Μην φανταστείτε ότι θα δείτε κανένα αριστούργημα στο βίντεο αυτό. Είναι απλές φωτο καθημερινότητας, από μια Αθήνα, και ειδικά το κέντρο της, γεμάτη όμως.. ΜΌΝΟ ΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ. Ούτε σκουπίδια, ούτε την μπόχα την σημερινή που καταλαβαίνουμε όσοι έχουμε καλές μύτες αλλά και μνήμη από το παρελθόν. Εννοώ την μπόχα αυτή που είναι ποτισμένη πια παντού, και προέρχεται από τον ιδρώτα των μουσουλμάνων που τρέφονται κατεξοχήν με μοσχαρίσια αλλαντικά και είναι ανακατεμένη με απλυσιά.
Η Αθήνα λοιπόν του 1970, της κακιάς δικτατορίας και του βασιλιά. Και τότε υποανάπτυκτη για τα ευρωπαϊκά πρότυπα, αλλά είχαμε την ησυχία μας, είχαμε την ξεγνοιασιά μας, είχαμε την υπερπολύτιμη δραχμούλα μας. Έπινες ένα φτηνό ουζάκι, έλεγες δυο τραγούδια με τους φίλους σου, άκουγες και δυο τραγούδια της Τζάνις Τζόπλιν από ένα κασετοφωνάκι στην αυλή σου, και γέμιζε η μέρα σου. Δεν σε ενδιέφερε αν είχαν wifi οι καφετέριες, ωραία μάρμαρα τα μετρό, αλλά παρόλα αυτά σήμερα, όταν έχει ήδη νυχτώσει κι είναι αργά.. να τρέχει να προλάβει μια γυναίκα, την τελευταία αμαξοστοιχία για την συνοικία της, περπατώντας ανάμεσα σε εγκληματικά στοιχεία, λαθρομετανάστες ισλαμιστές, πρεζόνια και μπαχαλάκηδες. Κυκλοφορούσες ό,τι ώρα ήθελες τότε, χωρίς φόβο. Ενθυμούμενοι μια τέτοια λιγότερο αγχωτική και λιγότερο επικίνδυνη εποχή.. με το δίκιο μας θα λέγαμε όλοι σήμερα, όπως λέει κι ο Μάρκος, "Δεν πουλάμε τίποτα, δεν θέλουμε "ανάπτυξη" και βάλτε τους αγωγούς και τους λάθρο εκεί που ξέρετε!" Κ-Τ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου