Άρθρο του Lipton Matthews*, δημοσιευμένο στις 6/2/2024 από το Mises Institute.
Οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ προέβλεψαν ένα σενάριο καταστροφής όταν ο Τραμπ εξελέγη το 2016, αλλά η πραγματικότητα της προεδρίας του δεν πλησίασε ούτε κατά διάνοια την καταστροφολογική ρητορεία που την συνόδευσε
Ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις εκλογές της Αϊόβα και τις προκριματικές εκλογές στο Νιου Χάμσαϊρ και προηγείται στις δημοσκοπήσεις για να γίνει ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία της Αμερικής στις επερχόμενες γενικές εκλογές. Η ιδιότητά του ως ο πιθανότερος υποψήφιος για να αμφισβητήσει τον Τζο Μπάιντεν αναστατώνει τα στελέχη του κατεστημένου, που πιστεύουν ότι η άνοδος του Τραμπ απειλεί τη δημοκρατία. Ο Τραμπ υποτιμάται συνεχώς από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης σαν δημαγωγός που ενισχύει το ρατσιστικό υπόβαθρο της αμερικανικής κοινωνίας. Τα πάθη είναι αχαλίνωτα, αλλά ο Τραμπ έχει κατάφωρα δαιμονοποιηθεί.
Αφ’ ότου κέρδισε την προεδρία το 2016, οι ειδικοί πίστευαν ότι ο Τραμπ θα γύριζε την Αμερική σε εποχές ρατσισμού. Αυτές οι προβλέψεις παρέσυραν πολλούς, παρ’ όλο που δεν υλοποιήθηκαν. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κυβέρνησε ως ρατσιστής, αντίθετα κανάκεψε τις φυλετικές μειονότητες και τις γυναίκες. Ο Τραμπ παρουσίαζε συνεχώς οικονομικά σχέδια για να κινητοποιήσει την υποστήριξη των μαύρων και των ισπανόφωνων. Όπως και οι προηγούμενοι πρόεδροι, ενέκρινε πολιτικές για την προώθηση των γυναικών στην επιστήμη, προς απογοήτευση των επικριτών του, και ήταν ένας επίμονος υποστηρικτής της ενδυνάμωσης των γυναικών.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Τραμπ συνεργάστηκε με τις μη λευκές κοινότητες και συχνά υπερηφανευόταν ότι είχε κάνει περισσότερα για αυτές, απ’ ό,τι οι προκάτοχοί του. Ο ρατσισμός και ο σεξισμός δεν ήταν το χαρακτηριστικό της προεδρίας του. Ο Τραμπ δανείστηκε πρόθυμα στοιχεία από το μάνιουαλ των προοδευτικών, πλασάροντας με πάθος το μήνυμά του στις μειονότητες. Όντας ένας οξυδερκής πολιτικός, ο Τραμπ γρήγορα έγινε αγαπητός στις γυναίκες και τις μειονότητες, αντί να κανακεύει τον σοβινισμό των λευκών εθνικιστών. Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ ενίσχυσε τη δημοτικότητά του στις μειονοτικές κοινότητες, ωστόσο εισέπραξε φθίνουσα υποστήριξη από τους λευκούς.
Η προεδρία του Τραμπ ήταν προσηλωμένη στην επέκταση της βάσης του από μειονοτικούς υποστηρικτές σε τόσο μεγάλο βαθμό, που οι αναγνώστες βομβαρδίζονταν συχνά με ιστορίες που εξηγούσαν την απήχησή του στις μειονοτικές κοινότητες. Τα κέρδη που σημείωσαν οι μαύροι και οι Ισπανόφωνοι υπό την προεδρία Τραμπ καλύφθηκαν εκτενώς από τα μέσα ενημέρωσης. Τα ποσοστά ανεργίας για τους μαύρους, τους Ασιατο-αμερικανούς, τους ιθαγενείς Αμερικανούς, τους Ισπανόφωνους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες έπεσαν κατακόρυφα σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Η μείωση των ποσοστών φτώχειας για τους μαύρους και τους Ισπανόφωνους ήταν επίσης συνεπής με τις τάσεις προόδου της προεδρίας Τραμπ.
Ωστόσο, τα οφέλη από την προεδρία Τραμπ επεκτάθηκαν και πέρα από τις μειονοτικές ομάδες, συμπεριλαμβάνοντας τον ευρύτερο αμερικανικό πληθυσμό, με τις ομάδες χαμηλού εισοδήματος και τις ομάδες να καταγράφουν σημαντικά μισθολογικά κέρδη. Ο Τραμπ προήδρευσε σε μια εύρωστη οικονομία, παρά τις επικρίσεις των αντιπάλων του. Οι αδικαιολόγητες κατηγορίες για ρατσισμό και ανικανότητα που διατυπώθηκαν κατά του Τραμπ αντανακλούν την αναστάτωση των επικριτών του, που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τη μαζική απήχησή του.
Η ρητορική του Τραμπ είναι εμπρηστική, αλλά πέρα από τα χοντροκομμένα σχόλιά του, δεν διαφέρει πολύ από τους άλλους προέδρους. Πράγματι, υπάρχουν παραλληλισμοί μεταξύ Τραμπ και Μπάιντεν. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Τραμπ ήταν επιθετικός προς την Κίνα. Η περιφρόνησή του για την Κίνα οδήγησε στην επιβολή δασμών στις κινεζικές εισαγωγές. Ωστόσο, αυτό αποδείχθηκε μια δαπανηρή οικονομική πολιτική. Έχοντας ως στόχο την τιμωρία της Κίνας, η πολιτική αυτή είχε το αντίστροφο αποτέλεσμα της αύξησης των τιμών για τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν έχει διατηρήσει στοιχεία της αντιεμπορικής πολιτικής του Τραμπ και είναι εξίσου επιθετικός προς την Κίνα (σ.σ. τουλάχιστον στα λόγια).
Δείτε σχετικά: «Ήταν οι καραντίνες ένα «made in China» πραξικόπημα των δυτικών μυστικών υπηρεσιών;»
Το 2022, επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφάλειας, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε την απαγόρευση της εξαγωγής ημιαγωγών στην Κίνα. Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει στις αμερικανικές εταιρείες να πραγματοποιούν επενδύσεις σε ορισμένες από τις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας της Κίνας. Ομοίως, και οι δύο άνδρες υποστηρίζουν τον προστατευτισμό και τις απαιτήσεις του «Αγοράστε Αμερικανικά». Αν και ο Τραμπ έχει μια πιο ελευθεραγορίτικη προσέγγιση στα οικονομικά, δεν είναι αυτό που κάνει τον Τραμπ θεμελιωδώς διαφορετικό από τον Μπάιντεν.
Η κύρια διαφορά είναι ότι ο Μπάιντεν είναι διεθνιστής και ο Τραμπ είναι αντι-διεθνιστής (σ.σ. εθνικιστής). Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα παραχωρήσει την κυριαρχία σε παγκόσμιους θεσμούς, ούτε θα συμμορφωθεί με μανία με την υστερία του παγκόσμιου περιβαλλοντικού κινήματος. Η ακύρωση του αγωγού Keystone για να κατευνάσει τους κινδυνολόγους του κλίματος δεν θα αποτελούσε επιλογή για τον Τραμπ. Αυτή η ανόητη πολιτική κατάργησε έντεκα χιλιάδες θέσεις εργασίας χωρίς καμία σοβαρή ανάλυση της απόφασης. Με την προεδρία Τραμπ, η ικανότητα των διεθνιστών να ασκούν έλεγχο στις υποθέσεις της Αμερικής θα μειωθεί, και γι' αυτό ο Τραμπ είναι τόσο απεχθής από τις ελίτ: απειλεί την πολιτική παγκοσμιοποίηση.
Δείτε σχετικά: «Η πολεμική ιαχή του Milei κατά των διεθνιστών τυράννων»
Οι διεθνείς οργανισμοί δεν θα το βρουν εύκολο να χειραγωγήσουν τον Τραμπ για να κάνει τις βρωμοδουλειές τους. Για παράδειγμα, ο Τραμπ ανακάλεσε τη συμμετοχή της Αμερικής στη Συμφωνία του Παρισιού που είχε σκοπό να περιορίσει την αύξηση της ανόδου της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε συνεπής οικονομική επιχειρηματολογία για κάτι τέτοιο. Επιπλέον, ο Τραμπ δεν θα υποδουλώσει την Αμερική σε στόχους μηδενικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, που κοστίζουν τρισεκατομμύρια. Οι επικριτές θα συκοφαντήσουν τον Τραμπ για να αποτρέψουν τους Αμερικανούς απ’ το να τον εκλέξουν, αλλά ακόμα κι αν είναι ακατάλληλος να γίνει ξανά Πρόεδρος, οι νίκες του στην Αϊόβα και το Νιου Χάμσαϊρ δείχνουν ότι η ζήτηση για τον Τραμπισμό θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε μια δεύτερη προεδρική νίκη.
*Ο Lipton Matthews είναι ερευνητής, επιχειρηματικός αναλυτής και συνεργάτης των Merion West , The Federalist , American Thinker , Intellectual Takeout, mises.org και Imaginative Conservative . Επισκεφθείτε το κανάλι του στο YouTube, με πολυάριθμες συνεντεύξεις με διάφορους μελετητές, εδώ . Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο lo_matthews@yahoo.com ή στο Twitter (@matthewslipton).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου