Τρόμος!…

…ως λοστρόμος!  🙂

 

Όσοι χρησιμοποιούν τη λέξη «τρόμος» ελαφράι τήι καρδίαι (πχ αποκαλώντας κάποιον «τρομοκράτη»), απλά κακοποιούν την Ελληνική γλώσσα. Ο τρόμος είναι τρίς χειρότερος από τον απλό φόβο καί τον δείμο (εκ του: «δέος» – αυτό που αισθάνεσαι, πχ βλέποντας μιά έκλειψη Ηλίου). Βέβαια, η συνήθεια έχει επικρατήσει· καί συνεπώς, συνηθίσαμε ν’ αποκαλούμε «τρομοκράτες» τους …τρομοκράτες – αντί φέρ’ ειπείν να κάνουμε λογοπαίγνιο, αποκαλώντας τους «δειμοκράτες». (Μιά που ΟΛΟΙ τους είναι κρατικοδίαιτοι – αν όχι απ’ το ψευτο-Ρωμαίϊκο, αποτελώντας το παρακράτος του, οπωσδήποτε από άλλα γκουβέρνα, αλλοδαπά. Καί σαφώς… δ/η/ειμοκρατικά! Βέεεεεβαιααααα!!!!…)

 

α. Μακρέμβολον

i. Εκτός ( ; ) θέματος – 1

Λοιπόν, τί είναι ένας μυστικοσύμβουλος;

Ένας μυστικοσύμβουλος είναι κάποιος, που ναί μέν δεν ασκεί εξουσία, αλλά συμβουλεύει μυστικά τον ηγεμόνα. Πράγμα που σημαίνει πως ασκεί εξουσία -έστω- εμμέσως... γι’ αυτό πολλοί μπερδεύουν τον μυστικοσύμβουλο μ’ έναν πραγματικό ηγεμόνα, που δεν φαίνεται· που δρά παρασκηνιακώς. Πώς λέμε γιά τις (νομίζω δεκατρείς) φαμίλιες που εξουσιάζουν τον πλανήτη μας απ’ τα παρασκήνια; έ, αυτό. Ωστόσο, γιά το συγκεκριμένο μπέρδεμα είναι υπεύθυνοι κι οι ίδιοι οι μυστικοσύμβουλοι, διότι δεν υφίσταται ηγεμόνας οποιασδήποτε μορφής, χωρίς τέτοιους. Ποτέ δεν υφίστατο – απ’ την εποχή των φαραώ ακόμη.

Εν πάσει περιπτώσει, άλλο ο Μακιαβέλλι, κι άλλο ο Κίσσινγκερ – να εξηγούμεθα, περί του τί ακριβώς εννοώ.

Όμως, οι μυστικοσύμβουλοι χρειάζονται καί σ’ άλλες δραστηριότητες. Πρό καιρού, είχα αγοράσει ένα ντιβιντί κινουμένων σχεδίων γιά τα παιδιά μου (ετούτο εδώ), με θέμα την Ατλαντίδα (τί άλλο;!  🙂  ). Στο οποίο μου έκανε τρομερή εντύπωση το μέγιστο σύνολο των (μυστικο)»συμβούλων», που παρήλαυνε μετά τους τίτλους τέλους της ταινίας. Καμιά τετρακοσαριά νοματαίοι, ίσως καί παραπάνω! Συζητώντας, λοιπόν, το θέμα με μιά απ’ τις εξυπνότερες Ελληνίδες που κυκλοφορούν, αυτή μ’ επέπληξε γιά την ελαφράς μορφής επιπολαιότητά μου! «- Σύνελθε, άνθρωπέ μου!», ανεφώνησεν. «Τί ‘σύμβουλοι’ καί μ@λακίες! Μέντιουμ είναι όλοι αυτοί, καί ο σεναριογράφος απλά έβγαλε το κοινό σύνολο των περιγραφών τους!»

 

ii. Εκτός ( ; ) θέματος – 2

Ερώτηση…

…κι απάντηση.

Μαζί.

Ερωταπόκριση.

Είναι μιά φόρμα, που χρησιμοποιείται κατά κόρον στη μουσική. Στα μπλούζ, στα ρεμπέτικα (διά της επαναλήψεως των στίχων σε σχήμα συνήθως 1-2 καί 2-1, αλλά καί 1-1 / 2-2, βλέπε: «Η τύχη του το έφερε να κλέψ’ ένα σακκάκι«), στο «Ντιρλαντά», στο ψάλσιμο (αριστερό καί δεξιό ψαλτήρι), στους χορούς της αρχαίας τραγωδίας…

…ακόμη καί στον εθνικό ύμνο της γερμανίτσας. (Ηχητικώς πως: τά-τί / ράπαπαμ!, τί-τά / ράπαπαμ!)

Έ! Έχομεν καί μουσικήν παιδείαν, πώς να το κάνουμε;! Να μην θεωρηθούμε απαίδευτοι, σαν τον Θεμιστοκλή! (Αναφέρομαι στο περιστατικό, που ο Θεμιστοκλής υπέβαλε ποίημά του σε ποιητικό διαγωνισμό, αλλά δεν ήξερε να το παίξει με την κιθάρα – κι οι κριτές του την είπαν.)

Το θέμα είναι, ν’ αναρωτηθούμε… αν, σε πειραματική, «παράφωνη» μουσική, με στριγγλιές ξέρω ‘γώ, μπορεί να υπάρξει σχήμα ερωταπόκρισης.

 

iii. Εκτός ( ; ) θέματος – 3

Θέλω να ρωτήσω, τώρα, πόσο πετρέλαιο κρύβει στα σπλάχνα του το Αιγαίο· ή τζάμπα κόπος, επειδή το ξέρουν ήδη οι «ειδικοί»;… οπότε, να ψάξω λίγο στο ιντερνέτι, να μου λυθεί η απορία.

 

iv. Εκτός ( ; ) θέματος – 4

Όμως, θέλω καί να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους οικείους των νεκρών του σεισμού, που έγινε έξω απ’ τη Σάμο. Πρωτίστως στους Έλληνες, βέβαια – αλλ’ ακόμη καί στους Τουρκο-Σμυρνιούς… προσθέτοντας, όμως, ότι το κάρμα δεν ξεχνάει, καί χτυπάει ακόμη καί μετά από 98 χρόνια! Ό,τι κάνεις (ή δεν κάνεις), το λούζεσαι, λεβέντες μου!…

Κι επειδή εμένα ο νούς μου είν’ αληταριό, κι όλο θα δραπετεύει, αλήθεια… γιατί το 1922 οι τουρκαλάδες κάψανε ειδικά την Αγία Φωτεινή, αλλ’ αφήσανε αλώβητες κάποιες άλλες εκκλησίες; (Αν δεν κάνω λάθος, κάψανε 46, κι αφήσανε τρείς. Βέβαια, αργότερα τις απείραχτες εκκλησίες τις μετατρέψανε σε τζαμιά, αν πάλι δεν με προδίδει η μνήμη μου.)

 

β. Συμφωνία σε Τρόμο Μείζονα

i. Το Αιγαίο ανήκει στα πετρέλαιά του!

Ώστε ο «Καπετάν-Άρης», το Ορούτς Ρεΐς, ψάχνει γιά πετρέλαιο, έ;

Μπορεί.

Εάν, όμως, ψάχνει (έστω, παράλληλα – καί) γιά τίποτ’ άλλο;…

«- Σαν τί άλλο, ρέ Εργοδότη;»

Κοιτάχτε… το πετρέλαιο, καθώς καί το φυσικό αέριο, βρίσκονται σε κοιλότητες εντός της Γής, σε διάφορα βάθη. Μάλιστα, τώρα τελευταία φαίνεται πως όλη η επιφάνεια του πλανήτη μας κολυμπάει επάνω σε μιά θάλασσα πετρελαίου· άρα, όπου καί να τρυπήσεις, στο κάστρο του Δράκουλα στα Καρπάθια, ή στο Τιμπουκτού, ή στη νήσο Βόρνεο με τους ανθρωποφάγους, ή στο καζίνο Πάρνηθας ξέρω ‘γώ, θα βρείς οπωσδήποτε.

Δεν γνωρίζω, βέβαια, αν αυτό είναι καλό… διότι, αν είναι έτσι (δηλαδή, αν όλος ο πλανήτης έχει πετρέλαιο από κάτω απ’ την επιφάνειά του), συμπεραίνω πως το στρώμα πετρελαίου υπάρχει, γιά να επενεργεί σαν αμορτισσέρ (αντικραδασμικός μηχανισμός, Ελληνιστί). Οπότε, αφαιρώντας το, είναι σα ν’ αφαιρούμε το αρθρικό υγρό από το γόνατο κάποιου – με όποιες άσχημες συνέπειες έχει αυτό. Τέλος πάντων, δεν γνωρίζω. Το θέμα μας, όμως, δεν είναι το πού βρίσκεται. Αλλά το ότι οι κοιλότητες του πετρελαίου ανιχνεύονται με πολλούς τρόπους:

  • Με την κλασική Γεωλογία (σύγκλινα, αντίκλινα, γεωλογικά στρώματα, κτλ κτλ).
  • Με φασματοσκοπία από δορυφόρους.
  • Με ηχοβολισμό.
  • Με το Χάαρπ. (Ναίναίναί!!!)
  • Κτλ, που δεν έχω κάν ακουστά, ή δεν υποψιάζομαι κάν.

Απ’ αυτές τις μεθόδους, ηχοβολισμό χρησιμοποιεί το Ορούτς Ρεΐς, καί το ίδιο κάνουν καί τα υποβρύχια· τα οποία ανιχνεύουν το γεωλογικό τοπίο του βυθού, ώστε να κινούνται ελεύθερα καί να μή στουκάρουν στα βράχια. (Κάθε υποβρύχιος στόλος διαθέτει λεπτομερείς χάρτες του βυθού των περιοχών που κινείται.)

Όμως, θα ρωτούσε κανείς… εφ’ όσον τα κοιτάσματα πετρελαίου βρίσκονται με τις άλλες μεθόδους (καί ειδικά τα Ελληνικά πετρέλαια, που …«δεν υπάρχουν» κατ’ εσένα, καραμαλάκα ΓΑΠ, δεν περίμεναν τους δορυφόρους γιά να βρεθούν, διότι είναι γνωστά -πρώτα στους Γερμανούς- απ’ το 1925), τί χρειάζεται ο ηχοβολισμός; Κι ένας λόγος παραπάνω: αφού τα υποβρύχια, ειδικά τα ξένα (που αλωνίζουν στο Αιγαίο… – δεν ξέρω κι αν μπορούν, λόγωι θαλάσσιου βάθους στα Στενά, να περάσουν στη ζούλα στον Εύξεινο), έχουν καταψάξει κάθε σπιθαμή πάνω καί κάτω απ’ τον βυθό του Αιγαίου, τί χρειάζονται οι έρευνες του Ορούτς Ρεΐς;

Εκ τρίτου, εάν οι ξένες «Μεγάλες Δυνάμεις» ξέρουν την ύπαρξη των κοιτασμάτων πετρελαίου υπό το Αιγαίο, γιατί θ’ άφηναν τον όποιον Ερντογάν να ψάχνει, ώστε τελικά να τα πάρει γιά δικά του; Δεν μπορούσαν να τα κλέψουν εν ψυχρώι απ’ το προτεκτοράτο τους, το ψευτο-Ρωμαίϊκο; Μιά χαρά μπορούσαν – καί μπορούν. Ποιός θ’ αντιδρούσε;

 

Κάναμε τις καλές ερωτήσεις μας, οπότε λογικά αυτές θα μας δώσουν τις αντίστοιχες καλές απαντήσεις!

Πάμε, λοιπόν.

 

ii. Ηχοβολισμοί καί σεισμοί

Κατ’ αρχήν, πολλοί θ’ αρχίσετε να υποψιάζεστε (απ’ τη φορά της κουβέντας) ότι οι ηχοβολισμοί του Ορούτς Ρεΐς προκάλεσαν τον φονικό σεισμό της Σάμου. Ναί, είν’ αλήθεια ότι κάποιοι σεισμοί έχουν τεχνητά αίτια· ειδικά οι σεισμοί, που προξενούνται από το σατανικό Χάαρπ. Αυτούς τους καταλαβαίνεις από το διεστραμμένο χιούμορ των χειριστών του: όλο είναι μεγέθους 6.2 Ρίχτερ (6.18 γιά την ακρίβεια), κι όλο το εστιακό τους βάθος βρίσκεται στα 7.2 χιλιόμετρα! Κάντε στατιστική, καί θα διαπιστώσετε πως η συνεχής επανάληψη αυτών των χαρακτηριστικών ΔΕΝ είναι σύμπτωση.

Βέβαια, δεν πρόκειται ακριβώς γιά χιούμορ (ώστε να σπάσουν πλάκα με το αν θα τους πάρει χαμπάρι το πόπολο, που όντως κοιμάται όρθιο), διότι κάποιοι συγκεκριμένοι «ματριξιανοί» αριθμοί (μόνοι τους, ή σε συνδυασμούς) ανοίγουν πύλες… αλλά ας τ’ αφήσουμε αυτό. Καί μακριά μας πάει, καί δεν θέλω να μιλήσω δημοσίως.

Ωστόσο, ο σεισμός της Σάμου δεν προήλθε από τον «Καπετάν Άρη», καί σας το υπογράφω αυτό. (Δεν έχει τόση δύναμη το λεγάμενο παπόριον.) Ούτε από το Χάαρπ προήλθε, καί σας το υπογράφω κι αυτό.

«- Γιατί, ρέ Εργοδότη;»

Επειδή τα δυτικώς του Ατλαντικού (προσωρινά) συνεταιράκια των τουρκαλάδων δεν θα κάναν τέτοιο χουνέρι με το Χάαρπ, ενόσωι ο «Καπετάν-Άρης» αλωνίζει στο Αιγαίο. Καί τούτο, με τη σειρά του, οφείλεται στο ότι το Ορούτς Ρεΐς έχει ηχοβολιστικά όργανα απείρως ακριβέστερα ενός πολεμικού υποβρυχίου, άρα όντως χρειάζεται αυτό· καί δή, να ψάχνει απερίσπαστο.

 

Συνοψίζω τα μέχρι στιγμής:

  • Ο στόχος των ερευνών του «Καπετάν Άρη» ΔΕΝ είναι το πετρέλαιο. Τα πετρέλαια του Αιγαίου είναι γνωστά εδώ κι έναν αιώνα, καί οι «Μεγάλοι» μπορούν να τ’ «απαλλοτριώσουν» ανά πάσα στιγμή, χωρίς να ρωτάνε τα γκουβέρνα των προτεκτοράτων τους.

Εάν δεν το κάνανε μέχρι σήμερα, είναι:

(α) επειδή δεν θέλουν να ξοδεύουν πετρελαϊκά αποθέματα στο κουτουρού, καί

(β) επειδή θέλουν να έχουν τον πλήρη έλεγχο στη διαμόρφωση των διεθνών τιμών του πετρελαίου καί των προϊόντων του.

Μ’ άλλα λόγια, η ώρα των πετρελαίων της Ελλάδας θα έρθει, όταν στερέψει η Σαουδική Αραβία. Όχι πρίν.

Νομίζω πως είναι φανερό αυτό, με το «τραινάρισμα» της φιλοδοξίας (διάβαζε: συνεχείς πωλητικάντικες ψευδείς υποσχέσεις) γιά μελλοντικές εξορύξεις των πετρελαίων της χώρας μας… οι οποίες εξορύξεις όλο ΘΑ έρθουν, κι όλο απομακρύνονται στον χρονικό ορίζοντα.

  • Επομένως, ο στόχος των ερευνών αυτών είναι κάτι άλλο.
  • Γιά την εύρεση του οποίου χρειάζονται εξειδικευμένα όργανα, διότι δεν επαρκούν τα ηχοβολιστικά όργανα πχ ενός υποβρυχίου. Όπως δεν επαρκεί ούτε ένας δορυφόρος.
  • Καί, βεβαίως, η αιτιολόγηση πως το Ορούτς Ρεΐς απλά είναι η βιτρίνα της προκλήσεως εναντίον της Ελλάδας προς πολεμικό επεισόδιο, είναι επιεικώς αστεία. Θα μπορούσε αυτή η δουλειά να γίνει με πολλούς άλλους τρόπους.

«Κάτι άλλο», λοιπόν.

Αλλά τί;

 

iii. Μυστικοσύμβουλοι

Θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε το τί ακριβώς ψάχνουν, αν πρώτα αναρωτηθούμε ποιοί το ψάχνουν· κι αυτοί δεν είναι οι τουρκαλάδες.

Έ, λοιπόν, πίσω απ’ τις έρευνες (γι’αυτό το «κάτι άλλο») του Ορούτς Ρεΐς βρίσκονται μυστικοσύμβουλοι (ηπαπαραίοι, ή …«άλλης», γνωστότατης καταγωγής). Οι οποίοι βάζουν τους τουρκαλάδες βιτρίνα, γιά να μην φαίνονται οι ίδιοι. Σας το υπογράφω κι αυτό, εκ τρίτου.

Πού το ξέρω;

Καλοί μου άνθρωποι… η δύναμη βρίσκεται στη σύνθεση!

Θυμάστε που λέγαμε πως οι σήμερα σωζόμενες πυραμίδες του Άργους δεν είναι μεμονωμένα «περιστατικά», αλλά υποσύνολα (εξαρτήματα) μιάς μεγαλύτερης «μηχανής»;

Έτσι ακριβώς καί με τον σεισμό της Σάμου: εάν τον θεωρήσετε ως μεμονωμένο περιστατικό, τότε κάνετε μέγιστο λάθος. Αυτός εντάσσεται σ’ ένα ευρύτερο σύνολο. Απόδειξη; Φέρτε στη μνήμη σας προχείρως τον επίσης μεγάλο, φονικό σεισμό της Μυτιλήνης, πρίν τρία χρόνια.

Ώστε, αν θέλετε να κάνετε σωστή δουλειά, να ψάξετε:

  • Όλους τους σεισμούς στον θαλάσσιο διάδρομο του ανατολικού Αιγαίου τα τελευταία δέκα χρόνια (ΓΑΠ / ΔΝΤ / Καστελλόριζο)· έστω, από τότε που πάτησε ο πάπας τα βρωμοπόδαρά του στη Λέσβο.
  • Την ακριβή διαδρομή του Ορούτς Ρεΐς.
  • Τις αστρονομικές καί αστρολογικές συνθήκες σε κάθε ταξίδι του. (Κάτι λέγαμε εδώ γιά τον Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Κρόνου – αν έχει σχέση.)
  • Ό,τι άλλο σχετικό σας κατέβει στη γκλάβα· διότι δεν είμαι θεός, να τα βλέπω όλα.

Κι αν όλ’ αυτά δεν βγάζουν κάποια χωρικά καί χρονικά (καί αριθμητικά) patterns, εγώ θα πάω να γίνω άμισθος υπηρέτης στο σπίτι του Κούλη! Καρα-lol!!!

Κι επειδή δεν νομίζω πως οι τουρκαλάδες είναι τόσο γατόνια, ώστε να ψάχνουν πράγματα που δεν έχουν κάν ακουστά (καί δεν τους ενδιαφέρουν, στην τελική – αυτοί ενδιαφέρονται μόνο γιά απτό καί άμεσο πλιάτσικο), καί δή με τρόπο πολυσύνθετου προσχεδιασμού, τότε…

…σίγουρα τους ωθούν «μυστικοσύμβουλοι». Που τα μπορούν αυτά τα σύνθετα Μαθηματικά.

Μή τουρκαλάδες.

 

Δυστυχώς, όμως, μην περιμένετε να κάτσω να σας τα δώσω έτοιμα τα patterns αυτά, ακόμη καί νά ‘θελα. Όταν, αγάπες μου, λέω πως δεν έχω ελεύθερο χρόνο άφθονο, όντως δεν έχω· δεν ψεύδομαι. Όθεν, περιορίζομαι στην παρατηρητική καί σκεπτική μου ταχύτητα – καί γράφω μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Τα κείμενά μου γράφονται με κλεφτοπόλεμο, ούτως ειπείν. Οπότε, αν ενδιαφέρεστε στα σοβαρά, πλακωθήτε στην έρευνα καί τους υπολογισμούς εσείς οι ίδιοι! (Πιθανολογώ πως θα βρήτε κι έτοιμο υλικό -εάν είναι διαθέσιμο παραέξω, εννοείται- από την ομάδα ΒΑΝ, της πειραματικής προγνώσεως σεισμών. Τί στην ευχή;! Φυσικοί είναι· δεν τους κόβει να διαπιστώσουν γεωμετρικά μοτίβα απάνω στον χάρτη; )

«- Καί τί θα κερδίσουμε, αν κάνουμε τόσο κόπο;»

Δεν ξέρω· ίσως τον τρόπο ν’ αντιμετωπίσετε την κατάσταση… να την αντιστρέψετε! Προς όφελος των μελλοντικών γενεών Ελλήνων – των παιδιών σας!

Όντως, δεν υπάρχει καμμία εγγύηση ότι θα έχετε κάποιο όφελος, ξοδεύοντας τον χρόνο σας σε αναζήτηση patterns· αλλά, ο μόνος σίγουρα χαμένος πόλεμος είναι αυτός, που δεν έδωσες ποτέ.

 

Ά! Επίσης, όλ’ αυτά τα ψαξίματα πιθανώτατα θα σας βγάλουν κι ένα είδος τελετουργίας. Ή τελετουργιών. Όπως (μαύρη, κατασκότεινη) τελετουργία ήταν καί το κάψιμο της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη. (Ευχαριστούμε τη Γραμματέψ μας γιά την επισήμανση!)

 

γ. Μεγαλύτερο απ’ όσο μπορούν να χειριστούν

i. Ένας μύθος σαν πραγματικότητα

Κάποτε, πολύ κάποτε, υπήρχε μιά άλλη Ελλάδα στην περιοχή μας. Όχι πολύ διαφορετική από τη σημερινή, αλλά μ’ άλλες ξηρές καί θάλασσες.

Η Ελλάδα εκείνη είχε κι άλλους Έλληνες. Δεν ξέρω αν καλύτερους, ή χειρότερους απ’ τους σημερινούς στο ήθος – πάντως, στις γνώσεις σαφώς ανώτερους. Πολύ ανώτερους.

Εκείνοι, λοιπόν, οι πρόγονοι ημών, είχαν φτιάξει (ή δεχθεί από κάπου έτοιμη, δεν ξέρω) μιά Σύνδεση με το Σύμπαν· έστω, με το Ηλιακό μας Σύστημα. Μηχανή ήταν; γεωδιαμόρφωση ήταν; σύνολο μηχανημάτων ήταν; δεν γνωρίζω να σας πω. Ωστόσο, προϊόντος του χρόνου, είτε οι πρόγονοι τό ‘ριξαν στον χαβαλέ, είτε (γιά κάποιους λόγους) άρχισαν να χάνουν τις ικανότητες χειρισμού.

 

Ο Ησίοδος μιλάει γιά τα γένη των ανθρώπων (νομίζω σαφώς περιλαμβάνει καί τις αφεντιές μας, τους Έλληνες – δεν μιλάει γενικώς καί αορίστως γιά την ανθρωπότητα), που το καθένα είναι σαφώς κατώτερο απ’ το προηγούμενό του: το χρυσό, το αργυρό, το χάλκινο, το σιδερένιο γένος.

Κι ενώι είναι φανερό ότι μιλάει γιά την -καί δή ανάστροφη, όπως στην πραγματικότητα- διαδοχή των «μεγάλων μηνών» (εποχή του Λέοντα / χρυσός, του Καρκίνου / ασήμι, του Ταύρου / χαλκός, του Κριού / σίδηρος), είναι επίσης φανερό ότι παραλείπει την εποχή των Διδύμων, διότι ξέρει πως ο υδράργυρος (το μέταλλο των Διδύμων) δεν είναι στερεό. Αν, μάλιστα, ζούσε στην εποχή μας (των Ιχθύων), θα περιέγραφε εμάς ως το τσίγγινο γένος!

Ωστόσο, αυτή η «πτώση» του ανθρώπου, που περιτριγυρίζει όλες τις Μυθολογίες, πιθανόν ν’ αναφέρεται καί σε κάποιες πολύ παλιές εποχές, όχι μονάχα στις παρελθούσες κοντινές μας χιλιετίες – καί κυριολεκτικώς τα ανθρώπινα γένη τότε να χειροτέρευαν (βιολογικώς, ή άλλως). Οπότε, ο Ησίοδος απλά έντυσε με όμορφες περιγραφές κάποιες παραδόσεις πολύ παλιότερές του.

 

Γιά χάρη της κουβέντας, ας δεχθούμε ότι θύματα της «πτώσεως» αυτής ήσαν καί οι πρόγονοί μας της τότε Ελλάδας…

…της Αιγηΐδας!!!

Οπότε, κάποια στιγμή (ξ)έχασαν (ή απλά απεμπόλησαν… ή, ακόμη, πρόδωσαν) την ικανότητα χειρισμού της Συμπαντικής Συνδέσεως της χώρας τους, καί ΜΠΟΥΜ!!! Η Συμπαντική Σύνδεση χάθηκε μέσα σε μιά μεγάλη καταστροφή, συμπαρασύροντας θάλασσες καί στεριές, κι αλλάζοντας δραστικά το γεωγραφικό τοπίο. Κάπως σαν την έκρηξη της Σαντορίνης του 1625 πΧ, αλλά στο πολύ μεγαλύτερο.

[Μπερδεγουέη: το δικό μας «προπατορικό αμάρτημα», των Ελλήνων κι Ελληνίδων, είναι ακριβώς το φυλετικό μας «διαζύγιο» με την τότε Συμπαντική μας Σύνδεση. Όχι το ότι συνειδητοποιήσαμε κάποια στιγμή πως τα μήλα είναι γλυκά, κι εμείς ξεβράκωτοι – καί ξεβράκωτες.

Αυτό πληρώνουμε μέχρι σήμερα, κι όχι τις τυχόν γυμνιστικές τάσεις μας.]

Οι μεταγενέστεροι, τώρα, γνωρίζοντας ότι η Σύνδεση απαιτούσε ικανότητες, που δεν είχαν πιά, φέρθηκαν μάλλον έξυπνα: την παράτησαν εκεί, θαμμένη όπως ήταν… αφήνοντας την «ανάστασή» της γιά κάποια μελλοντική εποχή, όταν οι συνθήκες θα ήταν πάλι κατάλληλες. (Καί οι Έλληνες πάλι κατάλληλοι γιά «χειριστές» της, εννοείται!)

 

ii. Μιά πραγματικότητα σαν μύθος

Όμως, εκτός απ’ τους έξυπνους, σ’ αυτόν τον ντουνιά υπάρχουν καί οι μαλάκες.

Με τον συγκεκριμένο όρο, εννοώ όχι μονάχα τους απηλιθιοποιημένους, αλλά καί τον καθέναν, που δεν δείχνει τη στοιχειώδη φρόνηση να μην ανακατεύεται εκεί που δεν τον σπέρνουν.

Η Σύνδεση χάθηκε, αλλά η ανάμνησή της παρέμεινε. Σαν θρύλος, σαν αφήγηση ενός ονείρου.

Με τον καιρό, χάθηκε… ξεχάστηκε κι η (έστω, στρεβλή) αφήγηση γι’ αυτήν· όχι, όμως, γιά όλους, όχι απ’ όλους. Μερικοί επέμεναν να θυμούνται. Ακόμη καί στην εποχή μας επιμένουν.

Με τη διαφορά ότι αυτοί που «θυμούνται», δεν είναι Έλληνες. Αλλά, ό,τι καί να τους πείς, παραγνωρίζουν επιδεικτικώς το γεγονός ότι οι «χειριστές» της Σύνδεσης πρέπει να είναι μόνον Έλληνες, καί δή υψηλών ψυχο-νοητικών ικανοτήτων. Κι έτσι, βάλανε το κερατοβάπορο να ενοχλεί τη Σύνδεση στον προαιώνιο ύπνο της…

…μπας καί βρούν τίποτε τρομερά μυστικά θαμμένα κάτω απ’ τον βυθό του Αιγαίου γιά χρόνια άπειρα. (Βεβαίως, αγνοώντας βλακωδώς ότι αυτά δεν είναι γιά τα δοντάκια τους.)

Αλήθεια, ο ίδιος ο Αιγέας δεν έθαψε το σπαθί του; Κάτι λέει αυτός ο μύθος, έτσι δεν είναι;

Κι έτσι, τίιικ τίιικ τίιικ τα ηχοβολιστικά κύματα του Καπετάν Άρη, τα πήρε η Σύνδεση στο κρανίο, καί στην κακόφωνη «μουσική» ερώτηση απάντησε με στριγγλιές τρομερές. Σαν τις δικές μας τις αρχαίες Κήρες, σαν τις Ιρλανδέζες banshees – τον τρόμο κάθε νυχτερινού διαβάτη.

Καί το χειρότερο; η κακοξυπνημένη Σύνδεση δεν ταράζει μονάχα το φυσικό πεδίο, αλλά καί το αιθερικό! Ως αποτέλεσμα, πλήθος αλαφροΐσκιωτων γεροντάδων βλέπει οράματα με σεισμούς εννιάρηδες στην περιοχή μας! «Γιά τις αμαρτίες μας!», λέει. (Αμφιβάλλεις, αναγνώσθα μου; Ιδού, δεικνύω σοι γέρων είς, γέρων δύο, γέρων τρείς, γέρων χίλιος δεκατρείς!)

 

[Δεν θα είχα αντίρρηση, αν ως λαός δεν είχαμε φάει τόσες καί τέτοιες φάπες, που δεν δικαιολογούνται με καμμία αμαρτία απ’ όσες κάναμε – κι όσες (ακόμα χειρότερες) θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει, ομού. Τί να πούν καί κάτι γερμαναράδες, δηλαδή· άσε οι ηπαπαραίοι, ή οι ίδιοι οι τουρκαλάδες. Κι όμως, αυτοί όλοι τη βγάζουνε ζάχαρη!

Τώρα, θα μου πείς… γνώμη σου όλ’ αυτά, ρέ Εργοδότη – καί να επιτρέπεις στους γεροντάδας καί στον καθέναν να έχουν τη δική τους!

Δε λέω, σαφώς ναί. Αλλά το δικό μου το μπλόγκι διαβάζετε, τη δική μου τη γνώμη θα μάθετε.

Άλλως τε, σεμνύνομαι πως δίνω ερμηνείες των γεγονότων σαφώς πιό ψαγμένες από κάτι άλλες, μάλλον πρόχειρες. (Πχ εδώ· αλήθεια, γιατί να φτάσουν οι ηπαπαραίοι στο σημείο να χτυπάνε τους τουρκαλάδες με μυστικά όπλα, αφού τους χαϊδεύουν επί δεκαετίες; δεν βλέπαν ότι από το 1980 καί μετά η τουρκόψειρα χόρτασε κι ήθελε να βγεί στον γιακά, με δικά της προχωρημένα οπλικά συστήματα; επομένως, γιατί δεν τους κόψαν τον βήχα ευθύς εξ αρχής, καί -δήθεν- τρέχουν τώρα να προλάβουν τα χειρότερα, σαν τις μωρές παρθένες; ) ]

 

Ώ, ναί! Θα συνεχίσει η Σύνδεση να στριγγλίζει, σπέρνοντας τον απόλυτο ΤΡΟΜΟ… μέχρις ότου την αφήσουν να ξαναηρεμήσει.

Όμως, δεν ξέρω πώς θα γίνει αυτό· ή οι τουρκαλάδες (κι οι μυστικοσύμβουλοί τους) πρέπει από μόνοι τους να πειστούν να ξεκουμπιστούν (καί να μην ξαναπατήσουν), ή πρέπει κάποιος να τους αναγκάσει προς τούτο.

(Εμείς; Τρελλαθήκατε; εμείς έχουμε το επείγον καθήκον να ζεστάνουμε με τις κορμάρες μας κρεββάτια καί καναπέδες! Θα βρούμε αλλού κορόϊδα να κάνουν τη βρωμοδουλειά, έννοια σας! Τίποτε Κουτόφραγκους, ξέρω ‘γώ.)

Δεν ξέρω πώς θα γίνει, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να γίνει.

Αρκετά προβλήματα έχουμε ήδη.

 

Υγ 1: Μακρέμβολον ήταν μιά μεγάλη σε μήκος, σκεπασμένη στοά με εμπορικά μαγαζιά, στην Κωνσταντινούπολη του 11ου αιώνα.

Υγ 2: Να εκμεταλλευτούμε τη Σύνδεση προς όφελος της Ελλάδας; Να δοκιμάσουμε να την «αναστήσουμε»; Εμείς; Σήμερα;

Ξέρω καί ‘γώ, ρέ παίδες!… Δεν το θεωρώ φρόνιμο. Δεν θα το συμβούλευα. Μάλλον με πιό παραδοσιακούς, συνηθισμένους τρόπους πρέπει να βαδίσουμε.

Πάντως, αν κάποιος ΕΛΛΗΝ νομίζει πως το μπορεί, από μένα ευπρόσδεκτος.

 

ergdhmerg.wordpress.com