Σχόλιο Διόδοτου: Ο Gilbert Doctorow έχει αντίθετη άποψη από την συμπαθή μας Αυστραλή δημοσιογράφο Caitlin Johnstone, εδώ. Λέει ο Doctorow σε κάποιο σημείο: "Οι υποστηρικτές του America First, τους οποίους προτείνει ο Τραμπ, δεν είναι Νεοσυντηρητικοί, ενώ εκείνοι τους οποίους έχει απορρίψει συγκεκριμένα, όπως ο Μπόλτον, είναι". Δεδομένης της ειδικότητας του Ντοκτόροου, της πείρας του και των αρμοδιοτήτων του και της αγάπης του στην ρωσική πολιτική (δείτε και βιογραφικό του στο τέλος της ανάρτησης), η οποία συνυπογράφει την αντικειμενικότητα των λόγων του, ..ως μπλογκ εμπιστευόμαστε περισσότερο τις δικές του εκτιμήσεις, παρά της Caitlin.
Από τη στιγμή που το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών ήταν σαφές στις 6 Νοεμβρίου, όλη η προσοχή των αμερικανών πολιτικών αναλυτών έχει στραφεί στο ποιον θα επιλέξει ο Ντόναλντ Τραμπ για να καλύψει τις θέσεις-κλειδιά της κυβέρνησής του, με την αντίληψη ότι τα πρόσωπα αυτά ταυτίζονται με την πολιτική. Σήμερα, που έχουν δοθεί ονόματα στις περισσότερες από τις θέσεις που οι Ρώσοι θα αποκαλούσαν "υπουργεία εξουσίας" σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, το Κρεμλίνο δημοσιοποίησε τα συμπεράσματά του για τα πρόσωπα που κατονομάστηκαν και για τις πολιτικές που αναμένουν από τον Τραμπ 2.0 να εφαρμόσει γενικά και απέναντι στον εαυτό του ειδικότερα.
Στο παρελθόν δεν θα πρότεινα ποτέ ότι μαντεύω τι σκέφτεται ο Βλαντιμίρ Πούτιν ή γενικότερα τι σκέφτεται "το Κρεμλίνο" για οποιοδήποτε θέμα. Επειδή όμως αυτή ακριβώς η διατύπωση χρησιμοποιείται από τον οικοδεσπότη μου στο "Κρίνοντας την Ελευθερία", έχω σταματήσει να διαφωνώ και χρησιμοποιώ τακτικά το πιο έγκυρο πολιτικό talk show στη Ρωσία, το "The Great Game", που φιλοξενείται κυρίως από τον κληρονομικό γνώστη του Κρεμλίνου Vycheslav Nikonov, με προσκεκλημένους ομιλητές από τα κορυφαία πανεπιστήμια και δεξαμενές σκέψης, για να παρουσιάσω τι σκέφτονται ο Βλαντιμίρ Πούτιν και οι στενότεροι έμπιστοί του.
Και έτσι, όπως αρέσκονται να λένε οι Βρετανοί, ας ξεκινήσουμε.
*****
Η πιο σημαντική παρατήρηση από το "Κρεμλίνο" είναι ότι όλοι οι βασικοί υποψήφιοι, δηλαδή ο Μάικ Γουόλτς για Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, ο Πιτ Χέγκσεθ για Υπουργός Άμυνας, ο Τζον Ράτκλιφ στη CIA και (πιθανώς) ο Μάρκο Ρούμπιο για Υπουργός Εξωτερικών, είναι μαλακοί απέναντι στη Ρωσία και σκληροί απέναντι στην Κίνα. Όλα αυτά ενισχύουν την άποψη ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει πραγματικά να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία το συντομότερο δυνατό, ώστε να μπορέσει να επικεντρώσει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε αυτό το άλλο μεγαλύτερο πρόβλημα, και στο πλαίσιο αυτό είναι πιθανό να ανταποκριθεί θετικά στους όρους της Ρωσίας για ειρήνη, συμπεριλαμβανομένων των διεκδικήσεών της για τις περιοχές Donbas και Novaya Rossiya που έχει προσαρτήσει και της απαίτησής της να είναι η Ουκρανία ένα ουδέτερο κράτος χωρίς καμία προοπτική ένταξης στο ΝΑΤΟ, χωρίς να έχει ξένα στρατεύματα και εγκαταστάσεις στο έδαφός της.
Με την ίδια λογική, το Κρεμλίνο υποθέτει ότι οι ΗΠΑ υπό τον Τραμπ, όσο φιλοϊσραηλινές και αν είναι, θα πιέσουν το Ισραήλ να αποκλιμακώσει τις εκστρατείες του στο Λίβανο και τη Γάζα και να συνάψει το συντομότερο δυνατό εκεχειρίες. Επιπλέον, το Κρεμλίνο δεν αναμένει ότι η εχθρότητα προς το Ιράν μεταξύ αρκετών από αυτούς που κατονομάζονται στην ομάδα Τραμπ θα μεταφραστεί σε εχθροπραξίες οποιουδήποτε είδους. Πράγματι, δεδομένης της ευχαρίστησής του να κάνει το απροσδόκητο, όπως συνέβη στις σχέσεις του με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, ο Τραμπ θεωρείται ότι ενδεχομένως να ανοίξει τώρα διάλογο με την Τεχεράνη και να μειώσει τις εντάσεις εκεί.
Κατά τα άλλα, ο Nikonov και οι ομιλητές του αναφέρθηκαν με κάποια διασκέδαση στις πιθανές αλλαγές στο Πεντάγωνο τόσο πριν από την επικύρωση του Hegseth από τη Γερουσία όσο και μετά. Ανέφεραν συγκεκριμένα την απόλυση των στρατηγών και άλλων υπεύθυνων για την πανωλεθρία της εξόδου της Αμερικής από το Αφγανιστάν και την εκκαθάριση των στρατηγών που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οφείλουν τις προαγωγές τους στην ιδεολογική ατζέντα των Δημοκρατικών που ευνοούν την ισότητα των φύλων, τον μη παραδοσιακό σεξουαλικό προσανατολισμό και άλλα παρόμοια έναντι της αξίας. Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσαν ότι ο επικεφαλής της Πολεμικής Αεροπορίας Μπράουν, νυν επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού, θα εκδιωχθεί νωρίς με τη νέα κυβέρνηση.
Οι ομιλητές του The Great Game διαβάζουν τα μαθήματά τους: διαβάζουν τόσο τον κύριο αμερικανικό και βρετανικό τύπο, όπως η Washington Post και ο Economist , όσο και τα κορυφαία αμερικανικά επαγγελματικά περιοδικά, όπως το Foreign Affairs. Αντίστοιχα, σήμερα παρέθεσαν το τελευταίο άρθρο του καθηγητή του Χάρβαρντ Stephen Walt που παραδέχεται σαφώς ότι η Ουκρανία έχει χάσει τον πόλεμο και θα πρέπει να ζητήσει ειρήνη τώρα- αποδεχόμενη τους ρωσικούς όρους, ενώ έχει απομείνει ακόμη κάτι από τη χώρα της για να σωθεί.
Το Κρεμλίνο ανακουφίζεται πολύ από τα τελευταία επαγγελματικά σχόλια στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα οποία πρέπει να συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι είναι απλώς μια μεγάλη υπερδύναμη μεταξύ άλλων που δεν έχει κανένα "εξαιρετικό" καθεστώς. Συνολικά αυτό καταλήγει σε αυτό που λέει ο Βλαντιμίρ Πούτιν τουλάχιστον από το 2013, όταν μίλησε για αυξανόμενη εμπιστοσύνη με τον Μπαράκ Ομπάμα μετά τη συμφωνία τους για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας, αλλά εξακολουθούσε να επιπλήττει τον Ομπάμα για τη διατήρηση του απαράδεκτου χαρακτηρισμού της χώρας του που είχε δώσει η Μαντλίν Ολμπράιτ ότι στέκεται ψηλότερα από τους άλλους και βλέπει πιο μακριά.
Οι αναφορές της ρωσικής τηλεόρασης για τον πόλεμο παραμένουν αισιόδοξες, πολύ σίγουρες ότι αυτός πηγαίνει καλά εν μέρει χάρη στο σοβαρό στρατηγικό λάθος του Ζελένσκι να δεσμεύσει τόσο μεγάλο μέρος των καλύτερα εκπαιδευμένων εφεδρειών του στην απελπιστική εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ της Ρωσίας, όπου τώρα κονιορτοποιούνται.
*****
Παρά τα κύματα ειδήσεων που έρχονται καθημερινά από τη Μέση Ανατολή, υπάρχουν πολλές εξελίξεις μεγάλης σημασίας που δεν έχουν αναφερθεί επαρκώς. Μία από αυτές τις τελευταίες 24 ώρες ήταν η επίθεση με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον του αμερικανικού αεροπλανοφόρου Αβραάμ Λίνκολν και της μοίρας του στην Ερυθρά Θάλασσα από τους Χούτι της Υεμένης. Οι Χούθι ήταν οι πρώτοι που ανακοίνωσαν ότι η αποστολή τους ήταν επιτυχής. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου στην Ουάσιγκτον επιβεβαίωσε σε συγκεντρωμένους δημοσιογράφους ότι έγινε επίθεση, αλλά δήλωσε ότι δεν τραυματίστηκε στρατιωτικό προσωπικό και ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη καταστράφηκαν όλα. Ο εν λόγω εκπρόσωπος δεν είπε τίποτα για την καταστροφή των πλοίων Palestine 2 με υπερηχητικούς βαλλιστικούς πυραύλους που φέρεται να χρησιμοποίησαν οι Χούτι στο πλαίσιο της επίθεσης και έτσι ίσως να υπήρξαν σοβαρές ζημιές στα πλοία.
Μέχρι στιγμής, όλα καλά. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι πύραυλοι χορηγήθηκαν στους Χούθι από το Ιράν. Αλλά ποιος τους έδωσε τις ακριβείς συντεταγμένες των πλοίων, που πιθανότατα ελήφθησαν από δορυφόρους πάνω από το κεφάλι τους, ας πούμε από ρωσικούς δορυφόρους. Αυτό είναι παρόμοιο με το ζήτημα του ρωσικού ρόλου στην αντιμετώπιση της ισραηλινής επίθεσης στο Ιράν πριν από μια εβδομάδα. Προς το παρόν το Πεντάγωνο φαίνεται να αποφεύγει να μιλήσει για τις ρωσικές δραστηριότητες στη Μέση Ανατολή, ακόμη και όταν υπερενθουσιάζεται περιγράφοντας το μούσι: τον τρόπο με τον οποίο οι Ρώσοι έχουν ενσωματώσει 10.000 Βορειοκορεάτες πεζικάριους στη δύναμη των 50.000 ανδρών που πρόκειται να συντρίψουν ή να διώξουν από το Κουρσκ ό,τι έχει απομείνει από την ουκρανική δύναμη εισβολής.
****
Τέλος, εφιστώ την προσοχή στη συγκεχυμένη χρήση της πολιτικής ονοματολογίας που χρησιμοποιούν τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, τόσο τα κυρίαρχα όσο και τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, καθώς βάζουν ταμπέλες σε κάθε υποψήφιο του Τραμπ για την επερχόμενη κυβέρνησή του. Συνηθέστερα ακούμε ότι ο υποψήφιος Χ ή Υ είναι "Νεοσυντηρητικός", ενώ αυτό που πραγματικά εννοείται είναι ότι απλώς παίρνουν επιθετικές θέσεις σε διεθνή ζητήματα. Άλλωστε, πίσω από τους πραγματικούς Νεοσυντηρητικούς, όπως η Βικτόρια Νούλαντ και ο σύζυγός της Ρόμπερτ Κάγκαν, κρύβεται μια ολόκληρη ιδεολογία και όχι απλώς η θέληση να υποτάξουν τον έναν ή τον άλλο δυνητικό γεωπολιτικό ανταγωνιστή των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτή η ιδεολογία βασίζεται στην πεποίθηση ότι βλέπουν την κατεύθυνση που παίρνει η ιστορία και θέλουν να επιταχύνουν αυτή την τάση, οργανώνοντας πραξικοπήματα ή πορτοκαλί επαναστάσεις εδώ και εκεί, για παράδειγμα.
Υπό αυτή την έννοια, υποστηρίζω ότι οι υποστηρικτές του "Πρώτα η Αμερική", τους οποίους προτείνει ο Τραμπ, δεν είναι Νεοσυντηρητικοί, ενώ εκείνοι τους οποίους έχει απορρίψει συγκεκριμένα, όπως ο Μπόλτον, είναι.
Εφιστώ επίσης την προσοχή στη σύγχυση που επικρατεί στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τη θέση του Τραμπ κατά της παγκοσμιοποίησης. Η παγκοσμιοποίηση είναι επίσης μια ολόκληρη ιδεολογία που βασίζεται στην παραδοχή ότι στην εποχή μας η διαχείριση του κόσμου μπορεί να αφεθεί σε διακρατικές εταιρείες και άλλους υπερεθνικούς οργανισμούς. Τέτοιες απόψεις αποτελούν ουσιαστικά άρνηση της εθνικής κυριαρχίας, όπως ακριβώς η ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων πέρα από τα σύνορα για να αναζητήσουν εργασία όπου θέλουν αποτελεί άρνηση της κυριαρχίας.
Και έτσι, τελικά, υπάρχει πράγματι μια εγγύτητα μεταξύ της συντηρητικής- ας πούμε "ρετρό" πολιτικής σκέψης του Ντόναλντ Τραμπ και του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αλλά δεν είναι σε αυτό που υπονοούν οι εχθροί του Τραμπ, δηλαδή ότι θαυμάζει τους ισχυρούς άρχοντεςr, τους αυταρχικούς και τους δικτάτορες και ότι επιθυμεί να γίνει και ο ίδιος ένας από αυτούς. Όχι, αυτό που έχουν κοινό είναι η υπερηφάνεια που δίνουν και οι δύο στην εθνική κυριαρχία. Και για να αποδώσουμε τα εύσημα εκεί που πρέπει, όλα αυτά ανάγονται στο 1648, στη Συνθήκη της Βεστφαλίας, και στην τότε πεποίθηση ότι το εθνικό κράτος είναι ο καλύτερος υπερασπιστής των ελευθεριών των πολιτών του.
©Gilbert Doctorow, 2024
Βίντεο:
Δρ. Gilbert Doctorow: Θα προστατεύσει η Ρωσία το Ιράν;
(βάλτε ελληνικούς υπότιτλους)
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΩΣΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο mαμημένο το Pronews εβγαλε το νέο που ο Μάρκο Ρούμπιο θα είναι με τον Τραμπ ! To NYT έβγαλε αυτο πρώτα το fake news …..οπότε φαντάσου πώς πληροφορείται το Proctonews ……από το νεοταξικό NYTIMES
😀
Διαγραφή