«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.

Καλλιτεχνική σύνθεση, ειδικά για τον Διόδοτο, από τη φίλη και αναγνώστρια Δ.Π.

Κυριακή 27 Απριλίου 2025

«Ιερόν διαλυόμενον» - γράφει ο ΕργΔημΕργ

 

Αφιερώνεται στη Ν.

Προσπάθησα ν' αποδώσω στα Ελληνικά τον (αγγλόφωνο) όρο "σάνκτσιουαρυ", που σημαίνει ιερός τόπος, αλλά και καταφύγιο ικετών. Εν πάσει περιπτώσει, αν και η απόδοση ως «ιερόν» δεν είναι απόλυτα σωστή, θα καταλάβετε παρακάτω το νόημα.

. . . . . . . . . . .

Εισαγωγή στο νόημα

Λ οιπόν, κινηματογραφικό σενάριο· καϊ δή πασίγνωστο - σχεδόν τετριμμένο:

Ξεκινάει με την ύπαρξη ( «πανάρχαιη» - γιά να γοητεύεται κι ο θεατής απ' το μυστήριο!) μια ομάδα -ας πούμε- σοφών, άμα τε καί πολεμιστών (άμα λάχει, να 'ούμ'), που ζούν καλογερίστικα σ' ένα μοναστήρι κάπου σε απρόσιτα βουνά. Σε ειδυλλιακό τοπίο, με πολύ πράσινο, ποταμάκια, κτλ.

Τα πράγματα πάνε καλά, έως ότου ένας ή περισσότεροι απ' την ομάδα επαναστατούν (στα κρυφά), σκοτώνουν καμπόσους απ' τους πρώην συντρόφους τους (που φυλάνε σκοπιά εκείνο το βράδυ), καί σηκώνονται καί φεύγουν πρίν τους πάρουν χαμπάρι. Ά! Κι έχοντας κλέψει τα ιερά βιβλία, με τις υπεργνώσεις που έχουν μέσα στις σελίδες τους. Κι αφού έχουν βάλει κεριά για μπουρλότο με χρονοκαθυστέρηση σε ό,τι απέμεινε από κεντρικό ναό, βιβλιοθήκη, κτλ. (Γιά αντιπερισπασμό, μωρέ! Είδατε πόσο οργανωμένο το σχέδιο; 🙂 )

Το επόμενο πρωΐ (*), οι λοιποί (με το που ξυπνάνε) παίρνουν χαμπάρι τί έγινε, κι αποφασίζουν να πάρουν στο κυνήγι τους αποστάτες. Σύν να φέρουν τα ιερά βιβλία πίσω. (Αμέ! 🙂 )

[ (*) Αν ήταν τόσο μάγκες (με ψυχικές δυνάμεις, εγρήγορση ακόμη κι αν κοιμούνται - και τα ρέστα...), θα τους έπαιρναν χαμπάρι την ίδια στιγμή, που έκαναν τη σκέψη ν' αποστατήσουν· αλλά πρόκειται για σενάριο, το οποίο πρέπει να γίνει κατανοητό στον μέσο Αμερικανό θεατή - νοημοσύνης ραδικιού. Αλλοιώς, ουδείς θα κόψει εισιτήριο να πάει να δει την ταινία. Οπότε, καταλαβαίνετε ότι τέτοιες λεπτομέρειες λογικής το σενάριο που τις κάνει γαργάρα. 🙂 ]

. . . . . . . . . . .

Α μέσω μετά, η κάμερα μεταφέρεται σε μια μοντέρνα πόλη της Δύσης, Τζιού Γιάρκ ξέρω 'γώ. Νύχτα.

Εκεί, οι έκπληκτοι σουρωμένοι περαστικοί (κι οι σκουπιδιαραίοι) βλέπουν κάτι μυστήριους τύπους με μεσαιωνικές πανοπλίες και χατζάρες ίσα με το μπόϊ τους να κυνηγηθούν και να ξιφομαχούν. Ο δέ σκηνοθέτης τους «καλούς» τους έχει με φωτεινά χρώματα στα ρούχα, και τους «κακούς» με σκοτεινά. (Είπαμε, πρέπει η ταινία να γίνει κατανοητή και σε χαζούς.)

Ακολουθούν κυνηγητά με αυτοκίνητα, ταξιτζήδες βρίζοντες (που με το στανιό παίρνουν κούρσα χατζαροφόρους - που δεν πληρώνουν κιόλας!), τσατισμένοι αστυνομικοί της βαρδιάς (που τους ξυπνούσαν απ' τον ύπνο στο γραφείο), ταινία περιπολικά, σειρήνες, "- Σταμάτα δεν τελειώνει!", πιστολίδια,... κατανοητή απ' τον κάθε καθυστερημένον! 🙂 Στο τέλος, βέβαια, νικάνε οι καλοί, οι κακοί γίνονται πτώματα που θάβονται με δαπάνες του δημαρχείου ως άγνωστοι και άποροι, διότι δεν είναι καταχωρημένοι στα γκουμπιούτερζ (έμ;! αφού ζούσαν στο μοναστήρι σε τοποθεσία τρεχαγύρευε, ήταν δυνατόν να έχουν βγάλει ηπαπαραίται ικανοποιημένος σπίτι), επικράτησε το δίκαιον!

. . . . . . . . . . .

Γ ιατί, όμως, θ' "αποστατήσει" κάποιος από ένα τέτοιο ειδυλλιακό περιβάλλον; ...Όπου, συνήθως εξυπονοείται και η αιώνια ζωή (αθανασία) με αιώνια νεότητα, διαρκή υγεία, κτλ, άσε που δεν υπάρχουν καταστάσεις να σε πρήζουν (εφορία, πωλητικοί, κτλ)!

Οι λόγοι -μπορεί να- είναι αρκετοί:

  • Βαρεμάρα. (Σου λέει, μπέϊκα περνάμε, αλλά νά 'χουμε και καμιά γκόμενα πότε-πότε. Δέ 'ν' κακό.)
  • Περιέργεια.
  • Σκέψεις ότι πιθανόν να υπάρχουν και ("απαγορευμένες") γνώσεις πιο πέρα, για τις αυτές τις "μοναστήρι" κάνει την πάπια. (Βλέπε Παράδεισο με "πρωτόπλαστους" καί φίδια, κτλ.)
  • Εγωϊσμός. ( Μέγιστη αιτία!!!)
  • Άγνοια κινδύνου για το παραπέρα. (Γκόμενες θές, καλόγερε; Γιά ρώτα κι όσους παντρευτήκαμε! LOL!!!) (**)
  • Απερισκεψία έως ηλιθιότητος. ( "- Και γιατί να μην δεχόμαστε ξένους; Τί κακό έχουν, και υπάρχει σχετική απαγόρευση;" Ρέ παπάρα, για να επιβληθεί η απαγόρευση, υπάρχει λόγος· κάτι κακό είδαν στην όλη ιστορία οι προηγούμενοι, που την επέβαλαν! Αν δεν ξέρεις, ρώτα πρώτα και μάθε! καημός!)
  • Καί δεν ξέρω τί άλλο.

[ (**) Εδώ, θυμήθηκα και τον μύθο, που μιλάει για τους τέσσερεις καλύτερους μαθητές του περίφημου Μουσάσι Μιγιαμότο . Σε κάποια φάση τους είπε, λέει, ότι υπάρχει ένα τελευταίο κόλπο, που δεν τους έμαθε, αλλά θα τους μάθει όταν έρθει η ώρα.

Περνούσαν τα χρόνια, "- Πού είναι το κόλπο δάσκαλε;", αλλά κόλπο γιόκ... έως ότου η τετράδα έκανε σύσκεψη, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Μουσάσι τους λέει ψέμματα. Ότι δεν υπάρχει τέτοιο κόλπο. Κι αποφάσισαν να τον καλέσουν σε μονομαχία. Σου λέει, τέσσερεις εμείς, ένας αυτός, δεν θα βγάλει πέρα. Θα τον κάνουμε σκυλοτροφή.

Τον καλούν, λοιπόν, σε μονομαχία μέχρι θανάτου, ο Μουσάσι αποδέχεται ...και τους πήρε ολονών τα κεφάλια με μια σπαθιά - λέει ο θρύλος.

Δεν ξέρω αν ισχύει, πάντως οι παροιμίες είναι σοφές: η περιέργεια σκότωσε τη γάτα! ]

. . . . . . . . . . .

α. Αυτά, που δεν σας λένε

Δ εν είναι ακριβώς ποιοτικός κινηματογράφος αυτός, που δείχνει τέτοια σενάρια· ωστόσο, έχουν βάση. Πιστέψτε με.

Διότι, πίσω από τέτοια αφελή σενάρια υπάρχουν και πράγματα, που δεν σας λένε.

Δεν εννοώ ότι ντέ και καλά υπάρχουν σε απάτη μέρη μοναστήρια με υπερμυστικές αδελφότητες κτλ (ποιός ξέρει; μπορεί και να υπάρχουν - δεν μας ενδιαφέρει, όμως, αυτό τώρα), αλλά το ότι η όλη κατάσταση με τις ομάδες... με οποιουδήποτε είδους ομάδα... είναι λίαν επικίνδυνη. Και θέλει να είναι κανείς πολύ γάτα, για να ξεκινήσει συμμετοχή.

Πώς; Γιατί;

Διότι στις ομάδες σχηματίζεται αυ-το-μά-τως ένα πράγμα, που λέγεται «ομαδικός νούς», κι ακόμη ένα, που αποκαλείται «ομαδική ψυχή».

[ Αυτά, σχεδόν πάω στοίχημα πως δεν σας έχει πεί κανένας τόσο στα ίσα· παρεκτός αν τα γνωρίζετε, επειδή έχετε ρίξει πολύ ψάξιμο στη ζωή σας. Ωστόσο, ισχύουν απολύτως . ]

Κι έτσι και μολυνθούν ο ομαδικός νούς κι η ομαδική ψυχή, τότε πάντες τους εντός της ομάδας τους παίρνει και τους σηκώνει. Η δέ μόλυνση αρκεί να προέρχεται μόνον από ένα άτομο. Την ίδια ζημία που κάνει, είτε ξεκινάει από έναν «αποστάτη», είτε από περισσότερους. Αν πχ στο φαγητό σου καθήσει σκατόμυιγα (απ' αυτές τις μεγάλου μεγέθους, τις χρυσοπράσινες), τί θα κάνεις; θα πετάξεις το μέρος που κάθησε η μυήγα και θα φάς το υπόλοιπο· ή θα πετάξεις όλο το φαγητό στα σκουπίδια;

Όλο, έ;

Βλέπετε; Ακριβώς το ίδιο είναι με τη μόλυνση του ομαδικού νού / ομαδικής ψυχής.

Παραδείγματα, λοιπόν, όπου η ομαδικότητα λειτούργησε άψογα:

  • Πόλεμοι με τους Πέρσες, Σαλαμίνα, Πλαταιές.
  • Εθνεγερσία του 1821. (Όσο κράτησε - μέχρι ν' αρχίσουν οι εμφύλιοι.)
  • «Μεγάλη Ιδέα», κατανοητή τόσο στον καθηγητή πανεπιστημίου, όσο και στον αγράμματο τσοπάνο. (Όσο κράτησε κι αυτή, μέχρι να υπονομευθεί.)
  • Εποποιΐα 1940-41.

Αντιπαραδείγματα, όπου η μόλυνση: διέλυσε τα πάντα

  • Το πιο αρχαίο, γνωστό από τους θρύλους: η «πτώση» του Ακατονόμαστου. (Η οποία παρέσυρε όλο το "μοναστήρι", δεν περιορίστηκε σε μερικούς "αποστάτες".)
  • Πελοποννησιακός Πόλεμος.
  • (Γιά τη χώρα μας) Περίοδος 1943-1949.

Πάει, δέ, να κάνει ζημιά:

  • Στο Άγιο Όρος· όπου μερικές μονές λένε ότι δεν τρέχει τίποτε με λεφτά από "Ευρώπη", κολλητηλίκια με Ουκρανούς σχισματικούς κτλ, κι άλλες όχι.

Αυτά, επιτροχάδην. Καλές οι ιστορικές γνώσεις (απλά "καλές"; λίαν απαραίτητες! ) - όμως, να προχωρήσουμε στο ψητό.

. . . . . . . . . . .

β. Και τί μας νοιάζουν αυτά;

Έ λα, ντέ!... Κινηματογράφος β' διαλογής, ιστορικά παραδείγματα (και αντιπαραδείγματα) ομαδικότητας... Τί να μας νοιάξουν, αλήθεια; Δεν έχουμε άλλα, σοβαρά καθημερινά προβλήματα ν' ασχοληθούμε;

Όμως, μας νοιάζουν καί μας καίνε, διότι δεν μιλάμε γιά κερκίδα της «Θύρας 5». (Ή της "χήρας / χείρας 5", που λένε ειρωνικώς οι αντίπαλοι - εννοούντες αυτό ακριβώς που καταλάβατε! 🙂 )

Μιλάμε γιά όσους κι όσες νοιαζόμαστε γιά το μέλλον αυτής της χώρας, ώστε να επιζήσει, αλλά και να επανορθωθεί ως η (πολύ) πάλαι ποτέ ανόθευτη πραγματική Ελλάδα .

Κι εδώ, για να δούμε καθαρά τί συμβαίνει στον (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) "πατριωτικό χώρο" - κι ας μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας: αυτός βρωμάει και ζέχει.

Εγωϊσμοί, αρχηγηλίκια, ενδεχομένως και συμφέροντα, (***) / ίσως και δευτερότερες αιτίες (****), που πάντα καταλήγουν σε ερίδες μεταξύ των (έστω και ατύπως) μελών του "χώρου". Με αποτέλεσμα ν' αλωνίζουν ανεμπόδιστοι οι ξεπουλητές της Πατρίδας πωλητικάντηδες, κι ο κάθε πράκτορας. Με αποτέλεσμα του αποτελέσματος η Πατρίδα να διαλύεται όλο και χειρότερα. Καθημερινώς. Σταθερά προς τον γκρεμό.

[ (***) Ποιανού «πατριώτη ηγέτη» ο αδερφός δουλεύει για την ΜπλάκΡόκ (απολύτως συμβολικό το όνομα· έχει σχέση με τον Κρόνο, με τον «μονόλιθο» του Κιούμπρικ στην « Οδύσσεια του Διαστήματος », και τα τοιαύτα), κι ...απείλησε με μήνυσε αυτόν που το έκανε; Έ; ]

[ (****) Βάλε καί μερικά φρενοβλαβή, ή σε σύγχυση (δεν γίνεται να το παίζεις πατριώτης, πχ έχοντας ταυτοχρόνως δύο υπηκοότητες), ή κατειλημμένα από οντότητες ατόμων ( ξέρω πολύ καλά τί γράφω ), που βρήκαν στο "χώρο" πεδίο ελεύθερο, ν' αναδεικνύονται ως ...ηγετικές προσωπικότητες (νομίζουν). Φυσικά, δεν νοιάζονται για καμμία Πατρίδα, αλλά γιά την αρρωστημένη πάρτη τους. ]

. . . . . . . . . . .

Ό πως είναι αναμενόμενο, με τέτοια σήψη, μην περιμένετε μόνο "πατριωτικά" κόμματα να σχηματιστούν / να προκόψουν, όχι απλώς πατριωτικοί σύλλογοι (χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες, αλλά) με πατριωτικό έργο, αλλά ούτε και παρέες πατριωτών στέκονται εύκολα .

[ Κι εννοείται, ποιό «φυλετικό συμβούλιο» της Ελλάδας, που οραματίζομαι καί λέω καί ξαναλέω, ο ηλίθιος; Αν δεν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο, είμαι σίγουρος πως διαλύθηκε για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω - έναν, ή περισσότερους.

Τώρα, το αν επαναδημιουργηθεί κι αν διατηρηθεί στο διηνεκές (που είναι και το επιθυμητό), ουδόλως γνωρίζω. ]

Ο ομαδικός νούς κι η ομαδική ψυχή των Ελλήνων κι οι Ελληνίδων πατριωτών έχουν μολυνθεί πολύ άσχημα. Θες ότι έχουμε πλακώσει στη μαύρη μαγεία, μαζί με την τεχνολογία "μαύρη"; (Βομβαρδισμός με βλαπτικές συχνότητες, αεροψεκασμοί με δηλητηριώδεις ουσίες αγνώστων επιπτώσεων στην υγεία, κτλ.) Θες πως υπάρχουν κι άλλα αίτια, σύν ο έμφυτος εγωϊσμός κάθε Έλληνα; Όποιο και να είναι το αίτιο, το αποτέλεσμα είναι ένα: καταστροφή, και αδυναμία ομόνοιας, έστω καϊ μικρών παρεών.

. . . . . . . . . . .

Σ το σημείο αυτό, πιστεύω καταλαβαίνετε το γιατί κάθεσα κι έγραψα όλο αυτό το κατεβατό: διότι είδα διαλυτικά φαινόμενα μεταξύ πολύ φίλων μου . Οι μέχρι σήμερα δεν μου είχαν δώσει ενδείξεις φρενοβλάβειας, ώστε να πω πχ ότι τα χάλασαν όπως ο Νίτσε με τον Βάγκνερ, που τους έπιασε το γεροντικό πείσμα.

[ Αυτοί οι δυό ξέχεζαν ομού τους ιουδαίους επί δεκαετίες καί γούσταραν τον παγανισμό, έως ότου ο Βάγκνερ έκανε τον Πάρσιφαλ χριστιανό ιππότη. Έ! Τί ήταν να το αποτολμήσει;! Ποιός είδε μετά τον Νίτσε, και δεν φοβήθηκε! 🙂 Ξέχεσε αγρίως τον μέχρι τότε φίλο του, ο Βάγκνερ απ' την άλλη τα στύλωσε με μουλαρίσιο πείσμα στη δική του άποψη, και διαλύθηκε μια φιλία 35 ετών! ]

Καί διατί, περικαλώ, τά 'σπασαν οι δικοί μου;

Για (γεωπολιτικής φύσεως) απόψεις (κι όχι απαραίτητα δικές τους), που ο ένας τους τις θεώρησε ίσως σωστές, κι ο άλλος καταντίπ λάθος.

Εντάξει, αλλά προσωπικώς δεν θα χαλούσα μια φιλία γιά απόψεις - καί δή, γεωπολιτικές. Ούτε αλάνθαστος είμαι, ούτε παντογνώστης. Άλλως τε, δεν βλέπετε πως ακόμη και οι αρχηγοί κράτη κάθε τρείς μέρες κάνουν κωλοτούμπες; (Κορυφαίο παράδειγμα, ο Ερντογάν.) Εκεί που έφτυναν προχθές, πάνε καί γλείφουν σήμερα, καί αντιστρόφως: εκεί που έγλειφαν χθές, σήμερα πάνε κι αποπατούν. (Κι από αύριο, πάλι γλείψιμο στα -χμ- δύσοσμα! 🙂 ) Άρα, τί να πείς και τί να προβλέψεις από το παγκόσμιο γίγνεσθαι; κουβά θα πάς, ό,τι καί να πείς. Απλώς, κουβέντα κάνουμε, ως όντα κοινωνικά καϊ όντα πολιτικά.

Άλλως τε, εμείς (ως παρέα) κανείς δεν θα μας πάρει στα σοβαρά. Αν μας έδιναν σημασία, σήμερα θα κυβερνούσαμε την Ελλάδα. 😉

. . . . . . . . . . .

γ. Τότε, τί;

Γ ιά την αφεντιά μου, το θέμα είναι να μην χαλάει γιατί οι φιλίες, ειδικά των πατριωτών. Και τις απόψεις, ποιός αδειάζει να τις χέσει! (Γεω)Πολιτικές θεωρίες θες, φίλος; Ένα ευρώ οι δέκα! 🙂 Τί, δηλαδή; θ' αρχίσουμε να κυνηγιόμαστε με σπαθιά μέσα στη Νέα Υόρκη, επειδή διαφωνούμε;

Αλλά αυτά δεν τα λέω σαν νηπιαγωγός... που λέει στα παιδάκια: "- Να μή μαλώνετε, να είστε αγαπημένα!" Δεν είμαι τόσο αφελής, οι δε φίλοι μου δεν έχουν ανάγκη κηδεμόνων. Υπάρχει κάτι ακόμη (πολύ σοβαρό), που δεν σας το έχω πει... δίκην «τελευταίου κόλπου» του Μουσάσι.

Τί;

Λοιπόν, να ξέρετε τα εξής:

  • Ότι επανενσαρκωνόμαστε ομαδικώς, ώστε να συνεχίσουμε ένα έργο που σε κάποια άλλη ζωή αφήσαμε (ως δρώσες ομάδες) στη μέση. Άρα, δεν πρέπει να σπάει η ομαδικότητα. (Φυσικά, επειδή υπάρχει η εκ Θεού ελεύθερη βούληση, μπορούμε να πούμε και ότι θέλουμε να τα παρατήσουμε. Σταματάμε, απ' αυτή τη ζωή και μετά δεν συμμετέχουμε πιά, μην υπολογίζετε πλέον σ' εμάς! Άλλη ιστορία, όμως, αυτή.)

[ ...Πιστεύετε, ή δεν πιστεύετε στη μετενσάρκωση, αυτή είναι η προσωπική μου αντίληψη - ότι ισχύει. Εάν έχετε διαφορετική άποψη, τα είπαμε· δεν τρέχει μία! Ούτε πρόκειται να σας την πω ως άσχετους, χαζούς, κτλ, ούτε θα τα χαλάσουμε. ]

  • Ότι, μαζί με τους μεμονωμένους «καλούς κ' αγαθούς», ή τις τις ομάδες τους, μετενσαρκώνονται και οι μεμονωμένοι «μαύροι», ή οι ομάδες τους... οι πάλαι ποτέ εχθροί των πρώτων (των καλών κ' αγαθών) σε άλλες ζωές (ξανά και ξανά). Καί συνεχίζουν κι αυτοί όσα έκαναν τότε .
  • Ότι, γιά λόγους "άνωθεν" στρατηγικής, δεν ενσαρκωνόμαστε γνωρίζοντας πάντα τα απαραίτητα, αλλά κάθε φορά κάτι που μας λείπει ... κάτι, που έχει περισσότερο μέλος της ομάδας, και θα καταλάβουμε (και θα το κάνουμε με τα δικά μας) όταν έρθει η κατάλληλη ώρα . Όχι πιο πρίν. (Δες καί Υγ 1.)
  • Ότι, επειδή ακριβώς οι γνωριμίες μας (και) σ' αυτή τη ζωή με άτομα με την ίδια πατριωτική νοοτροπία μ' εμάς δεν έγιναν τυχαία (μεγάλος βοηθός το Διαδίκτυο!...), αλλά υπαγορεύτηκαν "άνωθεν", που σημαίνει ότι -πρίν κάνουν τις ξεκινήσουμε- είχαν εφοδιαστεί με την ίδια πατριωτική νοοτροπία, ώστε να μην κάνουμε κάτι τέτοιο "Αχίλλειο πτέρνα" στους εχθρούς. (Με εγωϊσμούς, καϊ τα ρέστα.)
  • Ότι, εξ αιτίας ακριβώς του ανωτέρω, πρέπει να καταλάβουμε πως οι «μαύρες» διασπαστικές δυνάμεις προέρχονται κι αυτές «απ' αλλού», και είναι τρομερά ισχυρές. (Κάτι έχει καταλάβει επ' αυτού πχ ο Μάρκο ντέ Σάντ, αλλά οι περισσότεροι θα εκλάβουν ότι του 'στριψε, κι άρχισε να μιλάει ως γραφικός "γέρων" από μοναστήρι.) Δηλαδή, μόνοι μας δεν τα βγάζουμε πέρα ​​με δαύτες.

Μ' άλλα λόγια, ναι μέν λουζόμαστε μαύρη μαγεία (κι έχουμε στα μυαλά μας εγωϊσμούς κτλ), αλλά εμείς πράττουμε (τελικά ανοήτως) σαν τα γεροντάκια στα προποτζήδικα, που περιμένουν να κερδίσουν το Κίνο με μαντεψιές... επιμένοντας να μάθουν να μάθουν με το πρόγραμμα. όχι με γεροντική άνοια καϊ σαχλαμάρα.

Γι' αυτό ακριβώς και θα την πατάμε συνεχώς, όσο επιμένουμε στην ξεροκεφαλιά μας.

Αν συνεχίσουμε το ίδιο βιολί, για ποια Ελλάδα μιλάμε;

. . . . . . . . . . .

Δίκην δελφικού επιγράμματος

Α υτά, και ειδικά οι πατριώτες να μη χαλάτε φιλίες! Δεν μείναμε και πολλοί.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υ γ 1: Έχω αρκετά παραδείγματα για το τί λείπει απ' το καθένα απ' τα φιλαράκια μου (που -παρά ταύτα- συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να είναι φιλαράκια μου), διότι η γκαμήλα, λέει, δεν βλέπει τη δικιά της την καμπούρα, αλλά των υπολοίπων! Ωστόσο, δεν θα παραθέσω εδώ, επειδή ούτε είμαι κουτσομπολίστικο σίχαμα, ούτε θέλω να ρίξω λάδι στη φωτιά.

Θ' αναφέρω μόνο μία απ' τις δικές μου «ελλείπουσες αντιλήψεις», που άργησα και να την πάρω χαμπάρι.

. . . . . . . . . . .

Κάτι λέγαμε για "φυλετικό συμβούλιο" της Ελλάδας, έ; Ναι... κι αυτό που έχω στο μυαλό μου ως πρότυπο, είναι το αντίστοιχο ιερατείο της αρχαίας Αιγύπτου .

Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι η πραγματική εξουσία της αρχαίας Αιγύπτου ήταν το ιερατείο της, κι όχι ο Φαραώ. Αυτός μέν εθεωρείτο ότι μέσα του έχει κάτι, σαν "θεία ουσία" (άρα, ήταν πάνω από κοινός θνητός), και γι' αυτό αμέτρητες φορές οι φαραώ παντρευόντουσαν με τις γυναίκες συγγενείς τους, ώστε να μην χάνεται η "θεία ουσία" με γάμους με λαϊκάντζες... αλλά με αποτέλεσμα να εκφυλίζονται οι απογονοί τους κάθε χρόνο. δυναστείας ήταν ντίπ γιά ίδρυμα. (Η Βιολογία δεν αστειεύεται.)

Ωστόσο, το ιερατείο εκεί, σταθερό! Γι' αυτό και η αρχαία Αίγυπτος κράτησε χιλιετίες. (Υπέκυψε τελείως στους Πέρσες τον 6ο αιώνα πΧ, γι' αυτό και υποδέχθηκε τον Μ. Αλέξανδρο ως ελευθερωτή.) Δείγμα ότι η συγκεκριμένη συνταγή διακυβερνήσεως ήταν συσκευήη!

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, κατά τη γνωμάρα μου το ιερατείο υπαγόρευε στον φαραώ τη θέλησή του, κι αυτός απλά εκτελούσε:

  • "- Τώρα θα κάνεις πόλεμο με την Αιθιοπία!"
  • "- Τώρα θα κάνεις ειρήνη με την Αιθιοπία!"
  • "- Τώρα θ' αλλάξεις τη νομοθεσία!"
  • "- Τώρα θα φτιάξεις τεχνητό παραπόταμο στον Νείλο!"
  • Κτλ, κτλ.

Ταυτόχρονα, επειδή οι ιερείς αυτοί ήταν ακτήμονες και άτεκνοι (καί όλως άγαμοι - μαντέψτε τί και ποιούς αντέγραψε ο χριστιανικός μοναχισμός, με τον κανόνα του Μ. Αθανασίου της Αλεξάνδρειας!), δεν μπορούσε κανείς να τους προσάψει συμφέρον. (Ότι, δηλαδή, δουλεύουν για την πάρτη τους, όπως οι σημερινοί πωλητικοί.) Κι ακόμη... όλοι τους προερχόντουσαν από κάθε κοινωνικό στρώμα, όχι μόνο από την αριστοκρατία· αρκεί να ήταν νοητικώς και ψυχικώς προικισμένα άτομα.

Έβλεπε πχ ο φτωχός ψαράς του Νείλου, με τα δέκα παιδιά, ότι μια μέρα ερχόντουσαν οι ιερείς και του ζητούσαν το (προικισμένο) ένα να γίνει κι αυτό ιερέας, και τό 'δινε πρόθυμα. Αφ' ενός, αποκτούσε πλέον "μπάρμπα στην Κορώνη", αφ' ετέρου... ξέρετε να γίνουν πολλές κοινωνικές επαναστάσεις στην αρχαία Αίγυπτο;

[ Όσα έκανε ο Ακχενάτεν εις βάρος των Αιγυπτίων, δεν ήταν λαϊκή επανάσταση κάποιων "αδικημένων", αλλά καταστροφή της Αιγύπτου από άλλοφυλον, που έτυχε να γίνει φαραώ . Σας θυμίζει, μήπως, κάποιον σημερινόν "αντινατιβιστή"; ]

. . . . . . . . . . .

Μ' όλα τα παραπάνω, δεν εννοώ ότι το όποιο φυλετικό συμβούλιο της Ελλάδας (αν ποτέ δημιουργηθεί) θα έχει μέλη με ξυρισμένα κεφάλια, που θα φοράνε μονάχα ένα βρακάκι και θα κρατάει μια μαγκούρα. (Αν καί μάλλον απαραίτητο εξάρτημα αυτή! 🙂 ) Εννοώ, ότι γιά χ, ψ λόγους (όχι ακόμη απολύτως ξεκάθαρους σ' εμένα, πρός το παρόν), μάλλον θα έχει μέλη άτεκνα και άγαμα. Έ, λοιπόν, κάποια στιγμή κατενόησα πως η αφεντιά μου, όσο κι αν θα το ήθελα, δεν χωράει σε κάτι τέτοιο!... Διότι η αφεντομουτσουνάρα μου καί περιουσία έχω (της πλάκας, οκ), καί με συντροφεύουν -κατά καιρούς- ωραίες γυναίκες, καί παιδιά έχω, καί γατιά. (Όχι τυχαία η αναφορά στις γάτες, διότι στην αρχαία Αίγυπτο εθεωρούντο ενσαρκώσεις της θεάς Μπαστέτ. Κι έτσι και πήγαινες να τις χαϊδέψεις, εσύ, ο κοινός θνητός, σε πετάγανε οι αρχαιο-Αιγύπτιοι μπάτσοι στο ποτάμι και σε τρώγανε οι κροκόδειλοι)!

Άρα, πού πά' ρέ Καραμήτρο Εργοδότη, πού ονειρεύεσαι φυλετικά συμβούλια; Έ; Γκόμενες έχεις, παιδιά έχεις, γάτες χαϊδεύεις... όλες μά όλες τις απαγορεύσεις τις παραβιάσεις! Έχεις φάει κόκκινη κάρτα και πάς κατ' ευθείαν στ' αποδυτήρια! Ποιό "φυλετικό συμβούλιο" καί θρίχες κομμωτηρίου; Το πολύ-πολύ απέξω θα κάθεσαι, να το παίζεις πορτιέρης! 🙂

... Όμως, οι κατάλληλες απαιτήσεις τις έχουν κάμποσα από τα φιλαράκια μου!!!

Ιδού, επομένως, μερικοί καλοί υποψήφιοι!

Τί να κάνουμε; Η απαραίτητη επίγνωση δεν έρχεται πάντα, όποτε τη θέλουμε!

. . . . . . . . . . .

Υ γ 2: Δεν θα μπορούσα να το παραλείψω: τα ίδια με το "ιερόν διαλυόμενον" και τους "αποστάτες" κτλ συμβαίνουν καί σε άψυχα, όταν εισβάλλει ο εχθρός .

Τί εννοώ;

Σας αναφέρω παλιότερα, ότι κάποτε -σε εποχές κατά κανόνα προϊστορικές- υπάρχουν (στην Ελλάδα) κατασκευές, όπως πχ σύνολο (*****) από πυραμιδάκια κτλ παρεμφερή, που σχημάτιζαν ένα γεωμετρικό / γεωγραφικό πλέγμα, το οποίο ρύθμιζε τον αιθέρα για καλά αποτελέσματα - από το βελτιωμένο μικροκλίμα για τις καλές.

[ (*****) Οι αρχαιολόγοι δεν κατανοούν ότι, όταν ανακαλύπτουν πχ μενίρ ή πυραμιδάκια, αυτά δεν είναι ποτέ μόνα τους / μεμονωμένα. υπάρχουν κι άλλα. Κάποτε, μάλιστα, σας υπέδειξα τις πιθανές λοιπές θέσεις των υπολοίπων στο έδαφος του Άργους, επί του οποίου διασώθηκαν δύο ήδη γνωστές στην επίσημη Αρχαιολογία πυραμίδες, σχετικώς μικρού μεγέθους. (Αν καί η «επίσημη» εξήγηση της χρήσης τους είναι επιεικώς ηλίθια.)

Από μια άποψη, όμως, καλύτερα· διότι αυτή τη στιγμή κουμάντο στ' αρχαία μας κάνουν τα δύο βδελύγματα, που "έθαψαν" τα ευρήματα της Αμφίπολης· οπότε, δεν είναι φρόνημα να τους ανοίξουμε τα μάτια, ώστε να "θάψουν" κι άλλα.

Πληρώνουν καλά οι «ξένοι συλλέκτες» (με το κιπά), ρέ μέγαιρες; ]

Κι έτσι, όποτε εισέλαυνε στην Ελλάδα εχθρός (έστω και ειρηνικώς, όπως οι Γεφυραίοι), μία απ' τις έγνοιες που είχε, ήταν να καταστρέψει το πλέγμα προστασίας. Αν θυμάμαι καλά, επί Πεισιτράτου (λίγο πρίν, ή λίγο μετά) καταστράφηκε μέχρι και το ίδιο το κέντρο του προτατευτικού πλέγματος της Αθήνας, ο τότε ναός της θεάς Αθηνάς στην Ακρόπολη, από «αγανακτισμένους». (Όχλο Γεφυραίων τοκογλύφων, συνεπικουρούμενον ενδεχομένως από αδαείς φτωχοπεινάλες, στους οποίους οι Γεφυραίοι έταξαν ότι θα τους σβήσουν τα χρέη.) Εννοείται, βέβαια, ότι τα σημεία του πλέγματος από Βοιωτία μέχρι Αττική, είχαν καταστραφεί πιό πρίν απ' το ίδιο αλλοδαπό αλήτη.

. . . . . . . . . . .

Αν νομίζετε ότι αυτά είναι απλά (δευτερεύουσες και μάλλον ατεκμηρίωτες) ιστορίες του παρελθόντος, κατάλληλες μονάχα γιά σενάριο, τότε θα νομίζετε κι ότι είναι τυχαίοι οι εμπρησμοί σε ξωκκλήσια, που τους ξεκινούν τα λαθρομετά που εισβάλλουν στην Ελλάδα... επειδή, έτσι! Επειδή «προσβάλλεται» η λαθροθρησκεία τους!

Δεν σας πέρασε, όμως, ποτέ απ' το μυαλό να τοποθετήσετε τα καμμένα / κατεστραμμένα ξωκκλήσια στον χάρτη!...

Έ; τί είπατε; Σχηματίζουν σχήματα; 🙂

Δεν αντιλέγω. Πράγμα, όμως, που μας πάει στο επόμενο ερώτημα (... αν μπορείτε να σκέφτεστε! 🙂 ) : ποιός, ή ποιοί είπαν στα λαθρομετά ποιά συγκεκριμένα εκκλησάκια να πάνε να καταστρέψουν, τη στιγμή που οι δράστες / φυσικοί αυτουργοί βρίσκονται στο επίπεδο του πιθήκου;

. . . . . . . . . . .

Κι ακριβώς τα ίδια γίνονται με τους μπάχαλους σε αστικά ακίνητα και αστικές κατασκευές. Ποιός ή ποιοί λένε στα κωλόπαιδα αυτά δεν πρέπει να καταστρέψουν; Έ; Διότι, μυαλά καμμένα από ναρκωτικά δεν είναι σε θέση να φτάσουν τόσο μακριά.

Πώς είπατε; Αστικά ακίνητα (και δή, νεοκλασικά) να σχηματίζουν "πλέγμα";

Δεν είμαι σίγουρος, διότι δεν το έψαξα. Αλλά, θες επειδή:

  • οι πάλαι ποτέ (μεγαλοαστοί των αρχών του 20ου αιώνα) ιδιοκτήτες τους (που τα χτίσανε) ήσαν μασώνοι (κι επομένως, κάτι σκάμπαζαν από τέτοια πράγματα - μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που ήταν ποιά άτομα από ποιά τέτοια αρχοντικά παντρεύτηκαν άλλα άτομα από ποιά άλλα τέτοια αρχοντικά, επί χάρτου σημείων...),
  • ή επειδή, χωρίς να το ξέρουν, τους υπαγόρευσε το ίδιο το Ελληνικό Μάτριξ ( μέγιστος παράγων ελληνοπρεπούς δημιουργίας! - όχι τώρα, όμως, η ανάπτυξη του θέματος αυτού) πού να χτίσει και να χτίσει,...

...τελικώς δημιουργήθηκε ένα αιθερικό πλέγμα με τα ακίνητα αυτά. Το οποίο φροντίζουν να κάνουν ...θερινό οι μπάχαλοι.

Και δεν είναι μόνον προσβολή στην αισθητική (και την ψυχική μας ηρεμία), η καταστροφή / κατεδάφιση νεοκλασικών κτιρίων.

. . . . . . . . . . .

Τελευταία παρατήρηση, και τελειώνω με τη φλυαρία:

Ποιός μας βεβαιώνει, τώρα, ότι οι "μαύροι" δεν θα φτιάξουν ένα δικό τους "αιθερικό πλέγμα"; Κι επειδή εδώ η κρατούσα θρησκεία είναι συγκεκριμένη, και δεν πολυσηκώνει να χτίζουν δικούς τους «ναούς» καθ' άπασα την Ελλάδα (διότι θα γινόταν αμέσως φανεροί οι σκοποί τους), τότε πιθανώτατα να το φτιάξουν με αγάλματα κτλ, που εκ πρώτης όψεως δεν πολυδίνουν στόχο. (Βλέπε πχ "ο φύλακας" του Π. Φαλήρου , κτλ.)

Τώρα, βέβαια, εσείς έξυπνα παιδιά είστε, μπορείτε να σημειώσετε στον χάρτη και τίποτε στοές, ξέρω 'γω. 🙂 Μόνο ξεκινήστε δουλειά, δεν προλαβαίνω όλα μόνος μου. 

 

ergdhmerg.wordpress.com

 

diodotos-k-t.blogspot.com 

 

 

21 σχόλια:


  1. Εργοδότη,
    Έγραψες μια πολύ σοβαρή κουβέντα: "κατειλημμένα από οντότητες άτομα".
    Και ποιο είναι το συνηθέστερο κοινό γνώρισμα αυτών;
    Το ακατάσχετο υβρεολόγιο, σε όσους δεν τους κάθονται για καπέλωμα. Αρχαιόθεν.
    Κάτι ξέρεις κι εσύ σχετικά.
    Πρόσεχε!

    μνκ

    Υ.Σ. Στο γράφω αυτό, επειδή τελικά πήρες θέση, ποιος τα λέει σωστά και ποιος τα έκανε μαντάρα.

    https://www.youtube.com/watch?v=FCKzdZ8IKvg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. KOMMATΆΡΑ
      ΚΟΜΜΑΤΆΡΑ
      ΚΟΜΜΑΤΆΡΑ
      ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ!
      ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΑΡΑΚΙ ΜΟΥ!

      Διαγραφή
    2. Φιλούθκια, αδερφάκι.

      μνκ

      Διαγραφή
    3. Κι άλλη κομματάρα, με αγάπη.

      https://www.youtube.com/watch?v=qQzdAsjWGPg&t=244s

      μνκ

      Διαγραφή
    4. For what is a man, what has he got?
      If not himself, then he has naught
      To say the things he truly feels
      And not the words of one who kneels
      The record shows I took the blows
      And did it my way

      mnk

      Διαγραφή
    5. Τρομεροί στίχοι φοβερή εκτέλεση του Σινάτρα.

      Να είσαι καλά μνκ.

      Ελευθερία
      Αγωνιζομενη

      Διαγραφή
    6. @μνκ

      Το ότι είσαι μέσα στο κορυφαίο 0.5 τοις χιλίοις των ευφυών Ελληνίδων, σου το είπα; Δεν σου το είπα! ;-)

      Έ, ναι... προσέχω, αν και κατόπιν εορτής. Τέλος πάντων, ουδείς άσφαλτος, όπως σχολίασε και ο συλλαλήσας παρακάτω.

      Διαγραφή
    7. Εργοδότη,
      1) Mην μου τα λες απότομα αυτά, γιατί κινδυνεύω να πέσω απ' την καρέκλα. Ξέρεις, οι γριές ή από πέσιμο ή από χ....
      2) Αν δεν πάθεις, πως θα μάθεις;
      Κάλλιο αργά, παρά ποτέ.
      Κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε.
      ...και λοιπές σχετικές παροιμίες...

      μνκ

      Διαγραφή
  2. Διός Κούρος28 Απριλίου, 2025 11:41

    Μόνο μια κουβέντα και απο εμένα, για να συμπληρώσω - επιβεβαιώσω τον Εργοδότη, συμφωνώντας με το κείμενό του, υποπτευόμενος και το κίνητρό του για την συγγραφή του.

    Είναι επιτακτική ανάγκη να "θάψουμε" τον εγωισμό μας. Τις κρίσιμες αυτές στιγμές για την ΠΑΤΡΙΔΑ μας, δεν χωρούν διαφωνίες παντός είδους. Οφείλουμε να στεκόμαστε στο ό,τι μας ΕΝΩΝΕΙ και όχι στο τι μας χωρίζει, ή αν θέλετε σε ό,τι διαφωνούμε. Προέχει η ΠΑΤΡΙΣ και η διάσωση του ΕΙΔΟΥΣ μας (των Ελλήνων).

    Η εμπιστοσύνη στην "ομάδα" - όπως την εννοεί ο Εργοδότης - είναι τόσο κρίσιμη όσο και επιτακτική. Ο καθένας βάζει το λιθαράκι του στην επίτευξη του στόχου, άσχετα αν τελικά ο στόχος επιτευχθεί. Οφείλουμε να σκεπτόμαστε και να αξιολογούμε ΚΑΛΗ ΤΗ ΠΙΣΤΗ οτιδήποτε μας λέει ο φίλος μας.

    Διαφωνίες πάντα θα υπάρχουν. Όμως σε καμία περίπτωση ΔΕΝ χαλάς φιλίες για τις διαφωνίες. Αν δεν ίσχυε αυτό, προσωπικά δεν θα έπρεπε να έχω ουδεμία σχέση με οποιονδήποτε π.χ. πιστεύει σε οποιαδήποτε θρησκεία και μάλιστα θα έπρεπε να ήμουν καθημερινά σε "διαμάχη", μόνο και μόνο επειδή προσωπικά θεωρώ ΟΛΕΣ τις θρησκείες προσπάθεια μαντρώματος. Για αυτό τον πολύ απλό λόγο ΔΕΝ σχολιάζω ποτέ θρησκευτικά θέματα, αφήνοντας στην άκρη τις σίγουρες διαφωνίες μας και τον κίνδυνο να ... παρεκτραπώ !!!

    Σέβομαι την πίστη του φίλου μου σε "κάτι", άσχετα αν δεν σέβομαι το "κάτι" καθεαυτό.

    Και εννοείται ότι αναμένω να σέβεται και ο φίλος μου το ότι ΠΙΣΤΕΥΩ στην ύπαρξη αδελφών "άνωθεν" και αναμένω την ΕΠΕΜΒΑΣΗ τους (ίσως με ενεργοποίηση του Ήλιου), άσχετα αν δεν σέβεται την ύπαρξη των ... "άνωθεν" !!!

    Έρρωσθε

    Διός Κούρος

    ΥΓ Με την λέξη "άνωθεν" ΔΕΝ αναφέρομαι σε παντός είδους θεούς, αλλά σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα είπες ΟΛΑ, φίλτατε Εργοδότη. Είναι πολύ λυπηρό να σπαράζονται λιοντάρια και παραδίπλα ύαινες, γύπες και λοιπά πτωματοφάγα όρνια, να περιμένουν χαιρέκακα για νέο φαγοπότι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μποτίλια στο Πέλαγος28 Απριλίου, 2025 18:45

    Νομίζω ότι το παρόν άρθρο τού ΕργΔημΕργ σχετίζεται άμεσα με το ποίημα που δημοσίευσε ο Κώστας μερικές αναρτήσεις πιο πριν, καθώς αμφότερα απηχούν το πνεύμα τής περιόδου που διανύουμε. Και τα δυο καταγράφουν μια ενδοσκόπιση, αν και στην περίπτωση τού Εργοδότη αυτό γίνεται με την μορφή τής ανασκόπησης μιας προσωπικής πορείας. Αυτή η διαδικασία αφορά προφανώς και αρκετούς άλλους (μη εξαιρουμένου εμού) εκφράστηκε όμως με έμφαση από δυο σημαντικούς ακτιβιστές τού διαδικτύου, που συνηθίζουν να εξωτερικεύουν τις σκέψεις τους, όχι μόνον ως δημόσια κατάθεση, αλλά και ως διαδικασία που συμβάλει με την ενεργοποίηση νοητικών και ψυχικών διαδικασιών στην κατεύθυνση τής ενδοσκόπησης.
    Και τα δυο κείμενα είναι πολύ ενδιαφέροντα για όσους γνωρίζουν τα πρόσωπα που τα έγραψαν, εφόσον ταυτοχρόνως προσπαθούμε να εισχωρούμε στις ενέργειες και τα δεδομένα που διαμορφώνουν το πνεύμα, ή πιο συγκεκριμένα την αίσθηση, που σφραγίζει κάθε ξεχωριστή εποχή. Από αστρολογική σκοπιά θα ισχυριζόμουν, ότι η αστρολογική απεικόνιση αυτής τής διαδικασίας είναι η σύνοδος Κρόνου και Ποσειδώνος στις τελευταίες μοίρες των Ιχθύων, ενώ στο ενδιάμεσο κατσικώνεται και Αφροδίτη. Στην τελευταία μοίρα των Ιχθύων βρίσκεται επίσης και ο Βόρειος Δεσμός τής Σελήνης. Πρόκειται για μια απίθανα σημαντική, αλλά και άκρως εύλογη πολυαστρία, στην οποία συνεπιδρούν και άλλες ισχυρές όψεις πλανητών (όπως η εκρηκτική αντίθεση Άρεως / Πλούτωνος) στις οποίες δεν θα υπεισέλθω, αφ' ενός λόγω χώρου, αφετέρου διότι η χρονική τους διάρκεια είναι σχετικά περιορισμένη (παρά την φοβερή έκρηξη σε λιμάνι τού Ιράν, που συνέπεσε χρονικά).
    Οι Ιχθείς είναι το τελευταίο ζώδιο τού Ζωδιακού Κύκλου και ως εκ τούτου σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής. Οι τελευταίες μοίρες των Ιχθύων, όταν μάλιστα συγκεντρώνονται εκεί περισσότεροι πλανήτες αργούς περιφοράς ΥΠΟΔΗΛΩΝΟΥΝ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΡΟΛΩΝ. Οι Βόρειοι Δεσμοί απεικονίζουν στην πλανητική (mundan) αστρολογία την πορεία, το κάρμα, το πεπρωμένο και την ειμαρμένη ΤΗΣ ΣΥΝΟΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ.
    Ο Ποσειδώνας είναι ο ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΨΥΧΙΚΟΣ πλανήτης, μάνατζερ τού φαντασιακού, των πόθων, των βαθύτερων παρορμήσεων, των ονείρων και των οραμάτων. Ο Κρόνος είναι Ο ΜΕΓΑΣ ΕΛΕΓΚΤΗΣ των πάντων και η Αφροδίτη αντιστοιχεί ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ.
    Μήπως λοιπόν από τα προηγούμενα, αγαπητοί φίλες και φίλοι, μπορείτε να συνάγετε κάποια συμπεράσματα σχετικά με τις διαδικασίες, που στην τρέχουσα φάση απασχολούν προφανώς, όχι μόνο τούς δυο καλούς μας φίλους, αλλά και τον δικό σας ψυχισμό και βαθύτερο προβληματισμό;

    Συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Διός Κούρε και εγώ πιστεύω στην ύπαρξη και την επέμβαση των άνωθεν αδελφών. Τον καιρό της κορώνας ήταν κοντά μας μέσω ονείρων, μας έδωσαν δύναμη και θάρρος. Έτσι μείναμε αλώβητοι από τα πικρά σχόλια και την απαξίωση των συνανθρώπων μας και του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος. Τώρα έρχεται η επόμενη μπορώ να πω καταιγίδα, ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ και πάει λέγοντας. Θα είναι και είναι πάντα κοντά μας οι δικοί μας, οι άνωθεν δυνάμεις άνθρωποι.

    Όια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συνέχεια προηγούμενου...

    Στην φάση που ο Βόρειος Δεσμός δείχνει ότι η εξέλιξη τής ανθρωπότητος έχει φθάσει σε κάποιο όριο, που αποτελεί το κατώφλι εισόδου σε κάτι τελείως νέο και διαφοροποιημένο από αυτό που βιώσαμε κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η συνεύρεση τού Ποσειδώνα, τού Κρόνου και της Αφροδίτης ενεργοποιούν στο βάθος τής ψυχής μας ένα αυτοέλεγχο των οραμάτων μας, των πόθων, των προσδοκιών και των στοχεύσεών μας κατά την διάρκεια ολόκληρου τού προηγούμενου χρονικού κύκλου.
    Είναι λοιπόν επόμενο (και κατ' εμέ αναμενόμενο) τα δυο αυτά κείμενα των καλών μας φίλων να έχουν ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ χαρακτήρα. Αμφότεροι προσφεύγουν σε μια αποστασιοποίηση από το περιβάλλον, όχι για να το απαρνηθούν, αλλά για να ΣΤΑΘΟΥΝ ΕΝΩΠΙΟΙ ΕΝΩΠΙΩΝ, σε μια διαδικασία βαθύτερης αποτίμησης όσων προσπάθησαν να διεκπεραιώσουν στο παρελθόν, ασκώντας σκληρό αυτοέλεγχο.
    Ο Κώστας προσφεύγει στην γενικότερη μοναχικότητα και ο Εργοδότης επίσης, αναζητώντας τις πρακτικές ωφέλειες τού βίου, που συντελείται μακράν των κοσμικών υποχρεώσεων, όπως ο γάμος, η τεκνοποίηση, η περιουσία και γενικότερα με μακράν αυτών, που η μοναχική δεοντολογία έχει χαρακτηρίσει ως “κοσμικό φρόνημα”.
    Στην ουσία, αυτή η πρακτική δεν είναι κάτι διαφορετικό στην περίπτωση και των δυο, από ένα δόκανο που στήνουν μέσω ψυχικής παρορμήσεως, για να συλλάβουν σε κάποια περιοχή τού δρόμου τον εαυτό τους. Ο μοναχισμός και το ξεπέρασμα τού κοσμικού φρονήματος δεν είναι ένα είδος μπρελόκ που κρεμιέται στο ζωνάρι των όποιων σοφών, αλλά μια συνειδητή μετοχή στον κόσμο, με στόχο την ενεργό συμβολή, για να οδηγηθεί αυτός στον πραγματικό του προορισμό. Γι αυτό ο Μέγας Αντώνιος εξήρε, ως κατ' εξοχήν ιδρυτής τού αναχωρητισμού, “ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΡΗΜΟ”. Αυτό ακριβώς, που δοξάζει ο ΕΛΥΤΗΣ στο “ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ”, αναφερόμενος “στα παιδιά με τα πρησμένα πόδια που τούς έλεγαν αλήτες”, την στιγμή που “όλα μέσα τους ΕΓΙΝΑΝ ΩΡΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ”.
    Πρόκειται για μια “αυτονεκροψία”, που γίνεται εν ζωή. Όταν κάποιος έχει δώσει τα ρέστα του, για να αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο, θωρώντας την σαπίλα παρά τις προσπάθειές του, να αναπτύσσεται ως καλπάζουσα χιονοστιβάδα, τότε στέκεται ως περιγράφει Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ εμπρός στο άνοιγμα τού μνήματός του, για να θέσει υπό αμφισβήτηση πρωτίστως τον εαυτό του και την δράση του. Όμως μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, ο ποιητής, ως βηματοδότης ενός Έθνους που χαροπαλεύει για να βρει τον βηματισμό του, τού δείχνει την λύση. ΈΤΣΙ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ. ΚΕΡΔΗΣΕΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ.
    ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ, ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ΣΤΟ “ΚΑΠΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ”, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΧΟΑΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΖΕΕΙ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ, “ΕΤΣΙ ΜΑΘΑΜΕ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΗΣΥΧΑ, ΗΣΥΧΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ.

    Συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πω ρε φίλε! Με "έστειλαν" αυτά που έγραψες! Είσαι υπέροχος!!! Η δε "εσωτερική έρημος" χτύπησε κόκκινο μέσα μου.

      Διαγραφή
  7. Συνέχεια προηγούμενου...

    Ο Ιησούς Χριστός διακηρύσσει:
    “Κοιτάξτε εμένα. Εγώ ενίκησα τον κόσμο”. Ο Χρίστος δεν νίκησε τον κόσμο βγαίνοντας από αυτόν. Νίκησε περνώντας από μέσα από αυτόν, για να τον ξεπεράσει και να τον δει από ψηλά. Τα αχνάρια των βημάτων του, αγιάζουν τον γάμο, ως μάχη ερωτικής ατοπροσφοράς, αγιάζουν τα τέκνα, ως λευκές προσωπικότητες επί των οποίων καλείται ο γονέας να καταγράψει το κείμενο μιας μέλλουσας υπέρ τού δικαίου εκρήξεως, αγιάζουν την ιδιοκτησία, ως βάση προσφοράς στον πλησίον και βάση επιβίωσης για εκπόνηση χρηστού έργου, αγιάζουν τα σκεπάρνια, τα μυστριά, τα πληκτρολόγια, τα κομπολόγια, τα αναλόγια, τούς αμαρτωλούς στα πλαίσια τής εκκλησίας, που είναι η παράδοξος ενότητα αμαρτωλών και αγίων. Και δεν κρίνονται πάντοτε όλα μόνον από το αποτέλεσμα, διότι όποιος γελάει τελευταίος γελάει καλύτερα.
    Τα πεδία πληροφορίας, στα οποία βασιλεύει ο υπέροχος και υπερκείμενος ΧΩΡΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ, η Σοφία και η Χάρις με την οποία στόλισε το ΘΕΙΟΝ μαζί με την σύμπραξη αγνών ανθρώπων τα μηνύματα τής Σωτηρίας δεν αποτελούν θρησκείες, αλλά δομούν την πεμπτουσία τής ύπαρξης στο διηνεκές. Και αυτά δεν μάς ερωτούν, εάν τα πιστεύουμε, εάν τα πρεσβεύουμε, ή κατά πόσον τα τιμούμε, όταν αυτά μάς ευεργετούν, διότι ο ιμάντας που μάς συνδέει με αυτά η είναι η ευγένεια των προθέσεων και η απλότης τού ήθους. Μέσα από αυτόν τον ιμάντα διαχέονται η τάση για ενδελεχή έρευνα, αναβιβασμό τής νοήσεως, πραγμάτωση τής φιλανθρωπίας, καλλιέργεια των αισθημάτων, των αρετών και τού σεβασμού προς πάσα αξία.
    Με βάση το δόκανο που προαναφέρθηκε, αυτός που δραπέτευσε από την ομάδα των σοφών στο σενάριο τού Εργοδότου, ήταν ο ίδιος ο Εργοδότης. Και το βιβλίο που απέσπασε, δεν ήταν παρά μια φωτοτυπία ενός βιβλίου, που κατείχαν όλα τα μέλη τής ομάδος. Όταν επίκεινται μεγάλες αλλαγές, ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ. Άφησέ τον να δραπετεύσει, αδελφέ μου. Και είναι βέβαιον ότι σύντομα θα επανέλθει αυτός στην βάση του, ανανεωμένος. Δεν είναι ο άσωτος υιός. Είναι ο παιχνιδιάρης, που επιμένει να ψάχνεται. Και όπως μάς ενημέρωσε Ο ΚΑΒΑΦΗΣ, οι γκομενούλες μας χάρισαν το ωραίο ταξίδι, μέσω τής ψευδαίσθησης που διαβάσαμε την λέξη Ιθάκη στην κορδέλα των μαλλιών τους.
    Και εάν υπάρχει κάποιος, που έχει τούς ισχυρότερους ενεργούς δεσμούς στο διαδίκτυο με άλλους ανθρώπους, αυτός είναι ο Κώστας. Γι αυτό λέει και το τραγούδι “Ζήτω κάθε τι μοναχικό στον κόσμο αυτό”. Διότι η μοναχικότητα τής ενδοσκόπησης εξισορροπεί σε βάση αρμονίας ότι διαχέεται σε εξωτερικούς δεσμούς.
    ΝΑΙ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΟΥΛΑ ΜΑΣ. Επιτυχίες, αποτυχίες, σκυλιά, γατιά, περιουσίες, αψιλίες, αφραγκίες, πείνες, καταπιέσεις, απογοητεύσεις, μοναξιές, παρέες, οχλαγωγίες, χειροκροτήματα, ονειδισμούς, εξαπατήσεις, βρισίδια και θριάμβους. Μια και στην κούνια μας κάποιος τοποθέτησε τον πιο τυχερό αριθμό τού λαχείου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ είσαι ποιητής φίλε. Εγώ είμαι ακόμα στην Α'Προκαταρκτική 🙂

      Διαγραφή
    2. Όλοι, όσοι προσπαθούμε να υπηρετούμε την αφύπνιση, είμαστε ποιητές, χωρίς εξαίρεση. Η ποίηση δεν αφορά δημιουργία που αναζητά διαχωρισμό τού ορθού από το λάθος, αλλά έλξη τού γίγνεσθαι προς το νοητόν κάλλος, που συνιστά την μόνη αλήθεια.

      Διαγραφή
  8. Ευθύμιος Αμπαζούρ28 Απριλίου, 2025 22:48

    " Κανείς δεν είναι άσφαλτος" που είπε ή λαϊκή τραγουδίστρια της καρδιάς μας,
    δυστυχώς δεν βρέθηκε κανείς όλα αυτά τα χρόνια για να την ρωτήσει αν ξέρει πόσους πλανήτες έχει τό ηλιακό μας σύστημα,
    Το καλό με αυτό το ερώτημα είναι ότι, ότι απάντηση και να δώσει αλήθεια θα ειπεί,,,
    Πλανήτης εκ της πλάνης χωρίς βρεγμένη σανίδα,
    Ή διάθλαση και η πόλωση δημιουργεί της αντιφάσεις ως προς την διασκέδαση των εντυπώσεων μεταξύ τού μήλου που ίπτατε και των έπεων πτερόντων,,,
    Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός, αλλά μπορεί να είναι και Χριστός, με εμάς συνΔαιτηΜόνας,,,
    +Δαιτη/Διαιτα τού αΜΝού καθώς το Μ και το Ν που αθροίζουν το 90 αλλά και την ΜΝημη,,,
    Κύριε Κώστα Ταυρε αυτό το μύνημα πρέπει να συμπεριληφθεί μαζί με τά υπόλοιπα, επειδή τό μοτίβο πρέπει να ολοκληρωθεί,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ εύστοχο το άρθρο του Εργδημεργ αλλά και η αναφορά στην μετενσάρκωση, γιατί πιστεύω ότι ερχόμαστε μαζί με άλλους συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να πάρουμε κάποια μαθήματα ή για να τελειώσουμε με καταστάσεις που έμειναν μετέωρες σε κάποια προηγούμενη ενσάρκωση.Μόνο που νομίζω ότι όταν "το μάθημα" τελειώσει κάποιοι άνθρωποι από αυτούς δεν θα είναι δίπλα μας και κάποιες φορές αυτό είναι για το καλό μας.Η αστρολογική ανάλυση του αγαπητού Διονύση αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση που βρισκόμαστε όλοι, γιατί οι πλανήτες στο ζώδιο των Ιχθύων σχετίζονται με διάλυση,με σύγχυση,με ψέματα,με εξαπάτηση,με τάσεις φυγής και με απομόνωση.Η αναφορά που έκανε επίσης ο Ηλίας σε κάποια προηγούμενη ανάρτηση για τη σελήνη ήταν πολύ σχετική, γιατί η νέα σελήνη που έγινε στο ζώδιο του Ταύρου την Κυριακή "δέχεται πυρά"από την αντίθεση του Άρη με τον Πλούτωνα που βρίσκονται αντίστοιχα στον Λέοντα και στον Υδροχόο.Η ενέργεια από τόσα σταθερά ζώδια κάνει τους ανθρώπους υπερβολικούς, ίσως και εμμονικούς κάποιες φορές σε σχέση με τις απόψεις τους και η ηρεμία μας μπορεί να διαταράσσεται από τους άλλους απότομα.Το ζώδιο που λείπει από τα σταθερά είναι ο Σκορπιός,το οποίο συνδέεται περισσότερο από όλα τα προηγούμενα με τα "υπόγεια ρεύματα" και με όλα τα ανεξήγητα γεγονότα που συμβαίνουν αυτές τις μέρες αλλά επειδή το ζώδιο αυτό λειτουργεί ακαριαία, νομίζω ότι η "εικόνα" θα ανοίξει απότομα μπροστά στα μάτια μας.

    Ευρυδίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή