«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.

Καλλιτεχνική σύνθεση, ειδικά για τον Διόδοτο, από τη φίλη και αναγνώστρια Δ.Π.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018

Δυο κουβέντες γρήγορες...



Πλησιάζουν Χριστούγεννα, κι ο κόσμος είναι μέσα σε πλάνες, σύγχυση, δυσκολίες, απογοήτευση, με κάποιους δίπλα του να επωφελούνται των αδιεξόδων της παρακμής, να διασπείρουν την μόλυνση της ψυχής τους, να δρουν εντελώς βλαπτικά για την κοινωνία και την ακεραιότητα της χώρας τους.

Τρανό παράδειγμα ο πρωθυπουργός αυτής εδώ της χώρας, να εμμένει στο ιστορικό καθήκον της κομμουνιστικής του θρησκείας, να διαμελίσει την Ελλάδα μας. Περιχαρής ως κλόουν σε θέση ισχύος, ψυχοπαθής σαν τον Στάλιν, να πανηγυρίζει για επιτεύγματα που υπάρχουν μόνο στη φαντασία του, να κουβαλάει μαζί του τα παράσιτα που θα τον χειροκροτήσουν. Kαι έξω από τον χώρο που διεξάγονται αυτά.. να έχει τοποθετήσει εκατοντάδες πραιτοριανούς, συνδεδεμένους με το μηχάνημα μιας πλασματικής δημοκρατίας, να ρίχνουν ξύλο και χημικά σε Έλληνες που αγωνιούν για την πατρίδα τους.

Όλα δείχνουν πως οι πλανεμένοι και τα λαμόγια δεν πρόκειται να αλλάξουν (πες το και "μετανοήσουν" με την χριστιανική έννοια) αν δεν μπει... ας μην την τελειώσω τη φράση. Και είναι πολλοί αυτοί. Μόνο όταν έρθει το χάος, ίσως οι μισοί από αυτούς καταλάβουν το λάθος τους. Γιατί θα είναι η στιγμή που θα τα χάσουν όλα, και θα έρθουν στη δεινή θέση του υπολοίπου πλήθους. Και λέω ίσως, γιατί μπορεί να παραμείνουν ασεβείς και χυδαίοι, βρίζοντας το Θεό για την τύχη τους, θέλοντας να εκδικηθούν όλους εμάς, σε έναν καταστροφικό εμφύλιο σπαραγμό. Και έχουν τα μέσα για κάτι τέτοιο: Στο χάος αυτό που καλύτερα να το ονομάζαμε δεύτερη Τροία -αλλά από την ανάποδη- το "πορτάκι" του Δούρειου ίππου θα είναι ένα sms στα δορυφορικά κινητά των χιλιάδων ουτσεκάδων και ισλαμιστών που έμπασαν στη χώρα.

Οι πραγματικοί Έλληνες θα υποφέρουν επίσης πολλά ακόμα, αλλά θα τα αντέξουν καλύτερα από τους ήδη κοιμισμένους στις κάψουλες του μάτριξ. Θα τους ενδυναμώνει η πίστη στο Θεό, ή θα παίρνουν δύναμη, όπως γίνεται σήμερα,  από ισχυρά πρότυπα σαν τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, ή και από απλά βραχυκυκλώματα που υπέστη το μάτριξ των εωσφορικών κυριάρχων στο παρελθόν.

Τα παραδείγματα, ως προς το θέμα των μικρών βραχυκυκλωμάτων..  πολλά! Ο Άλις Κούπερ, ο τραγουδιστής που κάποτε είχε δει σόου του να ακυρώνονται επειδή η σκηνική του παρουσία θεωρούνταν αντι-χριστιανική, είναι τώρα αναπληρωτής καθηγητής σε κατηχητικό της γειτονιάς του.

Ο Ρόννυ Τζέιμς Ντίο, ο σχωρεμένος, η γοητευτικότερη φωνή της ροκ, ανάβει με σεβασμό κερί σε ορθόδοξο ναό:



Θα έρθουν τα πάνω κάτω σύντομα. Η ηδονή θα γίνει οδύνη..
αλλά οι Έλληνες θα επιστρέψουν!


ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ



Rainbow - Catch The Rainbow (1975)





When evening falls
She'll run to me
Like whispered dreams
Your eyes can't see

Soft and warm
She'll touch my face
A bed of straw
Against the lace

We believed we'd catch the rainbow
Ride the wind to the sun
Sail away on ships of wonder

But life's not a wheel
With chains made of steel
So bless me

Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn

We believed we'd catch the rainbow
Ride the wind to the sun
And sail away on ships of wonder
But life's not a wheel
With chains made of steel
So bless me, oh bless me, bless me

Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh
Oh, oh, oh

1 σχόλιο:

  1. ΕΥ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ16 Δεκεμβρίου, 2018 11:48

    ΡΕ ΑΔΕΡΦΕ,ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΩΡΑ;ΔΕΚΑΕΤΙΑ '80,ΦΛΕΡΤ ΣΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ,ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ,ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΆ.ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή