Ρωσία: « Δεν βιαζόμαστε... Αυτοκτονούν μόνοι τους..»

Σχόλιο Διόδοτου: χαχαχα..ΤΑ ΣΠΑΕΙ !!! το σημερινό άρθρο από Batiushka (Saker). Ο τίτλος που δώσαμε στην ανάρτηση, ταιριάζει καλύτερα από τον πραγματικό "Παίζοντας ενώ η Δύση καίγεται". Σάς το είπαμε, με τρόπο, και στις άλλες μας σημερινές αναρτήσεις: Το 2023 είναι το 1ο έτος απελευθέρωσης, όχι μόνο της Ελλάδος.

Going, Going, Gone: Fiddling While the West Burns

 

Πότε λοιπόν θα ξεκινήσει η ρωσική χειμερινή επίθεση; Κάποιοι πίστευαν ότι θα γινόταν τον Δεκέμβριο, όταν το έδαφος θα είχε παγώσει. Τώρα πλησιάζει ο Φεβρουάριος.

Ωστόσο, απλά θυμηθείτε ότι η λεγόμενη ρωσική χειμερινή επίθεση επινοήθηκε από στρατηγούς της πολυθρόνας. Φυσικά, μπορεί κάλλιστα να υφίσταται ως ένα από τα πολλά σενάρια του ρωσικού Γενικού Επιτελείου και μπορεί ακόμη να συμβεί και μάλιστα σύντομα, αλλά μια χειμερινή επίθεση θα μπορούσε επίσης να μετατραπεί σε ανοιξιάτικη ή ακόμη και σε καλοκαιρινή επίθεση. Ο σχεδιασμός πρέπει να είναι ευέλικτος, δεδομένων των ολοένα και νέων συστατικών στο μείγμα. Όσο οι δυνάμεις του Κιέβου, απροσδόκητα, συνεχίζουν να αυτοκαταστρέφονται, ρίχνοντας τους εαυτούς τους στη μηχανή του κρέατος του πυροβολικού, των πυραύλων και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη νοτιοανατολική Ουκρανία, μεταξύ Σολδάρη και Αρτεμόφσκ, με ελάχιστες ρωσικές απώλειες, γιατί να βιαστούμε; Δεν υπάρχει βιασύνη. Οι μόνοι που βιάζονται είναι στη Δύση. Θέλουν να τελειώσει αυτή η σύγκρουση και σύντομα, γιατί η Δύση βρίσκεται στα πρόθυρα του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού χάους.

Γι' αυτό και υπήρξε μια καθυστέρηση. Γιατί να πάρουμε ρίσκα όταν το Κίεβο θέλει να αυτοκτονήσει; Απλά αφήστε τους να το κάνουν. Επιπλέον, τα τελευταία γεγονότα υποδηλώνουν περισσότερους λόγους για την καθυστέρηση - εσωτερικές διασπάσεις.

Πρώτα απ' όλα, στις 17 Ιανουαρίου υπήρξε η παραίτηση του Αρέστοβιτς από σύμβουλος του γραφείου του Ζελένσκι, δήθεν επειδή είπε την αλήθεια, ότι η διαλυμένη πολυκατοικία στο Ντνίπρο καταστράφηκε άμεσα ή έμμεσα από έναν κακώς στοχευμένο ουκρανικό πύραυλο (όχι για πρώτη φορά...).

Στη συνέχεια, την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 18 Ιανουαρίου, ήρθε η συντριβή του γαλλικού ελικοπτέρου Super Puma στο Μπροβαρί (όχι στο Κίεβο). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν αρκετές σημαντικές προσωπικότητες, όχι λιγότερο από τον υπουργό Εσωτερικών και τον αναπληρωτή του, καθώς και αθώα παιδιά σε ένα νηπιαγωγείο. Ένας φίλος που ζει κοντά μπόρεσε να μου δώσει στοιχεία και φωτογραφίες λίγο αργότερα. Αφήνοντας στην άκρη την υπόθεση ότι το Ευρωκόπτερο έπεσε από έναν άλλο άστοχο ουκρανικό πύραυλο, η συντριβή φαίνεται ότι συνέβη επειδή ο πιλότος πετούσε χαμηλά στην ομίχλη και χτύπησε μια 14ώροφη πολυκατοικία. Ο φίλος μου λέει ότι ο ουρανός πάνω από αυτούς είναι γεμάτος από κρατικά ελικόπτερα κάθε μέρα, έτσι ταξιδεύει το καθεστώς Ζελένσκι. Είναι πολύ φοβισμένοι για να το κάνουν με άλλο τρόπο. Αργά ή γρήγορα ένα ατύχημα ήταν αναπόφευκτο. Όποια και αν είναι η αιτία του δυστυχήματος, αυτό σημαίνει ότι τώρα υπάρχουν βολικές κενές θέσεις στην κορυφή. Πιθανώς βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αγώνας για την εξουσία. Και αυτό είναι αναμενόμενο, διότι οι δυνάμεις του Κιέβου έχουν εκδιωχθεί από τη στρατηγική πόλη Σολέδαρη, το Αρτεμόφσκ (Μπαχμούτ) πρόκειται να πέσει και μαζί του το υπόλοιπο Ντονμπάς. Πρόκειται για φυγή, διότι οι απώλειες των Ουκρανών εκεί είναι μνημειώδεις, για να μην πω αυτοκτονικές.

Ως αποτέλεσμα, το καθεστώς του Κιέβου εκλιπαρεί ορισμένες χώρες της Δύσης για περισσότερα άρματα μάχης. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να λάβει περίπου 200 (στην πραγματικότητα, μάλλον λιγότερα από 100) διαλεχτά απαρχαιωμένα άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα από διάφορες δυτικές χώρες, και πιθανότατα μόνο σε λίγους μήνες. Ενώ χρειάζεται 2.000 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα χθες. Αλλά προς το παρόν η διχασμένη Δύση είναι απρόθυμη να δώσει στην Ουκρανία οτιδήποτε, εκτός από γλυκά λόγια. Υποσχέσεις, υποσχέσεις... είναι τόσο φτηνές, ειδικά όταν έχεις τόσο λίγη ρευστότητα και ξέρεις ότι οι Ρώσοι πιθανότατα θα καταστρέψουν το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού που θα σου δωρίσουν πριν καν φτάσει στο μέτωπο. Επιπλέον, όλα αυτά συμβαίνουν στο πλαίσιο μιας ουκρανικής οικονομίας που βρίσκεται σε βραχυπρόθεσμη (κανείς δεν θα της δώσει τίποτα μακροπρόθεσμα), μηνιαία δυτική υποστήριξη ζωής (διαφορετικά δεν μπορούν να πληρωθούν μισθοί ή συντάξεις). Και όλα αυτά από μια Δύση που βρίσκεται στα πρόθυρα του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού χάους και με φόντο ένα ουκρανικό ενεργειακό σύστημα που, προς το παρόν, έχει καταστραφεί κατά 50% και ένα σύστημα στρατιωτικής εφοδιαστικής που έχει διαταραχθεί σοβαρά, από ρωσικούς πυραύλους.

Δεν είναι περίεργο που το καθεστώς του Κιέβου δεν εμπιστεύεται τη Δύση. Η τελευταία δεν έχει απύθμενες τσέπες. Ο Ζελένσκι μάλλον φτάνει στο τέλος του. Ήδη πριν από τα Χριστούγεννα δέχτηκε την ψυχρή αντιμετώπιση της Ουάσιγκτον. Τώρα φαίνεται να του αντιτίθεται ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων του Κιέβου, Ζαλούζνι, ο οποίος φαίνεται ότι είχε συνομιλίες με τον Αμερικανό ομόλογό του στην Πολωνία πίσω από την πλάτη του Ζελένσκι. Γενικά, μιλώντας, οι στρατιωτικοί μισούν τους πολέμους- είναι έργο μόνο των πολιτικών. Εξάλλου, οι πολιτικοί δεν αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να παγώσουν, να ακρωτηριαστούν ή να πεθάνουν με αγωνία. Ίσως φτάνουμε σε έναν ανασχηματισμό στο Κίεβο. Ό,τι διατάξουν οι Αμερικανοί μαριονετζήδες. Αλλά το πρόβλημα εδώ είναι αν οι Αμερικανοί μαριονετζήδες ξέρουν τι θέλουν να διατάξουν; Φαίνεται να είναι διχασμένοι μεταξύ τους.

Ενώ η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ δεν έχουν καμία στρατηγική για να κερδίσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, πόσο μάλλον μια στρατηγική εξόδου, οι Ρώσοι έχουν. Στους τέσσερις μήνες από τότε που η Ρωσία διέταξε τη μερική κινητοποίηση, 300.000 επιπλέον έφεδροι εντάχθηκαν στις μονάδες τους στα ανατολικά ή κατά μήκος των βόρειων συνόρων της Ουκρανίας. Εν τω μεταξύ, στο νότο περιπολεί ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας. Μέχρι στιγμής το ρωσικό πεζικό δεν έχει λάβει πραγματικά μέρος σε αυτόν τον πόλεμο. Μέχρι στιγμής το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς έχει γίνει από τους τοπικούς αντι-κιεβανικούς Ουκρανούς (Donbass) μαχητές της ελευθερίας και την ομάδα συμβολαίων Wagner. Το σκηνικό είναι έτοιμο για έναν χερσαίο πόλεμο, είτε από τα ανατολικά, είτε από τα βόρεια, είτε από τα νότια, είτε ίσως όλα μαζί. Ο εφιάλτης της Ουάσιγκτον. Γιατί κανείς στην Ουάσιγκτον, που έχει συνηθίσει να πολεμάει κακοεκπαιδευμένους, αυτοκτονικούς φανατικούς, οπλισμένους μόνο με καλάσνικοφ, δεν το προέβλεψε ποτέ αυτό. 500.000+ ένοπλοι Ρώσοι περιμένουν στα σύνορα των εδαφών που κατέχει το Κίεβο για να απελευθερώσουν τους Ουκρανούς αδελφούς και αδελφές τους από το καθεστώς μαριονέτας των ΗΠΑ στο Κίεβο. Και οι μόνοι κακοεκπαιδευμένοι, φανατικοί αυτοκτονιστές εδώ είναι οι δυνάμεις του Κιέβου.

Ας μην ξεχνάμε ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία αφορά τον αγώνα των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρήσουν την ιδιότητα του δεινόσαυρου ως η τελευταία υπερδύναμη στον κόσμο. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για την προσπάθεια της Αμερικής να καταστρέψει την Κίνα ως αντίπαλο δέος. Γιατί αφού η Κίνα, συμμαχώντας με τη Ρωσία, είναι ανίκητη, η Κίνα πρέπει να δεχτεί επίθεση μέσω της Ευρασιατικής Ρωσίας. Σε αυτό το τρελό νεοταξικό βιντεοπαιχνίδι φαντασίας, οι ΗΠΑ έχουν παραβλέψει τη Δυτική Ευρώπη. Από μια άποψη αυτό είναι κατανοητό, αφού οι ηγέτες της είναι απλώς μια αγέλη από άμυαλα παβλοφικά σκυλιά, που έχουν σκοπό να αντιγράψουν το αφεντικό τους στην Ουάσινγκτον - και ένας σωρός δολάρια βοηθάει σημαντικά τη σιελοβόρα ικανότητά τους για μίμηση. Ωστόσο, το λάθος των ΗΠΑ είναι ως συνήθως να κοιτάζουν μόνο τις μαριονέτες τους. Αυτό ήταν το ίδιο λάθος όπως στη Βαγδάτη και την Καμπούλ, ή για την ακρίβεια στην Τεχεράνη και τη Σαϊγκόν, για να μην αναφέρουμε τη Μανίλα και μια σειρά από πρωτεύουσες της Λατινικής Αμερικής. Διορίστε έναν αγγλόφωνο yes-man, δώστε του έναν ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό γεμάτο δολάρια και ένα αμερικανικό διαβατήριο, εξασφαλίστε του τον έλεγχο της πρωτεύουσας και του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού της σταθμού και τότε θα ελέγχετε ολόκληρη τη χώρα. Μόνο που ο Χαμίντ Καρζάι δεν το έκανε και ούτε εσείς θα το κάνετε.

Η Δυτική Ευρώπη, η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, με μερικά άλλα κομμάτια, κατοικείται επίσης από 500 εκατομμύρια ανθρώπους (τα άλλα 50 περίπου εκατομμύρια ανήκουν στην ελίτ). Κάποιοι, ειδικά από τις ελίτ, ζουν στις πρωτεύουσες. Η συντριπτική πλειοψηφία δεν ζει εκεί και γενικά περιφρονεί όσους ζουν στις πρωτεύουσες. Ρωτήστε έναν Γάλλο τι σκέφτεται για τους "les sales parisiens" (βρωμερούς Παριζιάνους), ρωτήστε έναν Ρουμάνο τι σκέφτεται για την ελίτ του Βουκουρεστίου, έναν Πολωνό τι σκέφτεται για τους κατοίκους της Βαρσοβίας ή έναν Άγγλο τι σκέφτεται για τους Λονδρέζους. Αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε τον Μακρόν στη Γαλλία. Εναλλακτικά, ρωτήστε οποιονδήποτε Γάλλο τι σκέφτεται για τους πραγματικούς κυβερνήτες της Γαλλίας - την κατάφωρα υπεραμειβόμενη υπερελίτ στις Βρυξέλλες. Οι Άγγλοι τους μισούσαν τόσο πολύ, που έκαναν το Brexit. Πολλοί Γερμανοί, οι οποίοι με τεράστια πλειοψηφία δεν ήθελαν ποτέ να εγκαταλείψουν το γερμανικό μάρκο, το ζήλεψαν αρκετά, παρόλο που η ανίκανη και δόλια βρετανική ελίτ χειρίστηκε εντελώς λάθος τη διαδικασία διαπραγμάτευσης του Brexit.

Αν στη Δυτική Ευρώπη, η συντριπτική πλειοψηφία δεν συμπαθεί τους ηγέτες της, στο τέλος θα τους ξεφορτωθούν -ακόμα και οι παθητικοί Βρετανοί- και θα διορίσουν ηγέτες που δεν αρέσουν στην Ουάσιγκτον, τη Λεπέν, τον Φάρατζ κ.λπ. Θυμάστε τον Όρμπαν; Είναι ήδη στην εξουσία, όπως και ο Ερντογάν (αν και βρίσκεται στην Τουρκία). Η ουκρανική σύγκρουση αναδιαμορφώνει ήδη την εντελώς ξεπερασμένη (1945) αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης και επιβάλλει την αναδιαμόρφωσή της. Η αναπροσαρμογή δεν θα είναι υπέρ της Ουάσιγκτον. Διαδηλώσεις κατά του ΝΑΤΟ έχουν ήδη ξεκινήσει σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά αυτό που είναι πιο πιθανό να ανατρέψει την ελίτ-μαριονέτα των ΗΠΑ είναι οι απεργίες και οι διαμαρτυρίες. Οι Ευρωπαίοι μισούν τις ελίτ τους. Οι κακομαθημένες ελίτ μπορεί να το πουν στους λαούς τους: 'Ας φάνε τούρτα'. Αλλά έχουν ξεχάσει ότι αυτό που θέλουν οι λαοί είναι ψωμί.

Μόλις η Δυτική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του Ηνωμένου Βασιλείου, φύγει, το τέλος της σύντομης μονοπολικής εποχής θα είναι εδώ. Το φαινόμενο ντόμινο, από το Κίεβο μέχρι το Δουβλίνο, είναι σίγουρα μόνο θέμα χρόνου. Θυμάστε την πτώση του τείχους του Βερολίνου τον Νοέμβριο του 1989; Μέσα σε είκοσι πέντε μήνες ολόκληρη η σοβιετική αυτοκρατορία της Ανατολικής Ευρώπης έπεσε, η μία χώρα μετά την άλλη, μέχρι που τον Δεκέμβριο του 1991 έπεσε η ίδια η Σοβιετική Ένωση. Από το Βερολίνο στο Βλαδιβοστόκ. Λοιπόν, ο χρόνος έχει πλέον τελειώσει και για την Αμερικανική Αυτοκρατορία με τη σειρά της. Θα πέσει και αυτή, και για τους ίδιους λόγους. Η SU (Σοβιετική Ένωση) έφυγε. Το ίδιο θα συμβεί και με το αντίθετό της, τις ΗΠΑ (Ηνωμένες Πολιτείες). Κόκκινα αστέρια, λευκά αστέρια, και τα δύο είχαν την ώρα τους. Κρατήστε τα μάτια σας στη Δυτική Ευρώπη.


19 Ιανουαρίου 2023

thesaker.is

μετάφραση: Διόδοτος