Σχόλιο Διόδοτου: Οι φίλοι της σειράς "Ας μιλήσουμε για Κρόνιους" του ιστολογίου μας, θα βρούν το παρακάτω πόνημα του κου Χατζηθεοδώρου, ιδιαιτέρως ελκυστικό και ενδιαφέρον...
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο αρθρογραφος στο παρων πονημα του διαχωριζει μεταξυ απροσδιοριστου μεχρι σημερα ηλικιας αρχαιων Ελληνων και αρχαιων Ελληνων Φιλοσοφων και τους υποδιαιρει σε προσωκρατικους και μετασωκρατικους.
Η αιτια πηγαζει απο τις εποχες που διδονται στους παραγραφους Β412, Ε194, Ε838, L37,Ο119 και Χ27 της Ιλιαδος του Ομηρου και σε αυτες που υπολογιζονται απο ορισμενες αστρονομικης φυσεως πληροφοριες που περιεχονται για αγνωστους ακομη λογους στα ιατρικης φυσεως κειμενα του Ιπποκρατη, οι οποιες πιθανως να προερχονται απο παμπαλαιες εποχες και απλα κατεληξαν στα κειμενα του Ιπποκρατη.
Απο τις πληροφοριες για την θεση των Πλειαδων (των εφτα αστερων) στον ουρανιο θολο των Αθηνων της περιγραφησεις εποχης και την σημερινη των θεση, υπολογιζεται οτι ο χειμωναs στην Ελλαδα κατα τα μεσα της 9ης χιλιετεριδας π.Χ. διαρκουσε 300 ημερες τον χρονο και η ανοιξη κατα τα μεσα της 22ης χιλιετιας μονο 28 ημερες τον χρονο.
Στα τελευταια 3 εκατομμυρια xρονια ο πλανητης Γη ειχε 30 παγετωνες.
Ο τελευταιος παγετωνας αρχισε πριν 130.00 χρονια και συνεχιζεται ακομη παρ’ ολο τις ενδιαμεσες θερμες εποχες και στις ημερες μας.
Στην γεωλογικη εποχη του Τεταρτογενους, η οποια αποτελειται απο την Παλαιο-Πλειοκαινο, Μεσο-Πλειοκαινο, Νεο-Πλειοκαινο και την σημερινη εποχη και διαρκει περιπου 5 εκατομμυρια χρονια, ελαβε χωρα το κυριο μερος της βιολογικης και ενα μεγαλο μερος της πολιτιστικης εξελιξης του ανθρωπου.
Στο διαστημα αυτο ο ανθρωπος δεν εγινε μονο ο Homo sapiens αλλα επισης και ο πιονερης του ανθρωπινου πολιτισμου.
Στο διαστημα αυτο αλλαζαν επισης μεταξυ τους, σε ρυθμο μερικων χιλιαδων χρονων, οι κρυες περιοδοι (Glaziale) με τις ενδιαμεσες θερμες περιοδους (Interglaziale).
Κατα την διαρκεια των κρυων περιοδων στην κεντρικη Ευρωπη οι κατα μεσο ορο θερμοκρασιες τον Ιανουαριο κειμενονταν μεταξυ πλην 14 και πλην 24 βαθμους Κελσιου και των ενδιαμεσων ζεστων περιοδων τον Ιουλιο μεταξυ 5 και 10 βαθμους Κελσιου.
Πριν 6 εκατομμυρια χρονια και ακομη στην Τριτογενη γεωλογικη εποχη (κατα τα τελη του Μειοκαινου) λογω κατακορυφων τεκτονικων μετακινησεων απεκοπει η Μεσογειος θαλασσα απο την επικοινωνια της με τον Ατλαντικο ωκεανο και αποξηραθει.
Η επικοινωνια αυτη αποκατεσταθει επισης λογω τεκτονικων μετακινησεων πριν απο 4,5 εκατομμυρια χρονια.
Την τελικη μορφολογια του ελαβεν ο ελληνικος γεωγραφικος χωρος απο την μετακινηση και βυθιση κατω απο την λιθοσφαιρικη τεκτονικη ευρασιατικη πλακα, της λιθοσφαιρικης πλακας της Αφρικης με αποτελεσμα την αλπικη ορογεννηση και τον κατακερματισμο της Αιγη’ι’δος η οποια ειχε ανυψωθει πριν 13 εκατομμυρια χρονια κατα την διαρκεια της Τριτογενους γεωλογικης εποχης και δημιουργια του Αρχιπελαγους του Αιγαιου.
Ο παγετωνας που αρχισε πριν 130.000 ετη και συνεχιζεται ακομη εχασε την ισχυ του με ομαλους ρυθμους.
Πριν 10.000 χρονια αρχισαν να λυωνουν οι μεγαλες πλακες παγου και οι παγετωνες, που καλυπτουν ακομη το 10 % της γηινης επιφανειας, εως τα σημερινα τους ορια (Πολοι, Γριλανδια και κορυφες των υψηλων ορεων).
Ο πρωτανθρωπος Ελληνας ζουσε μια νομαδικη ζωη, κυνηγωντας θυραματα και μαζευοντας αγριους καρπους, οσπρια και ριζες.
Ως κυνηγος που ακομη δεν ημερωσε αγρια ζωα δεν παρηγαγε τιποτε και δεν χρειαζονταν να δημιουργη αποθεματα διατροφης οπως κανουν σημερα οι χωρικοι για ενα τουλαχιστον χρονο.
Αυτην την κατασταση περιγραφει ο Ησιοδος, ο ποιητης των Μουσων (κορες της Μνημοσυνης) Κλειω (Ιστορια), Ευτερπη (μουσικη Παιδεια),, Μελπομενη (Παιδεια), Τερψιχορη (Αναλυση των κυριοτερων εξελιξεων), Πολυμνια (Εξελιξη της Γραφης), Καλλιοπη (Γλωσσα και Γραφη), Θαλεια (καλλιεργεια της Γης), Ερατω (Ερωτας), Ουρανια (Λογος), στο εργο του Εργα και Ημεραι για το χρυσουν γενος των ανθρωπων που δεν χρειαζονταν να εργαζονται.
Η ιστορια των αρχαιων Ελληνων απροσδιοριστου εποχης ξεκινα συνεπως με τον ελλοπα θηρευτη και κλεινει με τον μεγιστο των πολιτισμων, ο οποιος εσημειωθη επι της βασιλειας του Διος, αλλα και την προ του επι Δευκαλιωνος κατακλυσμου.
Στην Θεογονια του Ησιοδου, οι πρωτοι κατοικοι των ορεων της Ελλαδος αποκαλουνται θεοι, δηλαδοι οι ευκινητοι, οι οξυς και τραχυς και ακομη οι ενδεδυμενοι με τα δερματα των μικρων ελαφων τα λαμποντα στο φως του ηλιου.
Με την παροδο του χρονου και την πληθυσμιακη αυξηση των ανθρωπων δεν επαρκουσε το κυνηγι αγριων ζωων για την διατροφη των ανθρωπων, Εξ’ αναγκης πλεον οι ανθρωποι αρχισαν να ημερωνουν αγρια ζωα και εγιναν πρωτα κτηνοτροφοι. Ως τετοιοι προστατευαν τα κοπαδια τους απο τους διαφορους κινδυνους και εκτιζαν γυρω απο τις σπηλιες τους κυκλικα μετρινα τειχη (Οδυσσεια Ι, 181-185). Οι κτηνοτροφοι-κυκλωπες με την πραξη τους αυτη διατυπωσαν τον πρωτο «ζωτικο χωρο», τον σταυλο, που εγινε απαραιτητος για την διατροφη τους, των οικογενειων τους. και των ζωων τους.
Εκτος των βοσκων προβατων αναλογα απο την διαμορφωση του εδαφους υπηρχαν και βοσκοι βοδιων και ταυρων.
Οι βοσκοι ταυρων την εποχη εκεινη ονομαζονταν στην Ελλαδα Κενταυροι.
Εξ’ αναγκης οι κυκλωπες και οι κενταυροι εγιναν αγροτες και μονιμως εγκαταστατηθεντες.
Για τους πρωτοελληνας αυτους ισχυεν το ξυπνημα των φυτων και ζωων μετα τον χειμερινο χρονο αναπαυσης, ως νεκραναστση.
Δεν ηταν ομως ακομη σε θεση να αντιμετωπισουν αποτελεσματικα τις δυσμενεις καιρικες
αλλαγες και τα αγρια ζωα αφου ακομη ηταν αγλωσσοι και ειχαν αναγκη απο βοηθεια.
Την βοηθεια αυτη την εδωσαν οι «Θεοι-Θηρευτες», αυτοι που μετα ονομασθηκαν κτηνοτροφοι, με την διδασκαλια της γλωσσας και την χρησιμοποιηση της λογικης.
Στην Θεογονια του Ησιοδου (στιχοι 142, 142b, 145) οι πρωτοι κατοικοι των οροσειρων της Ελλαδος ονομασθηκαν θεοι.
Η πορεια των Ελληνων απο τις επεκταμενες οροσειρες της Ελλαδος εως τις τελικες κτηνοτροφικες-αγροτικες εγκαταστασεις τους σε λοφους και παντοτε πλησιον λιμνων, ποταμων και της θαλασσης, ειχεν ως αποτελεσμα μαζι με την εξελιξη της γεωργιας, της ναυσιπλο’ι’ας, τον σχεδιασμο και κατασκευη δρομων, την τεχνολογικη εξελιξη κ.α.
Ο χαρακτηρισμος οι «εκ του ουρανου ελθοντες» για αυτους με ιδιαιτερες ικανοτητας και θεσεις στην κοινωνικη ζωη.(Θεογονια του Ησιοδου στιχος 502) πρωτοεμφανισθηκε την εποχην αυτην.
Τα εργα των εκ του ουρανου ελθοντων περιγραφονται στις σελιδες 150-153 και 211-212 της Ιλιαδος του Ομηρου.
Ο κτηνοτροφος κυκλωπας του ελληνικου χωρου, ο ζων επι των ορεων, ηταν επομενο να εγινε και ο πρωτος παρατηρητης του ουρανιου θολου.
Ορισμενα αρχαιολογικα ευρηματα, ως τα απολιθωματα πιθηκου συγγενους του ανθρωπου στο χωριο Κρυοπηγη του Δημου Κασσανδρας στην Χαλκιδικη ηλικιας 5 εκατομμυριων χρονων, τα απολιθωματα 8 ανθρωπων στον χωρο Ν. Τριγλιας στη Χαλκιδικη 12 εκατομμυριων ετων, το εργαστηριο οστε’ι’νων εργαλειων και οπλων ηλικιας 700.000 χρονων απο τον αρχανθρωπο Πετραλωνων Χαλκιδικης, τα δυο ανθρωπινα κρανια ηλικιας 300.000 ετων στο Σπηλαιο Απηδημα της Μανης, ο λιμναιος οικισμος Καστοριας της 6ης χιλιετιας π.Χ., η ληθινη σφραγιδα των Γιαννιτσων της 7ης χιλιετιας π.Χ., το κεραμικο οστρακο 5.000 π.Χ.του σπηλαιου Κυκλωπας της νησου Γιαρος, κ.α. πολλα, δειχνουν οτι στην Ελλαδα αναπτυχθηκε κατα την διαρκεια του κατω Μεσο-Πλειοκαινου περιοδου της Τεταρτογενους γεωλογικης εποχης ανθρωπινη ζωη υψηλης κοινωνικης σταθμης.
Το γεγονος αυτο σκοπημως αγνοηται απο τα σαθρα και διαβρωμενα υπουργεια παιδειας και πολιτισμου, του πραγματι «κρατιδιου» της Ρωμιοσυνης (24).
Στα ως ανω αθροιζονται και οι παρατηρησεις του νεοπλατονικου Προκλου, σχετικα με τον πλατωνικο διαλογο Τιμαιος (ΙΙΙ, 168, Κεφαλαιο 8):
«Ο Τιμαιος ηταν Πυθαγορειος και ως εκ τουτου ακολουθουσε τις αρχες του Πυθαγορα.
Τις αρχες αυτες τις παρελαβε ο Πυθαγορας απο τους Ορφικους.
Ολα αυτα τα διδασκεν ο Ορφεας στην μυστικη του διδασκαλια.
Ο Πυθαγορας τα πληροφορηθηκε οταν αυτος
μυηθηκε στην Λιβηθρα της Θρακης απο την μητερα του Ορφεα Καλλιοπη (Μουσα για την Παιδεια) στην ορφικη διδασκαλια.
Αυτο το δηλωνει και ο ιδιος ο Πυθαγορας στον αγιο λογο του» .
Απο τις θεωριες του Ορφεα πηγαζουν οι πρωτες αρχες για την Φυσιολογια, Κοσμολογια, Θεογονια και Φιλοσοφια, οι οποιες αργοτερα χρησιμοποιηθηκαν απο τους προσωκρατικους φιλοσοφους Θαλη, Αναξιμανδρο, Πυθαγορα, Ηρακλειτο, Λευκιππο, Δημοκριτο, Παρμενιδη, Μητροδωρο κ.α. και ακομη αργοτερα και απο στους μεγαλους Ελληνες κλασσικους φιλοσοφους Πλατων, Αριστοτελη, Αρισταρχο, Ερατοσθενη και Πλοτινο.
Ο Ορφεας και ο μαθητης του Μουσεος και τοσο πολλοι αλλοι και ακομη αγνωστοι ανηκουν, στους αρχαιους Ελληνας Φιλοσοφους των παμπαλαιων χρονων του Ελληνικου Πολιτισμου που θαφτηκε κατω απο την λασπη των κατακλυσμων.
Μεταξυ αυτων και των προσωκρατικων φιλοσοφων ελαβαν χωρα μεγαλες φυσικες καταστροφες.
Ενα μαρμαρινο αγαλμα του Ατλαντα (κατα την Θεογονια του Ησιοδου, στιχοι 507-511, ο Ατλαντας ηταν ο πρωτοτοκος υιος του Ιαπετου και της Κλυμενης και αδερφος του Προμηθεα και Επιμηθεα και ως πρωτοτοκος διαδεχεται τον Ιαπετο στην τεραστεια περιοχη εποπτειας του) βρισκεται στο αρχαιολογικο μουσειο Νεαπολης της Ιταλιας.
Ο Ατλαντας σηκωνει στον ωμο του ενα σφαιρικο σωμα με ξεκαθαρα χαραγμενο σε αυτο και καταπληκτικη ακριβεια του Μεσημβρηνου, των πεντε Ζωνων και των τρειων των πεντε κυριων παραλληλων της Γης (Νοτιος Πολικος, ο Τροπικος του Αιγοκερου και ο Τροπικος του Καβουρα).
Ο Τροπικος του Καβουρα βρισκεται στο υψος της εκπληκτικης 23,24 βαθμους, ο Τροπικος του Αιγοκερου στους -23, 24 βαθμους και ο Νοτιος Πολικος στους -66,33 βαθμους.
Το μαρμαρινο αυτο αγαλμα κατασκευασθηκε απο τους καθοδηγητες των Ατλαντων προ των κατακλυσμων του Τιφωεος, Ογυγου, Δευκαλιωμος και Δαρδανου., δηλαδη στην χρονικη περιοδο του παμπαλαιου Ελληνικου Πολιτισμου.
Οταν ο Πλατων διατυπωνει στον διαλογο του «Τιμαιος, 22,24» τα σχετικα περι του κατακλυσμου δεν ενοει βεβαια των κατακλυσμο Νωε της παλαιας Διαθηκης που ηταν τοπικα περιορισμενος αλλα εναν απο τους τεσσερες κατακλυσμους παγκοσμιας εμβελειας τον οποιον ‘η τους οποιους επεζησαν μονο οι κατοικοι ορεινων περιοχων.
Οι κυκλωπες της Ελλαδος κατασκευαζαν για προστασια τους απο τους κατακλυσμους αυτους, κρυφους μελισσοκαλαθιου ομοιου σχηματος οικοδομες (σαν ταφοι/μυμησεις των Κυψελων), οπως αυτες στις Μυκηνες.
Τετοιες κατασκευες στον ελληνικο χωρο εντοπισθηκαν απο την Παργα της Λαρισης Θεσσαλιας εως την Μεσηνια της Πελοποννησου, στα νησια του Ιονιου Πελαγους, στην Κρητη, στην Κυπρο, στον Ορχομενο, στον Μαραθωνα.
Οι περιφημοι θολοι-οικοι της Χοιροκοιτιας Κυπρου ειναυ του 6.500 π.Χ. Οι ως ανω πληροφοριες και μονο αρκουν στο να ξαναγραφη η αρχαιοελληνικη ιστορια που γραφθηκε μετα την ανασκαφεισα μαρμαρινη πλακα της νησου Παρου.
Στα αρχαια ελληνικα συγγραμματα και πολες φορες στα αρχαιοελληνικα ευρηματα, οι χρονολογησεις – οπως στο «Παριο Μαρμαρο» δινονται σε σεληνιακα και οχι σε ετησια ετη.
Τα αναφερωμενα στο απωτερο παρελθον των Ελληνων, δεν ανταποκρινονται χρονολογικα στην πραγματικοτητα.
Διαβαζοντας το «Παριο Μαρμαρο» τις αναγραφες, οσο προχωρει καποιος αντιστροφα, απο τις ποιο κοντα χρονολογιες προς τις παλαιοτερες, διαφενεται μια συμπικνωση του χρονου.
Το χρονικο διαστημα π.χ. απο τον βασιλεα των Αθηνων Κεκροπα (Αναγραφη Α1, 1582 π.Χ.) εως την διαβαση του Μεγα Αλεξανδρου στην Ασια (Αναγραφη Β3, 334 π.Χ.) ειναι κατα το «Παριο Μαρμαρο» 1248 χρονια.
Κατα τον Διοδωρο τον Σικελιωτη (80-20 π.Χ.) ομως ειναι το διαστημα αυτο 23.000 χρονια (22).
Συμφρωνα με πληροφοριες ιερεων της αρχαιας: Αιγυπτου, κατα τον Διωρο τον Σικελιωτη (22), ο Ακτινος, ο υιος του βασιλεα Ηλιου, ηταν συγχρονος του Κεκροπα (Βιβλιον V, 66, 4-7) και οτι απο τον βασιλεα Ηλιον μεχρι της διαβασεως του Μεγα Αλεξανδρου στην Ασια, ειχαν παρελθει 23.000 ετη.
Απο ενα αστρονομικο στοιχειο που μνημονευει ο Διοδωρος ο Σικελιωτης («κατα της Σειριου αστρου επιστολην, καθ’ ην συνεβαινε πνειν τους ετησιας») επι Ακταιωνος (Βιβλιον IV, 62, 1/3) και εαν ληφθει υπ’ οψη οτι ο Ακμαιων ηταν εγγονος του Καδμου, βασει των δεδομενων της μεταπτωσης του αξονα της Γης, υπολογιζεται, οτι ο Καδμος εζησε περιπου μεταξυ του 26.400 και του 23.000 π.Χ. και οχι αυτο που αναφερεται στο «Παριο Μαρμαρο» (Αναγραφη Α7), οτι ο Καδμος ηρθε στην Θηβα το 1519 π.Χ.
Κατα τον Διογενη τον Λαερτιο (23) οι αρχαιοι Αιγυπτιοι ισχυριζονται, οτι ο Ηφαιστος, ο υιος του Νειλου, ειναι εκεινος ο οποιος αρχισε την φιλοσοφια…Απο αυτον εως τον Μεγα Αλεξανδρο τον Μακεδονα, περασαν 48.863 ετη και εγιναν 373 εκλειψεις Ηλιου και 832 εκλειψεις Σεληνης.
Απο τα στοιχεια που δινει ο Αιγυπτιος ιερεας Μανεθων προκυπτει:
Ηφαιστος Νειλου 49.219 π.Χ. (Διογενης Λαερτιος)
Ηλιος 23.300 π.Χ. (Διοδωρος ο Σικελιωτης)
Οσιος – Ισις περιπου το 10.400 π.Χ. ‘η μετα το
23.400 π.Χ. (Διοδωρος ο Σικελιωτης)
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Τι ειναι κατι το νεο στις παραστασεις για τον συμπαντα Κοσμο των σημερινων φυσικων επιστημονων, σε συγκριση με τις παραστασεις των παμπαλαιων Ελληνων και των αρχαιων Ελληνων Φιλοσοφων;
Το οτι απο την εποχη των παμπαλαιων και των αρχαιων Ελληνων οι φυσικοι επιστημονες βλεπουν ετσι τον κοσμο και οχι διαφορετικα και οτι ορισμενα φαινομενα κατανοουν διαισθητικα ευκολα και αλλα πολυ δυσκολα, οφειλεται στο οτι και ο ιδιος ο ανθρωπινος εγκεφαλος δημιουργηθηκε εξελεκτικα και γι’ αυτο εως σημερα δεν ειναι σε θεση να κατανοη χαοτικες και κλασματομεταμορφωτικες καταστασεις.
Στον συμπαντα Κοσμο ομως κυριαρχουν οι χαοτικες και κλασματομεταμορφωτικες καταστασεις.
Αυτες βασιζονται σε μεταμορφωτικους νομους.
Τα Fractals αποτελουνται απο απειρως επαναλαμβανομενα και απειρως μεγαλα και μικρα σχηματα.
Ο Ηρακλειτος βλεπει τον συμπαντα Κοσμο σαν μια μηχανη λαναρισματος μαλλιου ‘η σαν ενα πιεστηριο μαλλιου.
Μετα το κουρεμα απο τα προβατα το μαλλι επεξεργαζεται πρωτα με μια χτενα εως οτου λαβει αυτο την μορφη μιας μαλλινης μπαλας.
Το υπολοιπο του μαλλιου μετφερεται σε ενα πιεστηριο και επεξεργαζεται εως οτου λαβει αυτο την μορφη ενος πιληματος.
Ο ελικοειδης κοχλιας του γναφειου περιστρεφεται γυρω απο τον αξονα του και ταυτοχρονα κινειται στην κατευθυνση αυτου.
Η διαδρομη του κοχλια του γναφειου ειναι ευθεια και λοξη, δηλαδη ελικοειδης.
Με τον τροπο αυτο περιγραφει ο Ηρακλειτος την κοχλειοδην, ελικοειδην, σπειροειδην κινηση του συμπαντος κοσμου.
Συνεπως το μοντελο του συμπαντος κοσμου του Ηρακλειτου αποτελειται απο ηδη υπαρχοντες απειρους πολλους κοσμους, οι οποιοι κινουνται χαοτικα και σε περικλειομενα σπειροειδη, οπως κινουνται οι ποταμοι απο μπαλες σε ενα συστημα απο επι μερους συστηματα ομοια με τα συστηματα του μικροκοσμου.
Τα επιμερους αυτα συστηματα αποτελουνται απο απειρως επαναλαμβανομενα και απειρως μεγαλα και μικρα μορφωματα, δηλαδη οπως εμφανιζεται μια τολυπη μαλλιου ‘η ενα πιλημα μαλλιου ‘η οι νομοι του σπαγγοραμενου υπεροχου κοσμου μας.
Η μπαλα του καθαρου μαλλιου που δημιουργειται στην μηχανη λαναρισματος μαλλιου, αποτελει την υλη του συμπαντος μας, το δε πιλημα στον σπειροειδη κοχλια του πιεστηριου το νεφος απο ενδοαστρικη σκονη και αερια.
Ορισμενοι φυσικοι επιστημονες των ημερων μας συνεχιζουν να θεωρουν π.χ. ενα ηλεκτρονιο ως μια μικροσκοπικη σφαιρα το οποιο περιστρεφεται γυρω απο ενα μιγμα απο μεγαλυτερες σφαιρες αποτελουμενες απο πρωτονια και νεοτρονια.
Στην πραγματικοτητα ομως δεν προκειται για σφαιροειδη σωματα και αυτα δεν μπορουν να συγκριθουν με κανενα γνωστο αντικειμενο.
Ο ανθρωπινος εγκεφαλος εως σημερα δεν κατεχει τον καταλληλο μηχανισμο κατανοησης για να φθαση κοντα στα στοιχειωδη τεμαχιδια.
Πως ειναι ετσι ποτε δυνατο, να κατανοηση ο ανθρωπος το ολο χωρις το τεμνομενο, το αχρονο χωρις το χρονικο, το ολο χωρις το μερος, το αρνητικο χωρις το θετικο, το ατακτο χωρις το προεκτεινωμενο τελος κλπ.;
Η αρνητικη απαντιση στην ως ανω ερωτηση στηριζει τον πανθε’ι’σμο (Ηρακλειτος, Στο’ι’κοι, Σπινοζα, Εγκελος κ.α.) σε ολες τις μορφες παρουσιασης του και την διαλεκτικη που διατυπωσε πρωτος ο Ηρακλειτος και μετατραπηκε απο τον Εγκελο σε μια συνθεση.
Εαν η θεση αυτη ειναι σωστη, ξερηζωνει αυτη και κυριαρχει πανω σε καθε αλλη λογικη, απο την Αριστοτελικη εως την συμβολικη της τελευταιας εκατονταετιας και βρισκεται και πανω και απο την λογικη του Μοργκενστερν των ημερων μας (1).
Σχετικα με την ολοτητα της Τοπολογιας του συμπαντος Κοσμου εχουν ιδιαιτερο ενδιαφερον τα νοητικα παιχνιδια ορισμενων προσωκρατικων αρχαιων Ελληνων φιλοσοφων.
Για την δημιουργια της Τοπολογιας του συμπαντος Κοσμου ομως, ειναι αναγκαια η κατανοηση μιας Φυσικης η οποια ξεπερνα τα ορια της σημερινης μοντερνας Φυσικης και περιγραφει τον ορισμο της διαμορφωσης- ‘η της μη διαμορφωσης της δημιουργιας της φυσεως και μας πληροφορει οτι τα παντα προερχονται απο το μηδεν και καταληγουν στο μηδεν.
Μια τετοια φυσικη μεχρι σημερα ειναι ανυπαρκτη.
Παρ’ ολα αυτα εχουν οι σημερινοι Τοπολογοι διαοπιστωσει, οτι οι σε αποστασεις εως 100 εκατομμυρια ετη φωτος, οι ομαδες και οι υπερομαδες Γαλαξιων στο δικο μας συμπαν, κατανεμονται κατα διαφορετικα αποσματικα ειδη μεγεθων.
Εφ’ οσον το ειδος αυτο κατανομης επεκταθει και σε μεγαλυτερες αποστασεις απ’ οτι τα 100 εκατομυρια ετη φωτος, τοτε καταρρεει απο την βαση του η υποθεση για ομογενεια και ισσοροπια του συμπαντος και δη για τους εξης λογους:
Τα ειδη των αποσματικων δομων του συμπαντος δεν μπορουν απο την φυση των πραγματων να ειναι ομογενη και ισοτοπα.
Σε ενα ειδος αποσπασματικο συμπαν (κλασματομορφωτικο) του μεγεθους 10 δισεκατομμυρια ετη φωτος διαμετρο, η μαζα της σφαιρας την οποια περιστρεφεται ενας καποιος Γαλαξιας, θα μεγαλωνε με το τετραγωνο και οχι με τον κυβο (κυβικος αριθμος) της ακτινας της σφαιρας.
Για τον λογο αυτον η μεση πυκνοτητα η οποια βρισκεται σε συναρτιση με τις μεγαλες αποστασεις και η παραμετρος ως π.χ. το μεγεθος της διαστολης του συμπαντος ανα μοναδα χρονου θα εχανε καθε κοσμολογικη σημασια.
Ολα τα ειδη των γαλακτικων συστηματων εντος του συμπαντος μας διαχωριζονται ως εξης…
(1 ετος φωτος 9.461.000.000.000 χιλιομετρα):
-
Σφαιρικους Νανογαλαξιες
-
Σπειροειδεις Νανογαλαξιες
-
Σπειροειδεις Γαλαξιες οπως ο δικος μας (Διαμετρος 100.000 ετη φωτος)
-
Τοπικες ομαδες Γαλαξιων (Διαμετρος 1 εκατομμυριο ετη φωτος)
-
Σμηνος Γαλαξιων (Διαμετρος 10 εκατομμυρια ετη φωτος)
-
Υπερσμηνος Γαλαξιων (Διαμετρος 100 εκατομμυρια ετη φωτος)
-
Γιγαντιες ομαδες Γαλαξιων (Διαμετρος 1.000 εκατομμυρια ετη φωτος)
Ενα δεκατο της ολικης μαζας ενος Γαλαξια βρισκεται παντα ως ετσι ονομασθεισα ενδοαστρικη υλη υπο μορφη αεριων και σκονης εξαιρετικα ελαχιστης πυκνοτητας, δηλαδη ως υλικο αποθεμα, απο το οποιο δια της συμπιεσης γεννιουνται νεα αστερια.
Αστρονομικες παρατηρησεις εδειξαν οτι οι Γαλαξιες στο συμπαν μας, παρατηρουμενοι απο την Γη, δεν απομακρυνονται μονο αλλα η ταχυτητα απομακρυνσης των συνεχως αυξανεται, δηλαδη προκειται για μια εως σημερα μη εξηγησημη κατασταση η οποια μηδενιζει και απο τον Einstein διατυπωθεισα κοσμολογικη σταθερα, διοτι η διαστολη του συμπαντος μεχρι σημερα δεν εχει εξηγηθει, πιθανως διοτι ο κενος χωρος δεν ειναι καθολου κενος…
Ουδεις απο τους σημερινους Φυσικους, φυσικους Επιστημονες και Αστρονομους γνωριζει, γιατι το συμπαν αποτελειται απο κβαντοτεμαχιδια με τις χαρακτηριστικες μαζες και φορτωσεις;
Γιατι π.χ. υπαρχουν τεσσερες φυσικες δυναμεις και οχι πεντε ‘η ισως μονο μια;
Γιατι επιδρουν η ισχυρα/ και η ασθενης πυρηνικη δυναμη μονο σε μικροσκοπικο επιπεδο ενω η βαρυτικη/ και ηλεκτρομαγνητικη δυναμη ειναι σε θεση να εξασκουν την επιδραση τους χωρις περιορισμους;
Στο συμπαν μας αγωνιζονται μεταξυ τους και χωρις τελικους νικητες αστροφυσικα στρατευματα τα οποια κατευθυνονται απο τις εξης στρατηγικες δυναμεις:
Βαρυτητα.
Ηλεκτρομαγνητικη δυναμη, Ασθενης- και Ισχυρα πυρηνικη δυναμη, Εντροπια και Θερμοδυναμικη (17).
Οι ως ανω δυναμεις της φυσεως. Εαν υπαρχουν, περιεχουν μονο αριθμους και συμβολα της Θεσεως και Αντιθεσεως της Διαλεκτικης.
Η Φυση, ως Φυση-Λογος, δημιουργει και αναγνωριζει συσχετισεις, υποδομες και δικτυα που μεταξυ των συνδεονται με αριθμους και συμβολα.
Αυτο που στο συμπαν φαινεται ως τελειωμενο μπορει να κρυβη μεσα του το Χαος και αυτο μπορει να ειναι μετρησιμο.
Ο Νομος των Νομων του συμπατικου Κοσμου (2) φαινεται να ειναι το…
«σπειροειδες ελατηριο», δηλαδη η «ανελισσομενη ελιξ».
Ολος ο συμπατικος Κοσμος κινειται στον χωροχρονο σε τροχιες σπειροειδων ελατηριων χωρις αρχη και τελος.
Η θεωρια της σχετικοτητας, η κβαντικη Φυσικη, η θεωρια των Χορδων, η θεωρια του Χαους και η πληθωριστικη θεωρια, η νεοχρονικη Τοπολογια, οι μη ευκλειδιες γεωμετριες κλπ. ειναι σε θεση να ανατρεψουν τις αρχαιοελληνικες γνωσεις και γνωμες για τον συμπαντα Κοσμο;
Εχουν εξηγηθει τα παντα για το θεμα αυτο; Διαφερουν σημερα στον πυρηνα τους, οχι στα διαθεσιμα μεσα, οι φυσικοι επιστημονες περισσοτερο απ’ οτι οι παμπαλαιοι και οι αρχαιοι Ελληνες Φιλοσοφοι επι χιλιετιες πιστευαν;
Κατανοησαν οι σημερινοι φυσικοι επιστημονες πραγματι την ουσια του συμπατικου Κοσμου με εξαιρεση μερικων λεπτομερειων;
Γιατι ειναι η σκαλα Ενεργειας του Planck δεκα εκατομμυρια δισεκατομμυρια φορες μεγαλυτερη απ’ οτι οι χαρακτηριστικες μαζες των σκαλων της Φυσικης Κβαντοτεμαχιδιων οι οποιες κινουνται σε λιγωτερο απο μερικες εκατονταδες GeV;
Γιατι εχουν οι τεσσερες φυσικες δυναμεις τοσο διαφορετικες ιδιοτητες;
Γιατι εινα η Βαρυτητα τοσο αδυναμη, ωστε αυτη να μην λαμβανεται υπ’ οψη σε μετρησεις κβαντοτεμαχιδιων της Φυσικης;
Γιατι ειναι η δυναμη ελξεως δυο ηλεκτρονιων περιπου 100 εκατομμυρια Billionen Billionen Billionen φορες αδυναμη απ’ οτι η ηλεκτρικη απωθηση των δυο ηλεκτρονιων;
Ποια στοιχεια της εποχης μας προδιαγραφουν την μελλοντικη τυχη του συμπαντος Κοσμου:
Σχετικα με τις μη ευκλειδιες γεωμετριες, δηλαδη με την υπερβολικη γεωμετρια και την ελλιπτικη γεωμετρια ειναι λαθος ο ισχυρισμος οτι αυτες ισχυουν για μεγαλες ουρανιες αποστασεις ενω η ευκλειδια γεωμετρια ισχυει μονο για γηινες αποστασεις.
Εως σημερα ουτε οι κατασκευαστες απο δορυφορους και ρουκετες αλλα ουτε και η NASA των ΗΠΑ χρησιμοποιησαν τις μη ευκλειδιες γεωμετριες που δηθεν ισχυουν για μεγαλες ουρανιες αποστασεις.
Ο χρονος δεν ειναι ουτε ελαστικος ουτε γραμμικος.
Αυτος ειναι κατα τον Ευκλειδη μονο περιοδικος, δηλαδη η στροφη του συμπαντος.
Για να μπορεση καποιος να απαντηση εστω και περιορισμενα στα ως ανω ερωτηματα πρεπει να κανη μια αναδρομη στα γεγονοτα επι του τομεος της Κβαντοφυσικης και Κοσμολογιας του 20ου μ.Χ. αιωνα (3, 4) και να απαριθμηση τις επιμερους φασεις της δημιουργιας του φωτος και της θερμοκρασιας του Συμπαντος οπως αυτες παρουσιαστηκαν απο τους σημερινους φυσικους επιστημονες:
Γεγονοτα:
-
1900: Εξηγηση τιυ Max Planck για την ακτοβολια των μελανων σωματων
-
1911: Εντοπισμος του σουπερ-αγωγου
-
1913: Ο Niels Bohr διατυωσε την θεωρια του για τα ατομικα φασματα.
-
1924: Προβλεψη της Bose – Einstein Συμπικνωσης
-
1925: Εντοπισμος των μαγνητικων ιδιοτητων των σωματιδιων κατα την
περιστροφη τους γυρω απο τον εαυτον τους (Σπιν)
-
1925: Αρχη του Αποκλεισμου κατα τον Pauli
-
1926: Η εξισωση Schrödiger, Ερμηνεια της Σχολης της Κοπενχαγης
-
1928 Η εξισωση Dirac για το Ηλεκτρονιο
-
1932: Ο εντοπισμος του Αντιηλεκτρονιου (Ποζιτρονιο)
-
1935: Η γατα του Schrödiger: Το παραδοξο Einstein-Podolsky-Rosen
-
1938: Ανακαλυψη της σουπερ-ρευστοτητας
-
1945: Ριψη δυο ατομικων βομβων στην Ιαπωνια
-
1947: Ανακαλυψη του Τρανσιστορ
-
1948: Ηλεκτροδυναμικη των Κβαντων και Φημολογια
-
1952: Θεωρια του Bohms δια τα πιλοτικα κυματα
-
1954 Yank – Mills – ρυθμιστικη θεωρια
-
1957: Θεωρια του σουπρα αγωγου
-
1957: Ερμηνεια των πολλων Κοσμων του Everett
-
1960: Λε’ι’σαρ
-
1964 Θεωρημα του Belsen για κρυφες μεταβλητες
-
1970. Θεωρια-Dekohärenz
-
1973 Tομογραφια-Kernspin
-
1973: Ηλεκτροασθενης θεωρια
24: 1975 Ανακαλυψη του Λεπτονιου Tau
-
1982: Κλασματικα Κβαντα – αποτελεσμα Hell
-
1982 Πειραματικη αποριψη τοπικα κρυμενων μεταβλητων
-
1983: Ανακαλυψη του Ζ / Τεμαχιδιου
-
1987: Σουπραλ-αγωγος υψηλης θερμοκρασιας
-
1993: Ανακαλυψη των Κβαντοτεμαχιδιων – Τελεπορτατιον
-
1995: Ανακαλυψη του top-Κβαρκ
31, 1995: Παραγωγη του της Bose – Einstein – Συμπικνωσης
-
2000: Ενδειξεις για στοιχειωδη τεμαχιδια Higgs
-
2012: Εντοπισμος toz Higgs- Bosons (Μαζα 126 GeV)
Φασεις δημιουργιας στο Συμπαν Φωτος και Θερμοκρασιας:
α. Εποχη-Planck, Αρχη του χωροχρονου 10 στην πλην 43 δευτερολεπτα
β. Κοσμικος πληθωρισμος, το ασταθες κενο φουσκωνει, πολυ μικρωτερος
χρονος απο 10 στην πλην 10 δευτερολεπτα.
γ. Δημιουργια της ακτινοβολιας, η ενεργεια του κενου χωρου μεταβαλλεται
σε ακτινοβολια, πολυ μικρωτερος χρονος απο 10 στην πλην 10
δευτερολεπτα
δ. Δημιουργια της υλης (Σουπα απο Κβαρκς), περισσοτερη υλη απο αντιυλη,
μικρωτερος χρονος απο 10 στην πλην 10 δευτερολεπτα.
ε. Η Σουπα των Κβαρκς κρυωνει, δημιουργουνται τα πρωτα προτονια και
νεοτρονια, μικρωτερος χρονος απο 10 στην πλην 4 δευτερολεπτα.
ζ. Πρωτοι πυρηνες. Δημιουργια των ελαφρων στοιχειων σε χρονο 100
δευτερολεπτων.
η. Αποσυνδεση του μελανου σωματος – Φασμα της υποβαθριας
ακτινοβολιας.
θ. Αποσυνδεση της υλης και ακτινοβολιας, Κυμανσεις της υποβαθριας ακτινοβολιας, μια στιγμη.
ι. Σκοτεινη χρονικη περιοδος, τα πρωτα αστρα και βαρια στοιχεια.
μικροτερος χρονος απο 1 δισεκατομμυρια χρονια.
κ. Δημιουργια Γαλαξιων, τα αστρα και οι Γαλαξιες γινονται ορατα, πριν 1-6 δισεκατομμυρια χρονια (Στο παρων μετα 13,7 δισεκατομμυρια χρονια οι Γαλαξιες δημιουργουν σουπερ-σωρους Γαλαξιων.
Απο την μαζα 126 GeV του εντοπισθεντος το 2012 Higgs-Boson συμπεραινεται βαση του περιγραμματος του στανταρτ μοντελλου της φυσικης στοιχειωδων τεμαχειδιων, οτι ο κενος χωρος πρεπει να ειναι ασταθης και κατ’ επεκταση και το συμπαν μας.
Ο ασταθης αυτος κενος χωρος θα μπορουσε να εχει ακομη 10 δισεκατομμυρια χρονια περιθωρια ζωης.
Δεν αποκλειεται συνεπως σε μερικες δεκαδες δισεκατομμυρια χρονια να δημιουργηθη ενα δευτερο συμπαν το οποιο πολυ γρηγορα θα αυξανεται και θα καταστρεψει ετσι το γνωστο μας συμπαν.
Κατα τον Fred Adams (5) διαιρειται κατα την εξισωση τ = 10 στην n (τ ειναι ο χρονος σε ετη και n η κοσμολογικη δεκαδα) το παρελθον και το μελλον του συμπαντος στις εξης 5 μεγαλες χρονικες εποχες:
-
η χρονικη εποχη της αρχικης υλης, -50<n<5
-
η χρονικη εποχη των φωτιζωντων αστρων, 6<n <14
-
η χρονικη εποχη των εκφυλισμενων αστρων, 15<n<39
-
η χρονικη περιοδος των μελανων οπων, 40<n<100 και
-
η χρονικη περιοδος του σκοτους, n<100
Κατα την διαβαση απο την μια χρονικη περιοδο στην αλλη μεταβαλλονται το περιεχομενο και η ουσια του συμπαντος.
Οι Παμπαλαιοι και οι αρχαιοι Ελληνες χρησιμοποιουασαν αντι της λεξεως «συμπαν» την λεξη «Κοσμος».
Κατα την παραγραφο Χ27 της Ιλιαδος του Ομηρου, ο Ορφεας (6) πρεπει να εζησε στην 18η χιλιετια π.Χ. (πλην 4 εως 6 χιλιετιες).
Στην εποχη αυτη πρεπει να ελαβεν χωρα και η αργοναυτικη εκστρατεια και λιγο αργοτερα επισης και ο Τρω’ι’κος Πολεμος.
Το γεγονος οτι υπαρχουν πολυ παλαιες γραπτες ενδειξεις (ηλικιας 16.500 ετων) και ειναι αυτες γνωστες, οφειλει αναγκαστικα να ξαναγραφη ολοκληρη η παμπαλαια και η αρχαια ελληνικη ιστορια και να διαγραφουν απο την μνημη των λαων οι γελειοι μυθοι της ινδογερμανικης φυλης, του φοινικικου αλφαβητου και της καταγωγης του ανθρωπου απο την Αφρικη.
Οι Ορφικοι Υμνοι μας μεταφερουν τις επιστημονικες γνωσης των παμπαλαιων Ελληνων της 12ης χιλιετιας π..Χ, περι του συμπαντος Κοσμου.
Στον 49ον ορφικον Υμνον (προς την Ιππα ‘η Ιπτα) χαρακτηριζεται η Ψυχη εντος του συμπατικου Κοσμου ως «Μητερα της Γης» και βασιλικη ψυχη των παντων.
Η Ιππα μετα την τοποθετηση στο κεφαλι της μια ζυγαρια περιτυλιγμενη απο ενα φιδι υποδεχεται τον Διονυσο «την καρδια του συμπατικου Κοσμου».
Αυτο σημαινει, οτι οι Ορφικοι ηταν αυτοι, οι οποιοι εθεσαν τα θεμελια της σημερινης επιστημης.
Οι αστρονομικες εξηγησεις αποδεικνυουν, οτι αυτοι γνωριζαν και κατεγραψαν τα φυσικα φαινομενα των ετων 11.860, 5.000 και 3.600 (7).
Απο τις παραγραφους Β412, Ε194 και Ε838 της Ιλιαδος του Ομηρου πληροφορουμαστε οτι η θεα Αθηνα (Αιθερας – Ακτινοβολια = Ενεργεια) ηρθε στην Γη καλπαζουσα με το αρμα του Διονιδη και ελαβεν (8, 9) Μορφη (Υλη).
Η Ιλιας του Ομηρου μας πληροφορει ακομη με τις παραγραφους Ν299, Ο119 και L37 οτι ο πλανητης Αρης συνοδευεται απο δυο φεγκαρια με το ονομα Φοβος και Δαιμων.
Αυτα που γνωριζε ο Ομηρος ανακαλυφθηκεν ξανα, οπως τοσα αλλα πραγματα, το 1877 και μαλιστα με τα ιδια ονοματα.
Χιλιετεριδες αργοτερα διετυπωσε μαθηματικως ο Einstein την μεταβολη ενεργειας την οποια γνωριζεν ηδη ο Ομηρος.
Στις αρχες του 20ου μ.Χ. αιωνα ο Einstein κατηργησεν επιπολαια τον Αιθερα , δηλαδη το πεπτο στοιχειο των παμπαλαιων και αρχαιων Ελληνων για να διατυπωση την κοσμολογικη σταθερα του χωρις προγουμενως να αποδειξη την υπαρξη ‘η μη του κενου χωρου (10,11).
Μεταξυ της αρχης της σταθερας της ταχυτητας του φωτος, που απαιτειται απο τις εξισωσεις του Maxwell και της σταθερας της ταχυτητας του φωτος αποκλειστικα για εναν παρατηρητη που ειναι σταθερα δεμενος στην πηγη του φωτος, διαλεξε ο Einstein την πρωτη περιπτωση με το παραδοξο επιχειρημα, οτι η δυνατοτητα αυτη ειναι η ποιο πιθανη, διοτι αυτη για αυτον που τρεχει ειναι η ποιο συμφερουσα, επειδη ο χρονος τον περιμενει.
Και αυτο το ονομασε ο Einstein «Διαστολη του Χρονου».
Κατα την δευτερη επιλογη στην φυση δεν υπαρχει διαστολη του χρονου.
Ανεξαρτητα απ’ αυτο ο Πρωταγορας, ως υποστηριζων την σχετικοτητα, διατυπωσε το 480 π.Χ. ποιητικα, οτι ολα τα φαινομενα εμφανιζονται στο φωτος της ημερας οταν αυτα παρατηρουνται απο τους ανθρωπους και δεν υπαρχουν χωρις την ανθρωπινη παρατηρητικοτητα (12).
Το στοιχειο της σχετικοτητας κυριαρχει επισης στις αποψεις του «Ενισηδημου», μια πραγματικοτητα που οδηγησε πολλους ειδικους να τον θεωρουν ως προδρομο της θεωριας της σχετικοτητας.
Ο Ενισηδημος ομως αφιερωνει την πραγματεια του κυριως στην υποκειμενικοτητα της νοησης και οχι της σχετικοτητας.
H μη απαραιτητος αποσκευη της Φυσικης (Αιθερας) του Einstein, ξανα-ανακαλυφθηκε με τον ονομα «Quintessenz» και «Higgs–Feld», δηλαδη «Higgs–Ozean».
Προκειτα για ενα «Μυρο», δηλαδη για ενα αορατο δεδομενο, που γεμιζει, αυτο που συνηθως διατυπωνετα ως κενος χωρος και δεν ειναι τιποτε αλλο απο την ενσαρκωση του πεμτου στοιχειου των παμπαλαιων και αρχαιων Ελληνων Φιλοσοφων, την οποια ο Einstein απεριψε για να μπορεση να διατυπωση την κοσμολογικη του σταθερα.
Ενα πεδιο δυναμεως ειναι μια «Ομιχλη», ενας «Μυρος» που διαπερνα τον χωρο.
Η ουσια αυτη μπορει να μεταδωση μια δυναμη ‘η να περιγραψη το παρων και την κινηση των Κβαντοτεμαχιδιων.
Το δυναμικο αυτο του κενου χωρου μπορει να συγκριθη με μια λιμνη μιας καλοκαιρινης νυχτος της οποιας η επιφανεια χα’ι’δευται τρυφερα απο ζευγη ηλεκτρονιων και ποσιτρονιων και φωτιζεται ομοια οπως φωτιζουν οι πυγολαμπιδες (κωλοφωτιες).
Το Μυστηριο των Μυστηριων, το ποιο σκοτεινο πραγμα της Φυσης, ο Χωρος, το Κενο και το Αδειο, περιεχουν ολον τον υλικον Κοσμον, Πλανητες, Αστρα, Γαλαξιες, ομαδες Γαλαξιων κ.α. και αποτελουνται και τα ιδια απο λαμπεροτητα και μια απο τους ανθρωπους ακομη αγνωστη μαυρη υλη και ενεργεια.
Εφ’ οσον ολα τα ουρανια σωματα του συμπαντος ειναι στρωμενα σε κατι αορατο, που δεν γινεται στους ανθρωπους αισθητο και παρ’ ολα αυτα ειναι υπαρκτο και διαπερνα τα παντα ως «Ομιχλη». ‘η «Μυρος», ‘η «Quintessenz», ‘η «Higgs–Feld» ‘η «Αιθερας» και αφηνει να διερχονται οι δυναμεις της Φυσεως, τοτε αυτο ειναι «ελευθερη ενεργεια», «ενεργεια του χωρου», «μαυρη ενεργεια» ‘η η «Φωτια των Θεων» (4, 15, 16).
Ο μεγαλος Σχεδιασμος της Αρμονιας των Σφαιρων (Συμπαντων) του Πυθαγορα μπορει να παραστη γεωμετρικα και αναλυτικα με τους αξονες δημιουργιας και με την βοηθεια της Τετρακτυος και της ουρανιας κανναβις.
Ολοκληρη η κοσμολογικη δημιουργια κατα τον Πυθαγορα ειναι κρυμενη στην διατυπωση του Πυθαγοριου αστροφυσικου Φιλολαου « Εστι γαρ αρμονια πολυμιγεων ενωσις και διχα φρονεοντων συμφρονησις».
Ο μαθητης του Πυθαγορα «Πετρον» θεωρει των συμπατικο Κοσμο αποτελουμενο απο 183 συμπαντα και τις συντεταγμενες κατα το σχημα ενος ισοσκελους τριγωνου.
Ο Πετρον τοποθετει σε καθε πλευρα του τριγωνου 60 συμπαντα και απο ενα σε καθε γωνια του τριγωνου που τα συνδεουν με τα αλλα.
Με τους μαθηματικους υπολογισμους του Πυθαγορα (υπολογισε οτι ο συμπαντας Κοσμος αποτελειται απο 169 συμπαντα) και λαμβανοντας υπ’ οψη τον 4ον μαθηματικον φυσικον νομον του δημιουργου, δηλαδη την γεωμετρικα πεπτουσα σειρα με πρωτο κρικο (1/Φ στην 4), σχεση σειρας (1/Φ στην 2) και τελευταιο κρικο (1/Φ στην 28), οπου Φ ειναι ο χρυσος αριθμος = 1,61803…, υπολογιζεται η ολικη μαζοενεργεια του συμπατικου κοσμο με 17,8 %.
Οι σημερινοι φυσικοι επιστημονες την υπολογιζουν με 10 % της ολικης μαζοενεργειας.
Ο χρυσος αριθμος παριστανει την χρυση τομη, τον αρρητον ολλων των αριθμων που περιγραφει την σχεση της διαιρεσης ενος διαστηματος μεταξυ ολοκληρου του διαστηματος και του μεγαλυτερου, που ειναι ιση με την σχεση μεταξυ του μεγαλυτερου και του μικροτερου διαστηματος.
Ο αριθμος αυτος συνανταται τοσο στην θεωρια του χαους οσο και στην θεωρια της ταξης.
Ο Πυθαγορας απεδειξεν επισης μαθηματικως την υπαρξη της Ακτινοβολιας της απολεσθεισης ενεργειας και υποστηριξε οτι ολοκληρο το συμπαν κολυμπα μεσα σε μια θαλασσα Ακτινοβολιας, δηλαδη αποδεικνυει γεωμετρικα την υπαρξη της υπολοιπης ενεργειας των 82,2 % εντος του ιδιου του συμπαντος υπο μορφη της Ακτινοβολιας.
Επισης και τα συγγραμματα του Ιπποκρατη μεραν των ιατρικων πληροφοριων περιεχουν σπουδαιες αστρονομικες πληροφοριες οι οποιες πρεπει να κατεληξαν στον Ιπποκρατη απο τις παραδοσεις πολυ παλαιοτερων γενεων, παμπαλαιων Ελληνων Φιλοσοφων (9).
Οι χρονικοι περιοδο που ανταποκρινονται στις πληροφοριες υπολογισθηκαν με 10.841 και 26.610 χρονια (13, 14).
Ειναι γνωστο οτι ο μαθητης του Σωκρατη Πλατωνας, δανεισθηκε τις περισσοτερες σκεψεις του για το Συμπαν απο τον Πυθαγορα και μετα τον θανατο του Σωκρατη εγινε ο ιδιος μαθητης των ακομη εν ζωη Πυθαγορειων, Φιλολαο, Ευριτην και Αρχυτα. Αγορασε με ενα μεγαλο ποσο χρηματων απο τον Φιλολαο τρια χειρογραφα βιβλια του Πυθαγορα.
Παραλληλα με τις περιορισμενες γνωσεις του περι της ουσιας της σκεψεις του Ηρακλειτου, Λευκιππου, Δημοκριτου και Επικουρου, δηλαδη για τις εννοιες «Ον» και «μη Ον» ειναι ο λογος που ο Πλατων στον διαλογο του «Τιμαιος» αναφερεται στην υπαρξη ενος «Δημιουργου» και την οποιαν αναγνωριζει.
Οπως πριν απο αυτον ο Εμπεδοκλης, ειναι και ο Πλατων της γνωμης, οτι ο υλικος κοσμος αποτελειται απο την Φωτια, τον Αερα, το Νερο και την Γη παριστανοντας γεωμετρικα την Φωτια με την Πυραμιδα, τον Αερα το Οκταεδρο, το Νερο με το Ικοσαεδρο και την Γη με τον Κυβο.
Πιστευε επισης οτι ο ανθρωπος λογω των περιορισμενων ικανοτητων των αισθητικων του οργανων δεν ειναι σε θεση να κατανοηση την ουσια του συμπαντος.
Για τον λογο αυτο δεν απεκλεισε την δυνατοτητα, οτι ολοκληρο το συμπαν να ειναι το αποτελεσμα μιας οπτικης πλανης…Το Κακο εμφανιζεται ως Καλο στην σκεψη του ανθρωπου τον οποιον ο Θεος οδηγει στην Καταστροφη (Χορος στην Τραγωδια της Αντιγωνης).
Κατα τον Ξενοφανη «Ποτε απο την αρχη δεν φανερωνουν οι θεοι στους θνητους τα παντα, αλλα κατα την διαρκεια μπορει να βρη καποιος αναζητωντας το καλλυτερο.
Βεβαιες αληθειες δεν γνωρισε κανενας ανθρωπος και δεν προκειτε ποτε να αναγνωριση….»
Στον συμπαντα Κοσμο υπαρχει μονο θεληση, αυτη ειναι τυφλη, χωρις αρχη και τελος, χωρις στοχο, αδιαφορη, ουτε με νοημα γεματη αλλα και ουτε αλλογη, χωρις νοημα, πολυ μεγαλη, πιεσμενη μεταξυ του χωρου και του χρονου, διασπαρμενη σε αμετρητα αντικειμενα, τα οποια κατ’ επαναληψη καταστρεφει για να δημιουργηση νεα και ουτο καθ‘ εξης σε ολες τις αιωνιοτητες.
Η αιωνιοτητα των παμπαλαιων και αρχαιων Ελληνων περιεχει απειρως πολλα δευτερολεπτα.
Αυτο που ονομαζεται χρονος περιεχει χωρικες και παρατηρουμενες συνεχειες, δηλαδη την κινουμενη εικονα της αιωνιοτητας του Πλατωνα, την εντελεχεια (προεκταση της συνεχειας) του Αριστοτελη, την μοναδα του Leibnitz, την Νατουρα Νατουραρα του Spinoza, την κατ’επαναλιψη δημιουργια του Ηρακλειτου και Εγκελου, την διαρκεια του Bergeson, το Percipi του Bergeley, την προθετικοτητα του Husserek κλπ.
Η μορφη και το περιγραμμα του συμπαντος, τα οποια ο ανθρωπος αντιλαμβανεται, ειναι λανθασμενα περιεχομενα αλλων πραγματικων μεν αλλα μη αντιλαμβανομενων γεγονοτων.
Αυτα παρουσιαζονται οπως οι σκιες σε μικρα τεμαχια του χωρου επειδη τα ανθρωπινα οργανα αντιληψης δεν εχουν την ικανοτητα να τα διαπιστωνουν.
Στο σημειο αυτο δεν επιτρεται να λησμονηθουν ο Ηρακλειτος, ο Δημοκριτος και ο Παρμενιδης οι οποιοι διδασκαν, οτι τα παντα τα οποια καποιος με τα οργανα του αντιληξης διαπιστωνει, δεν ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα, διοτι δημιουργουνται στην φαντασια των ανθρωπων.
Επιπλεον ηταν της γνωμης, οτι η γνωση η οποια προερχεται απο τα οργανα αντιληψης, δεν ειναι σωστη και οτι μονο η νοητικη συλληψη των πραγματων οδηγει τους ανθρωπους στην συμπατικη αληθεια.
Σε συσχετιση με την κατασταση αυτη βρισκεται επισης και η ερωτηση που εθεσε ο Τιμαιος στον Σωκρατη κατα την διαρκεια του διαλογου του Πλατωνος «Τιμαιος»:
«Τι ειναι αυτο που παντοτε υπαρχει, το οποιο κανενα γιγνεσθαι δεν επιτρεπει και τι ειναι αυτο που παντοτε γιγνεσθαι το οποιο ποτε δεν θα υπαρχει;».
Απο τον διαλογο προεκυψε, οτι το ενα συλαμβανεται δια λογικης σκεψης και μεσιτια της λογικης, διοτι αυτο παραμενει παντοτε οπως ειναι διοτι ομοιαζει με τον εαυτο του, το αλλο συλλαμβανεται μονο στην ταλανταντεβομενη γνωμη και σε ατελλες σχηματα δια μεσιτιας των οργανων αντιληψης χωρις συμμετοχη της νοησης, διοτι βρισκεται σε φαση σταθερου γιγνεσθαι και εξαφανισης χωρις ποτε να καταληξη στο Ειναι.
Τα παντα γιγνεσθαι ομως εχουν ως προ’υ’ποθεση αναγκη απο καποια αιτια, διοτι χωρις αιτια ειναι αδυνατο να δημιουργειται κατι.
Κατι τετοιο οδηγει στην παρασταση του Κοσμου απο εναν ζωγραφο.
Ο συμπαντικος Κοσμος συνεπως πρεπει να εχη μια αρχη.
Αυτος οφειλει πρωτα να παρατηρηθη υπο την αποψη οτι καθε παρατηρηση θεωρειται ως σημειο εξοδου απο την ερωτιση, οτι ανεκαθεν υπηρξε δημιουρημενος χωρις μια αρχη ‘η οτι δημιουργηθηκε και η δημιουργια αυτη προ’υ’πεθεται μια αρχη.
Ειναι ομως η ανθρωπινη νοηση σε θεση, να αναγνωριση τον πραγματικο συμπατικο κοσμο; Ειναι σε θεση ενας φυσικος επιστημονας με την φαντασια και εννοιολογια του, να παραγει μια σωστη απεικονιση του παγματικου συμπαντος Κοσμου;
Την απαντιση εδω την εδωσαν ηδη οι παμπαλαιοι και οι προσωκρατικοι Ελληνες φιλοσοφοι με πρωτον τον Ηρακλειτο, τον αντιπαλο του Παρμενιδη, με τον νομο του Κοσμου, δηλαδη με τον Λογο, «ο οποιος ειναι ακομη αιωνιος, τον οποιον οι ανθρωποι δεν κατανοουν ουτε προτου εχουν ακουσουν κατι γι’ αυτον αλλα και ουτε οταν κατι ακουσαν γι’ αυτον».
Οι παλαιοπλατωνικοι Ξενοκρατης, Κραντορ και Σπεουσιππος, ηταν της γνωμης, οτι ο Πλατων γνωριζεν μεν, οτι ο συμπαντικος Κοσμος ειναι αιωνιος και απειρος, διαλεξε ομως στον διαλογο του «Τιμαιος» την μορφη παρουσιασης οπως εχει, διοτι εβλεπεν οτι δεν ηταν ευκολο να κατανοησουν η τοτε αρχουσα Ταξη και οι ασκουντες την Εξουσια εαν δεν προεβλεπε ενα γιγνεσθαι για τους ιδιους και μια παμπαλαια αρχικη ενωση χαρακτηριστικη αιτια της υπαρξεως τους ως οντα.
Στην ελληνικη αρχαιοτητα η διαφονια καταγινονταν κυριως μονο με το εαν ειναι η παγκοσμια νοηση ενας αριθμος με οντοτητα οπως πιστευαν οι Πυθαγοριοι ‘η ενα γεωμετρικο μεγεθος.
Ο Ξενοκρατης υποστηριζε την πρωτη αποψη και την διατυπωνε ως ενα αυτοκινουμενο αριθμο, ενω ο Σπεουσιππος, ο Ποσιδονιος κ.α. την θεωρουσαν σαν ενα χωρικο μεγεθος.
Για τον ιδρυτη της νεοπλατωνικης σχολης Πλοτινο, το συμπαν δημιουργειται απο την δημιουργικη ικανοτητα της ψυχης η οποια κυριαρχει αυτοματα και χωρις υπολογισμους και χωρις καποια επιδρουσα ενεργεια.
Η αιωνιοτητα ειναι η ζωη της νοησης και ο χρονος ειναι η ζωη της ψυχης.
Οι γνωμες του Πλατωνα και των νεοπλατωνικων για το συμπαν ειναι τελειως αμφιλεγομενες με τις γνωμες των προσωκρατικων φιλοσοφων Ηρακλειτο, Ξενοφανη, Λευκιππο, Δημοκριτο κ.α. και της διδασκαλιας της στο’ι’κης σχολης.
Οι θεωριες της εποχης μας για την δημιουργια και εξελιξη του συμπαντος μας εχουν ως εξης:
-
Το σταναρτ – Μοντελο της θεωριας της Μεγαλης Εκρηξης
-
Η θεωρια Steady-State
-
Τα πληθωριστικα μοντελα της κοσμογονιας
-
Η θεωρια των χορδων και υπερχορδων
-
Η θεωρια της D- και p-Μεμβρανης
-
Η Μ-Θεωρια
Επισης και μερικοι σημερινοι φυσικοι επιστημονες ως οι Susskind, Rees και Smolin, αντιπροσωπευουν, οπως οι προσωκρατικοι αρχαιοι Ελληνες Φιλοσοφοι Ηρακλεις, Πυθαγορας και Πετρον, την θεωρια υπαρξης πολλων συμπαντων, δηλαδη του συμπατικου Κοσμου.
Κατα τον Susskind (18) η υπαρξη πολλων συμπαντων ειναι δυνατη, τα οποια πλα’ι’-πλα’ι’ συνυπαρχουν οπως οι φουσκες στον αφρο, και ολα μαζι δημιουργουν τον συμπαντικο Κοσμο.
Ο Rees (19) θεωρει και αυτος δυνατη την υπαρξη πολλων συμπαντων που συνυπαρχουν παραλληλα και μεταξυ τους απολυτα απομονομενα και ως εκ τουτου το καθενα με τους δικους του νομους και σταθερες.
Η αποψη αυτη του Rees πολλες φορες παρεξηγειται με την θεωρια του Hugh Everett για την κβαντοθεωρητικη «πολλων κοσμων-εξηγηση», οπου τα συμπαντα δεν διαφερουν στις βασικες τους σταθερες.
Κατα τον Smolin (20, 21) τα συμπατα δημιουργουν θυγατρικα συμπαντα, τα οποια διαφερουν μεταξυ τους στους νομους τους και στις σταθερες τους.
Τα θυγατρικα συμπαντα γενιουνται στις μαυρες τρυπες που δημιουργει ενα συμπαν των γονεων.
Τα θυγατρικα συμπαντα κληρονομουν τους νομους και τις σταθερες που δημιουργει ενα συμπαν γονεων.
Με την δυνατοτητα ομως να δημιουργουνται και παραλλαγες.
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Βιβλιογραφια
-
Χατζηθεοδωρου Γ. Η με το κεφαλι προς τα κατω Λογικη του
Μοργενστερν
Δαυλος αρ. 298, Αθηνα, Ιανουαριος 2007,
Σ. 20561-20568
-
Χατζηθεοδωρου Γ, Η ανελισσομενη Ελιξ
Ο νομος των νομων της τοπολογιας
του συμπαντος.
http://www.agonaskritis.gr (09.01.2014)
http://ixnilasia.blogspot.de (28.04.2014)
http://www.alfavita.gr (10.01.2014)
-
Tegmark M. Wheader A. 100 Jahre Quantentheorie
Spektrum der Wissenschaft
Januar 2003, S. 6-14
-
Χατζηθεοδωρου Γ. Η φωτια των θεων
Δαυλος αρ. 290, Απριλιο 2001
σ. 19709-19712
-
Fred Adams Die fünf Zeitalter des Universums
Deutsche Taschenbuchverlag GmbH&KG
München, Dezember 2002
-
Ορφεας Αργοναυτικα
παρ. 52, 131-132
-
Πασσας Ι. Τα Ορφικα
Εκδ. Οικος Ηλιος, Αθηνα 1984
-
Μαργενης Δ. Η θεα Αθηνα και ο Αιθερας
Δαυλος αρ. 229, Αθηνα, Ιανουαριος 2001
σ. 14633-14642
-
Γιαννακης Α. Η Αστρονομια του Ομηρου
Δαυλος αρ. 252, Αθηνα, Δεκεμβριος 2002
σ. 16453-16456
-
Sagan C. Unser Kosmos
München, Zürich, Droemer Verlag 1982
-
Χατζηθεοδωρου Γ. Ειμαστε σκονη Αστερων
Δαυλος αρ. 308, Αθηνα, Δεκεμβριος 2007
σ. 21581-21587
12, Ιεροδιακονας Γ. Η θεωρια της σχετικοτητας στα
αρχαιοελληνικα κειμενα.
Δαυλος αρ. 268, Αθηνα, Απριλιος 2004
σ. 17593-17600
-
Καλαμπαλικης Α. Αστρονομικα δεδομενα εως 22.000 πΧ.
στα εργα του Ιπποκρατη
Δαυλος αρ. 262, Αθηνα, Οκτωβριο 2003
σ. 16527-16536
-
Καλαμπαλικης Α. Επιστημη και Αστρονομια στην Ελλαδα
29.000 ετη π.Χ.
Δαυλος αρ. 254, Αθηνα, Φεβρουαριο 2003
σ. 16525-16536
-
Ostriker J., Steinhardt P. Die Quintessenz des Universums
Spektrum der Wissenschaft, Dosier
01/2001, S. 92-.
-
Lawrene K. Quintessenz. The Mystik of Missing
Mass of Universe, New York 2004
-
Χατζηθεοδωρου Γ. Οι περιοχες αγωνος των στρατευματων
του συμπαντος.
Δαυλος αρ. 307, Αθηνα, Νοεμβριος 2007
σ. 21430-21438
-
Susskind L. The Cosmic Landscap, String Theorie
and the Illusion of intelligent Design
New York: Little, Bown 2006
-
Rees M. Just Six Numbers Theorie
Werdenfeld&Nicolson, London 1999
-
Smolin L. Warum gibt es die Welt?
Die Evolution des Kosmos
München, Beck-Verlag 1999
-
Smolin L. Three Roads to Quantum Gravity
London 2000
-
Διοδωρος ο Σικελιωτης Ιστορικη Βιβλιοθηκη
Εκδοσεις Γεωργιαδη, Αθηνα 1960
-
Διογενης Λαερτιος Η Ζωη των Φιλοσοφων Α’ 1
-
Χατζηθεοδωρου Γ Το προβλημα των χρονολογησεων.
Συγχαρητήρια!!! Είμαι ενθουσιασμένος, έκανες καταπληκτική δουλειά! Ναι ευτυχώς ακόμα υπάρχουν αληθινοί Έλληνες που αγαπούν και σέβονται τους πρόγονούς τους! Εύχομαι οι αναγνώστες σου να αποκομίσουν τα ωφέλει από αυτό το υπέροχο άρθρο! Εύχομαι μια ανάσταση στην βεβαρημένη ψυχή τους-μας από την μόλυνση που μας έχουν γεμίσει οι προδότες και ανθέλληνες! Καλή σου ημέρα και υγεία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης κε Κανελλόπουλε!
ΔιαγραφήΜακροημέρευση και υγεία
και ανάταση του Έθνους μας!