Στη Γάζα, κανείς δεν κερδίζει. Όλοι χάνουν. - του Ντανιέλε Πέρα

Είναι σχεδόν άσκοπο να εμπλακούμε σε γεωπολιτικές συζητήσεις μπροστά σε μια τραγωδία αυτού του μεγέθους (τη χειρότερη του 21ου αιώνα, μαζί με την ξεχασμένη τραγωδία της Υεμένης). Στη Γάζα, κανείς δεν κερδίζει. Όλοι χάνουν.
 

Ο Yahya Sinwar, στο αυτοβιογραφικό του μυθιστόρημα «Το Αγκάθι και το Γαρύφαλλο», έγραψε ότι είναι καλύτερο να πεθάνεις πολεμώντας παρά να ζεις καθημερινά, για πάντα, την πραγματικότητα της σιωνιστικής καταπίεσης. Και πάλι, ότι η γη της Παλαιστίνης, που κατακτήθηκε για το Ισλάμ με το αίμα των συντρόφων του Προφήτη, θα της επιστραφεί λουσμένη στο αίμα νέων μαρτύρων. Έχουν νόημα αυτά τα λόγια υπό το φως των όσων έχουν συμβεί αυτά τα δύο χρόνια; Μπορεί η Χαμάς να ισχυριστεί ότι νίκησε; Σίγουρα, έχει επιδείξει μια άνευ προηγουμένου ικανότητα αντίστασης απέναντι σε έναν αντίπαλο (περιττό να πούμε) στρατιωτικά και τεχνολογικά ανώτερο (αλλά αυτό είναι το «παιχνίδι» του ασύμμετρου πολέμου), παρά τον πλήρη (ή σχεδόν πλήρη) αποκεφαλισμό των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών της. Επιπλέον, σήμερα έχει πετύχει αυτό που ήθελε από τις 7 Οκτωβρίου: την απελευθέρωση 2.000 Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων (συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που εκτίουν ποινές ισόβιας κάθειρξης). 

 

Η τελική απελευθέρωση του Μαρουάν Μπαργούτι θα αποτελούσε αναμφίβολα μια αξιοσημείωτη επιτυχία. Αλλά με ποιο κόστος; Η Χαμάς έχει ενεργήσει με απόλυτο σεβασμό στη διδασκαλία του Χο Τσι Μινχ: «Θα σκοτώσετε δέκα από εμάς. Θα σκοτώσουμε έναν από εσάς, αλλά θα κουραστείτε πρίν από μας». Αυτή είναι η ιδέα πίσω από τη νίκη του Βιετνάμ εναντίον της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αλλά η εκεχειρία είναι πολύ εύθραυστη και η ισραηλινή πολεμική μηχανή σύντομα θα επιστρέψει στη δράση, επειδή το Σχέδιο Τραμπ περιλαμβάνει σημεία που η Χαμάς (αποστρατιωτικοποίηση, εγκατάλειψη της ενεργού πολιτικής, Τόνι Μπλερ) δεν μπορεί να αποδεχτεί.
 

Επιπλέον, η πιθανή απελευθέρωση του Μπαργούτι θα αποτελούσε πρόβλημα για το Ισραήλ, αφού ο Μπεν-Γκβιρ τον απείλησε με θάνατο στη φυλακή. Ο Μπαργούτι, στην πραγματικότητα, παραμένει ο τελευταίος πολιτικός ηγέτης της αλ-Φατάχ με κάποια λαϊκή νομιμοποίηση. Επιπλέον, πάντα υποστήριζε την ανάγκη για παλαιστινιακή ενότητα και την υπέρβαση των εσωτερικών ρηγμάτων, σε αντίθεση με τον αντιπροσωπευτικό Αμπού Μαζέν.
 

Το Ισραήλ, προς το παρόν, μετά από δύο χρόνια αδιάκριτων σφαγών, δεν έχει πετύχει τίποτα. Η Χαμάς δεν έχει καταστραφεί, το αντίθετο μάλιστα. Και αναγκάζεται σε μια προσωρινή αποχώρηση (την οποία δεν θα σεβαστεί). Η «εθνοκάθαρση» απλώς αναβάλλεται. Ταυτόχρονα, η απελευθέρωση των ομήρων προσφέρει κάποια ανάπαυλα. Η κυβέρνηση Νετανιάχου, η οποία, παρά το γεγονός ότι δείχνει ελάχιστο ενδιαφέρον για την τύχη τους, βρίσκεται υπό πολιορκία τόσο από την εγχώρια όσο και από τη διεθνή κοινή γνώμη. Τα χρήματα που δαπανώνται για τους influencers έχουν αποφέρει ελάχιστα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, βρίσκονται σε βελτιωμένη θέση, καυχώμενες ότι έχουν καταλήξει σε (μερική) συμφωνία και ότι έχουν ενεργήσει ως ειρηνοποιός (η προπαγανδιστική ρητορική της κυβέρνησης Τραμπ), αφού έχουν υποστηρίξει σε μεγάλο βαθμό την καταστροφική σιωνιστική «προσπάθεια». Παρά ταύτα, η «αιώνια ειρήνη» για την οποία μιλάει ο ίδιος ο Τραμπ είναι μόνο μια μακρινή οφθαλμαπάτη.

A Gaza non vince nessuno. Perdono tutti

απόδοση: amethystosbooks.blogspot.com 

diodotos-k-t.blogspot.com