Γνώθι σαυτόν και επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων

 γράφει ο Διός Κούρος

Ένα υπαρξιακό αφήγημα που δίνει απαντήσεις και στο γιατί ζούμε αυτά που ζούμε σήμερα

 

Όλοι μας από πολύ μικρή ηλικία είχαμε μέσα μας δυο αρχικά και βασικά καίρια ερωτήματα, στα οποία οι περισσότεροι δυσκολεύονται να απαντήσουν και ίσως δεν τα απαντήσουν ποτέ (ούτε μέχρι τη στιγμή της αναχώρησής τους). Τα δύο ερωτήματα είναι «ποιος είμαι» και «γιατί ζώ». Ερωτήματα τα οποία για εμένα ορίζουν την απαρχή του γνώθι σαυτόν. Στην πορεία, βέβαια, «ξεπετάγονταν» και άλλα ερωτήματα (π.χ. «τι είναι η ψυχή») στα οποία οι απαντήσεις σαφώς ήταν διαφορετικές στον καθένα μας, ανάλογα με την ευφυΐα του.

 

Επιθυμώ εδώ και καιρό να καταγράψω τη δική μου οπτική, με την ελπίδα ότι ίσως βοηθήσω κάποιους συνανθρώπους μου να κατανοήσουν το λόγο της ύπαρξής μας και μέσω αυτής της κατανόησης να αντιληφθούν τι τελικά είναι σημαντικό σε αυτή τη ζωή. Ακολουθώντας την Σωκρατική παραίνεση, θα προσπαθήσω να σας απασχολήσω με κάτι το οποίο θεωρώ ότι θα είναι ωφέλιμο και για αυτό ελπίζω να διαβάσετε όλο το σκεπτικό μου, χωρίς φυσικά να είναι απαιτητό να το υιοθετήσετε.

 

Πριν ξεδιπλώσω τις σκέψεις μου, θέλω να τονίσω ότι το άρθρο δεν έχει θρησκευτικό χαρακτήρα και θα παρακαλέσω όσο το διαβάζετε να μην σκέφτεστε «θρησκειολογικά» ή «θρησκευτικά». Σε αυτά που θα διαβάσετε ίσως διαπιστώσετε «αλήθειες» που διδάσκονται από την όποια θρησκεία τυχόν πιστεύετε, όπως επίσης «αλήθειες» αν δεν πιστεύετε πουθενά. Χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο, απλά θα σας δώσω (σε πρώτο πρόσωπο) την δική μου ερμηνεία, η οποία τείνει να είναι η αλήθεια μου, μετά από σκέψη, ανάγνωση κειμένων, εσωτερική αναζήτηση, αλλά κυρίως διαισθητικά. Η ερμηνεία αυτή έχει «πλάσει» τον χαρακτήρα (εαυτό) μου εδώ και αρκετά χρόνια.

 

Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν απλός στο λόγο μου, διότι απευθύνομαι σε «απλούς» συνανθρώπους μου, που είμαι σίγουρος ότι έχουν τις ίδιες απορίες. Θα είμαι τόσο απλός που ίσως πολλοί θεωρήσετε ότι είμαι κουραστικός, αλλά για να ξεδιπλώσεις σκέψεις, πρέπει να ξεκινάς από τα βασικά και να εφαρμόζεις κατά το δυνατό τη μαιευτική μέθοδο, κυρίως αν θέλεις να καταλήξεις σε ένα αποδεκτό συμπέρασμα.

 

Το σίγουρο είναι ότι η αλήθεια είναι μια και αυτήν προσπαθούμε να ανακαλύψουμε. Πάμε, λοιπόν, να δούμε μια εκδοχή της. Τη δική μου εκδοχή.

 

Ας δούμε πρώτα κάποια δεδομένα, που χρήζουν παρουσίασης.

 

Που γεννήθηκα ;

 

 

Από τη στιγμή που εμφανώς έχω σαρκίο, έχω έρθει σε ένα μέρος που είναι πεδίο ενσάρκωσης. Δεν θα μπορούσα να είμαι ούτε φάντασμα, ούτε ενέργεια, ειδικά από τη στιγμή που με βλέπετε, με ακούτε, με μυρίζετε και με αγγίζετε. Από τη στιγμή, λοιπόν, που είμαι ένσαρκος και βρίσκομαι εδώ, τότε ο πλανήτης είναι πεδίο ενσάρκωσης. Και μόνο με αυτή την εύλογη παραδοχή, προκύπτουν διάφορα ερωτήματα όπως :

 

 

Ποιος με γέννησε ;

 

Προφανώς (η λέξη κρύβει «αυτό που φαίνεται» και όχι αυτό που «είναι») ο βιολογικός μου πατέρας μαζί με τη βιολογική μου μητέρα, ύστερα από μια διαδικασία η οποία μόνο ως θαύμα μπορεί να χαρακτηριστεί. Το θαύμα της γέννησης. Όμως οι βιολογικοί μου γονείς ευθύνονται αποκλειστικά για την γέννηση της σάρκας μου και όχι του «εγώ ειμί» μου, για το  οποίο φυσικά ευθύνεται η ψυχή μου !! Τον υπαίτιο του «εγώ ειμί» θα τον αναφέρω παρακάτω.

 

 

Πως γεννήθηκα ;

 

Είναι προφανές !! Αυτό όμως που δεν είναι προφανές και αποτελεί μυστήριο, είναι ο μηχανισμός αυτός που έδωσε στους βιολογικούς μου γονείς τη δυνατότητα να με γεννήσουν (και δεν μιλώ για το σπέρμα και το ωάριο, διότι αυτά αποτελούν υλικά στοιχεία, αποτέλεσμα των οποίων είναι η γέννηση).

 

 

Υπάρχουν άλλα πεδία ;

 

Φυσικά και υπάρχουν. Όμως ό,τι βλέπω, ακούω, μυρίζω και αγγίζω, δηλαδή ό,τι «αισθάνομαι» με τις τέσσερις αισθήσεις μου, μοιραία ανήκει στο πεδίο ενσάρκωσής μου. Δεν ισχύει όμως το ίδιο πχ για ό,τι σκέφτομαι ή ονειρεύομαι !!!  Είναι προφανές ότι ό,τι βλέπω όταν στρέφω τα μάτια μου στον ουράνιο θόλο είναι και αυτό κομμάτι του ίδιου πεδίου ενσάρκωσης. Αν δεν ήταν δεν θα μπορούσα να το δω !!

 

 

 

Συνεπώς όλοι οι πλανήτες, πλανητικά συστήματα, γαλαξίες κλπ που βλέπω, αποτελούν κομμάτι του ίδιου πεδίου ενσάρκωσης. Συνεπώς, ό,τι σκέφτομαι, ό,τι φαντάζομαι και ό,τι ονειρεύομαι ανήκει σε ένα άλλο πεδίο, το οποίο προφανώς δεν είναι ενσάρκωσης από τη στιγμή που δεν μπορώ να το αγγίξω, να το μυρίσω, να το γευτώ και να το ακούσω !!! Οι σκέψεις, η φαντασία και κυρίως τα όνειρα, δεν έχουν χρώμα, γεύση ήχο και ύλη. Εμείς νομίζουμε ότι έχουν, διότι για να τα «επεξεργαστούμε» πρέπει μοιραία να τα «μεταφράσουμε» σε κάτι που γνωρίζουμε, έτσι ώστε να τα κατανοήσουμε.

 

 

 

Επίσης μια απόδειξη άλλου πεδίου, είναι για παράδειγμα αυτό που συμβαίνει με τα φαντάσματα ή τις  φωτεινές σφαίρες (orbs). Η μέγιστη απόδειξη είναι η εμφάνιση συγγενών μας την ώρα του θανάτου.

 

Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι το πόσα πεδία υπάρχουν, τα χαρακτηριστικά τους, που βρίσκονται και τον τρόπο ύπαρξης.

 

 

Υπάρχουν και εκτός Γαίας ενσαρκωμένοι ;

 

Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα που με ταλάνισε πολλά (μα πάρα πολλά) χρόνια και παρόλο που η απάντηση είναι σίγουρα ΝΑΙ, δυστυχώς δεν μπορεί να αποδειχθεί ακόμα (τουλάχιστον σε εμάς τους «απλούς» ανθρώπους). Οι ενδείξεις όμως είναι τόσες πολλές που σε συνδυασμό με την κοινή λογική (είναι άτοπο και εγωιστικό να υπάρχει το αχανές σύμπαν χωρίς άλλους «κατοίκους») με έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα πως ΝΑΙ, υπάρχουν. Άλλωστε και οι πρόγονοί μου (και δη αυτοί 85+ γενιές πίσω), ισχυρίστηκαν ότι και άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος κατοικούνται !! Συνεπώς οι «όποιοι» εξωγήινοι είναι (ή θα είναι) ορατοί σε εμένα, μοιραία ανήκουν στο ίδιο πεδίο ενσάρκωσης, αλλιώς δεν θα τους έβλεπα !!!

 

 

Υπάρχουν δίπλα μου ενσαρκωμένοι που δεν είναι σαν εμένα ;

 

 

Προφανώς και υπάρχουν !!!! Μου τυχαίνει καθημερινά να συναντώ για πρώτη φορά ανθρώπους και αμέσως να αισθάνομαι καλά ή άσχημα δίπλα τους. Για εμένα είναι τόσο απλό !! Όποιον γνωρίζω για πρώτη φορά και μου προκαλεί αρνητικά συναισθήματα (αρνητική αύρα), δεν είναι σαν εμένα !!!

 

Συνυπάρχουμε σε αυτό το πεδίο, αλλά δεν έχουμε προέλθει από την ίδια πηγή ή αν θέλετε απο το ίδιο είδος. Μάλιστα, οι άνθρωποι που αποφασίζω τελικά να συναναστραφώ, θεωρώ ότι είναι σαν εμένα. Ο απλός λαός λέει «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι». Το θέτω ως δεδομένο και παρακάτω θα περιγράψω περισσότερα.

 

 

Μπορούν τα πεδία να συνυπάρχουν ;

 

Φυσικά και μπορούν !!! Όταν αισθάνομαι μια αόρατη παρουσία (μου έχει συμβεί) ή όταν σε μια φωτογραφία φαίνονται οι φωτεινές σφαίρες (orbs), ενώ δεν τις αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις μας (συνεπώς δεν είναι μέλη του πεδίου ενσάρκωσης), αυτό σημαίνει ότι όλα τα πεδία συνυπάρχουν ταυτόχρονα με το δικό μας, χορεύοντας ένα περίπλοκο «ταγκό» πεδίων ύπαρξης.

 

 

 

 

Έχουν μιλήσει πολλοί για φαντάσματα και αόρατες παρουσίες. Προσωπικά έχω παράδειγμα νυχτερινής φωτογραφίας σε παραλία (στη Γλυφάδα, παρακαλώ !) στην οποία φαίνεται ξεκάθαρα όχι μόνο φωτεινή σφαίρα / orb, αλλά και μια φωτεινή «στήλη». Έδειξα τη φωτογραφία στο πρόσωπο που φωτογράφισα και τρόμαξε.

 

Εδώ θα μπορούσα να αναπτύξω σκέψεις για το αστρικό και το αιθερικό πεδίο, αλλά δεν θα το κάνω γιατί θα μπλέξουμε τα μπούτια μας σε έννοιες τις οποίες οι περισσότεροι δεν τις κατανοούμε (απλά τις φανταζόμαστε).

 

 

 

Εύλογα Ερωτήματα

 

 

Ποιος (ή ποιοι) δημιούργησαν αυτό το πεδίο ενσάρκωσης ;

 

Η ερώτηση του «εκατομμυρίου» που λένε και οι συγχωριανοί μου !!! Δεν γνωρίζω. Αυτή η ερώτηση έχει δώσει το δικαίωμα σε ενσαρκωμένους του παρελθόντος να δημιουργήσουν θρησκείες και δόγματα, ισχυριζόμενοι ότι όχι μόνο γνωρίζουν την απάντηση, αλλά είναι και οι εκπρόσωποι αυτού (ή αυτών) που το δημιούργησαν !!!

 

Το αφήνω εδώ, διότι το άρθρο δεν αφορά θρησκείες και δόγματα. Ήθελα απλά να καταγράψω το ερώτημα και την άσκοπη προσπάθεια απάντησης. Η αλήθεια η δικιά μου είναι ότι δεν με ενδιαφέρει ποιος το δημιούργησε. Και εννοείται ότι δεν με ενδιαφέρει να πιστέψω και κάποιον που ισχυρίζεται ότι έχει την απάντηση και με αυτό τον τρόπο έντεχνα να με κάνει να τον ακολουθήσω.

 

Θεωρώντας και ονοματίζοντας τον δημιουργό αυτόν ως «υπέρτατο νου» (διότι μόνο υπέρτατος μπορεί να είναι δημιουργώντας όλο αυτό το θαύμα), θεώρησα ότι με ενδιαφέρουν περισσότερο οι απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα. Οι οποίες απαντήσεις ίσως με οδηγήσουν και στην πηγή της δημιουργίας (που δεν το βλέπω).

 

 

Ποιος με έστειλε στο πεδίο ενσάρκωσης και με ποιο τρόπο ; (προσοχή, όχι ποιος με γέννησε)

 

Έχοντας τα παραπάνω δεδομένα, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ενώ οι βιολογικοί μου γονείς «ευθύνονται» για τη γέννηση του βιολογικού σαρκίου μου, λογικά «κάποιος άλλος» ευθύνεται για τη δημιουργία του «εγώ ειμί» μου. Διότι είναι παραπάνω από προφανές ότι όταν οι γονείς μου συνευρέθησαν για να με δημιουργήσουν, δεν έκαναν κάτι παραπάνω για να μου «τοποθετήσουν» την ψυχή !!! Άλλωστε δεν την είχαν και πουθενά «φυλαγμένη» για να μου τη «φυτέψουν» εκ των υστέρων. Αν θεωρήσω γενικά και αόριστα ότι η «φύση» φρόντισε για την ψυχή μου, τότε δεν μου λύνεται η απορία. Εύλογα, μετά, θα αναρωτηθώ «ποιος δημιούργησε τον συγκεκριμένο μηχανισμό στη φύση, που μου έδωσε την ψυχή;». Και ακόμα περισσότερο, αυτόν ποιος τον δημιούργησε ;

 

Επειδή διαπίστωσα το άτοπο της αέναης αναζήτησης προς τα «πίσω» (η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;), είπα να προσπαθήσω τουλάχιστον να ανακαλύψω ποιος είναι ο άμεσα υπεύθυνος για την τοποθέτηση της ψυχής μου (η οποία μου δίνει το «εγώ ειμί»). Σκέφτηκα πως, αν ανακαλύψω αυτόν τότε ίσως βρω τρόπο να δω και πέρα από αυτόν !!

 

Το σίγουρο είναι ότι αυτός δεν βρίσκεται στο ίδιο πεδίο με εμένα. Δεν είμαι ένα άψυχο άγαλμα που δημιούργησε ένας καταπληκτικός ένσαρκος γλύπτης !! Άρα αυτός υπάρχει σε ένα άλλο πεδίο. Και δέχομαι την ύπαρξή του, διότι δεν μπορεί ένας ανύπαρκτος να δημιουργήσει κάποιον υπαρκτό.

 

Επίσης σίγουρο είναι ότι για να έχει τη δυνατότητα να με δημιουργήσει και να με στείλει εδώ, μέσω μιας διαδικασίας «τοποθέτησης ψυχής» και ενώ ακόμα βρίσκομαι μέσα στην κοιλιά της μητέρας μου (!!!), οι δυνατότητές του είναι πέραν της κάθε φαντασίας μου. Εύλογα συμπεραίνω ότι αυτός δεν είναι άνθρωπος, με την έννοια του Γήινου ένσαρκου ανθρώπου. Επίσης, για εμένα, δεν είναι ο δημιουργός (με την «θρησκευτική» έννοια του όρου), διότι λογικά δεν είναι ο υπέρτατος νους και σαν αυτόν υπάρχουν και άλλοι !! Ποιοι άλλοι; Αυτοί που «τοποθέτησαν ψυχή» σε όσους διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Συνεπώς, είναι πολλοί, βρίσκονται σε ένα άλλο πεδίο, ταυτόχρονα με εμάς και επειδή αυτοί «τοποθέτησαν» την ψυχή σε εμάς, εύλογα «εμείς» είμαστε οι απεσταλμένοι τους. Άρα αυτοί είναι μορφές ή καλύτερα  οντότητες.

 

Μετά από όλον αυτό το συλλογισμό, μου ήρθε αυτόματα μια σκέψη. Μια σκέψη που αρχικά με απελευθέρωσε, μου έστειλε κύματα ζεστασιάς, σιγουριάς και αυτόματα ήταν σαν να μου ξεκλείδωσε το εγώ ειμί. 

 

 

 

Υπάρχει κάποιος ο οποίος όχι μόνο έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί τη φύση και να με «τοποθετήσει» σε αυτό το πεδίο ενσάρκωσης, αλλά για κάποιον «μαγικό» λόγο έχει τη βούληση να το κάνει !!! Εύλογα για εμένα αυτός ο κάποιος αυτομάτως αποτελεί τον Ανώτερο Εαυτό μου (ΑΕ). Θα έλεγα ο Φύλακας Άγγελός μου, αλλά δεν είναι δόκιμο, διότι δεν αναπτύσσω το θέμα «θρησκευτικά». Και ενώ ο Ανώτερος Εαυτός μου είναι ο δικός μου δημιουργός, δεν είναι ο δημιουργός των πάντων (υπέρτατος νους), διότι ο υπέρτατος νους είναι αυτός που έδωσε στον ΑΕ μου τη δυνατότητα να με «τοποθετήσει» σε αυτό το πεδίο. Και τον ίδιο τον ΑΕ μου, κάποιος άλλος τον τοποθέτησε εκεί που είναι και του έδωσε τη δυνατότητα να τοποθετήσει εμένα εδώ.

 

 

Γιατί με έστειλε ;

 

Αν το ποιος δημιούργησε τα πάντα είναι η ερώτηση του «εκατομμυρίου», για εμένα το γιατί με έστειλε εδώ η οντότητα που αποτελεί τον ΑΕ μου, είναι το ερώτημα του «δισεκατομμυρίου» !!! Πιστέψτε με, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα λύνει μια σειρά από απορίες και άλλα ερωτήματα, που δεν φανταζόμουν.

 

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μου ξεκλείδωσε το νου και σε ένα βαθμό μου έδωσε τα κλειδιά να επιχειρήσω να ξεκλειδώσω το γνώθι σαυτόν. Σκέφτηκα ότι η γνώση του ποιος είμαι απαιτεί αρχικά απαντήσεις σε δύο ερωτήσεις. Ποιος με έφερε εδώ και γιατί. Το ποιος με έφερε το έχω ήδη βρει. Ο ΑΕ μου. Αν ανακαλύψω το γιατί, τότε ίσως μπορέσω να κατανοήσω το πολυπόθητο γνώθι σαυτόν.

 

Πριν όμως ψάξω το γιατί, πρέπει πρώτα να κατανοήσω το «έστειλε». Το «που» με έστειλε το γνωρίζω (στη Γαία). Το «από που» δεν ξέρω !! Που βρίσκεται ο ΑΕ μου ;

 

Η λογική λέει ότι δεν μπορεί να είναι μακριά. Απλά εγώ δεν τον βλέπω !! Όμως όπως ήδη μπορεί να έχετε καταλάβει, τον αισθάνομαι. Είναι εδώ μαζί μου και είμαι σίγουρος ότι αυτός με βλέπει !!. Για να μην τον βλέπω όμως τότε δεν μπορεί από το να είναι σε μια άλλη διάσταση μη ορατή από το πεδίο ενσάρκωσης. Και ποια είναι αυτή η διάσταση ; Η αμέσως πρώτη πάνω από το πεδίο ενσάρκωσης.

 

Ας πούμε ότι είναι η 5^η αν και δεν είμαι τόσο καλός με τα νούμερα των πεδίων. Δεν θέλω να αναμασώ εκφράσεις «ερευνητών» που έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο, αλλά για να κατανοήσετε τι εννοώ αναφέρω την 5^η διάσταση για να καταλάβετε. Στην λογική μου πάντως, αντί για 5^η θα ήταν δόκιμο να πω η 1^η μιας και εγώ δεν υπάρχω σε διάσταση, αλλά σε πεδίο ενσάρκωσης. Υπάρχει, λοιπόν, η 5^η διάσταση, η οποία ενώ είναι πεδίο ύπαρξης, ταυτόχρονα δεν είναι πεδίο ενσάρκωσης, αλλά οντοτήτων (σαν τον ΑΕ μου). Και σίγουρα υπάρχουν και άλλες διαστάσεις πάνω από την 5^η στις οποίες υπάρχουν άλλες «οντότητες» (ποιος δημιούργησε τον ΑΕ μου;) οι οποίες συνυπάρχουν και είναι ταυτόχρονα εδώ και η κατώτερη δεν μπορεί να αντιληφθεί την ανώτερη.

 

Όταν λέω ότι οι διαστάσεις «υπάρχουν», αυτόματα συμπεραίνω ότι είναι πεδία ύπαρξης, αλλά όχι πεδία ενσάρκωσης. Και σίγουρα εμείς δεν υπάρχουμε σε κάποια διάσταση. Ο ισχυρισμός ότι βρισκόμαστε στην 3^η λόγω ύψους, μήκους και πλάτους, δεν είναι ικανοποιητική εξήγηση, διότι οι διαστάσεις δεν έχουν να κάνουν με μονάδες μέτρησης, αλλά με την αντιληπτικότητα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, όλες οι διαστάσεις συνυπάρχουν εδώ και ταυτόχρονα, δηλαδή στον ίδιο χωροχρόνο.

 

Ωραία, έλυσα το που ήρθα και από που !! Μεγάλο βήμα για εμένα !! Πάω τώρα να ψάξω το «γιατί». Γιατί με έστειλε εδώ ο ΑΕ μου ; Και μαζί με το «γιατί» πάει πακέτο και το «τι όπλα μου έδωσε για να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις του πεδίου».

 

Η απλούστερη εκδοχή είναι «γιατί μπορεί» !! Πολύ απλά έχει τη δυνατότητα να το κάνει και το κάνει. Ίσως αυτό είναι το χόμπι του, εκεί στο πεδίο ύπαρξής του και για να περάσει την ώρα του με «φύτεψε» σε ένα σαρκίο. Για να πω την αλήθεια, η εκδοχή αυτή δεν μου «κάθεται» και τόσο καλά. Και δεν μου κάθεται τόσο καλά γιατί μου είναι αδύνατο να κατανοήσω ότι μια οντότητα με τέτοιες δυνατότητες και προφανώς με τεράστια ευφυΐα να κάνει πράγματα μόνο για την πλάκα του !! Γιατί το κάνει ;

 

Η λογικότερη εκδοχή είναι ότι το κάνει γιατί θέλει κάτι να κερδίσει. Να κερδίσει, όμως, τι ; Και πως εγώ θα τον βοηθήσω να κερδίσει αυτό που θέλει ; Τι μπορώ να κάνω εγώ για τον ΑΕ μου ; Πάντως ήδη έχω αρχίσει να κατανοώ σε ένα βαθμό το γιατί με έστειλε εδώ. Με έστειλε για να τον βοηθήσω.

 

Η απάντηση μου ήρθε «ξαφνικά» σαν κεραυνός και ενώ είναι πολυσύνθετη, βγάζει τεράστιο νόημα. Αυτό που επιδιώκει να κερδίσει είναι η δική του ολοκλήρωση στο πεδίο που βρίσκεται. Και γιατί αποζητά την ολοκλήρωση ; Μήπως γιατί η ολοκλήρωσή του σημαίνει ότι ο ίδιος θα ανελιχτεί και θα αλλάξει πεδίο ;

 

Ο συλλογισμός μου απογειώθηκε αφού θυμήθηκα ότι ο κάθε ενσαρκωμένος σε αυτό το πεδίο ενσάρκωσης έχει τον δικό του ΑΕ !!! Ρε τι γίνεται εδώ ; Γιατί τόσοι ΑΕ έχουν στείλει ενσαρκώσεις ; Γιατί εκτοξεύτηκαν οι ενσαρκώσεις τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια ;

 

 

 

 

Ταυτόχρονα μου ήρθε στο νου το «όπως επάνω έτσι και κάτω». Επάνω θεωρώ το δικό του πεδίο και κάτω θεωρώ το πεδίο ενσάρκωσης και δη τον πλανήτη Γαία. Συνεπώς είναι προφανές ότι από τη στιγμή που κάποιες οντότητες έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν απολήξεις τους σε πεδία ενσάρκωσης, δεν είναι δυνατό η Γαία να είναι το μόνο πεδίο ενσάρκωσης σε όλο το Σύμπαν !!. Έτσι έχω κατασταλάξει και στο μέγα ερώτημα αν υπάρχουν εξωγήινοι. Φυσικά και υπάρχουν εξωγήινοι, οι οποίοι συνυπάρχουν με εμάς σε άλλους πλανήτες που είναι σαν τη Γαία, δηλαδή πεδία ενσάρκωσης. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι το σημείο εξέλιξης στο οποίο έχουν φτάσει, για να εξυπηρετήσουν τους ΑΕ τους. Με αυτή τη λογική και εγώ, ως ψυχή, ίσως έχω ενσαρκωθεί και σε άλλους πλανήτες – πεδία ενσάρκωσης. Επίσης, είναι προφανές ότι οντότητες μη ανθρώπινες (θυμηθείτε πιο πάνω που είπα ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι) στέλνουν επίσης απολήξεις τους να ενσαρκωθούν στη Γαία. Το πόσες και ποιες έχουν ψυχή δεν είναι εύκολο να διακριθούν.  

 

Πως, λοιπόν, θα βοηθήσω τον ΑΕ μου, έτσι ώστε να ολοκληρώσει με επιτυχία το λόγο που με έστειλε εδώ; Αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζω, τουλάχιστον ενσυναίσθητα. Όμως, για να έχει ο ίδιος τόσες δυνατότητες, στο σχέδιό της ενσάρκωσής μου έχει φροντίσει να μου δώσει, πέρα από τα γνωρίσματα του χαρακτήρα μου, ένα βαθμό ελευθερίας στις αποφάσεις μου και στη σκέψη μου. Μου έχει δώσει αυτό που λέμε «ελεύθερη βούληση». Αυτό είναι προφανές, διότι όλη μου η ζωή είναι γεμάτη αποφάσεις που λαμβάνω σε όλα τα θέματα της καθημερινότητάς μου. Αυτομάτως, αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος έχει κρατήσει το υπόλοιπο κομμάτι της βούλησής μου, αυτό που με οδηγεί να αποφασίζω ασυναίσθητα. Αυτό το έχει κάνει γιατί το ζητούμενο είναι η δική του ανέλιξη και όχι η δική μου !!! Εγώ αποτελώ μια απόληξή του ή αν θέλετε μια ακτίνα του. Η δική του βούληση, σε εμένα εκφράζεται με αυτό που λέμε «η πρώτη αντίδραση» ή «η πρώτη σκέψη» που κάνω όταν λαμβάνω οποιαδήποτε πληροφορία ή συναίσθημα.

 

Προσωπικά έχω μάθει να εμπιστεύομαι την πρώτη αντίδραση και την πρώτη σκέψη, πριν λειτουργήσει η λογική μου, διότι η πρώτη αυτή αντίδραση είναι η βούληση του ΑΕ μου, ενώ η λογική είναι η βούληση η δική μου.

 

Γιατί όμως το κάνει αυτό ; Μήπως γιατί εκεί που υπάρχει δεν έχει τη δυνατότητα να λάβει όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για να ανελιχθεί ; Μήπως το πεδίο ενσάρκωσης (εδώ) έχει κατασκευαστεί έτσι ώστε να του δώσει ό,τι δεν έχει το πεδίο ύπαρξής του, μέσω της ακτίνας του, δηλαδή εμένα ; Μου φαίνεται λογικό !! Και επειδή κάτι μου λέει ότι δεν του λείπουν υλικά αγαθά, αυτό που του λείπει είναι συναισθήματα. Αυτά θα του «δώσω» !! Και θα του τα δώσω, διότι ό,τι αισθάνομαι αυτόματα το αισθάνεται και ο ΑΕ μου.

 

Βάσει του παραπάνω συλλογισμού, μου έχει δημιουργηθεί η πεποίθηση ότι ο ΑΕ μου έχει την απόλυτη ευθύνη σε ό,τι με αφορά. Για να μπορέσω να τον βοηθήσω, ο ίδιος έχει σε ένα βαθμό προγραμματίσει τον βίο μου κατά ένα ποσοστό και το υπόλοιπο είναι δική μου ευθύνη. Δηλαδή με καθοδηγεί κατά ένα (μεγάλο) ποσοστό. Αν δεν συνέβαινε αυτό δεν θα είχε και νόημα η ενσάρκωσή μου. Δεν θα υπήρχε λόγος να είμαι εδώ χωρίς καθόλου βούληση όντας απόλυτα προγραμματισμένος από τον ΑΕ μου στο 100%. Απλά δεν θα του προσέφερα τίποτα.

 

Επίσης, η παραπάνω λογική, εξηγεί σε ένα βαθμό τα συναισθήματα που έχω όχι μόνο εγώ αλλά όλοι οι ενσαρκωμένοι σε αυτό το πεδίο ενσάρκωσης. Και επειδή η πλειονότητα των συναισθημάτων αυτών είναι αρνητικά, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο ΑΕ μου εκεί που βρίσκεται (υπάρχει) δεν έχει αρνητικά συναισθήματα και αποσκοπεί να τα «λάβει» μέσω της ακτίνας του, δηλαδή εμένα, προκειμένου να ανελιχθεί. Δηλαδή η 5^η διάσταση δεν έχει αρνητικά συναισθήματα. Είναι ένας «τόπος» ευδαιμονίας.

 

Αυτό εξηγεί σε ένα βαθμό και όλη την άσχημη κατάσταση στο πεδίο μας, η οποία είναι έτσι όπως είναι για τόσες χιλιάδες χρόνια, προκειμένου να τροφοδοτήσει τις οντότητές μας με αρνητικά κυρίως συναισθήματα, προκειμένου να ολοκληρωθούν στο δικό τους πεδίο ύπαρξης και έτσι να προχωρήσουν στο επόμενο πεδίο !!

 

Όπως είναι φυσικό, κάποιες ενσαρκωμένες ψυχές δημιουργούν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και κάποιες άλλες τα «νοιώθουν στο πετσί τους». Αυτό ακολουθεί ταυτόχρονα τις επιθυμίες των ΑΕ στο επάνω πεδίο. Άλλες οντότητες δημιουργούν αρνητισμό (σκότος) και άλλες προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν και να ανελιχθούν (φως).

 

Έχει, λοιπόν επίτηδες κατασκευαστεί με αυτό τον τρόπο το πεδίο ενσάρκωσής μας (η Γαία), έτσι ώστε μέσω (κυρίως) των αρνητικών συναισθημάτων να βοηθηθούν οι οντότητες του παραπάνω πεδίου, ώστε να ολοκληρώσουν την δική τους αποστολή. Μοιραία, όταν ο ΑΕ μου το κατορθώσει, τότε αυτόματα και εγώ σαν ψυχή θα ανελιχθώ και δεν θα επανενσαρκωθώ σε αυτό το πεδίο. Ο ΑΕ μου θα φροντίσει για αυτό και αφού θα έχει ανέλθει ένα επίπεδο, ένα επίπεδο θα ανέλθω και εγώ ως ψυχή.

 

Εννοείται ότι αυτά που λέγονται ότι η Γαία μαζί με τους κατοίκους της θα ανελιχθούν στην 5^η διάσταση όντας εν ζωή, είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες και αποσκοπούν στην παραπλάνηση και στο κέρδος αυτών που τα λένε, μέσω ενός αφηγήματος που δεν διαφέρει και πολύ από τις «θρησκείες».

 

Με την παραπάνω λογική, είναι σε εμένα τουλάχιστον, προφανές ότι ό,τι ζω και ό,τι αντιλαμβάνομαι μέσω των συναισθημάτων μου, είναι μια δοκιμασία με την οποία θα βοηθήσω τον ΑΕ μου και κατ’ επέκταση θα βοηθηθώ και εγώ ως ψυχή. Από τη στιγμή που έχω καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, το «εγώ ειμί» μου έχει απελευθερωθεί και απολαμβάνει κάθε συναίσθημα που του δημιουργείται, είτε αυτό είναι θετικό είτε αρνητικό, χωρίς φόβο !!! Και αυτό διότι έχω απαντήσει στο «γιατί είμαι εδώ».

 

Όπως καταλαβαίνετε, πλέον δεν στέκομαι στο γιατί γίνεται κάτι κακό ή αν θα δυσκολευτώ σε κάτι ή αν θα μου συμβεί κάτι κακό. Ούτε αφήνω άλλους να μου δημιουργήσουν αρνητικότητα. Όλα γίνονται για έναν λόγο και όλα συμβάλλουν στην εξέλιξη της ύπαρξης. 

 

 

Με την αντίληψη που έχω για τον κόσμο, έχω καταλήξει ότι και ο Πλάτων παρουσιάζοντας τη λογική του σπηλαίου, αυτό ακριβώς ήθελε να μας πει. Στο σπήλαιο οι σκιές, τις οποίες δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ως ενσαρκωμένους ανθρώπους (για αυτό και είναι σκιές), δεν είναι άλλες από τις οντότητες που είναι οι ΑΕ μας. Εμείς είμαστε μέσα στο σπήλαιο, δηλαδή ενσαρκωμένοι και δέσμιοι στον πλανήτη και οι ΑΕ σε μια άλλη διάσταση, ψηλά αλλά ταυτόχρονα δίπλα μας. Και η έξοδος από το σπήλαιο θα πραγματοποιηθεί για εμάς, ταυτόχρονα με την ανέλιξη της ίδιας της σκιάς. Όταν φύγει η σκιά, τότε θα απελευθερωθούμε και εμείς από τα δεσμά και θα βγούμε από το σπήλαιο. Αυτό κοστίζει πολλές ενσαρκώσεις σε χρόνο.

 

Τελειώνω με ένα μέγα και πολύπλοκο ερώτημα. Πρέπει να είναι έτσι τα πράγματα ; Πρέπει, δηλαδή, η βοήθεια προς τον ΑΕ να δίνεται με τόση αρνητικότητα και δυστοπικότητα ; Δεν θα μπορούσαν τα συναισθήματα να είναι λιγότερο αρνητικά ; Δεν θα έπρεπε η βοήθεια που θα λάβει ο ΑΕ μέσω εμού να είναι σε καταστάσεις πιο εύφορες για εμένα ; Έχει «λόγο» σε αυτό ο ΑΕ μου ή ακολουθεί και αυτός κανόνες (πχ από τον δικό του ΑΕ) ;

 

Ο Μέγας ποιητής Ησίοδος, έχει μιλήσει για τα γένη. Στην ουσία έχει μιλήσει για «κύκλους» οι οποίοι εναλλάσσουν την ενσάρκωσή μας. Ο Πλάτων κάτι ήξερε για αυτό και μίλησε για τον Μέγα Ενιαυτό. Η αλήθεια είναι πολύπλοκη και όποιος ισχυριστεί ότι την κατέχει είναι το λιγότερο ύποπτος. Το σίγουρο είναι κάποια στιγμή το πεδίο της ενσάρκωσής μας θα ολοκληρώσει έναν κύκλο που θα επηρεάσει όλους τους ενσαρκωμένους (ανθρώπους και μη). Η ολοκλήρωση αυτή θα σημάνει ότι εμείς, ως ενσαρκωμένες ψυχές, θα επανέλθουμε στην αρχική μας κατάσταση. Στην ουσία ο ΑΕ μας θα έχει τη δυνατότητα να επαναφέρει την ψυχή μας στις «εργοστασιακές ρυθμίσεις» της, οι οποίες κατά Ησίοδο είναι το χρυσό γένος και μάλλον την ίδια στιγμή θα ολοκληρωθεί και ένας Ενιαυτός (δεν το γνωρίζω με σιγουριά). Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε την αλλαγή, θα πρέπει να περάσουμε από τις συμπληγάδες της αρνητικότητας και της δυστοπικότητας, απλά διότι το σημείο του κύκλου στο οποίο βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή έχει αυτές τις συνθήκες.

 

Κλείνοντας, τονίζω ότι όλο το παραπάνω σκεπτικό με έχει κάνει να αισθάνομαι σημαντικός. Αποτελώ ένα λιθαράκι ή ένα κομμάτι στο παζλ της ύπαρξης. Τα συναισθήματά μου δε, βοηθούν την εξέλιξη της ύπαρξης. Τι πιο  αισιόδοξο από αυτό ; Άσχετα αν είναι θετικά ή αρνητικά ή ουδέτερα, τα συναισθήματά μου είναι αυτά που είναι, καθορίζουν το «εγώ ειμί» μου και με την καθοδήγηση του Ανώτερου Εαυτού μου, μου δίνουν την ευκαιρία της ανακάλυψης του πραγματικού εαυτού μου. Μου ξεκλειδώνουν το γνώθι σαυτόν και για αυτό είναι όλα σημαντικά και τα δέχομαι χωρίς να μεμψιμοιρώ.

 

Μέσω της αποδοχής όλων των συναισθημάτων μου, έχω απελευθερωθεί από το φόβο και απολαμβάνω κάθε στιγμή της παρούσας ενσάρκωσής μου, λαμβάνοντας εξίσου τις θετικές και αρνητικές εμπειρίες, αναμένοντας το επόμενο βήμα στο οποίο οι εργοστασιακές μου ρυθμίσεις θα έχουν επαναφερθεί και έτσι θα ξεκινήσω έναν νέο κύκλο ύπαρξης, είτε ενσαρκωμένος εδώ ως χρυσό γένος, είτε ως οντότητα στην πιο πάνω διάσταση. Ο ΑΕ μου το αποφασίζει.

 

Η επαναφορά των εργοστασιακών μου ρυθμίσεων θα συντελεστεί μέσω ενός γεγονότος ορατού στο πεδίο ενσάρκωσής το οποίο θα σημάνει την έναρξη της τελικής διαδικασίας ανέλιξης του ΑΕ μου ταυτόχρονα με την ανέλιξη του εγώ ειμί μου. Το «μήνυμα» που έχω «λάβει» από τον ΑΕ μου και έχει φωλιάσει στο υποσυνείδητο, λέει ότι ο Ήλιος θα πυροδοτήσει αυτό το γεγονός. Χωρίς να μου προσδιορίζει το πότε, η αίσθησή μου είναι ότι το γεγονός επίκειται. Το αποτέλεσμα θα είναι η έναρξη του νέου κύκλου, μέσω της έλευσης του φωτός. Εγώ είμαι έτοιμος. Εσείς ;

 

 

Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε

 

Διός Κούρος