Όταν μιλάμε για Rock...

"Συνέχισε, επίμονε γιε μου Θα υπάρξει ειρήνη όταν χορτάσεις Άφησε το εξαντλημένο σου κεφάλι σε ανάπαυση Μην κλαις πια" Αχ Κάποτε σηκώθηκα πάνω από το θόρυβο και τη σύγχυση Μόνο για να ρίξω μια ματιά πέρα από αυτή την ψευδαίσθηση Πετούσα όλο και ψηλότερα, αλλά πέταξα πολύ ψηλά Αν και τα μάτια μου μπορούσαν να δουν, εξακολουθούσα να είμαι ένας τυφλός Αν και το μυαλό μου μπορούσε να σκεφτεί, εξακολουθούσα να είμαι ένας τρελός Ακούω τις φωνές όταν ονειρεύομαι Μπορώ να τις ακούσω να λένε.."Συνέχισε, επίμονε γιε μου Θα υπάρξει ειρήνη όταν χορτάσεις Άφησε το εξαντλημένο σου κεφάλι σε ανάπαυση Μην κλαις πια" Μεταμφιέζομαι σε άνθρωπο με αιτία Η παρωδία μου είναι γεγονός της εποχής Και αν ισχυρίζομαι ότι είμαι σοφός άνθρωπος Λοιπόν, αυτό σίγουρα σημαίνει ότι δεν ξέρω Σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα κινούμενων αισθημάτων Στροβιλισμένος, είμαι σαν πλοίο στον ωκεανό Έχω βάλει πορεία για ανέμους της τύχης Αλλά ακούω τις φωνές να λένε.. "Συνέχισε, επίμονε γιε μου Θα υπάρξει ειρήνη όταν χορτάσεις Άφησε το εξαντλημένο σου κεφάλι σε ανάπαυση Μην κλαις πια" Συνέχισε Πάντα θα θυμάσαι Συνέχισε Τίποτα δεν εξισώνεται με το μεγαλείο Τώρα η ζωή σου δεν είναι πια κενή Σίγουρα ο παράδεισος σε περιμένει "Συνέχισε, επίμονε γιε μου Θα υπάρξει ειρήνη όταν χορτάσεις Άφησε το εξαντλημένο σου κεφάλι σε ανάπαυση Μην κλαις πια" Όχι πια!