Επικοινωνία: diodotos.k.t@gmail.com

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022

Μετά την ομιλία Πούτιν, ξεκίνησε μια 3η φάση του πολέμου στην Ουκρανία - ανάλυση του Αμερικανού συνταγμ. Douglas MacGregor

Ο συνταγματάρχης MacGregor ήταν σύμβουλος στο Πεντάγωνο κατά τη διάρκεια της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ. Μαζί με τον Scott Ritter, είναι ένας από τους Αμερικανούς στρατιωτικούς που σέβονται τον ρωσικό στρατό - μεταξύ στρατιωτικών που ξέρουν τη δουλειά τους. Ιδού τι γράφει μετά την ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν...


Στα τέλη του 1942, όταν η Βέρμαχτ δεν μπορούσε πλέον να προχωρήσει προς τα ανατολικά, ο Χίτλερ μετέβαλε τις γερμανικές χερσαίες δυνάμεις από τη στρατηγική της "εστίασης στις εχθρικές δυνάμεις" στη στρατηγική της "διατήρησης του εδάφους". Ο Χίτλερ απαίτησε από τους στρατούς του να υπερασπιστούν τεράστιες εκτάσεις σε μεγάλο βαθμό άδειου και άσχετου σοβιετικού εδάφους.

Η "διατήρηση του εδάφους" δεν στέρησε μόνο από τον γερμανικό στρατό την ικανότητά του να ασκεί επιχειρησιακή διακριτικότητα και, το σημαντικότερο, να υπερφαλαγγίζει τον αργό και μεθοδικό σοβιετικό αντίπαλο- η διατήρηση του εδάφους οδήγησε επίσης τη γερμανική διοικητική μέριμνα σε οριακό σημείο. Όταν η κατάληψη του εδάφους συνδυάστηκε με ατελείωτες αντεπιθέσεις για την ανακατάληψη άχρηστων εδαφών, η Βέρμαχτ καταδικάστηκε σε αργή, επίπονη καταστροφή.

Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, (προφανώς κατόπιν συμβουλής των Αμερικανών και Βρετανών στρατιωτικών συμβούλων του), υιοθέτησε επίσης μια στρατηγική συγκράτησης του εδάφους στην ανατολική Ουκρανία. Οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν ακινητοποιηθεί εντός αστικών περιοχών και έχουν προετοιμάσει άμυνες. Ως αποτέλεσμα, οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν μετατρέψει τα αστικά κέντρα σε οχυρά για τις "τελευταίες θέσεις". Οι λογικές αποχωρήσεις από πόλεις όπως η Μαριούπολη, οι οποίες θα μπορούσαν να σώσουν πολλά από τα καλύτερα ουκρανικά στρατεύματα, απαγορεύτηκαν. Οι ρωσικές δυνάμεις απάντησαν απομονώνοντας και συντρίβοντας μεθοδικά τους υπερασπιστές, χωρίς καμία δυνατότητα διαφυγής ή διάσωσης από άλλες ουκρανικές δυνάμεις.

Επικράτησε η αποφασιστικότητα της Μόσχας να καταστρέψει τις ουκρανικές δυνάμεις με το μικρότερο δυνατό κόστος σε ρωσικές ζωές. Οι ουκρανικές απώλειες ήταν πάντα υψηλότερες από ό,τι διαφημίζονταν, μόλις τα ρωσικά στρατεύματα εισέρχονταν στην ανατολική Ουκρανία, αλλά τώρα, χάρη στην πρόσφατη αποτυχία των ουκρανικών αντεπιθέσεων στην περιοχή της Χερσώνας, έχουν φτάσει σε φρικτά επίπεδα που δεν μπορούν να κρυφτούν. Ο αριθμός των θυμάτων έχει φτάσει τους 20.000 νεκρούς ή τραυματίες ανά μήνα.

Παρά την προμήθεια 126 οβιδοβόλων, 800.000 βλημάτων πυροβολικού και HIMARS (αμερικανικό πυραυλικό πυροβολικό), οι μήνες σφοδρών μαχών διαβρώνουν τα θεμέλια της χερσαίας δύναμης της Ουκρανίας. Μπροστά σε αυτή την καταστροφή, ο Ζελένσκι συνεχίζει να διατάσσει αντεπιθέσεις για την ανακατάληψη εδαφών, για να αποδείξει ότι η στρατηγική θέση της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας δεν είναι τόσο απελπιστική όσο φαίνεται.

Η πρόσφατη ουκρανική προέλαση προς την πόλη Ίζιουμ, τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του Ντονμπάς και του Χάρκοβο, φάνηκε να είναι ένα δώρο για το Κίεβο. Τα αμερικανικά δορυφορικά δίκτυα παρείχαν αναμφίβολα στους Ουκρανούς μια εικόνα της περιοχής σε πραγματικό χρόνο, η οποία έδειχνε ότι οι ρωσικές δυνάμεις δυτικά του Ιζίου αριθμούσαν λιγότερους από 2.000 ελαφρούς στρατιώτες (το ισοδύναμο της παραστρατιωτικής αστυνομίας, για παράδειγμα, των SWAT και του αερομεταφερόμενου πεζικού).

Η ρωσική διοίκηση επέλεξε να αποσύρει τη μικρή της δύναμη από την περιοχή αυτή, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 1% του πρώην ουκρανικού εδάφους που βρίσκεται πλέον υπό ρωσικό έλεγχο. Ωστόσο, το τίμημα της προπαγανδιστικής νίκης του Κιέβου ήταν υψηλό - ανάλογα με την πηγή, εκτιμάται ότι 5.000 έως 10.000 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σε μια επίπεδη, ανοιχτή περιοχή που το ρωσικό πυροβολικό, οι ρουκέτες και οι αεροπορικές επιδρομές μετέτρεψαν σε πεδίο μάχης.

Δεδομένης της αδυναμίας της Ουάσινγκτον να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία με την ήττα των ρωσικών όπλων, φαίνεται βέβαιο ότι το Beltway θα προσπαθήσει να μετατρέψει τα ερείπια του ουκρανικού κράτους σε μια ανοιχτή πληγή από την πλευρά της Ρωσίας που δεν θα επουλωθεί ποτέ. Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση από την αρχή είναι ότι η Ρωσία είχε πάντα τους πόρους για να κλιμακώσει σημαντικά τις μάχες και να τερματίσει τις μάχες στην Ουκρανία υπό πολύ σκληρές συνθήκες. Η κλιμάκωση είναι τώρα σε εξέλιξη.

Σε μια δημόσια δήλωση που δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, ο πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωσε τη μερική κινητοποίηση 300.000 εφέδρων. Πολλοί από αυτούς τους άνδρες θα αντικαταστήσουν τις τακτικές δυνάμεις του ρωσικού στρατού σε άλλα μέρη της Ρωσίας και θα τους απελευθερώσουν για επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Άλλοι έφεδροι θα ενισχύσουν τις ρωσικές μονάδες που συμμετέχουν ήδη στην ανατολική Ουκρανία.

Η Ουάσινγκτον θεωρούσε πάντοτε την προθυμία του Πούτιν να διαπραγματευτεί και να περιορίσει την έκταση και την καταστροφικότητα της εκστρατείας στην Ουκρανία ως απόδειξη αδυναμίας, ενώ ήταν σαφές ότι οι στόχοι του Πούτιν περιορίζονταν πάντοτε στην εξάλειψη της απειλής του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία στην ανατολική Ουκρανία. Η στρατηγική της Ουάσινγκτον να εκμεταλλευτεί τη σύγκρουση για να πουλήσει μαχητικά αεροσκάφη F-35 στη Γερμανία - καθώς και μεγάλο αριθμό πυραύλων, ρουκετών και ραντάρ σε συμμαχικές κυβερνήσεις στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη - γυρίζει μπούμερανγκ.

Το αμυντικό κατεστημένο έχει μακρύ ιστορικό επιτυχίας στο να κατευνάζει τους Αμερικανούς ψηφοφόρους με ανούσια κλισέ. Καθώς οι συνθήκες που ευνοούν τη Μόσχα αναπτύσσονται στην ανατολική Ουκρανία και η θέση της Ρωσίας στον κόσμο ενισχύεται, η Ουάσινγκτον βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κορνελική επιλογή: να μιλήσει ότι πέτυχε να "υποβαθμίσει τη ρωσική ισχύ" στην Ουκρανία και να μειώσει τις ενέργειές της... ή να διακινδυνεύσει έναν περιφερειακό πόλεμο με τη Ρωσία που θα κατακλύσει την Ευρώπη.

Στην Ευρώπη, ωστόσο, ο πόλεμος της Ουάσινγκτον με τη Μόσχα είναι κάτι περισσότερο από ένα δυσάρεστο θέμα. Η γερμανική οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Οι γερμανικές βιομηχανίες και τα νοικοκυριά στερούνται ενέργειας που κάθε εβδομάδα γίνεται όλο και πιο ακριβή. Οι Αμερικανοί επενδυτές ανησυχούν επειδή η ιστορία δείχνει ότι οι οικονομικές επιδόσεις της Γερμανίας είναι συχνά προάγγελος δύσκολων οικονομικών περιόδων στις ΗΠΑ.

Το πιο σημαντικό είναι ότι η κοινωνική συνοχή στα ευρωπαϊκά κράτη, ιδίως στη Γαλλία και τη Γερμανία, είναι εύθραυστη. Η αστυνομία του Βερολίνου φέρεται να καταστρώνει σχέδια έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση ταραχών και λεηλασιών κατά τους χειμερινούς μήνες σε περίπτωση κατάρρευσης του ενεργειακού δικτύου της "πολυπολιτισμικής" πόλης. Η αυξανόμενη δυσαρέσκεια καθιστά απολύτως πιθανό το ενδεχόμενο οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας να ακολουθήσουν τα βήματα των συναδέλφων τους στη Στοκχόλμη και τη Ρώμη, οι οποίες έχασαν ή θα χάσουν την εξουσία από κεντροδεξιούς συνασπισμούς.

Μέχρι σήμερα, το Κίεβο συνεχίζει να πιέζει τη Μόσχα με το να ρίχνει τα τελευταία αποθέματα ανθρώπινου δυναμικού της Ουκρανίας στις ρωσικές άμυνες. Η Ουάσινγκτον, επιμένει ο πρόεδρος Μπάιντεν, θα στηρίξει την Ουκρανία "όσο χρειαστεί". Αλλά αν η Ουάσινγκτον συνεχίσει να αδειάζει τα στρατηγικά αποθέματα πετρελαίου της Αμερικής και να στέλνει πολεμικά αποθέματα των ΗΠΑ στην Ουκρανία, η δυνατότητα προστασίας και εφοδιασμού των ΗΠΑ θα ανταγωνίζεται την υποστήριξη της Ουκρανίας.

Η Ρωσία ελέγχει ήδη το έδαφος που παράγει το 95% του ΑΕΠ της Ουκρανίας. Δεν χρειάζεται να προωθηθεί δυτικότερα. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, φαίνεται βέβαιο ότι η Μόσχα θα ολοκληρώσει το έργο της στο Ντονμπάς και στη συνέχεια θα στρέψει την προσοχή της στην κατάληψη της Οδησσού, μιας ρωσικής πόλης που είδε τρομερές φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τις ουκρανικές δυνάμεις εναντίον Ρώσων πολιτών το 2014.

Η Μόσχα δεν βιάζεται. Οι Ρώσοι είναι μεθοδικοί και σκόπιμοι. Οι ουκρανικές δυνάμεις αιμορραγούν με τη μία αντεπίθεση μετά την άλλη. Γιατί βιάζεστε; Η Μόσχα μπορεί να κάνει υπομονή. Η Κίνα, η Σαουδική Αραβία και η Ινδία αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο σε ρούβλια. Οι κυρώσεις πλήττουν τους Ευρωπαίους συμμάχους της Αμερικής, όχι τη Ρωσία. Ο επερχόμενος χειμώνας θα αλλάξει το πολιτικό τοπίο της Ευρώπης πιθανώς περισσότερο από οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να λάβει η Μόσχα. Στο Ζακοπάνε, μια πόλη 27.000 ψυχών στο νότιο άκρο της Πολωνίας, το χιόνι έχει ήδη πέσει"..

 

 lecourrierdesstrateges.fr

 μετάφραση: Con

 

 

 

1 σχόλιο:

  1. "Η Ρωσία ελέγχει ήδη το έδαφος που παράγει το 95% του ΑΕΠ της Ουκρανίας" !!!!
    Χρειάζεται να υπωθεί κάτι περισσότερο ;
    Ο Πούτιν τώρα απλά θα περιμένει. Η υπομονή είναι μεγάλο προσόν.
    Και όσο ο Πούτιν περιμένει, η Ευρώπη θα τρώει τις σάρκες της.

    Έρρωσθε
    Διός Κούρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή