Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις,
σημειώνει ο Τούρκος στρατηγός ε.α. Naim Barburoglu…
Μια διαφορετική εικόνα από αυτή που παρουσιάζουν τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία εκθέτει για τη Μέση Ανατολή σε άρθρο του στην εφημερίδα Soczu ο Τούρκος στρατηγός ε.α. Naim Barburoglu…
Ο Barburoglu ξεκινά την ανάλυσή του αναφερόμενος στην ανατροπή του Assad στη Συρία - μια επιχείρηση που, σύμφωνα με τον ίδιο, υποστηρίχθηκε και ενορχηστρώθηκε από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Ισραήλ.
Ως νέος επικεφαλής της Συρίας διορίστηκε ο al-Sara, ηγέτης της Hayat Tahrir al-Sham (HTS), παρακλαδιού της Al Qaeda στη Συρία, ο οποίος φέρεται να έχει εκπαιδευτεί από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο στρατηγός σημειώνει ότι η Συρία βρίσκεται πλέον ουσιαστικά υπό ισραηλινό έλεγχο, δρώντας υπό αμερικανικάς εντολάς.
Ο συριακός χερσαίος και εναέριος χώρος χρησιμοποιείται συνεχώς από το Ισραήλ, με αποτέλεσμα η χώρα να έχει απολέσει κυριαρχία.
Στις 21 Ιουλίου 2025, το Ισραήλ δήλωσε ανοιχτά ότι «Τα ισχυρά έθνη-κράτη αποτελούν απειλή για το Ισραήλ», επιβεβαιώνοντας, κατά τον Barburoglu, τον στρατηγικό στόχο της εξάλειψης των κρατών εθνών στη Μέση Ανατολή από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Σχέδιο διάλυσης
Τα πρώτα βήματα αυτού του σχεδίου ήταν η διάλυση του Ιράκ και της Συρίας. Πλέον, έχουν απομείνει μόνο δύο έθνη κράτη: η Τουρκία και το Ιράν.
Το Ιράν έχει ήδη αποδυναμωθεί σοβαρά μέσω αυστηρών οικονομικών κυρώσεων και περιστασιακών επιθέσεων.
Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να ξεκινήσουν μια καταστροφική επιχείρηση το 2026, με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και το Ηνωμένο Βασίλειο να συνεχίζουν τις στρατιωτικές τους προετοιμασίες προς αυτή την κατεύθυνση.
Άλλη χώρα στόχος είναι η Τουρκία. Η νέα γεωπολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται στη Συρία συνιστά πλέον σοβαρή απειλή για την Τουρκία.
Ωστόσο, ο Barburoglu υπογραμμίζει πως η Τουρκία, για λόγους εθνικού συμφέροντος και ασφάλειας, θα προσπαθήσει να αποτρέψει την παράδοση της Συρίας στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Ο στρατηγός κρίνει αυστηρά τις προηγούμενες τουρκικές πολιτικές.
Αναφέρει ότι το 1991, ο Πρόεδρος Turgut Özal διέπραξε το στρατηγικό λάθος να ανοίξει τον δρόμο για την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ, ένα λάθος που επαναλήφθηκε στη Συρία.
Επιπλέον, η πολιτική που ακολουθήθηκε μετά το 2011 άνοιξε τον δρόμο για την εμφάνιση μιας αυτόνομης κουρδικής δομής στη Συρία.
Αυτό το «μοιραίο λάθος» μετέτρεψε τη Συρία σε επικίνδυνη για την Τουρκία περιοχή και «συνέτριψε τους ήρωες που ακύρωσαν τη Συνθήκη των Σεβρών».
Στη συνέχεια, ο Barburoglu στρέφει την προσοχή του στην υποστήριξη προς τις οργανώσεις YPG/SDF, οι οποίες ελέγχουν στρατηγικά σημαντικούς υδάτινους πόρους, όπως ο ποταμός Ευφράτης, και τους ενεργειακούς πόρους της Συρίας.
Την υποστήριξη αυτή τη χρεώνει στην κυβέρνηση του «αγαπημένου του Erdogan» Trump.
Οι ενέργειες Trump
Ο στρατηγός παραθέτει μια σειρά ενεργειών του Trump, στις οποίες ασκεί έμμεση κριτική καθώς τη θεωρεί εχθρικές για το τουρκικό κράτος:
Το 2017 ανακήρυξε την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του Ισραήλ, το 2018 πανηγύρισε με την απελευθέρωση του πάστορα Brunson, το 2019 σταμάτησε την Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» που είχε ξεκινήσει η Τουρκία εναντίον του PKK/YPG στη Συρία, με αποτέλεσμα να μην έχουν πραγματοποιηθεί έκτοτε επιχειρήσεις εναντίον των YPG/SDF, και το 2020 επέβαλε στην Τουρκία τις κυρώσεις CAATSA, που κανονικά εφαρμόζονται σε εχθρικές χώρες, εμποδίζοντας την παράδοση των F-35 (σ.σ. ο στρατηγός μάλλον ηθελημένα αποσιωπά την επιλογή Erdogan να αγοράσει τους S-400).
Κατόπιν, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήραν το προσωρινό καθεστώς προστασίας για τους Σύρους, αποφασίζοντας ότι οι συνθήκες στη Συρία ήταν κατάλληλες για επιστροφή και δίνοντας στους περίπου 6.000 Σύρους στις ΗΠΑ προθεσμία 60 ημερών.
Αντίθετα, η Τουρκία, ως η χώρα που φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών παγκοσμίως, δεν έχει αισθανθεί ακόμη την ανάγκη να κάνει ένα τέτοιο βήμα, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις της συριακής κυβέρνησης προς τους πολίτες της στο εξωτερικό να επιστρέψουν, λόγω της ανάγκης για εργατικό δυναμικό.
Η Τουρκία παραμένει σιωπηλή απέναντι σε αυτές τις εκκλήσεις.
Ο ρόλος του PKK
Σχετικά με τη διαδικασία «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία», ο Barburoglu αναφέρει ότι η ρητορική πως το PKK θα καταθέσει τα όπλα του και θα έρθει η ειρήνη, με τη συμβολική καύση 30 πυροβόλων όπλων, στην πραγματικότητα κρύβει άλλη αλήθεια.
Αποκαλύφθηκε πως μεγάλο μέρος των μαχητών του PKK στο Βόρειο Ιράκ πέρασε στη Συρία και εντάχθηκε στις YPG/SDF.
Επομένως, η ρητορική «το PKK καταθέτει τα όπλα» έχει στην πραγματικότητα μετατραπεί στην πραγματικότητα του να γίνει το PKK κράτος στη Συρία.
Ο κύριος στόχος της διαδικασίας «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία» είναι στην πραγματικότητα η απελευθέρωση του ηγέτη των Öcalan.
Ακούγονται φωνές όπως «Αν δοθεί στον Abdullah Öcalan το δικαίωμα να ελπίζει, το κουρδικό πρόβλημα θα λυθεί».
Δεν ενδιαφέρονται για την κράτηση του πρώην συμπροέδρου τους, Selahattin Demirtaş.
Ο μοναδικός στόχος είναι η απελευθέρωση του Öcalan από το İmralı και η εγκαθίδρυση μιας αυτόνομης περιοχής που θα περιλαμβάνει το Hatay, η οποία θα οδηγήσει σε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν και σε μια κατακερματισμένη Τουρκία.
Σύνταγμα, «ισότιμη υπηκοότητα» και η διάλυση του έθνους κράτους
Ο Barburoglu αναφέρεται στα άρθρα του τουρκικού Συντάγματος που, κατά την ανάγνωσή του, στοχεύουν στη διατήρηση της εθνικής ενότητας: το Άρθρο 42, που ορίζει ότι η τουρκική είναι η μόνη διδασκόμενη μητρική γλώσσα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα για τους Τούρκους πολίτες, και το Άρθρο 66, που ορίζει ότι «όποιος συνδέεται με το τουρκικό κράτος μέσω της υπηκοότητας είναι Τούρκος».
Παράλληλα επικρίνει τη μόδα της «ισότιμης υπηκοότητας» και υπενθυμίζει το Άρθρο 10 του Συντάγματος που διακηρύσσει την ισότητα όλων ενώπιον του νόμου.
Κατά την τελική του τοποθέτηση, ο Barburoglu είναι αποκαλυπτικός και δραματικός: δεν πρόκειται απλώς για πολιτικές διαφωνίες ή θεσμικές αστοχίες· ο στόχος, όπως τον περιγράφει, είναι η «καταστροφή του εθνικού κράτους» και η «διάλυση της Τουρκίας».
Η ιστορία, συμπεραίνει, είναι το χωράφι των εθνών: ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις. Αν σπείρεις καταιγίδα, το αποτέλεσμα θα είναι σεισμός.
Ο Barburoglu ξεκινά την ανάλυσή του αναφερόμενος στην ανατροπή του Assad στη Συρία - μια επιχείρηση που, σύμφωνα με τον ίδιο, υποστηρίχθηκε και ενορχηστρώθηκε από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Ισραήλ.
Ως νέος επικεφαλής της Συρίας διορίστηκε ο al-Sara, ηγέτης της Hayat Tahrir al-Sham (HTS), παρακλαδιού της Al Qaeda στη Συρία, ο οποίος φέρεται να έχει εκπαιδευτεί από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο στρατηγός σημειώνει ότι η Συρία βρίσκεται πλέον ουσιαστικά υπό ισραηλινό έλεγχο, δρώντας υπό αμερικανικάς εντολάς.
Ο συριακός χερσαίος και εναέριος χώρος χρησιμοποιείται συνεχώς από το Ισραήλ, με αποτέλεσμα η χώρα να έχει απολέσει κυριαρχία.
Στις 21 Ιουλίου 2025, το Ισραήλ δήλωσε ανοιχτά ότι «Τα ισχυρά έθνη-κράτη αποτελούν απειλή για το Ισραήλ», επιβεβαιώνοντας, κατά τον Barburoglu, τον στρατηγικό στόχο της εξάλειψης των κρατών εθνών στη Μέση Ανατολή από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Σχέδιο διάλυσης
Τα πρώτα βήματα αυτού του σχεδίου ήταν η διάλυση του Ιράκ και της Συρίας. Πλέον, έχουν απομείνει μόνο δύο έθνη κράτη: η Τουρκία και το Ιράν.
Το Ιράν έχει ήδη αποδυναμωθεί σοβαρά μέσω αυστηρών οικονομικών κυρώσεων και περιστασιακών επιθέσεων.
Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να ξεκινήσουν μια καταστροφική επιχείρηση το 2026, με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και το Ηνωμένο Βασίλειο να συνεχίζουν τις στρατιωτικές τους προετοιμασίες προς αυτή την κατεύθυνση.
Άλλη χώρα στόχος είναι η Τουρκία. Η νέα γεωπολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται στη Συρία συνιστά πλέον σοβαρή απειλή για την Τουρκία.
Ωστόσο, ο Barburoglu υπογραμμίζει πως η Τουρκία, για λόγους εθνικού συμφέροντος και ασφάλειας, θα προσπαθήσει να αποτρέψει την παράδοση της Συρίας στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Ο στρατηγός κρίνει αυστηρά τις προηγούμενες τουρκικές πολιτικές.
Αναφέρει ότι το 1991, ο Πρόεδρος Turgut Özal διέπραξε το στρατηγικό λάθος να ανοίξει τον δρόμο για την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ, ένα λάθος που επαναλήφθηκε στη Συρία.
Επιπλέον, η πολιτική που ακολουθήθηκε μετά το 2011 άνοιξε τον δρόμο για την εμφάνιση μιας αυτόνομης κουρδικής δομής στη Συρία.
Αυτό το «μοιραίο λάθος» μετέτρεψε τη Συρία σε επικίνδυνη για την Τουρκία περιοχή και «συνέτριψε τους ήρωες που ακύρωσαν τη Συνθήκη των Σεβρών».
Στη συνέχεια, ο Barburoglu στρέφει την προσοχή του στην υποστήριξη προς τις οργανώσεις YPG/SDF, οι οποίες ελέγχουν στρατηγικά σημαντικούς υδάτινους πόρους, όπως ο ποταμός Ευφράτης, και τους ενεργειακούς πόρους της Συρίας.
Την υποστήριξη αυτή τη χρεώνει στην κυβέρνηση του «αγαπημένου του Erdogan» Trump.
Οι ενέργειες Trump
Ο στρατηγός παραθέτει μια σειρά ενεργειών του Trump, στις οποίες ασκεί έμμεση κριτική καθώς τη θεωρεί εχθρικές για το τουρκικό κράτος:
Το 2017 ανακήρυξε την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του Ισραήλ, το 2018 πανηγύρισε με την απελευθέρωση του πάστορα Brunson, το 2019 σταμάτησε την Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» που είχε ξεκινήσει η Τουρκία εναντίον του PKK/YPG στη Συρία, με αποτέλεσμα να μην έχουν πραγματοποιηθεί έκτοτε επιχειρήσεις εναντίον των YPG/SDF, και το 2020 επέβαλε στην Τουρκία τις κυρώσεις CAATSA, που κανονικά εφαρμόζονται σε εχθρικές χώρες, εμποδίζοντας την παράδοση των F-35 (σ.σ. ο στρατηγός μάλλον ηθελημένα αποσιωπά την επιλογή Erdogan να αγοράσει τους S-400).
Κατόπιν, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήραν το προσωρινό καθεστώς προστασίας για τους Σύρους, αποφασίζοντας ότι οι συνθήκες στη Συρία ήταν κατάλληλες για επιστροφή και δίνοντας στους περίπου 6.000 Σύρους στις ΗΠΑ προθεσμία 60 ημερών.
Αντίθετα, η Τουρκία, ως η χώρα που φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών παγκοσμίως, δεν έχει αισθανθεί ακόμη την ανάγκη να κάνει ένα τέτοιο βήμα, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις της συριακής κυβέρνησης προς τους πολίτες της στο εξωτερικό να επιστρέψουν, λόγω της ανάγκης για εργατικό δυναμικό.
Η Τουρκία παραμένει σιωπηλή απέναντι σε αυτές τις εκκλήσεις.
Ο ρόλος του PKK
Σχετικά με τη διαδικασία «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία», ο Barburoglu αναφέρει ότι η ρητορική πως το PKK θα καταθέσει τα όπλα του και θα έρθει η ειρήνη, με τη συμβολική καύση 30 πυροβόλων όπλων, στην πραγματικότητα κρύβει άλλη αλήθεια.
Αποκαλύφθηκε πως μεγάλο μέρος των μαχητών του PKK στο Βόρειο Ιράκ πέρασε στη Συρία και εντάχθηκε στις YPG/SDF.
Επομένως, η ρητορική «το PKK καταθέτει τα όπλα» έχει στην πραγματικότητα μετατραπεί στην πραγματικότητα του να γίνει το PKK κράτος στη Συρία.
Ο κύριος στόχος της διαδικασίας «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία» είναι στην πραγματικότητα η απελευθέρωση του ηγέτη των Öcalan.
Ακούγονται φωνές όπως «Αν δοθεί στον Abdullah Öcalan το δικαίωμα να ελπίζει, το κουρδικό πρόβλημα θα λυθεί».
Δεν ενδιαφέρονται για την κράτηση του πρώην συμπροέδρου τους, Selahattin Demirtaş.
Ο μοναδικός στόχος είναι η απελευθέρωση του Öcalan από το İmralı και η εγκαθίδρυση μιας αυτόνομης περιοχής που θα περιλαμβάνει το Hatay, η οποία θα οδηγήσει σε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν και σε μια κατακερματισμένη Τουρκία.
Σύνταγμα, «ισότιμη υπηκοότητα» και η διάλυση του έθνους κράτους
Ο Barburoglu αναφέρεται στα άρθρα του τουρκικού Συντάγματος που, κατά την ανάγνωσή του, στοχεύουν στη διατήρηση της εθνικής ενότητας: το Άρθρο 42, που ορίζει ότι η τουρκική είναι η μόνη διδασκόμενη μητρική γλώσσα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα για τους Τούρκους πολίτες, και το Άρθρο 66, που ορίζει ότι «όποιος συνδέεται με το τουρκικό κράτος μέσω της υπηκοότητας είναι Τούρκος».
Παράλληλα επικρίνει τη μόδα της «ισότιμης υπηκοότητας» και υπενθυμίζει το Άρθρο 10 του Συντάγματος που διακηρύσσει την ισότητα όλων ενώπιον του νόμου.
Κατά την τελική του τοποθέτηση, ο Barburoglu είναι αποκαλυπτικός και δραματικός: δεν πρόκειται απλώς για πολιτικές διαφωνίες ή θεσμικές αστοχίες· ο στόχος, όπως τον περιγράφει, είναι η «καταστροφή του εθνικού κράτους» και η «διάλυση της Τουρκίας».
Η ιστορία, συμπεραίνει, είναι το χωράφι των εθνών: ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις. Αν σπείρεις καταιγίδα, το αποτέλεσμα θα είναι σεισμός.
bankingnews.gr
Διαβάστε επίσης, από Πύρινο Λόγιο:
Το Σχέδιο του 2026 – Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Διάλυση της Τουρκίας!
Καλημέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμ, δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα!... Την Τουρκία θα τη διαλύσουν, ναι, Δυτικοί μαζί με Ρώσσους, διότι δεν τη θέλουν νταβατζή στην περιοχή· καί τα μυαλά της όντως πήραν πολύ αέρα.
Το θέμα, όμως, είναι, ότι πρώτα θα της βγάλουν το λουρί καί το φίμωτρο, καί θα την αμολήσουν να ξεκάνει εμάς.
Τώρα, αν σας παρηγορούν προφητείες καί λοιπά παρόμοια, καί *δεν* σας ενδιαφέρει αν θα υπάρχουμε εμείς ως έθνος, όταν διαλυθεί η Τουρκία / τιμωρηθούν οι κακοί / επέμβει η Θεία Δίκη / κτλ κτλ, 'ντάξ'... Στο εξής, μαζί μου να μιλάτε μόνο γιά καλά φαγάδικα καί καλές μάρκες μπύρας καί κρασιών. (Άντε καί γιά μουσική.)
Τα εθνικά θέματα απαιτούν άκρα σοβαρότητα, όχι τραλαλά τραλαλό, "είπε ο γέροντας", κτλ. Κανένας στρατηγός δεν κάνει σχέδια με βάση τις προφητείες, ξέρετε.
Καί γιά να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους: έχετε φάει παπάτζα με τα εθνικά θέματα, άλλο πράγμα!... καί γλείψατε καί το πιάτο. Γι' αυτό ουρλιάζω.
ΔιαγραφήΩς (αντι)παραδείγματα (...πλήν των Ψίψιλον...) :
Μύθος 1: Τούρκος ανώτερος στρατιωτικός πήρε στη ζούλα δικό μας αντίστοιχο, να πάνε να δούνε αν βγήκε το σπαθί του Βατάτζη από τη θήκη του.
Ξέρετε, το 1955 δεν έγιναν μόνο τα επεισόδια στην Πόλη· έγιναν καί στη Σμύρνη. Όπου οι Τουρκαλάδες φτάσανε μέχρι το σημείο να βιάσουν μέχρι καί δικούς μας Νατοϊκούς αξιωματικούς (κι όχι μόνο τις συζύγους τους). Τώρα, αν νομίζετε ότι μετά απ' αυτά δικοί μας αξιωματικοί μπορούν να κάνουν φιλίες με Τουρκαλάδες, οκ, καλά κρασά. Καί καλά μυαλά.
Άσε που το να πήγε δικός μας αξιωματικός στη ζούλα να δεί το σπαθί του Βατάτζη σημαίνει εγκατάλειψη θέσης (καί δή, στα σύνορα) - με ό,τι συνεπάγεται αυτό, αν μαθευτεί. Δεν νομίζω, όμως, να υπήρχαν πολλοί (καί δή, οικογενειάρχες - καθ' ό ανώτερος αξιωματικός = κατά 99% παντρεμένος με παιδιά), που θα ρισκάρανε κάτι τέτοιο.
Μύθος 2: Η μΠόλις καί η Αγιασοφιά... θα λύσουν όλα μας τα προβλήματα.
Δεν είναι ακριβώς μύθος, αλλά βάλτε στο μυαλό σας ότι το μΠατριαρχείο έκανε οφφικιούχο τον ψεύτη, κομπογιαννίτη, παραδόπιστο, ιουδαιόφιλο, καί εν τέλει **δολοφόνο** ιεροψάλτη. (Αν είναι να κάνει δωρεές στο μΠατριαρχείο από μίζες από *θανάτους Ελλήνων*, ερρέτωσαν κι αυτός καί το μΠατριαρχείο.)
(Παρενθετικώς, αυτός είναι ένας από τους λόγους, που έχω κόψει σχέσεις με την εκκλησία από 14ων ετών ηλικίας μου: το ότι χαϊδεύει μασώνους καί κοπρίτες. Ακόμη ένας, που συνεχίζω: το ότι στο Άγιο Όρος ( ! ) έμπασαν αφορισμένον μέσα σε εκκλησία.
Αν *αυτοί* δεν τηρούν τους κανόνες, που επιβάλλουν στο ποίμνιον, εγώ γιατί να γίνω βασιλικώτερος του βασιλέως; )
Αν, λοιπόν, περιμένετε από τέτοια άτομα σωτηρία καί λύση των προβλημάτων της Ελλάδας καί του Ελληνισμού, αδειάστε πάνω στο κεφάλι σας καμιά δεκαριά σαμπανιέρες με παγάκια· καί *ίσως* να έχετε κάποια ελπίδα να συνέλθετε.
Τώρα, θα μου πείς ότι (όλοι οι καλοπροαίρετοι πατριώτες υπόσχονται / ελπίζουν πως) αν ξαναπάρουμε τημΜπόλιν, δεν θα υπάρχουν σε υπεύθυνες θέσεις τέτοια ομιλούντα δίποδα. Ναί, οκ, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να ζω με "θά".
Τα "θά" (πχ η Φαναριώτικη ανοησία: ...θα καπελλώσουμε τους Οθωμανούς καί θα τους πάρουμε τη διοίκηση απ' τα χέρια...) κόστισαν 400 καί πλέον χρόνια σκλαβιάς. Άσε που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
ΉΔΗ έπρεπε να έχουμε προχωρήσει σε δράση. (Σας έχω υποδείξει καναδυό τρόπους στο παρελθόν.) Τα υπόλοιπα, τ' ακούω βερεσέ.
Υγ: Βλέπετε από τώρα, πού οδηγεί η επανασύσταση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας! Στα ίδια λάθη. Στο 1204 καί το 1453. Τί Αρχοντώνης, τί Ιωάννης Καματηρός καί Σχολάριος-Γεννάδιος!
(Οι ίδιες συνθήκες δημιουργούν τα ίδια αποτελέσματα. Χωνέψτε το. Μήν περιμένετε διαφορετική εξέλιξη.)
Δεν έχω αντίρρηση να την ξαναφτιάξετε, όσοι το επιθυμείτε, αλλά έχετε προειδοποιηθεί - καί αναλαμβάνετε ευθύνη! Δεν μπορείτε να επικαλεστείτε δικαιολογίες πιά.
Κάποια τα έχω γράψει στον Διόδοτο:
ΔιαγραφήΔιαβρωτικό μέτωπο έδρασε μέσα στα σπλάχνα της θρησκείας, εκμεταλλευόμενο δοξασίες που προέρχονταν από προφητείες. Όπως η Αικατερίνη η Μεγάλη της Ρωσίας, ήθελε τους Έλληνες να βοηθήσουν στον πόλεμο κατά των Τούρκων, και μέσω προφητειών περί ξανθού γένους που θα αφανίσει την Τουρκία, μάς παρέσυρε στα Ορλωφικά (1770-1779), πόλεμο από τον οποίο επιβίωσαν μόλις τα 2/3 των τότε Ελλήνων.. έτσι "κάποιοι άλλοι" σήμερα επανατροφοδότησαν τις ίδιες προσδοκίες των Ελλήνων, για πονηρούς σκοπούς. Ναι μεν κυκλοφορούσαν ανέκαθεν ανάμεσά μας οι δοξασίες περί Μαρμαρωμένου Βασιλιά, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, "Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θά 'ναι" κλπ.., όπως επίσης οι προφητείες του Κοσμά του Αιτωλού και οι επεξηγηματικές μνείες τους από Παΐσιο, Ιωσήφ Βατοπεδινό κ.ά., ..αλλά μετά και την κοίμηση των τελευταίων, αρχίσαμε να ακούμε και για Κοιμώμενους Βασιλείς και σπαθιά που βγαίνουν αργά αργά από το θηκάρι, τριήμερο Ελληνοτουρκικό πόλεμο στο Αιγαίο, που θα γίνει αμέσως Ρωσοτουρκικός και θα λήξει με την Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Ελλήνων κλπ. Το διαβρωτικό αυτό μέτωπο εκπορεύεται κατά κόρον από τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και την σέκτα Αl oujah (Τούρκοι "Χαζαρίτες"), καθαρός Σατανισμός με δίκτυα σε κάθε πόλη της Ελλάδος, αρκετές δεκαετίες τώρα.
Καλημέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις διάβασα τη σχετική ανάρτηση του Πύρινου Λόγιου.
Εκείνο που φοβάμαι, είναι ότι η τουρκίτσα θα μας πασάρει εδώ όλους τους εκδιωγμένους Παλαιστίνιους... ώστε ν' αποκτήσουμε ακόμη μερικούς μαχαιροβγάλτες, διότι οι ήδη υπάρχοντες την κοπανάνε σε Γαλλία / Αγγλία, καί παρουσιάζεται έλλειψη. (Βλέπετε, την τεχνογνωσία να μεταβάλει την Ελλάδα σε σκουπιδοτενεκέ "προσφύγων", η τουρκίτσα την κατέχει καλά.)
Έγραψα σε άλλο σχόλιο ότι η τουρκίτσα (είτε από μόνη της, είτε επειδή θα την βάλουν οι Δυτικοί) πρώτα θα ξεκάνει εμάς, πρίν Δυτικοί καί Ανατολικοί ξεκάνουν αυτήν... καί το (λαθρο)"προσφυγικό" είναι ένας από τους τρόπους προς τούτο. (Όταν μιλάω, ειδικά γιά εθνικά θέματα, δεν μιλάω από έμπνευση εκείνης της στιγμής.)
Τώρα, όσον αφορά τις σπάνιες γαίες στο έδαφος της τουρκίτσας, πιστεύω ότι θα βρεί συμβιβαστική λύση, να κρατήσει καί την πίττα ακέραια, καί τον σκύλο χορτάτο. Άλλως τε, με αυτά τα προϊόντα ισχύει πάντα η συμβολαιακή συμφωνία· δεν βρίσκονται σε μάντρα υλικών, να πας ν' αγοράσεις όποτε σου καπνίσει.
Πχ, ακόμη κι αν εμείς θέλουμε ν' αγοράσουμε φυσικό αέριο από ΗΠΑ (κι όχι από Ρωσσία - γιά να είμαστε τα "καλά παιδιά" της Δύσης), αδιαφόρως (υψηλής) τιμής, πρέπει να κάνουμε συμβόλαιο κράτος με κράτος. Αλλά, αν έχουν προηγηθεί άλλοι, τότε θα πάρουμε ό,τι περισσεύει, αν περισσεύει, καί τη χρονιά που θα ικανοποιηθούν τα χρονικώς πρότερα συμβόλαια των άλλων. Όχι νωρίτερα.
Συνεπώς, προβλέπω η τουρκίτσα να κάνει deal: πάρε σπάνιες γαίες κι εσύ, πασάκα μου, Τουρκιγιέ-εγγύηση πρώτο πράμα σε λέω, πάρε κι εσύ, πάρε κι εσύ, βάϊ-άϊ-βάϊ! :-) Αλλά...
...Το "αλλά", που μας καίει καί μας ζεματάει εμάς, τους Έλληνες, είναι ότι: αν τη ζορίσουν οι ΗΠΑ με αποκλειστικό συμβόλαιο στις σπάνιες γαίες, κι αν την κομματιάσουν με το Κουρδικό (όπως επιθυμεί το Γισραϊέλ), τότε μπορεί να της δώσουν (έστω, προσωρινώς) τα πετρέλαια του Αιγαίου "έναντι" (ή, έστω, ένα ποσοστό τους), γιά να μή σκούζει.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα χαμένη. Όπως πάντα.
Αυτά, κυρίες καί κύριοι.
Υγ 1: Όσο γιά τις σπάνιες γαίες καί την τεχνολογία, αυτά είναι παροδικά πράγματα. Πχ με τα φωτοβολταϊκά: η κλασική τους μορφή απαιτεί σελήνιο, η δέ εργαστηριακή μελέτη τους ξεκινάει τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1920, μή σου πω καί πιό πρίν. Οπότε, άντε παρακάλα όσους έχουν σελήνιο στο υπέδαφος, να σου το πουλήσουν, μπας καί στήσεις βιομηχανία κατασκευής φωτοβολταϊκών!
Τελευταία, όμως, βρέθηκαν κάτι πλαστικά πολυμερή, ξέρω 'γώ, που κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά, με περίπου την ίδια απόδοση· καί κολλάνε σε τοίχους καί κεραμίδια, σαν αυτοκόλλητη μεμβράνη. Οπότε, τέλος τα παρακάλια στους παραγωγούς σεληνίου!
Τί σημαίνουν τα παραπάνω; Ότι, εφ' όσον μεταβάλλεται η τεχνολογία, μεταβάλλεται καί η γεωπολιτική, καί γίνεται ρευστή - μιά που όλα αλλάζουν πολύ γρήγορα πλέον. (Με το πετρέλαιο, πχ, τα γεωπολιτικά συμφέροντα παραμένουν ίδια τουλάχιστον από το 1850!)
Αλλά η ρευστότητα απαγορεύει τα μακροχρόνια σχέδια... οπότε, χρειάζονται καί ηγέτες-γατόνια, να παίρνουν αποφάσεις στο τσάκ· όχι Κούληδες.
Υγ 2 - ψιλοάσχετο, αλλά σχετικό: Ακόμη κι αν ξαναπάρουμε / μας ξαναδώσουν τημΜπόλιν, να ξέρετε ότι θα χρειαστεί ειδική τελετή γιά "ξεμαγάρισμα" του τόπου, πρίν την εντάξουμε στον εθνικό κορμό. (Θυμηθήτε ότι οι δικοί μας την Τροία *την έκαψαν*, όπως καίς μιά σφηκοφωλιά.)
Αλλά, μέχρι τότε, πρέπει να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως έθνος.