«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.

Καλλιτεχνική σύνθεση, ειδικά για τον Διόδοτο, από τη φίλη και αναγνώστρια Δ.Π.

Τρίτη 18 Μαρτίου 2025

Τί χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για χαρτοπετσέτες, αφού δεν είχαν χαρτοπετσέτες; Πανιά; Όχι, το απομάγδαλο. 🤔


 

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μια ιδιαίτερη λύση για να καθαρίζουν τα χέρια τους στο τραπέζι. Δεν υπήρχαν χαρτοπετσέτες, ούτε πετσέτες φαγητού όπως σήμερα, αλλά αντί για αυτές χρησιμοποιούσαν κάτι εντελώς διαφορετικό: κομμάτια από παλιό ψωμί! Το όνομα αυτών των βρώσιμων “πετσετών” ήταν απομάγδαλα και θεωρούνταν ένας πρακτικός και ταυτόχρονα εύχρηστος τρόπος να σκουπίζει κανείς τα χέρια του μετά το φαγητό.

Αυτά τα αποξηραμένα κομμάτια ψωμιού, συνήθως φτιαγμένα από χθεσινό ή πολυήμερο ψωμί που δεν μπορούσε πλέον να φαγωθεί, χρησίμευαν ως απορροφητικά υλικά για τα λάδια και τα λίπη από τα χέρια των συνδαιτυμόνων. Όταν κάποιος τελείωνε το γεύμα του, απλώς έτριβε τα χέρια του πάνω στο ξερό ψωμί, το οποίο απορροφούσε την υγρασία και τα λίπη, και στη συνέχεια το πέταγε ή το έδινε στα σκυλιά που περιφέρονταν στους χώρους των συμποσίων.

Το σύστημα αυτό δεν ήταν μόνο πρακτικό, αλλά και οικολογικό για τα δεδομένα της εποχής. Οι Έλληνες δεν σπαταλούσαν τίποτα, και το ίδιο το ψωμί που χρησιμοποιούσαν για να καθαριστούν δεν πήγαινε χαμένο, αφού είτε καταναλωνόταν από τα ζώα είτε χρησιμοποιούνταν σε διάφορες άλλες περιπτώσεις.

Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν τεράστια σημασία στην ευπρέπεια των συμποσίων. Ένα τραπέζι δεν ήταν απλώς μια ευκαιρία για φαγητό, αλλά μια κοινωνική εμπειρία που περιλάμβανε συζητήσεις, φιλοσοφικές αναζητήσεις και διασκέδαση. Το να έχει κανείς καθαρά χέρια ήταν απαραίτητο, ειδικά αφού το φαγητό τρωγόταν με τα χέρια. Δεν υπήρχαν πιρούνια, και το καθάρισμα των χεριών με το απομάγδαλο ήταν μια από τις αποδεκτές πρακτικές της εποχής.

Τα απομάγδαλα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στα πολυτελή συμπόσια, όπου οι καλεσμένοι απολάμβαναν εκλεκτά εδέσματα και κρασί. Μετά το γεύμα, συχνά ακολουθούσε ένα δεύτερο στάδιο του συμποσίου, το “πότος”, όπου συνεχιζόταν η οινοποσία και οι συζητήσεις. Σε τέτοιες περιστάσεις, το να έχει κάποιος λιπαρά χέρια δεν ήταν αποδεκτό, οπότε η χρήση αυτών των ψωμιών ήταν βασική προϋπόθεση για ένα ευπρεπές και πολιτισμένο τραπέζι.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η πρακτική αυτή δεν εξαφανίστηκε τελείως. Στην Ιταλία του Μεσαίωνα, αλλά και στη Γαλλία, εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν ψωμί για να σκουπίζουν τα χέρια και το στόμα τους. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν εστιατόρια που προσφέρουν μικρά κομμάτια ψωμιού για να συνοδεύσουν ένα γεύμα, και κάποιοι το χρησιμοποιούν με τον ίδιο τρόπο—για να απορροφήσουν τα λίπη από τα δάχτυλά τους πριν τα σκουπίσουν με χαρτοπετσέτα.

 

sportime.gr 

 

diodotos-k-t.blogspot.com 

 

 

5 σχόλια:

  1. Κοπίδα: Aυτό είναι τo φονικό όπλο των αρχαίων Ελλήνων

    https://www.pronews.gr/istoria/kopida-ayto-einai-to-foniko-oplo-ton-arxaion-ellinon/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διός Κούρος18 Μαρτίου, 2025 09:29

    Ό,τι συνήθεια είχαν οι παπούδες μας, έχει περάσει και σε εμάς είτε αυτούσια είτε παραλλαγμένη.

    Το πιο τρανό παράδειγμα είναι το οικογενειακό (και όχι μόνο) τραπέζι, το οποίο εξακολουθεί να μην είναι απλώς μια ευκαιρία για φαγητό, αλλά μια κοινωνική εμπειρία που περιλαμβάνει συζητήσεις, φιλοσοφικές αναζητήσεις και διασκέδαση.

    Όσο αφορά τη χρήση του ψωμιού, θυμάμαι ακόμα τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου, ο οποίος πολύ συχνά σκούπιζε το στόμα του και τα χέρια του με ένα κομμάτι ψωμί κι ας είχε χαρτοπετσέτες στο τραπέζι !!! Παλιά, στα χωριά το συνηθίζανε. Αρκετές φορές, έχω "πιάσει" και τον εαυτό μου να το κάνει.

    Έρρωσθε

    Διός Κούρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιο μικρός το έκανα κι εγώ αρκετές φορές, να σκουπίζω το στόμα μου με ψίχα. Είχα δει τον παππού μου τον Κεφαλονίτη να το κάνει. Από αυτόν έμαθα και να πασπαλίζω με ζάχαρη τις φέτες λεμόνι και να τις τρώω σαν πορτοκάλι.

      Διαγραφή
  3. Λεμόνι με ζάχαρη ή μέλι είναι το γνωστό οξύμελι ,που είναι τέλειο αντιδηλητηριαστικό και τέλειο αντιγριπικό. Υ πάρχουν και οι γνωστές καραμέλες lemon and honey
    Astillais

    ΑπάντησηΔιαγραφή