του Χρήστου Μαντζιάρη
Έρχονται εκλογές και το πρώτο τραγικό δείγμα, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, είναι το ότι περιμένουν οι περισσότεροι από τους ψηφίσαντες να σώσει την χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και δεν είναι μόνο αυτό, εμμένουν να πιστεύουν ότι η Νέα Δημοκρατία εκπροσωπεί την Δεξιά. Και μη χειρότερα δηλαδή. Αν έβλεπαν τα έργα της Νέας Δημοκρατίας διαχρονικά, θα αντιλαμβάνοντο ότι το νεοταξικό αυτό κόμμα δεν έχει καμία σχέση με την Δεξιά. Το χαρακτήρισαν έτσι οι κρυφοί επιτήδειοι και ο λαός «τσίμπησε». «Είμαστε ο μεσαίος χώρος» έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Β’. «Ψηφίστε φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία» έλεγαν παλαιότερα. Το έλεγαν οι ηγέτες της ΝΔ ότι δεν είναι Δεξιά, αλλά οι περισσότεροι νεοδημοκράτες αρέσκονται στο να μην εννοούν. Τους αρέσει να την θεωρούν δεξιό κόμμα.
Η οικογένεια Μητσοτάκη, στην οποία ανήκει τώρα η Νέα Δημοκρατία, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ζωής της χώρας από το τέλος του 19ου αιώνος, δηλαδή από το 1872, με όχι καλά αποτελέσματα για την Ελλάδα. Εξουσιάζει για 148 χρόνια ή ενάμιση αιώνα η δυναστεία αυτή, συνεχίζοντας το έργο της κληρονομικώς. Είναι αστείο ή παλαβό το ότι, αυτοί που ψηφίζουν, αποδέχονται την κληρονομικότητα Μητσοτάκηδων, Καραμανλήδων, Παπανδρέων, κλπ, αλλ’ απορρίπτουν την Βασιλεία επειδή η εξουσία μεταβιβάζεται κληρονομικώς. Μετά την εμφάνιση των Μητσοτάκηδων στην πολιτική, συνδέθηκαν και με την οικογένεια Βενιζέλου το 1879, και «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».
Από τον Βενιζέλο μέχρι σήμερα η οικογένεια, με την ευρεία έννοια του όρου, έχει εκτός των άλλων και αντι-μακεδονικά αισθήματα. Ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που ίδρυσε το «Κράτος της Θεσσαλονίκης» έκανε αγώνες εναντίον της Μακεδονίας και προσπάθησε πολύ στο να βγουν οι Βούλγαροι στο Αιγαίο. Μιας Μακεδονίας που τότε απεκαλείτο «Σπονδυλική στήλη της Ελλάδος».
Σε συνεδρίαση της Βουλής στις 13 Αυγούστου 1917 είχε πει ο Βενιζέλος ότι «…δια να φθάσωμεν εις ειρηνικήν διευθέτησιν μετά της Βουλγαρίας, εξασφαλίζοντες ούτω μιαν ουσιοδεστάτην μεγένθυνσιν της Ελλάδος, και αποβλέποντες εις την σύμπηξιν μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας, οπότε θα ηδυνάμεθα να αδιαφορήσωμεν, αν η έκτασις του εδάφους ημών ήτο κατά 8 ή 10 χιλιάδας τετραγωνικά χιλιόμετρα μεγαλυτέρα ή μικροτέρα».
Στις 12 Μαΐου 1913 είχε στείλει Υπόμνημα προς τον Βασιλέα σύμφωνα με το οποίο ήθελε την υποχώρηση του Ελληνικού στρατού από το Παγγαίον όρος!!!!! Το Παγγαίον όρος του οποίου τα κράσπεδα βρέχονται από το Αιγαίον Πέλαγος και ευρίσκεται μεταξύ της Ελευθερουπόλεως του νομού Καβάλας και του μυχού του Στρυμωνικού κόλπου. Ενώ τα σύνορά μας είχαν φθάσει στις εκβολές του Νέστου ποταμού, ο Βενιζέλος τα ήθελε στις Σέρρες.
Έγραφε ο Βενιζέλος: «Α. Μ. Βασιλέα
»Μεγαλειώτατε
»… Εάν εξάλλου η κατοχή του Παγγαίου δεν μας είναι Στρατιωτικώς χρήσιμος, πρέπει να σπεύσωμεν, όπως διαπραγματευθώμεν μετά των Βουλγάρων την εκκένωσιν αυτού, ει δυνατόν επί ανταλλάγμασιν.
Αθήναι 12-5-1913, Πρωθυπουργός Βενιζέλος».
Ήθελε δηλαδή την οπισθοχώρηση του Ελληνικού Στρατού, εφόσον είχαμε πάρει ήδη την Θεσσαλονίκη και προχωρούσε ο στρατός μας ανατολικά, μέχρι της γραμμής η οποία ορίζει σήμερα τα σύνορα μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Βρε, κάτι ωραίες «συμπτώσεις» που προέκυψαν με τον «Καλλικράτη»!
Ο δε Κωσταντίνος Μητσοτάκης, άρα και όλοι οι Μητσοτάκηδες, ήξεραν για το «Βόρειο Μακεδονία» από το 1993! Το ήξεραν τουλάχιστον 25 χρόνια πριν από την Συμφωνία των Πρεσπών. Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Στην ελληνική εφημερίδα της Αυστραλίας «Ελληνικός Κόσμος», στις 10 Μαρτίου 1993, είχε γίνει πρωτοσέλιδο το «Βόρεια Μακεδονία». Επίσης, η εφημερίδα έγραφε ότι «η Κυβέρνηση της Αθήνας μελετά την νέα πρόταση». Εδώ η εφημερίδα κάνει λάθος. Δεν ήταν πρόταση, ήταν διαταγή, όπως φάνηκε τώρα.
Μέσα στην εφημερίδα, στο αντίστοιχο άρθρο, υπάρχει μαρτυρία γάλλου δημοσιογράφου της «Λε Μοντ», ο οποίος είχε πάρει συνέντευξη από τον Κ. Μητσοτάκη, και ο οποίος επιβεβαιώνει ότι ο Κ. Μητσοτάκης ήταν θετικός τόσο στο «Βόρεια Μακεδονία» όσο και στο να υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία του κρατιδίου.
Αυτές ήταν οι απόψεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για το Μακεδονικό με τις οποίες γαλούχησε τόσο την Θεοδώρα (Ντόρα) όσο και τον Κυριάκο (Κούλη). Η Ντόρα έχει πει πολλά για την Μακεδονία, που δεν χρειάζεται ν’ αναφερθούν, οπότε είναι γνωστά τ’ αντι-μακεδονικά, άρα ανθελληνικά, αισθήματά της.
Επίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που νομίζει ότι είναι ηγέτης, στις 17 Ιανουαρίου 1993 έλεγε: «Δεν μπορώ να δω τη Δημοκρατία των Σκοπίων να αποτελεί ουσιαστικό γεωπολιτικό κίνδυνο για την Ελλάδα» σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.
Αυτό μαρτυρά ότι είχε εμποτισθεί με την παράδοση της οικογένειάς του και της φυλής για την οποία αγωνίζεται, οπότε δικαίως σύμφωνα πάντα με τις αρχές τους είναι συνεχιστής του έργου που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί του που ήταν μέλη της οικογένειά του. Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα έπαιρνε το χρίσμα για να ηγηθεί της Νέας Δημοκρατίας, άσχετα που κάποιοι τον ψήφισαν γι’ αρχηγό της δίνοντας και 3 ευρώ! Από μικρός ο Κυριάκος είχε εμπεδώσει και ακολουθούσε, απ’ ότι φαίνεται, τις οδηγίες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, διότι οι δυναστείες δεν έχουν μόνο συνέχεια αίματος αλλά και συνέχεια ιδεών και εμμονή στον στόχο.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τώρα άρχισε να εντείνεται το πρόβλημα στην Θράκη. Προσέξτε! Οι Τούρκοι πάντα θεωρούσαν το πρόβλημα της Δυτικής Θράκης άμεσα συνδεδεμένο με το Μακεδονικό. Το άνοιγμα του Μακεδονικού αποτελεί την ευκαιρία «να επιστρέψει η Δυτική Θράκη στην μητέρα – πατρίδα» όπως έλεγε ο Ατατούρκ, ο οποίος είχε πει το 1920 ότι «το πρώτο βήμα για να πάρουμε την Θράκη είναι η ανεξαρτησία της ή η αυτονομία της». Αυτό ακριβώς επιδιώκει αυτή τη στιγμή η Τουρκία αμέσως μετά την Συμφωνία των Πρεσπών, ώστε με την ευκαιρία αυτή ν’ αρπάξει την Θράκη μας. Μια ευκαιρία που την περίμενε χρόνια. Ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει για την Θράκη ότι «θα συμφωνήσουμε με την Βουλγαρία και θα το κάνουμε με τον ίδιο τρόπο όπως στην Κύπρο».
Η κατάσταση στα βόρεια σύνορα της πατρίδος μας γίνεται κρισιμότερη και οι ψηφοφόροι «κρίνουν» ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να σώσει την πατρίδα μας. Αν είναι ποτέ δυνατόν! Αυτός που η οικογένειά του έχει προσπαθήσει τόσο πολύ για τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος, με σκοπό να γίνει η Θεσσαλονίκη εβραϊκή πόλη, τουλάχιστον όπως ήταν πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Νέα Δημοκρατία γνωρίζουν πολλά περισσότερα, διότι επί ηγεσίας της είχαν πραγματοποιηθεί αγορές εκτάσεων στην περιοχή του Σέδες που μέλλουν να χρησιμοποιηθούν για συγκεκριμένο σκοπό.
Είναι ουτοπικό να περιμένει ο Έλληνας από τον τελευταίο Μητσοτάκη, μέλος της οικογένειας που εργάσθηκε από «πάππου προς πάππον» εναντίον των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, κάτι καλύτερο για την Ελλάδα.
triklopodia.gr
Σχόλιο Διόδοτου: Τα έχουμε πει πολλές φορές. Εδώ, άλλη μια φορά και χύμα για να τα εμπεδώσετε.
Έρχονται εκλογές και το πρώτο τραγικό δείγμα, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, είναι το ότι περιμένουν οι περισσότεροι από τους ψηφίσαντες να σώσει την χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και δεν είναι μόνο αυτό, εμμένουν να πιστεύουν ότι η Νέα Δημοκρατία εκπροσωπεί την Δεξιά. Και μη χειρότερα δηλαδή. Αν έβλεπαν τα έργα της Νέας Δημοκρατίας διαχρονικά, θα αντιλαμβάνοντο ότι το νεοταξικό αυτό κόμμα δεν έχει καμία σχέση με την Δεξιά. Το χαρακτήρισαν έτσι οι κρυφοί επιτήδειοι και ο λαός «τσίμπησε». «Είμαστε ο μεσαίος χώρος» έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Β’. «Ψηφίστε φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία» έλεγαν παλαιότερα. Το έλεγαν οι ηγέτες της ΝΔ ότι δεν είναι Δεξιά, αλλά οι περισσότεροι νεοδημοκράτες αρέσκονται στο να μην εννοούν. Τους αρέσει να την θεωρούν δεξιό κόμμα.
Η οικογένεια Μητσοτάκη, στην οποία ανήκει τώρα η Νέα Δημοκρατία, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ζωής της χώρας από το τέλος του 19ου αιώνος, δηλαδή από το 1872, με όχι καλά αποτελέσματα για την Ελλάδα. Εξουσιάζει για 148 χρόνια ή ενάμιση αιώνα η δυναστεία αυτή, συνεχίζοντας το έργο της κληρονομικώς. Είναι αστείο ή παλαβό το ότι, αυτοί που ψηφίζουν, αποδέχονται την κληρονομικότητα Μητσοτάκηδων, Καραμανλήδων, Παπανδρέων, κλπ, αλλ’ απορρίπτουν την Βασιλεία επειδή η εξουσία μεταβιβάζεται κληρονομικώς. Μετά την εμφάνιση των Μητσοτάκηδων στην πολιτική, συνδέθηκαν και με την οικογένεια Βενιζέλου το 1879, και «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».
Από τον Βενιζέλο μέχρι σήμερα η οικογένεια, με την ευρεία έννοια του όρου, έχει εκτός των άλλων και αντι-μακεδονικά αισθήματα. Ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που ίδρυσε το «Κράτος της Θεσσαλονίκης» έκανε αγώνες εναντίον της Μακεδονίας και προσπάθησε πολύ στο να βγουν οι Βούλγαροι στο Αιγαίο. Μιας Μακεδονίας που τότε απεκαλείτο «Σπονδυλική στήλη της Ελλάδος».
Σε συνεδρίαση της Βουλής στις 13 Αυγούστου 1917 είχε πει ο Βενιζέλος ότι «…δια να φθάσωμεν εις ειρηνικήν διευθέτησιν μετά της Βουλγαρίας, εξασφαλίζοντες ούτω μιαν ουσιοδεστάτην μεγένθυνσιν της Ελλάδος, και αποβλέποντες εις την σύμπηξιν μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας, οπότε θα ηδυνάμεθα να αδιαφορήσωμεν, αν η έκτασις του εδάφους ημών ήτο κατά 8 ή 10 χιλιάδας τετραγωνικά χιλιόμετρα μεγαλυτέρα ή μικροτέρα».
Στις 12 Μαΐου 1913 είχε στείλει Υπόμνημα προς τον Βασιλέα σύμφωνα με το οποίο ήθελε την υποχώρηση του Ελληνικού στρατού από το Παγγαίον όρος!!!!! Το Παγγαίον όρος του οποίου τα κράσπεδα βρέχονται από το Αιγαίον Πέλαγος και ευρίσκεται μεταξύ της Ελευθερουπόλεως του νομού Καβάλας και του μυχού του Στρυμωνικού κόλπου. Ενώ τα σύνορά μας είχαν φθάσει στις εκβολές του Νέστου ποταμού, ο Βενιζέλος τα ήθελε στις Σέρρες.
Έγραφε ο Βενιζέλος: «Α. Μ. Βασιλέα
»Μεγαλειώτατε
»… Εάν εξάλλου η κατοχή του Παγγαίου δεν μας είναι Στρατιωτικώς χρήσιμος, πρέπει να σπεύσωμεν, όπως διαπραγματευθώμεν μετά των Βουλγάρων την εκκένωσιν αυτού, ει δυνατόν επί ανταλλάγμασιν.
Αθήναι 12-5-1913, Πρωθυπουργός Βενιζέλος».
Ήθελε δηλαδή την οπισθοχώρηση του Ελληνικού Στρατού, εφόσον είχαμε πάρει ήδη την Θεσσαλονίκη και προχωρούσε ο στρατός μας ανατολικά, μέχρι της γραμμής η οποία ορίζει σήμερα τα σύνορα μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Βρε, κάτι ωραίες «συμπτώσεις» που προέκυψαν με τον «Καλλικράτη»!
Ο δε Κωσταντίνος Μητσοτάκης, άρα και όλοι οι Μητσοτάκηδες, ήξεραν για το «Βόρειο Μακεδονία» από το 1993! Το ήξεραν τουλάχιστον 25 χρόνια πριν από την Συμφωνία των Πρεσπών. Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Στην ελληνική εφημερίδα της Αυστραλίας «Ελληνικός Κόσμος», στις 10 Μαρτίου 1993, είχε γίνει πρωτοσέλιδο το «Βόρεια Μακεδονία». Επίσης, η εφημερίδα έγραφε ότι «η Κυβέρνηση της Αθήνας μελετά την νέα πρόταση». Εδώ η εφημερίδα κάνει λάθος. Δεν ήταν πρόταση, ήταν διαταγή, όπως φάνηκε τώρα.
Μέσα στην εφημερίδα, στο αντίστοιχο άρθρο, υπάρχει μαρτυρία γάλλου δημοσιογράφου της «Λε Μοντ», ο οποίος είχε πάρει συνέντευξη από τον Κ. Μητσοτάκη, και ο οποίος επιβεβαιώνει ότι ο Κ. Μητσοτάκης ήταν θετικός τόσο στο «Βόρεια Μακεδονία» όσο και στο να υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία του κρατιδίου.
Αυτές ήταν οι απόψεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για το Μακεδονικό με τις οποίες γαλούχησε τόσο την Θεοδώρα (Ντόρα) όσο και τον Κυριάκο (Κούλη). Η Ντόρα έχει πει πολλά για την Μακεδονία, που δεν χρειάζεται ν’ αναφερθούν, οπότε είναι γνωστά τ’ αντι-μακεδονικά, άρα ανθελληνικά, αισθήματά της.
Επίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που νομίζει ότι είναι ηγέτης, στις 17 Ιανουαρίου 1993 έλεγε: «Δεν μπορώ να δω τη Δημοκρατία των Σκοπίων να αποτελεί ουσιαστικό γεωπολιτικό κίνδυνο για την Ελλάδα» σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.
Αυτό μαρτυρά ότι είχε εμποτισθεί με την παράδοση της οικογένειάς του και της φυλής για την οποία αγωνίζεται, οπότε δικαίως σύμφωνα πάντα με τις αρχές τους είναι συνεχιστής του έργου που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί του που ήταν μέλη της οικογένειά του. Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα έπαιρνε το χρίσμα για να ηγηθεί της Νέας Δημοκρατίας, άσχετα που κάποιοι τον ψήφισαν γι’ αρχηγό της δίνοντας και 3 ευρώ! Από μικρός ο Κυριάκος είχε εμπεδώσει και ακολουθούσε, απ’ ότι φαίνεται, τις οδηγίες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, διότι οι δυναστείες δεν έχουν μόνο συνέχεια αίματος αλλά και συνέχεια ιδεών και εμμονή στον στόχο.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τώρα άρχισε να εντείνεται το πρόβλημα στην Θράκη. Προσέξτε! Οι Τούρκοι πάντα θεωρούσαν το πρόβλημα της Δυτικής Θράκης άμεσα συνδεδεμένο με το Μακεδονικό. Το άνοιγμα του Μακεδονικού αποτελεί την ευκαιρία «να επιστρέψει η Δυτική Θράκη στην μητέρα – πατρίδα» όπως έλεγε ο Ατατούρκ, ο οποίος είχε πει το 1920 ότι «το πρώτο βήμα για να πάρουμε την Θράκη είναι η ανεξαρτησία της ή η αυτονομία της». Αυτό ακριβώς επιδιώκει αυτή τη στιγμή η Τουρκία αμέσως μετά την Συμφωνία των Πρεσπών, ώστε με την ευκαιρία αυτή ν’ αρπάξει την Θράκη μας. Μια ευκαιρία που την περίμενε χρόνια. Ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει για την Θράκη ότι «θα συμφωνήσουμε με την Βουλγαρία και θα το κάνουμε με τον ίδιο τρόπο όπως στην Κύπρο».
Η κατάσταση στα βόρεια σύνορα της πατρίδος μας γίνεται κρισιμότερη και οι ψηφοφόροι «κρίνουν» ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να σώσει την πατρίδα μας. Αν είναι ποτέ δυνατόν! Αυτός που η οικογένειά του έχει προσπαθήσει τόσο πολύ για τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος, με σκοπό να γίνει η Θεσσαλονίκη εβραϊκή πόλη, τουλάχιστον όπως ήταν πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Νέα Δημοκρατία γνωρίζουν πολλά περισσότερα, διότι επί ηγεσίας της είχαν πραγματοποιηθεί αγορές εκτάσεων στην περιοχή του Σέδες που μέλλουν να χρησιμοποιηθούν για συγκεκριμένο σκοπό.
Είναι ουτοπικό να περιμένει ο Έλληνας από τον τελευταίο Μητσοτάκη, μέλος της οικογένειας που εργάσθηκε από «πάππου προς πάππον» εναντίον των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, κάτι καλύτερο για την Ελλάδα.
triklopodia.gr
Βρε ,μπας και ξερει κανεις ,τι συμβολιζει ,αυτο με τα χερια που κανουν ολοι οι υπηρετες της νεας ταξης ;αντρες γυναικες ,τι εναι αυτο ; ρε κουλη ...σε αφηνει η μαμα σου να πας στην λεσχη ;ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή