ΕργΔημΕργ: Αποτίμηση των συλλαλητηρίων – Καί τώρα, τί;

Αφήνοντας πλέον κατά μέρος τη μεγάλη πατριωτική συγκίνησή μας, ήρθε η ώρα να εξετάσουμε τα πάντα υπό το πρίσμα μονάχα της ψυχρής λογικής. Θα κάνουμε τον απολογισμό μας, δηλαδή. Ώστε να δούμε καθαρά καί το πρακτέον… τα -πολλά- πρακτέα στο εξής. Πολλά τα ερωτήματα!
-Τί ακριβώς παίζεται με το «Μακεδονικό»; 
-Έπρεπε να γίνουν συλλαλητήρια, ή όχι;
 -Ήταν οι διοργανωτές / ομιλητές οι κατάλληλοι; Έστω, οι καταλληλότεροι δυνατοί;
-Γιά ποιά ακριβώς πράγματα διαμαρτυρήθηκε ο Ελληνικός Λαός; -Εισακούστηκε, ή ού; 
-Θα μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο… κάτι καλύτερο;


Ας τα δούμε ένα-ένα. Κι αυτά, καί μερικά άλλα· καί μερικά ακόμη, …αόρατα εκ πρώτης όψεως.

α. Το «Μακεδονικό ζήτημα»
Δεν υπεισέρχομαι στην ιστορική διάσταση του προβλήματος, αλλά μονάχα στην ουσία.
«Μακεδονικό ζήτημα» σημαίνει ένας λαός-κουρελού (δηλ. όχι ένα ενιαίο έθνος με ενιαία εθνική συνείδηση) στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, με τα μυαλά γανωμένα από προπαγάνδα αρκετών δεκαετιών, ο οποίος κοιτάζει να βρεί τα εθνικά σημεία αναφοράς του αρπαζόμενος απ’ όπου μπορεί. (Καί αρπάζων ό,τι μπορεί.) Όπως λέμε «ηπαπάρα», δηλαδή. Ακριβώς έτσι.
Ο συγκεκριμένος λαός υβρίζει την Ελλάδα, καί της πουλάει θράσος (με επεκτατισμό – αλυτρωτισμό) καί τσαμπουκά.
Φυσικά, αυτά δεν μπορεί να τα κάνει μόνος του, αλλά τα κάνει με ξένα χρήματα καί ξένες πλάτες – καθαρά πολιτικές μέχρι σήμερα, διότι από οπλικά συστήματα δεν του δίνουν. Φυσικά, ξανά, πίσω απ’ τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων κρύβονται οι συνήθεις ύποπτοι ανθέλληνες: γερμανίτσα καί ηπαπάρα. (Καί στο πολύ βάθος, οξαποδουήλ.)
Γιατί, όμως;
Οι πιό ψαγμένοι μιλάνε γιά (αρκετά παλιά) σχέδια διαμελισμού της Ελλάδας (ώστε να μην ξανασηκώσουμε κεφάλι ποτέ μας), γιά (προσεχή) διέλευση αγωγών πετρελαίου / αερίου (σπάει το μονοπώλιο της Ρωσσίας, κτλ κτλ), καί γιά «κλείσιμο του μπουκαλιού», ώστε η Ρωσσία να βρεί φιλικά κράτη μέχρι τη Σερβία, αλλά να μην κατεβεί ποτέ της νοτιώτερα. (Εξ ού καί η σπουδή των ηπαπάρα να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ – καί ως αντάλλαγμα που αυτά θα κάνουν το χατήρι των ηπαπάρα, οι τελευταίες θα τους επιτρέψουν να έχουν ες αεί το «καλλιτεχνικό» τους όνομα.)
Σωστά όλ’ αυτά καί άκρως πραγματικά καί πραγματιστικά. Πλην όμως, υπάρχουν ακόμη δύο σοβαρώτατοι λόγοι, τους οποίους το εγχώριο Διαδίκτυο τους πέρασε πολύ ακροθιγώς (καί μπράβο σ’ όσους κάτι έγραψαν σχετικά) :

• Ο πρώτος είναι ότι οι ηπαπάρα στα Σκόπια «πιάσαν τα ντερβένια» (δηλ. τα περάσματα) ωσάν λήσταρχοι, ώστε να τη σπάσουν στην ανερχόμενη υπερδύναμη Κίνα.

Βλέπετε, η Κίνα πουλάει προϊόντα στας Ευρώπας με δύο τρόπους: (α) Παραδοσιακώς με πλοία, που πιάνουν καί Ελλάδα – καί μετά τα κοντέηνερς μετακινούνται με τραίνα προς βορράν, άρα περνάνε από Σκόπια. Καί (β) πρόσφατα, κατ’ ευθείαν με τραίνα από τα λιμάνια της μέχρι Γερμανία. Έτσι, οι ηπαπαραίοι στρογγυλοκάτσανε γιά νταβατζηλίκι στον νότιο διάδρομο (μέσωι Ελλάδας καί Σκοπίων), αφήνοντας τον βόρειο (νέος «Δρόμος του Μεταξιού», όπως ονομάστηκαν τα δρομολόγια με τα Κινέζικα φορτηγά τραίνα) να τον ελέγχει το φιλαράκι τους, η γερμανίτσα. Ακριβώς έτσι αιτιολογείται το χτίσιμο της στρατιωτικής υπερ-βάσης Μπόντστηλ των ηπαπάρα στα Σκόπια, δηλαδή σε κράτος εκτός ΝΑΤΟ… παρά το ότι έχουν την Ελλάδα δική τους (με υποτακτικές κυβερνήσεις κτλ) από το 1947 καί μετά – καί ειδικά από την ένταξή μας στο κωλο-ΝΑΤΟ καί εντεύθεν. Την Ελλάδα με τα λιμάνια καί τη φοβερή γεωπολιτική θέση, ας μην ξεχνάμε. (Τα Σκόπια τί διαθέτουν έναντι των γεωπολιτικών προσόντων της Ελλάδας; μαντριά με πρόβατα; Σοβαροί να είμαστε!)
[Ειρήσθω εν παρόδωι ότι η Κίνα κατασκευάζει μέχρι καί πολύ προχωρημένα ηλεκτρονικά κυκλώματα, επειδή πριν λίγα χρόνια η Δύση της έδωσε την τεχνολογία στο πιάτο· καί δή, απογυμνώνοντας τα δικά της κράτη από σχετικά εργοστάσια. Το γιατί έγινε αυτό καί που αποσκοπεί, είναι θέμα που εκφεύγει κατά πολύ των ορίων του παρόντος. Πάντως, δεν πρόκειται γιά τα «φτηνά εργατικά» της Κίνας, που παπαγαλίζουν κάτι βλάκες οικονομολόγοι. Διότι τα ρομπότ δεν πληρώνονται καθόλου! Ή, μάλλον, πληρώνονται άπαξ, καί μετά κάνουν απόσβεση κόστους καί δίνουν καθαρό κέρδος.]

Φυσικά, εφ’ όσον οι ηπαπαραίοι «πιάσαν τα ντερβένια» με στρατιωτική βάση, ακολουθούν κι όλα τα υπόλοιπα γνωστά …καλά τα δικά τους: λαθρεμπόριο ναρκωτικών, όπλων, λευκής σαρκός, ανθρωπίνων οργάνων γιά μεταμοσχεύσεις… (Ας μην ξεχνάμε, πρώτη διδάξασα του είδους υπήρξε η …Θεία στο Βιετνάμ, με το εμπόριο οπίου καί ηρωΐνης. Το οποίο χρηματοδοτούσε τις μυστικές επιχειρήσεις της, ώστε να μην φαίνονται τα χρήματα αυτά στον επίσημο προϋπολογισμό του κράτους.) Γι’ αυτό οι ηπαπαραίοι στα Βαλκάνια (αλλά κι αλλού) φτάνουν σε έσχατο στάδιο ξεφτίλας, δίδοντας πολιτική σημασία καί πολιτικό βήμα σε (κουστουμαρισμένα) καθάρματα του υποκόσμου, όπως ο Θάτσι. Γιά συνεταιράκια τους πρόκειται! Τί κοστίζει, δά, λίγος τηλεοπτικός χρόνος, ώστε να μας πεί τις πολιτικές του απόψεις -μή καί τις χάσουμε!- ο κάθε μεγαλολαθρέμπορος ναρκωτικών;

• Ο δεύτερος σοβαρώτατος λόγος υπάρξεως καί συνδαυλίσεως του «Μακεδονικού» είναι το υπέδαφος της περιοχής.

Εκτός από το ουράνιο, που βρήκαν οι Ναζί επί Κατοχής (καί φτιάξαν μερικές ατομικές βόμβες, καταπώς λέει κι ο στρατηγός Αϋφαντής – καί καταπώς όντως έγινε), εκτός απ’ τα ορυχεία χρυσού (Φίλιππος Β’… Ελντοράντο Γκόλντ… κτλ κτλ), κάτι είχε ακουστεί προ ετών γιά ρουμπίνια, κρυσταλλωμένα από φυσική διαδικασία με «άψογο» τρόπο. (Το πού θα είναι αυτά χρήσιμα καί σε ποιούς, είναι άλλη ιστορία.) Ποιός ξέρει, λοιπόν, τί άλλο έχουν εντοπίσει (εκτός απ’ τα προφανή πετρέλαιο / αέριο, εννοώ)… καί λύσσαξαν τόσο πολύ να κάνουν τα χατήρια των Σκοπιανών, γιά να τους έχουν μετά γιουσουφάκια – να ξεπουλάνε στις ηπαπάρα μερικοί διεφθαρμένοι άρχοντές τους τα πάντα μπίρ παρά, όπως οι Σαουδάραβες σεΐχηδες το πετρέλαιο.
Ακριβώς τα προειρηθέντα -καί τίποτε άλλο πλήν αυτών- συναποτελούν το «Μακεδονικό» πρόβλημα.

Έχοντας τα συγκεκριμένα δεδομένα, οι ραγιάδικες, χατζηαβάτικες, «γιουσουφάκικες» κυβερνήσεις της Ελλάδας παραδίδουν τα πάντα στους ηπαπαραίους, χωρίς να εξαιρούν ή να σέβονται τίποτε. Όπως την Ιστορία της χώρας μας. Καί γιά δικαιολογία απέναντι στους χαζοβιόληδες τους ψηφοφόρους τους (διότι εμείς οι υπόλοιποι δέ μασάμε), ψελλίζουν διάφορες ανοησίες περί αυτοδιάθεσης των λαών, ή διάφορες πορδές, πχ: «- Τί να κάνουμε, αφού αυτό το όνομα επέλεξαν οι …Μακεδόνες;». (Σας πέρασε απ’ το μυαλό να στείλετε μερικά F-16, να σπάσουν το φράγμα του ήχου πάνω απ’ τις πόλεις τους; ) Έ, άμα είναι έτσι, ν’ αφήσουμε κι εμείς τα μωρά παιδιά μας να βάλουν τα δαχτυλάκια τους στην πρίζα, «αφού έτσι επέλεξαν». Τί να κάνουμε;! 🙂
Πιάνεις, δηλαδή, τον κατσικοκλέφτη με τη γίδα στον ώμο, κι αυτός σου ψελλίζει διάφορες μαλακίες, ότι πχ σκέφτηκε «την αυτοδιάθεση» του ζωντανού. Σκέφτηκε, ο άνθρωπος, πως είναι κρίμα να ζή η κατσίκα στο μαντρί, αφού αυτή θέλει να ζή ελεύθερη! Κανείς άσπλαχνος κι άπονος δεν τη ρώτησε τί θέλει, πρίν τη μαντρώσουν! Τον κλέφταρο τον πιάνει ξαφνικά ο καημός γιά τα υψηλά ιδανικά, δηλαδή! Το να ζητήσει συγνώμην καί να επιστρέψει τη γίδα (γιά να μην πάει φυλακή), ούτε που του πέρασε απ’ το μυαλό.
Όμως, κοντά στο εκάστοτε -κακήι τήι τύχηι- επίσημο καταφοβισμένο ηπαπαρόδουλο γκουβέρνο της Ελλάδας (καί τους ανιστόρητους υπουργούς του), έχεις καί τους «αντιεξουσιαστές» να πέρδονται απ’ το στόμα. Κι αυτοί, επίσης, μιλάνε γι’ «αυτοδιάθεση των λαών», καί τα ρέστα. Αλλά, αν εξαιρέσουμε κάτι χαζοφοιτητάκια, που νομίζουν πως υπηρετούν πανανθρώπινα ιδανικά, γλείφοντας τον φασισμό των Σκοπιανών, οι υπόλοιποι «αντί» είναι καθαρά χαρτζηλικωμένο παρακράτος. Όπως κι όλοι οι «αλύτρωτοι» των Σκοπίων. Μ’ άλλα λόγια, όσοι κόπτονται υπέρ του να ονομάζονται «Μακεδονία» τα Σκόπια, είναι καθαρά συμπαραστάτες καί συνοδοιπόροι φασιστών κι εγκληματιών του υποκόσμου. Όμοιος τον όμοιο, δηλαδή! Οι δε «ιδεολογίες» που προβάλλουν ως δικαιολογίες (ναί, πώς;!), καλύτερα να τυπώνονται σε σόφτεξ. (Κι οι αφίσες τους το ίδιο).
Βλέπεις, είναι πολλά τα λεφτά, Άρη!…
Σιγά μην τους έπιασε τον Σόρος καί τους ηπαπαραίους ο καημός γιά τους μικρούς λαούς-πάτσγουερκ! Την αποκλειστική εκμετάλλευση του υπεδάφους της Μακεδονίας μας γιά τον επόμενο αιώνα θέλουν, χώρια τα γεωπολιτικά τους.

β. Τα συλλαλητήρια
Απέναντι σ’ αυτή την ανθελληνική πραγματικότητα, ο Ελληνικός Λαός αντέδρασε με δύο μεγαλειώδη συλλαλητήρια, που πλέον πέρασαν στις ένδοξες σελίδες της Ιστορίας μας: της Θεσσαλονίκης στις 21 Ιανουαρίου 2018, καί της Αθήνας στις 4 Φεβρουαρίου 2018. Ο λαός μας έδειξε στους πάντες πως ΔΕΝ είναι ανεξέλεγκτοι, να κάνουν ό,τι γουστάρουν εις βάρος του.
Πέρα από τα προφανή (δηλ. επίδειξη της θέλησης του λαού μας να συνεχίσει να ζή, με πολιτικό κόσμο απόντα κι επίσημη Εκκλησία απούσα – ού μήν κι εχθρικώς διακείμενους), τα συλλαλητήρια αυτά έκαναν πασίδηλα κι άλλα πράγματα. Όπως:

• Ότι είναι τεράστια καί μόνιμη η θέληση του λαού μας να υπερασπίσει την πατρίδα του, κι όχι συγκυριακή.

Τα συλλαλητήρια του 2018 είναι σημαντικώτερα από τα αντίστοιχα του 1992, διότι τώρα ο λαός μας πένεται. Μπορεί μέν οι λεωφορειούχοι (καί μπράβο τους) να έβαλαν εξευτελιστικό αντίτιμο στο εισιτήριο (πχ 25 ευρώ Θεσσαλονίκη-Αθήνα μετ’ επιστροφής), αλλά σήμερα ο τυχών πολίτης δεν τά ‘χει ακόμη κι αυτά τα 25 ευρώ!!!… (Πού οι παλιές εποχές, τότε που όλοι είχαν λεφτά, κι ο Χριστόδουλος έβαζε τα λεωφορεία τζάμπα!) Αλλά ο κόσμος δεν υπολόγισε ούτε την ταλαιπωρία από το ολονύκτιο ταξίδι, ούτε τα λεφτά, ούτε τίποτε.

• Ότι (μ’ εξαίρεση τους σάπιους) είμαστε ακριβώς ο ίδιος λαός, όπως πάντα ήμασταν.

Δεν μας πείραξαν ( ; ) ούτε οι φόροι, ούτε τίποτε, αλλά εξεγερθήκαμε μονάχα γιά καθαρά πατριωτικό θέμα! Όπως ακριβώς το 1940… Όπου πάλι είχαμε χίλια-δυό προβλήματα γιά σχεδόν είκοσι χρόνια πιό πρίν: το προσφυγικό, την πτώχευση του 1933, τα αλλεπάλληλα κινήματα του Στρατού, το «αποτακτικόν», την ακυβερνησία, τις εναλλαγές βασιλεία-όχι βασιλεία (μαζί με τον διχασμό του λαού σε βασιλικούς καί βενιζελικούς), τα πολιτικά πάθη, το «ιδιώνυμον» απ’ τη μιά καί τις αντεθνικές ηλιθιότητες του ΚΚΕ απ’ την άλλη (ανταρσία στο μέτωπο της Μ. Ασίας, «αλληλεγγύη στον Μακεδόνικο λαό», καί τα ρέστα), τις θρασύτατες επεμβάσεις των «Μεγάλων Δυνάμεων», το… τη… το… Κι όμως, στις 28 Οκτωβρίου 1940 τα πετάξαμε όλ’ αυτά στα σκουπίδια, καί δείξαμε ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ποιοί είμαστε, όταν οι Ιταλοί μας πάτησαν τον κάλο σε πατριωτικό θέμα!
Όποιος θέλει να καταλάβει ποιοί είμαστε, καταλαβαίνει. Κι όποιος μελετάει την Ιστορία σε βάθος. Τους υπόλοιπους, δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε.
Κι όσο γιά τους σάπιους… Σιγά καί τί έγινε! Μήπως καί το 1821 δεν είχαμε κοτζαμπάσηδες καί λοιπούς παρεμφερείς; Η μόνη διαφορά με το σήμερα, είναι πως η ατιμωρησία των σάπιων θα τελειώσει οσονούπω.
Ειδικά χαίρομαι γιά τα νέα παιδιά που πήγαν στα συλλαλητήρια!

• Ότι δεν κατάφεραν να μας ναρκώσουν – ούτε με αεροψεκασμούς, ούτε με ραδιοσυχνότητες, ούτε… ούτε…

Ας πρόσεχαν! 🙂

• Ότι η πολιτική αντίληψή μας είναι πλέον γονιδιακή, κι όχι επίκτητη σε κάθε γενιά.

Κινούμαστε πολιτικώς με τρόπο τελείως ακατανόητο σε άλλους λαούς.
Αυτό, βέβαια, είναι καί καλό, καί κακό. Καλό, διότι ο ένας Έλληνας με τον άλλον ξέρουμε με τί έχουμε να κάνουμε. Κακό, διότι μπορούν να …ξέρουν κι οι εχθροί μας! Αρκεί να προσπαθήσουν να μας μελετήσουν.
Αλλά, ας μην είναι τόσο σίγουροι.

• Ότι το να είναι κάποιος πωλητικός στη σημερινή Ελλάδα, προϋποθέτει -εκτός των άλλων, καί- εγκεφαλική βλάβη τέτοια, που του εξασφαλίζει αναπηρικό επίδομα.

Καλά, απορώ… Αυτόν τον Τόσκα τί τον κρατούσανε τόσα χρόνια στον ένδοξο ημών Στρατό; (Μάλλον τον ήθελαν γιά …βλήμα! Καρα-lol!!!)

Δεν του είπαν του δυστυχισμένου, ότι υπάρχουν προγράμματα «γεω-εποπτείας» γιά ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα οποία μετράνε επακριβώς τους συγκεντρωμένους σ’ ένα πλήθος; Κι άμα ρωτούσε τις «υπερεσίες», θα του έλεγαν πως υπάρχουν κι άλλα προγράμματα, που από τα βίντεο του πλήθους βγάζουν όχι μόνον πόσοι επακριβώς συμμετέχουν, αλλά καί ποιοί. Με ονόματα καί διευθύνσεις! Άσε που, όπως οι συγκεντρωμένοι ήταν ακίνητοι επί τρίωρον (κι είχε καί λιακάδα από πάνω), έφαγαν έναν όμορφο τριγωνισμό από τις κεραίες της κινητής κι από δορυφόρους!… που επιβεβαίωσαν (μέσωι των κινητών τηλεφώνων) το ποιοί ήσαν παρόντες!
Αυτά δεν τα λέω γιά να σας τρομάξω. Είναι γνωστά. Ακόμη κι όταν (πχ στο σπίτι μας, σε καφετέρια, κτλ) έχουμε αφήσει το κινητό σε σταθερή θέση, είναι θέμα λίγων δευτερολέπτων να βρουν «αυτοί» από κεραίες (κι επικουρικώς από δορυφόρο) πού βρισκόμαστε. Τα ξέρετε κι εσείς αυτά, αλλά μου δίνει αγρίως στα νεύρα το να υποτιμάει κάποιος τη νοημοσύνη μου. Κι επιτέλους, σε ποιόν αιώνα ζή ο υπουργός Προπό;
Πιθανόν ο Τόσκας αφ’ εαυτού να διαθέτει κάποια υποφερτή νοημοσύνη. Όμως, όποιος ανακατεύεται με τη σημερινή πολιτική εν Ελλάδι, αποχαζεύει. Στην περίπτωση του ευσταλούς υπουργού Προπό, τώρα, δεν σκέφτηκε ο έρμος πως τον ακούνε κι άνθρωποι, που καθημερινώς πυροβολούν με το πληκτρολόγιο. Ή άλλοι, σαν τον γράφοντα, που καί πληκτρολογούν, καί έχουν μαστουρώσει με λιωμένο καλάϊ καί σολντερίνη. Τί να μας πεί, λοιπόν, κι αυτός ο φουκαράς, τώρα…

γ. Ερασιτεχνισμός επάνω
Καί θεωρώ κι εγώ τον εαυτό μου βιαστικόν!… Υπάρχουν καί χειρότερα, με κίνδυνο ν’ αυτοπαινεύομαι καθημερινώς στον καθρέφτη! Lol!!!
Ένα από τα ελαττώματα της Φυλής μας είναι η προχειρότητα καί η βιασύνη. Οι διοργανωτές καί των δύο συλαλλητηρίων ήσαν απόλυτα επιτυχείς μέν, αλλά τα κάναν καί ψιλο-θάλασσα δέ.

• Όσον αφορά τις μεταξύ τους σχέσεις, είχαμε ένα τουρλουμπούκι εγωϊσμούληδων, «Αποχωρώ καί καταγγέλω», ατομικής υπερπροβολής στα ΜΜΕ, εμπνεύσεων της τελευταίας στιγμής, πρωτοβουλιών που δεν ανακοινώθηκαν στους υπόλοιπους, κτλ κτλ. (Ούτε φοιτητές σε συνελεύσεις φοιτητικών παρατάξεων δεν κάνουν έτσι, μωρέ!…)
• Όσον αφορά την ίδια τη διοργάνωση, είχαμε καθαρό ερασιτεχνισμό. Ούτε κάν αυστηρό πρόγραμμα ομιλιών δεν τηρήθηκε, κι ας αφήσουμε κατά μέρος τη μουσική κάλυψη. (Ούτε το «Άλε Ισκάντερ» -φερ’ ειπείν- δεν ακούστηκε.) Έπρεπε ν’ απευθυνθούν σε επαγγελματίες οργανωτές, καί δεν το έπραξαν. Βλέπετε, δεν αρκεί μόνο το πάθος.

Επίσης… υπήρχε τρόπος να βγάλει όλο αυτό το πλήθος ενέργεια χίλιες φορές περισσότερη… που θά ‘ριχνε όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά καί το ίδιο το κτίριο της Βουλής! Αλλ’ αυτά είναι ψιλά γράμματα – καί γιά πολύ προχωρημένους. Αν ο καλός Θεός της Ελλάδας με ανεβάσει σε εξέδρα συλλαλητηρίου την επόμενη φορά, θα σας το ξηγήσω καλά τ’ όνειρο! Καλό είναι, όμως, να μην εξαρτάται η Ελλαδάρα μας μονάχα από την αφεντιά μου.
Εν πάσει περιπτώσει, τέλος καλό, όλα καλά!

δ. Γκρίνια κάτω
Έτερο ελάττωμα της Φυλής, η -συνήθως άνευ σοβαρού λόγου- γκρίνια.
Ρέ παιδί μου, μ’ αυτά τα συλλαλητήρια πολλοί κατάντησαν σαν τους δυό γέρους του Μάππετ Σώου, που κατέκριναν τα πάντα! …Ποιούς «δυό γέρους»; Ολόκληρο ΚΑΠΗ του Μάππετ Σώου ιδρύθηκε! Καρα-lol!!! Προσπαθήστε να φανταστήτε την εικόνα, με καμιά εκατοστή συγκεντρωμένα γεροντάκια, που γκρινιάζουνε διαρκώς γιά τα πάντα καί τη λένε στους πάντες! Ο Θεός να (σας) φυλάει, δηλαδής! 🙂

• Λέει ο ένας γέρων (γιά τους διοργανωτές) : «- Είναι μασώνοι!» (Κι ο Παύλος Μελάς ήταν. Καί λοιπόν; )
• Λέει έτερος γέρων: «- Είναι κομματόσκυλα!» (Κι εσένα τί σε νοιάζει; Θα τους παντρευτείς; )
• Λέει τρίτος: «- Έχουν ύπουλους σκοπούς!» (…’Ντάξ’… Ξεκαθάρισε πρώτα εσύ μέσα στο κεφάλι σου το πού το πάνε, καί το συζητάμε!)
• Λέει τέταρτος (με πονηρό-μοχθηρό γέλιο) : «- Είχαν επαφές με τον Τάδε καί τον Τάδε! Έμαθα εγώ! Όχι, που θα μου ξέφευγαν!» (Εσύ, παππού, είσαι καί κουτσομπόλης, είσαι καί μαρτυριάρης! Lol!!!)
• Λέει πέμπτος: «- Πάνε να κάνουν κόμμα καί ψαρεύουν ψήφους!» (Καί λοιπόν; Σου έβαλαν το πιστόλι στο κεφάλι, να τους ψηφίσεις; )
• Λέει έκτος (δωδεκαθεϊστής αυτός) : «- Κακώς που πήγαμε, είχε καί χριστιανούς!» (Καί τί μ’ αυτό, ρέ μπάρμπα; σε κόλλησαν γρίππη; )
• Λέει έβδομος (χριστιανός αυτός) : «- Κακώς που πήγαμε, είχε κι απ’ αυτούς τους …αρχαίους!» (Κι εσύ μικροβιόφοβος, ρέ φίλος; )
• Λέει όγδοος (αναποδιασμένος) : «- Έπρεπε να κατεβούμε μονάχα με τα δικά μας λάβαρα!» (Ρέεεε!!! Δεν πας να παρακολουθήσεις ποδόσφαιρο, ρέεεε!!!…)

Είπαν τα γερόντια (καί τα γραΐδια)… είπαν… καί τί δεν είπαν! Το κορυφαίο, όμως, ήταν το: «- Δεν κάναν επανάσταση! Μας ξεγέλασαν!»
Σ’ αυτό το σημείο, είπα να θυμώσω… αλλά συγκρατήθηκα. Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, είπα: «- Συγκρατήσου ρέ Εργοδότη! Δε βλέπεις πως ξεφύγαν εντελώς τα γερόντια; Άντε πάνε συμμάζευ’ τα, διότι έρχονται κι Απόκριες, καί στο τέλος θα τα κάνουν όλα ώπα!», καί άρχισα να σκαρώνω τη συγγραφή του παρόντος.
Ωρέ! Ποιός σας ξεγέλασε; Σας υποσχέθηκε κανένας ότι θα γίνει επανάσταση στις 21/01/2018 καί στις 04/02/2018;
Η έκφραση: «- Με ξεγέλασαν!», σημαίνει πχ ότι είδες στις τηλεπωλήσεις το θαυματουργό φάρμακο, που το βάζεις στην καράφλα σου, καί -υποτίθεται- σε κανα τέρμινο γίνεσαι δασύτριχος, ωσάν γορίλλας. Όταν, όμως, έρχεται το φάρμακο καί αλείφεις την κασίδα σου με δαύτο, εξακολουθείς να γυαλίζεις σαν καθρέφτης. Αυτό, όντως είναι απάτη. Ή, σαν εκείνον τον Ταϋλανδό, που παρήγγειλε απ’ το Διαδίκτυο μεγεθυντή πέους με δώδεκα ευρώ, καί του στείλανε έναν μεγεθυντικό φακό. (Αν κι αυτό δεν είναι ορίτζιναλ απάτη εκατό τοις εκατό. Ξεφεύγει λίγο του ορισμού της απάτης.)
Εδώ, όμως, ποιός ξεγέλασε ποιόν;
Ρέ τί πάθαμε, με τη γκρίνια!…

ε. Ψύχραιμη εκτίμηση της καταστάσεως
Με τα προεκτεθέντα κατά νούν, ας δούμε το πώς μπορούμε να ξαναπροσγειωθούμε συλλογικώς ως λαός. Το εθνικό μας μέλλον είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, γιά ν’ αφεθούμε να το διαλύσουμε εμείς οι ίδιοι μ’ ερασιτεχνισμούς, γκρίνιες, καί λοιπές αηδίες.
Κατ’ αρχήν, από την αρνητική πλευρά: έχω μερικά ερωτήματα γιά τους γκρινιάρηδες – αλλά καί όποιον νομίζει πως μπορεί να τ’ απαντήσει:

• Εάν δεν σας άρεσαν οι συγκεκριμένοι διοργανωτές / ομιλητές, μπορείτε εσείς να διοργανώσετε καλύτερο συλλαλητήριο;
• Αν θέλετε επανάσταση, έχετε σκεφτεί το πώς ακριβώς θα την κάνετε – ή το πώς πρέπει να την κάνουν άλλοι;
• Αν την κάνετε τελικά, ξέρετε το πώς θ’ αντιμετωπίσετε τον «ξένο παράγοντα», που (χίλια τοις εκατό…) θ’ αντιδράσει εις βάρος μας ενδεχομένως καί με πολεμική επίθεση;
• Μήπως έχετε κάποιο σχετικό σχέδιο με χρόνο πλήρους εφαρμογής τέσσερα 24ωρα το πολύ;
• Ξέρετε το πώς θ’ αντιμετωπίσετε την εγχώρια «πέμπτη φάλαγγα»;
• Σκεφτήκατε τον τρόπο να διώξετε από την Ελλάδα διά παντός κάθε αλλόφυλον; (Λάθρο, Βρωμά, χαλβανά, ιουδαίους, καί λοιπούς.)
• Σκεφτήκατε τον τρόπο να διώξετε από την Ελλάδα διά παντός κάθε σάπιον; («Αντί-τέτοιους», καί λοιπούς παρεμφερείς.)
• Έχετε έτοιμο προς άμεση εφαρμογή σχέδιο σφραγίσματος / θωρακίσεως / ανεξαρτησίας της Ελλάδας στον αμυντικό, στον διατροφικό, στον ενεργειακό τομέα;

Μάλλον όχι, έ;…
Αλλά, αφού όχι, παρακαλώ κάντε μου τη χάρη, καί μη γκρινιάζετε (τόσο πολύ). Κρείττον το σιγάν, αν δεν έχετε κάτι σοβαρό να προτείνετε.

Πάμε, όμως, να δούμε καί τη θετική πλευρά. Κατ’ αρχήν, όμως, θέλω να …βλογήσω τα γένεια μου! 🙂
Όταν σας μίλησα γιά τα συλλαλητήρια (είτε σε αναρτήσεις, είτε σε σχόλια), σας είπα κάποια πράγματα, στα οποία δικαιώθηκα πλήρως.

• Έγραψα πως ομιλητές έπρεπε να είναι άτομα, όπως πχ ο Μίκης Θεοδωράκης κι ο Μανώλης Γλέζος. Καί σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, είχα αναφέρει καί τον Κασιμάτη καί τον Χαραλαμπίδη απ’ το παλιό ΠΑΣΟΚ. Επίσης, είχα πεί ότι οι δύο πρώτοι θα είχαν πολύ καλούς λόγους να φερθούν εθνοπρεπώς. (Τον εξής έναν… όταν βλέπεις τον Χάρο να πλησιάζει, αναθεωρείς πάρα πολλά απ’ τα στραβά σου.) Τελικά, η συγκεκριμένη ημέτερη πρόταση γιά ομιλητές, βρήκε πλήρη ανταπόκριση!

Εντάξει, δεν μπορώ να επικαλούμαι πράγματα που δεν είπα δημοσίως, αλλά είδατε πως καί οι διοργανωτές στα ίδια κατέληξαν.

• Έγραψα πως δεν θα γίνει οποιαδήποτε πολιτειακή μεταβολή. Καί δεν συνέβη! (Δεν ήταν να συμβεί αυτή τη φορά, άλλως τε. Καταλάβετέ το.)
• Έγραψα πως το γκουβέρνο αποτελείται από γομάρια ξεκαπίστρωτα, που στο τέλος -όσο καί να φωνάξει ο Λαός- πάλι το δικό τους θα κάνουν. Μ’ επιβεβαίωσε ο Κοτζιάς!

Παρένθεσις εγκυκλοπαιδική:
Τί παναπεί «γομάρι ξεκαπίστρωτο»; Τώρα που στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών έχουμε ξεφύγει απ’ τη λαϊκή μας παράδοση, καλό είναι να επανασυνδεόμαστε μ’ αυτήν πότε-πότε.
Κοιτάχτε… Ο γάϊδαρος, ως ζωντανό, έχει κι αυτός την εποχή της αναπαραγωγής του (κατά τον Μάϊο), κατά τη διάρκεια της οποίας κυνηγάει γαϊδάρες γιά σέξ. Όμως, κατά τη διάρκεια του μήνα που κάνει σέξ, είναι ανεπίδεκτος καπιστρώματος καί φορτώματος. Οπότε, οι χωριάτες κάνουν υπομονή, διότι σου λέει: «- Ένα μήνα θα μας βγάλει την πίστη, θα κουβαλάμε εμείς τα βάρη, αλλά πού θα πάει;! Θα τελειώσουν οι αρραβώνες καί οι γάμοι του, καί θα τον ξαναφορτώσουμε!»
Επιπροσθέτως, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο γάϊδαρος κυκλοφορεί με τη μαλαπέρδα σε πλήρη ανάπτυξη. (Δες εδώ, κάτ’-κάτ’.) Κι επειδή -ως ζώον- δεν έχει συναίσθηση της ντροπής, όποτε βρεθεί στην περίσταση, δεν τό ‘χει σε τίποτε να πρωταγωνιστήσει σε τσόντες δημοσίως. (Καί είναι ευτυχισμένος κι από πάνω.) Όθεν, η φράση «γουμάρ’ ξικαπίστρουτου» είναι μία κόσμια καί σεμνοπρεπής έκφρασις των χωρικών, αποδιδομένη συνεκδοχικώς καί σε ανθρώπους τελείως αναισχύντους – ως οι εγχώριοι πωλητικοί.
(Μόνο που δε θέλω ούτε κάν να σκέφτομαι ποιός παίζει τον ρόλο της γαϊδάρας, σε περίπτωση γκουβέρνου με μέλη «γουμάργια ξικαπίστρουτα»!… Καρα-lol!!!)
Τέλος εγκυκλοπαιδικής παρενθέσεως.

Παρένθεσις δευτέρα, ιστορική:
Αυτή η ιστορία, με τους πωλητικούς που κάνουν ακατέβατα το δικό τους, που δε λένε να γυρίσουν το ξερό τους το κεφάλι, είναι τουλάχιστον απ’ την εποχή του παλιού ΠΑΣΟΚ. Τότε γινότανε το εξής: Βγάζανε οι πασόκοι έναν νόμο (φερ’ ειπείν γιά τις εκλογές, τα δάση, κτλ), τον οποίον φυσικά έστελναν προς υπογραφή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όμως, το νομικό επιτελείο του Προέδρου τύχαινε μερικές φορές να βγάλει τον νόμο αντισυνταγματικόν, οπότε τον ανέπεμπε στο Συμβούλιο της Επικρατείας γιά οριστική γνωμάτευση. Καί συνήθως το ΣτΕ συμφωνούσε -με αρκετή καθυστέρηση, ίδιον της εγχώριας Δικαιοσύνης- πως ο νόμος όντως είναι αντισυνταγματικός.
Σ’ όλο αυτό το διάστημα, λοιπόν, γκρίνιες οι πασόκοι, φωνές, κακό, κατηγορίες προς πολιτικούς αντιπάλους: «- Είστε αντιδημοκράτες!», κτλ κτλ κτλ, ώσπου έβγαινε η τελική απόφαση, πως ο νόμος είναι όντως αντισυνταγματικός. Τότε, μή νομίζετε πως οι πασόκοι ζητούσαν συγνώμη γιά όσα ούρλιαζαν… απλά χαμογελούσαν, λέγανε ένα: «- Έ, καλά!»…
…Κι αλλάζανε τον νόμο με πιό πονηρή διατύπωση, πιό κοντά προς το συμφέρον τους!!!
Έ, λοιπόν, φαίνεται πως ο Κοτζιάς μαθήτευσε σ’ αυτήν ακριβώς τη «σχολή».
Τέλος καί της ιστορικής παρενθέσεως.

Συνεχάμε.

• Έγραψα πως το οριστικό ξεπούλημα του ονόματος «Μακεδονία» πάει γι’ αναβολή διετίας, άρα οριστική ματαίωση. Μ’ επιβεβαίωσε ο Νίμιτς!

Μέχρι καί στη διετία έπεσα μέσα! 🙂   Δεν πρόκειται γιά «κληρονομικό χάρισμα» δικό μου, γιά πρακτικώς μετρημένα πολιτικά κουκιά πρόκειται. Με λίγη εξάσκηση, μπορείτε κι εσείς να κάνετε τόσο ακριβείς εκτιμήσεις. Πιστέψτε με. Δεν είναι δύσκολο.
Δεν θα συνεχίσω με το θέμα αυτό, διότι πιστεύω πως ήδη καταλάβατε το πόσο μέσα έπεσα στην εκτίμησή μου γιά τα τεκταινόμενα.
Εδώ, όμως, θα βρεθούν αρκετοί, που θα εκφράσουν την εξής σοβαρή αντίρρηση:
Ότι, εφ’ όσον δεχόμαστε πως το γκουβέρνο παρουσιάζει μηδενική ανοχή στο τί θέλει (καί μηδενική αποδοχή στο τί λέει) ο Ελληνικός Λαός, τότε η υπόθεση «όνομα Μακεδονία» είναι χαμένη εξ ορισμού. Οι πωλητικοί θα κάνουν τα δικά τους, θα προδώσουν, καί δεμπάνα καεί το Σύμπαν (της Ελλάδας)! Άρα, τί νόημα έχουν τα όποια συλλαλητήρια, αν δεν αλλάξει η κατάσταση άρδην καί ράγδην;
Δεν διαφωνώ. Δεν διαφωνώ καθόλου.
Όμως, εάν εκτιμάτε την αναλυτική πλευρά μου, στα επόμενα θα δούμε μαζί το πρακτέον. Κι όπως λένε καί κάτι (εκτός ΚΑΠΗ) μπαρμπάδες, «- Εμένα θ’ ακούς!» 🙂

Είδαμε ότι σκιαγραφήσαμε (με αρκετή επιτυχία) την κατάσταση μέχρι τώρα – πρίν αυτή συμβεί. Τα φανερά γεγονότα, φυσικά· όχι όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο.
Εν πάσει περιπτώσει, θα επιχειρήσουμε να δούμε καί το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο εξής.

στ1. Εμπλεκόμενα κράτη καί κυβερνήσεις στο άμεσο μέλλον
Οι προσεχείς εξελίξεις στο «Μακεδονικό ζήτημα» δεν είναι άσχετες ούτε με όσα συμβαίνουν -καί θα συμβούν- στην υπόλοιπη Ελλάδα, ούτε με τα αντίστοιχα παρόντα καί μελλοντικά παγκοσμίως.
Όπως ξαναείπαμε αρκετές φορές, είναι φανερό πως οδεύουμε «πρόσω ολοταχώς» προς τον (όχι οικονομικό, όχι ψυχολογικό, αλλά) εν όπλοις καί γενικευμένον Γ’ ΠΠ, με αργότερο έτος ενάρξεως το 2024. Πώς το γνωρίζουμε αυτό το χρονικό ορόσημο; Κυρίως από ανακοινώσεις των «Μεγάλων Δυνάμεων» γιά τα χρονοδιαγράμματα κατασκευής καί τοποθετήσεως σε επιχειρησιακή λειτουργία των καινούργιων οπλικών τους συστημάτων. Γιά παράδειγμα, μόλις πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε η είδηση πως τα νέα αεροσκάφη F-35 άρχισαν να μετατρέπονται, ώστε οι δαγκάνες τους να σηκώνουν καί πυρηνικές βόμβες. Ώστε μέχρι το 2020 ν’ αντικαταστήσουν τα ήδη έχοντα τον ρόλο αυτόν F-15. Προσέξτε, όμως, τί προσπαθεί ανεπιτυχώς να κρύψει αυτή η είδηση!
Το (ήδη 11 χρόνια παλιό σήμερα) F-35 εξ αρχής παρουσίασε πολλά προβλήματα, πλην όμως η έλλειψη δυνατότητας μεταφοράς πυρηνικών όπλων δείχνει πως αυτή δεν είχε καθόλου προβλεφθεί στο σχεδιαστήριο – καί μιλάμε γιά σχεδίαση μέσα στον 21ο αιώνα. Καί δεν είχε προβλεφθεί, διότι κάπου το 2005 ένας πόλεμος με πυρηνικά χτυπήματα φαινόταν ως κάτι μακρυνό. Άρα, όλοι είχαν εφησυχάσει μέχρι πρόσφατα, ακουμπώντας στις δυνατότητες ενός αεροσκάφους (του F-15) σχεδιασμένου μισόν αιώνα πρίν! (1967 σχεδίαση, 1972 δοκιμαστική πτήση, 1976 παραγωγή.) Οπότε, όπως καταλαβαίνουμε, η επίσπευση των μετατροπών αυτών δείχνει πως κάποιον θερμοπυρηνικό πόλεμο αναμένουν οι ηπαπαραίοι…
…ή τον σχεδιάζουν!!!
Καί μάλιστα σύντομα, διότι όταν οι «Μεγάλοι» ανακοινώνουν ημερομηνίες, φυσικά αυτές δεν είναι οι πραγματικές. Αλλά ψεύτικες, που σκοπεύουν ν’ αποκοιμίσουν τον αντίπαλο. Η δουλειά πάντα τελειώνει αρκετά νωρίτερα από τις ημερομηνίες στις ανακοινώσεις. Ειρήσθω ότι κι ο Πούτιν ανακοίνωσε ως καταληκτική ημερομηνία ανανεώσεως του οπλοστασίου της Ρωσσίας το 2022.

Όπως μας προειδοποιεί η Ιστορία, κάθε παγκόσμιος πόλεμος που σέβεται τον εαυτό του, οπωσδήποτε θα περάσει κι απ’ τη γειτονιά μας. (Βαλκάνια, Αιγαίο, Στενά, Ιωνία, Κύπρος, Μέση Ανατολή.) Άρα, η Ελλάδα οπωσδήποτε θα βρεθεί μέσα στη μπόρα. Δεν θα το αποφύγει. Τί γίνεται σ’ αυτή την περίπτωση, όμως;
Σ’ αμφότερους τους προηγηθέντες ΠΠ, οι (ο Θεός να τους κάνει!) σύμμαχοι μας εξώθησαν με τη βία να συμμετάσχουμε, παρά το ότι δεν το επιθυμούσαμε. Βέβαια, στον Α’ ψιλοθέλαμε κι εμείς την έξοδο στον πόλεμο, διότι κρίναμε πως τα συμφέροντα της χώρας μας συμπλέανε με τα συμφέροντα των «συμμάχων» μας. Αλλά στον Β’ (παθόντες καί μαθόντες) δεν επιθυμούσαμε καμμία ανάμειξη. Πάντως, καί στους δύο ΠΠ η συμμετοχή μας είχε τεράστιο κόστος.
Όσον αφορά, τώρα, τις κυβερνήσεις της χώρας μας, στον Α’ ΠΠ είχαμε βασιλεία· με τον βασιλέα να συγκρούεται με τον πρωθυπουργό, καί ως αποτέλεσμα να κόβεται η Ελλάδα στη μέση! Στον Β’ ΠΠ είχαμε δικτατορία. Κι όσον αφορά τους «συμμάχους» μας (διάβαζε: νταβατζήδες μας), καί τότε, καί σήμερα οι ίδιοι ήταν κι είναι. Καί τα ίδια θα μας κάνουν, μη σας μένει καμμία αμφιβολία περί τούτου.
Αυτή η τηλεγραφική ματιά στην Ιστορία μας οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: ότι οι «σύμμαχοι» πάλι θα μας ωθήσουν σε συμμετοχή στον Γ’ ΠΠ, αλλά θα θελήσουν ν’ αποφύγουν πολιτειακές επιπλοκές – ώστε να μην κουραστούν να επιβάλουν τη θέλησή τους. Όπως ακριβώς πέρασε το δικό τους κατά τον Β’ ΠΠ (μετά τη δολοφονία του Μεταξά), διότι στις δικτατορίες δεν υφίσταται αντιπολίτευση. (Καί γενικώς, δεν υφίσταται διαφωνών.)
Εάν, λοιπόν, τα πράγματα παγκοσμίως εξελιχθούν ομαλά μέχρι κάποιο χρονικό σημείο, τότε στην Ελλάδα θα έχουμε εκλογές όπως τις ξέρουμε, ενδεχομένως με αλλαγή κυβερνώντος κόμματος (ή συνασπισμού κομμάτων). Εάν αρχίσουν να μαζεύονται τα μαύρα σύννεφα του πολέμου, τότε θα έχουμε κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης (οικουμενική). Η οποία, φυσικά (κι επικαλούμενη εθνικό ζόρι), θα κυβερνήσει με δικτατορικό τρόπο, αναστέλλοντας πολλές ατομικές ελευθερίες των πολιτών.
Κι επειδή πάμε προς Γ’ ΠΠ, εύκολα μαντεύουμε πως οι «σύμμαχοι» θα μας φορέσουν μιά «οικουμενική» καπέλλο.

Επειδή, τώρα, των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, η «οικουμενική» δεν θα έρθει την τελευταία στιγμή, αλλά αρκετά πιό πρίν. Κι εφ’ όσον είπαμε ότι ο Γ’ ΠΠ ξεκινάει το αργότερο το 2024, τότε στην Ελλάδα μας παίρνει γιά δύο κλασικές εκλογικές αναμετρήσεις ακόμη. Πλην όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο ομαλά· καθημερινώς σκάνε πάμπολλες αφορμές παγκοσμίως, ώστε η έναρξη του πολέμου να έρθει πολύ συντομώτερα. Προσωπική εκτίμηση, πως ξεκινάει φέτος – καί το 2020 απλά θα φτάσει στην πλήρη ισχύ του. (Με βάζει σε υποψίες κι αυτή η τρομερή βιασύνη των ηπαπαραίων, να συναινέσουμε στο να ονομαστεί «Ματσεντονίγια» το ψευδοκράτος της Φυρόμπουρδας.)
Άρα, εκτιμώ πως το Αλεκσάκι με το γκουβέρνο του θα πάρουν δρόμο αμέσως μετά το προσεχές Πάσχα – αφού πρώτα θα έχουν υπογράψει διάφορα χατήρια (πολύ πιθανόν καί ανθελληνικά) προς τις ηπαπάρα. Καί πιό μετά (γιά κανένα τρίμηνο-τετράμηνο) θα έχουμε ακυβερνησία, λόγωι αδυναμίας σχηματισμού κυβερνήσεως μετά από δύο ή τρείς διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. (Ποτέ μην ξεχνάτε πως στο Ελλαδιστάν τα εκλογικά ποσοστά μαγειρεύονται.) Ώστε στο τέλος οι πωλητικοί αρχηγοί να δώσουν -θεατρικώς πως- τα χέρια σε «συμφωνία κυρίων», γιά σχηματισμό οικουμενικής.
Μήπως άκουσα να με ρωτάτε πώς θα γίνουν αυτά; Πανεύκολο! Με χίλιες-δυό απαραίτητες ματσαραγγιές. Στην απίθανη χώρα μας, παραιτήθηκε ο εκλεγείς πρωθυπουργός, καί μετά μας κουβάλησε καί μας έβαλε καπέλλο πρωθυπουργό απ’ το σουπερμάρκετ! Κι όλοι οι μεγαλόσχημοι (δικαστάδες, καθηγητάδες, καί λοιποί) δέχθηκαν το γεγονός ως φυσιολογικό. Δεν βρήκαν τίποτε το παράξενο! 🙂
Στο πώς θα σχηματιστεί οικουμενική κολλάτε εσείς; Μπά, σε καλό σας! 
Εδώ, μία παρατήρηση sine qua non («άνευ της οποίας όχι») : η προσεχής οικουμενική θα μας επιβληθεί, όχι γιά να βγούμε στον πόλεμο, αλλά γιά να το βουλώσουμε… εφ’ όσον οι «σύμμαχοι» αυτή τη φορά έχουν ήδη προαποφασίσει συρρίκνωση της εδαφικής μας επικράτειας. Υπό «κανονικές συνθήκες» θα ζητούσαμε κι εμείς τα κέρδη μας απ’ τη συμμετοχή μας (δηλ. κυρίως προσάρτηση νέων εδαφών), αλλά οι «σύμμαχοι» έχουν τελείως αντίθετα σχέδια στο κεφάλι τους αυτή τη φορά.
Τέλος, να προσθέσουμε πως με μία «οικουμενική» καθίστανται όλοι οι πωλητικοί εξ ίσου συνυπεύθυνοι εθνικής προδοσίας, καί δεν μπορεί κανείς τους να βγάλει την ουρίτσα του απέξω. Τί τα περάσατε, δηλαδή, τα ποδιτσοφόρα αφεντικά των πωλητικών; Γιά χαζούς;

Στο μεταξύ (δηλ. ώσπου να ξεκουμπιστεί), τί θα κάνει το Αλεκσάκι με το γκουβέρνο του; Θα δώσει εν ψυχρώι το όνομα της Μακεδονίας, ως λέγεται; Τό ‘δωσε ήδη;
Χμμμ….. Προσωπικώς, αν καί γνωρίζω ότι στην Ελλάδα υπάρχει κάκιστο προηγούμενο με μυστικές ξεπουλητικές υπογραφές πρωθυπουργών σε μυστικά πρωτόκολλα ερήμην του Ελληνικού Λαού, είμαι πολύ επιφυλακτικός ως προς αυτό. Όχι επειδή το Αλεκσάκι θα είχε ηθικούς δισταγμούς να μας ξεπουλήσει, αλλά επειδή υπάρχουν άλλοι δύο διεθνείς ισχυροί παράγοντες που αντιδρούν στην ονομασία «Ματσεντονίγια»: οι χαλβανοί καί η σημερινή αντιπολίτευση των Σκοπίων.
Αυτοί οι δύο (αδιάλλακτοι) παράγοντες (κι από σπόντα προσωρινοί σύμμαχοί μας) δεν είναι ισχυροί από μόνοι τους, αλλά με ξένες πλάτες αμφότεροι. Οι μεν πρώτοι χαρτζηλικώνονται απ’ τις ηπαπάρα, οι δέ δεύτεροι απ’ τη Ρωσσία – η οποία βλέπει καθαρά το ότι κινδυνεύει να πέσει σε ηπαπαραίϊκη «άμυνα ζώνης» στα Βαλκάνια. (Καί να ξεχάσει τα όνειρα γιά έξοδο στο Αιγαίο, γιά τα επόμενα 20-30 χρόνια.) Όθεν, κι επειδή οι ηπαπάρα πρέπει τώρα να «χαϊδέψουν» καί τα δυό τα «χαϊδεμένα» τους (χαλβανίτσα καί Σκόπια) εξ ίσου, δεν είναι τόσο εύκολο το έργο του σιχαμένου γέρου Νίμιτς. Δηλαδή: Όπως τά ‘καναν οι ηπαπάρα στα Βαλκάνια, ας τρέξουν τώρα να τα ξεσκατίσουν. Εμείς δεν έχουμε καμμία δουλειά να τους διευκολύνουμε.
Με λίγα λόγια, ακόμη κι αν ο Νίμιτς ενεργεί ουσιαστικά από μόνος του (ενδεχομένως εκφράζοντας κάποιες ομάδες του «βαθέως κράτους» των ηπαπάρα – γι’ αυτό καί κάθεται ως «διαμεσολαβητής» ακλόνητος επί ένα τέταρτο του αιώνα, παρά την παταγώδη αποτυχία του), η όλη προσπάθεια κάθε ανθέλληνα (εγχώριου καί μή) τώρα συνίσταται στο πώς θα καλυφθεί το όλο θέμα από τα κατεστημένα ΜΜΕ, ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι.

Συμπερασματικώς, εκτιμώ πως με το «Μακεδονικό» δεν υφίσταται ουσιαστικός κίνδυνος γιά την Ελλάδα. Μάλιστα, σε βάθος χρόνου, ένα μεγάλο μέρος της Φυρόμπουρδας θα περάσει στην επικράτειά μας χωρίς προσπάθεια, σαν ώριμο φρούτο. Ενννοείται, βεβαίως, πως αυτός δεν είναι λόγος γιά να μη συμμετέχουμε σε λαϊκές κινητοποιήσεις γιά το εθνικό θέμα της Μακεδονίας!
Δυστυχώς, όμως, αυτό το συμπέρασμα ΔΕΝ ισχύει γιά Βόρειο Ήπειρο, Θράκη, ανατολικό Αιγαίο. Εκεί είναι άλλοι οι παίκτες, καί διαφορετικές οι συνθήκες.
Ως υστερόγραφο της ενότητας: Στην όλη ανάλυση, προσπέρασα τις όποιες βλέψεις της γερμανίτσας καί της τουρκίτσας στα βόρεια εδάφη μας, διότι αυτά τα δύο συνδικάτα εγκληματιών δεν έχουν τόση ισχύ, ώστε να επιβάλουν τη θέλησή τους… τη στιγμή που οι ισχυροί «παίκτες» (ηπαπάρα καί Ρωσσία) είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Εφ’ όσον είναι τα αφεντικά παρόντες, δεν πέφτει λόγος στα ντόμπερμαν. Αυτά να φάνε τη φόλα τους, καί να σκάσουν! 🙂

στ2. Το πρακτέον των Ελλήνων στο άμεσο μέλλον
Εδώ, προκειμένου να συνεννοηθούμε πλήρως στα σημαντικώτερα που ακολουθούν, ξεκινάμε με τις εξής αξιωματικές παραδοχές:

• Υπάρχει αγεφύρωτη διάσταση του Ελληνικού Λαού με τον κόσμο της πωλητικής.
• Υπάρχει αγεφύρωτη διάσταση του Ελληνικού Λαού με τους Ελληνόφωνους ανθέλληνες σάπιους. (Το 40% μέσα στον γενικό πληθυσμό.)
• Οι πωλητικοί κάνουν εξ ορισμού ανθελληνικά χατήρια των ξένων.
• Οι σάπιοι, όταν δεχθούν εντολή προς τούτο κι αισθανθούν ικανοί, θα ορμήσουν (μαζί με τους παρεπιδημούντες λάθρο) να σφάξουν τους Έλληνες.

Όποιος δεν δέχεται πλήρως τα παραπάνω, να πάει να διαβάσει τον Κοντορεβυθούλη. (Κι όχι μόνο. Να διαβάσει κι άλλα παραμύθια, ν’ αποκτήσει σφαιρική μόρφωση.)

Ξεκινάμε, εν ολίγοις, από τη διαπίστωση πως: αυτή την ιστορική στιγμή, ο Ελληνικός Λαός (α) δεν διαθέτει ηγεσία, (β) είναι εντελώς μόνος του στο πεδίο της μάχης, (γ) άπαντες οι απέξω του σκάβουν τον λάκκο με κάθε τρόπο. (Πχ αποδυναμώνοντας τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.)
Αυτό είναι λίαν αρνητικό, φυσικά· ίσως καί να μήν υπάρχει χειρότερη κατάσταση απ’ αυτήν! Αλλά, αν είναι να μας αποκαρδιώνει καί να το ρίξουμε σε ανατολίτικου τύπου μοιρολατρεία, καλύτερα ν’ αυτοκτονήσουμε από τώρα.
Ωστόσο, δεν βλέπω να υπάρχουν καί πολλοί οπαδοί αυτής της εναλλακτικής. Σωστά, παίδες Ελλήνων; Καλά μαντεύω; 🙂 Ακούω πολλά «ναί»; Ωραία! Θα δώσουμε τη μάχη μας, λοιπόν… καί υπό την καθοδήγηση του Σάν Τζού, ειπόντος ότι οι μάχες κερδίζονται πρίν δοθούν!
Τα συλλαλητήρια μπορεί να μην κατέστησαν την Ελλάδα κοσμοκράτειρα. (Όπως περίμεναν αρκετοί αφελείς.) Ωστόσο, πέτυχαν κάτι άκρως σημαντικό: αποδείξαμε πως

είμαστ’ ακόμα ζωντανοί… στη σκηνή…

Άνθρωποι απ’ ολες τις γωνιές της Ελλάδας, άγνωστοι μεταξύ τους, συγκεντρώθηκαν γιά να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους, όχι μονάχα στις όποιες σχεδιαζόμενες προδοσίες των πωλητικών, αλλά συνολικώς στον πολυμόρφως σχεδιαζόμενον τελικό θάνατο του λαού μας.
Άρα, αυτή είναι μία πολύ καλή αρχή γιά τα καθαρώς Ελληνικά επέκεινα!
Τί πρέπει να κάνουμε στο εξής, επομένως; Ιδού μερικές ιδέες!

i. Καμμία εμπιστοσύνη σε πωλητικούς καί κόμματα
Τα συλλαλητήρια έδειξαν καθαρά ότι δεν είναι απαραίτητοι οι πωλητικοί, γιά να συγκεντρωθεί ο κόσμος. Άλλως τε, εδώ καί χρόνια οι ίδιοι οι πωλητικοί εγκατέλειψαν τις συγκεντρώσεις. Μόνο «γιά τα μάτια» κάνουν στην Αθήνα κάποιες ψευτοσυγκεντρώσεις την τελευταία εβδομάδα προ των εκλογών. Αν πείς, όμως, γιά τα εκλογικά τους κέντρα εκτός Αθηνών, αυτά έχουν από καιρό συρρικνωθεί στα γραφεία των κομμάτων.
Πάνε πιά οι παλιές εποχές, με τα κεράσματα, τα ουΐσκια (μετά ξηρών καρπών), τις ευειδείς γκόμενες του κόμματος να βολτάρουν στο εκλογικό κέντρο, καί κάποιο ταλαίπωρο κομματόσκυλο να προσπαθεί να περάσει τα ονόματα των υποψηφίων ψηφοφόρων σε κάποια βάση δεδομένων στον υπολογιστή. (Γιά να φανεί πως όντως το κόμμα τηρεί τις υποσχέσεις του γιά ρουσφέτια.) Τώρα τα θλιβερά γραφεία του κόμματος γίνονται το «εκλογικό κέντρο» γιά όλους μαζί τους ίδιου χρώματος πωλητικούς, γιά να αισθάνονται ασφάλεια· διότι ξεμοναχιασμένοι ένας-ένας, ενδεχομένως να φάνε ξύλο από καμιά ομάδα πολιτών, που θα μπουκάρει μέσα.
Άσε καί την τσιγκουνιά! Ποιά ουΐσκια καί ποιοί …ξηρούς καρποί, αφού το πιθανώτερο είναι οι πωλητικοί να φάνε τροπικό μαύρισμα; (Το ξέρουν κι οι ίδιοι καλά, πως μ’ αυτά που κάνουν, δεν θα έχουν καλύτερη τύχη.) Άρα, γιατί να ξοδεύονται;
Όθεν, στις μέρες μας οι πωλητικοί είναι τελείως άχρηστοι γιά ηγέτες του λαού· άχρηστοι, καί ακατάλληλοι. Κι επικίνδυνοι. (Όχι πως δεν ήταν από παλιά, αλλά τώρα παραγίνανε.)

Τα κόμματα, τώρα, έχουν καιρό που απέδειξαν στην πράξη πως είναι ένας θεσμός τελείως παρωχημένος – άρα, τελείως άχρηστος. Γιά τη συγκεκριμένη διαπίστωση, σχεδόν πρέπει να ευγνωμονούμε τους Γερμαναράδες, με την τεχνητή οικονομική κρίση που μας φόρεσαν καπέλλο! Η κρίση ξεγύμνωσε τελείως πολλά άτομα καί πολλές καταστάσεις. Τους αφαίρεσε καί το τελευταίο τρύπιο βρακί που φορούσαν.
Τί έκαναν μέχρι στιγμής τα κόμματα – όλα ανεξαιρέτως; Υποσχόντουσαν στον κόσμο λεφτά καί διορισμό στο Δημόσιο. Κι ο (χαζός) κόσμος τσιμπούσε, ελπίζοντας στον παράδεισο του κομματικού «Άη-Βασίλη»… σπρώχνοντας ταυτόχρονα σε βαθειά επίπεδα λησμονιάς την ξενοδουλεία των κομμάτων καί το αργό προδοτικό ροκάνισμα της χώρας απ’ τα προαναφερθέντα τρωκτικά.
Με την κρίση, όμως, όλ’ αυτά τελείωσαν! Ποιά «λεφτά», πλέον; Ποιοί «διορισμοί»; Εντάξει, υφίστανται αμφότερα γιά λίγους στενούς κομματικούς «κολλητούς»· λίγους, όμως. «- Οι ρέστ, τον πούλον!», που λέει κι ο Μιμάκος! 🙂
Άσε που τα μόνα κάπως άφθονα χρήματα στην εποχή μας είναι τα της προδοσίας (δηλ. να γίνεις εργαζόμενος σε «Μ»ΚΟ που ξεσκατίζει λαθρεποίκους -αφού πρώτα τους βοηθάει να μπούν στη χώρα παρανόμως-, κτλ παρόμοια). Όμως, οι περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι με τέτοιες δουλειές, απλά πριονίζεις στη ρίζα το κλαδί, πάνω στο οποίο κάθεσαι.
Επίσης, εδώ καί καιρό έχει εκμηδενιστεί καί το δεύτερο «ατού» των κομμάτων, οι υποτιθέμενες ιδεολογικές διαφορές τους. Το δήθεν-τάχαμ’ «εμείς οι καλοί, αυτοί οι κακοί». Ο αφορισμός «- Όλοι ίδιοι είναι!», είναι απόλυτα σωστός. Έχει αποδειχθεί κατ’ επανάληψη πως όλα τους ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα, όλα έχουν κρυφά (παναπεί όχι καί πολύ νόμιμα) έξτρα εισοδήματα, που τα κρύβουν σε απίθανες χώρες… Κι αν το εκλογικό σώμα το πάρει απ’ τη μύτη καμιά κομματική μπόχα σκανδάλων, όλα τα κόμματα αλληλοσυγκαλύπτονται – καί τα σκεπάζουν τα σκατά τους, σαν τις γάτες. Άσε που οι λεκτικές τους μάχες περιορίζονται μονάχα εντός Βουλής. Εκτός αυτής, όλα καλά! Ουδείς κακός, ουδείς αντίπαλος!

Τελείως άχρηστα, λοιπόν, τα κόμματα. Συνεπώς, κάτι προσπάθειες …καθαρισμού από παλιές αμαρτίες ήδη γνωστών κομμάτων (με τη μέθοδο της αποχής από κυβερνητικά καθήκοντα γιά κάποια έτη – μπας καί ξεχάσει ο κόσμος το τί κάνανε), ή κάποιες κινήσεις δημιουργίας νέων κομμάτων, καί ειδικά (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) πατριωτικών τοιούτων, είναι καταδικασμένες εξ αρχής. Μην εντυπωσιάζεστε, λοιπόν, από τις κυκλοφορούσες φήμες, ότι κάποιοι πάνε να εκμεταλλευτούνε τα συλλαλητήρια γιά δικό τους όφελος. (Ότι δήθεν πάνε να φτιάξουν δικά τους κόμματα, κτλ.) Ας πάνε, οι άνθρωποι! Τη βραδυά των εκλογών, άμα βρουν έστω καί τη δική τους ψήφο, να μ’ ενημερώσουν – διότι με τρώει η περιέργεια! Lol!!!
Γιά να τελειώνουμε: έχει σημάνει οριστικό τέλος εποχής γιά τα κόμματα. Το παιχνίδι στο εξής δεν θα παιχτεί έτσι. Οπότε, μην ασχολείστε μαζί τους. Δεν αξίζει τον κόπο. Ξοδεύετε τον χρόνο σας ματαίως, κι η ζωή σας περνάει, καί δε γυρίζει πίσω. Μάθετε, λοιπόν, να ζήτε χωρίς αυτά. Η ύπαρξη των κομμάτων ΔΕΝ είναι κάτι το αυτονόητο.
Μήπως με ρωτάτε μερικοί, τί θα γίνει χωρίς κόμματα;… Ειλικρινά, δεν σας καταλαβαίνω! Με τόσα παραδείγματα (από την μακραίωνη Ιστορία μας) μορφών διακυβερνήσεως χωρίς κόμματα, καί μ’ έναν λαό, όπου ο καθένας μας είναι εν δυνάμει πρωθυπουργός, δυσκολεύεστε να βρήτε τί θα κάνουμε χωρίς κόμματα; Σοβαρά; Μήν κάνετε σαν εκείνον τον απίθανο κοτζάμπαση, τον Σωτήρη Χαραλάμπη, που (το 1821) είπε το φοβερό: «- Τώρα που θα φύγουν οι Τούρκοι, σε ποιόν θα δίνουμε λόγο;» Οι βάρβαροι δεν είναι πάντα «μιά κάποια λύσις»! Μπορούμε καί χωρίς αυτούς, πιστέψτε με.
Εκτός κι αν ακόμη περιμένετε από τα κόμματα λεφτά καί διορισμούς, που δεν πρόκειται να ‘ρθούν ποτέ. Ή αν βρίσκεστε στο αούγκαγκα επίπεδο, στο οποίο βρίσκονται τα τζιχάντια· κι αυτά αναμένουν ένα δίπτυχο παροχών, αν καί διαφορετικό απ’ το του μέσου κομματόπληκτου Έλληνα: το γέρας της βαρβαρότητάς τους αυτωνών είναι οι παρθένες καί τα πιλάφια.
Οπότε, οι αναμένοντες κομματικές παροχές, σε τί διαφέρετε απ’ αυτά τα νεάντερταλ;

ii. Καμμία εμπιστοσύνη σε αρδ
Δεν σας επαρκούν όσες ψευδείς ειδήσεις φάγατε στα μούτρα μέχρι σήμερα; Δεν σας επαρκεί το δούλεμα, πχ να σας κόβεται το εισόδημα, αλλά οι αρδ να σας μπαλαμουτιάζουν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα παίρνετε …περισσότερα χρήματα; Ή ότι το τάϊσμα των τραπεζικών απατεώνων γίνεται «γιά το καλό σας»; Σας τρώει ο κώλος σας καί γι’ άλλα τέτοια παραμυθολογήματα; Δεν σας έφτασαν τα μέχρι τώρα;
Ειδικά εκείνη την τηλεόραση, κλείστε τη τη ρημάδα!!!
Αυτό δεν το λέω, επειδή βρίσκω όμορφο κάποιο θεωρητικό τσιτάτο αναρχικών (που λένε ακριβώς τα ίδια), αλλά επειδή έτσι είναι! Δεν είναι μόνο ότι η τηλεόραση μας ταΐζει ψέμματα καί προπαγάνδα, είναι ότι …δεν είναι τηλεόραση! Εξηγώ:
Ανοίγεις στις ειδήσεις, καί βλέπεις γι’ αρκετά λεπτά έναν κουστουμαρισμένον να σου μιλάει μπλά-μπλά-μπλά, ότι -ξέρω ‘γώ- γίνεται πόλεμος στη Συρία. Έ! Αυτός ο πόλεμος είναι η «μαγική εικόνα», που είχαν παλιά στα πανηγύργια, διότι δεν τον βλέπουμε! Διότι δεν πήγε κανένας εκεί (ανάμεσα στις σφαίρες) να στείλει εικόνες καί βίντεο. Όχι! Αντ’ αυτού, η τηλεόραση προτιμάει να δείχνει σχετικά φιλμάκια από το Διαδίκτυο.
Όμως, αν είναι έτσι, τότε την να την κάνουμε; Από το Διαδίκτυο ενημερωνόμαστε κι εμείς κατ’ ευθείαν. Δεν χρειαζόμαστε μεσάζοντες.
Αν αντιτάξει κανείς (ως τελευταίο επιχείρημα υπέρ των αρδ καί των πουλημένων ΜΜΕ) πως υπάρχουν καί γεροντάκια, που δεν ξέρουν από Διαδίκτυο… αυτό δεν είναι απόλυτα αληθές. Στην πραγματικότητα, ισχύει καί δεν ισχύει. Διότι, οι σαραντάρηδες που έζησαν την εποχή των πρώτων pc καί του DOS, είναι πλέον τουλάχιστον εβδομηντάρηδες· καί σας πληροφορώ πως στη χρήση υπολογιστή είναι αρκετά έμπειροι. Οπότε, μας μένουν γιά τηλεοπτικό κοινό (αν μένουν) οι ηλικίες πάνω από τα 80.
Δηλαδή, ο «πληροφορικός αλφαβητισμός» του μεγαλύτερου ποσοστού ηλικιών στην Ελλάδα δεν είναι κάτι, που κινείται στη σφαίρα της φαντασίας. Είναι κατάσταση υπαρκτότατη. (Με την ευκαιρία, ειρήσθω κι ένα μεγαλοπρεπές «- Άει σιχτήρ!», γιά τις διαφημίσεις που δείχνουν τους «νέους» σαν χαπακωμένα ηλίθια, τα οποία στα κινητά τους δεν ξέρουν να γράψουν μηνύματα στα Ελληνικά.)
Όθεν, κλείστε την τηλεόραση μία καί καλή! Άντε, ανοίχτε την γιά κανένα ποδόσφαιρο· καί γιά τίποτε παιδικά με τα Στρουμφάκια, να κάτσει ήσυχα ο μπέμπης γιά κανα μισάωρο, να μη σας ζαλίζει τ’ @@. (Αν καί κανονικά το παιδί, αντί να τ’ αφήνετε ν’ αποβλακώνεται με τα κινούμενα σχέδια, πρέπει να το παίρνετε καί να τ’ αμολάτε στην παιδική χαρά καί στην εξοχή.) Αλλά, αν την ανοίγετε στις ειδήσεις, μην παραπονιέστε μετά ότι σας κοροϊδεύουν καί σας φτύνουν προπαγάνδα στα μούτρα.
Καί πρό παντός, μην νευριάζετε σ’ αυτή την περίπτωση! Αν σας ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μ’ όσα ακούσατε καί είδατε ( ; ) στην τιβή, …κατεβάστε το! (Το αίμα σας, όχι το κεφάλι σας! Lol!!!) Τα θέλατε καί τα πάθατε.

iii. Λογική, καί μόνον λογική
Τα προηγούμενα μας φέρνουν φυσιολογικώς στο επόμενο βήμα, που είναι η καθημερινή εξάσκηση της λογικής μας. Οφείλουμε ν’ αξιολογούμε κάθε ερέθισμα με βάση το λογικό φίλτρο μας· κι αν αυτό έχει αδρανήσει με τα χρόνια (διότι γλυκαθήκαμε απ’ τα εύπεπτα παραμυθάκια της εξουσίας), το επαναφέρουμε με …φυσιοθεραπεία! Ή με δεήσεις καί κομποσχοίνια. Ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο. Αλλά το επαναφέρουμε, που να πάρ’ η ευχή! Δεν τ’ αφήνουμε.
Άντε, όμως, να βοηθήσω καί λιγάκι! Αφού δεν βλέπουμε φώς από πουθενά, τί λογικό πρέπει να πράξουμε στο εξής;
Το πιό βασικό, να επανασυσφίξουμε τους κοινωνικούς δεσμούς μας. Είμαστε λαός μ’ ένα τεράστιο ιστορικό παρελθόν καί με παραδόσεις, όχι ορδή νομάδων. Το κυριώτερο, είμαστε αυτόχθονες κι ιδιοκτήτες στη γή που πατάμε καί κατοικούμε! Οφείλουμε, λοιπόν, να πράξουμε αναλόγως.

• Να συμμετέχουμε εμείς οι ίδιοι ξανά στην Εκκλησία του Δήμου, όχι δι’ αντιπροσώπων!
• Να ζητήσουμε λογοδοσία των αρχόντων καί ν’ αποδώσουμε ευθύνες.
• Να μην επαφιέμαστε σ’ ένα χαρτάκι που ρίχνουμε σ’ ένα κουτί, μία φορά κάθε τετραετία – καί το οποίο απλά θα δείξει ποιό αφεντικό γουστάρουμε γιά τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
• Να μήν παρακολουθούμε ως κατάπληκτοι θεατές τυχόν παραστάσεις αοράτων θιάσων, που ξαφνικά θα μας παρουσιάσουν νέους …αρχηγούς μέσα απ’ το καπέλλο του ταχυδακτυλουργού. (Θυμάστε κάτι ηλίθιους, που τρέχανε στο αεροδρόμιο των Αθηνών με λαμπάδες το 1974; Παράδειγμα προς αποφυγήν.)

Προσωπικώς, χάρηκα πάρα πολύ, όταν έμαθα πως άνθρωποι τελείως άγνωστοι μεταξύ τους πιάσαν κουβέντα κατά παρέες, μετά το πέρας των ομιλιών στα συλλαλητήρια. Επιτέλους, καιρός ήταν να σπάσουμε το «διαίρει καί βασίλευε» (της κάθε αγγλίτσας, γερμανίτσας, κτλ). Καί φυσικά, να μην αφήσουμε να χαθεί τέτοια ευκαιριάρα γιά την ανάκαμψή μας, ως λαού. Τέλειωσαν τα συλλαλητήρια, ναί, ενδεχομένως αρχίζουν άλλα, ναί, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως (μετά το τέλος του καθενός) πάμε σπίτι μας καί τέλειωσε… μέχρι το επόμενο. Τα συλλαλητήρια δεν είναι μάτς αθλοπαιδιών! Είναι απλά η έναρξη της πορείας προς την Ελλάδα του μέλλοντος.

Ειδικά γιά τα συλλαλητήρια (καί ως παράδειγμα λογικής σκέψης), να μη γκρινιάζουμε πως κάποιοι κινούν υπόγειες διεργασίες, γιά να μας εκμεταλλευτούν. Δεν στέκει λογικά. Ο καθένας, βέβαια, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει υπογείως ή υπεργείως· αλλά, αν δεν σου κολλήσει το πιστόλι στο κεφάλι, δεν είσαι υποχρεωμένος να τον ακολουθήσεις. Αυτό λέει η λογική. Οπότε, όσες ύποπτες διεργασίες κι αν κάνουν, κι όποιοι κι αν τις κάνουν, δεν τρέχει μία!
Τώρα, αν κάποιος κάνει σαν τον παθολογικό αλκοολικό, που μυρίζει οινόπνευμα καί γίνεται ντίρλα, δηλαδή αν μας λέει πως αδυνατεί ν’ αντισταθεί στη σαγήνη ενός τυχόντος «αρχηγού», άρα με το παραμικρό θα ξαναπέσει θύμα επιτηδείων, δεν φταίει η λογική γι’ αυτό. Ούτε εμείς οι υπόλοιποι φταίμε. Ας φροντίσει ο καθένας να μάθει να λέει «όχι». (Αν δεν το ξέρει ήδη.)
Όσον αφορά την πολιτική μας σκέψη εν γένει, καλά θα κάνουμε να ξεφύγουμε από το νηπιακό επίπεδο. Δεν υπάρχει μόνο μαύρο καί άσπρο. Επίσης, πρέπει να μάθουμε στρατηγική. Προς τον σκοπό αυτόν, βοηθάει πάρα πολύ το να ξέρουμε πολεμικές τέχνες, ή οποιοδήποτε άθλημα που απαιτεί στρατηγική (πχ ποδόσφαιρο). Το κορυφαίο βοήθημα, βεβαίως, παραμένει διαχρονικώς το βιβλιαράκι του Σάν Τζού, «Η τέχνη του πολέμου». Θα παρακαλούσα τους συν-Έλληνες, ειδικά αυτό να το μάθουν απέξω. Όπως απέξω πρέπει να μάθει ο καθένας μας την Ιστορία μας καί τη Μυθολογία μας.
Βλέπετε, δεν είναι καί πολύ έξυπνο το να πέφτουμε ξανά καί ξανά καί ξανά στις ίδιες παγίδες. Δεν μας τιμάει ούτε ως άτομα, ούτε ως λαό.
Οπότε, με τη βοήθεια της λογικής καί της γνώσης του παρελθόντος της χώρας μας, πρέπει να χαράξουμε την πορεία μας προς το μέλλον. Οφείλουμε να γνωρίζουμε ποιοί είμαστε, από πού ερχόμαστε, καί προς τα πού πάμε. Τί πιό βασικό απ’ αυτό! Αν δεν ξεκαθαρίσουμε αυτά τα ερωτήματα, τα βήματά μας θα είναι μετέωρα καί ασταθή.

Κάτι άλλο, θεμελιωδώς λογικό, που καλούμαστε να κάνουμε, είναι η διατροφική καί αμυντική μας επάρκεια εν όψει των επερχομένων γεγονότων. Αποθηκεύσατε τρόφιμα μακράς διαρκείας; Κι αλήθεια, αυτές οι πενταμελείς ομάδες που σας προέτρεψα να φτιάξετε, τί απέγιναν;

iv. Ξεκαθάρισμα καταστάσεων
Όντως!… Μόνοι μας, προδομένοι, χωρίς όπλα, δεν μπορούμε να κάνουμε καί πολλά. Μπορούμε, όμως, να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να σκέφτεται, ώστε σιγά-σιγά να ξεκαθαρίζουν κάποιες καταστάσεις. Το ξεκαθάρισμα αυτό, με τη σειρά του, θα βοηθήσει πολύ την αποτελεσματικότητα των όποιων αντιδράσεών μας στα επερχόμενα. Αλοίμονο! Αν αφήσουμε τη σύγχυση να βασιλεύει, τότε σε τί ακριβώς ελπίζουμε;
Όπως γιά παράδειγμα, στο ερώτημα ποιοί είμαστε με ποιούς, κι εναντίον ποιών. Έ, λοιπόν, ειδικά στα δημόσια πρόσωπα, ρωτάμε πάντα το ονοματεπώνυμο της μητέρας τους. Αν δεν λάβουμε απάντηση, ή αν ακούμε λόγια μασημένα, τότε η πόρτα κλείνει. Οριστικώς καί τελειωτικώς! Τα δημόσια πρόσωπα οφείλουν να είναι Έλληνες καί από μητέρα, καί από πατέρα. Αλλοιώς, δεν θα γίνονται δεκτά στην Εκκλησία του Δήμου. Μέσα στα πλαίσια της δημιουργίας μιάς νέας Ελλάδας, αντάξιας του ονόματός της, η παράβαση αυτού του κανόνα δεν είναι κάτι αλαφρό. Είναι προδοσία, καί τιμωρείται. Δεν είναι καθόλου αμελητέο το να κάνουμε πλάτες στην πέμπτη φάλαγγα!
Πάντα το ονοματεπώνυμο της μητέρας, λοιπόν – κι ας βγούν όσοι πονηροί νόμοι θέλουν, που καταργούν την αναγραφή του πατρικού επιθέτου της γυναίκας. Μή μασάτε! Τέτοια ΦΕΚ χρησιμεύουν καί στην τουαλέττα, σε καιρούς φτώχειας σαν ετούτον εδώ.
(Λοιπόν; Πώς τη λένε τη μαμά σου, κύρ-πρόεδρα, που κλάνεις τον Ελληνικό Λαό καί πας κι ανάβεις λυχνίες; Έ; Διότι, αν είσαι «από ‘κεί», δεν μπορείς ταυτόχρονα να είσαι κι «από ‘δώ». Με πιάν’ς, κύρ-πρόεδρα; Μή μας υποτιμάς τόσο πολύ, το λοιπόν! Θα θυμώσουμε, καί δεν σε συμφέρει.)

Κάτι άλλο, πολύ βασικό που πρέπει να μάθουμε (καί να ξεκαθαρίζουμε στην πράξη), είναι η διάκριση σημαντικών κι ασημάντων. Νά, γιά παράδειγμα η σκανδαλολογία των ημερών. (Λες καί υπήρξαν εποχές -από το 1832 καί μετά- χωρίς σκάνδαλα…) Ευτυχώς, βρέθηκαν αρκετοί που είπαν πως το θέμα των δωροδοκιών της Νοβάρτις είναι τζούφιο (διότι τα συγκεκριμένα σκάνδαλα δεν θα τιμωρηθούν, λόγωι παραγραφής), καί πως ουσιαστικά ανακινείται από τους αρδ, απλά γιά να παίξει τον ρόλο του μελανιού της σουπιάς. Να ξεχαστούν τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια, δηλαδή!

v. Ανταλλαγή ιδεών
Αν ρωτάτε τί πρέπει να κάνουμε ως Έλληνες, καί ταυτόχρονα έχει κολλήσει το μυαλό σας, ίσως κάποιος άλλος συν-Έλληνας να έχει ήδη βρεί τη λύση σ’ αυτό που σας απασχολεί. Το Διαδίκτυο είναι (εκτός των άλλων ιδιοτήτων του, πχ μέσο διασκέδασης) ένα υπερόπλο, που μας βοηθάει τα μέγιστα. Μιλάτε, ρωτάτε, απαντάτε, κι η λύση θα βρεθεί.
Μόνο κρατηθήτε μακριά από βλάκες, κακοπροαίρετους, καί τρόλλς. Δεν χρειάζεται να έχετε βραβείο Νομπέλ, γιά να τους εντοπίσετε αυτουνούς!

vi. Περιορισμός του εγωϊσμού μας
Αλήθεια, υπό τις παρούσες άθλιες συνθήκες, σε τί ακριβώς εξυπηρετεί ο άκρατος εγωϊσμός μας; Σε τί ακριβώς εξυπηρετεί ο ξερολισμός μας; Σε τί ακριβώς εξυπηρετεί η ξεροκεφαλιά μας, να μη θέλουμε ν’ ακούσουμε καμμία καλή συμβουλή από κανέναν; Σε τί ακριβώς εξυπηρετεί η αδιαφορία μας γιά τον συν-Έλληνα; Δίνουν πουθενά κανένα βραβείο γιά τέτοιες συμπεριφορές, καί τα στυλώνουμε πεισματικώς;
Αυτή την άϋλη Λερναία Ύδρα του εγωϊσμού πρέπει να την τσακίσουμε, αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Έστω καί την ύστατη ώρα, πρέπει να μάθουμε να παίζουμε ομαδικά, αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως έθνος.
Στο κάτω-κάτω, στρατός από ένα καί μόνον άτομο δεν υφίσταται πουθενά!

Αυτά είναι τα αμέσως πρακτέα που σκέφτηκα. Αν υπάρχουν κι άλλα (που θα υπάρχουν, είμαι σίγουρος), τότε θα τα ξετρυπώσουμε με τον πέμπτο κανόνα των προεκτεθέντων.
Επαναλαμβάνω, πως όλα τα προηγούμενα δεν είναι παιχνίδι! Ούτε η παράλειψή τους αντιμετωπίζεται μ’ ένα: «- Έλα, μωρέ!» Είναι ανεπίτρεπτο να σε συμβουλεύει ο συν-Έλληνας πχ ότι αν πέσεις σε βόθρο, θα κολλήσεις ασθένειες ενδεχομένως θανατηφόρες· κι εσύ να πας καί να πέφτεις, επειδή… «- ‘Ντάξ, μωρέ, καί τί έγινε; Ποιός είν’ αυτός, που θα μου κάνει υποδείξεις, ναούμ’;»
Δεν κάνουμε θεωρητική διδασκαλία εδώ, ούτε γεροντίστικη ηθικολογία. Όταν λέμε πχ ότι «δεν ξαναβλέπουμε τηλεόραση», το τηρούμε επακριβώς, διότι υπάρχει σοβαρώτατος λόγος να το τηρήσουμε. Λόγος επιλογής ανάμεσα σε ζωή καί θάνατο!
Αλλοιώς, γιά ποιά Ελλάδα του μέλλοντος μιλάμε;

Ακόμη κάτι, άκρως σημαντικό – πριν προχωρήσουμε: ο ρόλος μερικών ιστολογίων, που περνάνε γιά πατριωτικά. Παριστάνουν τα πατριωτικά, αλλά δεν είναι. Καί πού το ξέρω αυτό; εκ του αποτελέσματος.
Είπαμε το Διαδίκτυο είναι υπερόπλο, αλλά αυτό το γνωρίζει κι η «άλλη» πλευρά. Καί το χρησιμοποιεί κατά κόρον. Έτσι, όπως σ’ άλλα ιστολόγια (κατά το μάλλον ή ήττον θρησκευτικού χαρακτήρα) έχουμε:

• διακίνηση χαλκευμένων «προφητειών» (πρώτη διδάξασα τον 19ο αιώνα η Οξφόρδη με τον «Αγαθάγγελο» – καί άριστη μαθήτριά της σήμερα η …Θεία με το …έπος «Παϊσιάδα»),
• ή διάφορες γριές με οράματα… φερ’ ειπείν «βλέπουν» στη θεία κοινωνία πως τρώνε τον Χριστό ζωντανόν (δεν θέλω να σκέφτομαι το πώς θα σχολίαζε ο Μάρκο ντε Σάντ το ρήμα «τρώνε», διότι το  θέμα είναι σοβαρό… Lol, εν πάσει περιπτώσει! 🙂 ),

φαινόμενα τα οποία ήδη τα στηλίτευσα, στα δήθεν πατριωτικά ιστολόγια έχουμε υπερπροβολή εμφυλιοπολεμικού κλίματος. Καί νά οι «Εαμοβούλγαροι», καί νά ο Μελιγαλάς, καί δε συμμαζεύεται!
Ο κατ’ αυτά λόγος; ότι πρέπει να δοθεί οριστική απάντηση στα διαχρονικά εγκλήματα της εντόπιας Αριστεράς.
Εκ πρώτης όψεως, αυτό φαίνεται σωστό – αλλά δεν είναι. Διότι, όσον αφορά το σήμερα, ο όρος «Αριστερά» καλύπτει (το προσπαθεί, έστω) ως δήθεν ιδεολογία διάφορα ετερόκλητα άτομα αλητήριου καί κακοποιού χαρακτήρα (καί παρακρατικού ταΐσματος), καθώς κι εγκληματικές / πρακτορίστικες συμπεριφορές· τα δε προαναφερθέντα ιστολόγια σιγοντάρουν στη συγκάλυψη μιάς άσχημης κατάστασης, καί δεν λένε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Μ’ άλλα λόγια, αν οι «άλλοι» θέλουν να φαίνονται ως ιδεολόγοι, τα πατριωτικά ( ; ) ιστολόγια γιατί τους κάνουν αβάντα στη δήθεν «ιδεολογία», καί δεν τους αποκαλούν / περιγράφουν όπως είναι αυτοί στην πραγματικότητα; (Αλήτες κι εγκληματίες, δηλαδή.)
Όσον αφορά το παρελθόν, δέ, οι εμφυλιοπολεμικοί «υπερπατριωτικοί» αφορισμοί απλώς παραποιούν την Ιστορία, προς όφελος των ξένων.
Ο Μελιγαλάς, γιά παράδειγμα. Επισύρει καταιγισμό «πατριωτικών» αφορισμών… «Ο κακός ΕΛΑΣ!», «Ο εγκληματίας Βελουχιώτης!», κτλ κτλ κτλ. Πλήν όμως, όλοι αυτοί οι λεβέντες γραφιάδες «ξεχνάνε» πως το 1944 ο ΕΛΑΣ ήταν μονάδα του Συμμαχικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής! Γιατί το «ξεχνάνε», όμως, έ; Εδώ σε θέλω!

• Εάν θεωρήσουμε πως ο ΕΛΑΣ εκτελούσε εντολές, τότε αυτομάτως ο ένοχος δεν είναι κάποιος Βελουχιώτης (ή κάποιοι φανατικοί Ελασίτες μέλη του ΚΚΕ), αλλά η αγγλίτσα. Άσε που ο Μελιγαλάς έγινε με εντολή του «γέρου της Δημοκρατίας»!

Τί σου κάνει κι αυτό το Αλτσχάϊμερ, έ «πατριωταράδες» μου; Ευτυχώς, βρέθηκε κι ένας Χατζάρας, να γράψει ότι οι δύο αγγλο-εβραίοι «διαμεσολαβητές» μεταξύ ΕΛΑΣ καί ταγματασφαλιτών όχι μόνο δεν ειρήνευσαν την κατάσταση, αλλά έβαλαν μπουρλότο στους Ελασίτες, κι ακολούθησε ό,τι ακολούθησε.
Μονάχα δύο τζιούϊς άτομα οδήγησαν στον τάφο τόσους Έλληνες – καί μόνο σ’ αυτή τη φάση. Τακτική γνωστή από τον καιρό του ομοφύλου τους Μαρδόνιου… Ένα μονάχα άτομο κι αυτό, κι έκανε Περσία κι Ελλάδα «ώπα»!

• Εάν, πάλι, θεωρήσουμε ότι ένα τμήμα του ΕΛΑΣ υπάκουε μόνο στο ξερό του το κεφάλι κι αυτενεργούσε (όπως πχ στην περίπτωση που κάποιοι Ελασίτες στον Βορρά υπέγραφαν συμφωνητικά με διαφόρους Βαλκάνιους κατσαπλιάδες γιά διαμοιρασμό της Μακεδονίας), τότε μπαίνει στο κάδρο το ΚΚΕ καί η τακτική …Μαρδόνιου, από κάποιους …Μαρδόνιους του συγκεκριμένου κόμματος!

Μεγάλο θέμα αυτό, κι ακόμη ανεξερεύνητο. Δεν θα το αναπτύξω εδώ, πάντως ρωτάω: Ζαχαριάδης, ή Χαζαριάδης; Σέρ Μπάζιλ Ζαχάρωφ (εντάξει, όχι ΚΚΕ αυτός!), ή σέρ Τρεχαγύρευε Χαζάρωφ; Ποιοί, είπαμε, άλλαζαν ταυτότητες ως «έθιμο»; (Άσε καί τη φάτσα του νεάντερταλ τζιού Πουλιόπουλου.)
Ένθα «τακτική Μαρδόνιου», ίσον: διπλαρώνουμε την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας, την επηρεάζουμε 100%, κι οδηγούμε το κοπάδι όπου γουστάρουμε! Συνεπώς, δεν είναι σωστό να βρίζουμε ολόκληρον τον ΕΛΑΣ, δηλαδή ενάμισυ εκατομμύριο Έλληνες, γιά τα καμώματα ενός 4%. (Το γράφω καί ολογράφως: τέσσερα τοις εκατό. Ήταν το μέγιστο προπολεμικό ποσοστό του ΚΚΕ, που το πήρε στις εκλογές του 1935.) Καί δεν είναι σωστό να βρίζουμε ούτε αυτό το 4% συλλήβδην, γιά να τη γλυτώνουν από τον πέλεκυ της Ιστορίας κάποιοι …Μαρδόνιοι…
«Εαμοβούλγαροι», λοιπόν, σύμφωνα με τα δήθεν «πατριωτικά» ιστολόγια, οι Έλληνες πατριώτες που αντιστάθηκαν στους Γερμαναράδες… Αλλά γιά τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει η Βουλγαρία, ούτε κίχ οι «πατριώτες»!!! (Καί ν’ αρχίσουν να κελαηδάνε τώρα περί τούτων, θα είναι κατόπιν εορτής. Δεν έχει καμμία αξία. Είστε αγρίως εκτεθειμένοι, «κύριοι»!) Φυσικά, (καί) τις αποζημιώσεις αυτές δεν τις διεκδικήσαμε ποτέ, επειδή πάλι μας δέσμευσαν η αγγλίτσα κι οι ηπαπάρα. (Σιγά που θ’ άφηναν την Ελλάδα να γίνει πλούσια καί να ευημερήσει!) Αλλά αντιλαμβάνεστε άριστα πως η επιλεκτική «αμνησία» των ιστολογούντων «πατριωταράδων», οφείλεται καθαρά στο ότι αυτοί ταΐζονται από τον αγγλοσαξωνικό παράγοντα. (Αν δεν πρόκειται γιά ηλίθιο κι ανιστόρητο μιμητισμό πρακτορίστικης «πολιτικής ορθότητας».) Καί η υποδαύλιση εμφυλιοπολεμικού κλίματος (σε αγαστή συνεργασία με τους «αντιπάλους» τους) οφείλεται στο ότι υπακούουν στη φωνή των αφεντικών τους.
Εμείς, τώρα, ως Έλληνες οφείλουμε να μή ρίχνουμε καύσιμο υλικό στην εμφυλιοπολεμική φωτιά. Κι αν κάτι τέτοιες ιστοσελίδες δεν πρόκειται να κλείσουν από έλλειψη μαύρου χρήματος (διότι πληρώνουν καλά οι αγγλοσαξωνικές «υπερεσίες»), τότε πρέπει να κλείσουν από μηδενική απήχηση. Μήν αναπαράγετε τα άρθρα τους, μήν πάτε να τους αφήσετε σχόλια. Είναι εθνική ανάγκη! Το ότι ακόμη δεν τους καρφώνω ανοιχτά, οφείλεται σε λόγους δικής μου στρατηγικής. Αλλά, αν συνεχίσουν να πάνε γυρεύοντας, δεν θα διστάσω καθόλου. Όσον αφορά τις όποιες μικρές μου δυνατότητες, δεν θ’ αφήσω μερικούς αληταράδες να ξαναβάλουν τους Έλληνες να μακελευτούν μεταξύ τους!

Τέλος με τα εμφυλιοπολεμικά… Πάντως, την «τακτική Μαρδόνιου» κρατήστε την γιά τα παρακάτω.

ζ. Ο μεταφυσικός παράγων
Καί φτάνουμε στο «ψητό»!
Τα συλλαλητήρια σαφώς είχαν καί τη μεταφυσική τους πλευρά. Σε αρκετούς τομείς.

• Ήδη θίξαμε την υλοποίηση πιθανών ματριξιανών αρχετύπων, δηλ. τη Στάση του Νίκα καί το 1204.

Ευτυχώς, το πρώτο έσπασε πολλαπλώς. Ακόμη ευτυχέστερα (κι επειδή έσπασε πολλαπλώς), δεν κατέληξε σε αιματοχυσία. Το 1204, τώρα, αφορά σχεδόν αποκλειστικώς το γκουβέρνο – με τον Ελληνικό Λαό, όμως, να μην κρατάει παθητική στάση, όπως τότε ο λαός της Πόλης. (Άρα, σπάει κι αυτό – στο κομμάτι που μας αφορά άμεσα.)

• Το δεύτερο σχετικό θέμα που είδαμε, είναι ο χρόνος διεξαγωγής των συλλαλητηρίων.

Ήδη αναφέραμε πως η 20η Ιανουαρίου (μ’ ένα διάστημα ανοχής +2 μέρες) αποτελεί «πύλη»· προσωπικώς, καί γιά τον λόγο αυτόν καί μόνον, ήμουνα απόλυτα σίγουρος πως θα πετύχουν καί τα δύο.

• Τρίτο θέμα… Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά πάλι μας ένωσε ο Μέγας Αλέξανδρος!

Δυστυχώς, η έρευνα γιά χρονοσειρές, συσχετίζουσες το σήμερα με τις χρονολογίες γεννήσεως καί θανάτου του Μ. Αλεξάνδρου, ή τέλος πάντων με τις χρονολογίες των κοινών όρκων των Ελλήνων υπό τον Φίλιππο Β’ καί τον Αλέξανδρο, μέχρι στιγμής δεν απέδωσε τίποτε. (Είπαμε τί ψάχνουμε καί πως: όρους της ακολουθίας Φιμπονάτσι καί δυνάμεις του φ, ως ακεραίους αριθμούς ετών. Τα σημεία αγκυρώσεως είναι άλλη ιστορία. Δεν φαίνεται να έχουν συγκεκριμένους κανόνες.) Φυσικά, βρίσκεται ακόμη σ’ εξέλιξη, αν καί -ομολογώ πως- δεν περιμένω αποτελέσματα συντόμως.

• Τέταρτον, η παρουσία της Γεωργίας Μπιτάκου.

Κανείς -ή σχεδόν- δεν κατάλαβε τί ακριβώς είδε το Πανελλήνιον στην τηλεόραση. Κι ήταν μπροστά στα μάτια μας! Ναί, σύμφωνοι, μιά ωραία νέα δυναμική γυναίκα (καί μ’ ελαφρώς ναρκισσιστική παρουσία στην τιβή), με λόγο εκτός προγράμματος, καί τα λοιπά καί τα λοιπά… Αλλά τί ακριβώς αντιπροσώπευσε η Μπιτάκου στο συλλαλητήριο;
Χμμμ…. Κάτι έπιασαν ο Λευτέρης Πανούσης κι ένας ακόμη ιστότοπος, καί την απεικόνισαν αμφότεροι ως κλασική Σπαρτιάτισσα μάνα, που δίνει την ασπίδα στον πολεμιστή γυιό της με το πασίγνωστο: «Ή τάν, ή επί τάς!». Αλλά δεν ήταν μόνον αυτό.
Ήταν οι πανάρχαιες δονήσεις της Λακεδαίμονος, καί κατ’ επέκταση μιάς Ελλάδας από το πολύ βαθύ παρελθόν, που ανέστησε η Μπιτάκου! Αλλ’ αυτά πρέπει να είναι κανείς κάπως αλαφροΐσκιωτος (σαν τον γράφοντα), γιά να τα πιάσει. Τις θέλετε καί πιό χύμα τις δονήσεις αυτές; Ορίστε πώς τις εκφράζει μιά άλλη Μανιάτισσα, η Διαμάντω Γκαλάς:

 

Κι εδώ, ακόμη περισσότερο:

Ελλάδα απ’ το βαθύ παρελθόν… Κάπως έτσι πρέπει να τραγουδούσαν κι οι Ερινύες, Εν-ρινίες σωστότερα.

Άσχετη ζωολογική παρατήρηση: Εφ’ όσον τα φίδια τρώνε αυγά, λογικά πρέπει να τρώνε κι αυγά περιστεριού.
«- Καί τί σχέση έχει αυτό, ρέ Εργοδότη;»
Έ, μή θέλετε να σας τα λέω καί όλα! 🙂

Καί τώρα, κυρίες καί κύριοι, το «κλού» της βραδιάς:

• Η «ψυχική ενέργεια», που έβγαλαν τα συλλαλητήρια!

Η εκμετάλλευση της ψυχικής ενέργειας είναι μέγα θέμα. (Καί ναί, το γνωρίζει καί η «άλλη πλευρά» – κι αυτό.)
Κατά μερικούς, πρόκειται γιά παραμύθι. Όμως, οι χριστιανοί έχτισαν τους ναούς τους ακριβώς από πάνω από τους αρχαίους ναούς, οι δε μωαμεθανοί κατακτητές της Ελλάδας μετέτρεψαν τις εκκλησίες σε τζαμιά. (Μπορεί να μην ήξεραν να χτίζουν δικά τους, αλλά πάντα θα υπήρχε κάποιος Σινάν. Άρα, δεν είναι τα προβλήματα του πολιτικού μηχανικού ο λόγος της μετατροπής.) Επίσης, όπου μαζεύονται πολλοί πιστοί, γίνονται καί θαύματα. Κι όχι μόνον στον χριστιανισμό! (Καλά θα κάνετε να διαβάσετε τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη.)
Επομένως, η «ψυχική ενέργεια» υπάρχει· καί το θέμα είναι ποιός θα χρησιμοποιήσει την «ψυχική ενέργεια» των συλλαλητηρίων, καί πώς!
Θέλω να καταλάβετε πως πράγματι δεν έχει καμμία σημασία ποιός τα διοργάνωσε, ποιός κατάφερε να μαζέψει τόσον κόσμο· διότι καί το μέλι που τρώτε, δεν το μαζεύετε εσείς! Θέλω επίσης να καταλάβετε πως ούτε η κινδυνολογία («- Τα συλλαλητήρια θα τα εκμεταλλευτούν μασώνοι, κόμματα, ο ένας, ο άλλος!») έχει κάποια σημασία, διότι πρέπει εμείς να καθοδηγήσουμε όλον αυτόν τον κόσμο. Εμείς, καί κανείς άλλος. «Τακτική Μαρδόνιου», δεν είπαμε; 🙂   Τί, δηλαδή;! Πιό έξυπνοι από μας είναι οι «άλλοι»;
Όθεν, όποιος αισθάνεται πως δεν μπορεί να γίνει ηγέτης, ή φέρει μέσα του το σύμπλεγμα του εθελούσιου σκλάβου προς αμφίβολης αξίας «αρχηγούς», παρακαλείται να μή μπλέκεται στα πόδια μας. Είτε έτσι, όμως, είτε αλλοιώς, η κινδυνολογία περί του ποιού των διοργανωτών δεν έχει κανένα νόημα. Ακόμη καί σε πρακτικό επίπεδο, αν δεν σε εκφράζει κάποιος, απλά δεν τον ψηφίζεις. Τί σημασία έχει, λοιπόν, ποιός θα κάνει / αν κάνει κόμμα απ’ τα συλλαλητήρια;
Σας τα κάνω μέν πενηνταράκια, αλλά θέλω να μάθετε να σκέφτεστε. Δεν θα είμαι μιά ζωή διαθέσιμος, να εξηγώ αυτονόητα πράγματα.
Γιά να μή μακρηγορώ, όμως, αυτή η τρομερή ενέργεια του πλήθους των Ελλήνων πρέπει να διοχετευθεί σε κατάλληλους εθνικούς στόχους. Θα βοηθήσω προς τούτο με τις όποιες δυνάμεις μου, θα δείξω την ακολουθητέα πορεία, καί καλείται ο κάθε καθαρός Έλληνας πατριώτης να βοηθήσει κι αυτός. Έχουμε εθνικούς στόχους, οι οποίοι δεν συμβαδίζουν απαραιτήτως με τους εθνικούς (ή άλλους) στόχους φιλικών κι εχθρικών κρατών καί εθνών. Κι όσο καθυστερούμε την υλοποίησή τους, τόσο το χειρότερο.

η. Επίλογος
Τα συλλαλητήρια αυτά ήταν μόνον η αρχή.
Σοβαρευτήτε κι ετοιμαστήτε, διότι ήδη μπήκαμε στην «τελική ευθεία»· ή μας τρώνε, ή τους τρώμε.
Τρίτη επιλογή ΔΕΝ υφίσταται.

ΤΕΛΟΣ

πηγή: ΕργΔημΕργ