Ο ενεργειακός Αρμαγεδών της Ευρώπης προέρχεται από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, όχι από τη Μόσχα.

γράφει ο  F. William Engdahl

Στις 22 Αυγούστου η τιμή της χρηματιστηριακής αγοράς φυσικού αερίου στον γερμανικό κόμβο φυσικού αερίου THE (Trading Hub Europe) ήταν πάνω από 1000% υψηλότερη από ό,τι πριν από ένα χρόνο. Οι περισσότεροι πολίτες ενημερώνονται από το καθεστώς Scholz ότι ο λόγος είναι ο πόλεμος του Πούτιν και της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Οι πολιτικοί της ΕΕ και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα χρησιμοποιούν τη Ρωσία για να καλύψουν αυτό που είναι μια ενεργειακή κρίση Made in Germany και των Βρυξελλών. Οι συνέπειες δεν είναι τυχαίες.

Δεν είναι επειδή πολιτικοί όπως ο Scholz ή ο Γερμανός υπουργός Πράσινης Οικονομίας Robert Habeck, ούτε ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Πράσινης Ενέργειας της ΕΕ Frans Timmermans είναι ηλίθιοι ή ανίδεοι. Διεφθαρμένοι και ανέντιμοι, ίσως ναι. Ξέρουν ακριβώς τι κάνουν. Διαβάζουν ένα σενάριο. Όλα αποτελούν μέρος του σχεδίου της ΕΕ για την αποβιομηχάνιση μιας από τις πιο ενεργειακά αποδοτικές βιομηχανικές συγκεντρώσεις στον πλανήτη. Πρόκειται για την Πράσινη Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ ή αλλιώς γνωστή ως Μεγάλη Επανεκκίνηση του Κλάους Σβαμπ.

Απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου της ΕΕ

Αυτό που κρύβουν επιμελώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι υπουργοί της κυβέρνησης στη Γερμανία και σε ολόκληρη την ΕΕ είναι ο μετασχηματισμός που δημιούργησαν στον τρόπο με τον οποίο καθορίζεται σήμερα η τιμή του φυσικού αερίου. Εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες η Επιτροπή της ΕΕ, με την υποστήριξη των μεγαλοτραπεζών, όπως η JP MorganChase ή τα μεγάλα κερδοσκοπικά hedge funds, άρχισε να θέτει τις βάσεις για αυτό που σήμερα είναι μια πλήρης απορρύθμιση της αγοράς φυσικού αερίου. Προωθήθηκε ως «απελευθέρωση» της αγοράς φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό που επιτρέπει τώρα είναι οι μη ρυθμιζόμενες συναλλαγές σε πραγματικό χρόνο στην ελεύθερη αγορά να καθορίζουν τις τιμές και όχι τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια.

Από το 2010 περίπου η ΕΕ άρχισε να προωθεί μια ριζική αλλαγή στους κανόνες τιμολόγησης του φυσικού αερίου. Πριν από αυτό το σημείο οι περισσότερες τιμές φυσικού αερίου καθορίζονταν με σταθερές μακροπρόθεσμες συμβάσεις για την παράδοση μέσω αγωγών. Ο μεγαλύτερος προμηθευτής, η ρωσική Gazprom, παρείχε φυσικό αέριο στην ΕΕ, και κυρίως στη Γερμανία, με μακροχρόνιες συμβάσεις συνδεδεμένες με την τιμή του πετρελαίου. Μέχρι τα τελευταία χρόνια δεν εισήχθη σχεδόν καθόλου αέριο με πλοία LNG. Με την αλλαγή της αμερικανικής νομοθεσίας που επέτρεψε την εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από την τεράστια παραγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου το 2016 οι αμερικανοί παραγωγοί φυσικού αερίου άρχισαν μια σημαντική επέκταση της κατασκευής τερματικών σταθμών εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η κατασκευή των τερματικών σταθμών διαρκεί κατά μέσο όρο 3 έως 5 χρόνια. Ταυτόχρονα η Πολωνία, η Ολλανδία και άλλες χώρες της ΕΕ άρχισαν να κατασκευάζουν τερματικούς σταθμούς εισαγωγής ΥΦΑ για να παραλαμβάνουν το ΥΦΑ από το εξωτερικό.

Βγαίνοντας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως ο κορυφαίος προμηθευτής πετρελαίου παγκοσμίως, οι αγγλοαμερικανικοί πετρελαϊκοί γίγαντες, που τότε ονομάζονταν «Επτά Αδελφές», δημιούργησαν ένα παγκόσμιο μονοπώλιο τιμών πετρελαίου. Όπως σημείωσε ο Χένρι Κίσινγκερ κατά τη διάρκεια των πετρελαϊκών σοκ της δεκαετίας του 1970, «Ελέγξτε το πετρέλαιο και ελέγχετε ολόκληρα έθνη». Από τη δεκαετία του 1980 οι τράπεζες της Γουόλ Στριτ, με επικεφαλής την Goldman Sachs, δημιούργησαν μια νέα αγορά στο «χάρτινο πετρέλαιο», ή στις συναλλαγές συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης και παραγώγων μελλοντικών βαρελιών πετρελαίου. Αυτό δημιούργησε ένα τεράστιο καζίνο κερδοσκοπικών κερδών που ελεγχόταν από μια χούφτα γιγαντιαίων τραπεζών στη Νέα Υόρκη και το Σίτι του Λονδίνου.

Τα ίδια ισχυρά οικονομικά συμφέροντα εργάζονται εδώ και χρόνια για τη δημιουργία μιας παρόμοιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς «χάρτινου φυσικού αερίου» σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης που θα μπορούσαν να ελέγξουν. Η Επιτροπή της ΕΕ και η ατζέντα της Green Deal για την «απεξάρτηση» της οικονομίας από τον άνθρακα έως το 2050, εξαλείφοντας τα καύσιμα πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα, παρείχαν την ιδανική παγίδα που οδήγησε στην εκρηκτική αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου στην ΕΕ από το 2021. Για να δημιουργηθεί αυτός ο «ενιαίος» έλεγχος της αγοράς, η ΕΕ πιέστηκε από τα παγκοσμιοποιητικά συμφέροντα για να επιβάλει δρακόντειες και εκ των πραγμάτων παράνομες αλλαγές κανόνων στην Gazprom, ώστε να αναγκάσει τον Ρώσο ιδιοκτήτη διαφόρων δικτύων αγωγών διανομής φυσικού αερίου στην ΕΕ να τα ανοίξει στο ανταγωνιστικό φυσικό αέριο.

Οι μεγάλες τράπεζες και τα ενεργειακά συμφέροντα που ελέγχουν την πολιτική της ΕΕ στις Βρυξέλλες είχαν δημιουργήσει ένα νέο ανεξάρτητο σύστημα τιμών παράλληλα με τις μακροπρόθεσμες, σταθερές τιμές του ρωσικού αερίου από αγωγούς, τις οποίες δεν έλεγχαν.

Μέχρι το 2019 η σειρά γραφειοκρατικών ενεργειακών οδηγιών της Επιτροπής των Βρυξελλών επέτρεψε στις πλήρως απελευθερωμένες συναλλαγές στην αγορά φυσικού αερίου να καθορίζουν de facto τις τιμές του φυσικού αερίου στην ΕΕ, παρά το γεγονός ότι η Ρωσία εξακολουθούσε να είναι μακράν η μεγαλύτερη πηγή εισαγωγής φυσικού αερίου. Μια σειρά εικονικών «κόμβων» διαπραγμάτευσης είχε δημιουργηθεί για τη διαπραγμάτευση συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης για το φυσικό αέριο σε διάφορες χώρες της ΕΕ. Μέχρι το 2020 το ολλανδικό TTF (Title Transfer Facility) ήταν το κυρίαρχο κέντρο συναλλαγών για το φυσικό αέριο της ΕΕ, το λεγόμενο σημείο αναφοράς φυσικού αερίου της ΕΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το TTF είναι μια εικονική πλατφόρμα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης φυσικού αερίου μεταξύ σε συναλλαγές μεταξύ τραπεζών και άλλων χρηματοοικονομικών επενδυτών, «Over-The-Counter». Αυτό σημαίνει ότι είναι de facto μη ρυθμιζόμενο, εκτός οποιουδήποτε ρυθμιζόμενου χρηματιστηρίου. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του παιχνιδιού που διεξάγεται σήμερα στην ΕΕ.

Το 2021 μόνο το 20% του συνόλου των εισαγωγών φυσικού αερίου στην ΕΕ ήταν φυσικό αέριο LNG, οι τιμές του οποίου καθορίζονταν σε μεγάλο βαθμό από τις προθεσμιακές συναλλαγές στον κόμβο TTF, το de facto σημείο αναφοράς φυσικού αερίου της ΕΕ, το οποίο ανήκει στην ολλανδική κυβέρνηση, την ίδια κυβέρνηση που καταστρέφει τα αγροκτήματά της για μια απατηλή απαίτηση ρύπανσης από άζωτο. Το μεγαλύτερο μερίδιο εισαγωγών ευρωπαϊκού φυσικού αερίου προήλθε από τη ρωσική Gazprom, η οποία προμήθευε πάνω από το 40% των εισαγωγών της ΕΕ το 2021. Αυτό το αέριο γινόταν μέσω μακροχρόνιων συμβολαίων αγωγών, των οποίων η τιμή ήταν κατά πολύ χαμηλότερη από τη σημερινή τιμή κερδοσκοπίας TTF. Το 2021 τα κράτη της ΕΕ πλήρωσαν ένα εκτιμώμενο κόστος ποινής περίπου 30 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερο για το φυσικό αέριο το 2021 από ό,τι αν είχαν παραμείνει με την τιμολόγηση της Gazprom με βάση την τιμολόγηση του πετρελαίου. Οι τράπεζες το λάτρεψαν. Η αμερικανική βιομηχανία και οι καταναλωτές όχι. Μόνο με την καταστροφή της ρωσικής αγοράς φυσικού αερίου στην ΕΕ θα μπορούσαν τα οικονομικά συμφέροντα και οι υποστηρικτές της Πράσινης Συμφωνίας να δημιουργήσουν τον έλεγχο της αγοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Κλείσιμο των αγωγών φυσικού αερίου της ΕΕ

Με την πλήρη υποστήριξη της ΕΕ για τη νέα χονδρική αγορά φυσικού αερίου, οι Βρυξέλλες, η Γερμανία και το ΝΑΤΟ άρχισαν συστηματικά να κλείνουν σταθερούς, μακροπρόθεσμους αγωγούς φυσικού αερίου προς την ΕΕ.

Αφού διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Μαρόκο τον Αύγουστο του 2021 λόγω αμφισβητούμενων εδαφών, η Αλγερία ανακοίνωσε ότι ο αγωγός φυσικού αερίου Μαγκρέμπ-Ευρώπη (MGE), ο οποίος ξεκίνησε το 1996, θα σταματήσει να λειτουργεί στις 31 Οκτωβρίου 2021, όταν έληξε η σχετική συμφωνία.

Τον Σεπτέμβριο του 2021 η Gazprom ολοκλήρωσε τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων από τη Ρωσία μέσω της Βαλτικής Θάλασσας προς τη βόρεια Γερμανία. Θα διπλασίαζε τη δυναμικότητα του Nord Stream 1 σε 110 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, επιτρέποντας στη Gazprom να είναι ανεξάρτητη από παρεμβολές στις παραδόσεις φυσικού αερίου μέσω του αγωγού Soyuz που περνάει από την Ουκρανία. Η Επιτροπή της ΕΕ, με την υποστήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν, εμπόδισε το άνοιγμα του αγωγού με γραφειοκρατικό σαμποτάζ και τελικά ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς επέβαλε κυρώσεις στον αγωγό στις 22 Φεβρουαρίου λόγω της ρωσικής αναγνώρισης της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουχάνσκ. Με την έκτοτε αυξανόμενη κρίση φυσικού αερίου, η γερμανική κυβέρνηση αρνήθηκε να ανοίξει τον Nord Stream 2 παρά το γεγονός ότι έχει ολοκληρωθεί.

Στη συνέχεια, στις 12 Μαΐου 2022, παρόλο που οι παραδόσεις της Gazprom στον αγωγό φυσικού αερίου Soyuz μέσω της Ουκρανίας ήταν αδιάλειπτες για σχεδόν τρεις μήνες συγκρούσεων, παρά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, το ελεγχόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς Ζελένσκι στο Κίεβο έκλεισε έναν σημαντικό ρωσικό αγωγό μέσω του Λουγκάνσκ, που διοχέτευε ρωσικό φυσικό αέριο τόσο στην Ουκρανία του όσο και σε κράτη της ΕΕ, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει κλειστός μέχρι το Κίεβο να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του συστήματος αγωγών που διέρχεται από τις δύο δημοκρατίες του Ντονμπάς. Αυτό το τμήμα της γραμμής Soyuz της Ουκρανίας έκοψε το ένα τρίτο του φυσικού αερίου μέσω του Soyuz προς την ΕΕ. Σίγουρα δεν βοήθησε την οικονομία της ΕΕ την ώρα που το Κίεβο παρακαλούσε για περισσότερα όπλα από τις ίδιες χώρες του ΝΑΤΟ. Το Soyuz άνοιξε το 1980 υπό τη Σοβιετική Ένωση φέρνοντας αέριο από το κοίτασμα φυσικού αερίου του Όρενμπουργκ.

Ακολούθησε ο ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου Jamal μέσω Λευκορωσίας και μέσω Πολωνίας προς τη Γερμανία. Τον Δεκέμβριο του 2021, δύο μήνες πριν από τη σύγκρουση στην Ουκρανία, η πολωνική κυβέρνηση έκλεισε το πολωνικό τμήμα του αγωγού διακόπτοντας την παράδοση φυσικού αερίου της Gazprom σε χαμηλές τιμές στη Γερμανία καθώς και στην Πολωνία. Αντ’ αυτού, οι πολωνικές εταιρείες φυσικού αερίου αγόραζαν ρωσικό αέριο στις αποθήκες των γερμανικών εταιρειών φυσικού αερίου, μέσω του πολωνογερμανικού τμήματος του αγωγού Jamal σε υψηλότερη τιμή σε μια αντίστροφη ροή. Οι γερμανικές εταιρείες φυσικού αερίου έπαιρναν το ρωσικό αέριο μέσω μακροπρόθεσμου συμβολαίου σε πολύ χαμηλή συμβατική τιμή και το μεταπωλούσαν στην Πολωνία με τεράστιο κέρδος. Αυτή η παραφροσύνη υποβαθμίστηκε σκόπιμα από τον πράσινο υπουργό Οικονομίας Χάμπεκ και τον καγκελάριο Σολτς και τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, παρόλο που ανάγκασε τις γερμανικές τιμές του φυσικού αερίου να ανέβουν ακόμη περισσότερο και επιδείνωσε την κρίση του γερμανικού φυσικού αερίου. Η πολωνική κυβέρνηση αρνήθηκε να ανανεώσει το συμβόλαιό της με τη Ρωσία και αντ’ αυτού αγοράζει φυσικό αέριο στην ελεύθερη αγορά σε πολύ υψηλότερες τιμές. Ως αποτέλεσμα, δεν ρέει πλέον ρωσικό αέριο προς τη Γερμανία μέσω του Τζαμάλ.

Τέλος, η παράδοση φυσικού αερίου μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού Nord Stream 1 διακόπηκε λόγω της αναγκαίας επισκευής ενός αεριοστροβίλου της Siemens. Η τουρμπίνα είχε σταλεί σε ειδικές εγκαταστάσεις της Siemens στον Καναδά, όπου το αντιρωσικό καθεστώς Τρουντό την κρατούσε επί μήνες πριν τελικά την απελευθερώσει κατόπιν αιτήματος της γερμανικής κυβέρνησης. Ωστόσο, αρνήθηκαν σκόπιμα να χορηγήσουν την παράδοση στον Ρώσο ιδιοκτήτη του, αλλά αντ’ αυτού στη Siemens Γερμανίας, όπου βρίσκεται, καθώς η γερμανική και η καναδική κυβέρνηση αρνούνται να χορηγήσουν μια νομικά δεσμευτική εξαίρεση από τις κυρώσεις για τη μεταφορά στη Ρωσία. Με τον τρόπο αυτό το αέριο της Gazprom μέσω του Nord Stream 1 μειώνεται επίσης δραματικά στο 20% του κανονικού.

Τον Ιανουάριο του 2020 η Gazprom άρχισε να στέλνει φυσικό αέριο από τον αγωγό TurkStream μέσω της Τουρκίας και στη συνέχεια στη Βουλγαρία και την Ουγγαρία. Τον Μάρτιο του 2022 η Βουλγαρία διακόπτει μονομερώς, με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, την προμήθεια φυσικού αερίου από τον TurkStream. Ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας, αντιθέτως, εξασφάλισε τη συνέχιση με τη Ρωσία του αερίου TurkStream. Ως αποτέλεσμα, σήμερα η Ουγγαρία δεν αντιμετωπίζει ενεργειακή κρίση και εισάγει ρωσικό αέριο από αγωγό σε συμβατικές πολύ χαμηλές σταθερές τιμές.

Με τη συστηματική επιβολή κυρώσεων ή το κλείσιμο των παραδόσεων φυσικού αερίου από μακροπρόθεσμους αγωγούς χαμηλού κόστους προς την ΕΕ, οι κερδοσκόποι φυσικού αερίου μέσω της ολλανδικής TTP μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν κάθε λόξυγγα ή ενεργειακό σοκ στον κόσμο, είτε πρόκειται για ξηρασία ρεκόρ στην Κίνα είτε για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, είτε για περιορισμούς στις εξαγωγές στις ΗΠΑ, για να υπερβούν κάθε όριο στις τιμές χονδρικής πώλησης φυσικού αερίου στην ΕΕ. Στα μέσα Αυγούστου η προθεσμιακή τιμή στην TTP ήταν 1.000% υψηλότερη από ό,τι πριν από ένα χρόνο και αυξανόταν καθημερινά.

Τρέλα με τις υψηλότερες τιμές στη Γερμανία

Το σκόπιμο σαμποτάζ των τιμών της ενέργειας και της ηλεκτρικής ενέργειας γίνεται ακόμη πιο παράλογο. Στις 28 Αυγούστου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, το μοναδικό μέλος του υπουργικού συμβουλίου που προέρχεται από το Κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), αποκάλυψε ότι σύμφωνα με τους αδιαφανείς όρους των πολύπλοκων μέτρων μεταρρύθμισης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ, οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας από ηλιακή ή αιολική ενέργεια λαμβάνουν αυτόματα την ίδια τιμή για την «ανανεώσιμη» ηλεκτρική ενέργεια που πωλούν στις εταιρείες ενέργειας για το δίκτυο με το υψηλότερο κόστος, δηλαδή το φυσικό αέριο!

Ο Λίντνερ ζήτησε μια «επείγουσα» αλλαγή του γερμανικού ενεργειακού νόμου για την αποσύνδεση των διαφορετικών αγορών. Ο φανατικός πράσινος υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ απάντησε αμέσως ότι «εργαζόμαστε σκληρά για να βρούμε ένα νέο μοντέλο αγοράς», προειδοποιώντας όμως ότι η κυβέρνηση πρέπει να προσέξει να μην παρεμβαίνει υπερβολικά: «Χρειαζόμαστε λειτουργικές αγορές και, ταυτόχρονα, πρέπει να θέσουμε τους σωστούς κανόνες ώστε να μην γίνεται κατάχρηση των θέσεων στην αγορά».

Στην πραγματικότητα, ο Χάμπεκ κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να οικοδομήσει την Πράσινη Ατζέντα και να εξαλείψει το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και την πυρηνική ενέργεια, τις μόνες αξιόπιστες πηγές ενέργειας επί του παρόντος. Αρνείται να εξετάσει το ενδεχόμενο επαναλειτουργίας τριών πυρηνικών εργοστασίων που έκλεισαν πριν από ένα χρόνο ή να επανεξετάσει το κλείσιμο των υπόλοιπων τριών τον Δεκέμβριο. Ενώ σε συνέντευξή του στο Bloomberg δήλωνε ότι «δεν θα προσεγγίσω ιδεολογικά αυτό το ζήτημα», στην επόμενη αναπνοή δήλωνε: «Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα«. Ο Χάμπεκ, καθώς και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι περισσότερες επενδύσεις σε αναξιόπιστες αιολικές και ηλιακές πηγές είναι η απάντηση στην κρίση των τιμών του φυσικού αερίου, την οποία οι πολιτικές τους δημιούργησαν σκόπιμα.

Από κάθε άποψη η αυτοκτονική ενεργειακή κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ευρώπη είναι «Made in Germany», όχι από τη Ρωσία.

---

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

Πηγή: Global research

kanenazori.com