Αποχή? Η μορφή διαμαρτυρίας που γουστάρει τρελλά το Σύστημα!

Βλέπω σε πάρα πολλές σελίδες «επαναστατών του πληκτολογίου» ένα κάλεσμα για αποχή από τις εκλογές. Διαβάζω τι γράφουν για να μπορέσω να καταλάβω με ποιο τρόπο η αποχή θα πειράξει έστω και μια τρίχα από τα @ρχίδια του συστήματος. Κι επειδή δεν βλέπω κάτι τέτοιο, άρχισε να μου μυρίζει λίγο άσχημα όλη αυτή η συντονισμένη υποκίνηση της επανάστασης «δεν ψηφίζω κανέναν σας ρε».

Ας τα πάρουμε τα πράγματα λίγο από την αρχή λαμβάνοντας υπόψη τον εκλογικό νόμο. Ξέρετε και το 10% να πάει να ψηφίσει κυβέρνηση θα κάνουν και θα σας γράψουν κανονικά εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Κι επειδή όλα τα κομματόσκυλα θα έχουν ρίξει τη ψήφο τους στους θεούς που υπηρετούν, υπάρχει η πιθανότητα η επόμενη κυβέρνηση να είναι «αυτοκρατορική» στο κοινοβούλιο χωρίς κανένα αξιόλογο αντίλογο, κι εμείς όλοι να υπηρετούμε αυτά που γουστάρει το 10% των ψηφοφόρων.

Όταν κλείσουν οι κάλπες δεν θα μετρήσουν οι ψήφοι εκείνων που δεν πήγαν να ψηφίσουν, θα μετρήσουν εκείνοι που ψήφισαν. Τελεία και παύλα. Με αυτή τη λογική ναι η αποχή θα είχε ιδιαίτερο νόημα αν υπήρχε πλαφόν δικαιοσύνης στο σύστημα. Δηλαδή αν δεν πάει να ψηφίσει τουλάχιστον το 50% κυβέρνηση δεν μπορεί να γίνει και πάμε για άλλα. Μην κάνετε όνειρα δεν πρόκειται να συμβεί.

Το κίνημα λοιπόν «μη ψήφου» μας έχει τρελάνει αυτές τις ημέρες να χτυπάει της καμπάνες να μας ξυπνήσει και υπερασπίζεται με τόσο πάθος αυτή την επιλογή, ούτε ιεραπόστολοι ταγμένοι σε ιερό σκοπό να ήταν.

Ποιοι είναι όμως εκείνοι που επιλέγουν αποχή?

Δύο είναι οι κατηγορίες. Οι ούτε καν σηκώνομαι από το καναπέ βαριέμαι.

Και οι δεν θα ψηφίσω κανένα καριόλη σας φτύνω όλους.

Οι πρώτοι εντάξει, δεν το συζητάμε, ασχολίαστο (εκτός των ανθρώπων που πράγματι έχουν ένα πρόβλημα υγείας και δεν μπορούν να μετακινηθούν)

Οι δεύτεροι που με την αποχή αποφασίζουν να ρίξουν ένα γερό φτύσιμο σε όλους, την επόμενη των εκλογών θα τους έρθει πίσω το φτύσιμο από εκείνους που ψήφισαν και έβγαλαν ακριβώς εκείνο που επιθυμούσαν. Εκτός κι αν κάποιοι ζουν με τη φαντασίωση πως τα αφεντικά αν τους κρατήσουμε μούρη θα βάλουν τη γάτα τους να κλαίει.

Είναι πολύ περίεργο ένα κίνημα που λίγο πριν την ψήφο σηκώνει λάβαρα για μια δική του επανάσταση και στην οποία συμμετέχουν όλοι εκείνοι που τον υπόλοιπο χρόνο που οι τύραννοι πατάνε στο λαιμό τους σκλάβους δεν έχουν οργανώσει μια πραγματική επανάσταση, δεν έχουν βγει στους δρόμους, δεν έχουν απειλήσει κανέναν παρά μόνο λόγια ακίνδυνα που οι δυνάστες τους διαβάζουν και κάνουν χαβαλέ.

Κι εντάξει ας επιλέξουμε να ενταχθούμε στο κίνημα της αποχής, κι ας υποθέσουμε πως γίνεται το θαύμα και ένα 60-70% δεν πάει να ψηφίσει, και γίνεται και δεύτερο θαύμα και το κόμμα που θα είναι νικητής αλλά με τέτοια μειοψηφία λέει, τίποτα δεν κυβερνάω έτσι, άκυρες οι εκλογές.

Παρακάτω.. Τι προτείνει το κίνημα? Για να ακούσω. Εχει έτοιμη κάποια αντιπρόταση για ξεκαθάρισμα του τοπίου? Θα μας προτείνει συγκεκριμένα πράγματα  που θα ανατρέψουν όλο το σάπιο σύστημα, κάποιο πρόγραμμα και την ομάδα που θα έχει έτοιμη να πραγματοποιήσει την μεγάλη αλλαγή? Α ναι γιατί δεν έφτιαχνε ένα κόμμα να πάμε να το ψηφίσουμε όλοι? Αν δεν έχει να προτείνει τίποτα άλλο από αποχή και διαμαρτυρίες του πληκτρολογίου τι σοβαρότητα μπορεί να έχει?

Δεν μπορεί να σκέφτεται κάποιος πως στ΄αλήθεια η αποχή από τις εκλογές θα «ρίξει το σύστημα». Είναι τουλάχιστον για γέλια μια τέτοια σκέψη. Η μόνη αποδεκτή αιτία να μην πάει κάποιος να ψηφίσει συνειδητά είναι πως ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΜΕΛΕΤΗ, σε ΟΛΑ τα κόμματα που βάζουν υποψηφιότητα, ΕΚΑΝΕ ΕΝΑΝ ΕΛΕΓΧΟ ΣΟΒΑΡΟ, των ανθρώπων που ζητάνε τη ψήφο, είδε πως δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ, που να αξίζει, και ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΤΟΥ, δεν πάει γιατί δεν είναι ο τύπος που θα εκλέξει το μη χειρότερο.

Αυτός ο άνθρωπος όμως λειτουργεί σαν μονάδα, αναφέρει το σκεπτικό του και δεν φαντασιώνεται πως είναι ο μέγας επαναστάτης. Ισα ίσα είναι πολύ λυπημένος και απογοητευμένος και θα επιθυμούσε διακαώς να υπάρξει μια κίνηση άξια των ιδεών του να την υποστηρίξει με την ψήφο του.

Προσωπικά αυτές τις εκλογές θα παρακολουθήσω όλους τους υποψήφιους, κόμματα που θα ζητήσουν τη ψήφο μου. Αν δω κάτι αξιόλογο δεν με ενδιαφέρει αν θα έχει τόση δύναμη ώστε να μπει στη Βουλή, θα το ψηφίσω για να το στηρίξω έστω κι αν πάρει ένα ψήφο. Τώρα σκεφθείτε αν αυθόρμητα πείτε τη γνωστή φράση «όλοι το ίδιο σάπιοι είναι» σκεφθείτε, μήπως ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΞΕΙ Η ΑΠΟΧΗ ΣΑΣ?

Επίσης μια παράκληση στους φίλους. Επειδή κυκλοφορούν μεγάλα λαμόγια και καλά εκπαιδευμένα πρακτοράκια σε διάφορες τάχα « επαναστατικές πατριωτικές σελίδες» και «κανάλια» μη μασάτε σαν χάνοι. Μας κυβερνούν απατεώνες που θα έσκιζαν τα μνημόνια σε ένα βράδυ ή οι άλλοι που θα έσκιζαν τη συμφωνία για τις Πρέσπες. Και όλοι μαζί μας τρομοκράτησαν, μας εκβίασαν, μας έβαλαν πρόστιμα, μας φυλάκισαν στα σπίτια, πέταξαν στο δρόμο εργαζόμενους για τα κ@λοεμβόλια τους, ο λαός εξαθλιώνεται,

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΧΗ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ.

Ένα κίνημα πολιτών είναι εκείνο που χρειαζόμαστε αποφασισμένων και ικανών να ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΗ ΚΑΘΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ,  ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ και όχι μόνο να φλυαρούν.

Εννοείται πως εκτός από το τι προτείνει κάποιος εξετάζουμε και ποιος είναι αυτός. Γιατί αν ένας κλεφταράς, ένας δολοφόνος, κάποιος αποδεδειγμένα σάπιος , μου προτείνει να φτιάξουμε μια κοινότητα που θα μοιάζει στο μικρό σπίτι στο λιβάδι ε θα είμαι πολύ μ@λάκας αν τον πιστέψω. 

Φανταστικές καταστάσεις