσεται η μελωδική διάταξη τού κομματιού, να τού προσδίδεται η μπλουζ αίσθηση. Αυτές οι ιδιοφυείς επιλογές, που χαρακτηρίζουν αυτήν την σύνθεση των doors, προσαυξάνονται θεαματικά από τις ενορχηστρωτικές επιλογές τού σχήματος, που επιχειρεί την διασκευή αυτού τού κομματιού, πετυχαίνοντας ένα αποτέλεσμα σούπερ αντάξιο προς την σύνθεση.
Ιστορική περιγραφή απο τον Ray Manzarek για το συγκεκριμένο τραγούδι. Ο Manzarek είναι μέλος των DOORS.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=3deQXzV-qTk
Κώστα μου πατάς τον κάλο με τους DOORS !!
Έρρωσο
Διός Κούρος
🙂 💙
ΔιαγραφήΚαλησπέρα σας, οικοδεσπότα καί παίδες!
ΑπάντησηΔιαγραφή"...If you give this man a ride
sweet memory will die..."
(Ένθα "this man" = ο Χάρος.) Τά 'πε ο μεγάλος, αλλά ποιός τον άκουσε... Τώρα ξύνονται όλοι στη γκλίτσα του Βαλόντια.
Υγ: Ποτέ δεν πίστευα ότι το συγκεκριμένο κομμάτι μπορούσε να διασκευαστεί επάνω σε blues scale καί να πατάει πάνω στον ήχο ενός dobro!
Αλλά η έμπνευση καί η φαντασία των μουσικών κάνουν τα δικά μου πιστεύω περιττά!
Καλησπέρα στο αγόρι μας!!!
ΔιαγραφήΗ μουσική δεν έχει όρια ούτε φραγμούς, είναι πραγματικά πιο ελεύθερη κι απ' τον ίδιο τον άνθρωπο.
Και εδώ ακριβώς εκφράζεται η ιδιoφυΐα τού Σταύρου Λάντσια. Χωρίς να αλλάζει την μουσική κλίμακα τού κομματιού, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ελάσσων με μερική ενσωμάτωση τής δωρικής κλίμακας (που είναι συνήθης στην μουσική των doors) πετυχαίνει να δημιουργήσει μια μπλουζ αίσθηση, χωρίς να κάνει τελικά χρήση τής μπλουζ κλίμακας, που είναι η πεντατονική (με πρόσθεση τής ελαττωμένης πέμπτης βαθμίδας, ως "blou note"). Προσδίδοντας στην μεγάλη έκτη, που αποτελεί την διαφορά μεταξύ ελάσσονος και δωρικής κλίμακας, την χροιά μιας blue note, βάζοντας την κιθάρα να την αποδώσει με κάμψη τής χορδής (bending) όπως συνήθως παίζεται η blue note στα μπλουζ.
ΔιαγραφήΕξαιρετική εκδοχή του άσματος...εξαίρετος και ο αναρτών!
ΑπάντησηΔιαγραφή💙
ΔιαγραφήΗ μουσική ιδιοφυΐα τού Σταύρου Λάντσια στήριξε την συγκεκριμένη εκδοχή τού άσματος επάνω σε μια πολύ στέρεη βάση: Ενσωματώνεται μεν στο κομμάτι η μπλουζ αίσθηση με τα γλιστρήματα (slides) τής κιθάρας dobro, όμως διατηρείται ανέπαφη η αρμονική του διάταξη, χωρίς να επιχειρεῖται μετάβαση στην κλασσική αρμονική διάταξη τού μπλουζ. Στο δωδεκάμετρο μπλουζ σχήμα η πτώση στον βασικό τόνο γίνεται από την δεσπόζουσα, δηλαδή από την πέμπτη βαθμίδα τής μουσικής κλίμακας. Πρόκειται δηλαδή για την λεγόμενη "κύρια" πτώση, που χαρακτηρίζεται από έμφαση, ενώ η "πλάγια" πτώση, που γίνεται από την τέταρτη βαθμίδα (υποδεσπόζουσα) είναι πιο χαλαρή. Στην προκειμένη περίπτωση, η πτώση γίνεται από την έβδομη βαθμίδα τής κλίμακας, που εφαρμόστηκε κατά προτίμηση στις συνθέσεις τών doors, όπως έγινε στο άλλο αριστούργημά τους "When the music´s over". Προτιμώντας κυρίως την πτώση από την έβδομη βαθμίδα, σε κάποια άλλα άσματα εφάρμοσαν οι doors και την πτώση από την δεσπόζουσα, όπως στο "Don´t you love her madly", όπου ακολουθήθηκε πιστά το δωδεκάμετρο σχήμα. Η πτώση από την έβδομη βαθμίδα προς την βάση χαρακτήρισε στην μουσική παράδοση των ΗΠΑ τα spirituals των μαύρων, που εκτός από τις εκκλησίες, τα τραγουδούσαν και κατά την διάρκεια τής δουλειάς (ή δουλείας παλαιότερα) στις βαμβακοφυτείες. Η πτώση από την έβδομη βαθμίδα χαρακτηρίζεται από ένα βέβαιο μετεωρισμό, με τον οποίον αποδόθηκε εκφραστικά η βεβαιότητα τής θρησκευτικής πίστεως. Πλην όμως τα spirituals αποτελούν την άλλη όψη τού νομίσματος τής μουσικής παράδοσης των Μαύρων σε συσχετισμό με το μπλουζ. Στην ουσία πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία μέσα στην μουσική εμπειρία τους. Οπότε, η μετάβαση από το ένα feeling στο άλλο, μπορεί να γίνει πολύ ομαλά, χωρίς αλλαγές στην αρμονική διάταξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Jim Morrison είναι ο κατ' εξοχήν σαμάνος τής ροκ μουσικής. Σε αυτό το δεδομένο εκτιμώ, ότι στηρίχθηκε η προτίμηση των doors, όσο αφορά την συγκεκριμένη αρμονική επιλογή, που χαρακτηρίζεται από μεταφυσική χροιά. Πλην όμως το συγκεκριμένο κομμάτι αναφέρεται σε αυτούς, που ιππεύουν την καταιγίδα. Η χαλαρή βεβαιότητα τής πτώσης από την έβδομη βαθμίδα, που υποδηλώνει την έμμεση παρουσία μιας θεοφάνειας, πρέπει στην συγκεκριμένη περίπτωση να εκδηλωθεί με ιδιαίτερα έντονο και εμφατικό τρόπο. Αυτό επιτυγχάνεται με δυο τρόπους. Αφ' ενός πριν εκδηλωθεί η πτώση, προηγείται μια χρονική παύση, που τής προσδίδει την απόχρωση ενός μικρού απροσδόκητου. Αλλά και στην φανταστική εισαγωγή του ο Ray Manzarek, με την οποία προσομοιώνει τις πρώτες σταγόνες τής βροχής που πέφτουν, πριν ξεσπάσει η καταιγίδα τής θύελλας, κατερχόμενος την μουσική κλίμακα σε διαστήματα δευτέρας, όπου η επιλογή των μικρών διαστημάτων υποδηλώνει ένα βηματισμό σχεδόν ανεπαίσθητο, δεν ακολουθεί την ελάσσονα κλίμακα, στην οποία είναι γραμμένο το κομμάτι, αλλά την δωρική κλίμακα. Αυτή χαρακτηρίζεται από μια σοβαρότητα και μια αυστηρότητα, προετοιμάζοντας την έμφαση μιας εν τέλει χαλαρής και αιωρούμενης πτώσης, που συντελείται όμως σαν γκασμαδιά.
Ο Σταύρος Λάντσιας, με μια αριστοτεχνική επιλογή, αποφεύγει να επαναλάβει την κάθοδο στην δωρική κλίμακα, που εφάρμοσε ο Manzarek στην εισαγωγή, ψελλίζοντας μόνον τρεις τέσσερις φθόγγους, ώστε να παραμείνει πιστός στο πνεύμα τού κομματιού. Αφήνει αυτό το καθήκον να επιτελέσει η κιθάρα, με ένα μοναδικά υπέροχο μπλουζ τέχνασμα. Η δωρική κλίμακα διαφέρει από την ελάσσονα κατά την έκτη βαθμίδα, που στην περίπτωση τής δωρικής αυτή υψώνεται κατά ένα ημιτόνιο. Η κιθάρα παίζοντας με slides στην εισαγωγή, τα οποία είναι καθοριστικά για το μπλουζ feeling, αποδίδει την αυξημένη έκτη βαθμίδα με bending, δηλαδή κάμψη τής χορδής, ξεκινώντας από την μικρή έκτη και ωθώντας την στην συνέχεια προς την μεγάλη. Με αυτόν τον τρόπο τής αποδίδει ένα χαρακτήρα blue note, που είναι αναπόσπαστο εκφραστικό στοιχείο τού μπλουζ, δεδομένου, ότι η blue note,στο μπλουζ συντελείται με σήκωμα τής τέταρτης βαθμίδας μέσω bending κατά ένα ημιτόνιο προς την ελαττωμένη πέμπτη.
Συνεχίζεται...
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτό τον τρόπο πετυχαίνεται στην συγκεκριμένη διασκευή, χωρίς να παραλάσσεται η μελωδική διάταξη τού κομματιού, να τού προσδίδεται η μπλουζ αίσθηση. Αυτές οι ιδιοφυείς επιλογές, που χαρακτηρίζουν αυτήν την σύνθεση των doors, προσαυξάνονται θεαματικά από τις ενορχηστρωτικές επιλογές τού σχήματος, που επιχειρεί την διασκευή αυτού τού κομματιού, πετυχαίνοντας ένα αποτέλεσμα σούπερ αντάξιο προς την σύνθεση.
Συνεχίζεται...