«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.
Η φούσκα των δήθεν πατριωτικών , αλλά στην πράξη συστημικών κομμάτων, ξεθυμαίνει όλο και περισσότερο. Τα όσα καταμαρτυρεί ο Λάμπρος Πάσχος σε αυτό το βίντεο είναι χαρακτηριστικά για το ποιόν, όσων ελέω τού αλισοπρίονου τής singular logic αναδείχθηκαν σε βολευτές, αποκλείοντας αυτούς, που θα μπορούσαν να ασκήσουν τής όποιας μορφής μη ελεγχόμενο αντιπολιτευτικό λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς στο διαδίκτυο παρεμβαίνουν κάποιες φωνές, που προσπαθούν να προωθήσουν έντιμη κριτική σε ζητήματα επικαιρότητος. Όμως η κριτική τής επικαιρότητος απαιτεί μέτρον, που δεν μπορεί να συνάγεται από αυτήν και μόνον. Απαιτείται αναλυτικό βάθος στο ξεκαθάρισμα των καίριων ζητημάτων, που προς ώρας δεν υφίσταται, με αποτέλεσμα να επικρατεί χειροτεχνισμός και όχι σύστημα στις προσεγγίσεις των δεδομένων που επιχειρούνται. Δεν είναι δυνατόν να λάβει χώρα δημιουργική προβολή στα μέλλοντα, εάν δεν υφίσταται ουσιαστική εκτίμηση ΤΗΣ ΡΙΖΑΣ των κακοδαιμονιών, που ταλανίζουν τα έθνη και τις κοινωνίες. Η υφιστάμενη κριτική, που αναμφιβόλως συχνότατα έχει ειλικρινή ελατήρια, περιορίζεται στην ανάδειξη των νοσηρών συμπτωμάτων, χωρίς να διεισδύει στην αιτία των κακοδαιμονιών. Αποτέλεσμα είναι να επικρατούν σχήματα με γοητευτικές διατυπώσεις μεν, τα οποία όμως μακράν απέχουν από την ερμηνεία των σύγχρονων προκλήσεων βάσει ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ιστορικής πορείας. Έτσι πελαγοδρομούμε, χωρίς να μπορούμε ως κοινωνικό και εθνικό υποκείμενο να δομήσουμε συγκεκριμένη προοπτική ανατροπής, είτε ελπίζοντας σε κάποια μελλοντική επέλαση των “ τριών αντρειωμένων” τού κάθε Γιανναρά (γιατί άραγε “τρεις”, μήπως δεν υφίσταται περίπτωση να εμφανισθεί και κάποιος τέταρτος, ώστε να συμπληρωθεί η Πυθαγόρειος Τετρακτύς, ή έστω καρέ πόκας;) ή στην παρέμβαση καλυμμένων άνωθεν σωτήρων, που θα μάς σώσουν ενώ βρισκόμαστε σε στάση αναμονής.
Μεσιανισμοί, προσκολλήσεις σε δόγματα και έτοιμα σχήματα, εναπόθεση τής ελπίδας σε κάποιους γενικούς γραμματείς επιτροπών, σε ηγετίσκους, σε αόρατους θεόσταλτους σούπερμαν, ή απεσταλμένους γαλαξιακών ομοσπονδιών, μεγαλέξαντρους που καραδοκούν σε κάποιο σοκάκι τής μεγαλούπολης και όλα αυτά πάντοτε κάτω από την ίδια προϋπόθεση: ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΕΙ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΗΝ ΑΝΑΔΕΙΧΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΚΑΙ ΜΑΧΙΜΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ.
Αναμφίβολα η πίστις μπορεί να μετακινεί βουνά. Η πίστη στην ΔΥΝΑΜΗ τού ανθρώπου, χωρίς πίστη στον Δημιουργό, που διακήρυξε ο Νίτσε, είναι πίστη ακρωτηριασμένη και ατελέσφορη. Εξ ίσου ακρωτηριασμένη και ατελέσφορη είναι η θρησκοληψία, που περιθωριοποιεί το κοινωνικό υποκείμενο ως αμαρτωλό έρμαιο τής κοσμικής εξουσίας σε πλαίσια ηθικιστικού καθωσπρεπεισμού. Το “κατ' εικόνα και και καθ' ομοίωσιν” θέτει τον άνθρωπο προ των ευθυνών του, για ανάπτυξη δράσης, με στόχο την νοηματοδότηση τού Κόσμου υπέρ τής των Πάντων Ενώσεως. Και τα σουγιαδάκια, που πουλάνε στα πανηγύρια, δεν έχουν καμία σχέση με την Μάχαιρα, που έδωσε ελθών ο Ιησούς Χριστός.
Άρα δεν μένει, παρά να ανασκουμπωθούμε, πλέον χωρίς εκπτώσεις.