γράφει ο Γιώργος Μεταξάς
Βολεμένα αναίσθητοι
Σήμερα έμαθα για μία συγκάτοικο στην πολυκατοικία, η οποία πέθανε προ ολίγων ημερών. Εκείνο που με τάραξε, δεν ήταν ο θάνατος της ηλικιωμένης γυναίκας, αλλά το γεγονός ότι ενώ μένω στην πολυκατοικία, δεν είχα καταλάβει απολύτως τίποτα. Για άλλη μία φορά, θυμήθηκα τα λόγια του Αντώνη Σαμαράκη: «Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα.»
Κάθε ημέρα συνειδητοποιώ ότι ζούμε σε κλωβούς. Τσιμεντένιους κλωβούς, που κρατάνε απομονωμένες τις ανθρώπινες καρδιές. Άνθρωποι δίπλα μας, από πάνω μας, από κάτω μας, μόλις 3 ή 5 ή 10 μέτρα μακρυά μας πεθαίνουν, αρρωσταίνουν, έχουν ανάγκη στήριξης ή βοήθειας κι εμείς δεν το έχουμε καταλάβει. Ξέρουμε τι κάνει κάποιος συνάνθρωπός μας 500 ή 2.000 ή 100.000 χιλιόμετρα μακρυά, όχι όμως ο γείτονάς μας. Το διαδίκτυο έφερε ανθρώπους από μακρυά κοντά, αλλά απομάκρυνε τους κοντινούς και τους γείτονες.
Τσιμεντένιοι κλωβοί μας κρατάνε δέσμιους. Μία λανθάνουσα και ψευδής συναίσθηση ελευθερίας, αλλά στην πραγματικότητα η χειρότερη σκλαβιά. Περιορισμένες κινήσεις, περιορισμένη δραστηριότητα. Σχεδόν κάθε ημέρα ακολουθούμε τη ρουτίνα που μας έχουν επιβάλλει. Σαν τις όρνιθες στα ορνιθοτροφεία με τους κλωβούς. Τρώμε, πίνουμε, κακαρίζουμε και γεννάμε αυγά. Και τα αυγά, είναι οι πληρωμές φόρων, νερού, ηλεκτρικού, τηλεφώνου και τόσα άλλα που ποτέ δεν επιστρέφουν σ' εμάς.
Όλα όσα μας κάνουν απάνθρωπους και μαλθακούς, τα θεωρούμε «ελευθερία» και «δημοκρατία», για να καταλήξουμε πια, να γίνουμε βολεμένα αναίσθητοι ( «Comfortably numb» - Pink Floyd). Να καταλήξουμε να θεωρούμε τη μιζέρια και την απανθρωπιά, ως έκφραση ελευθερίας. Νεκροί από καιρό, στο ίδιο μας το περιφερόμενο κουφάρι. Σιωπηλοί. Αγχωμένοι. Μίζεροι. Μαστιγωμένοι από τα ίδια μας τα πάθη. Πάψαμε να ζούμε, αλλά δεν μας το είπε κανείς. Ζώνεκροι! Καταχανάδες! Ξεσκισμένες σκιές του ανύπαρκτου εαυτού μας... Πόσο κοντά και πόσο μακρυά ταυτόχρονα υπάρχουμε μεταξύ μας...
Αλλά αυτό.. αναγκαστικά θα αλλάξει σύντομα...
Η δημοκρατία πέρασε πλέον σε άλλα επίπεδα. Το ίδιο κι η καθημερινότητά μας. Τα κοινωνικά δίκτυα, όχι απλώς έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας, αλλά μας έχουν γίνει δεύτερη φύση. Το αρχέγονο αγελαίο ένστικτο των ανθρώπων, βρίσκει την εφαρμογή του σε αυτά. Η ανάγκη μας για επικοινωνία, ξεπέρασε πλέον τα όρια της γειτονιάς, του χωριού και της πόλης. Έγινε μία παγκόσμια αναγκαιότητα.
Μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, δόθηκε η ευκαιρία σε όλους μας, να γνωρίσουμε ανθρώπους από άλλες πόλεις, αλλά και από άλλες χώρες, χωρίς καν να εγκαταλείψουμε την καρέκλα μας, ή τον καναπέ μας, ή το κρεββάτι μας. Κάτι όμορφο μεν, αλλά και μία ισχυρή παγίδα, αφού περνώντας πια τα σύνορα της γειτονιάς μας, την ξεχάσαμε. Πολλοί από εμάς, βρήκαμε την ευκαιρία να μοιραστούμε με άλλους τις ιδέες μας, τις σκέψεις μας, την ιδεολογία μας, ψάχνοντας να ανακαλύψουμε ομοϊδεάτες. Έτσι δημιουργήσαμε διαδικτυακές κοινότητες όπου ανταλλάσουμε πληροφορίες, ιδέες, σκέψεις και θέσεις.
Οι δημιουργοί των κοινωνικών δικτύων, το επέτρεψαν αυτό να συμβεί. Το ήθελαν. Ήταν κάτι στο οποίο αποσκοπούσαν. Αφήνοντας αρχικά ελεύθερη αυτήν τη διακίνηση ιδεών, κατέγραψαν το ποιοι ακολουθούν το Σύστημα και ποιοι το πολεμούν. Όταν έκαναν τις απαραίτητες καταγραφές, άρχισαν μετά τον έλεγχο. Αργά και σταδιακά. Ξεκίνησαν με μικρές απαγορεύσεις, κυρίως στη φρασεολογία. Εκεί βέβαια, δε διαμαρτυρήθηκε κανείς μας, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία επιθυμούμε να διαβάζουμε κείμενα και αναρτήσεις που χαρακτηρίζονται από ευπρέπεια.
Στη συνέχεια, άρχισαν να βάζουν όρια κι αλλού. Λεκτική βία, ψυχολογική βία, ρατσισμός, ρητορική μίσους κοκ. Αν και η βάση έχει μία λογική που προσωπικά ασπάζομαι, η εφαρμογή της όμως ήταν και παραμένει αμιγώς φασιστική. Τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα και κυρίως το facebook και το YouTube, έστρεψαν τα πυρά τους κατά εκείνων που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ πολεμούν το Σύστημα: τους εθνικιστές. Εκείνους που πολεμούν την παγκοσμιοποίηση και τον πολυπολιτισμό. Εκείνους που αγαπούν την Πατρίδα τους. Κι αυτό, γιατί τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Συστήματος. Ένα από τα πιο ισχυρά όπλα του. Οι λαοί θα πρέπει να ξεχάσουν τι είναι «Έθνος» και ποια τα χαρακτηριστικά του. Έτσι, όρισαν σιωπηρά, ότι «ρητορική μίσους» είναι ό,τι προέρχεται από εθνικιστές. Αντίθετα, η ρητορική μίσους από «αριστερούς», «αναρχικούς», «ακτιβιστές» και λοιπούς υπηρέτες του Συστήματος, είναι θεμιτή, δόκιμη και στηρίζεται από τα κοινωνικά δίκτυα, σκανδαλωδώς, σε τέτοιο σημείο που οι προαναφερθέντες υβρίζουν, προκαλούν, απειλούν κλπ κι όταν τους γίνεται αναφορά, τα κοινωνικά δίκτυα δε βλέπουν τίποτα το μεμπτό.
Έτσι, ο δημοκρατικός φασισμός, έγινε πλέον τρόπος λειτουργίας των κοινωνικών δικτύων. Τώρα πια, ξεκίνησαν και οι διαγραφές λογαριασμών. Ξεκίνησαν, ειδικά στο YouTube, με τη δικαιολογία των «πνευματικών δικαιωμάτων». Από 'δω και πέρα, θα διαγράφονται πολλοί εθνικιστικοί λογαριασμοί με πολλές δικαιολογίες. Στόχος είναι να εξαλείψουν τις εθνικιστικές φωνές, καθώς το Σύστημα ετοιμάζεται για το τελειωτικό του χτύπημα στην ανθρωπότητα. Δε θα φανεί παράξενο εάν ξυπνήσουμε ένα πρωί και δεν υπάρχει ούτε ένας εθνικιστικός λογαριασμός ενεργός. Ή -ακόμα περισσότερο- εάν δεν υπάρχει πλέον διαδίκτυο ή γενική πρόσβαση σε κοινωνικά δίκτυα.
Αυτό που ήθελαν, το κατάφεραν. Μας απομάκρυναν από τις γειτονιές μας κι όταν έρθει η ώρα, δε θα έχουμε άνθρωπο να συνεργαστούμε. Αποκομμένοι κι ευάλωτοι.
Γι' αυτό αδέλφια μου, σας εκλιπαρώ: αναζητήστε στις γειτονιές σας ανθρώπους με τις ίδιες ιδέες. Ψάξτε στη γειτονιά σας. Στο χωριό σας. Στην πόλη σας. Σίγουρα γύρω σας υπάρχουν άνθρωποι που θα συμφωνούν μαζί σας και θα καταφέρετε να δημιουργήσετε μικρούς, αλλά δυνατούς πυρήνες αντίστασης. Κι όσο για εκείνους που έχουμε εξ αποστάσεως γνωρίσει, βρείτε τρόπους επικοινωνίας εκτός του ψηφιακού χώρου. Να θυμάστε ότι ακόμα και τα τηλέφωνα θα μας κλείσουν. Και του σπιτιού, και τα κινητά. Βρείτε άλλους τρόπους επικοινωνίας. Θα μας χρειαστούν. Να είστε σίγουροι.
Βολεμένα αναίσθητοι
Σήμερα έμαθα για μία συγκάτοικο στην πολυκατοικία, η οποία πέθανε προ ολίγων ημερών. Εκείνο που με τάραξε, δεν ήταν ο θάνατος της ηλικιωμένης γυναίκας, αλλά το γεγονός ότι ενώ μένω στην πολυκατοικία, δεν είχα καταλάβει απολύτως τίποτα. Για άλλη μία φορά, θυμήθηκα τα λόγια του Αντώνη Σαμαράκη: «Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα.»
Κάθε ημέρα συνειδητοποιώ ότι ζούμε σε κλωβούς. Τσιμεντένιους κλωβούς, που κρατάνε απομονωμένες τις ανθρώπινες καρδιές. Άνθρωποι δίπλα μας, από πάνω μας, από κάτω μας, μόλις 3 ή 5 ή 10 μέτρα μακρυά μας πεθαίνουν, αρρωσταίνουν, έχουν ανάγκη στήριξης ή βοήθειας κι εμείς δεν το έχουμε καταλάβει. Ξέρουμε τι κάνει κάποιος συνάνθρωπός μας 500 ή 2.000 ή 100.000 χιλιόμετρα μακρυά, όχι όμως ο γείτονάς μας. Το διαδίκτυο έφερε ανθρώπους από μακρυά κοντά, αλλά απομάκρυνε τους κοντινούς και τους γείτονες.
Τσιμεντένιοι κλωβοί μας κρατάνε δέσμιους. Μία λανθάνουσα και ψευδής συναίσθηση ελευθερίας, αλλά στην πραγματικότητα η χειρότερη σκλαβιά. Περιορισμένες κινήσεις, περιορισμένη δραστηριότητα. Σχεδόν κάθε ημέρα ακολουθούμε τη ρουτίνα που μας έχουν επιβάλλει. Σαν τις όρνιθες στα ορνιθοτροφεία με τους κλωβούς. Τρώμε, πίνουμε, κακαρίζουμε και γεννάμε αυγά. Και τα αυγά, είναι οι πληρωμές φόρων, νερού, ηλεκτρικού, τηλεφώνου και τόσα άλλα που ποτέ δεν επιστρέφουν σ' εμάς.
Όλα όσα μας κάνουν απάνθρωπους και μαλθακούς, τα θεωρούμε «ελευθερία» και «δημοκρατία», για να καταλήξουμε πια, να γίνουμε βολεμένα αναίσθητοι ( «Comfortably numb» - Pink Floyd). Να καταλήξουμε να θεωρούμε τη μιζέρια και την απανθρωπιά, ως έκφραση ελευθερίας. Νεκροί από καιρό, στο ίδιο μας το περιφερόμενο κουφάρι. Σιωπηλοί. Αγχωμένοι. Μίζεροι. Μαστιγωμένοι από τα ίδια μας τα πάθη. Πάψαμε να ζούμε, αλλά δεν μας το είπε κανείς. Ζώνεκροι! Καταχανάδες! Ξεσκισμένες σκιές του ανύπαρκτου εαυτού μας... Πόσο κοντά και πόσο μακρυά ταυτόχρονα υπάρχουμε μεταξύ μας...
Αλλά αυτό.. αναγκαστικά θα αλλάξει σύντομα...
Η δημοκρατία πέρασε πλέον σε άλλα επίπεδα. Το ίδιο κι η καθημερινότητά μας. Τα κοινωνικά δίκτυα, όχι απλώς έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας, αλλά μας έχουν γίνει δεύτερη φύση. Το αρχέγονο αγελαίο ένστικτο των ανθρώπων, βρίσκει την εφαρμογή του σε αυτά. Η ανάγκη μας για επικοινωνία, ξεπέρασε πλέον τα όρια της γειτονιάς, του χωριού και της πόλης. Έγινε μία παγκόσμια αναγκαιότητα.
Μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, δόθηκε η ευκαιρία σε όλους μας, να γνωρίσουμε ανθρώπους από άλλες πόλεις, αλλά και από άλλες χώρες, χωρίς καν να εγκαταλείψουμε την καρέκλα μας, ή τον καναπέ μας, ή το κρεββάτι μας. Κάτι όμορφο μεν, αλλά και μία ισχυρή παγίδα, αφού περνώντας πια τα σύνορα της γειτονιάς μας, την ξεχάσαμε. Πολλοί από εμάς, βρήκαμε την ευκαιρία να μοιραστούμε με άλλους τις ιδέες μας, τις σκέψεις μας, την ιδεολογία μας, ψάχνοντας να ανακαλύψουμε ομοϊδεάτες. Έτσι δημιουργήσαμε διαδικτυακές κοινότητες όπου ανταλλάσουμε πληροφορίες, ιδέες, σκέψεις και θέσεις.
Οι δημιουργοί των κοινωνικών δικτύων, το επέτρεψαν αυτό να συμβεί. Το ήθελαν. Ήταν κάτι στο οποίο αποσκοπούσαν. Αφήνοντας αρχικά ελεύθερη αυτήν τη διακίνηση ιδεών, κατέγραψαν το ποιοι ακολουθούν το Σύστημα και ποιοι το πολεμούν. Όταν έκαναν τις απαραίτητες καταγραφές, άρχισαν μετά τον έλεγχο. Αργά και σταδιακά. Ξεκίνησαν με μικρές απαγορεύσεις, κυρίως στη φρασεολογία. Εκεί βέβαια, δε διαμαρτυρήθηκε κανείς μας, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία επιθυμούμε να διαβάζουμε κείμενα και αναρτήσεις που χαρακτηρίζονται από ευπρέπεια.
Στη συνέχεια, άρχισαν να βάζουν όρια κι αλλού. Λεκτική βία, ψυχολογική βία, ρατσισμός, ρητορική μίσους κοκ. Αν και η βάση έχει μία λογική που προσωπικά ασπάζομαι, η εφαρμογή της όμως ήταν και παραμένει αμιγώς φασιστική. Τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα και κυρίως το facebook και το YouTube, έστρεψαν τα πυρά τους κατά εκείνων που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ πολεμούν το Σύστημα: τους εθνικιστές. Εκείνους που πολεμούν την παγκοσμιοποίηση και τον πολυπολιτισμό. Εκείνους που αγαπούν την Πατρίδα τους. Κι αυτό, γιατί τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Συστήματος. Ένα από τα πιο ισχυρά όπλα του. Οι λαοί θα πρέπει να ξεχάσουν τι είναι «Έθνος» και ποια τα χαρακτηριστικά του. Έτσι, όρισαν σιωπηρά, ότι «ρητορική μίσους» είναι ό,τι προέρχεται από εθνικιστές. Αντίθετα, η ρητορική μίσους από «αριστερούς», «αναρχικούς», «ακτιβιστές» και λοιπούς υπηρέτες του Συστήματος, είναι θεμιτή, δόκιμη και στηρίζεται από τα κοινωνικά δίκτυα, σκανδαλωδώς, σε τέτοιο σημείο που οι προαναφερθέντες υβρίζουν, προκαλούν, απειλούν κλπ κι όταν τους γίνεται αναφορά, τα κοινωνικά δίκτυα δε βλέπουν τίποτα το μεμπτό.
Έτσι, ο δημοκρατικός φασισμός, έγινε πλέον τρόπος λειτουργίας των κοινωνικών δικτύων. Τώρα πια, ξεκίνησαν και οι διαγραφές λογαριασμών. Ξεκίνησαν, ειδικά στο YouTube, με τη δικαιολογία των «πνευματικών δικαιωμάτων». Από 'δω και πέρα, θα διαγράφονται πολλοί εθνικιστικοί λογαριασμοί με πολλές δικαιολογίες. Στόχος είναι να εξαλείψουν τις εθνικιστικές φωνές, καθώς το Σύστημα ετοιμάζεται για το τελειωτικό του χτύπημα στην ανθρωπότητα. Δε θα φανεί παράξενο εάν ξυπνήσουμε ένα πρωί και δεν υπάρχει ούτε ένας εθνικιστικός λογαριασμός ενεργός. Ή -ακόμα περισσότερο- εάν δεν υπάρχει πλέον διαδίκτυο ή γενική πρόσβαση σε κοινωνικά δίκτυα.
Αυτό που ήθελαν, το κατάφεραν. Μας απομάκρυναν από τις γειτονιές μας κι όταν έρθει η ώρα, δε θα έχουμε άνθρωπο να συνεργαστούμε. Αποκομμένοι κι ευάλωτοι.
Γι' αυτό αδέλφια μου, σας εκλιπαρώ: αναζητήστε στις γειτονιές σας ανθρώπους με τις ίδιες ιδέες. Ψάξτε στη γειτονιά σας. Στο χωριό σας. Στην πόλη σας. Σίγουρα γύρω σας υπάρχουν άνθρωποι που θα συμφωνούν μαζί σας και θα καταφέρετε να δημιουργήσετε μικρούς, αλλά δυνατούς πυρήνες αντίστασης. Κι όσο για εκείνους που έχουμε εξ αποστάσεως γνωρίσει, βρείτε τρόπους επικοινωνίας εκτός του ψηφιακού χώρου. Να θυμάστε ότι ακόμα και τα τηλέφωνα θα μας κλείσουν. Και του σπιτιού, και τα κινητά. Βρείτε άλλους τρόπους επικοινωνίας. Θα μας χρειαστούν. Να είστε σίγουροι.
Οσον αφορά το πρώτο μερος του άρθρου περί αποξένωσης: https://youtu.be/e9dZQelULDk
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσον αφορά το δεύτερο μερος, θα έπρεπε ηδη οσοι έχουν βρει πατριωτες έμπιστους με τις ιδιες ιδεες σε κοντινες αποστάσεις, να εχουν προμηθευτεί απο καναν ασύρματο και ραδιακι με μπαταρίες.