Η σχεδιαζόμενη μετατροπή της ΕΕ σε στρατιωτική ένωση είναι ένα ομοσπονδιακό παιχνίδι εξουσίας - του Andrew Korybko

 

Με την παράδοση της κυριαρχίας στη χάραξη στρατιωτικής πολιτικής, την οποία ορισμένα μέλη της ΕΕ έχουν υπερήφανα προστατεύσει μέχρι τώρα, κάθε άλλη πτυχή της ομοσπονδιοποίησης θα έμπαινε γρήγορα στη θέση της αμέσως μετά και θα εδραίωνε τη γερμανική ηγεμονία.

Η νεοδιορισθείσα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μόλις ανακοίνωσε ότι "ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια πραγματική ένωση άμυνας", κάτι που, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, αποτελεί μια αξιοσημείωτη αλλαγή στις προτεραιότητες που θα διασταυρώνονται με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ. Η σχεδιαζόμενη μετατροπή της ΕΕ σε στρατιωτική ένωση πωλείται στο κοινό ως απάντηση στην παρατεταμένη Ουκρανική Σύγκρουση, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ομοσπονδιακό παιχνίδι εξουσίας που έχει σχεδιαστεί για να εδραιώσει για πάντα τη γερμανική ηγεμονία στο μπλοκ.

Η εν λόγω χώρα προσπαθεί να ομοσπονδιοποιήσει την ΕΕ εδώ και χρόνια, και παρά κάποιες αξιοσημείωτες επιτυχίες στο να πείσει τα κράτη μέλη να παραδώσουν σημαντικά τμήματα της κυριαρχίας τους στις Βρυξέλλες, μέχρι στιγμής δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Το σχέδιο αυτό μπορεί επίσης να γίνει πιο δύσκολο να εφαρμοστεί, καθώς μετά τις τελευταίες εκλογές έχουν εμφανιστεί δύο νέες ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: η "Ευρώπη των κυρίαρχων εθνών" υπό την ηγεσία του AfD και οι "Πατριώτες για την Ευρώπη" υπό την ηγεσία της Ουγγαρίας, οι οποίες αντιτίθενται σθεναρά στην ομοσπονδιοποίηση.

Ο μόνος δυνατός τρόπος για να προωθηθεί αυτή η ατζέντα μπροστά σε μια τόσο αυξανόμενη αντίθεση είναι να διπλασιαστεί η αντιρωσική κινδυνολογία, με την ελπίδα ότι οι φιλελεύθερες-παγκοσμιοποιητικές ελίτ των κρατών μελών θα συμφωνήσουν στην ομοσπονδιοποίηση με το πρόσχημα της άμυνας ενάντια σε μια δήθεν επικείμενη εισβολή. Δεν αναφέρεται άμεσα, αλλά το υπονοούμενο είναι ότι ο Αμερικανός ηγέτης του ΝΑΤΟ δεν θα μπορούσε να βασιστεί στην υπεράσπιση των συμμάχων του σε αυτή την περίπτωση, παρά την επανειλημμένη επαναβεβαίωση της δέσμευσής του στις υποχρεώσεις αμοιβαίας άμυνας του άρθρου 5.

Οι προαναφερόμενοι φόβοι δεν μπορούν να εκφραστούν φωναχτά, καθώς η προηγούμενη έκφραση τέτοιων ανησυχιών κατασυκοφαντήθηκε νωρίτερα από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ως η λεγόμενη "ρωσική προπαγάνδα", αλλά ενδέχεται να υπονοηθούν πιο έντονα καθώς πλησιάζουν οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Το αναφερόμενο σχέδιο του Τραμπ για το ΝΑΤΟ, για το οποίο οι αναγνώστες μπορούν να ενημερωθούν λεπτομερώς εδώ, προβλέπει τον εξαναγκασμό των μελών να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες και να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για τα άμεσα συμφέροντα ασφαλείας τους έναντι της Ρωσίας.

Η προηγούμενη ανάλυση που παρατίθεται στον υπερσύνδεσμο υποστηρίζει ότι ήδη εφαρμόζεται εν μέρει από την κυβέρνηση Μπάιντεν, όπως αποδεικνύεται από την ιδέα της Γερμανίας για το "Φρούριο Ευρώπη", η οποία ισοδυναμεί με το να γίνει η στρατιωτική δύναμη της ηπείρου με πλήρη αμερικανική υποστήριξη, ώστε να διευκολυνθεί η "στροφή (πίσω) της Αμερικής προς την Ασία". Η "στρατιωτική Σένγκεν" του τέλους Ιανουαρίου, η "αμυντική γραμμή της ΕΕ" του περασμένου μήνα και η συμφωνία αυτού του μήνα για την ανάληψη μερικής ευθύνης για την ασφάλεια των συνόρων της Πολωνίας είναι οι πιο σημαντικές εξελίξεις μέχρι στιγμής.

Το επόμενο βήμα είναι να παγιωθούν τα στρατιωτικοστρατηγικά κέρδη της Γερμανίας κατά το τελευταίο εξάμηνο μέσω της έκκλησης της φον ντερ Λάιεν για μια στρατιωτική ένωση, η οποία θα έβλεπε τις ελεγχόμενες από τη Γερμανία Βρυξέλλες να οργανώνουν τις στρατιωτικο-βιομηχανικές ανάγκες του μπλοκ στα 27 μέλη του, φέρνοντάς τα έτσι πιο κοντά στην de facto ομοσπονδιοποίηση. Με την παράδοση της κυριαρχίας επί της χάραξης στρατιωτικής πολιτικής, την οποία κάποιοι από αυτούς υπερήφανα προστάτευαν μέχρι τώρα, κάθε άλλη πτυχή της ομοσπονδιοποίησης θα έμπαινε γρήγορα στη θέση της λίγο αργότερα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εναπόκειται στις δύο νεοσύστατες συντηρητικές-εθνικιστικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν μέσα στο σώμα αυτό και μέσα στις χώρες των μελών τους για να εμποδίσουν τις κυβερνώντες φιλελεύθερες-παγκοσμιοποιητικές ελίτ τους να συμφωνήσουν με τα σχέδια της von der Leyen για στρατιωτική ένωση. Το μέλλον των χωρών τους διακυβεύεται και είτε θα διατηρήσουν κάποια από την κυριαρχία τους, όσο ατελής και μερική και αν είναι αυτή τη στιγμή, είτε θα τα χάσουν όλα και θα καταλήξουν ως ένα απροσδιόριστο κράτος σε μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία υπό γερμανική ηγεσία.

korybko.substack.com

 

diodotos-k-t.blogspot.com