Το Τέλος του Σημερινού Κόσμου είναι κοντά! Μεγαλουπόλεις, Επιδημίες, Λαθρομετανάστες, Χάος κι Επιβίωση στην Φύση

γράφει ο Νίκος Μπαϋρακτάρης

Ό,τι ακολουθεί είναι ένα σχόλιο που έγραψε φίλος του μπλογκ και η απάντηση που του έδωσα αναφορικά με την ζωή στις μεγαλουπόλεις, την διαφθορά που επικρατεί εκεί και τις καταστροφές που έρχονται για να δώσουν ένα αμετάκλητο τέλος στον σημερινό κόσμο.

 

------------------ Σχόλιο από φίλο ----------------------------

 

Γεια σας κ. Νίκο,

 

Ελπίζω το email να σας βρίσκει καλά, οικογενειακώς.

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που σας είχα θέσει μερικούς από τους προβληματισμούς μου και σας ρώτησα «τι πήγε στραβά στην Ελλάδα και στον κόσμο μας». Βέβαια, νομίζω ότι τα είχα γράψει λίγο μπερδεμένα, ωστόσο με καταλάβατε απολυτά.

 

Θέλω αρχικά να σας ευχαριστήσω πολύ που αφιερώσατε από τον χρόνο σας ώστε να γράψετε ένα πολύ ωραίο και ολοκληρωμένο άρθρο το οποίο απάντησε σε όλες μου τις απορίες.

Να είστε σίγουρος πως το διάβασα πάνω από 10 φορές, τόσο πολύ μου άρεσε!

Βέβαια διαβάζω όλα τα άρθρα σας όπως και του κ. Μουχάμαντ Σαμσαντίν που ανακάλυψα από το blog σας και ντρέπομαι να ομολογήσω ότι έχω συνειδητοποιήσει πως μέχρι τώρα μάλλον σχεδόν ότι νόμιζα ότι ήξερα ήταν ψεύτικο, για αυτό άλλωστε δεν σας γραφώ και πιο συχνά, δεν είμαι σε θέση να το κάνω, δεν έχω τις γνώσεις σας ούτε και την διαύγεια σας, απλά απολαμβάνω και μαθαίνω από αυτά που γράφετε.

 

Θέλω όμως Κ. Νίκο, να τονίσω ότι οι πληροφορίες που ανεβάζετε είναι πολύ έγκυρές! Πως τα καταφέρνετε αναρωτιέμαι?

 

Για παράδειγμα:

 

Διάβασα πρόσφατα το άρθρο που είχατε ανεβάσει για το δημογραφικό πρόβλημα της Γερμανίας, έφυγα από την Γαλλία, πλέον ζω και δουλεύω στην Γερμάνια και μπορώ να επιβεβαιώσω.

 

Δεν πάει πολύ καιρός από τότε που τέλειωσα με την στρατιωτική μου θητεία οπότε όλα τα άρθρα που έχετε ανεβάσει για αυτό το θέμα με βρίσκουν σύμφωνο! Τα προβλήματα είναι ακριβώς έτσι όπως τα περιγράψατε!

 

Σε αυτό το σημείο, θέλω να σας ρωτήσω, έχω περάσει τα τελευταία χρόνια τις ζωής μου σε μεγαλουπόλεις, κυρίως λόγω δουλείας.

 

Παρατηρώ την ίδια εικόνα, ναρκωτικά, διαφθορά, αδιαφορία και πτώση. Γιατί οι μεγαλουπόλεις καταλήγουν έτσι? Μήπως γνωρίζετε καμιά εξαίρεση? Μπορεί κάποιος που ζει σε μια μεγαλούπολη και δεν ακολουθά αυτό τον ατελείωτο κύκλο, να σωθεί από αυτόν?

 

Σας ευχαριστώ και πάλι!

 

---------------- Απάντηση ----------------------------------------

 

Φίλε μου σε φχαριστώ για τα καλά σου λόγια, τα νέα σου, και τις ερωτήσεις!

 

Οι γνώσεις μου κι η διαύγειά μου δεν είναι βέβαια ολότελα δικές μου. Έτυχε να γνωριστώ με ανθρώπους με πολύ μεγαλύτερη διαύγεια και με πολύ περισσότερες γνώσεις. Άκουσα ιστορίες που μου διηγήθηκαν συνεταίροι μου, οι οποίοι είχαν επαγγελματική εμπειρία σε υψηλές κρατικές θέσεις στην ΕΣΣΔ και μετά στην Ρωσσία ή στο Καζακστάν. Γνωρίστηκα με ανθρώπους που δεν είχαν κανένα συμφέρον να μου πουν ψέμματα για τις δουλειές ή τις υποθέσεις στις οποίες ήταν αναμεμειγμένοι. Άκουσα προσεκτικά τους συλλογισμούς κάποιων αναφορικά με ένα θέμα. Και στη συνέχεια, προσπάθησα να εφαρμόσω την ίδια συλλογιστική σε άλλα, παράλληλα ή παρεμφερή, θέματα. 

 

Επιπλέον, φίλοι με βοήθησαν να καταλάβω ότι πολλές αλήθειες είναι ειπωμένες ή γραμμένες με πολύ σαφή τρόπο αλλά ο κόσμος δεν τις βλέπει, ακόμη κι αν είναι δίπλα του. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι έχουν στραβωθεί κι έχουν μάθει να βλέπουν στραβά: ψάχνουν να βρουν την αλήθεια εκεί που δεν υπάρχει, ενώ αποτυγχάνουν να την δουν εκεί που υπάρχει και δεν την φαντάζονται. Το ίδιο ισχύει και με τα κείμενα. Πολλές αλήθειες έχουν γραφεί αλλά ο κόσμος διαβάζει λαθεμένα κι επιφανειακά, οπότε και αν βρεθεί κάποιος μπροστά σε ένα επίμαχο σημείο κειμένου από το οποίο θα μπορούσε να μάθει πολλά και να καταλάβει τον κόσμο, συχνά το προσπερνάει και δεν το προσέχει – δεν το καταλαβαίνει στις πραγματικές του διαστάσεις.

 

Οι κύκλοι της παγκόσμιας εξουσίας δεν θέλουν να μάθει ο κόσμος τις συγκρούσεις τους, τους στόχους τους, και τα σχέδιά τους. Γιατί; Γιατί γνώση σημαίνει δύναμη, κι όποιος άνθρωπος μάθει ότι κάπου υπάρχει ένα απειλητικό πρόβλημα, σίγουρα και θα προσπαθήσει να το λύσει. Οπότε, αποτρέπουν τους ανθρώπους από το να καταλάβουν την πραγματικότητα, αποσπώντας την προσοχή τους από τα σοβαρά και τα πραγματικά, στρέφοντάς τους σε ψεύτικα ή ασήμαντα, κι εθίζοντάς τους σε αυτοκαταστροφικό τρόπο ζωής.

 

Οι κύκλοι της παγκόσμιας εξουσίας γνωρίζουν πολύ καλά τι καταστρέφει τον άνθρωπο και τι τον καθιστά ανίκανο να αντιληφθεί την πραγματικότητα: ό,τι οι διάφορες θρησκείες αποκαλούν αμαρτία ή ανηθικότητα. Δεν υπάρχει τίποτα ανώτερο από την Ηθική και η Ηθική όλων των θρησκειών είναι πάνω κάτω η ίδια. Η Ηθική δεν είναι κάτι σελίδες από προστάγματα στα οποία ο άνθρωπος πρέπει να προσαρμοστεί. Η Ηθική είναι ο έμφυτος στον Άνθρωπο Κώδικας της Δημιουργίας, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο ο κάθε άνθρωπος πρέπει να λειτουργεί. Όσοι υποτιμούν την Ηθική ή δεν την αντιλαμβάνονται ως το μόνο κριτήριο για όλα είναι είτε αποπλανημένα άτομα και χαμένα κορμιά είτε εγκληματίες και μισάνθρωποι που εκπροσωπούν τους κύκλους της παγκόσμιας εξουσίας. Το πρώτο πράγμα που επιβάλλει η Ηθική σ' ένα θεοσεβούμενο άτομο είναι ο συνεχής αυτοέλεγχος, η απόρριψη του εγωϊσμού κι η διόρθωση του στραβού 'εγώ' με βάση τις μεγάλες ηθικές αρχές κι αξίες.

 

Όταν κάποιος αποτυγχάνει να κάνει μια ειλικρινή αυτοκριτική, όταν κάποιος έχει γίνει ανίκανος να μεταμεληθεί, να μετανοήσει και να απορρίψει το στραβό παρελθόν του, όταν κάποιος δεν μπορεί να κλάψει γοερά για τις αμαρτίες του και να μην τις ξανακάνει, τότε αυτόματα είναι ένα ενεργούμενο των κύκλων της παγκόσμιας εξουσίας, δηλαδή άθελά του παίζει το παιχνίδι τους.

 

Όποιος άνθρωπος λοιπόν δει τον κόσμο σαν κάτι το 'φυσιολογικό', σαν μια ζούγκλα αγρίων θηρίων που το καθένα μάχεται για τα συμφέροντά του, αυτός ο άνθρωπος καταλήγει στον πάτο της Κόλασης, αφού πρώτα την ζήσει πάνω στην επιφάνεια της Γης. Δεν υπάρχει κανένα συμφέρον για κανένα άνθρωπο, για καμμιά κοινωνία, και για κανένα κράτος. Όλα όσα αποκαλούνται 'συμφέροντα' είναι κακουργήματα, διαστροφές, ανομίες και ανηθικότητες που επιτελούνται με βάση αμειγώς εγωϊστικά κριτήρια. Όλα τα συμφέροντα καταλήγουν σε ένα μόνο σημείο: στον πάτο της Κόλασης.

 

Αυτή η ζωή είναι ένας συνεχής διαγωνισμός τον οποίο όλοι οι άνθρωποι περνάνε με σκοπό να κερδίσουν την αιώνια ζωή. Το μόνο συμφέρον που πραγματικά έχουν όλοιοι άνθρωποι είναι, όπως είπε ο Ιησούς, να κερδίσουν την ψυχή τους. Όλα τα άλλα είναι για σβύσιμο. Ένας άνθρωπος χωρίς ηθικές αξίες είναι ένα βρωμερό ζώο καταδικασμένο να ζει με φοβίες, με ανομία, με τρομερή βρωμιά και είτε το καταλαβαίνει είτε όχι η ζωή του είναι ένας αηδιαστικός βούρκος όσα πλούτη κι αν ο ίδιος διαθέτει. Αν γυρίσεις πραγματικά τον κόσμο, ταξιδεύοντας – όχι βέβαια με οργανωμένες εκδρομές σαν τις πιο άθλιες κυρα-Κατίνες – σε μακρινά μέρη, όπου οι άνθρωποι διατηρούν ακόμη την αυθεντικότητά τους, θα το καταλάβεις: όλα τα συμφέροντα καταλήγουν σε αποτυχία, θάνατο και συμφορά. Αυτά έρχονται ως τιμωρία για τα άθλια ανθρωποειδή που νοιάζονται για το τομάρι τους κι είναι ανίκανα να αγαπήσουν τον διπλανό τους ή ακόμη και τον όποιο άλλοι τους παρουσιάζουν ως εχθρό τους.

 

Με άλλα λόγια, ούτε τις γνώσεις, ούτε την διαύγεια ενός ανθρώπου πρέπει να θαυμάζεις, αν αυτός είναι ανήθικος, εγωϊστής, ατομικιστής, φιλοτομαριστής και συμφεροντολόγος. Άνθρωποι με λιγώτερες γνώσεις κέρδισαν την ζωή αυτή κι άνθρωποι με πολλές γνώσεις και με περισσότερη αδικία, εγωϊσμό, μίσος για τον άλλο, φιλοτομαρισμό και άλλες αμαρτίες έχασαν την ζωή τους και το πληρώνουν εασεί.

 

Έπειτα, όπως ο καθένας άνθρωπος, έχω και γω τις εμπειρίες μου από την ζωή. Αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό εκείνες που εγώ επέλεξα. Αντί να χάνω την ώρα μου σε αηδίες – ψευτοδιακοπές στην Μύκονο και στην Πάρο, κάθε χρόνο ταξίδευα σε μακρινούς τόπους για να γνωρίσω από κοντά διαφορετικούς λαούς, παραδόσεις, ήθη κι έθιμα, θρησκείες και πολιτισμούς.

 

Μόνον ένα σατανικό σκουλήκι πιστεύει ότι ο δικός του πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός. Αν μια τέτοια, ανώμαλη και διεστραμμένη, άποψη επικρατεί σε μια χώρα (ως απόρροια προπαγάνδας μιας πανάθλιας τοπικής ελίτ), τότε η χώρα αυτή δικαιωματικά τιμωρείται και καταστρέφεται, επειδή η ψευτοϊστορική αυτή άποψη είναι απόρροια τρομερής ανηθικότητας, διεστραμμένου εγωκεντρισμού, κι έλλειψης γνώσης και σεβασμού προς τον άλλο – τον οποιονδήποτε άλλο.

 

Έτσι λοιπόν, ταξιδεύοντας στην Μυανμάρ και στο Περού, στη Σομαλία και στο Μεξικό, στο Ουζμπεκιστάν και στο Μάλι, στην Ινδονησία και στο Σουδάν, στο Εκουαδόρ και στο Πακιστάν, γνώρισα πολλούς ανθρώπους, είδα με ποιο πρίσμα βλέπει ο καθένας τους τον κόσμο, και κατάλαβα καλύτερα τι γίνεται τριγύρω μου. Βεβαίως δεν ήμουν τόσο ψυχανώμαλος ώστε να πάω όπως όλοι οι κρετίνοι σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων. Πήγα σε απλά χωριά και με τη βοήθεια λεξικών συνομίλησα με απλούς ανθρώπους που είναι ό,τι έχει περισσότερη αξία στον κόσμο αυτό, επειδή αυτοί είναι οι μόνοι αυθεντικοί.

 

Δεν βρήκα τίποτα πιο σιχαμερό και πιο βαρβαρικό στον κόσμο από μερικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης: Γαλλία, Αγγλία, Βέλγιο, αν κριθούν με τα μέτρα της πραγματικής αυθεντικότητας που υπάρχει σε όλες τις ηπείρους, είναι ό,τι πιο σάπιο, πιο βρώμικο, πιο απολίτιστο, πιο απάνθρωπο και πιο σατανικό υπάρχει σε όλη την Γη. Δεν πήγα ποτέ στις ΗΠΑ και στον Καναδά, επειδή θεωρώ τις εκτάσεις εκείνες τόπους τρομερών και κακουργηματικών γενοκτονιών των εντοπίων πολιτισμένων Ερυθροδέρμων από τους δυτικο-Ευρωπαίους καννίβαλους που από τον Χριστόφορο Κολόμβο κι έπειτα βούλιαξαν όλο τον κόσμο στο αίμα.

 

Έτσι λοιπόν κι επειδή όλα εδώ πληρώνονται και τίποτα δεν είναι ανώτερο από τον Νόμο της Συνέπειας, τώρα αυτές οι αισχρές χώρες, Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Καναδάς, ΗΠΑ, κι Αυστραλία, θα γίνουν στάχτη. Παρίσι, Λονδίνο, Βρυξέλλες κι άλλες πόλεις των πρώην και νυν αποικιοκρατικών χωρών θα γίνουν τόποι δίκαιης και φρικτής τιμωρίας. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα: αυτό θα σκέφτομαι και θα χαίρομαι απόλυτα, όταν Αφρικανοί κάψουν τον σατανο-ναό "Πάνθεον" (Pantheon) στο Παρίσι όπου έχουν καταχωνιάσει τα κουφάρια των βρωμερώτερων καθαρμάτων της θεοκατάρατης Σατανο-Γαλλίας. 

 

Μου δίνεις λοιπόν με τις ερωτήσεις σου την ευκαιρία να δω το θέμα 'μεγαλουπόλεις' διαχρονικά και να σου πω τι πιστεύω σχετικά. Θα απαντήσω πρώτα και με μεγάλη συντομία στο τελικό σου ερώτημα και μετά θα δω το θέμα διαχρονικά. Με ρωτάς:

 

- "Μπορεί κάποιος που ζει σε μια μεγαλούπολη και δεν ακολουθά αυτό τον ατελείωτο κύκλο, να σωθεί από αυτόν"?

 

Η απάντηση είναι "ναι". Αρκεί βέβαια να μην ακολουθεί 'αυτό τον ατελείωτο κύκλο', όπως λες. Εγώ θα το έλεγα αλλοιώς: 'αρκεί να μην ζει την τυπική, συνήθη ζωή των μεγαλουπόλεων'. Επίσης θα πρέπει να προετοιμάζεται για να ζήσει μέσα στην φύση ή τουλάχιστον σε μικρά χωριά και με βάση χειρωνακτικές εργασίες. Και τέλος, θα πρέπει να προϊδεάζει τον εαυτό του ότι σύντομα θα φύγει κι έτσι να είναι ικανός να φύγει την κατάλληλη στιγμή. Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή.

 

Οι μεγαλουπόλεις υπήρχαν πάντοτε μέσα στην Ιστορία – εννοείται, τηρουμένων των πληθυσμιακών αναλογιών. Πολλές μεγσλουπόλεις ξεκίνησαν με τις καλύτερες προοπτικές: ήταν κέντρα πίστης, γνώσης, επιστήμης, τέχνης, πολιτισμού και συσσώρευσης πλούτου κι εξουσίας: από την Νινευή και την Βαβυλώνα μέχρι τις Θήβες της Αιγύπτου και την Περσέπολη. Υπάρχει όμως ένας μακρύς κατάλογος μεγαλουπόλεων που από κέντρα πολιτισμού και ακμής μετατρέπονταν σε κέντρα διαφθοράς και παρακμής: Έφεσος, Δαμασκός, Ρώμη, Αντιόχεια, Αλεξάνδρεια, Κτησιφώνα, Νέα Ρώμη, Βαγδάτη, Ισπαχάν, Δελχί.

 

Ξέρεις ποτέ ένα μικρό χωριό που να γνώρισε ... παρακμή;

 

Παρακμή είναι ένα φαινόμενο που ξεκινάει από μεγαλουπόλεις και διαδίδεται σε όλη την χώρα. Τότε, προϊόντος του χρόνου, η παρακμασμένη χώρα διαλύεται. Αλλά τα μικρά κύτταρα / τμήματα της χώρας, αυτά που είναι κοντά στην φύση, τα χωριά δεν παρακμάζουν. Και σ' αυτά στηρίζεται η κάθε νέα αρχή.

 

Τα χωριά μπορεί να καταστραφούν από στρατιές που επελαύνουν, μπορεί να εγκαταλειφθούν για κάποιο φυσικό λόγο, αλλά δεν 'παρακμάζουν'. Η ζωή εκεί συνεχίζεται αναλλοίωτη ή τερματίζεται.

 

Αντίθετα, η ζωή στις μεγαλουπόλεις αλλοιώνεται κι η αλλοίωση φέρνει την παρακμή.

 

Υπάρχει μια εξαιρετική ταινία που θα ανεβάσω στα σάιτς που έχω λογαριασμούς κα θα σχολιάσω εκτεταμένα στο μπλογκ μου. Είναι μια ταινία που θα πρέπει να δεις γιατί αυτό το θέμα περιγράφεται εξαιρετικά σε όλο το μήκος της ταινίας. Ο τίτλος είναι: Εκείνος και Εκείνη (1967) με την Τζένη Καρέζη και τον Φαίδωνα Γεωργίτση. Ήταν μια από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες, αν όχι η καλύτερη από όλες. Εντελώς πρωτοποριακή και κυριολεκτικά προφητική για τον σημερινό κόσμο προβλήθηκε πριν από 53 χρόνια! Κανένας δεν την πρόσεξε τότε στις σωστές διαστάσεις της. Κι όμως! Έδειχνε από τότε το τι ερχόταν – σε παγκόσμιο επίπεδο.

 

Το γιατί όλες οι μεγαλουπόλεις είναι πάντοτε προκαταδικασμένες είναι απλό να καταλάβει κανείς: είναι όλες παρά φύσιν – όσο κι αν αρχικά γίνεται προσπάθεια να κρυφθεί αυτό. Κακά τα ψέμματα όμως! Τα φαινόμενα απατούν. Για ποιο λόγο είναι οι μεγαλουπόλεις παρά φύσιν; Αυτό είναι εύκολο να αντιληφθούμε: αποτελούν απομάκρυνση του ανθρώπου από την φύση ή, ακόμη χειρότερα σε ορισμένες περιπτώσεις, ολοσχερή αποκοπή του ανθρώπου από την φύση. Αυτό χαρακτηρίζει κατ' εξοχήν τις μεγαλουπόλεις των τελευταίων αιώνων.

 

Αλλά ο Άνθρωπος δημιουργήθηκε για να ζει στην φύση. Κάθε τι το διαφορετικό είναι, όπως η ίδια η έκφραση ορίζει, .... 'παρά φύσιν'. Να στο πω και διαφορετικά: ξέρεις εσύ κάποια θρησκεία που να κηρύχθηκε σε μεγαλούπολη; Δεν γίνεται κάτι τέτοιο! Θα ήταν σκέτος σατανισμός. Ο Ιησούς περιπλανιόταν. Όταν μπήκε σε μια κάπως μεγάλη πόλη (Ιεροσόλυμα), εκεί τον σταυρώσαν. Ο Μωάμεθ ζούσε σε ένα μικρό χωριό: αυτό ήταν η Μέκκα της εποχής του. Ούτε 5000 κατοίκους δεν είχε.

 

Το άκρως αντίθετο συνήθως συμβαίνει. Για να κηρυχθεί μια θρησκεία, ο ιδρυτής της και οι οπαδοί και πιστοί του φεύγουν από μια μεγάλη χώρα ή μεγάλη πόλη. Την εγκαταλείπουν! Ο Μωϋσής θεωρείται ως ο ιδρυτής της αρχαίας εβραϊκής θρησκείας. Όμως η αποκάλυψη, η φλεγόμενη βάτος, κι οι δυο πλάκες με τις Δέκα Εντολές δεν του δόθηκαν στην Αίγυπτο αλλά στην ερημιά του Σινά. Ο Αβραάμ έφυγε από την Ουρ, μεγάλη πόλη της Νότιας Μεσοποταμίας, για να διατηρήσει την καθαρότητα της πίστης του στον Ένα Θεό. Κι ο Νώε κατεσκεύασε ένα πελώριο πλωτό μέσο για να πλέει μακριά από τις πόλεις που βούλιαξαν στον Κατακλυσμό, όταν άνοιξε το Στερέωμα κι έπεσαν απίστευτοι υδάτινοι όγκοι πάνω στην επιφάνεια της Γης. Κι ο Ζωροάστρης κήρυξε στο ιρανικό οροπέδιο, όταν δεν υπήρχε εκεί καμμιά πόλη μεγάλη σαν την Νινευή, την Ασσυρία ή την Βαβυλώνα.  

 

Όλες οι αρχαίες θρησκείες κηρύχθηκαν ως δόγματα και ως λατρεία όταν οι άνθρωποι ζούσαν σε μικρά οικιστικά σύνολα: Σουμέρ, Ακκάδ, Αίγυπτος, Βαβυλώνα, Ασσυρία. Μιλάμε για 4η προχριστιανική χιλιετία ή το πρώτο μισό της 3 ης προχριστιανικής χιλιετίας.

 

Στις μέρες μας, οι μεγαλουπόλεις είναι ένα μέσο εξόντωσης του μεγαλύτερου τμήματος της ανθρωπότητας. Γι' αυτό από δω και πέντε αιώνες διαδόθηκαν τάσεις, τρόποι ζωής, κοσμοαντιλήψεις, θεωρίες, ιδεολογίες που συνεχώς επιτείνουν την αστυφιλία και τον υδροκεφαλισμό. Παγκοσμιοποίηση θα ήταν σχεδόν ανέφικτη αν οι αστικοί πληθυσμοί αποτελούσαν επί του γενικού συνόλου των ανθρώπων ποσοστό τόσο χαμηλό όσο πριν από 100 χρόνια.

 

Σήμερα ο κόσμος πανικοβάλλεται από την οργανωμένη διασπορά ψευδών ειδήσεων σχετικά με τον κορωναϊό – μια περιθωριακή υπόθεση που χρησιμοποιείται από ορισμένους κύκλους της παγκόσμιας εξουσίας μόνον ως δοκιμαστικό για να καταγραφούν οι αντιδράσεις του κόσμου στην περίπτωση αυτή. Είναι ένα μοντέλο για το πως θα επιβληθεί στο εγγύς μέλλον μια αποτρόπαια δικτατορία που θα περιλαμβάνει απαγόρευση κυκλοφορίας, ρομπότ αστυνομικούς που θα σκοτώνουν αυτόματα, δρόνους παρακολούθησης και πολλά άλλα κατασταλτικά μέσα. Η απαγόρευση του καρναβαλιού της Πάτρας στην Ελλάδα είναι ένα δείγμα του τι θέλουν να μελετήσουν και γιατί πανικοβάλλουν εξεπίτηδες τον κόσμο.

 

Αλλά όλα αυτά θα εφαρμοστούν κυρίως στις μεγαλουπόλεις και τις πόλεις άνω των 100000 κατοίκων. Σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου θα είναι αδύνατο να εφαρμοστούν παραπέρα. Γιατί; Γιατί η διασπορά του πληθυσμού στις αγροτικές περιοχές είναι ακόμη μεγάλη και τα χωριά πολλά και μικρά. Γι' αυτό όσοι νοήμονες ζουν σήμερα σε μεγαλουπόλεις πρέπει να ετοιμασθούν να ζήσουν σε μικρά χωριά. Οι επιδημίες κι ο βιολογικός πόλεμος θα θερίσουν κυρίως πληθυσμούς μεγαλουπόλεων. Είναι κι αυτό μια μορφή υβριδικού πολέμου.

 

Πέσμου για παράδειγμα: Τι θα είναι η Γαλλία αν Παρίσι, Μασσαλία, Λυών, Στρασβούργο κι Ορλεάνη χάσουν το 75% του πληθυσμού τους; Τι θα είναι η Αγγλία αν Λονδίνο, Μάντσεστερ, Λίντς, Μπέρμινγχαμ και Πλύμουθ χάσουν το 75% του πληθυσμού τους; Για την συγκεντρωτική Ρωσσία, αν αυτό συμβεί μόνον σε Μόσχα και Πετρούπολη, θα σημαίνει άμεσο τέλος και διάλυση της χώρας σε 10-15 κομμάτια.

Αλλά η Γερμανία θα τα καταφέρει καλύτερα, επειδή πραγματικά μεγάλες πόλεις είναι μόνον το Βερολίνο, το Αμβούργο και το Μόναχο.

 

Ανάστροφα όμως, αν η Κένυα δει το Ναϊρόμπι και την Μομπάσα να χάσουν το 75% του πληθυσμού, αυτό δεν θα είναι κανένα πρόβλημα, γιατί οι επαρχίες είναι μακριά, η χώρα δεν ήταν ποτέ συγκεντρωτική, διαφορετικά έθνη κατοικούν τις διάφορες επαρχίες, κι η αγροτική ζωή που επικρατεί στο μέγιστο τμήμα της χώρας κάνει την μετάβαση στην πρωτεύουσα αχρείαστη για τον μεγαλύτερο πληθυσμό και εφ' όρου ζωής.

 

Να γιατί δεν υπάρχει 'πρόοδος' και γιατί η Ελλάδα του 1935 ήταν πολύ καλύτερη από την σάπια Ελλάδα του 1974-2009: πόσοι άνθρωποι στην Καλαμπάκα ή στην Άρτα είχαν πραγματικά ανάγκη να πάνε και πήγαν στην Αθήνα το 1935; Ελάχιστοι! Αλλά μετά το θεοκατάρατο 1974, η μισή Ελλάδα συγκεντρώθηκε στο λεκανοπέδιο – κάτι που από μόνο του είναι εθνική συμφορά.

 

Στις ΗΠΑ έχουν εδώ και πάνω από 15-20 χρόνια έχουν χωριστεί από την εξουσία ζώνες τάξης και ζώνες χάους. Με το που θα δοθεί το σύνθημα και θα ξεσπάσει ο βιολογικός πόλεμος, η αμερικανική ελίτ, η διοίκηση κι οι δυνάμεις ασφαλείας θα μεταφερθούν στις ζώνες τάξης (με απέραντες υπόγειες πόλεις και συσσωρευμένα – αποθηκευμένα τα απαραίτητα προς επιβίωση ενός μικρού αριθμού μερικών εκατομμυρίων της αμερικανικής ελίτ) κι οι φουκαράδες των σημερινών μεγαλουπόλεων θα την πάθουν σαν αρουραίοι μέσα σε φλεγόμενο τάνκερ.

 

Η σύσταση γκανγκστερικών ομάδων και η διαμόρφωση μικρών τοπικών εξουσιών που θα λυμαίνονται τα πάντα για να επιζήσουν μέσα στις άναρχες μεγαλουπόλεις, όταν δεν θα υπάρχουν ηλεκτρισμός και νερό, θα σημάνει επιπλέον εξολόθρευση τεράστιου αριθμού άχρηστων ανθρώπων στις ζώνες χάους. Αυτοί είναι οι βλάκες που είχαν πάρει στα σοβαρά στον μοντέρνο τρόπο ζωής και τις ευκολίες του. Τα στερνά τους θα τους κάνουν να μετανοήσουν για την ζωή τους που θα τους βγει όλη ξυνή από την μύτη. Όταν πληθυσμοί από τις ζώνες χάους φτάνουν στα συρματοπλέγματα μιας ζώνης τάξης, θα θεωρούνται 'ζόμπι' και θα εκτελούνται αμέσως.  

 

Η Ελλάδα είναι επίσης ένα δοκιμαστικό – με τους λαθρομετανάστες. Μόνο βλάκες ψευτο-πατριώτες φαντάζονται ότι το τι συμβαίνει αυτές τις μέρες είναι 'απόφαση' του Ερντογάν ή έκφραση της 'ανθελληνικής πολιτικής της Τουρκίας'. Αυτά τα ζωντόβολα που πιστεύουν τέτοιες αηδίες θα ξεπαστρεφτούν πολύ γρήγορα. Ξέρεις πόσο εύκολο θα ήταν στον Ερντογάν να αδειάσει 200000 λαθρομετανάστες σε μια μόνον μέρα; Αύριο, ας πούμε! Γιατί δεν το κάνει; Γιατί δεν έχει πάρει τέτοια εντολή. Από ποιούς; Από αυτούς που κανονίζουν τι συμβαίνει και στην Τουρκία και στην Ελλάδα και αλλού. Από αυτούς που διατάζουν τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, τον Μητσοτάκη, κι όλα τα άλλα τιποτένια σκουπίδια της ελληνικής πολιτικής ζωής – όλους αυτούς τους κρετίνους που νομίζουν ότι οι δυτικοί συμβουλάτορές τους είναι φίλοι και σύμμαχοι. Αυτοί λοιπόν οι μυστικοί άρχοντες της Δύσης μελετούν τώρα τις αντιδράσεις του ελληνικού κράτους. Και όταν θα έρθει η ώρα, θα ξέρουν τι δόση να αποδεσμεύσουν από Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο, Λιβύη, Αίγυπτο και, φυσικά, Τουρκία. Τότε θα γίνει το έλα να δεις!

 

Το τσουνάμι που έρχεται από την Αφρική κατά της Ευρώπης είναι ασυλλήπτων διαστάσεων. Κανένας στρατός δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει. Μπορεί σήμερα να φαίνεται καλύτερο να ζει κάποιος στην Κολωνία ή στην Λειψία παρά στο Δοξάτο της Δράμας ή σε κάποια χωριά έξω από τα Σιάτιστα, αλλά όταν φτάσουν τα μιλιούνια που ετοιμάζονται, τότε στις ευρωπαϊκές πόλεις θα επικρατήσει χάος αλλά σε χωριά των Βαλκανίων η ζωή θα είναι πιο εύκολη. Δεν θέλω να πω ότι δεν θα υπάρχουν προβλήματα. Οι άνθρωποι θα πρέπει κάθε τόσο να σκοτώνουν τους επιτιθέμενους για να προφυλάξουν τους εαυτούς τους, τις φαμίλιες τους, τα σπίτια τους και τους αγρούς τους. Αλλά αυτό είναι ένα 'τίποτα' μπροστά στο τι θα γίνει στις μεγαλουπόλεις και στις πόλεις. Και ακόμη και στα νησιά, τα ορεινά και τα πιο δύσβατα μέρη θα είναι πάντοτε προτιμώτερα από τα παράλια.

 

Τώρα, τι πρακτικές οδηγίες πρέπει να ακολουθήσει στην καθημερινή ζωή του κάποιος που ζει σε μια μεγαλούπολη, αυτό είναι απλό. Πρέπει να εξοικειωθεί με τον τρόπο ζωής σε χωριό.

 

Πρέπει να έχει βασικές γνώσεις για τεχνικά ζητήματα (ηλεκτρικά, υδραυλικά, οικοδομές, επιδιορθώσεις σε έπιπλα, παπούτσια και ρούχα).

 

Πρέπει να ξέρει να γδέρνει ζώα και να κόβει τμήματά τους, ή επίσης να παστώνει.

 

Πρέπει να ξέρει από καλλιέργειες κι αγροτική ζωή (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία).

 

Πρέπει να εξοικειωθεί με επιβίωση μέσα στη φύση.

 

Πρέπει να ξέρει πολεμικές τέχνες.

 

Πρέπει να επεξαρτηθεί από την σύγχρονη καταναλωτική ζωή: ποτέ κονσέρβες, ποτέ φαστφουντάδικα, ποτέ αναψυκτικά, ποτέ παγωτά, ποτέ ψώνια από το σούπερ μάρκετ – και αλκοόλ με το μέτρο.

 

Πρέπει να επιβάλλει στον εαυτό του δραστική μείωση της διατροφής και να ακολουθήσει ένα υγιεινό διαιτολόγιο βασισμένο καθημερινά σε όσπρια (35%), λαχανικά (35%), δημητριακά (10%), ξηρούς καρπούς (10%) και φρούτα (10%) – αφήνοντας ψάρια, κοτόπουλα, κυνήγια και κρέατα, όλα μαζί, για 36 φορές τον χρόνο (δηλαδή ένα από τα δύο γεύματα της μέρας – κάτι που σημαίνει μόνον 5% των κατ' έτος γευμάτων). Καθόλου ζάχαρη, ελάχιστο αλάτι.

 

Πρέπει να εξοικειωθεί σε διήμερες νηστείες (μόνον νερό).

 

Πρέπει να ξεχάσει το Ιντερνέτ, το κινητό, τα βιβλία, τις ιδεολογίες και τις θεωρίες και να εξοικειωθεί με πρακτικά πράγματα (όσα προανέφερα). Οι αρλούμπες περί δημοκρατίας, περί σοσιαλισμού, περί κομμουνισμού και περί εθνικομπλοσεβικισμού θα τραβήξουν όσους τα πιστεύουν στον πάτο του υπονόμου για τάφο.

 

Τα ξαναλέμε!

 

 

 

orientalgreeks.blogspot.com