Η κρυφή ιστορία της διαστελλόμενης Γης και η Συναρχία

 Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΑΣ ΔΙΟΓΚΩΝΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 180 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΔΕΝ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ

 

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΑ:

• Η θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων
• Το πρόβλημα της εξαφάνισης της ωκεάνιας λιθόσφαιρας
• Ιστορικό
• Το πρωταρχικό μέγεθος
• Η διάσπαση της Αφρικής
• Χαμηλή βαρύτητα και γιγαντισμός
• Πιθανοί λόγοι αύξησης της μάζας
• Πιθανοί λόγοι αύξησης του όγκου, αλλά με διατήρηση της μάζας
• Τα νετρίνα και η ανάγκη για μια νέα βαρυτική θεωρία
• Συμπεράσματα

 

---

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο πλανήτης μας δημιουργήθηκε αρχικά ακριβώς στις διαστάσεις που έχει τώρα, όπως και ότι το είδος μας είναι πάρα πολύ πρόσφατο σε σχέση με την παλαιότητα της Γης. Παρόλο που πολλές από τις παλαιές πεποιθήσεις που θεωρούνταν θέσφατα αναθεωρήθηκαν σιγά-σιγά με βάση πιο λογικά επιστημονικά επιχειρήματα, η πίστη ότι η αρχέγονη Γη δημιουργήθηκε στο σημερινό της μέγεθος διαιωνίστηκε, έως ότου έγινε ένα σημαντικό παγκόσμιο μοντέλο της επιστήμης.

Σήμερα λοιπόν, οι νέοι διδάσκονται ότι η Γη δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια στο σημερινό της μέγεθος, και ότι στη γεωφυσική ισχύει η θεωρία των τεκτονικών πλακών.

Ωστόσο, τα σύγχρονα γεωλογικά στοιχεία φαίνεται να αποδεικνύουν ότι η έννοια της σταθερής διαμέτρου της Γης μπορεί να είναι εντελώς λανθασμένη και ότι οι τεκτονικές πλάκες δεν ταιριάζουν παρά μόνον σε μία σφαίρα πολύ μικρότερη.

Γιατί όμως αυτά αποκρύπτονται και ο κόσμος συνηθίζει σε μία εντελώς ψευδή κοσμοθεώρηση; Μα για τους ίδιους λόγους που όλες οι σημαντικές γνώσεις αποκρύπτονται σε όλους τους τομείς εδώ και χιλιετίες: οι επιπτώσεις της απόκτησης τέτοιων γνώσεων οδηγούν σε επικίνδυνες για τις κυρίαρχες ελίτ σκέψεις που δεν πρέπει να τίθενται ποτέ από τους λαούς, προκειμένου να είναι χειραγωγήσιμοι.

 

Η θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων

Στις αρχές του 1900, ξεκίνησε μια μεγάλη συζήτηση όταν ο Γερμανός γεωφυσικός και μετεωρολόγος Άλφρεντ Βέγκενερ (Alfred Wegener, 1880-1930) πρότεινε τη θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων. Παρατήρησε ότι οι μεγάλες χερσαίες μάζες της Γης μπορούσαν να συναρμολογηθούν μεταξύ τους σαν ένα παζλ και δήλωσε ότι οι ήπειροι κάποτε είχαν ενωθεί σε μια ενιαία στεριά, την Πανγαία, και αργότερα είχαν απομακρυνθεί.

Μη μπορώντας όμως να παράσχει έναν επιστημονικό μηχανισμό του γιατί συμβαίνει η μετατόπιση, το έργο του χλευάστηκε και αγνοήθηκε για δεκαετίες μέχρι που βρέθηκε η απόδειξη της διαστολής του ωκεάνιου πυθμένα, που στις αρχές της δεκαετίας του 60 οδήγησε στη θεωρία των δώδεκα κύριων τεκτονικών ή λιθοσφαιρικών πλακών και μερικών μικρότερων, που σήμερα αποτελεί τον πυλώνα των γεωεπιστημών.

 

Οι τεκτονικές πλάκες της Γης. Πηγή: Βικιπαίδεια.

 

Παρόλο που ο Βέγκενερ είχε περιορισμένο αριθμό δεδομένων και τεχνολογία σε σύγκριση με την σημερινή εποχή, η θεωρία του δεν άλλαξε δραματικά. Έχουν προταθεί διάφοροι συνδυασμοί γεωδυναμικής υπόθεσης, όπως ο συστολισμός, ο επεκτατισμός ή η κινητικότητα, πάντα σε έναν πλανήτη σταθερής διάστασης, αλλά αρκετοί φυσικοί και οι γεωλόγοι σήμερα πια δέχονται ότι η ακτίνα της Γης ναι μεν επί δισεκατομμύρια χρόνια παρέμενε σταθερή, ωστόσο, κάποια στιγμή μεγάλωσε.

Και τούτο διότι, όπως θα δούμε παρακάτω, σύγχρονες μελέτες του πυθμένα των ωκεανών καταδεικνύουν ότι η Γη άρχισε να διογκώνεται πριν από 180 εκατομμύρια χρόνια.

Η υπόθεση της διαστολής της Γης υποστηρίζεται κυρίως από δεδομένα παλαιοντολογίας, παλαιομαγνητισμού, παλαιοκλιματολογίας και γεωλογίας. Οι ισοχρονικές γραμμές του πυθμένα του ωκεανού δεν ταιριάζουν σε μια Γη ίδιου μεγέθους με το σημερινό, αλλά μόνο σε μια Γη με μικρότερη ακτίνα. Η δε ορογένεση φαίνεται ότι είναι αποτέλεσμα της διαστολής της Γης.

Η θεωρία των τεκτονικών πλακών έχει επιβιώσει για δεκαετίες, επειδή οι υποστηρικτές της την έχουν απομακρύνει όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα, απορρίπτοντας ή παραβλέποντας συστηματικά κάθε αντίθετο στοιχείο και επιλέγοντας μόνο τα δεδομένα που υποστηρίζουν τις απόψεις τους.

Η πεποίθηση ότι η Γη δεν έχει αλλάξει σε μάζα ή όγκο διατηρήθηκε για σχεδόν έναν αιώνα, έτσι νέες θεωρίες, όπως η υποβύθιση, έχουν εφευρεθεί για να εξηγήσουν το μυστήριο της εξαφάνισης της ωκεάνιας λιθόσφαιρας. Περί τίνος πρόκειται;

Η συναρπαστική συνέχεια.. ΕΔΩ