Η πιο καταχθόνια τέλεια προπαγάνδα: η μάσκα Covid

Από τον Dr Emmanuel Garcia

Τρίτη 9 Αυγούστου 2022

Για ποιο λόγο υπάρχουν οι μάσκες;

Κρύβουν, αποκρύπτουν, παραμορφώνουν τα ανθρώπινα πρόσωπά μας. Δυσκολεύουν την αναπνοή. Γίνονται στρώμα για τα βακτήρια που εκπνέουμε για να εισπνέονται ξανά και ξανά. Παρεμποδίζουν την ομιλία και το φτέρνισμα. Κάνουν αδύνατο το φαγητό. Διακόπτουν την επικοινωνία. Εμποδίζουν αυτό που είναι το κατ' εξοχήν ανθρώπινο χαρακτηριστικό μας να αποκαλυφθεί πλήρως, να μεταδώσει το συναίσθημα, τις αποχρώσεις και το άπειρο της εκφραστικής μας παλέτας. Χρησιμοποιούνται σε πράξεις μυστικότητας, σε πράξεις παρανομίας. Συμβάλλουν στην αντικειμενοποίηση του ανθρώπου σε διεστραμμένα σεξουαλικά παιχνίδια.

Όταν φοριούνται μαζικά, δημιουργούν έναν στρατό απρόσωπων μονάδων. Όταν φοριούνται σε εξωτερικούς χώρους υπό τις εντολές ενός κράτους, γίνονται σήμα στρατιωτικής υπερηφάνειας.

 

Πριν από λίγους μήνες είχα την τύχη να βρεθώ σε ένα μοντέρνο εστιατόριο του Ουέλινγκτον για να συναντήσω έναν δικηγόρο και να συζητήσω τις νομικές αμφισβητήσεις των πολιτικών κάλυψης της Νέας Ζηλανδίας. Ένας μασκοφόρος σερβιτόρος μας εξυπηρέτησε. Στα γεμάτα τραπέζια στη γειτονιά μας, οι άνθρωποι έτρωγαν και έπιναν όπως κάνουν και θα έπρεπε οι φυσιολογικοί άνθρωποι, αλλά όταν πήγαιναν στον πάγκο για να πληρώσουν ή να δώσουν άλλη παραγγελία, φορούσαν τις μάσκες τους.

Ρώτησα τον χαρούμενο νεαρό σερβιτόρο μας γιατί φορούσε μάσκα όταν, όπως τον ενημέρωσα, με βάση τις ιατρικές μου γνώσεις, δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν την εξάπλωση ενός αναπνευστικού ιού. Η απλή απάντησή του ήταν: "Πρέπει να το κάνω". Κατέβαζε κατά διαστήματα τη μάσκα του για να μιλήσει και εγώ του έδειχνα τους πολλούς ευτυχισμένους πελάτες που ήταν χωρίς μάσκα.

"Σου φαίνεται λογικό αυτό; Ρώτησα. Ανασήκωσε τους ώμους.

"Γιατί δεν το βγάζεις;" είπε ένας σύντροφος. Γέλασε και συνέχισε τη δουλειά του.

 

Μόλις την περασμένη εβδομάδα μπήκα σε μια τράπεζα για να εξαργυρώσω μια ξένη επιταγή. Στο κέντρο του δαπέδου υπήρχε ένα ενιαίο βήμα με μια διαφανή πλαστική ασπίδα, ενώ στο πίσω μέρος του γραφείου και στα πλάγια υπήρχαν μη προστατευμένα γραφεία που καταλαμβάνονταν από τραπεζίτες που φορούσαν μάσκες.

Με πλησίασε ένας από τους τραπεζίτες, μια χαρούμενη, μοντέρνα ντυμένη γυναίκα, η οποία μου υπενθύμισε αμέσως ότι έπρεπε να φορέσω μάσκα. Φορούσε ένα μαύρο υφασμάτινο φόρεμα που ταίριαζε με το ντύσιμό της. Της είπα ότι ήμουν "απαλλασσόμενος" και προσκόμισα την επίσημη κάρτα απαλλαγής από τη μάσκα της Νέας Ζηλανδίας. Προσφέρθηκε να με βοηθήσει με την επιταγή, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει στο ανοιχτό γραφείο της και με κατεύθυνε στην κεντρική εξέδρα. Ρώτησα γιατί, και είπε ότι ήταν για την προστασία της... από εμένα, προφανώς.

Υπάκουσα, φυσικά ακόμα χωρίς μάσκα, και στην εξέδρα έπρεπε φυσικά να περάσω αρκετές φορές γύρω από τη μικρή οθόνη από πλεξιγκλάς για να αναφέρω πράγματα και να υπογράψω έγγραφα. Η τραπεζίτης ήταν αρκετά φιλική πίσω από τη μεταμφίεσή της, και αφού τελείωσα τις δουλειές μου, έφυγα.

 

Μπήκα στον πειρασμό να δώσω μια μικρή διάλεξη για την πρακτική αχρηστία των μασκών, ίσως ακόμη και να σχεδιάσω τις τρύπες στις μάσκες και να εξηγήσω ότι ένα μικροσκοπικό παθογόνο θα περνούσε εύκολα μέσα από αυτές. Αλλά δεν το έκανα.

Δεν το έκανα γιατί συνειδητοποίησα ότι δεν θα είχε καμία βαρύτητα, επειδή το περίβλημα που παρείχε η κυβέρνηση για τις μάσκες είναι - σε αντίθεση με τις ίδιες τις μάσκες - αεροστεγές. Όλα έχουν να κάνουν με την ελαχιστοποίηση του κινδύνου.

Όταν έθεσα τέτοιες αντιρρήσεις σε ανθρώπους που κάποτε θεωρούσα λογικούς, όταν είχα παρατηρήσει τον παράλογο χορό σε καφετέριες και εστιατόρια, όπου οι μάσκες φοριόντουσαν και έβγαιναν πολλές φορές και συχνά φοριόντουσαν κάτω από τη μύτη όταν τις φορούσαν, αντιμετώπισα ένα επιχείρημα που δεν ανεχόταν καμία διαφωνία. Όταν ρώτησα λογικούς ανθρώπους που προτιμούσαν να κάνουν ποδήλατο μεταμφιεσμένοι, έλαβα την ίδια απάντηση. Η προπαγάνδα δεν μπορεί ποτέ να είναι λάθος, δεν μπορεί ποτέ να διορθωθεί, δεν μπορεί ποτέ να αμφισβητηθεί από την αλήθεια ή τα γεγονότα.

Έτσι, το περιπλανώμενο σωματίδιο του ιού στον αέρα πάνω από το κεφάλι μας, ή οι ύπουλοι ιοί που εκπνέαμε καθώς πλησιάζαμε το ταμείο, ή οι ιοί που ήταν κρυμμένοι στα αυτοκίνητά μας - αυτοί ήταν ο αόρατος εχθρός που βρισκόταν παντού, και οτιδήποτε μπορούσαμε να κάνουμε για να αποτρέψουμε την επιθετική και επικίνδυνη πρόθεσή τους να μολύνουν θα ήταν δικαιολογημένο. Ανοησίες.

 

Και γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι αποδέχονται την παρωδία; 

Πιστεύω ότι υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο. Πρώτον, οι περισσότεροι άνθρωποι εμπιστεύονται την εξουσία του κράτους τους, παρά το ιστορικό ρεκόρ του κράτους για συχνή, ακόμη και διαρκή, εξαπάτηση. Δεύτερον, επειδή η ίδια η μάσκα είναι πράγματι ένα εμπόδιο -όχι ενάντια σε μικρά αερομεταφερόμενα παθογόνα αλλά ενάντια σε μεγάλα σταγονίδια νερού και σκόνης- παραμένει ψυχολογικά αποδεκτή ως αποτελεσματική άμυνα, ακόμη και για εκείνους των οποίων τα ανώτερα πτυχία τους χαρακτηρίζουν, κατά πάσα πιθανότητα, ως εξαιρετικά ευφυείς.

Η πιο επιτυχημένη προπαγάνδα χρησιμοποιεί έναν πυρήνα πραγματικότητας γύρω από τον οποίο τυλίγει τα παχιά στρώματα παραλογισμού και ανορθολογισμού της. Και η πιο επιτυχημένη προπαγάνδα περιλαμβάνει εξαιρετικά αποτελεσματικές χρήσεις του παραλογισμού για να πείσει τις μάζες να υποταχθούν. Αυτές οι ανορθολογικότητες είναι σκόπιμες: υπάρχουν για να δημιουργήσουν μια αύρα μυστικισμού, πέρα από τη λογική και τους φυσικούς νόμους, μια αίσθηση ότι βρίσκεστε στην παιδική χώρα της μαγείας και των θαυμάτων.

Η μαγική σφαίρα της δολοφονίας του JFK, η θαυμάσια ανακάλυψη του διαβατηρίου ενός αεροπειρατή στα συντρίμμια των Δίδυμων Πύργων αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, η ελεύθερη πτώση του κτιρίου 7 του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου μετά τις πυρκαγιές στα γραφεία στις 11 Σεπτεμβρίου... όλα αυτά είναι χρήσιμα. Στην πρώτη αντίδραση σε αυτά τα θεάματα, θα μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι οι σφαίρες, τα κτίρια και η φωτιά μπορούν να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο. Όμως, στην αναστοχαστική ανάπαυση, όταν οι μουδιασμένες και έκπληκτες ικανότητές μας έχουν ανακάμψει, μπορούμε να αρχίσουμε να διακρίνουμε τις ανωμαλίες και τις ασυνέπειες - μόνο, όμως, αν έχουμε ξεπεράσει προσωπικά την παρόρμηση να παραμείνουμε δέσμιοι του υπερφυσικού γεγονότος.

Μπορούμε να συνεχίσουμε να αντιδρούμε, να αναλύουμε και να αμφισβητούμε, αλλά το κράτος θα απαντήσει -με τον πιο διαβολικά έξυπνο τρόπο- επικαλούμενο τη μοναδικότητα του περιστατικού προπαγάνδας. "Θα μπορούσαν τα αεροπλάνα να δημιουργήσουν πυρκαγιές που θα έριχναν δύο τεράστιους πύργους με ταχύτητα σχεδόν ελεύθερης πτώσης στο ίδιο τους το ίχνος;" θα αναρωτηθούμε. "Αυτό έκαναν!" θα είναι η απάντηση. "Θα μπορούσε ένα χάρτινο διαβατήριο να επιβιώσει από την πυρκαγιά που παρακολουθήσαμε με δέος και τρόμο; "Αυτό βρήκαμε", θα απαντήσουν.

 

Η προπαγάνδα είναι μια μορφή βίας. Επιδιώκει να λυγίσει τις καρδιές, τα μυαλά και τις ψυχές - και επομένως και τα σώματα - των υπηκόων της σύμφωνα με τη δική της ατζέντα. Η προπαγάνδα θα χρησιμοποιήσει τη λογική και την αλήθεια - αλήθειες μεγάλες, μικρές και απούσες - για τους δικούς της σκοπούς, όπως ακριβώς θα χρησιμοποιήσει την απροκάλυπτη εξαπάτηση και όλες τις αποχρώσεις της.

Η άσκηση προπαγάνδας που έχει γίνει με όλη αυτή την ιστορία τα τελευταία δυόμισι χρόνια συνεχίζει να τροφοδοτείται από την επιβολή της συγκάλυψης. Εκπλήσσομαι καθημερινά με τον αριθμό των κατοίκων του Ουέλινγκτον που επιδεικνύουν με ενθουσιασμό την άγνοια και τη συνενοχή τους, φορώντας τα σήματα της υποταγής, και που στρέφονται εναντίον εκείνων που δεν φοβούνται να είναι φυσικοί και ξεκάθαροι. Μεταξύ των πολλών ολέθριων χαρακτηριστικών της καταστροφής του ψευτοκόβιντ, η καραντίνα των υγιών, ο τυμπανοκρουσία των διογκωμένων αριθμών θανάτων, οι ψευδείς εξετάσεις, η καταστολή της έγκαιρης θεραπείας, η προώθηση επικίνδυνων και περιττών εμβολιασμών, η αναθεώρηση της έννοιας του εμβολιασμού, η δημιουργία μιας κοινωνίας απαρτχάιντ, η απόκρυψη του πλήθους των αρνητικών αντιδράσεων στα εμβόλια, η ενθάρρυνση της αποστασιοποίησης και, πράγματι,

Η εξουσία επιδιώκει πάντα να αυξάνει τον εαυτό της. Αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία δεν εγκαταλείπουν ποτέ οικειοθελώς τον έλεγχό τους. Η επιβολή μασκών ακόμη και στα παιδιά μας είναι το πιο ολέθριο και τέλειο εργαλείο τους.

Αν τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την ανωνυμία και τον εξευτελισμό με τόση προθυμία, τι άλλο θα μπορούσαν να είναι διατεθειμένοι να κάνουν, κατ' εντολή του κράτους τους;

 

Ο Δρ Γκαρσία είναι ψυχαναλυτής και ψυχίατρος που γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια και μετανάστευσε στη Νέα Ζηλανδία το 2006. Είναι συγγραφέας άρθρων που κυμαίνονται από τη διερεύνηση της ψυχαναλυτικής τεχνικής έως την ψυχολογία της δημιουργικότητας στη μουσική (Μάλερ, Ραχμάνινοφ, Σκριάμπιν, Ντέλιους) και την πολιτική. Είναι επίσης ποιητής, μυθιστοριογράφος και θεατρικός σκηνοθέτης. Αποσύρθηκε από την ψυχιατρική πρακτική το 2021, αφού εργάστηκε στον δημόσιο τομέα στη Νέα Ζηλανδία.

 

lesmoutonsenrages.fr

μετάφραση: Con