Καταραμένε Παπαδόπουλε, 49 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της Νέας Τάξης. Γιατί βρε άθλιε; Νομίζεις πως δεν θυμάμαι ότι, σώνει και καλά, να καταργήσεις τις λάμπες πετρελαίου στα χωριά και να γεμίζεις στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο στερώντας από το χωριό μου την γκαζιέρα, το ψυγείο πάγου αλλά και τον χωματόδρομο που τόσο αγαπούσα, και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και μου έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει εσωτερική τουαλέτα, γιά να μην χέζω στα χωράφια! Τα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή στους Φιλίππους, για ποιόν λόγο τα έκανες; Και ειλικρινά τσατίζομαι γιατί, άθλιε χουντικέ, κατάφερνες να φτιάχνεις τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ! Γιατί ρε, ποιός ήσουνα εσύ που χάλασες την πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλεία σε κανένα εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι και κοντά σε αυτούς και τόσοι άλλοι μεσάζοντες, σύμβουλοι και λαμόγια.
Ποιός σου είπε, ρε παλιάνθρωπε, ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα; Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες. Για να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται! Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους, αφού τα κοινωνικοποίησε πρώτα το ΠΑ.ΣΟ.Κ και τα έκανε ζημιογόνα, και τώρα επιτέλους ησυχάσαμε! Ποιός σου είπε, ρε παλιοτόμαρο, ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα; Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε! Ποιός σου είπε ότι θέλαμε να εργαζόμαστε στην πατρίδα μας; Εμείς θέλαμε να πάμε μετανάστες και να δουλεύουμε στις φάμπρικες της ευρωπαϊκής χαβούζας.
Άσε εκείνος ο Παττακός με το μυστρί του! Βρε μανία που σας είχε πιάσει, εσάς τους χουντικούς! Κάθε ημέρα εγκαίνια για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες! Μας ζάλιζες στα επίκαιρα, όποτε πηγαίναμε σινεμά, και όλα τούτα χωρίς νά πάρεις δάνεια. Δεν ντράπηκες, βρέ άθλιε δικτάτορα, να ταπεινώσεις το δολάριο γιά τόσα χρόνια; Ακούς εκεί! Η δραχμή να είναι ισχυρότερη από το δολάριο; Πού ακούστηκε αυτό, ρε ανθέλληνα;
Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες να είμαστε υπερήφανοι νοικοκυραίοι; Εμείς θέλουμε να χρωστάμε ακόμα και της Μιχαλούς γιά να φτάσουμε στα τρισεκατομμύρια ευρώ χρέη και να έχουμε γίνει η χλεύη των βελανιδοφάγων.
Γιατί, ρε ελεεινέ δικτάτορα, προέταξες το σύνθημα: «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών» και δεν ασπάστηκες τις μαγαρισιές των οργανωμένων αντίχριστων και των εθνομάχων και να ρίξεις λάσπη στην ορθόδοξη πίστη και στην ιστορική μας μνήμη;
Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις κληρονομιά. Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο, τρομάρα σου, να ήταν η στολή σου και αντί να την δωρίσεις, μωρέ, στα καλά παιδιά που «πάλεψαν» για την Δημοκρατία για να την ξεσχίσουν, εσύ είχες το θράσος να ζητήσεις να σε θάψουν με αυτήν! Σαν δεν ντρέπεσαι. Πού είναι τα μέγαρά σου και οι καταθέσεις σου στην Ελβετία; Γιατί δεν φάγατε τα λεφτά του κράτους στις ουκρανές, στα κωλάδικα και στις πόρσε; Πού είναι οι of sores (εξωχώριες) σου, βρέ άχρηστε, που άφησες την γυναίκα σου να ζεί με την βοήθεια των ομοίων σου, των σταγονιδίων και των νοσταλγών; Ού να μου χαθείς, άχρηστε, που δεν έγινες πλιατσικολόγος.
Τι μούρλα ήταν αυτή που σε έπιασε να φτιάξεις το φράγμα του Μόρνου για να έχουμε νερό να πίνουμε; Ξέρεις ποιοί είμαστε εμείς μωρέ; Εμείς είμαστε Ευρωπαίοι ρε και πίνουμε μόνο εμφιαλωμένο νερό και τώρα θα πουλήσουμε και το δώρο της φύσης.
Δεν φτάνει αυτό, παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη των πατεράδων μας και όλων των αγροτών. Τους καλόμαθες, τους γλύτωσες από τα κοράκια τους τραπεζίτες και τα funds, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο έχουμε μπλόκα!
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έστελνες και εκείνον τον Μακαρέζο και έκανε συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες. Ήθελες να μεγαλουργήσει η πατρίδα μας αλλά εμείς τα δώσαμε χάρισμα στους Κινέζους.
Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη, ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο; Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο ένας χουντικός, στο αν θα αμπαρώσω την πόρτα μου ή όχι και να κάνω ότι κοιμάμαι για να μην με σφάξει ο λήσταρχος! Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής ρε παλιοφασίστα; Εγώ είμαι δημοκράτης και εάν βιάσουν εμένα και την οικογένειά μου δεν θα διαμαρτυρηθώ γιατί τότε θα είμαι ρατσιστής, σαν εσένα.
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί έσπασες την συνθήκη Κούπερ και ξεκίνησες την ιστορία να βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και μας βάζεις σε περιπέτειες με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους; Μιά χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου, σαν τους αραπάδες, και να μην έχουμε ανάγκη κανέναν; Βρε μανία που σε είχε πιάσει, σώνει και καλά, μέσα σε 5 χρόνια, 11 μήνες και 12 ημέρες, να δημιουργήσεις κράτος ισχυρό.
Αισχρέ συνταγματάρχη, ήταν για εσένα «ταμπού» η μη συνεκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων με την Τουρκία στην Μεσόγειο; Δεν ρώταγες το ΕΛΙΑΜΕΠ και τα πολιτικά τσόλια που περιφέρουν το σαρκίο τους στους τηλεοπτικούς διαύλους; Καλά να πάθεις ελεεινέ Έλληνα που δεν κατέβασες την σκελέα σου στους εγκάθετους φαύλους και δεν έπεσες στα τέσσαρα, αρχηπραξικοπηματία. Καλά να πάθεις που καταδικάστηκες σε θάνατο, ποινή που μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά και σε υποβίβασαν στρατιωτικά στον βαθμό του έφεδρου οπλίτη.
Τέλος, σιχαμερό φασιστόμουτρο, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου κατά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους, για χάρη των Αράβων που μας έπαιρναν όλο το τσιμέντο για τα έργα τους, σε μιά εποχή που τα τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά! Ξέρεις τί ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη! Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;
Δεν ήξερες τί φίδι κολοβό έθρεφες στον κόρφο σου; Δεν γνώριζες ότι «η Αρσακειάδα», ο Ρωμανιώτης Εβραίος Ιωαννίδης Δημήτριος, δεν θα παρέβαινε την δόλια φύση του όταν βρισκόταν υπό τις διαταγές του Εβραίου κουνιάδου του, όργανο της Μοσάντ, Ζάκ Αλαζράκη;
Διέπραξες τρία θανάσιμα αμαρτήματα, άθλιο φασισταριό: 1ον Την ισχυροποίηση της δραχμής, 2ον το σπάσιμο της συνθήκης Κούπερ και 3ον την απαγόρευση διέλευσης από τα Ελληνικά αεροδρόμια των Αμερικανικών αεροπλάνων στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Γι’ αυτά τα ασυγχώρητα αμαρτήματά σου σε ξαποστείλανε οι, από άκρα Αριστερά μέχρι άκρα Δεξιά, «Δημοκράτες».
Όλα αυτά τα γράφουμε γιατί μετά από τόσα χρόνια εξακολουθούμε να ακούμε τους έξαλλους πολίτες, που μας τα πρήζουν με τις φωνές τους κάθε μέρα, με το: «Πού είσαι Παπαδόπουλε;» Η αλήθεια βέβαια, είναι πάντα πικρή!
Αθήνα, 31 Μαρτίου 2023
Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»
ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
Οδυσσέας Τηλιγάδας Στέργιος Σμυρλής Μιχαήλ Γιανναρόπουλος
210 3250220 6944325056 6906888418
----------------------------------------------------
Το κείμενο εστάλη στο email του Διόδοτου,
από την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»
Όσα γράφονται στο άρθρο ισχύουν. Όμως επί χούντας υπήρξαν και εθνικά δράματα, υπήρξε και στέρηση ελευθεριών, υπήρξε και έδαφος σε στρατόκαβλους κομπλεξικούς μικροτσούτσουνους να βγάζουν τα απωθημένα τους σε απλούς ανθρώπους που δεν ήταν όλοι αριστεροί. Οι πραγματικά επικίνδυνοι κομμουνιστές είχαν τον τρόπο τους να τη βγάζουν λάδι. Άλλωστε αυτή ήταν η εντολή από το θείο Σαμ, για να αφήσει τη χούντα ανενόχλητη: να μην πειράξει τρίχα από τα πρακτοράκια του-δήθεν κομμουνιστές, και να τους στείλει απλά εξορία σε ελληνικά νησιά και εξωτερικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσυπογράφω.
ΔιαγραφήΈτσι ήταν, όπως τα γράφει το άρθρο κι όπως τα λέει ο Κώστας.
Τα πρόλαβα, τα έζησα, τα θυμάμαι.
μνκ
Έτσι είναι, Κώστα μου. Εντάξει, τα έκανε όλα αυτά που περιγράφει το άρθρο, αλλά δεν μας λέει πώς ήταν οι συνθήκες σε πολλές καταστάσεις της εποχής εκείνης. Και επειδή κάποιοι από εμάς τα ζήσαμε σε προχωρημένη παιδική και εφηβική ηλικία, έχουμε διατηρήσει πολύ ζωντανά στη μνήμη μας την άσκηση τρομοκρατίας στην καθημερινή μας ζωή. Ο φόβος τότε είχε άλλες μορφές, αλλά παρέμενε ΦΟΒΟΣ….Άσε για τις αυθαιρεσίες των μπάτσων και των παντοδύναμων στρατιωτικών, αλλά κυρίως των ρουφιάνων που ευδοκιμούσαν και εκείνη την εποχή…..Να μη μιλήσουμε, επίσης, για τα ρεζιλίκια και το καρακιτσαριό των εθνικών εορτών, που έκαναν πολύ κόσμο να σιχαθεί το ιερό τρίπτυχο, που το λέρωσαν και το διέσυραν, με αποτέλεσμα να στρέψουν τους τότε νέους στην επάρατο αριστερά….
ΔιαγραφήΣτην περιοχή μας, κουμάντο έκανε ένας ασφαλίτης ονόματι Γρίβας, όπου ήταν ο φόβος και ο τρόμος μας, όταν μετά το σχολείο μαζευόμαστε σε ένα παρκάκι, ή βγαίναμε αθώες βόλτες και αθώα ραντεβουδάκια μετά τα αγγλκά. Εμένα προσωπικά, με είχε σπάσει στο ξύλο μαζί με το φιλαράκι μου, από το αρρένων, επειδή καθόμαστε σε ένα πεζούλι κοντά στο σχολείο μετά το σχόλασμα. Συμμαθήτριες που είχαν στρατιωτικούς στην οικογένειά τους, έπαιρναν 20 άρια σε αρκετά μαθήματα -τότε που το 15 ήταν πολύ καλός βαθμός- ακόμα και στη γυμναστική, όπου είχαν απαλλαγεί με χαρτί γιατρού. Έναν ξάδερφό μου, φανατικό γάβρο, που μούτζωσε σε ένα περίπτερο την εφημερίδα των βάζελων, τον κυνήγησαν μέχρι βασανιστηρίων μπάτσοι που τον είδαν να μουτζώνει την εφημερίδα, γιατί δίπλα σ’ αυτήν ήταν μια άλλη με τεράστια φωτο του παπαδόπουλου…..και άλλα πάμπολλα τέτοια όμορφα…..Το σημαντικότερο δε, είναι ότι κάποια ημέρα ήρθε ο επιθεωρητής στην τάξη και εκείνη την ώρα είχαμε αρχαία, Αντιγόνη. Στο σημείο που η ηρωίδα λέει στον Κρέοντα ότι δεν υπακούει την κοσμική εξουσία, αλλά τους θείους νόμους, η καθηγήτρια μου έδωσε το λόγο να το αναλύσω, γιατί ήμουν πολύ καλή στα αρχαία και ήθελε να την βγάλω ασπροπρόσωπη. Φυσικά και το ανέλυσα, αλλά η φουκαριάρα η φιλόλογος παρά λίγο να μετατεθεί από την Αθήνα στον Έβρο, αν δεν τον παρακαλούσε κλαίγοντας να τη λυπηθεί και αφού του υποσχέθηκε πως θα με σωφρονίσει……. Για όλα αυτά και άλλα πολλά, που χωρούν σε τόμους, είναι να ξερνάς όταν ακούς ή διαβάζεις τις μπούρδες των νοσταλγών της χούντας, περί δήθεν χρυσής εποχής….
Του γνήσιου Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει, είτε είναι χρώματος μαύρου, κόκκινου, πορτοκαλί ή ροζουλί……
Να σημειώσουμε βέβαια εδώ Αναστασία μου, ότι ο αρθρογράφος δεν είναι στην κατηγορία των νοσταλγών. Έγραψε το κείμενο έτσι, ώστε να δείξει την αντίθεση με τους σημερινούς ""δημοκράτες"" όσον αφορά την τιμιότητα του πολιτικού βίου και των βασικών παροχών προς το λαό.
ΔιαγραφήMην ξεχνάμε ότι τα ήθη της εποχής ήσαν αυστηρώτατα και πριν από την χούντα. Τα "ραντεβουδάκια" ήταν κόκκινο πανί για τους συντηρητικούς και απενοχοποιήθηκαν σιγά-σιγά, μετά την μεταπολίτευση, με την άνοδο "της αριστεράς και της προόδου".
ΔιαγραφήΠριν την χούντα, στην επαρχία κυκλοφορούσε ο παιδονόμος κι αλλοίμονο αν τσάκωνε μαθητή μετα τις 9.00 μ.μ. στον δρόμο, ακόμα και με τους γονείς του, κατά τις εργάσιμες μέρες. (H χούντα τους κατήργησε.)
Οι μαθητές όφειλαν να κυκλοφορούν παντού με το μαθητικό πηλίκιο και οι μαθήτριες με την σχολική ποδιά, μόνο τις κυριακές την έβγαζαν. (Τα πηλίκια και την ποδιά εκτός σχολείου, τα κατήργησε κι αυτά, η χούντα)
Το 1962, τσάκωσε τον 14χρονο αδερφό μου, στα Γιάννενα, ο παιδονόμος. Είχε τρυπώσει σε κινηματογράφο να δει την ακατάλληλη ταινία "10 μέρες στο Παρίσι", με Γκιωνάκη/Σταυρίδη. Χοχοχο... Μέγα σκάνδαλο, και στο σχολείο και στο σπίτι. Έφαγε μια βδομάδα αποβολή κι ο πατέρας μου τον στραβοκοίταζε επί μήνες. Λολ!
Ο Γρίβας, που αναφέρει η Αναστασία, μάλλον θα ήταν επαρχιώτης, κατάλοιπο της εποχής των παιδονόμων. Εγώ που μεγάλωσα στην Πλατεία Αμερικής, επί χούντας, δεν θυμάμαι κανέναν αστυνομικό ή ασφαλίτη να ασχολείται με τις δραστηριότητες των εφήβων.
Επικρατούσε όμως ένας διάχυτος φόβος σε μικρούς και μεγάλους, μια βαρειά ατμόσφαιρα παντού. Αναγκαστική αυτολογοκρισία κι έλλειψη εμπιστοσύνης προς όλους. Αυτό ήταν το πιο ψυχοφθόρο.
Υπήρχε κι εκείνο το φοβερό κιτσαριό... και η "καθαρεύουσα" του Παπαδόπουλου, δικής του κατασκευής. Όμως κι αυτά, ήταν προ-χουντικά καραβανάδικα χαρακτηριστικά, που απλώς βγήκαν σε κοινή θέα, όπως το... "λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης, εωράκαμεν τους ληστάς".
Οι κιτσάτες παραστάσεις ήσαν όμοιες με αυτές που έπαιζαν μέσα στα στρατόπεδα, που ήσαν όμοιες με αυτές που ανέβαζαν τα θέατρα της Σμύρνης και της Αθήνας στον καιρό της Μικρασιατικής Εκστρατείας και τα σχολεία καθ' όλη την διάρκεια του μεσοπολέμου.
Οι καραβανάδες αργούν πολύ να προσαρμοστούν στα νέα ρεύματα της τέχνης... λολ
Καραβανάδες ήσαν, καραβανάδικα ήξεραν, καραβανάδικα μιλούσαν, καραβανάδικαν έπραταν.
Πάντως, σε σύγκριση με τους πολιτικούς -προ και μετά- οι συνταγματαρχαίοι ήσαν αγλαΐσματα τιμιότητος, πατριωτισμού και ικανότητος (εκ του αποτελέσματος).
μνκ
Ήμουν 5 χρονών, καλοκαίρι του 1968. Καθόλου κιτς δεν μού φαίνονταν οι εκδηλώσεις στο Καλλιμάρμαρο, με αρχαιοελληνικές στολές πολέμου και άρματα. Την ίδια εποχή έβαζα τον πατέρα μου και με πήγαινε στον κινηματογράφο για τέτοιες ταινίες ελληνικής και ιταλικής παραγωγής.
ΔιαγραφήΗ διευκρίνιση που έκανες Κώστα, ήταν αναγκαία για όσους από εμάς είχαμε την ατυχία, να ζήσουμε άλλες καταστάσεις μέσα στις ίδιες τιςοικογένειές μας (που δεν ήταν καν αριστερές) και που άλλαξαν τις ζωες μας τοτε, φέρνοντας τα πάνω κάτω και τραυματισαν τις παιδικές μας ψυχές για πάντα. ρωξανη
ΔιαγραφήΝα σημειωσω κι εγω γενημμενος το '68, αυτα που ακουγα αργοτερα απ' τους γονεις μου.
ΔιαγραφήΚοιμαμσταν με ανοιχτα τα παραθυρα.
Η εγκληματικοτητα ηταν στο "0". Περνουσες απ την Ομονοια οτι ωρα και να 'θελες χωρις να σε πειραξει κανεις. Μονο κατι ομοφιλοφυλοι "ψαχνοντουσαν" στα υπογεια της πλατειας.
Οι φυλακες ειχαν υψωσει λευκη σημαια που σημαινει ησαν αδειες.
Υπηρχε ΠΑΝΤΟΥ μια εννομη ταξη.
Το αν φοβοντουσαν μερικοι εκ γεννετης κομμουνιστες ηταν επομενο. Μα γι αυτο εγινε η Επανασταση για να γλυτωσει η Ελλαδα απ' τα κομμουνια τα οποια ατυχως επεστρεψαν το '73 και σημερα την πνιγουν, την καινε, την δολοφονουν.
Υπηρχαν δουλειες και αξιοπρεπεια για ολους τους Ελληνες.
Οι στρατιωτικοι ΔΕΝ ΕΚΛΕΒΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Δεν γνωριζω αν ειχαν συμβει πολυνεκρα ατυχηματα και φωτιες οπως συμβαινουν σημερα. Ολοκαυτωμα των Τεμπων, Ολοκαυτωμα του Ματιου, Ολοκαυτωμα της Πελοποννησου το '07 κλπ κλπ
Οποτε ας μην παραπονιουνται μερικοι.
Αν επεσαν και ορισμενες ψιλες ηταν λογω αμετανοητου κομμουνισμου.
Κι οσοι διαμαρτυρονται για την "χουντα", ας κοιταξουν γυρω τους σημερα.
ΥΓ
Δειτε εδω θρασσος απο δυο κομμουνιστριες, που αν τις ρωτησεις για την επανασταση του 1967, γυρευε ΤΙ θα ξερασουν
https://www.youtube.com/watch?v=s1okE8d9obM
TO PELITI ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα κύμα αλληλεγγύης προς το Πελίτι.
https://www.youtube.com/watch?v=46CxMDMpHkA&t=4s
https://peliti.gr/prostimo-42-51565-evro-sto-peliti/#
Πρόστιμο 42.515,65 ευρώ στο Πελίτι.
26 Μαρτίου 2023 / 241670
Αγαπητέ φίλε
Αγαπητή φίλη,
Είμαι ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης, ιδρυτής του Πελίτι. Πολύ πιθανόν να με ξέρεις. Είμαι αυτός που παιδάκι 22 χρονών, (Ιανουάριος 1991) ξεκίνησα την πρώτη ομάδα στην Ελλάδα, για τη συλλογή, διατήρηση, διάδοση και διάσωση των παραδοσιακών ποικιλιών σπόρων στην Ελλάδα.
Είμαι αυτός που ξεκίνησε με τα πόδια και συνάντησα χιλιάδες καλλιεργητές σε απομονωμένες περιοχές και όχι μόνο και μετέφερα αυτούς τους σπόρους στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Είμαι αυτός που οργάνωσε την πρώτη Γιορτή Παραδοσιακών Σπόρων στην Ελλάδα το 1999.
Είμαι αυτός που τιμήθηκα ως Φύλακας της Βιοποικιλότητας στη Ρώμη το 2009.
Είμαι αυτός που ο πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας τίμησε για την εθελοντική του προσφορά στη χώρα το 2013. Όταν το Πελίτι υποστήριζε πάνω από 20.000 Ελληνικές Οικογένειες για να έχουν να φάνε την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ-ΑΧΑΡΝΑΙ
Διακατεχόμαστε από σύνδρομα και εμμένουμε, υποταγμένοι σε αυτά, να μην διδασκόμαστε από την ιστορία. Πληθώρα πολύ σημαντικών πολιτικών ζυμώσεων τού παρελθόντως δεν έχουν καταγραφεί επαρκώς στην κοινωνική συνείδηση με ρεαλιστικό τρόπο, με αποτέλεσμα οι ψυχολογισμοί που επικρατούν, να χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία των λεγόμενων πολιτών από ανωριμότητα. Οπότε, οι μέσοι πολιτικοί προσανατολισμοί διέπονται από στερεότυπα και κλισσέ, που αναπαράγουν ιδεολογικές αγκυλώσεις, επιτρέποντας στο σύστημα να κυριαρχεί στις συνειδήσεις μέσω των εκάστοτε αφηγημάτων, που ως μέσα χειραγώγησης επιβάλουν αδιέξοδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ περίοδος τής στρατιωτικής δικτατορίας 1967 - 1974, ως συγκεκριμένο στάδιο τής σύγχρονης ιστορίας τού Ελλαδικού κράτους, δεν μπόρεσε δυστυχώς μέχρι σήμερα να αποτελέσει ζήτημα ιστορικών προσεγγίσεων, με διάθεση αντικειμενικότητας και πραότητας (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) όπως αρμόζει γενικά στον χειρισμό τής ιστορίας.
Τόσο οι ακραιφνείς αντίπαλοι τής δικτατορίας, όσο και οι μάλλον περιορισμένου αριθμού αποφασισμένοι υποστηρικτές της, έκαναν μονίμως χρήση ενός ακραίου λόγου, που περιορίστηκε στην συνθηματολογία, στούς εμπαθείς χαρακτηρισμούς εκατέρωθεν και στην αποσπασματική αναφορά σε εξελίξεις και πεπραγμένα, χωρίς διάθεση εμβάθυνσης στις ουσιαστικές αιτιάσεις και αλληλουχίες των αντικειμενικών δεδομένων και τής δυναμικής που τα χαρακτήρισαν, τόσο κατά την περίοδο πριν την δικτατορία, όσο στην διάρκειά της, όσο και μετά την πτώση της.
Αυτό που ενδιαφέρει το σύνολο τού κομματικού κατεστημένου στην Ελλάδα, είναι αποκλειστικά η εναπόκτηση κοινοβουλευτικών εδρών, με στόχο την νομή τής διαχείρισης των υποθέσεων μέσω τού κράτους (δεδομένου, ότι την εξουσία στην χώρα εξασκούν ανέκαθεν ξένα κέντρα αποφάσεων). Κατ' ακολουθία η ο τρόπος τής πολιτικής αντιπαράθεσης προσανατολίστηκε στον παραταξιακό διχασμό με την εμφύσηση τής παραταξιακής εμπάθειας. Επειδή όμως η εμπάθεια σε βάθος χρόνου καταπονεί, φθάσαμε πλέον σε συνδυασμό με τις συνεχείς κατακόρυφες απογοητεύσεις, που επενέργησαν στο κοινωνικό σώμα τόσο οι εκάστοτε κυβερνήσεις, όσο και αυτοί που αναλαμβάνουν τον ρόλο μιας δοτής αντιπολίτευσης, που περιορίζεται αποκλειστικά σε φραστικά πυροτεχνήματα χωρίς πρακτικές συνέπειες, ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΑΘΕΙΑ. Η αντιμετώπιση των καταστάσεων από την μεγάλη πλειοψηφία στην βάση τής μοιρολατρίας, έχει ως κύρια επιλογή για την έκφραση τής δυσαρέσκειας μέσω τής οργάνωσης μαζικών διαμαρτυριών, οι οποίες εκπνέουν, χωρίς να μπορούν να επενεργήσουν εμπράκτως κάποια ανατροπή στα δεδομένα. Έτσι έχουμε καταλήξει σε μια κοινωνία, που κατά τα 2/3 εμβολιάστηκε με άκρως επιβλαβή δηλητήρια, η επικινδυνότητα των οποίων κατέστη εκ των προτέρων πολύ αντιληπτή, ένεκα τού κοινωνικού αντίλογου που αναπτύχθηκε. Οι εσωτερικές ζυμώσεις τού Ελλαδικού χώρου, όσο αφορά την δυνατότητά του να δρα και να επενεργεί, τείνουν προς την κατεύθυνση, που ονομάστηκε στην θερμοδυναμική “πλήρης επικράτηση τής εντροπίας”. Όταν ένα σύστημα απολέσει το σύνολο τής ενέργειας που διαθέτει, είναι καταδικασμένο να διαλυθούν οι δομές που το συγκροτούν και να παραδοθεί στο ολοκληρωτικό χάος. Στο επίπεδο των κοινωνιών, αυτό σημαίνει την πλήρη επικράτηση ενός ακραιφνούς δυστοπικού μοντέλου τής όποια μορφής.
Γι αυτό τον λόγο, είναι σήμερα η στροφή προς μια πολύ συνειδητή, μεθοδική και αποφασιστική ενδοσκόπηση άκρως ζωτικής σημασίας. Διαπιστώνοντας αυτήν τήν αναγκαιότητα, ενώ δεν είναι δυνατή στα πλαίσια ενός σύντομου κειμένου η ιστορική προσέγγιση μιας επταετίας, επιθυμώ να καταγράψω κάποια βασικά δεδομένα, ως άξονες μιας τέτοιας προσέγγισης:
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟ ΜΥΘΕΥΜΑ, που επικράτησε σχετικά με την πτώση τής δικτατορίας, αφορά την τελείως ψευδή αντίληψη, ότι αιτία για την πτώση της και την επαναλειτουργία τού κοινοβουλευτικού καθεστώτος ήταν η διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια σε βάρος της και οι αναπτυσσόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις, αρχής γενομένης από το φοιτητικό κίνημα, που κορυφώθηκαν με την κατάληψη τού Πολυτεχνείου. Κατά την γνώμη μου, έχοντας ζήσει αυτήν την περίοδο σε ηλικία από το 13ο μέχρι το 20ο έτος τής ηλικίας μου, έχοντας δηλαδή την ηλικιακή ωριμότητα να προσλαμβάνω επαρκώς τα καθέκαστα, η δικτατορία και οι ιθύνοντες που ηγούντο υπήρξαν εμφανώς αντιπαθείς στην μεγάλη πλειοψηφία. Ακόμη και ανήκοντες στην δεξιά παράταξη διχάστηκαν ως προς την αποδοχή, ή απόρριψή της. Πλην όμως, εφαρμόζοντας ένα σκληρό καθεστώς, η δικτατορία είχε επιλέξει εκ προοιμίου την οδό τής επιβολής και όχι τής καλλιέργειας αποδοχής. Το “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” τού Γεωργίου Παπαδόπουλου υπήρξε το κλασσικό σλόγκαν αυτής τής στρατηγικής επιβολής. Στην συγκεκριμένη φάση η επιβολή και η επικράτηση δικτατορικών καθεστώτων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής υφηλίου ήταν ο κανόνας, Στην Λατινική Αμερική, που στάθηκε επί δεκαετίες το “μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ” κυριαρχούσαν οι στρατιωτικές χούντες κάθε μορφής. Η παροιμιώδης ερώτηση τού Μεξικάνου αργόσχολου, που ακούγοντας βηματισμό στρατιωτικού αγήματος, σήκωσε λίγο το σομπρέρο και ρώτησε “Σήμερα τι έχουμε, παρέλαση ή επανάσταση;”, στάθηκε χαρακτηριστική για την περίοδο. Στην Αφρική, χοντροκομμένοι φύλαρχοι με στολές γεμάτες τενεκεδάκια και κορδέλες, αποτελούσαν τον κανόνα τής αποικιακής επιτήρησης. Στην Ασία οι δικτατορίες όργωναν, ενώ η κυριαρχία τους δέσποζε ακόμη και στον Ευρωπαϊκό νότο (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία). Τα κοινοβουλευτικά καθεστώτα έμοιαζαν να είναι αποκλειστικό προνόμιο για τις ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες τής δύσης, ενώ η μοίρα των “υποανάπτυκτων” και “υπό ανάπτυξη” χωρών ήταν, να υποκύπτουν στην μπότα των κάθε είδους γαλονάδων.
Μοναδικό αντίπαλο δέος, πέρα από τα κροκοδείλια δάκρυα κάποιων “φιλάνθρωπων” δυτικών παραγόντων, που χυνόντουσαν για δήθεν καταγγελίες των δικτατορικών καθεστώτων, ήταν ο κομμουνισμός. Είτε με την μορφή κρατών με κομμουνιστικά καθεστώτα, είτε με την μορφή κομμουνιστικών επαναστάσεων. Όσο αφορά τα πρώτα, οι άνθρωποι στην Ελλάδα έβλεπαν τις καταστάσεις στην Αλβανία και την Βουλγαρία και εκράυγαζαν εν χορώ “χίλιες φορές ομοφυλόφιλοι με την χούντα, παρά κουνίστρες με τον Χότζα, για να μην έχουμε ούτε λάδι στα ραδίκια και να αρμέγουμε την συμπεθέρα για να πιούμε γάλα”. Όσο αφορά δε τις κομμουνιστικές επαναστάσεις, βλέποντας τα Β 52 των ΗΠΑ να μετατρέπουν σε στάχτη τις καλύβες τού κοσμάκη στο Βιετνάμ, κλειδαμπάρωναν τις πόρτες στα δυάρια διαμερίσματα την νύχτα, μην τούς την πέσει μπαμπέσικα κανένας Πολ Ποτ, που αφού τούς αδειάσει το ψυγείο, θα τούς έκανε και ευνουχισμό, για να πάρει μαζί του κρέας για την επαύριο.
ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΙΕΤΡΕΞΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΛΟΓΩ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑΣ.
Το αντιδικτατορικό κίνημα στηρίχθηκε στην ενθουσιώδη νεολαία και κάποιους υπέργηρους παραδοσιακούς αριστερούς, ΕΝΩ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕ ΒΑΣΙΚΑ Η ΜΕΣΗ ΓΕΝΙΑ. Όσο αφορά τούς εργάτες, οι εξεγέρσεις και οι στοχεύσεις τους αφορούσαν πάντοτε μονομερώς τα ταξικά τους συμφέροντα σε τρεϊντγιουνιονιστική βάση. Γι αυτό, όποτε η εργοδοσία τούς έριχνε το κόκαλο, ηρεμούσαν τα πνεύματα. Την αριστερά στήριξαν στην Ελλάδα πάντοτε μόνον οι μικροαστοί και μεσοαστοί, σε ιδεολογική βάση (με εξαίρεση τις σύγχρονες μαϊμούδες, που το παίζουν αριστεροί). Γι αυτό τούς εκτιμώ, χωρίς περιστροφές. Όχι για λόγους ευφυίας, αλλά για λόγους συνέπειας και ευαισθησίας.
Συνεχίζετα...
"ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ" η περιγραφή του Διονύση! Και έχει και κωμικό στυλ, ΓΟΥΣΤΑΡΩΩΩ...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΣΗΣ ΜΟΙΡΑΙΟ ΜΥΘΕΥΜΑ αφορά, ότι η πτώση τής δικτατορίας έλαβε χώρα λόγω τής προδοσίας τής Κύπρου από το κύκλωμα τού Ιωαννίδη. Κατ' αρχήν, επί Ιωαννίδη έγινε ο Αττίλας 1, ενώ ο Αττίλας 2 έγινε στην φάση τής μεταπολίτευσης, επί πρωθυπουργίας αλητόγεορου Καραμανλή τού “η Κύπρος κείται μακράν” και με υπουργό εξωτερικών τον Γεώργιο Μαύρο, μέσω τού οποίου ο τουρκικός στρατός εισβολής κατέλαβε πολύ μεγαλύτερο μέρος από αυτό με τον Αττίλα 1. Ενδιαμέσως όμως δεν ακούστηκε ούτε “κιχ” ενάντια στον καραμάν αλή, ή τον Γεώργιο Μαύρο. Μέχρι “εθνάρχη” τον αποκαλούσαν τα μόμολα, ενώ το πιο χοντρό δούλεμα τής μεταπολίτευσης παραμένει η λεγόμενος “φάκελος τής Κύπρου”. Πάρ΄το αυγό και κούρευτο, αγαπητές φίλες και φίλοι. Δεν πέφτουν με τέτοια οι δικτατορίες. Ο Φράνκο κατσικώθηκε στην Ισπανία 40 χρόνια. Και έπεσε μόνο όταν αποφάσισαν οι τα μεγάλα κεφάλια, ότι έπρεπε αυτός να πέσει, για να περάσουν στο επόμενο στάδιο. ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.
Διότι, για να αποδοθούν στον καθ' ένα τα προσήκοντα, μπορεί μεν ο Ιωννίδης με το πραξικόπημα τής εόκα β να άνοιξε τις θύρες στην τουρκική εισβολή, ΟΜΩΣ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ. Ο Παπαδόπουλος ήταν αυτός, που επέσυρε την ελλαδική μεραρχία από την Κύπρο, όχι για την αποδυναμώσει στρατιωτικά (όπως ισχυρίζοντε πληθώρα ανιστόρητοι) αλλά για να αποτρέψει παρόμοιο πραξικόπημα με αυτό τής εόκα β, που προωθούσαν οι ΗΠΑ σε βάρος τού αγγλόδουλου Μακάριου, με στόχο να αποκτήσουν και αυτοί βάσεις στο νησί. Είχαν φαγωθεί οι ΗΠΑ το 1963 με το σχέδιο “Άτσεσον”, για να δωθεί η χερσόνησος τής Καρπασίας στην τουρκία, με δόλωμα την ένωση τής υπόλοιπης Κύπρου με την Ελλάδα. Και είχαν απειλήσει τότε τον “κωλόγερο τής δημοκρατίας” γιώργο παπανδρέου, ότι εάν δεν συνεναίσει, θα βάλουν τον Τίτο να ανοίξει το μακεδονικό (Ορίστε λοιπόν εν παρόδω, ποια σκυλιά υπηρετούσε ο τίτο και το αποπαίδι του μιλόσεβιτς, που ως υποτιθέμενος αντίπαλος τού νάτο, πρόσφερε όλα τα εχέγγυα σαν πρακτοράτζα των δυτικών, μαζί με τα καθίκια κάρατζις και μλάντιτζ, για τον διαμελισμό τής Γιουγκοσλαβίας. Να δω μόνον, πότε θα αξιωθώ να καταγράψω αναλυτικά γι αυτήν την μεγάλη προδοσία διεξοδικά, που παραμένει σε αφάνεια).
Εξ άλλου πραξικόπημα ενάντια στον Μακάριο προς όφελος των ΗΠΑ στην Κύπρο μέσω τής ελλαδικής μεραρχίας προωθούσε πριν το πραξικόπημα των απριλιανών και ο ανδρέας παπανδρέου, όπως είχε καταδειχθεί στο πανελλήνιο με την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. ΑΛΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΕ Ο ΠΑΠΑΝΤΡΕΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ. Δεν ήταν μόνον η υπό δρομολόγηση “χούντα των στρατηγών”, που προωθούσαν τα ανάκτορα και που πρόλαβαν οι απριλιανοί. Η Ελλάδα ήταν μεταπολεμικά ξέφραγο αμπέλι στο έλεος των κάθε είδους μυστικών υπηρεσιών τής δύσης. Και τα “στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας”, που είχε πει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος στον νεοαφιχθέντα τοποτηρητή τής πρεσβείας των ΗΠΑ Πιουριφόυ, πριν ξεκινήσει αυτός τις σεξουαλικές ανωμαλίες με την βασίλισσα φρειδερίκη και τον καραμάν αλή, όπως πιστοποιεί ο γνωστότατος δημοσιογράφος Γιάννης Κάτρης στο βιβλίο του η “Η Γέννηση τού Νεοφασισμού στην Ελλάδα”, είχαν μετατρέψει τούς βαθμοφόρους τού στρατού σε διεκπεραιωτές κάθε είδους παράνομων εντολών.
Και δεν ήταν μόνο το τράβηγμα τής μεραρχίας από την Κύπρο, που έκανε το ισραήλ και τις ΗΠΑ να σκυλιάσουν ενάντια στον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Αυτός είχε κλείσει τον εναέριο χώρο τής Ελλάδας για την αεροπορία των ΗΠΑ κατά την διάρκεια τού πολέμου των έξι ημερών. ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΗΤΑΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΙΟΝΙΣΤΙΚΟ ΛΟΜΠΥ. Ο Παπαδόπουλος σαν πρώην στέλεχος τού ΙΔΕΑ, μπορεί να υπάκουε στα κελεύσματα τής ιντέλιτζενς σέρβις, σαν αχθοφόρος συμφερόντων τής αγγλίας. ΟΜΩΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΩΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΕΘΕΤΕ ΤΣΑΓΑΝΟ. Αλλά γύρω από τον βίο και την πολιτεία του θα αναφερθώ και στην συνέχεια. Με επιχειρήματα απτά και ιστορικά που τον τιμούν εξ αντικειμένου και όχι με σλόγκαν τού τύπου “την περίοδο τής δικτατορίας περνάγαμε καλά”.
Συνεχίζεται...
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν ολίγοις και για να μην μακρηγορώ: ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΡΕΦΟΡΜΙΣΤΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΗΡΙΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '70 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, όπως περιγράφει στα πολύτιμα βιβλία του και ο Αθανάσιος Στριγάς, που ήταν μέλος τής εκτελεστικής επιτροπής αυτής τής Λέσχης.
Την δικτατορία απέσυραν οι επικυρίαρχοι, όχι κάτω από την οποιαδήποτε λαϊκή πίεση, η φόβο για λαϊκές κινητοποιήσεις. Ανήκα τότε οργανικά στο λεγόμενο “αντιδικτατορικό κίνημα” και γνωρίζω από πρώτο χέρι, τι είδους κολοκύθι ήταν αυτό (Νόμιζαν οι λεγάμενοι τότε, ότι ευνουχίζοντας την νεανική ορμή μας, θα μας παθητικοποιούσαν στην συνέχεια. Όποιος όμως γελάει τελευταίος, γελάει καλύτερα). Έριξαν την δικτατορία τότε, για να περάσουν οι λεγάμενοι στο ακόμη ρυπαρότερο σχέδιό τους, που έφερε τον τίτλο “μεταπολίτευση”.
Συνεχίζεται...
Φίλε Διονύση, ο σχωρεμένος αγαπητός μας στρατηγός Γ.Αϋφαντής, είχε πει πως πάνω που είχαν ετοιμαστεί δύο απόπειρες δικτατορίας να ξεκινήσουν στην Ελλάδα, η μία από την Αγγλία και η άλλη από τις ΗΠΑ, η δικτατορία των συνταγματαρχών με τον Παπαδόπουλο τούς ήρθε από εκεί που δεν το περίμεναν. Ισχύει τελικά αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλτατε Κώστα,
Διαγραφήσκοπός αυτών των σχολιασμών μου είναι να εξάρω κάποιους άξονες μελέτης και αξιολόγησης σχετικά με περίοδο τής δικτατορίας, που στηρίζονται σε κάποια επί μέρους δεδομένα και που αφορούν την προσωπικότητα τού Γεωργίου Παπαδόπουλου, τα οποία είναι σε ελάχιστο βαθμό γνωστά και δεν έχουν αποτιμηθεί μέχρι σήμερα διόλου σε συνδυαστική βάση. Έχει διαφύγει τελείως από την ιστορική έρευνα το δεδομένο, ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε πολύ στενή σχέση, υπό την μορφή ενός ιδιαίτερου τύπου οικογενειακής συγγένειας, με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αντίστοιχες “παράξενες” σχέσεις έχουν υπάρξει και με άλλα πρόσωπα μεγάλου ιστορικού εύρους, όπως συνέβη στην περίπτωση των Βλαδίμηρου Ίλιτς (Λένιν) και τού Αλεξάνδρου Κερέσκυ, που ανατράπηκε ως πρωθυπουργός από τον πρώτο (Σχέση, στην οποία σκοπεύω να αναφερθώ αναλυτικά στο μέλλον, αφού μελετήσω σε βάθος τις δυο αυτές προσωπικότητες). Θεωρώ σημαντικό στην μελέτη και αξιολόγηση τού ρόλου ιστορικών προσώπων να ενσωματώνονται διαδικασίες καρμικού χαρακτήρα, όπως αυτές προκύπτων σε πλαίσια μετενσαρκώσεων.
Οπότε στους παρόντες σχολιασμούς δεν είχα σκοπό να αναφερθώ στην διαδικασία τής διεξαγωγής τού πραξικοπήματος τού 1967. Επειδή έτυχε να ενέχομαι προσωπικά κατά κάποιο τρόπο στις ζυμώσεις, που έλαβαν χώρα κατά τα δυο τελευταία έτη τής δικτατορίας και στα πρώτα έτη τής μεταπολίτευσης, θεώρησα, ότι η ενασχόλησή μου σε ιστορική βάση με αυτά έγινε κάτω από συνθήκες συναισθηματικής φόρτισης και μετέθεσα μια εκ νέου μελέτη τους, σε χρόνους που θα έχω επιτύχει μια σχετική αποστασιοποίηση από αυτά. Βεβαίως ενδιάμεσα έχει επέλθει αυτή η αποστασιοποίηση, αλλά δεν έχω μελετήσει εκ νέου.
Στο ερώτημα που έθεσες, θεωρώ, ότι όσα καταθέτει ο Στρατηγός Αϋφαντής προφανώς ισχύουν, επειδή αυτός διαθέτει πολύ καλή εσωτερική εικόνα, εξαιρετική κρίση, ικανότητα διείσδυσης σε συμβάντα και αναμφισβήτητη εντιμότητα. Όμως προσωπικά δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου η δράση μιας τρίτης ομάδας, που σχεδίαζε πραξικοπηματική ανατροπή τού κοινοβουλευτισμού. Αυτό που είναι γνωστό, είναι ότι οι πρόθυμοι για ανάπτυξη έκνομων δραστηριοτήτων ανήκαν σε τρεις διαφορετικές ομοταξίες. Η πρώτη ήταν αυτή των επηρεαζόμενων από αγγλικά συμφέροντα, μέλη τής πρώην οργάνωσης ΙΔΕΑ, που πρόσκειντο στα ανάκτορα, ενώ στην δεύτερη ομοταξία έπαιρναν εντολές από την CIA. Την τρίτη γκρούπα αποτελούσαν οι λεγόμενοι “κανταφικοί”, οι οποίοι ήταν συνασπισμένοι γύρω από τα στενά συμφέροντα των στρατιωτικών και την μιλιταριστική νοοτροπία. Εδώ αξίζει να λάβουμε υπ' όψει τις διαφορετικές απόψεις τακτικής, που κυριαρχούσαν στις ΗΠΑ, μεταξύ αρκετών κυβερνητικών κέντρων και των μυστικών υπηρεσιών, δεδομένου ότι ένα τμήμα των μονοπωλίων τού βορρά, των γραφειοκρατών “χαρτογιακάδων” και των “επτά αδελφών” πολυεθνικών εταιριών πετρελαίου, είχαν άτυπη συμμαχία με το λεγόμενο “αγγλοολανδικό σενάριο “(Mobil, BP) και βρίσκονταν σε ανταγωνισμό με τούς πετρελαιάδες τής εγχώριας παραγωγής πετρελαίου στον νότο. Συνήθως, όταν η μία ομάδα συμφερόντων ρύθμιζε τον διορισμό τού προέδρου των ΗΠΑ, η άλλη καθόριζε τον αντιπρόεδρο. Γι αυτό και η πολιτική αυτών των δυο ήταν συχνά αντιφατική στα πλαίσια τής ίδιας διοίκησης.
Όμως, εάν εξετάσουμε τα μείζονα γεωπολιτικά συμφέροντα τής δύσης εκείνη την περίοδο, εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα, που φάνηκε εξ άλλου ξεκάθαρα και στην πορεία των γεγονότων, ότι οι τρεις αυτές ομοταξίες συμμετείχαν σε όλες τις συνωμοτικές συμφύσεις, οι οποίες ήσαν ετερόκλητες. Για παράδειγμα, ο αντιστράτηγος Γεώργιος Ζωιτάκης, διοικητής τού Γ΄ σώματος στρατού, που ανήκε στην χούντα των στρατηγών, ήταν αυτός που άναψε το πράσινο φως για το πραξικόπημα στον Παπαδόπουλο και ανταμείφθηκε γι αυτό στην συνέχεια με το πόστο τού αντιβασιλέα.
Συνεχίζεται...
Ευχαριστώ για την απάντηση φίλε Διονύση. "κανταφικοί" ε;!
ΔιαγραφήΕίναι ευρέως γνωστό, ότι τόσο η χούντα των στρατηγών, όσο και τα ανάκτορα, αγνοούσαν την ύπαρξη και τα σχέδια των συνταγματαρχών. Όμως, κατά την εκτίμηση μου, και οι δυο εξυπηρετούσαν γενικότερα τα ίδια συμφέροντα με παρόμοιες στοχεύσεις. Υπό αυτήν την έννοια, η χούντα των συνταγματαρχών δεν “πρόλαβε” την χούντα των στρατηγών, αλλά την “προτεκατέλαβε”, έδρασε δηλαδή ταχύτερα από ότι η πρώτη, βάσει των αναγκών που υπήρχαν για το κατεστημένο, επειδή η δεύτερη έδειχνε αναβλητικότητα. Στην αναβλητικότητα αυτή αξίζει κάποια αναφορά. Όμως προέχει μια σύντομη αναφορά στις αιτίες τού πραξικοπήματος σε συνδυασμό με την γεωπολιτική κατάσταση, που επικρατούσε τότε.
ΔιαγραφήΚύρια στόχευση των ΗΠΑ στα μέσα τής δεκαετίας τού 60 ήταν η πλήρης πρόσδεση των διεθνών συναλλαγών στο δολάριο μέσω τής επιβολής τού πετρελαίου ως βασικής ενεργειακής πηγής στην παγκόσμια οικονομία, αφού προηγουμένως είχαν έντεχνα επιβάλλει στην τότε ατμομηχανή τής ευρωπαϊκής οικονομίας Γερμανίας την εγκατάλειψη και τον μαρασμό τής παραγωγής και αξιοποίησης τού άνθρακα. Για να επιτύχουν αυτήν την μονομερή ενεργειακή και κατ' ακολουθίαν νομισματική εξάρτηση σε παγκόσμιο επίπεδο, ήταν αυτονόητη η εξασφάλιση τής κυριαρχίας τού ισραήλ, το οποίον ήταν περικυκλωμένο από εχθρικές πετρελαιοπαραγωγές χώρες. Η ισχυρή επιρροή των ΗΠΑ στην Τουρκία αποσκοπούσε κυρίως στην δόμηση ενός επιθετικού αναχώματος νοτίως τής ΣΕ. Στην Τουρκία δεν ήταν δυνατόν να ανατεθεί μια έντονη υπεράσπιση τού Ισραήλ μέσω των βάσεων των ΗΠΑ εκεί, διότι αυτή είναι μια σουνιτική χώρα, όπως είναι και η πλειοψηφία των αντίπαλων αραβικών χωρών έναντι τού Ισραήλ. Αυτός ο ρόλος ήταν αναγκαίος να ανατεθεί πλήρως στην Ελλάδα. Κατά την πρώιμη φάση τής δικτατορίας, έλαβε χώρα ένα όργιο τού στρατού των ΗΠΑ με αφετηρία την Ελλάδα στην διάρκεια τής πρώτης αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης.
Ενδιαμέσως είχε λάβει χώρα η διανομή των πετρελαιοπηγών τής Μέσης Ανατολής μεταξύ των ΗΠΑ και των Αγγλοολανδών σε πολύ ειρηνική και ήρεμη βάση συνεννόησης. Οπότε δεν υπήρχε λόγος για την προάσπιση των συμφερόντων τους να επιβάλουν αυτοί κομματικές συγκρούσεις, ή συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών ομάδων, που δρούσαν εντός τού στρατού στην Ελλάδα. Αυτό είχε καταγραφεί έντονα και στην συμφωνία μεταξύ τού Παναγιώτη Κανελλόπουλου και τού Γεωργίου παπανδρέου να συμπράξουν η ΕΡΕ και η Ένωση Κέντρου σε κοινή κυβέρνηση μετά τις εκλογές, που είχαν κηρυχθεί στις 28 Μαΐου τού 1967. Για τον ίδιο λόγο συμμετείχαν τελείως ειρηνικά οι ομάδες εκπροσώπησης διαφορετικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, που δρούσαν στον στρατό, από κοινού τόσο στην χούντα των στρατηγών, όσο και στην χούντα των συνταγματαρχών. Μπορεί μεν η χούντα τού Παπαδόπουλου να αποτελείτο από στενά συνδεδεμένους συνταγματάρχες μεταξύ τους, πού αποφοίτησαν όλοι από την ίδια τάξη τού 1937. Όμως οι κινούντες όπισθεν τα νήματα, ήσαν τα ίδια κυκλώματα με αυτά τής χούντας των στρατηγών.
Το πρόβλημα δεν αφορούσε τότε μια σύγκρουση των κομμάτων, ως προς τα συμφέροντα, που καλούντο να διεκπεραιωθούν. Και τα πολιτικά κόμματα είχαν πλήρη σύμπνοια, ως προς αυτά που κλήθηκαν να διεκπεραιώσουν οι πραξικοπηματίες. Το πρόβλημα βρισκόταν αλλού και αφορούσε την ανάγκη για σταθερότητα, εν όψει των γεωπολιτικών προκλήσεων. Η δημοσκοπήσεις για τις εκλογές τού Μαΐου έδειχναν ένα ποσοστό 63% για την ΕΚ. και την ΕΔΑ. Αυτή η κατάσταση δεν αφορούσε διόλου τις προθέσεις ούτε τής ΕΚ., ούτε τού αχυρανθρώπου τής CIA Ανδρέα Παπανδρέου, ούτε τής ΕΔΑ, που είχε μετεξελιχθεί σε φιλήσυχο αρνάκι. ΑΛΛΑ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ. Γι αυτόν τον λόγο είχε σχεδιαστεί η χούντα των στρατηγών να επιβληθεί για διάστημα 9 μόνον μηνών, ώστε να “συμμαζευτεί” η κοινωνία.
(Το σχόλιο θα συνεχιστεί μετά το απόγευμα, ή το βραδυ)
https://youtu.be/OvsE0UQpWn4?t=598
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΕ 6,27 ΛΕΠΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.tiktok.com/@olympus_gr/video/7209378099828444421?_r=1&_t=8b3BgKtnrmf
ΑΓΓΕΛΙΚΗ-ΑΧΑΡΝΑΙ
Α Ψ Ο Γ Ο Σ !!!!!
ΔιαγραφήΠOTE ΘA KATAΛΑΒΕΙΣ??????????
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.tiktok.com/@epanellinismos8/video/7215180614226447621
https://www.tiktok.com/@epanellinismos8/video/7215289383082102022
ΑΓΓΕΛΙΚΗ-ΑΧΑΡΝΑΙ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ !!!!!
ΔιαγραφήΔιόδοτε, το blog είναι μια ΟΑΣΗ απόψεων. Συνεισφέρει στην ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ της πρόσφατης ιστορίας, μέσα απο ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ μαρτυρίες. Οι δέ συμμετέχοντες αποτελούν την πραγματική εικόνα των Ελλήνων. Αυτή την εικόνα που ΔΕΝ θα δείξουν ποτέ τα βρωμοκάναλα και τα κατευθυνόμενα sites του διαδικτύου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά νοιώθω ευγνώμων που έχω την ευκαιρία να διαβάζω τα σχόλια όλων των Διοδοταίων, περισσότερο επειδή όχι μόνο με μαθαίνουν, αλλά επειδή με ΕΥΓΕΝΙΚΟ τρόπο αναπτύσσονται και τελικά έχουν να μας πουν κάτι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.
Λόγω της ηλικίας μου (γεννημένος τον Μάιο του 1967) δεν έχω άμεση εμπειρία απο την επταετία και δεν μπορώ να συνεισφέρω στην συζήτηση με προσωπικές μαρτυρίες, εκτός ίσως απο αμυδρές εικόνες απο το Καλλιμάρμαρο και τις γυμναστικές επειδήξεις στην αρχή του δημοτικού σχολείου. Θυμάμαι πολλά ως παιδί, αλλά δεν μπορώ να τα συνδέσω με το κλίμα της εποχής.
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια. Με μαθαίνουν πολλά.
Διός Κούρος
🙂 👍
ΔιαγραφήΣυνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναβλητικότητα που επιδείκνυαν τα μέλη τής χούντας των στρατηγών, ήταν απόρροια τού βαθμού και τού ρόλου τους, αλλά είχε άμεση σχέση και με αυτόν που θεωρούσαν ότι βρισκόταν στην κεφαλή τής διαδικασίας. Οι στρατηγοί επρόσκειντο στα ανάκτορα και όπως αποδείχθηκε στην πορεία, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αποδείχθηκε ένας μειλίχιος θεσμικός παράγων, προσεκτικός και αποστασιοποιημένος από βεβιασμένες επιλογές τού παρελθόντος, που οδήγησαν σε εκτροπές. Αυτή η πρακτική τού συχνά στάθηκε κατάφωρα ενάντια στα συμφέροντά του και δεν κατέστη κατανοητή από την πλειοψηφία τής Ελλαδικής κοινωνίας, η οποία είναι ανέκαθεν παραδομένη στα παραταξιακά πάθη και γοητεύεται από τις κενόδοξες μεγαλοστομίες επίδοξων ηγετίσκων, αγόμενη και φερόμενη από το ένα αδιέξοδο στο επόμενο. Η μετριοπάθεια τού Κωνσταντίνου Β΄ τον οδήγησε σε αποχή από την δρομολόγηση ανώμαλων καταστάσεων και στην συνέχεια, μετά την εκθρόνηση του, σε πλήρη αποστασιοποίηση απέναντι στα Ελλαδικά πολιτικά δρώμενα. Αυτή η πρακτική οδήγησε πληθώρα επιπόλαιων ανθρώπων, να αποδώσουν στον Κωνσταντίνο το προσονύμιο “κοκός”, ενώ κατά την γνώμη μου, αυτοί θα άρμοζε να ψάχνουν για τούς κοκούς ευφυίας (εφόσον διαθέτουν κάποιους) εντός τού κρανίου τους. Ο Κωνσταντίνος είχε όμως ως ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία κατανοήσει το βασικότερο άλλων. Ότι δηλαδή, ο κάτοχος τής όποιας καρέκλας με κυβερνητικές αρμοδιότητες έχει μια και μόνη επιλογή: Να υπηρετήσει χωρίς αντιρρήσεις τούς πραγματικούς αφεντάδες τού κόσμου, ή να περάσει στην αφάνεια. Ουδέποτε υπήρξα οπαδός τού θεσμού τής βασιλείας. Όμως δεν θα είχα τον παραμικρό ενδοιασμό να υποστηρίξω τον Κωνσταντίνο Β΄, ο οποίος, κατά την εκτίμησή μου, ωφέλησε την χώρα, εάν ο θεσμός τής βασιλείας δεν ήταν κληρονομικός. Διότι, ως ορθά λέγεται, “από ρόδο μπορεί να βγει αγκάθι”.
Στον αντίποδα τής ιδιοσυγκρασίας τού Κωνσταντίνου Β΄ βρέθηκαν δυο εξέχουσας επιρροής πρόσωπα, που κυριάρχησαν στην συνέχεια στην διακυβέρνηση τής Ελλάδας, που αμφότεροι σε ήσαν σε ψυχοπαθολογικό βαθμό πωρωμένοι με τον ρόλο υποτιθέμενου μεσσία, που πίστευαν, ότι τούς έχει αναθέσει το πεπρωμένο, προφανώς μετά από πλύση εγκεφάλου, που τούς επιβλήθηκε σε νεαρή ηλικία. Αυτοί οι δύο ήταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και ο Ανδρέας Παπανδρέου. ΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΥΠ' ΟΨΕΙ ΤΗΝ ΑΤΥΠΗ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ ΚΟΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ, ΣΥΝΑΓΩ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ, ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟΙ ΕΠΩΑΣΘΗΚΑΝ ΣΕ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ, ΜΕ ΜΟΧΛΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ – ΑΝΘΡΩΠΟΚΗΠΟΥΡΟΥΣ.
Όπως παρουσιάζει ο κάτωθι σύνδεσμος ο πατέρας τού Παπανδρέου και ο Πατέρας τού Παπαδόπουλου ήσαν κοντοχωριανοί (ο ένας από το Καλέτζι και ο άλλος από το Ελαιοχώρι, που απέχουν κάτι τσιγάρα δρόμο). Ήσαν κολλητοί και συνανταμωνόντουσαν για να πάνε στο σχολέίο. Η πληροφορία αυτή έτυχε μεγάλης δημοσιότητας στη μεταπολίτευση, όταν ο πρώην Υπουργός Άμυνας Πέτρος Γαρουφαλιάς (!!!!!!!!!!) αρθρογράφησε στην εφημερίδα «Ακρόπολις» υποστηρίζοντας ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, πριν από τη χούντα, ήταν προστατευόμενος του Γεωργίου και του Ανδρέα Παπανδρέου....
https://www.mixanitouxronou.com.cy/categories/politiki/georgios-papadopoylos-fanatikos-antikommoynistis-kai-epimonos-synomotis-poia-itan-i-schesi-toy-me-tin-oikogeneia-papandreoy-oi-paralirimatikoi-logoi-kai-ta-tsekoyria-vinteo/
Συνεχίζεται...
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γέρος παπαντρέας ήταν ο βασικότερος διεκπεραιωτής των Αγγλικών συμφερόντων στην Ελλάδα μετά τον Β΄ΠΠ. Αυτός προΐστατο στον αφοπλισμό των μαχητών τού ΕΑΜ με τις συμφωνίες τής Γκαζέρτας και τού Λιβάνου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν την αντίστοιχη περίοδο “τροτσκιστής” (παρ' το αυγό και κούρευτο). Ο “τροτσκισμός” προωθείτο τότε ως υποκατάστημα τής ιντέλιτζενς σέρβις, με στόχο να μειωθεί η επιρροή τής Ρωσίας στην Ελλάδα από το ΚΚΕ, που είχε τότε πολύ μεγάλη ανάπτυξη. Όταν πήγε στις ΗΠΑ, που τον στόλισαν με τιε κορδέλες τού καθηγητή – ανεγκέφαλου, άλλαξε στρατόπεδο και πέρασε από την ιντέλιτζενς στην CIA.
Αλλά και ο Γιωργάρας εξυπηρέτησε τους Άγγλους εντολοδότες, όπως καταθέτει σημαντικές πληροφορίες σχετικά ο Νίκος Βεργίδης στο άκρως πολύτιμο βιβλίο του “Οι Μιγάδες τής Ελληνικής Ιστορίας” (σύνδεσμο για δωρεάν κατέβασμα τού βιβλίου αυτού αυτού έχω καταθέσει σε παλαιότερη ανάρτηση εδώ). Μεταξύ Άγγλων και Σοβιετικών είχε γίνει μια μυστική συμφωνία στα τέλη τής δεκαετίας τού 40, με στόχο να περιορίσουν την καλπάζουσα αύξηση τής επιρροής των ΗΠΑ στην Ελλάδα, δεδομένου ότι διεκδικούσαν και αυτοί κάποιο μερίδιο σύμφωνα με την συμφωνία τής Γιάλτας. Οι Σοβιετικοί έστειλαν τότε στην Ελλάδα ένα κλιμάκιο τής ηγεσίας τού ΚΚΕ, σε συνεννόηση με τούς Άγγλους, για να συμμαζέψει λίγο την κατάσταση μετά τον εμφύλιο. Σε αυτό συμμετείχαν οι Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης και Νίκος Βαβούδης. Ο Δημήτρης Μπάτσης ήταν γιος τού ναυάρχου Μπάτση, που ήταν τότε αρχηγός ΓΕΝ (Το βασιλικό ναυτικό και η βασιλική αεροπορία ήσαν ανέκαθεν προσδεδεμένα στα ανάκτορα και ως εκ τούτου στην εξωτερική πολιτική τής Αγγλίας). Το κλιμάκιο αυτό συνελήφθη και τα μέλη του καταδικάστηκαν από τα μπουλντόγκ τής αμερικανοκρατίας σε θάνατο. Από τούς πέντε στρατοδίκες, τρεις έδωσαν καταδικαστική και δύο αθωωτική ψήφο. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ψήφισε τότε υπέρ τής αθώωσης. Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τον Δημήτρη Μπάτση έχει αναρτήσει η Φωτεινή στον κάτωθι σύνδεσμο:
http://enaasteri.blogspot.com/2023/03/cooper.html
Άργησα λίγο να συνεχίσω τούς σχολιασμούς, διότι είχα εγκύψει στο σχετικό υλικό που συγκεντρώνω εδώ και δεκαετίες. Όπως καταγράφεται στα δυο τελευταία σχόλια, παρόλο που τα σχετικά δεδομένα μού ήταν από παλιά γνωστά, σχημάτισα την εντύπωση μόλις σήμερα, ότι παπαδόπουλος και παπανδρέου επωάστηκαν στην βάση πλύσης εγκεφάλου από τα ίδια πρόσωπα τού ιερατείου. Σαλταρισμένοι και οι δυο με τον υποτιθέμενο μεσσιανικό τους ρόλο, έδωσαν κατά την εκτίμησή μου, ρεσιτάλ απέραντης τρέλας. Ο παπαδόπουλος έφτασε τα τρία πρώτα χρόνια τής δικτατορίας να απαγορεύσει τα βιβλία τού Αριστοτέλη και των τριών Τραγικών Ποιητών, Σοφοκλή, Αισχύλου και Ευριπίδη ως ανατρεπτικά για το πολίτευμα. Το μόνο βιβλίο, που επιτρεπόταν στον στρατό, ήταν η Βίβλος. Με στόχο να διαβάζουν οι άνθρωποι το δίτομο φληνάφημα απείρου κάλλους, που είχε βγάλει, με τίτλο “Το Πιστεύω μας”. Το είχα αγοράσει και το διάβαζα τότε, για να γελάω ασταμάτητα. Επίσης ξυλοκόπησαν βάναυσα ένα καθηγητή πανεπιστημίου, διότι δίδαξε στους φοιτητές τήν Έξοδο τού Μεσολλογγίου τού Διονυσίου Σολωμού.
Αρκετά είναι αυτά, που θεωρώ σημαντικό να τύχουν ακόμη επεξεργασμένης παρουσίασης, όπως το μύθευμα, ότι την δικτατορία οργάνωσε δήθεν η μασονία (σε συνδυασμό με ρεαλιστική εκτίμηση τού ρόλου τού Παττακού ως μέλους τής στοάς “Σπύρος Νάγος” και την τεκτονική ιδιότητα των Παπαδόπουλου και Μακαρέζου), τον βίο και την πολιτεία τής κεντρικής ομάδας των 14 πραξικοπηματιών κατά την διάρκεια τού Β΄ΠΠ. κοντά στο Τελ Αβίβ τής Παλαιστίνης, την “ανάπτυξη” και η “σταθερότητα” που είχε η χώρα κατά την διάρκεια τής δικτατορίας και άλλα.
Επειδή όμως έχω κάνει σήμερα τον εντοπισμό που προανέφερα, ο οποίος θεωρώ ότι έχει αξιόλογο ενδιαφέρον από την πλευρά τής ανάπτυξης τής Συνομωσιολογίας και επειδή αυτά απαιτούν τον ανάλογο χώρο, σταματάω τα σχόλιά μου σε αυτό σημείο, με προοπτική την εκπόνηση ενός κειμένου μελλοντικά, αφού προχωρήσω ατήν την διερεύνηση με περαιτέρω μελέτη.
Συμπληρωματικά αναφέρω, ότι θεωρώ αισχρό και χυδαίο τον τρόπο με τον οποίον ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιμετώπισε με άκρατο μίσος τον βαφτισιμιό τού πατέρα του. Από το 2009, εκτιμώντας την τρέλα τού Παπαδόπουλου ως έκφραση υγείας, διότι αυτός είχε το τσαγανό και την εντιμότητα να μην προσαρμοστεί στα κελεύσματα των αληταμπουράδων πατρόνων του, σε κάποια ζητήματα κρατικής κυριαρχίας και προάσπισης τής ανεξαρτησίας τής Κύπρου από επιβολές, απαίτησα επανειλημμένα εγγράφως στο διαδίκτυο την αποφυλάκισή του. Η τρέλα είναι μια μορφή υγείας, την οποίαν διεκδικώ και εγώ για τον εαυτό μου, δεδομένου ότι ουδέποτε ισχυρίστηκα, ότι είμαι γνωστικός. Πλην όμως, ενώ η τρέλα είναι μορφή ιδιότυπης υγείας, για όσους τολμούν να έρχονται σε σύγκρουση με τον ισχύοντα κοινωνικό μύθο, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν νευρωτικός. Και η νεύρωση είναι μια σχεδόν αθεράπευτη στρέβλωση τού χαρακτήρα. Οι παπανδρέου (πατέρας, γιος και εγγόνι) ήσαν ΟΛΟΙ επωασμένοι από ιερατεία παλιάνθρωποι. Ο Γιωργάρας τούς ξέφυγε κάπου, γι αυτό καρατομήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπρόσθετα αξίζει να αναφερθεί, ότι τα εκρηκτικά που χρησιμοποίηση ο Αλέξανδρος Παναγούλης στην απόπειρα ενάντια στον Παπαδόπουλο, τού προμήθευσε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, που ήταν την περίοδο τού Μακαρίου υπουργός εσωτερικών στην Κύπρο, με εντολή τής CIA. Παρ' όλη την τεράστια σύγκρουση μεταξύ τους, θεωρώ και τούς δυο Γενναίους Άνδρες, που το κατεστημένο εξόντωσε. Τον ένα με ισόβια κάθειρξη και τον άλλον με δολοφονία. Ο τρίτος, που θεωρώ γενναίο, είναι ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄. Και οι τρεις αυτοί αποτελούν την εξαίρεση των Γενναίων μέσα σε ένα σάπιο πολιτικό κατεστημένο.
Ευχαριστούμε θερμά Διονύση μας!![τα σχόλια εγιναν ενα ωραιο αρθρο και αναμένομεν στο μελλον την μελέτη σου] http://enaasteri.blogspot.com/2023/04/blog-post_75.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Φωτεινή,
Διαγραφήένα θερμό ευχαριστώ για την ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη. Το δεύτερο μέρος τής μελέτης θα ακολουθήσει σύντομα. Το αρόν θέμα είναι σημαντικό, όχι μόνον όσο αφορά την ενασχόληση με την σύγχρονη ιστορία μας, αλλά διότι προσφέρεται ταυτοχρόνως για να εξαχθούν χρήσιμα θεωρητικού χαρακτήρα συμπεράσματα, όσο αφορά κάποιους μηχανισμούς τού συστήματος.
Σχολιάζοντας εδώ τις τελευταίες ημέρες, είχα την δυνατότητα να στοχαστώ σε μια σειρά ζητήματα, κάποια από τα οποία με απασχολούσαν εδώ και δεκαετίες, χωρίς να μπορώ να δώσω μια απάντηση.
Ένα από αυτά αφορά μια επίσκεψή μου σε μια συγκέντρωση τροτσκιστών το καλοκαίρι τού 1976 στο Άλσος Παγκρατίου, όταν είχα βρεθεί τυχαία εκεί, επειδή συνήθιζα να πίνω καφέ στο αναψυκτήριο. Εκεί συνάντησα περισσότερους νεολαίους που γνώριζα (και συμπαθούσα) που υπέθετα ότι συνδέονταν φιλικά μεταξύ τους. Κάποιοι από αυτούς ανήκαν σε οικογένειες που είχαν πολύ μεγάλη περιουσία, ενώ η πλειοψηφία σπούδαζε στο Λονδίνο. Μού είχε προκαλέσει μεγάλη εντύπωση τότε, πώς ήταν δυνατόν πρόσωπα με τόσο μεγάλη οικονομική επιφάνεια να έχουν πέσει εν χορώ σαν αλεξιπτωτιστές στους τροτσκιστές. Σήμερα κατανόησα την διαδικασία.
Ένα άλλο ζήτημα που με απασχολούσε, χωρίς να μπορώ να δώσω μια ερμηνεία, ήταν η σύγκρουση που εκδηλώθηκε στην δεκαετία τού '90 ανάμεσα στον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Μιχάλη Ράπτη, Πάμπλο. Όταν ο Παπανδρέου άφησε υπονοούμενα, ότι ο επικεφαλής τής 4ης διεθνούς Πάμπλο είναι αρχηγός τής 17 Νοέμβρη, τότε ο Πάμπλο κατήγγειλε, ότι ο Παπανδρέου ήταν χαφιές τής ασφάλειας μετά την απελευθέρωση από τούς Γερμανούς. Για ποιον λόγο απείλησε ο Παπανδρέου τον Μ. Ράπτη; Μέσα από αυτό το πρίσμα αξίζει να διερευνηθεί εκ νέου το όλο σύμπλεγμα τής τρομοκρατίας στην Ελλάδα.
Ένα άλλο ζήτημα, που θέτει θεωρητικής φύσεως ζητήματα, αφορά τούς ισχυρούς δισταγμούς τού Παττακού, τέκτονα 28ου βαθμού, να συμμετέχει στο πραξικόπημα, ενώ η διεξαγωγή του δεν ήταν πραγματοποιήσιμη χωρίς τα τεθωρακισμένα. Με αποτέλεσμα να παρέμβει για να τον πείσει ο μεγάλος διδάσκαλος Τζατζόπουλος, μετά από εντολή τού μεγάλου διδασκάλου τής μεγάλης στοάς τής Αγγλίας.
Τα θεωρητικά ζητήματα που προκύπτουν, δεν είναι ούτε λίγα, ούτε ήσσονος ενδιαφέροντος.
Να σημειωσω ειμαι γενημμενη το '67.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτα που ακουγα αργοτερα απ' τους γονεις μου ΗΤΑΝ ΟΤΙ....
Κοιμομασταν με ανοιχτα τα παραθυρα ΚΑΙ υπηρχε ΠΑΝΤΟΥ μια εννομη ταξη.
ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ......ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΠΟ(ΚΟΜΜΑΤΑ)
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΕΤΥΧΕΙ.ΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΧΡΟΝΙΑ.
Η εξαιρετική κ.Δαγιου ΜΑΣ ΑΝΑΛΥΕΙ ΠΟΛΛΑ.
https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.net/v/t1.6435-9/57485395_2085223931599396_3440878341559681024_n.jpg?_nc_cat=110&ccb=1-7&_nc_sid=8bfeb9&_nc_ohc=jMzyUb6vP9wAX9mST5Q&_nc_ht=scontent.fath3-3.fna&oh=00_AfDpAmuqD5MOvEy66SIKvOugNm-Xcid2kytu9ht-8zgYPA&oe=64511C18
ΑΝΝΑ