Διηπειρωτικοί πύραυλοι RS-24 Yars αναπτύχθηκαν στο Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας σε «οδούς περιπολίας μάχης» προκειμένου να ελεγχθεί η «ετοιμότητα» του προσωπικού και του εξοπλισμού «για μακρόχρονη υπηρεσία», εννοώντας επιχειρήσεις μεταδίδει εκτάκτως το Ρωσικό Πρακτορείο Ειδήσεων TASS.
Η Ρωσία εξαιρετικά σπάνια δημοσιοποιεί ασκήσεις πυρηνικών όπλων και αυτό σίγουρα δεν είναι άσχετο με το επαπειλούμενο πλήγμα του Ισραήλ στο Ιράν και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Μόσχα απέναντι στην Τεχεράνη.
Το ειδησεογραφικό πρακτορείο αναφέρει ότι «Η Διοίκηση Στρατηγικών Όπλων θα ασχοληθεί επίσης με ζητήματα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση των ομάδων δολιοφθοράς και αναγνώρισης του εχθρού».
Πενήντα κινητά συστήματα βρίσκονται σε περιπολία στην αχανή Σιβηρία.
Την ίδια στιγμή ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν συναντάται με τον Ιρανό ομόλογό του Μασούντ Πεζεσκιάν στο Τουρκμενιστάν στις 11 Οκτωβρίου.
Δεν δόθηκαν περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με την ατζέντα των συνομιλιών των δύο ηγετών.
Το πυραυλικό σύστημα RS-24 Yars (ονομασία ΝΑΤΟ SS-29) έχει βεληνεκές έως και 12.000 χιλιόμετρα και ακρίβεια 100 μέτρων και είναι η επίγεια έκδοση του Βulava των ρωσικών SLBM.
Mεταφέρει 4-6 ανεξάρτητα οχήματα επανεισόδου (MIRV) με ισχύ περί μεταξύ 600 ΚΤ και 2 ΜΤ.
Το πρώτο σύνταγμα Yars RS-24, αποτελούμενο από τρία τάγματα, αναπτύχθηκε το 2011, ενώ δύο Τάγματα του δεύτερου Συντάγματος τέθηκαν σε υπηρεσία μάχης τον περασμένο Δεκέμβριο.
Τον περασμένο μήνα, ο Ρώσσος πρόεδρος Β.Πούτιν ανακοίνωσε αλλαγές στο πυρηνικό δόγμα της Μόσχας, περιγράφοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.
Αυτά περιλαμβάνουν τώρα τη δυνατότητα χρήσης τους εναντίον μη πυρηνικών
κρατών που υποστηρίζονται από πυρηνικές δυνάμεις και επίθεση σε
συμμάχους της Ρωσίας.
Pronews.gr
Η κβαντική φυσική παρεμβαίνει σε άλλους τομείς. Επηρεάζει τη φυσική των διαδικασιών εκτός ισορροπίας, της στατιστικής φυσικής. Εξηγεί τους χημικούς δεσμούς. Συνδυάζεται με τη βαρύτητα για να οδηγήσει σε μια ολογραφική αντίληψη του Κόσμου. Πρόσφατες εργασίες δείχνουν τη δυνατότητα εξήγησης της βαρύτητας από την εμπλοκή, μια βασική ιδέα που χρησιμοποιείται επίσης στη φυσική συμπυκνωμένης ύλης με τη μέθοδο του δικτύου τανιστών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροκειμένου να ελέγξει τη θεωρία της απροσδιοριστίας, ο Αϊνστάιν διεξήγαΈτσι, στο πλαίσιο της κβαντικής φυσικής, υποστηρίχθηκε ότι, εν αντιθέσει προς την έννοια της αντικειμενικότητας της ύλης, στοιχειώδη σωματίδια, όπως τα φωτόνια, τα ηλεκτρόνια και τα κουάρκς, δεν υφίστανται ως πράγματα, ως υλικά στοιχεία, αλλά ως κυματοδέσμη με δυναμικό χαρακτήρα.
Αυτό σημαίνει ότι ο υλικός κόσμος δεν απαρτίζεται, όπως υπέθεσαν οι εκπρόσωποι της παραδοσιακής φυσικής, από άτμητα υλικά άτομα αλλά ότι βρίσκεται σε ένα διαρκές καθεστώς άπειρων και εύπλαστων δυνατοτήτων.γε το γνωστό νοητό πείραμα EPR, το οποίο έλαβε την ονομασία αυτή από τα αρχικά των τριών επιστημόνων που συμμετείχαν σε αυτό -του Αϊνστάιν [Einstein], του Podolsky και του Rosen. Το πόρισμα του πειράματος αυτού ήταν πως ένα υποσωματίδιο μπορεί να επιδρά σε ένα άλλο υποσωματίδιο, που στην αρχή ήταν μαζί και χωρίστηκαν οπότε βρίσκονται μακριά το ένα από το άλλο. Ακόμη και αν φαινομενικά ουδεμία σύνδεση υπάρχει μεταξύ των σωματιδίων, εν τούτοις μπορούν να επιδρούν το ένα επί του άλλου (φαινόμενο διεμπλοκής).
Έτσι, στο πλαίσιο της κβαντικής φυσικής, υποστηρίχθηκε ότι, εν αντιθέσει προς την έννοια της αντικειμενικότητας της ύλης, στοιχειώδη σωματίδια, όπως τα φωτόνια, τα ηλεκτρόνια και τα κουάρκς, δεν υφίστανται ως πράγματα, ως υλικά στοιχεία, αλλά ως κυματοδέσμη με δυναμικό χαρακτήρα.
Αυτό σημαίνει ότι ο υλικός κόσμος δεν απαρτίζεται, όπως υπέθεσαν οι εκπρόσωποι της παραδοσιακής φυσικής, από άτμητα υλικά άτομα αλλά ότι βρίσκεται σε ένα διαρκές καθεστώς άπειρων και εύπλαστων δυνατοτήτων.
ΥΓ. ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΔΙΟΣ ΚΟΥΡΟ....ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ
Χονδρικά, αν κάποιος παρατηρεί ένα ηλεκτρόνιο με κάποιου είδους μετρητική διάταξη και «βλέπει» ένα σωμάτιο, χρησιμοποιώντας άλλου είδους μετρητική διάταξη θα «βλέπει» ένα κύμα. Πράγματι, οι φυσικοί επινόησαν ένα εξαιρετικά εκλεπτυσμένο μαθηματικό φορμαλισμό, ο οποίος τους δίνει τη δυνατότητα να προβλέψουν — εντός ευρέων ορίων — πώς πρόκειται να συμπεριφερθεί ένα ηλεκτρόνιο ή άλλο υποατομικό σωμάτιο το οποίο βρίσκεται σε οποιαδήποτε δεδομένη κατάσταση. Ωστόσο, το βασικό ερώτημα εξακολουθεί να υφίσταται: πώς είναι δυνατό ενός μόνο τύπου αντικείμενο να συμπεριφέρεται τόσο ως σωμάτιο όσο και ως κύμα; Οι πρωτοπόροι της κβαντικής θεωρίας παραδέχονταν την ύπαρξη αυτού του διλήμματος, και οι σχετικές συζητήσεις τους διαμόρφωσαν αυτό που μέχρι σήμερα θεωρείται ως η «επίσημη» ερμηνεία της. H ερμηνεία αυτή, η οποία επιχειρεί να αναιρέσει το οφθαλμοφανές παράδοξο που πηγάζει από το δυϊσμό κυμάτων και σωματίων, είναι γνωστή ως «ερμηνεία της σχολής της Κοπεγχάγης». O πιο συνεπής εκπρόσωπος της «σχολής» ο Niels Bohr, ο οποίος διηύθυνε και το Ινστιτούτο Φυσικής
ΑπάντησηΔιαγραφήH δημιουργία της κβαντικής θεωρίας, η οποία περιγράφει τη συμπεριφορά «μικροσκοπικών» φυσικών συστημάτων, δημιούργησε ένα καινούργιο και απροσδόκητο μπέρδεμα στα ερωτήματα που αφορούσαν στη φύση της σχέσης που συνδέει την επιστήμη με την πραγματικότητα. Αιτία γι’ αυτό ήταν η ανακάλυψη του γεγονότος ότι τα υποατομικά σωμάτια, για παράδειγμα τα ηλεκτρόνια, υπό ορισμένες συνθήκες συμπεριφέρονται ως σωμάτια και υπό άλλες ως κύματα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστούμε πώς είναι δυνατό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, μια και ελάχιστα πράγματα είναι πιο ανόμοια απ’ ότι ένα σωμάτιο κι ένα κύμα. Τα σωμάτια είναι «εντοπισμένα» αντικείμενα, ενώ τα κύματα «εκτείνονται» στο χώρο. Ευτυχώς που η συμπεριφορά τέτοιων σωματίων δεν είναι εντελώς αυθαίρετη, οπότε είναι δυνατό να προβλέψει κανείς πότε κάποιο απ’ αυτά πρόκειται να συμπεριφερθεί ως σωμάτιο και πότε ως κύμα.
Σε αντίθεση με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, η οποία αφορά τα μεγαλύτερα πράγματα στον κόσμο, η κβαντική θεωρία ασχολείται με τα μικροσκοπικότερα πράγματα που γνωρίζουμε, τα σωματίδια από τα οποία είναι φτιαγμένα τα άτομα, και τα οποία ονομάζουμε "υποατομικά" σωματίδια. Στη σφαίρα της κβαντικής φυσικής, η παρατήρηση επηρεάζει πραγματικά τις φυσικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα. Τα κύματα φωτός συμπεριφέρονται σαν σωματίδια και τα σωματίδια σαν κύματα (wave particle duality). Η ύλη μπορεί να πάει από το ένα σημείο στο άλλο, χωρίς να μετακινηθεί μέσω του ενδιάμεσου χώρου (quantum tunnelling). Η πληροφορία κινείται στιγμιαία σε τεράστιες αποστάσεις. Στην κβαντική μηχανική ανακαλύπτουμε ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι στην πραγματικότητα μια σειρά από πιθανότητες.
Παράξενες προτάσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πρέπει να γνωρίζουμε τι δεν μπορεί να γίνει.
Αν ελέγξεις τη συχνότητα δόνησης των ηλεκτρονίων, τότε δίνεις όποιο σχήμα θέλεις στην ύλη (σχήμα και υπόσταση).
Κάτι υπάρχει μόνο σε σχέση με κάτι άλλο.
Δημόκριτος (460-370 π.Χ.): Συμβατικά υπάρχει χρώμα, γεύση, αγάπη. Όμως στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνον άτομα και χώρος και στην απόλυτη ουσία κύματα ενέργειας.
Πραγματικότητα: Είναι τα ολογράμματα που δημιουργεί ο εγκέφαλος μόλις κάνει την παρατήρηση. Αυτό συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο και όχι έξω από αυτόν.
" κάτι υπάρχει, σέ σχέση με κάτι άλλο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠνεύμα ~κυμα
Ύλη ~σωμα/σήμα
Στο δεύτερο γράμμα της λέξης κύμα βλέπουμε μια καμπύλη, το μισό " ενός κύματος,
Στο δεύτερο γράμμα της λέξης σώμα βλέπουμε δύο καμπύλες, αλλά βλέπουμε και ένα 3 ξαπλωμένο ω,,
ΣΧ3ΣΗ
Fόρτιση