Joy Division - To αιώνιο (1980)

Η πομπή προχωράει, οι φωνές τελείωσαν Δόξα στη δόξα των αγαπημένων μας που έχουν φύγει... Μιλώντας δυνατά καθώς κάθονται γύρω από τα τραπέζια τους Σκορπίζοντας λουλούδια που ξέπλυνε η βροχή Στάθηκαν δίπλα στην πύλη στο κατώφλι του κήπου Τους παρακολουθούσα να περνούν σαν σύννεφα στον ουρανό Προσπαθώ να φωνάξω στη ζέστη της στιγμής Κατέχoμαι από μια οργή που καίει από μέσα Κλαίω σαν παιδί, ωστόσο τα χρόνια με μεγαλώνουν Με τα παιδιά ο χρόνος μου ξοδεύεται τόσο άσκοπα Ένα φορτίο για να κρατήσω, και είναι ο εσώτερος κύκλος τους Αποδέχονται σαν κατάρα μια άτυχη συμφωνία Έπαιζαν δίπλα στην πύλη στους πρόποδες του κήπου Η θέα μου απλώνεται από το φράχτη μέχρι τον τοίχο Καμία λέξη δεν μπορεί να εξηγήσει, καμία πράξη δεν μπορεί να καθορίσει Απλά παρακολουθώ τα δέντρα και τα φύλλα καθώς πέφτουν.