Πολύ μεγάλη μαχαιριά
Δεν ξέρω αν επουλώνεται με μια συγνώμη
Αλλά κι αυτή αν ερχόταν
το τραύμα είναι διαμπερές
Ήθελα έξυπνους στην ομάδα μου
να έχουν δώσει βάση σε όσα τους είπα για τον εχθρό
Τίποτα δεν έβγαλα από το κεφάλι μου
υπάρχουν αποδείξεις που δεν μπορούν να ειπωθούν
Όταν όμως μικραίνει το στράτευμα
από πρωτοκλασσάτους στρατηγούς
αυτό δεν το θεωρώ ήττα
το θεωρώ έγκαιρο ξεκαθάρισμα
Φαντάσου να γινόταν στη μάχη ...
Στην μάχη θέλουμε άνδρες
όχι παιδιά του στυλ "να κι εγώ τί σού 'κανα"
Το τραύμα θα επουλωθεί
και ο καθένας θα ακολουθήσει το δρόμο του
Κ-Τ
Κάθε τί, που μας πληγώνει/πονά μας κάνει πιο δυνατούς,,,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωστα θα σου πω κατι..αν με τον/την φιλο\λη φτασετε στο συγγνωμη,αστο να παει στο διαολο...οταν δεν καταλαβαινει ποιον εχει απεναντι του,αστον να φυγει,η φευγεις εσυ..και θα καταλαβεις το ποιον του,αφου χωριζουν οι δρομοι σας... και κυριως οταν ξερναει οτι του εχεις εμπιστευθει για οποιονδηποτε λογο ,και μετα σε κρινει γαμησε τα,φυσικα το ιδιο ισχυει και για σενα....και το χειροτερο επειδη μου ετυχε πρωτη φορα στη ζωη μου.και στο λεω τωρα να νομιζει οτι ο φταιχτης εισαι εσυ....να εχει φερθει σαν την χειροτερη καρακατηναρα της γειτονιας ασχετα αν ειναι ανδρας η γυναικα... και να στο παιζει ρε πουστη μου και αξιοπρεπεια [μαλλον δεν γνωριζει την σημασια της] πραγματικα τετοιοι τυποι ειναι για χεσιμο....ομορφη κυριακη φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφή....Σουλα
Χαχαχα Σουλάκι μου! Ξέρω τί έχεις περάσει και τα γράφεις όλα αυτά. Τέλος πάντων.. προχωράμε μπροστά!
ΔιαγραφήΚάποιοι αρέσκονται στα 30 αργύρια. Κάποιοι άλλοι, στη μουσική των Σειρήνων που "τραγουδούν" αυτά που θέλουν ν' ακούσουν. Όπως και να 'χει, χρειάζεται μεγάλη ηλιθιότητα για να περάσει κάποιος από το φως στο σκοτάδι. Κι όταν το κάνει και του το πεις, 1 ή 2, ή 3εις φορές κι εκείνος εξακολουθεί, τότε δεν έχει αξία ν' ασχοληθείς μαζί του πλέον." Μετά δευτέρας και τρίτης νουθεσίας, παραιτού" (Μ. Βασίλειος).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος, αν παίζει σε διπλό ταμπλό, μου θυμίζει τις πόρνες που θέλουν να περνούν για παρθένες. Οπότε, πάλι δεν αξίζει ν' ασχοληθείς...
Tι έγινε πάλι;
ΑπάντησηΔιαγραφήμνκ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤ' αδέρφια μας, τά έκ τού Ελληνικού Πόντου λένε:
«Πάτα πάν'»...
Kωνσταντίνε, αφού τά ξές τά γράμματα, γιατί σού επιτρέπεις νά τρώς τό, «μέ λένε ρίζο κι όπως θέλω τά γυρίζω»;...
Δέν τελειώνουν αυτά τά ανθρώπινα Πάθη, όπως καί οί πληγές που αυτά μας προκαλούν.
Τό λοιπόν, πάτα πάν' γερά καί κάνε άλμα εις ύψος (καί μήκος συνάμα).
Καλοί μου φίλοι, ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Δεν μπορώ και δεν πρέπει να πω περισσότερα από όσα είπα στο ανωτέρω λογύδριο. Θα καταλάβετε μόνοι σας εν καιρώ. Έχω να πω όμως.. ότι το μούτρωμα, ο τσακωμός, ο περιστασιακός χωρισμός ή ο οριστικός χωρισμός.. ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Η αυτομόληση όμως.. πονάει πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχουμε!!!
Κώστα μου, πανάκριβα τα δίδακτρα κάποιες φορές.............
ΑπάντησηΔιαγραφή