Η Πανθρησκεία και ο θεός της [1ο μέρος: η αντικατάσταση του χριστιανισμού]

Σχόλιο Διόδοτου: Ο φίλος και πολύ αγαπητός σε όλους μας Λευτέρης Πανούσης, η πιο παραγωγική πατριωτική πένα, με το πιο σταμπαρισμένο μπλογκ 🙂, σήμερα μάς ξαναξυπνάει απότομα, δίνοντάς μας και τον πιο εμπεριστατωμένο ever ορισμό της Πανθρησκείας! 

Παρατηρώντας τις στρατηγικές απέναντι στο ισλάμ, αυτωνών που κουμαντάρουν τα τρία μεγαλύτερα χριστιανικά δόγματα, καθολικούς, λουθηρανούς και ορθοδόξους, είναι εύκολο να κατανοήσουμε, ότι ο χριστιανισμός σιγά-σιγά και με καλά μελετημένες τακτικές κινήσεις, μπαίνει στο περιθώριο της Ευρωπαϊκής ιστορίας.

Στη θέση του φαίνεται να αναδύεται ένα καινοφανές μόρφωμα, υπό την πολύ ομιχλώδη ονομασία της λεγόμενης Πανθρησκείας. 
Τι είναι όμως η Πανθρησκεία και ποιος ο νέος θεός που φέρνει στο προσκήνιο της μεταφυσικής σκηνης του λευκού ανθρώπου;

Το ερώτημα και η απάντηση του φαίνονται απλά, επειδή έχουμε συνηθίσει τις θρησκείες να απευθύνονται κυρίως στα χαμηλότερα ένστικτα του απλοϊκού ανθρώπου, προπαντός στον Τρόμο, στο υπαρξιακό κενό ή στη βουλιμία της ανταμοιβής, από τον "δικό" τους θεό, που η κάθε μία θρησκευτική ομάδα, διαφημίζει ως ισχυρότερο όλων των άλλων.
Κι όπως απλοϊκοί είναι οι "πτωχοί τω πνεύματι" που πρόκειται να κληρονομήσουν τη Βασιλεία των ουρανών, έτσι απλοϊκά τα διδάσκουν και οι ανθρωποβοσκοί τους [ποιμένες, κατά τη δικιά τους ορολογία] ώστε να τα καταλαβαίνουν οι μεγάλες μάζες, ασχέτως πνευματικής επάρκειας, γνωστικών εφοδίων και προσωπικής Αγωνίας για το μέγα μυστήριο της Ύπαρξης.
Και πράγματι, ο οποιοσδήποτε σχετικά καλά εκπαιδευμένος ιερέας, θα μπορούσε να δώσει μια άμεση απάντηση στους απλοϊκούς για το τι είναι η Πανθρησκεία και ποιος είναι ο θεός της.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την συνήθη εκδοχή των καρδινάλιων του καθολικισμού, η Πανθρησκεία είναι η Πίστη σε όποιον Θεό εσύ πιστεύεις αλλά υπό την προϋπόθεση, ότι και ο "αδερφός" σου, ασχέτως χρώματος ή εθνικότητας ή θρησκείας, πιστεύει στον ίδιο θεό, αποδίδοντας του απλώς ένα διαφορετικό όνομα.

Προσέξτε ότι δεν λέγουν πουθενά στο κοπάδι τους [ποίμνιο κατα την ορολογία τους] πως για να ενταχθούν στην Πανθρησκεία πρέπει να αλλάξουν Θεό και από τον Χριστό να λατρέψουν τον Αλλαχ.
Όχι!
Αυτό θα ξεσήκωνε αμέσως αντιδράσεις, χτυπώντας στα ευαίσθητα κέντρα των χριστιανών, που επί μία ζωή τους μαθαίνουνε να "πιστεύουνε σε έναν Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα..."  και στη Θεϊκη φύση του ενανθρωπισθέντος Ιησού.
Το ενδοβάλλουν όμως στα αδύναμα μυαλά του χριστιανικού πόπολου, πατώντας απάνω στη φυσικη ροπή του απλού ανθρώπου για ανθρώπινη αλληλεγγύη και χριστιανικη αγάπη.
Διότι αμέσως μετά ακολουθεί η γνωστή προτροπή, ότι ο χριστιανισμός είναι μία θρησκεία αγάπης και πως το να θεωρεί κάποιος ότι μόνον ο "δικός του θεός" έχει δικαιώματα στη ζωή και στην αιωνιότητα, είναι αποτέλεσμα αλαζονείας και αιτία για να σφάζει ο ένας άνθρωπος τον άλλον.

Κι έτσι ο απλοϊκός χριστιανός ταυτίζει ασύνειδα τη βία της ιστορίας, με την πίστη του.
Δεν θέλει και πολύ μετά, για να τον πείσουν ότι αυτός, ως χριστιανός, είναι υπεύθυνος για τις σφαγές, για τις υποδουλώσεις, για τις λεηλασίες, για τα βασανιστήρια και για τον ξεριζωμό αμέτρητων ανθρώπων, από τον καιρό των "κακών σταυροφόρων" μέχρι τα F-16 των σύγχρονων Αμερικανών.

Η απάτη της Πανθρησκείας ξεκινάει από την απλοϊκή προπαγάνδα, 

που περνάει στις μάζες το παπαδαριό, ότι τάχα μου η Πανθρησκεία θα είναι μια Νέα Θρησκεία, 

ενιαία για όλους τους ανθρώπους του πλανητη, ώστε να σταματήσουν οι σφαγές και οι πόλεμοι...

Παπαδίστικο σόφισμα και τίποτε παραπάνω!

Δεν τους νοιάζουν ούτε οι σιντοϊστές, ούτε οι ζωροαστριστές, ούτε οι παγανιστές, ούτε οι Ιουδαίοι, 

ούτε καμία άλλη θρησκεία στον κόσμο, προκειμένου να την συνταιριάξουν και να την επικολλήσουν 

στο τεμαχισμένο πτώμα του χριστιανισμού.

Όχι! 

Τους γνοιάζει μοναχά το ισλάμ και αποκλειστικά προς τα εκεί στρέφουν τις στρατηγικές τους.... 

Η στρατηγική των ρασοφόρων προπαγανδιστών της Πλανητικής Κυβέρνησης του μέλλοντος μας, στηρίζεται όπως γινότανε πάντα, στα πιο χαμηλά ένστικτα του ανθρώπου της μάζας, πατώντας απάνω στην άγνοια του για την ίδια την ιστορία του και διαχειριζόμενη τους φόβους του, τις ενοχές του και τις βέβηλες επιθυμίες του.

Γιατί είναι πολύ πιο εύκολο να πειστεί [παραδείγματος χάριν] η λευκή χριστιανή, ότι ο άγριος μουσουλμάνος επιβήτορας των φαντασιώσεων της, είναι εξίσου καλός ή κακός με τον χριστιανό γείτονα της, παρά να κατανοήσει ότι εδώ διεξάγεται πια ένας αμείλικτος πόλεμος ανατολής-δύσης, σε ένα ακόμα επεισόδιο της αέναης παλάντζας της ιστορίας, όπου οφείλει να διαλέξει στρατόπεδο...  

Ωστόσο η παπαδίστικη αντίληψη της Πανθρησκείας ως "επέκτασης" του χριστιανισμού σε μια θρησκεία της απόλυτης αποδοχής του όποιου έτερου και ως θρίαμβος της πανανθρώπινης ειρήνης και αλληλεγγύης, είναι κατάλληλη μοναχά για τα απλοϊκότερα, λούμπεν κοινωνικά στρώματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, που έχουν απωλέσει τις συλλογικές τους ταυτότητες και βαρυγκομούν κάτω από το βάρος της απροσδιοριστίας του "ποιος είμαι και που πάω..."
Κι αυτό τεκμαίρεται αμέσως-αμέσως, από μια πιο προσεκτική παρατήρηση της ίδιας της ζωής...

Καταρχήν η Πανθρησκεία δεν φαίνεται να πραγματώνει τον ίδιο τον σκοπό της, αν δεχτούμε βεβαίως την απλοϊκή ερμηνεία της απόλυτης αποδοχής του έτερου, ως το σημείο ενσωμάτωσης ακόμα και των θεών του.

Διότι, αν ήταν έτσι, τότε γιατί το χριστιανικό αρχιπαπαδαριό παλεύει με νύχια και με δόντια για την απόλυτη αποδοχή του μουσουλμάνου και όχι μιας οποιασδήποτε άλλης πίστης;

Εδώ στην Ελλάδα παραδείγματος χάριν, είχαμε Ιουδαίους από τον καιρό του Πατσίφικο κι ακόμα πιο παλιά.
Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ κανένας ορθόδοξος αρχιεπίσκοπος να βγάλει τον σταυρό για να επισκεφθεί μια συναγωγή; Αλλά αντιθέτως, οι ορθόδοξοι παπάδες χειροκροτούν και παροτρύνουν το ποίμνιο τους στη Κρήτη, να βάνει κάτου και να πυρπολεί τον Ιούδα;
Και τα ίδια μπορούμε να πούμε για όλη την Ευρώπη;
Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ ένας λουθηρανός πάστορας να απαγορεύσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία, ώστε να μην προσβληθούν οι Ιουδαίοι της περιοχής του;
Και γιατί δεν βρέθηκε ένας  καθολικός καρδινάλιος να απαγορεύσει το στησιμο μιας φάτνης, ώστε να μην προσβληθούν οι σιντοϊστές της Ρώμης;

Η επιβολή της Πανθρησκείας είναι αποκλειστικά υπόθεση του χριστιανικού παπαδαριού.

Στοχεύει κατευθείαν στην αντικατάσταση του χριστιανισμού, από μία Νέα Θρησκεία, 

την οποία οι αρχιερείς των τριών κύριων Ευρωπαϊκών χριστιανικών δογμάτων στην Ευρώπη,

και οι παγκόσμιοι νονοί με τους οποίους φαίνεται ότι έχουν κλείσει τις συμφωνίες τους, 

υπολογίζουν ότι θα γίνει εύκολα αποδεκτή από τις χειραγωγούμενες μάζες 

της νέας ευραραβικής ράτσας, με την οποία θα μας αντικαταστήσουν

Η Πανθρησκεία δεν θα είναι διόλου μια πλανητική θρησκεία

Θα είναι ένας γιγαντιαίος μηχανισμός καλλιέργειας μεταφυσικού Τρόμου, 

που θα αντικαταστήσει και τον χριστιανισμό και τον μωαμεθανισμό, δηλαδή τις δύο βασικές θρησκείες, που θα επικρατούν στον θαυμαστό καινούριο κόσμο της Πλανητικής διακυβέρνησης.

  

Και αντίστροφα, τώρα...
Αν η Πανθρησκεία είναι όντως η Νέα λατρεία ενός Παγκόσμιου Θεού πέραν από γλώσσες, από έθνη, από φυλές και από κράτη, τότε γιατί πουθενά δεν εμφανίζεται η αντίστροφη διάδοση της;
Γιατί παραδείγματος χάριν δεν νοείται να μιλήσεις για Πανθρησκεία σε μια ισλαμική χώρα, ούτε φυσικά σε μια συναγωγή, ούτε καν σε μια ομάδα παγανιστών;
Ή μήπως είδατε εσεις ποτέ κανέναν Ιουδαίο ή κανέναν Ταοϊστή να βγει και να απαιτήσει να μην στηθούν φάτνες και δεντράκια για τα χριστούγεννα [και δόξα τω Θεώ και Εβραίους έχουμε πολλούς και Κινέζους, στην Ελλάδα]
Δηλαδή δεν κατανοούν αυτό το τόσο λογικό και φιλάνθρωπο σχέδιο ενος θεού χωρίς εθνικότητα, χωρίς γλώσσα, χωρίς ιστορία και χωρίς πρόσωπο, ούτε οι Εβραίοι, ούτε οι Πέρσες, ούτε οι Άραβες, ούτε οι Γιαπωνέζοι, ούτε οι Κινέζοι;
Εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε το μονοπώλιο της φώτισης;
Και μόνο το ισλάμ έχει το μονοπώλιο της βίας, για να απαιτεί στις χριστιανικές χώρες, να γίνεται το "θέλημα" του Αλλάχ και τα κέφια των ιμάμηδων του;

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι Πανθρησκείες και θεούς πέραν από έθνη και γλώσσες, προπαγανδίζουν αποκλειστικά και μόνον οι προκαθήμενοι και οι αρχιπαπάδες των τριών ευρωπαϊκών δογμάτων του χριστιανισμού και μάλιστα εντελώς επιλεκτικά.
Η μεγαλωσύνη τους και η αλληλεγγύη τους αρχίζει και σταματά στους μουσουλμάνους και για όλες τις άλλες θρησκείες, δόγματα, αιρέσεις, δοξασίες κ.λπ. δεν αδειάζουν ούτε να ασχοληθούν.
Συνεπώς το πιο σωστό θα ήταν να μην μιλάμε για Πανθρησκεία, αλλά για ισλαμολαγνεία και μέχρις εκεί.
Τα υπόλοιπα είναι παπαδίστικες μαλαγανιές και ιεροεξεταστικές πρακτικές, που μας έρχονται βαθιά από τον μεσαίωνα.

Στην πραγματικότητα και πέραν από τις στρεψοδικίες του παπαδαριού, η Πανθρησκεία είναι καθαρα μια πολιτική, κοινωνική και οικονομική στρατηγική των χριστιανών αρχιπαπάδων, ώστε ο χριστιανισμός να περάσει στο περιθώριο της Ευρωπαϊκής ιστορίας, ανοίγοντας τον δρόμο σε μια Νέα Πίστη, που ενδεχομένως να μπορούν να τη δεχτούν πολύ πιο εύκολα οι μπάσταρδες ράτσες που θα προκύψουν από την αντικατάσταση των ευρωπαϊκών λαών, με αφροασιατικές μάζες, οι οποίες σχεδον στο σύνολο τους είναι μουσουλμανικές...

Η πανθρησκεία δεν έχει τίποτα να κάμει, 

ούτε με την παγκόσμια ειρήνη, ούτε με τις αλληλοσφαγές στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Πρόκειται για έναν καλά σχεδιασμένο μηχανισμό πνευματικής και σωματικής καταπίεσης, 

αντίστοιχο των μηχανισμών που αναπτύχθηκαν στις κομμουνιστικές χώρες, 

προκειμένου να ελέγξουν τις εντόπιες θρησκείες, επιβάλλοντας με το ζόρι τη μαρξιστική αθεϊα.

Αντιθέτως λοιπόν από τις παπαδίστικες σοφιστείες, 

η πανθρησκεία θα φέρει ακόμα μεγαλύτερο μίσος, ακόμα περισσότερες, πιο άγριες και πιο παράλογες σφαγές, μέσα στο σώμα της παλιάς Ευρώπης, ακριβώς ανάλογα με το μίσος, την αγριότητα 

και την καταπιεση, που έφερε ο κομμουνισμός, όπου επιβλήθηκε...

Γιατί όμως το χριστιανικό αρχιπαπαδαριό αποδέχτηκε τόσο εύκολα αυτόν τον ρόλο, στον οποίο φαίνεται να σύρθηκε από τους παγκόσμιους νονούς;
Πως οι πάπες, οι πατριάρχες, οι αρχιεπίσκοποι και οι αρχιπάστορες συμφώνησαν να παίξουν το παιχνίδι της Νέας Τάξεως και να ριχτούν λυσαλέα και με όλες τους τις δυνάμεις, στην γιγαντιαία επιχείρηση της γενοκτονίας του λευκού Ευρωπαίου;
Και το σημαντικότερο;
Μπορεί να ενσωματωθεί αυτή η Νέα Πίστη, στη συλλογική συνείδηση των χριστιανών, ασχέτως δόγματος, στέλνοντας οριστικά τον Ιησού Χριστό και τη διδασκαλία του, στον κάλαθο των αχρήστων;
Και όχι μόνο τον Χριστό αλλά και τον Μωάμεθ!

Γιατί εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μοναχά με την αντικατάσταση του χριστιανισμού από μία Νέα μεταμοντέρνα Θρησκεία, που θα θέτει εκτός ιστορίας τον Τριαδικό Θεό, αλλά και με την αντικατάσταση του μωαμεθανισμού, για την οποία οι παμπόνηροι αρχιπαπάδες, οι κληρονόμοι των ιεροεξεταστών και των συγχωροχαρτιών του μεσαίωνα, προωθούν ύπουλα και κάτω από τη μυτη των ημιποαράφρονων ιμάμηδων.

Αλλωστε στον θαυμαστό καινούριο κόσμο του νεοταξικού μέλλοντος μας, αν πρόκειται να επικρατήσει μια Πανθρησκεία, θα είναι απαραίτητα μια Πίστη, που θα έχει πατήσει απάνω στα πτώματα τόσο της χριστιανικής, όσο και της μωαμεθανικής θρησκείας.
Κι ας μην το έχουν πάρει είδηση ακόμα οι μουσουλμάνοι ιεροδιδάσκαλοι, που οραματίζονται απλοϊκά την παγκόσμια επικράτηση της πίστης του Προφήτη... 

Και κάτι ακόμα, προτού φτάσουμε στο τέλος του 1ου μέρους...
Είναι συμβατή η Πανθρησκεία [υπό την έννοια που αναλύσαμε] με τη διδασκαλία του Χριστού;
Ή μήπως κάθε φράση, κάθε αποστροφή, κάθε παράγραφος αυτής της Νέας Πίστης, που διαδίδουν υπογείως ο Πάπας και ο Αρχιεπίσκοπος, είναι μια φτυσιά, μια βεβήλωση των πραγματικών νοημάτων του χριστιανισμού;
Γιατί το να πετάει τον σταυρό, κοτζάμ Αρχιερέας του Ελληνοχριστιανικού κόσμου, για να επισκεφθεί τους λαθροεισβολείς της Ε΄φάλαγγας του Ισλαμ, στα ινδογρεκικά χοτ σποτς, ακόμα και στους άθεους, θα πρέπει να φαίνεται σαν μια πράξη εσχάτης ιεροσυλίας.

Και μήπως πράγματι είναι;

Η συνέχεια σχετικα σύντομα, στο 2ο μέρος 
     

   Γιατί όμως το χριστιανικό αρχιπαπαδαριό αποδέχτηκε τόσο εύκολα αυτόν τον ρόλο, 

στον οποίο φαίνεται να σύρθηκε από τους παγκόσμιους νονούς;

 Και είναι, εν τέλει, συμβατή η Πανθρησκεία [υπό την έννοια που αναλύσαμε] 

με τη διδασκαλία του Χριστού;

        Και τι θα συμβεί, σε λίγα χρόνια όταν, 

μετα την εφαρμογή του Πλανητικού Πακέτου Μετανάστευσης, 

πλακώσουν στην Ευρώπη κοντά 2,5 δισεκατομμύρια αφροασιάτες μουσουλμάνοι, 

όπως προβλέπεται, από τις επίσημες μελέτες του ΟΗΕ; 

Θανάσιμα ερωτήματα, που θα μας απασχολήσουν στο 2ο [ενδεχομένως και στο 3ο μέρος] 

αυτού του κειμένου.

Προστατέψτε λοιπόν τον Σταυρό, προπαντός από αυτούς που τον εκμεταλλεύονται...

[Συνεχίζεται]

πηγή