Σημ. Διόδοτου: Εκπληκτικό αποφθεγματολογικό άρθρο που μας παραπέμπει σε σκέψεις γύρω από τα δύο πρόσωπα της σημερινής συγκυβέρνησης. Πώς δηλαδή, αυτοί που κινούν τα νήματά τους, είχαν μελετήσει εις βάθος την ψυχοσύνθεση των Νεοελλήνων, ώστε να εξάγουν το εξής συμπέρασμα: Ότι οι σημερινοί Έλληνες, επιπροσθέτως της ομοιότητάς τους με τους αρχαίους οι οποίοι πείθονταν από δημαγωγούς, ..για να πεισθούν...είναι απαραίτητο οι σύγχρονοι δημαγωγοί "να έχουν τουλάχιστον" ικανότητες ηθοποιού. Ούτως ώστε να μαγνητίσουν όταν με συγκίνηση, σαν τον Τσίπρα, αναφέρονται σε Θουκυδίδηδες και Σοφοκλήδες, ..όταν, σαν τον Καμμένο, βάζουν ένα κρεμμύδι στην τσέπη του σακακιού, και δακρύζουν δήθεν αναφερόμενοι στην Αγία Τριάδα και την Υπέρμαχο Στρατηγό Παναγία.
Έπρεπε το θέατρό τους να είναι ακαταμάχητο, ώστε να πείσουν για την φιλοπατρία τους και τον σεβασμό τους στις παραδόσεις, τα χρηστά ήθη και τα άγια των Ελλήνων. Και το πέτυχαν...
Η τέχνη της εξαπάτησης σήμερα, έχει περισσότερες απαιτήσεις, από τις εποχές που ειπώθηκαν τα σοφά λόγια που θα διαβάσετε στη συνέχεια...
Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι:
Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει.
Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει.
Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.
Αγάθων, 450-400 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
Το συμπόσιο στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα
έγινε σπίτι του. Έγραψε τραγωδίες που χάθηκαν.
Και σε ελεύθερη μετάφραση:
Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα:
πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους (με τις ατέλειες και τις αδυναμίες
τους, με παράπονα δίκαια ή και παράλογα, αλλά πάντως πνευματικά όντα και
όχι ζώα),
δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της
πολιτείας (γραπτούς και άγραφους) και συνεπώς είναι απαράδεκτο να
εκτρέπεται σε υπερβασίες, αυθαιρεσίες και αδικίες και,
Άραγε θυμούνται καθόλου τα λόγια αυτά του Αγάθωνα οι τοπικοί μας άρχοντες; Σκέφτηκαν άραγε, σήμερα που ξαναζητούν την ψήφο μας, να τηρήσουν όσα σοφά ο Αγάθωνας υπενθυμίζει αιώνες τώρα.[1]
- Πως πρέπει να είναι οι πολιτικοί ηγέτες κατά τους Αγίους Πατέρες.
- Ποιοι όμως πρέπει να είναι οι πολιτικοί ηγέτες;
- Πως οφείλουν να επιτελούν το έργο τους;
- Είναι αναγκαία η ύπαρξή τους;
- Σ’ αυτά τα ερωτήματα θα αντλήσουμε απαντήσεις μέσα από τη σοφία των Πατέρων της Εκκλησίας μας.
1. Η αναγκαιότητα των πολιτικών ηγετών και οι κίνδυνοι της εξουσίας
Μπορεί να υπάρξει οργανωμένο κράτος χωρίς πολιτικούς ηγέτες;
Ο ιερός Χρυσόστομος απαντά: «Πρέπει να υπάρχουν οι άρχοντες, για να μην τρώμε ο ένας τον άλλο, σαν τα ψάρια» (PG 54, 596).
«Ο Θεός μας χάρισε τους άρχοντες, για να έχουμε ευταξία και να μη συμπεριφερόμαστε πιο παράλογα από τα άλογα θηρία. Η εξουσία του άρχοντα είναι παρόμοια με την τέχνη του ηνίοχου και του κυβερνήτη του πλοίου» (PG 55, 491).
Ταυτόχρονα όμως υπογραμμίζει: «Είναι προτιμότερο να μη διοικείται ένας λαός από κανέναν, παρά να διοικείται από έναν κακό ηγέτη» (PG 63, 231).
Δυστυχώς όμως, τονίζει αλλού, «οι άρχοντες συνήθως είναι διεφθαρμένοι» (PG 59, 274).
Ας προσέξουμε τώρα τη φωνή του Μεγάλου Βασιλείου: «Οι άρχοντες υπάρχουν όχι για να καυχώνται για τη σπουδαία θέση την οποία κατέχουν, αλλά για να τιμούν οι ίδιοι τη θέση αυτή» (PG 32, 497).
Γι’ αυτό «όσοι επιδιώκουν την αρετή, δεν αναλαμβάνουν με ευχαρίστηση δημόσια αξιώματα. Αντίθετα, όσοι αποβλέπουν σε χρήματα και δόξα, θεωρούν μέγιστο αγαθό την κατάκτηση κάποιας εξουσίας, για να μπορούν να αποκτούν όσα επιθυμούν» (PG 32, 1041).
«Έργο των αρχόντων είναι: να αναχαιτίζουν τις αταξίες του λαού, να τον κατευθύνουν στο σωστό. Όταν όμως αυτοί πρώτοι παραβαίνουν το νόμο, πώς μπορούν να καθοδηγούν τους άλλους;» (PG 56, 24). Γι’ αυτό «πολλοί ηγέτες, όταν κλέβουν, αναγκάζονται να είναι επιεικείς στους αλλους, επειδή έχουν χάσει την παρρησία τους» (PG 51, 309).
Για το ίδιο ζήτημα ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει: «Πολλοί άρχοντες σπαταλούν αμέτρητα χρήματα για να κατασκευάσουν πολυτελή έπιπλα, και άλλοι βάζουν τα ακριβότερα αρώματα και ευφραίνονται με τη μουσική των οργάνων, αντί να συμπάσχουν και να υποφέρουν για τη συντριβή του λαού» (PG 35, 961).
Γι’ αυτό, ο ιερός Πατήρ απευθύνεται σ’ αυτούς και τους λέει: «Να σέβεστε το αξίωμά σας. Γνωρίζετε πόσο σπουδαίο είναι το έργο σας και τι μεγάλο μυστήριο βρίσκεται γύρω από σας. Κόσμος ολόκληρος βρίσκεται κάτω από την εξουσία σας. Γίνεστε «θεοί» στους υπηκόους σας» (PG 36, 277).
2. Ποιό έργο πρέπει να επιτελούν οι πολιτικοί ηγέτες;
Λέει επιγραμματικά γι’ αυτό το θέμα ο Μέγας Βασίλειος: «Οι άρχοντες πρέπει να υπερασπίζονται τα δικαιώματα του Θεού, να τιμωρούν τους παραβάτες» (ΒΕΠΕΣ 53, 125).
Και ο ιερός Χρυσόστομος συμπληρώνει: «Δεν πρέπει να επιζητούν τη δική τους τιμή αλλά το κοινό συμφέρον» (PG 62, 671).
«Δεν ξεχωρίζουν από τη χλαμύδα, αλλά από το ότι προστατεύουν όσους υποφέρουν, διορθώνουν τα κακώς έχοντα, τιμωρούν την αδικία, δεν επιτρέπουν να καταπατείται το δίκαιο» (PG 52, 678).
3. Ποιά όμως πρέπει να είναι τα προσόντα των πολιτικών ηγετών;
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τα επισημαίνει: «Οι άρχοντες πρέπει να ξεπερνούν κατά πολύ τους άλλους, να γίνονται καθημερινά ανώτεροι, να έχουν αξία και αρετή ανάλογη με το αξίωμά τους» (PG 36, 547).
Και ο ιερός Χρυσόστομος: «Ο πολιτικός ηγέτης πρέπει να έχει βίο ακηλίδωτο, ώστε να τον έχουν όλοι ως παράδειγμα» (PG 62, 547).
«Εκείνος που ασκεί την πολιτική εξουσία δεν θα μπορέσει να τη διαχειρισθεί δίκαια, αν προηγουμένως δεν κυβερνήσει τον εαυτό του όπως πρέπει, και αν δεν τηρήσει με μεγάλη ακρίβεια και τους πολιτικούς και τους θρησκευτικούς νόμους» (PG 61, 508).
«Εκείνος που είναι σε θέση να άρχει και να άρχεται, αυτός θα μπορέσει να κυβερνήσει και την οικογένειά του. Εκείνος που μπορεί να κυβερνήσει το σπίτι του, θα μπορέσει να κυβερνήσει και μια πόλη, θα μπορέσει να κυβερνήσει όλη την οικουμένη. Αν όμως δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει τον ψυχικό του κόσμο, πώς θα μπορέσει να κυβερνήσει την οικουμένη; Πώς θα ωφελήσει άλλους αυτός που δεν μπόρεσε να ωφελήσει τον εαυτό του;» (PG 60, 366).
Και αλλού σημειώνει: «Ο άρχοντας σ’ αυτό κυρίως πρέπει να άρχει, στο να νικάει με την αρετή του. Αν όμως νικιέται, δεν είναι πλέον άρχοντας» (PG 62, 99).
Γι’ αυτό «ο άριστος άρχοντας πρέπει να είναι αδυσώπητος στον εαυτό του και στις πράξεις του» (PG 58, 668).
Και επιλέγει ο ιερός Χρυσόστομος: «Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να έχουν υψηλή νοημοσύνη, να μιλούν με παρρησία, να περιφρονούν τα βιοτικά, να μισούν την πονηρία, να είναι ήπιοι και φιλάνθρωποι» (PG 52, 678).
Έχουν χρέος «να παραβλέπουν τα δικά τους συμφέροντα και να φροντίζουν για τα προβλήματα του λαού τους» (PG 55, 306).
Τέτοιοι λοιπόν πρέπει να είναι οι πολιτικοί άρχοντες: ικανοί, αδιάφθοροι, ακέραιοι. Φιλάνθρωποι, φιλοπάτριδες και φιλόθεοι.
Ανώτεροι σε αρετές και σε ικανότητες από το λαό.
Τέτοιους πολιτικούς έχει ανάγκη ιδιαιτέρως σήμερα και η πατρίδα μας.
Τέτοιους πολιτικούς έχει χρέος να εκλέγει και ο λαός.[2]
Μπορεί να υπάρξει οργανωμένο κράτος χωρίς πολιτικούς ηγέτες;
Ο ιερός Χρυσόστομος απαντά: «Πρέπει να υπάρχουν οι άρχοντες, για να μην τρώμε ο ένας τον άλλο, σαν τα ψάρια» (PG 54, 596).
«Ο Θεός μας χάρισε τους άρχοντες, για να έχουμε ευταξία και να μη συμπεριφερόμαστε πιο παράλογα από τα άλογα θηρία. Η εξουσία του άρχοντα είναι παρόμοια με την τέχνη του ηνίοχου και του κυβερνήτη του πλοίου» (PG 55, 491).
Ταυτόχρονα όμως υπογραμμίζει: «Είναι προτιμότερο να μη διοικείται ένας λαός από κανέναν, παρά να διοικείται από έναν κακό ηγέτη» (PG 63, 231).
Δυστυχώς όμως, τονίζει αλλού, «οι άρχοντες συνήθως είναι διεφθαρμένοι» (PG 59, 274).
Ας προσέξουμε τώρα τη φωνή του Μεγάλου Βασιλείου: «Οι άρχοντες υπάρχουν όχι για να καυχώνται για τη σπουδαία θέση την οποία κατέχουν, αλλά για να τιμούν οι ίδιοι τη θέση αυτή» (PG 32, 497).
Γι’ αυτό «όσοι επιδιώκουν την αρετή, δεν αναλαμβάνουν με ευχαρίστηση δημόσια αξιώματα. Αντίθετα, όσοι αποβλέπουν σε χρήματα και δόξα, θεωρούν μέγιστο αγαθό την κατάκτηση κάποιας εξουσίας, για να μπορούν να αποκτούν όσα επιθυμούν» (PG 32, 1041).
«Έργο των αρχόντων είναι: να αναχαιτίζουν τις αταξίες του λαού, να τον κατευθύνουν στο σωστό. Όταν όμως αυτοί πρώτοι παραβαίνουν το νόμο, πώς μπορούν να καθοδηγούν τους άλλους;» (PG 56, 24). Γι’ αυτό «πολλοί ηγέτες, όταν κλέβουν, αναγκάζονται να είναι επιεικείς στους αλλους, επειδή έχουν χάσει την παρρησία τους» (PG 51, 309).
Για το ίδιο ζήτημα ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει: «Πολλοί άρχοντες σπαταλούν αμέτρητα χρήματα για να κατασκευάσουν πολυτελή έπιπλα, και άλλοι βάζουν τα ακριβότερα αρώματα και ευφραίνονται με τη μουσική των οργάνων, αντί να συμπάσχουν και να υποφέρουν για τη συντριβή του λαού» (PG 35, 961).
Γι’ αυτό, ο ιερός Πατήρ απευθύνεται σ’ αυτούς και τους λέει: «Να σέβεστε το αξίωμά σας. Γνωρίζετε πόσο σπουδαίο είναι το έργο σας και τι μεγάλο μυστήριο βρίσκεται γύρω από σας. Κόσμος ολόκληρος βρίσκεται κάτω από την εξουσία σας. Γίνεστε «θεοί» στους υπηκόους σας» (PG 36, 277).
2. Ποιό έργο πρέπει να επιτελούν οι πολιτικοί ηγέτες;
Λέει επιγραμματικά γι’ αυτό το θέμα ο Μέγας Βασίλειος: «Οι άρχοντες πρέπει να υπερασπίζονται τα δικαιώματα του Θεού, να τιμωρούν τους παραβάτες» (ΒΕΠΕΣ 53, 125).
Και ο ιερός Χρυσόστομος συμπληρώνει: «Δεν πρέπει να επιζητούν τη δική τους τιμή αλλά το κοινό συμφέρον» (PG 62, 671).
«Δεν ξεχωρίζουν από τη χλαμύδα, αλλά από το ότι προστατεύουν όσους υποφέρουν, διορθώνουν τα κακώς έχοντα, τιμωρούν την αδικία, δεν επιτρέπουν να καταπατείται το δίκαιο» (PG 52, 678).
3. Ποιά όμως πρέπει να είναι τα προσόντα των πολιτικών ηγετών;
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τα επισημαίνει: «Οι άρχοντες πρέπει να ξεπερνούν κατά πολύ τους άλλους, να γίνονται καθημερινά ανώτεροι, να έχουν αξία και αρετή ανάλογη με το αξίωμά τους» (PG 36, 547).
Και ο ιερός Χρυσόστομος: «Ο πολιτικός ηγέτης πρέπει να έχει βίο ακηλίδωτο, ώστε να τον έχουν όλοι ως παράδειγμα» (PG 62, 547).
«Εκείνος που ασκεί την πολιτική εξουσία δεν θα μπορέσει να τη διαχειρισθεί δίκαια, αν προηγουμένως δεν κυβερνήσει τον εαυτό του όπως πρέπει, και αν δεν τηρήσει με μεγάλη ακρίβεια και τους πολιτικούς και τους θρησκευτικούς νόμους» (PG 61, 508).
«Εκείνος που είναι σε θέση να άρχει και να άρχεται, αυτός θα μπορέσει να κυβερνήσει και την οικογένειά του. Εκείνος που μπορεί να κυβερνήσει το σπίτι του, θα μπορέσει να κυβερνήσει και μια πόλη, θα μπορέσει να κυβερνήσει όλη την οικουμένη. Αν όμως δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει τον ψυχικό του κόσμο, πώς θα μπορέσει να κυβερνήσει την οικουμένη; Πώς θα ωφελήσει άλλους αυτός που δεν μπόρεσε να ωφελήσει τον εαυτό του;» (PG 60, 366).
Και αλλού σημειώνει: «Ο άρχοντας σ’ αυτό κυρίως πρέπει να άρχει, στο να νικάει με την αρετή του. Αν όμως νικιέται, δεν είναι πλέον άρχοντας» (PG 62, 99).
Γι’ αυτό «ο άριστος άρχοντας πρέπει να είναι αδυσώπητος στον εαυτό του και στις πράξεις του» (PG 58, 668).
Και επιλέγει ο ιερός Χρυσόστομος: «Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να έχουν υψηλή νοημοσύνη, να μιλούν με παρρησία, να περιφρονούν τα βιοτικά, να μισούν την πονηρία, να είναι ήπιοι και φιλάνθρωποι» (PG 52, 678).
Έχουν χρέος «να παραβλέπουν τα δικά τους συμφέροντα και να φροντίζουν για τα προβλήματα του λαού τους» (PG 55, 306).
Τέτοιοι λοιπόν πρέπει να είναι οι πολιτικοί άρχοντες: ικανοί, αδιάφθοροι, ακέραιοι. Φιλάνθρωποι, φιλοπάτριδες και φιλόθεοι.
Ανώτεροι σε αρετές και σε ικανότητες από το λαό.
Τέτοιους πολιτικούς έχει ανάγκη ιδιαιτέρως σήμερα και η πατρίδα μας.
Τέτοιους πολιτικούς έχει χρέος να εκλέγει και ο λαός.[2]
Ο Άγιος Παΐσιος περί πολιτικής
Στον καιρό του Άγιου Παϊσίου και λίγο πριν κάποιες εκλογές, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτου «Ο γέρων Παΐσιος» είχαν πάει μερικοί επισκέπτες στον Γέροντα με σκοπό να τον ρωτήσουν τι γνώμη είχε και ποιόν, κατά τη γνώμη του, έπρεπε να ψηφίσουν.
Και εκείνος είχε δώσει την εξής απάντηση:
«Κοιτάξτε βρε παιδιά! Ποιός είναι πιο κοντά στην Εκκλησία, ποιός αγωνίζεται γι' αυτήν και για την πατρίδα και ποιός έχει ζωή σύμφωνη μ΄αυτά που λέει; Όποιον βλέπετε πως είναι πιο καλός και πιο κοντά στην Εκκλησία, αυτόν να ψηφίζετε. Δε λέω να ψηφίζετε κόμματα, όπως αυτά που βγαίνουν και λέγονται Χριστιανοδημοκρατικά κ.λ.π., γιατί είναι λάθος.
Δεν πρέπει να κομματιαζόμαστε. Εμείς πρέπει να αγαπούμε πρώτα την Εκκλησία μας και μετά την πατρίδα μας και να ψηφίζουμε αυτούς που βλέπουμε να αγωνίζονται γι' αυτά τα δύο.
Βλέπετε, ο Μακρυγιάννης κι όλοι οι μεγάλοι ήρωες γι αυτά τα δύο αγωνίστηκαν κι έχυσαν το αίμα τους. Πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος.
Γι' αυτό και 'μεις, σήμερα, πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες, που είμαστε ελεύθεροι και όχι...δούλοι των Τούρκων και να προσπαθούμε τέτοιοι Έλληνες να βγαίνουν στην εξουσία, που να χύνουν το αίμα τους πρώτα υπέρ της πίστεως και μετά υπέρ της πατρίδος.
Σήμερα δυστυχώς βάλαμε μέσα στη Βουλή ανθρώπους να μας διοικούν των οποίων το ιστορικό είναι πολύ επιβαρημένο»
Σε μια άλλη περίπτωση πάλι για εθνικές εκλογές ρώτησαν τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη ποια ήταν η γνώμη του και ποιόν εκείνος θεωρούσε άξιο, για να ψηφίσουν.
Ο Γέροντας είπε:
-Να ψηφίσετε όποιον βλέπετε ότι είναι ο καλύτερος, όποιον αγαπά τον Θεό και την πατρίδα μας, αυτόν να ψηφίσετε.
Τότε εκείνοι, επί μονίμου βάσεως του απαντούσαν:
-Γέροντα, όλοι το ίδιο είναι.
Κι εκείνος τους είπε:
«Βρε παιδιά, κοιτάξτε εδώ πέρα: όλες οι ελιές ίδιες είναι και όλες έχουν δάκο, όμως άλλες έχουν εκατό τοις εκατό, ενώ άλλες πενήντα τοις εκατό.
Εμείς, λοιπόν, εφόσον έχουμε ανάγκη από ελιές, πρέπει να κοιτάξουμε ποιές έχουν το λιγότερο δάκο, γιατί διαφορετικά δέ γίνεται. Και πάντα πρέπει να ψηφίζουμε με δύο κριτήρια:
α) με το πόσο αγαπά ο υποψήφιος το Θεό και είναι συνειδητό μέλος της Εκκλησίας και
β) με το πόσο αγαπά την πατρίδα και αποβλέπει στο γενικό καλό του τόπου κι όχι στο δικό του συμφέρον.
Εάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο κριτήριο, εκτός από αυτά τα δύο, τότε κινείται ιδιοτελώς, και δεν είναι αυτό που κάνει χριστιανικό. Αργότερα θα επιτρέψει η Θεία Δικαιοσύνη να το πληρώσει».[3]
β) με το πόσο αγαπά την πατρίδα και αποβλέπει στο γενικό καλό του τόπου κι όχι στο δικό του συμφέρον.
Εάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο κριτήριο, εκτός από αυτά τα δύο, τότε κινείται ιδιοτελώς, και δεν είναι αυτό που κάνει χριστιανικό. Αργότερα θα επιτρέψει η Θεία Δικαιοσύνη να το πληρώσει».[3]
Παραπομπές
1. «Αγάθων σε ελεύθερη μετάφραση» Γιώργος Τσιρώνης eperiskopio.blogspot.gr
2. Η αναγκαιότητα των πολιτικών ηγετών και οι κίνδυνοι της εξουσίας (Πως πρέπει να είναι οι πολιτικοί ηγέτες κατά τους Αγίους Πατέρες). Από το Περιοδικό: «Ο ΣΩΤΗΡ»
3. Ο Άγιος Παΐσιος περί πολιτικής, Ιερομονάχου Χριστοδούλου
Αγγελόγλου (Αγιορείτου) Εκδότης: Ιερό Γυναικείο Ησυχαστήριο «Παναγία η
Φοβερά Προστασία» Χρονολογία Έκδοσης: Φεβρουάριος 2012, Αρ. σελ.: 3202. Η αναγκαιότητα των πολιτικών ηγετών και οι κίνδυνοι της εξουσίας (Πως πρέπει να είναι οι πολιτικοί ηγέτες κατά τους Αγίους Πατέρες). Από το Περιοδικό: «Ο ΣΩΤΗΡ»
Πηγή, επιμέλεια: www.sophia-ntrekou.gr / αέναη επΑνάσταση
Πολύ ενδιαφέρον Άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.protothema.gr/culture/article/758364/81-anthropoi-ton-grammaton-kai-ton-tehnon-mia-foni-kata-tou-ratsismou/
Ο Σιωπών δοκεί Συναινείν για τους Ανθρώπους της Στρατευμένης Κομματικά/Ιδεολογικά Τένχης..ΔΕΝ τους Ενόχλησε το Σύμφωνο Συμβίωσης Ομόφυλων Ζευγαριών (γιατί είναι γνωστό τι γίνεται στο Καλλιτεχνικό Χώρο..) ΔΕΝ τους πειράζει το Νομοσχέδιο για "Δικαίωμα" Αλλαγής Ταυτότητας Φύλου σε παιδιά 15 Ετών,ΔΕΝ τους πειράζει το Νομοσχέδιο Περί Απόδοσης Ιθαγένειας σε παιδιά Μεταναστών 2ης Γενιάς διότι με την Στάση+Συμπεριφορά του Επικροτούν τον Λαθρεποικισμό+Αντικατάσταση Πληθυσμού των Γηγενών Ελλήνων.Για αυτούς ή τουλάχιστον οι 7 στους 10 ΔΕΝ υπάρχουν Έθνη-Πατρίδες-Φυλές-Ιστορία-Θεός-Γλώσσα γιατί είναι Μαριονέτες της Παγκοσμιοποιήσης-του Επιβαλλόμενου Πολυπολιτισμού/Πολυφυλετικότητας+Προώθηση της Ανωμαλίας σαν δήθεν "Πρόοδο-Εξέλιξη" του Ανθρώπου...