Μνημείο για τον Μέγα Αλέξανδρο στο Πακιστάν !!!

 

Ο Μέγας Αλέξανδρος της Μακεδονίας είναι ένας από εκείνους τους βασιλείς που είναι εξίσου διάσημοι στην Ανατολή και στη Δύση. Ξεκίνησε την καριέρα του με κατακτήσεις από την Ελλάδα και αφού κατέκτησε τη Μέση Ανατολή εισέβαλε στην κεντρική Ασία και στη συνέχεια στράφηκε προς το νότο και εισέβαλε στο σημερινό Πακιστάν. Μετά την κατάκτηση του Παντζάμπ αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του. Κατά τη διάρκεια της μακράς του οδύσσειας τον συνόδευε το αγαπημένο του άλογο, ο Βουκεφάλας. Αλλά και αυτός τελείωσε το ταξίδι της ζωής του εδώ στο Παντζάμπ. 

Ο Αλέξανδρος είχε μεγάλη αγάπη για αυτό το άλογο. Το έθαψε κοντά στη σημερινή πόλη Jalalpur Sharif στην περιοχή Jhelum λίγο πριν ή μετά την περίφημη μάχη του με τον Raja Porus στην άλλη πλευρά του ποταμού Jhelum τον Μάιο του 326 π.Χ. Πιθανώς έχτισε και ένα μνημείο. Αλλά δεν υπάρχουν ίχνη του. Ωστόσο, το 1997 μ.Χ. λόγω του ενδιαφέροντος που έδειξε ο Dr Abdul Qadeer Khan χτίστηκε ένα νέο μνημείο στο ίδιο σημείο. Πρόκειται για ένα μεγάλο κτίριο με ένα μείγμα ελληνικής αρχιτεκτονικής. Έχει πολλά δωμάτια και η οροφή χρησιμοποιείται ως μια μεγάλη πλατφόρμα στην οποία υπάρχουν τετράπλευρες αψίδες ελληνικού στυλ. Είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο και το λευκό κτίριο του προσελκύει από μακριά.

 Ο Αλέξανδρος ίδρυσε επίσης μια πόλη εδώ και την ονόμασε Βουκεφάλα από το άλογό του. Η οποία αργότερα απέκτησε το όνομα Girjakh και τελικά ονομάστηκε Jalapur από τον κυβερνήτη της Malik Darwesh Khan Janjua προς τιμήν του αυτοκράτορα των Μογγόλων Jalaluddin Akbar, ο οποίος επισκέφθηκε την πόλη αυτή. 

Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πινακίδες που να οδηγούν εκεί και δεν είναι ορατό από το δρόμο, επειδή τα δέντρα εμποδίζουν τη θέα. Οι περισσότεροι ντόπιοι δεν το γνωρίζουν. Το μνημείο είναι περίπου 60 τετραγωνικά μέτρα και υπάρχει ένας φύλακας εκεί. Είναι ένα μεγάλο κτίριο με ένα μείγμα ελληνικής αρχιτεκτονικής.

 

 

 Έχει πολλά δωμάτια και η οροφή χρησιμοποιείται ως μια μεγάλη πλατφόρμα στην οποία υπάρχουν τετράπλευρες αψίδες ελληνικού στυλ. Είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο και το λευκό κτίριο προσελκύει το μάτι από μακριά. Τα αετώματα και οι κίονες είναι χαρακτηριστικά ελληνικά και στα αετώματα υπάρχουν απεικονίσεις μαχών και το αστέρι της Μακεδονίας. 

 

 

Στο κέντρο του μνημείου υπάρχει μια κυλινδρική βάση που έχει μια μαρμάρινη πλάκα με έναν έγχρωμο χάρτη ολόκληρης της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το μνημείο που χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση του Πακιστάν, την ελληνική πρεσβεία στο Ισλαμαμπάντ και από ιδιωτικές δωρεές, είχε ερειπωθεί μέχρι το 2023.

Οι αναφορές για την ίδρυση της πόλης μετά τη μάχη εμφανίζονται στα αρχεία και των 5 σημαντικότερων σωζόμενων αναφορών: Αρριανός, Πλούταρχος, Διόδωρος, Κούρτιος Ρούφος και Ιουστίνος. Και οι πέντε συμφωνούν ότι ο Αλέξανδρος ίδρυσε δύο πόλεις, μία σε κάθε πλευρά του Ινδού, ονομάζοντας τη μία Νίκαια και την άλλη Βουκεφάλα. 

Υπάρχει κάποια διαφωνία ως προς το αν ο Αλέξανδρος σκόπευε, αυτά που ίδρυσε, να είναι πόλεις ταχείας ανάπτυξης ή στρατιωτικές φρουρές που θα έλεγχαν την κατακτημένη περιοχή - ο ιστορικός N. G. L. Hammond διατύπωσε τη θεωρία ότι η Βουκέφαλα και η Νίκαια, που ιδρύθηκαν στις όχθες ενός μεγάλου ποταμού, πρέπει να είχαν ιδρυθεί με γνώμονα τις εμπορικές οδούς. Σύμφωνα με τον Αρριανό, ο Αλέξανδρος μπορεί να είχε ιδρύσει ναυπηγεία στη Βουκεφάλα, αν και ο Curtius Rufus αναφέρει ότι αυτά βρίσκονταν στην Ακεσίνη (σημερινός ποταμός Τσενάμπ). Η Boukephala φαίνεται να επιβίωσε για μερικούς αιώνες- ήταν πιθανώς υπό την κυριαρχία της αυτοκρατορίας των Μαυρίων (320-185 π.Χ.), ενώ η μεταγενέστερη παρουσία του ινδοελληνικού βασιλείου (170 π.Χ.-10 μ.Χ.) στην περιοχή πιθανότατα την βοήθησε να επιβιώσει. Η Boukephala εμφανίζεται σε πολλά άλλα ελληνορωμαϊκά κείμενα, συμπεριλαμβανομένων των διαφόρων αναθεωρήσεων της Αλεξανδρινής Ρωμιοσύνης και των συγγραμμάτων του Πτολεμαίου και του Πλίνιου του Πρεσβύτερου, ο οποίος κατονομάζει την πόλη ως επικεφαλής των τριών που ελέγχονται από τη φυλή Asini. 

 

 

🏛 Διόδοτοc 𖤓