Σημ. Διόδοτου: Τις φωτογραφίες τις αποσπάσαμε από το παρακάτω βίντεο. Πρόκειται για το «ΘΑ' ΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ» του Σταμάτη Σπανουδάκη, στο οποίο ο φίλος Νικόλας Μαμάκας από την Κάλυμνο, κτήτωρ του ραδιοσταθμού και καναλιού στο youtube, "Alithia FM", με συναίνεση του κ.Σπανουδάκη πρόσθεσε αυτές τις όμορφες φωτογραφίες. Ευχαριστούμε φίλε Νικόλα!
Διόδοτος ο Ερυθραίος (4ος αι. π.Χ.): Ένας από τους συντάκτες των Εφημερίδων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Θέματα: Ειδήσεις, Σχολιασμός Επικαιρότητας, Αναλύσεις, Φιλοσοφικά, Πολιτικά, Ιστορικά, Εθνικά, Διεθνή και Ταξιδιωτικά Θέματα, Χιούμορ, Συνωμοσίες, Βιβλίο, Μουσική. Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιό μας. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε εν παντί !
«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.
Τετάρτη 29 Μαΐου 2024
«ΘΑ 'ΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ» - Συγκλονιστικές φωτό
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
<<....Είπαν οι βάρβαροι πως σκότωσαν το Βασιλιά του Κάστρου Κωνσταντίνο, μα αυτό είναι ψέμα. Το ξέρω, το είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Κάτω από τη Χρυσόπορτα της Πόλης του κοιμάται και προσμένει… Και κάθε που ο Ήλιος γέρνει προς τη Δύση ξυπνά και το σπαθί τροχίζει, τροχίζει το σπαθί του και λέει κάθε νυχτιά το ίδιο τραγούδι:...«Ακολουθείστε με αλαφροΐσκιωτοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠυκνώστε τις φάλαγγες μου εσείς οι ονειροπαρμένοι.
Είμαι το πνεύμα μιας Αυτοκρατορίας όπου ποτέ της δεν εχάθη. Σαλπίσατε Βιγλάτορες τον ερχομό μου τα Λάβαρα ψηλά αποκρισάριοι έρχομαι εκδικητής και τιμωρός».
Και το τραγούδι ακούγεται αχός σε όλη τη χώρα, όλες τις νύχτες, της μεγάλης νύχτας της πατρίδας. Σαλεύουνε στα ξεχασμένα κάστρα οι σκιές, βογκά το αίμα στις στοιχειωμένες πολιτείες, στο Μυστρά, , στον Βόσπορο, στου Ρωμανού την Πύλη, και το τραγούδι δε σιγά, το ψιθυρίζουν κύματα στα γαλανά ακρογιάλια, Αετοί και κεραυνοί στα κορφοβούνια, στις νερομάνες και στους ποταμούς Νεράιδες.
«Ακολουθείστε με αλαφροΐσκιωτοι έρχομαι εκδικητής και τιμωρός».
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!!!!
Αχ Φωτεινούλα μου γλυκιά, δεν παύεις ούτε στιγμή να με συγκινείς, με το πείσμα σου για ασταμάτητο αγώνα, σε αυτή την σκληρή χρονογραμμή, που και πάλι το ελληνικό σύμπαν θα δικαιωθεί.
ΔιαγραφήΣ' αγαπώ πολύ!
Πανστρατιά κήρυξε ο Β.Πούτιν στην Ρωσία για ολοκληρωτικό πόλεμο: «Όλοι οι Ρώσοι πρέπει να σκέπτονται ότι είναι στην πρώτη γραμμή»
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση του Ρώσου προέδρου στην αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στην Ουκρανία
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/v-poutin-oloi-oi-rosoi-prepei-na-skeftontai-oti-vriskontai-stin-proti-grammi-tou-polemikou-metopou/
Σχόλιο από προνιους:
Αυτοί που κατέστρεψαν τον Βυζαντινό Πολιτισμό δεν είναι οι Τούρκοι , είναι οι σταυροφόροι , οι Ευρωπαίοι , οι καθολικοί που ενίσχυσαν τους Τούρκους για να καταστρέψουν το Βυζάντιο .Τους απογόνους τους , λοιπόν , θα τους μαζέψει ο Θεός εκεί μέσα και θα σφαγούν εκεί . Εσείς είστε νεότεροι και θα το δείτε , αφού θα είστε εν τη ζωή .. (Ιωσήφ Βατοπεδινός)
Οδυσσέας Ελύτης : Θάνατος και ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου !
ΑπάντησηΔιαγραφή29η ΜΑΪΟΥ 1453!
Ο τελευταίος Έλληνας
Έτσι καθώς εστέκονταν ορθός μπροστά στην Πύλη κι άπαρτος μέσ’ στη λύπη του
Μακριά του κόσμου που η ψυχή του γύρευε να λογαριάσει στο φάρδος Παραδείσου
Και σκληρός πιο κι απ’ την πέτρα που δεν τον είχανε κοιτάξει τρυφερά ποτέ – κάποτε τα στραβά δόντια του άσπριζαν παράξενα
Κι όπως περνούσε με το βλέμμα του λίγο πιο πάνω απ’ τους ανθρώπους κι έβγανε απ’ όλους
Έναν που του χαμογελούσε τον Αληθινόν που ο χάρος δεν τον έπιανε
Πρόσεχε να προφέρει καθαρά τη λέξη θ ά λ α σ σ α έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια
Κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο Θεός κι η κάθε μια σταγόνα σταθερή στον ήλιο ν’ ανεβαίνει
Νέος ακόμα είχε δει στους ώμους των μεγάλων τα χρυσά να λάμπουν και να φεύγουν
Και μια νύχτα θυμάται σ’ ώρα μεγάλης τρικυμίας βόγκηξε ο λαιμός του πόντου τόσο που θολώθη μα δεν έστερξε να του σταθεί
Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε
ΙΙ
Θε μου και τώρα τι
Που ‘ χε με χίλιους να παλέψει
χώρια με τη μοναξιά του
ποιος αυτός πού ’ξερε μ’ ένα λόγο του να δώσει ολάκερης της γης
να ξεδιψάσει τι
Που όλα του τά ‘χαν πάρει Και τα πέδιλά του τα σταυροδετά και το τρικράνι του το μυτερό και το τειχιό που καβαλούσε κάθε απομεσήμερο να κρατάει τα γκέμια ενάντια στον καιρό σα ζόρικο και πηδηχτό βαρκάκι
Και μια φούχτα λουίζα που την είχε τρίψει στα μάγουλα ενός κοριτσιού μεσάνυχτα να το φιλήσει ( πώς κουρναλίζαν τα νερά του φεγγαριού στα πέτρινα τα σκαλοπάτια τρεις γκρεμούς πάνω απ’ τη θάλασσα…)
Μεσημέρι από νύχτα
Και μήτ’ ένας πλάι του Μονάχα οι λέξεις του οι πιστές πού’ σμιγαν όλα τους τα χρώματα ν’ αφήσουν μέσ’ στο χέρι του μια λόγχη από άσπρο φως
Και αντίκρυ σ’ όλο των τειχών το μάκρος μυρμηκιά οι χυμένες μέσ’ στον γύψο κεφαλές όσο έπαιρνε το μάτι του
«Μεσημέρι από νύχτα – όλ’ η ζωή μια λάμψη ! » φώναξε κι όρμησε μέσ’ στο σωρό σύρνοντας πίσω του χρυσή γραμμή ατελεύτητη
Κι αμέσως ένιωσε ξεκινημένη από μακριά η στερνή χλομάδα να τον κυριεύει
ΙΙΙ
Τώρα καθώς του ήλιου η φτερωτή ολοένα γυρνούσε και πιο γρήγορα οι αυλές βουτούσαν μέσα στον χειμώνα κι έβγαιναν πάλι κατακόκκινες απ’ τα γεράνια
Κι οι μικροί δροσεροί τρούλοι όμοια μέδουσες γαλάζιες έφταναν κάθε φορά και πιο ψηλά στ’ ασήμια που τα ψιλοδούλευε ο αγέρας γι’ άλλων καιρών πιο μακρινών το εικόνισμα
Κόρες παρθένες φέγγοντας η αγκαλιά τους ένα θερινό ξημέρωμα φρέσκα βαγιόφυλλα και της μυρσίνης της ξεριζωμένης των βυθών σταλάζοντας ιώδιο , τα κλωνάρια
Του’ φερναν
Ενώ κάτω απ’ τα πόδια του άκουγε στη μεγάλη καταβόθρα να καταποντίζονται πλώρες μαύρων καραβιών τ’ αρχαία και καπνισμένα πλοία όθε με στυλωμένο μάτι ορθές ακόμη Θεομήτορες επιτιμούσανε
Αναποδογυρισμένα στις χωματερές αλόγατα σωρός τα χτίσματα μικρά μεγάλα θρουβαλιασμός και σκόνης άναμμα μεσ’ στον αέρα
Πάντοτε με μια λέξη μεσ’ στα δόντια του άσπαστη κειτάμενος.
Αυτός ο τελευταίος Έλληνας !
1969
Ας προσευχηθούμε να είναι εφέτος η τελευταία χρόνια όπου η Πόλη μας βρίσκεται σε βάρβαρα χέρια και την εξουσιάζουν άνθρωποι μιαροί και βέβηλοι. Του χρόνου να δώσει ο Ύψιστος να είμαστε όλοι μαζί οι Έλληνες μονιασμένοι μετά απο 572 μαύρα χρόνια ΕΚΕΙ για να χορέψουμε έναν τσάμικο κι έναν πυρρίχιο έξω απο την Αγία Σοφία!!!!
η επιπλέον δωρεά της Αποκάλυψης του Ιωάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://traianou.gr/2024/05/poios_tha_anastithei_to_pasxa.html
Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου=3687
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΤΑΧΥΤΗΣ ΦΩΤΟΣ=3687
ΦΩΤΟΝΙΚΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ=3687
Α1
ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ
ΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ θΕΟΝ ΚΑΙ Ο θΕΟΣ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ=3687
https://youtu.be/FtVFKaLQl78?si=d_S8Q1ITOnnMXKtJ
Το Σύμπαν ομοιάζει με καμπάνα=1592
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΥΤΤΑΡΟΓΕΝΕΤΙΚΗ=1592
ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΠΟΙΜΗΝ Ο ΚΑΛΟΣ=1592
ΙΗsΟΥs ΧΡΙsΤΟs=1592
Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΣ=1592
ΟΡΓΑΝΟΚΡΟΥΣΤΗΣ=1592